ΑΡΜΟΝΙΑ ΑΓΧΕΜΑΧΩΝ ΚΑΙ ΕΚΗΒΟΛΩΝ ΟΠΛΩΝ

 ΑΡΜΟΝΙΑ ΑΓΧΕΜΑΧΩΝ ΚΑΙ ΕΚΗΒΟΛΩΝ ΟΠΛΩΝ

     Σταθερή η διατήρηση της θετικής "αύρας" που πάντοτε επικρατεί στις εκπαιδευτικές μας ημερίδες όμως, τούτη την φορά αυτή η "αύρα" ήταν υπέρ-αισθητή, στους πρόποδες του Υμηττού, μια καλοκαιριάτικη ημέρα μέσα στο ...καταφλέβαρο! 

     Ιδιαίτερη η χαρά μας για την παρουσία του Συνασκουμένου Περικλέους ο οποίος είναι και ο πρώτος, μετά από πολλούς αιώνες, ανακατασκευαστής του αρχαίου Ελληνικού Τόξου και ευεργέτης των "Ελλήνων Κενταύρων" ο οποίος, σήμερα, όχι μόνον θα έκανε το "βάπτισμά" του στην Ιππασία και στην Έφιππη Τοξοβολία, αλλά και θα βίωνε την έφιππη χρήση ενός από τα ιδιοκατασκεύαστα Τόξα του.

     Παραλλήλως, το ασκησιολόγιο του Μάνου περιελάμβανε τις πρώτες καλπαστικές στοχαστικές εξακοντίσεις του και έναν "επίλογο" επικυρώσεως των καλπαστικών στοχαστικών καταφορών τις οποίες κατάφερε κατά την προηγούμενη εκπαιδευτικήν ημερίδα, δηλαδή, ένα "γεμάτο" πρόγραμμα ασκήσεως Ιππαίχμου. 

     Αρκετές οι παράμετροι της σημερινής ημερίδος, αρκετές και οι "αποσκευές" μας, πάντοτε, δε πανέτοιμοι και ακούραστοι για την πρόοδό μας, ξεκινήσαμε με τον Περικλή μας, μυώντας τον, με τον βοήθεια του Μάνου στην Ιππασία.

     Το να εφιππεύσεις για πρώτη φορά σημαίνει πολλά, ο Περικλής μας, όμως, με την έφαλσή του έδειξε εκ προοιμίου ότι και αυτή η δραστηριότητα του είναι απολύτως "βατή".

     Εξ αρχής ο Περικλής "κάθισε" σωστά και με ασφάλεια επί του ανεπίσακτου και ανενστόμιστου -όπως πάντοτε- σχολικού Ίππου μας ξεκινώντας το διατατικό ασκησιολόγιο κάθε Ιππέως.

     Με έναν ασφαλέστατο σχολικό Ίππο, όπως φροντίζει ανυπερβλήτως να διαθέτει η Σχολή μας, ο Περικλής απέκτησε επαρκή έφιππη κινητικήν ενσυναίσθηση και ισορροπία, πριν αρχίσει να χρησιμοποιεί το όπλο του.

     Βεβαίως, όπως κάθε αρχάριος, ένιωσε την ανάγκη στηρίξεως επί των ηνιών, συνήθεια η οποία αντενδείκνυται ειδικώς στους αρχαρίους, με αποτέλεσμα να του απασχολήσουμε και τα δύο χέρια ώστε να βοηθηθεί να ανακαλύψει την ισορροπία του κορμού άνευ βοηθημάτων, όπερ και εγένετο!

     Έτσι, ο Περικλής ευσταθέστατος, μετά από λίγο ξεκίνησε τις, εν κινήσει, τοξεύσεις του ακολουθώντας τον δικό του τρόπο  δια του αντίχειρος.

     Έκπληξη για όλους μας η ευστοχία των βαδιστικών τοξεύσεών του από την ...πρώτη κιόλας! 

      Οι τοξεύσεις του Περικλέους απέδειξαν ότι δεν είναι μόνον ένας αξιοπρόσεκτος ανακατασκευαστής αλλά κι ένας έμπειρος Τοξότης, ένας, κυρίως, βιωματικός χρήστης των Τόξων που ο ίδιος κατασκευάζει. 

