ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

 ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

     Με μόνο δεδομένο το πρόταγμα της μεταφυσικής ε σ ω τ ε ρ ι κ ό τ η τ ό ς  της, στην Τοξοβολία δεν υπάρχει τίποτε "δευτερεύον"! Έτσι, εάν επιδιώκεις την ευστοχία, δεν έχει σημασία, απλώς, να χειρίζεσαι ένα ιδανικό Τόξο με ένα ιδανικό βέλος αν δεν διαθέτεις και ιδανική ψυχολογία και εάν δεν επικρατούν και ιδανικές περιρρέουσες συνθήκες! Τι σημαίνει, όμως, η σύνθεση όλων αυτών των ιδανικών παραμέτρων και των αμέτρητων, επιμέρους, συνθετόντων μερών που τις απαρτίζουν; 

    

Toύτη την φορά μελετήσαμε αυτό το ζήτημα με άξονα αναφοράς ένα, πράγματι, επιβλητικότατο, κατασκευαστικώς, βέλος του εξαιρετικού ανακατασκευαστή του αρχαίου Ελληνικού Τόξου, Περικλέους Τελειορίδη που είχε την ευγενή πρωτοβουλία να μας προσφέρει προ ημερών. Και η παρούσα μελέτη μας έγινε επί στόχου ανθεκτικότατης επιφανείας (οθόνης υπολογιστή) η οποία αντιστοιχεί σε σκληρότητα στόχου πραγματικών πολεμικών συνθηκών όσο κι αν αυτό φαίνεται αδιανόητο(!), με Tόξο "KASSAI FALCON II" (#35) και από απόσταση 8 μέτρων, πάντοτε υπό συνθήκες CAVOC απνοίας και μετρίας υγρασίας. Και το αποτέλεσμα της πρώτης και ...τελευταίας τοξεύσεως αυτό που παρατηρούμε στο παραπάνω βίντεο, δηλαδή:

     Αισθητά εμπροσθοβαρές στο "χέρι" το βέλος, εβλήθη με προσεκτικήν, εξ αρχής, διόρθωση ώστε να διασφαλίζεται η ευστοχία του και, πράγματι, προσέκρουσε επί κεντρικού σημείου του στόχου καταλείποντας την λευκή, κλασική, "στιγμή" της προσκρούσεως, όπως συμβαίνει κατά κανόνα επάνω σε παρόμοιες επιφάνειες, χωρίς εγκαθίδρυση και, βεβαίως, χωρίς διάτρηση, με ακαριαίο εποστρακισμό και, όπως θα δούμε, θραύση του βέλους στο ύψος προσαρμογής της αιχμής του. 

     

Τρία σημεία παρατηρούμε στην περιοχή της θραύσεως του βέλους, (1) το βιαίως κομμένο νήμα στερεώσεως της αιχμής επί του κορμού, (2) το σημείο θραύσεως του βέλους το οποίο, ταυτοχρόνως, συνιστά και την επιφάνεια προσκρούσεως επί της επιφανείας του στόχου και (3) τα "χείλη" της προσκρούσασας επιφανείας του σημείου θραύσεως του βέλους όπως αυτώ διαμορφώνονται από την ολίσθηση κατά την πρόσκρουση. Και, εν προκειμένω, αν κάποιος θελήσει να αναζητήσει το κατασκευαστικό σφάλμα πού θα πρέπει να επικεντρώσει την παρατήρησή του ώστε να αποφανθεί με βεβαιότητα εάν για το αποτέλεσμα ευθύνεται ο,τιδήποτε μπορεί να έχει σχέση με την αιχμή (αντοχή μετάλλου, τρόπος στερεώσεως κλπ), ή, ο,τιδήποτε μπορεί να έχει σχέση με τον κορμό (αντοχή υλικού ή άλλο μειονέκτημα);

     Παρατηρώντας προσεκτικώς την "εικόνα" του αποτελέσματος της τοξεύσεως, το πρώτο που αναγνωρίζουμε είναι την επαρκέστατην αντοχή της μεταλλικής αιχμής η οποία δεν εμφανίζει στρεβλώσεις ή άλλες αλλοιώσεις ως εκ της προσκρούσεως. Και, βεβαίως, η αιχμή ήταν η πρώτη που προσέκρουσε επί της επιφανείας του στόχου.

