EUGEN HERRIGEL: "ΖΕΝ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑΣ" 5ο ΜΕΡΟΣ ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ

 EUGEN HERRIGEL: "ΖΕΝ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑΣ" 5ο ΜΕΡΟΣ

ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ 

    Προς όσους προτίθενται να παρευρεθούν στην ημερίδα της παραστατικής αναλύσεως του 5^ου Μέρους του βιβλίου «Ζεν στην Τέχνη της Τοξοβολίας» του Eugen Herrigel, την Κυριακή 11^η Δεκεμβρίου 2022, στην έδρα της Ομάδος στις 16.00 μ.μ.:

     Επειδή κατά την συγκεκριμένη ημερίδα ο χρόνος που θα είναι αφιερωμένος στο παραστατικό ασκησιολόγιο επί της Γραμμής Βολής θα είναι πολύ περιορισμένος ώστε να μην επιτρέπει και την, παράλληλη, προφορική εισήγηση, όπως συνηθίζουμε μέχρι τώρα, παραθέτουμε εδώ την εισαγωγικήν αναφορά στο περιεχόμενο της ημερίδος ώστε να το μελετήσετε κατ’ ιδίαν, πριν βρεθείτε στην Γραμμή Βολής.

Η ΓΑΛΗΝΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΗΣ ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ

Η ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΚΑΡΤΕΡΙΑΣ 

 ΤΟ  ΖΕΝ ΣΤΗΝ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

     Θα ξεκινήσουμε αυτή την συνεδρία με μία αποκατάσταση της διατυπώσεως «ά ν ο ι γ μ α  Τόξου» ή «ά ν ο ι γ μ α  χορδής» που ακολουθήσαμε στο προηγούμενο 4^ο Μέρος συντασσόμενοι με τα εσφαλμένα αλλά και διεθνώς «κρατούντα» και θα την διορθώσουμε ακριβολογικώς, πλέον, σε «έ λ ξ η  χορδής» κάτι που θεωρούμε ορθότερο. Το Τόξο δεν είναι «κλειστό» όταν δεν εφαρμόζεται «έ λ ξ η» στην χορδή, ούτε η χορδή «ανοίγει» όταν έ λ κ ε τ α ι! Απλώς, όταν η χορδή παραμένει ευθύγραμμη, χωρίς  έ λ ξ η το Τόξο παραμένει  α ν ε ν ε ρ γ ό,  ήτοι, χωρίς φόρτιση βλητικής ενεργείας, αλλά σε καμία περίπτωση «κλειστό», όπως εσφαλμένα διατυπώνεται, π.χ., στην Αγγλική η οποία δεν είναι και η πλέον ακριβολόγος γλώσσα. Και είναι απαραίτητο, σε ένα τόσο σοβαρό θέμα, όπως μια πολεμική τέχνη, η ακριβολόγος διατύπωση προς αποφυγή παρεξηγήσεων.  Πάντα ταύτα διότι στο 5^ο Μέρος θα ξεκινήσουμε με την επαναφορά στη μνήμη των όσων προανεφέρθησαν περί της σημαντικής συμβολής συμβολής της πνευματικής δυνάμεως στην  έ λ ξ η  της χορδής, μειώνοντας την μυική δύναμη που απαιτείται για τον ίδιο λόγο.

     Με μια πολύ χρήσιμη επισήμανση ξεκινά τούτο το 5^ο Μέρος ο Eugen Herrigel θυμίζοντάς μας πόσο ελάχιστο είναι αυτό που, από τον αρχάριο Τοξότη, μπορεί να θεωρηθεί … «σπουδαίο», δηλαδή, η επίτευξη της έλξεως της χορδής με την συμβολή της πνευματικής δυνάμεως η οποία εξοικονομεί μυική δύναμη! Και από αυτή την λεπτομέρεια, ο Γερμανός συγγραφέας εξηγεί πως κατάλαβε τον ορισμό ως «ήπια τέχνη» όσων αμυντικών  αμυντικών συστημάτων οδηγούν στην νίκη επί του αντιπάλου χωρίς σπατάλη μυικής ενεργείας παραχωρώντας στον αντίπαλο το μειονέκτημα της σπατάλης αυτή. Και τότε, ο Eugen Herrigel, θυμήθηκε τον Λάο Τσε ο οποίος θεωρεί ότι η πραγματική ζωή μοιάζει με το νερό που, χωρίς να υποχωρεί, χωρίς να αφανίζεται,  π ρ ο σ α ρ μ ό ζ ε τ α ι  στον, εκάστοτε, διατιθέμενο χώρο που του προσφέρεται. Aυτά τα …απλά «σινικά», ας τα έχουμε υπ΄ όψη όλοι εμείς οι «δυτικοί» οι οποίοι παρασυρόμεθα σε άγονες εμμονικές επιλογές, αφιστάμενοι των λύσεων που μας παρέχει η ίδια η φύση.