      Ασφαλώς και οι ιδιοκατασκευές του Περικλέους, τα ανακατασκευασμένα αρχαία Ελληνικά Τόξα του αποδεικνύονται αξιόπιστα καθ' όλες τις δοκιμές στις οποίες, εδώ και καιρό και με κάθε ευκαιρία, εκτίθενται.

     Βεβαίως δε, δεν θα παραλείψουμε να υπογραμμίσουμε και την ομορφιά των δημιουργημάτων του Περικλέους ο οποίος, συν τω χρόνω, πέραν της ανακατασκευαστικής ιστορικότητος, καταλήγει σε ...μουσειακά αισθητικά αποτελέσματα! 

     Άψογος και κατά την αφίππευσή του ο Περικλής, με το σύνηθες άλμα που προετοιμάζει την εκμάθηση του ασφαλούς τρόπου εγκαταλείψεως του Ίππου.

     Η άριστη συνεργασία του Περικλέους με τον σχολικό Ίππο μας και η υποδειγματική "διαγωγή" του εξαιρετικού τετραπόδου με τον Εκπαιδευτή, ήταν ακόμη ένα έναυσμα λατρείας του τελευταίου γι' αυτόν τον ανεκτίμητο "Δάσκαλο" ο οποίος μας διδάσκει στη ράχη του την υψηλή τέχνη της Ιππασίας και των Εφίππων Πολεμικών Τεχνών με τις οποίες καταγινόμαστε υποχρεώνοντάς μας σε διαρκή ευγνωμοσύνη!

     Και αυτή την φορά ήταν "σαρωτικός" ο Μάνος ο οποίος, από την πρώτη καλπαστική του εξακόντιση, πάντοτε στοχευμένη, απέδειξε ότι παραμένει πάντοτε ετοιμοπόλεμος και ...επικίνδυνος ως αντίπαλος! 

     Για τους εξακοντισμούς του χρησιμοποιήθηκε, επίτηδες, ένα πανάλαφρο κοντάρι το οποίο έπαιρνε ο άνεμος κι έτσι η στόχευση γίνονταν δύσκολη.

     Παρά ταύτα, όλες του οι εξακοντίσεις ήσαν καλές έως και άριστες ως προς την στόχευση αλλά, κυρίως, ως προς την διατήρηση της διευθύνσεως και του καλπαστικού ρυθμού του Ίππου, κάτι που αποτελεί και το βασικό κριτήριο αξιολογήσεως των βολών ενός αρχαρίου Ιππαίχμου. 

     

     Κατανοώντας βαθύτερα τον μηχανισμό στηρίξεως και χειρισμού στα δύο σημεία, του Δόρατος, ο Μάνος χειρίστηκε ακόμη καλύτερα το όπλο του και κατάφερε να επιβεβαιώσει τις μέχρι τώρα "κατακτήσεις" του ως Ιππαίχμου!

     Eυτυχώς, η Βιβλιοθήκη των "Ελλήνων Κενταύρων" και η τεχνογνωσία που διαθέτει η Σχολή μας, μας επιτρέπουν να ασχολούμεθα με τα αντικείμενά μας σωστά ώστε και λάθη να αποφεύγουμε αλλά, κυρίως και κινδύνους!

       Εξαιρετική η σημερινή ημερίδα, όπως άλλωστε όλες οι εκπαιδευτικές μας ημερίδες, εντός κι εκτός Ιππευτηρίου, με την αγαστή συνεργασία όλων η οποία καταλήγει στην κοινή πρόοδο.

     Και κάπως έτσι κι ο Εκπαιδευτής, όλβιος, επιστρέφει στο ουσιαστικότερο καθήκον του το οποίο δεν είναι άλλο από την υπηρέτηση του Ίππου και την διαφύλαξη της ευημερίας αυτού του πλάσματος! 

