ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

ΕΡΕΥΝΑ ΕΠΙ ...ΠΤΥΧΗΣ

     Η Ομάδα των «ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ» είναι ένας πυρήνας μελέτης και ουσιαστικής εκπαιδεύσεως όχι μόνον στην Έφιππη Τοξοβολία αλλά και, εν γένει, στις Έφιππες Πολεμικές Τέχνες. Έτσι, συνεχώς τα Μέλη μας κινούνται εμπράκτως στον άξονα της πειραματικής αρχαιολογικής έρευνας, συνάγοντας τεκμηριωμένα συμπεράσματα για όλες τις παραμέτρους που συνθέτουν τα εκπαιδευτικά μας αντικείμενα.

     Μετά και την πρόσφατη ιστορικήν ανακατασκευή ασπίδος Έλληνος Στρατιώτη της Αναγεννήσεως, θέσαμε ως αντικείμενο μελέτης την αξιολόγηση της ευχρηστίας των όπλων του αναγεννησιακού Έλληνος Στρατιώτη σε συνάρτηση με την ασπίδα που έφερε σύμφωνα με πολλές μαρτυρίες ιστορικών πηγών.

     Κατά τη διάρκεια των σχετικών μελετών που διεξήχθησαν στη Κοιλάδα των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" εξετάσαμε πολλά ενδεχόμενα μαχητικής εμπλοκής που μπορεί να αντιμετώπισε ο αναγεννησιακός τοξοφόρος Έλληνας Στρατιώτης και ως, εκών-άκων, αφιππεύων και ως εντελώς άμιππος. 

     Επιλέξαμε ώστε η πειραματική μελέτη να διεξαχθεί με έναν άριστο Ιππέα ο οποίος, όμως, να στερείται του πλεονεκτήματος των αναβολέων που προάγει την έφιππη χρήση όπλων, παρέχοντας καλύτερη στήριξη στον πολεμιστή. Ο λόγος;... Θελήσαμε να εξαγάγουμε ακόμη βαθύτερα και πλέον προσδιοριστικά συμπεράσματα ως προς την έφιππη ευστάθεια κατά την χρήση των όπλων. Και, εν προκειμένω, ο Ιππέας μας ίππευσε χωρίς σέλλα αλλά με πλήρη φόρτο οπλισμού εποχής, ήτοι, τόξο, φαρέτρα, σπάθη, ακόντιο, ωτιόσχημο εγχειρίδιο και, βεβαίως, ασπίδα της οποίας τη περιγραφή μπορεί ο αναγνώστης να μελετήσει εδώ.

     Ένα διακεκριμένο Μέλος των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" ενασχολούμενο συστηματικώς με τη Σπαθασκία, ο Σπυρίδων Νικόλης (Πρωτεσίλαος) προσέφερε τη πολύτιμη βοήθειά του ως πεζοπόρος Σπαθιστής κατά αμίππου αναγεννησιακού Έλληνος Στρατιώτη.

     Η συγκεκριμένη πειραματική μελέτη απέδωσε πολλά συμπεράσματα όχι μέσω της "φιλολογικής" "in vitro" ακαδημικής προσεγγίσεως αλλά μέσω της εν τω φυσικώ πεδίω της μάχης πρακτικής εφαρμογής πολλών σεναρίων συγκρούσεως. 

     Και είναι κατανοητό ότι το πλήθος αυτών των σημαντικών συμπερασμάτων τα οποία τηρούνται, πλέον, στα εκπαιδευτικά υπομνήματα της Ομάδος των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ", ούτε πρακτικώς, ούτε δεοντολογικώς θα έπρεπε να εκτεθούν σε ένα αναγγελτικό κείμενο, περιορισμένης εκτάσεως, όπως το παρόν. 

