ΙΠΠΑΚΟΝΤΙΣΜΟΣ ΜΕ "ΑΡΩΜΑ" ΠΑΡΙΣΙΟΥ

 ΙΠΠΑΚΟΝΤΙΣΜΟΣ ΜΕ "ΑΡΩΜΑ" ΠΑΡΙΣΙΟΥ

     Και πάλι δικαίως γκρίνιασε ο Μάνος για τον σχολικό Ίππο μας που σε όλες τις φωτογραφίες, όποιος και να τον κρατά, όπου και να του στρίβουν το κεφάλι αυτός είναι "κολλημένος" στον Εκπαιδευτή. Τέτοιο "κόλλημα"...! Έτσι και σήμερα, εγκαίρως ο Μάνος πάσχισε να τον κρατήσει με το κεφάλι προς το μέρος του αλλά το αξιολάτρευτο τετράποδό μας..., εκεί, στον Εκπαιδευτή... Αλλού τρως, αλλού πίνεις κι αλλού...

     Γνώριμη, πάντως, η "σκηνή" από το ...Παρίσι, το οποίο σήμερα επανέρχεται στο εκπαιδευτικό μας προσκήνιο, όπως θα δούμε εν συνεχεία. Αυτά τα πλάσματα δεν είναι να σε αγαπήσουν...διότι σ΄ αυτούς τους δεσμούς δεν υπάρχει ...διαζύγιο!  

     

Όταν, πριν δέκα τέσσερα χρόνια, δημοσιεύαμε το πρώτο ελληνόγλωσσο εγχειρίδιο με αντικείμενο την "Εκπαίδευση Νεολέκτου Ίππου" κάθε άλλο παρά μας ενδιέφερε να δηλώσουμε "συγγραφείς" αφού, όχι μόνον είχαν προηγηθεί αρκετές εκδόσεις, άλλων, δικών μας βιβλίων και πολλών δημοσιευμάτων, αλλά και διότι στο εξώφυλλο της συγκεκριμένης είχαμε ξεχάσει να αναγράψουμε το ...ονοματεπώνυμο του συγγραφέως. Εκείνη η έκδοση, πρώτη στην ελληνική βιβλιογραφία και χωρίς να την ακολουθήσει από τότε κάτι αντίστοιχο, ήταν η σύναξη εκπαιδευτικών προσεγγίσεων και η κατάθεσή τους, κυρίως, υπό την κρίση του κορυφαίου Έλληνος Ιππολόγου, του Δασκάλου μας, Καθηγητή Θεοδώρου Αντίκα ώστε να επιβεβαιώσουμε την ορθότητα των απόψεών μας και να συνεχίσουμε όχι απλώς να τις εφαρμόζουμε "ακάμπτως" αλλά υπό συνεχή βάσανον αποτελεσματικότητος και βελτίωση κάτι που έγινε αφού, βεβαίως, ο αυστηρότατος Δάσκαλος εξεφράσθη θετικότατα! Έκτοτε, στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" και καθ' όλη την διάρκεια των δέκα εννέα χρόνων της συνεχούς λειτουργίας της, οι εκπαιδευτικές μας προσεγγίσεις διευρύνθηκαν, εμπλουτίσθηκαν και επαυξήθηκαν, με διαρκή γνώμονα ότι πάντοτε, όσο ασχολούμεθα με τον Ίππο δεν θα θεωρήσουμε ότι τον μάθαμε, αλλά θα παραμένουμε διαρκείς ...μαθητές του. Εσχάτως, στο Παρίσι, αδράξαμε την ευκαιρία να διεισδύσουμε στην Σχολή του Ιππικού Θεάτρου "Ζingaro" των Βερσαλλιών όπου είχαμε την ευκαιρία να "ξεναγηθούμε" στα εσώτερα της διδασκαλίας του μεγάλου Bartabas από μαθήτριές του οι οποίες μας εισήγαγαν σε μία ακόμη εκπαιδευτική τεχνική βασιζόμενη πάντοτε στην συνδυαστική μνήμη του Ίππου. Και σήμερα, αυτή την νέα εμπειρία διδασκαλίας την δοκιμάσαμε κατά την διάρκεια της ημερίδος μας η οποία ξεκίνησε με την εξοικείωση του σχολικού Ίππου μας με το Ακόντιο και τον Ιππακοντισμό. 