ΙΠΠΑΚΟΝΤΙΣΜΟΣ ΜΕ "ΑΡΩΜΑ" ΠΑΡΙΣΙΟΥ

 ΙΠΠΑΚΟΝΤΙΣΜΟΣ ΜΕ "ΑΡΩΜΑ" ΠΑΡΙΣΙΟΥ

     Και πάλι δικαίως γκρίνιασε ο Μάνος για τον σχολικό Ίππο μας που σε όλες τις φωτογραφίες, όποιος και να τον κρατά, όπου και να του στρίβουν το κεφάλι αυτός είναι "κολλημένος" στον Εκπαιδευτή. Τέτοιο "κόλλημα"...! Έτσι και σήμερα, εγκαίρως ο Μάνος πάσχισε να τον κρατήσει με το κεφάλι προς το μέρος του αλλά το αξιολάτρευτο τετράποδό μας..., εκεί, στον Εκπαιδευτή... Αλλού τρως, αλλού πίνεις κι αλλού...

     Γνώριμη, πάντως, η "σκηνή" από το ...Παρίσι, το οποίο σήμερα επανέρχεται στο εκπαιδευτικό μας προσκήνιο, όπως θα δούμε εν συνεχεία. Αυτά τα πλάσματα δεν είναι να σε αγαπήσουν...διότι σ΄ αυτούς τους δεσμούς δεν υπάρχει ...διαζύγιο!  

     

Όταν, πριν δέκα τέσσερα χρόνια, δημοσιεύαμε το πρώτο ελληνόγλωσσο εγχειρίδιο με αντικείμενο την "Εκπαίδευση Νεολέκτου Ίππου" κάθε άλλο παρά μας ενδιέφερε να δηλώσουμε "συγγραφείς" αφού, όχι μόνον είχαν προηγηθεί αρκετές εκδόσεις, άλλων, δικών μας βιβλίων και πολλών δημοσιευμάτων, αλλά και διότι στο εξώφυλλο της συγκεκριμένης είχαμε ξεχάσει να αναγράψουμε το ...ονοματεπώνυμο του συγγραφέως. Εκείνη η έκδοση, πρώτη στην ελληνική βιβλιογραφία και χωρίς να την ακολουθήσει από τότε κάτι αντίστοιχο, ήταν η σύναξη εκπαιδευτικών προσεγγίσεων και η κατάθεσή τους, κυρίως, υπό την κρίση του κορυφαίου Έλληνος Ιππολόγου, του Δασκάλου μας, Καθηγητή Θεοδώρου Αντίκα ώστε να επιβεβαιώσουμε την ορθότητα των απόψεών μας και να συνεχίσουμε όχι απλώς να τις εφαρμόζουμε "ακάμπτως" αλλά υπό συνεχή βάσανον αποτελεσματικότητος και βελτίωση κάτι που έγινε αφού, βεβαίως, ο αυστηρότατος Δάσκαλος εξεφράσθη θετικότατα! Έκτοτε, στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" και καθ' όλη την διάρκεια των δέκα εννέα χρόνων της συνεχούς λειτουργίας της, οι εκπαιδευτικές μας προσεγγίσεις διευρύνθηκαν, εμπλουτίσθηκαν και επαυξήθηκαν, με διαρκή γνώμονα ότι πάντοτε, όσο ασχολούμεθα με τον Ίππο δεν θα θεωρήσουμε ότι τον μάθαμε, αλλά θα παραμένουμε διαρκείς ...μαθητές του. Εσχάτως, στο Παρίσι, αδράξαμε την ευκαιρία να διεισδύσουμε στην Σχολή του Ιππικού Θεάτρου "Ζingaro" των Βερσαλλιών όπου είχαμε την ευκαιρία να "ξεναγηθούμε" στα εσώτερα της διδασκαλίας του μεγάλου Bartabas από μαθήτριές του οι οποίες μας εισήγαγαν σε μία ακόμη εκπαιδευτική τεχνική βασιζόμενη πάντοτε στην συνδυαστική μνήμη του Ίππου. Και σήμερα, αυτή την νέα εμπειρία διδασκαλίας την δοκιμάσαμε κατά την διάρκεια της ημερίδος μας η οποία ξεκίνησε με την εξοικείωση του σχολικού Ίππου μας με το Ακόντιο και τον Ιππακοντισμό. 