     Η εικόνα των αποκοπέντων νημάτων(1) στερεώσεως της αιχμής επί του κορμού καταδεικνύει την σφοδρότητα της προσκρούσεως και των εξ αυτής αποτελεσμάτων. Αυτή η εικόνα μας δείχνει "ανάγλυφη"  την αδυναμία υλικού (νήματος) να αντέξει τις δυνάμεις της προσκρούσεως διατηρώντας σταθερή την αιχμή κι έξαφνα, το νήμα υποχωρεί! 

     Έτσι, θραυομένου του νήματος, διαταράσσεται η σταθερότητα της αιχμής η οποία αποσπάται μαζύ με ψήγματα κορμού, ενώ στο σημείο της διαιρέσεως(2) η επελαύνουσα επιφάνεια της τομής του κορμού διολισθαίνει επί της επιφανείας του στόχου και προξενεί τα "χείλη"(3) που διαμορφώνει η πρόσκρουση. 

     Κατόπιν αυτών, ο κατασκευαστής αναθεωρεί τον τρόπο (σχεδίαση και μέσον) στερεώσεως της αιχμής επί του συγκεκριμένου βέλους και αναζητά άλλον, κατά πολύ ανθεκτικότερο της δυναμικής που αναπτύσσει μια ανάλογη τόξευση! 

     YΓ: Παρακολουθούμε κάποιους κυρίους να δηλώνουν "Τοξότες" και να "προπονούνται" καθημερινώς σε γραμμές βολής επί των οποίων τσικνίζουν φουφούδες με παϊδάκια, σουβλάκια κι άλλα τερψιλαρύγγια εδέσματα, ενώ, ατελεσφόρως, προσπαθούν να "κάτσουν" βέλος επί του ...στόχου, κατόπιν δε να σκαρφαλώνουν σε προχειροστημένα βάθρα για να φωτογραφηθούν με διπλώματα και περιλαίμια γιορντάνια, όπως τα μουλάρια της επαρχίας, αυτοθαυμαζόμενοι, όχι για την ουσία της Τοξοβολίας, αλλά για το ...life style που προωθούν. Μάλιστα, πριν δυο-τρία χρόνια, ένας ηλικιωμένος κύριος με υψηλότατη χοληστερίνη της οποίας η μέτρηση δεν χρειάζεται ειδικό μετρητή, αλλά μόνον την φωτογραφική κάμερα, από αυτούς  που αυτοπροσδιορίζονται ως ..."Προπονητές Τοξοβολίας", αλλά περιορίζονται στη γευσιγνωσία ψητομεζέδων εν ώρα ..."προπονήσεων", αυτοκλήτως και χωρίς να τον ξέρουμε καν, μας είχε στείλει ένα ...νουθετικό μήνυμα, ξέρετε, από κείνα που θέλουν να υπογραμμίσουν την ...ανωτερότητα του γράφοντος προς το "μαθητούδι" τους, λέγοντάς μας ότι "αυτά που κάνουμε είναι ...επικίνδυνα και θα ...σκοτωθούμε ή θα πάμε φυλακή" θέλοντας, προφανώς, να δικαιολογήσει τη δική του ασχετοσύνη από την Τοξοβολία και την άγνοιά του από κάθε τι τοξευτικό! Προσπεράσαμε, τότε, την ανόητη παρέμβασή του, αλλά, επιμένοντας στο αξίωμα ότι "Τα τανκς αργούν, αλλά δεν ξεχνούν" θα βρούμε χρόνο και θα του απαντήσουμε για να γελάσει ο κάθε πικραμένος! Ωστόσο, εμείς αναζητούμε στην Τοξοβολία με καθημερινή άσκηση και ανάλυση κάθε τι που θα μπορούσε να μας εξασφαλίσει πλαίσιο ασφαλούς όσο και ωφέλιμης επαφής με την τέχνη του Απόλλωνος και της Αρτέμιδος όσο οι ανόητοι θα κινδυνολογούν! Τι να πούμε... Η Τοξοβολία είναι ένας ορθάνοιχτος "φεγγίτης" προς το σύμπαν, αλλά για κάποιους το σύμπαν συσκοτίζεται από τα ντουμάνια των μπάρμπεκιου που ντουμανιάζουν ολόγυρά τους. Καθένας, όπως χαίρεται την ζωή και τον "βιό" κατά Ηράκλειτο! 