     Αυτή τη φορά, λοιπόν, ακολουθήσαμε την τακτική, θα λέγαμε, τακτική "Bartabas", εφαρμόζοντάς την από τον προσδετήρα μέχρι το Ιππευτήριο ακριβώς με το πνεύμα που μας την περιέγραψε η ευγενέστατη μαθήτριά του προ μηνών, στις Βερσαλλίες.

     Μια αρχική ρυταγώγηση χωρίς ρυτήρα, με υποχειριασμό και διεύθυνση "δια του κανθού του οφθαλμού"  και με ταύτιση εικόνας αντικειμένου ήδη οικείου (Τόξο) και αντικειμένου υπό εξοικείωση (Ακοντίου) και βήμα ...αρχηγικό αλλά διόλου εξουσιαστικό, κάτι σημαντικότατο. Αν ξέρεις το μυαλό ενός πλάσματος μπορείς να "παίξεις" με αυτό και το "παιγνίδι" μπορεί να είναι επ΄ ωφελεία του πλάσματος (όπως εν προκειμένω) ή εναντίον του, ...μακράν ημών! 

     Για άλλη μια φορά ο σχολικός Ίππος μας έδειξε πόσο πολύ μας εμπιστεύεται μέχρι σημείου, εξ αρχής, η υποδειγματική ευπείθειά του να ακυρώνει την αναγκαιότητα της εξοικειωτικής διαδικασίας. Το επίμαχο αντικείμενο (Ακόντιο) δοκιμάσθηκε ως αντικείμενο αιφνιδιασμού και φόβου αλλά ο Ίππος μας ούτε αιφνιδιασμό, ούτε φόβο έδειξε ότι νιώθει! 

     Αν και με μία απειροελάχιστην επιφύλαξη, η συμπεριφορά του κατά την εκτόξευση του Ακοντίου διετήρησε την υποδειγματικότητά της και απορούμε, με ποιο τρόπο, τελικώς, θα μπορούσαμε να κάνουμε αυτόν τον Ίππο να μειώσει την εμπιστοσύνη του απέναντί μας...

     Η συνέχεια ήταν ένα παιγνίδι για τον Μάνο, αλλά και για τον Ίππο ο οποίος, πάντοτε, αποδέχεται τον Μάνο με άριστη διάθεση.

     Σε λίγο ο Μάνος θα έχει το δικό του Δόρυ (και όχι απλώς Ακόντιο) για την έφιππη εξάσκησή του με την εξαιρετική αιχμή και τον σαυρωτήρα τα οποία μας δώρισε ευγενώς ο Πολυδεύκης μας τον οποίο και ευχαριστούμε, ενώ ο ξυλουργός της Ομάδος μας έχει ήδη αναλάβει την εργασία της όλης ανακατασκευής.  

     Η συνέχεια αυτής της ημερίδος στο ανοικτό φυσικό έδαφος, με καλπαστικές εξόδους  και άσκηση διαχειρίσεως ανοικτής χορδής του Τόξου, κάτι επίπονο αλλά απαραίτητο σε κάθε έφιππο Τοξότη. Και η πρόοδος του Μάνου είναι εμφανώς αποτυπωμένη στο οπτικοακουστικό υλικό της ημερίδος   

     Η τρίτη κατά σειρά ανασύνταξη της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" στα 19 χρόνια συνεχούς λειτουργίας της, ευδόκησε να μας προσφέρει, πλέον, ιδανική διεξαγωγή μαθημάτων σε  π ρ α γ μ α τ ι κ ώ ς  ενδιαφερομένους εκπαιδευομένους και με τον Εκπαιδευτή ευδαίμονα να απολαμβάνει την Palinka του, αμέριμνος στη ράχη του Ίππου. Πάνσοφος ο Ούγγρος Δάσκαλος που δεν δίστασε να κλείσει την ...Κοιλάδα μέχρι να την ανασυντάξει και να προχωρήσει...κι εμείς, απλώς, ακολουθούμε τα διδάγματά του.