     Είναι απολύτως ευνόητο ότι η δημοσιοποιητική αναφορά όλων αυτών των συμπερασμάτων θα απαιτούσε μία πολύ μεγαλύτερη έκταση αλλά και συγκρότηση κειμένου και εικόνων από τις πολλές που έχουν κρατηθεί "in situ" της δράσεως.

     Όμως σκοπός αυτής της αναρτήσεως είναι απλώς η ενημέρωση επί της διεξαγωγής της συγκεκριμένη μελέτης και όχι η πλήρης έκθεση των, εξ αυτής, συναχθέντων συμπερασμάτων.

     Δε θα παραλείψουμε, όμως, να αναφέρουμε το πόσο σημαντικό θεωρούμε στην Ομάδα μας να μελετούμε όλα αυτά τα, ιστορικώς, ζωτικά θέματα με ακρίβεια μέσων και δεδομένων εποχής. Άλλωστε είναι γνωστή η εμμονή του Ιδρυτή των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" στην αναγκαιότητα της αυθεντικότητος των προσώπων, των ζώων και των πραγμάτων άνευ της οποίας η ζωή νοθεύεται, φαλκιδεύεται, ευτελίζεται, φθίνει!  

     Και, σπαθίζοντας με ένα σπουδαίο δείγμα κυρτής σπάθης του 19ου αιώνος το οποίο είχε την ευγένεια να μας φέρει προς επίδειξη ο αγαπημένος μας Πρωτεσίλαος, ο πάντοτε απαιτητικός της αυθεντικότητος Ιδρυτής της Ομάδος όχι μόνον χάρηκε ο ίδιος μιαν ιδιαίτερη σπαθιστικήν εμπειρία αλλά και επιβεβαίωσε τη πάγια θέση του για την αναγκαιότητα της αυθεντικότητος σε κάθε πτυχή της καθημερινότητός μας.

     Κατ'  επέκταση και στη συγκεκριμένη μελέτη, φροντίζοντας, τουλάχιστον, όλα τα μέσα και οι συνθήκες να εναρμονίζονται με εκείνα της αναγεννησιακής εποχής, βιώσαμε κάποιες "αλήθειες" ένοπλης αναγεννησιακής συμπλοκής πολύ χρήσιμες για την περαιτέρω Εκπαίδευσή μας.

     Το εξαγόμενο αυτής της μελέτης ήταν η πρόταξη της ετοιμότητος του αμίππου ή αφιππεύσαντος Τοξότη σε ό,τι αφορά το αξιόμαχο του τόξου του έναντι πεζοπόρου Σπαθιστή εφοδιασμένου με σπάθη δύο ή και μιας και ημισείας χειρός. Με δεδομένη τη μειονεκτικότητα μεγέθους της σπάθης του ο Τοξότης θα πρέπει να φροντίζει ώστε το τόξο του να είναι συνεχώς έτοιμο προς τόξευση βέλους, άλλως η υπέρτερη αντίπαλη σπάθη τον απειλεί ζωτικώς.

     Και αυτό το βασικό συμπέρασμα, εφεξής, θα επιπροστεθεί στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα του Ιππηλασίου μας ώστε οι μαθητές μας ακολουθήσουν και αυτό το πολύ σπουδαίο δίδαγμα ένοπλης συμπλοκής.

      Η σχέση μεταξύ αγχεμάχων και εκηβόλων ήταν πάντοτε ένα από τα φλέγοντα ζητήματα προβληματισμού των μελετητών της ιστορίας των πολεμικών συγκρούσεων και ασφαλώς, του εκπαιδευτικού Επιτελείου της Ομάδος μας. Τη φορά αυτή απαντήσαμε σε έναν πολύ εξειδικευμένο τομέα, δηλαδή, σε εκείνον της υπεροχής μεταξύ ενός Πεζοπόρου Σπαθιστή κι ενός πεζοπόρου Τοξότη καταλήγοντας ότι ο τελευταίος έχει την υπεροχή εφ'  όσον το τόξο του είναι ετοιμοπόλεμο.