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΤΩΝ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΣ" Δοκιμή Βελών

 ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΣ"

Δοκιμή Βελών

     Τα ενδιαφέροντα συμπεράσματά του από την δοκιμή βελών που προορίζονται για Τόξο "Centaur, Hun 3" 55# 30in, καταγράφει ο επικεφαλής του Παραρτήματος των "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας" Συνασκούμενος Χριστόφορος Κασφίκης. H δοκιμή των νέων βελών έγινε, παραλλήλως και με δεύτερο Τόξο, ένα "Kassai,  Wolf 3" 43# 30in. O Συνασκούμενος Χριστόφορος Κασφίκης, σημειώνει: 

      Η πτήση των βαριών βελών των 600 grain είναι καλή δίνοντας ένα πολύ απαλό πέταγμα υπολειπόμενο όμως σε ταχύτητα από τα carbon βέλη, καταλήγοντας σε υποδειγματική συγκέντρωση.

 

     Λόγω της διαμόρφωσης και της μικρότερης ταχύτητας τα βέλη είχαν μικρή διάτρηση του στόχου συγκριτικά με τα βαριά βέλη των 600 grain, όσο και προς εκείνα των 350 grain, δίνοντας βάθος 6 ή 8 έως και 10,5 cm σε "ακτύπητη" ψάθα. 

     Στη μεγαλύτερη απόσταση των 20 m η συγκέντρωση ήταν, επίσης, καλή.

     Στην παραπάνω φωτογραφία (αγαπητέ Σταύρο Γ.) βλέπουμε την ανομοιομορφία, μιας και η βολή με τα βαριά βέλη με το 43# Τόξο σε 9 βολές έδιναν πάντα το ίδιο αποτέλεσμα. Τα λευκά ελαφρά βέλη σε ευθεία τα, κόκκινα βαριά  π ά ν τ α  κάτω έστω και στο πλήρες άνοιγμα το Τόξου, ώστε να έχουμε λάθος βολή και επανεκτίμηση των αζιμουθίων, κάτι που, υπό πραγματικές συνθήκες μάχης, θα μας έφερνε σε δύσκολη θέση.

     Τουναντίον τα βέλη και των δύο διαφορετικών grain σε βολή τόσο στις οριακές 28in των λευκών τόσο και στις 30in των κόκκινων με το βαρύ Τόξο είχαμε επαναλαμβανόμενη συγκέντρωση. Όμως, είχαμε μεγάλο παράδοξο στα ελαφρά βέλη, όπου ίσως μια θραύση θα μπορούσε να συμβεί.

     Στην παραπάνω φωτογραφία παρατηρούμε ότι ο κορμός των βελών είναι φυσικό καλάμι κι έτσι ο βελοποιός είναι αναγκασμένος να αλλάζει το βάρος των αιχμών για να αντισταθμίσει το βάρος του βέλους.

     Σε γενικές γραμμές τα βέλη από bamboo έχουν πολύ ωραία πτήση, δεν ταλαιπωρούν το τόξο μια και τρώει λιγότερο σοκ και κοστίζουν όσο τα carbon, υπολείπονται σε ταχύτητα αλλά ευχαριστιέσαι τη βολή. 

Χριστόφορος Κασφίκης