     Αυτή τη φορά, λοιπόν, ακολουθήσαμε την τακτική, θα λέγαμε, τακτική "Bartabas", εφαρμόζοντάς την από τον προσδετήρα μέχρι το Ιππευτήριο ακριβώς με το πνεύμα που μας την περιέγραψε η ευγενέστατη μαθήτριά του προ μηνών, στις Βερσαλλίες.

     Μια αρχική ρυταγώγηση χωρίς ρυτήρα, με υποχειριασμό και διεύθυνση "δια του κανθού του οφθαλμού"  και με ταύτιση εικόνας αντικειμένου ήδη οικείου (Τόξο) και αντικειμένου υπό εξοικείωση (Ακοντίου) και βήμα ...αρχηγικό αλλά διόλου εξουσιαστικό, κάτι σημαντικότατο. Αν ξέρεις το μυαλό ενός πλάσματος μπορείς να "παίξεις" με αυτό και το "παιγνίδι" μπορεί να είναι επ΄ ωφελεία του πλάσματος (όπως εν προκειμένω) ή εναντίον του, ...μακράν ημών! 

     Για άλλη μια φορά ο σχολικός Ίππος μας έδειξε πόσο πολύ μας εμπιστεύεται μέχρι σημείου, εξ αρχής, η υποδειγματική ευπείθειά του να ακυρώνει την αναγκαιότητα της εξοικειωτικής διαδικασίας. Το επίμαχο αντικείμενο (Ακόντιο) δοκιμάσθηκε ως αντικείμενο αιφνιδιασμού και φόβου αλλά ο Ίππος μας ούτε αιφνιδιασμό, ούτε φόβο έδειξε ότι νιώθει! 

     Αν και με μία απειροελάχιστην επιφύλαξη, η συμπεριφορά του κατά την εκτόξευση του Ακοντίου διετήρησε την υποδειγματικότητά της και απορούμε, με ποιο τρόπο, τελικώς, θα μπορούσαμε να κάνουμε αυτόν τον Ίππο να μειώσει την εμπιστοσύνη του απέναντί μας...

     Η συνέχεια ήταν ένα παιγνίδι για τον Μάνο, αλλά και για τον Ίππο ο οποίος, πάντοτε, αποδέχεται τον Μάνο με άριστη διάθεση.

     Σε λίγο ο Μάνος θα έχει το δικό του Δόρυ (και όχι απλώς Ακόντιο) για την έφιππη εξάσκησή του με την εξαιρετική αιχμή και τον σαυρωτήρα τα οποία μας δώρισε ευγενώς ο Πολυδεύκης μας τον οποίο και ευχαριστούμε, ενώ ο ξυλουργός της Ομάδος μας έχει ήδη αναλάβει την εργασία της όλης ανακατασκευής.  

     Η συνέχεια αυτής της ημερίδος στο ανοικτό φυσικό έδαφος, με καλπαστικές εξόδους  και άσκηση διαχειρίσεως ανοικτής χορδής του Τόξου, κάτι επίπονο αλλά απαραίτητο σε κάθε έφιππο Τοξότη. Και η πρόοδος του Μάνου είναι εμφανώς αποτυπωμένη στο οπτικοακουστικό υλικό της ημερίδος   

     Η τρίτη κατά σειρά ανασύνταξη της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" στα 19 χρόνια συνεχούς λειτουργίας της, ευδόκησε να μας προσφέρει, πλέον, ιδανική διεξαγωγή μαθημάτων σε  π ρ α γ μ α τ ι κ ώ ς  ενδιαφερομένους εκπαιδευομένους και με τον Εκπαιδευτή ευδαίμονα να απολαμβάνει την Palinka του, αμέριμνος στη ράχη του Ίππου. Πάνσοφος ο Ούγγρος Δάσκαλος που δεν δίστασε να κλείσει την ...Κοιλάδα μέχρι να την ανασυντάξει και να προχωρήσει...κι εμείς, απλώς, ακολουθούμε τα διδάγματά του.