     Κι έχοντας αποσαφηνίσει και την φάση της έλξεως της χορδής, σ΄ αυτό το μέρος, θα περάσουμε και θα αναλύσουμε την φάση της  α φ έ σ ε ω ς  της χορδής προς  α π ε λ ε υ θ έ ρ ω σ η  του βέλους.

     Επικαλούμενοι δύο διαφορετικούς όρους (άφεση και απελευθέρωση) στην συγκεκριμένη φάση, υπογραμμίζουμε τα αλληλένδετα, μεν, αλλά δύο διαφορετικά συμβάντα, δε, που συνυπάρχουν σ΄ αυτήν. Διότι, χωρίς έλξη χορδής δεν μπορεί να απελευθερωθεί το βέλος ώστε να υλοποιηθεί η τόξευση.    

     Πριν, όμως, ο Eugen Herrigel προχωρήσει πάρα κάτω, εκτός από διδακτικός και βαθύτατα παιδαγωγικός καθώς ήταν ως πανεπιστημιακός Δάσκαλος, ανασύρει την χρησιμότητα της επαναλήψεως ως «μητέρας» της μαθήσεως, για να μας ξαναφέρει στη μνήμη το βασικό σημείο αναφοράς που καθορίζει την ζενικήν ουσία στην Τοξοβολία κατά το στάδιο της αρχαριότητος, σημειώνοντας: «Το να πλήξει κανείς τον στόχο δεν είναι κανένα κατόρθωμα, αφού ο Τοξότης στέκεται σε απόσταση το πολύ δύο μέτρων από αυτόν». Εμείς δε, θα προεκτείναμε αυτή την διατύπωση καθ΄ όλο το άνυσμα της Τοξοβολίας, όπως αυτό είναι πλέον παραδεκτό από όλους τους μύστες αυτής της ευγενούς τέχνης την οποία ο Κομφούκιος ανεγνώρισε ως την μόνη στην οποία μπορούν να ανταγωνίζονται οι ανώτεροι Άνθρωποι (Κομφουκίου: «Ανάλεκτα», κ.3,7).

     Έτσι, θα θυμηθούμε ένα σημαντικό βιβλίο που συνέγραψε ο Αμερικανός πανεπιστημιακός καθηγητής Winston L. King με τίτλο «Zen and the way of the Sword» (Oxford University Press,1993) στο οποίο όχι μόνον συμφωνεί με τον Eugen Herrigel ως προς το σημείο αυτό αλλά και επικαλείται (σ. 244) την διατύπωση ακόμη ενός σημαντικού Αμερικανού ειδήμονος, του Paul Crompton ο οποίος, στο βιβλίο του «The Complete Martial Arts» (McGraw-Hill, 1989, σ.59) υπογραμμίζει ακριβώς ότι στην Τοξοβολία η κατάκτηση του στόχου δεν είναι το πλέον σημαντικό επίτευγμα του Τοξότη, αναγνωρίζοντας ως «επιτυχία» (όρο υπό προϋποθέσεις…) την τόξευση του βέλους μέσα σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο διανοητικής καταστάσεως η οποία χαρακτηρίζεται από την πλήρη απουσία επιθυμίας επιτυχίας, με «αδειασμένο» κενό τον νου από κάθε «πρόθεση» και επικεντρωμένο μόνον στο μεγαλείο της «στιγμής». Και αυτό, εν προκειμένω, ορίζει και την «ζενικότητα».  

     Κατόπιν της, ως άνω, χρήσιμης «παρενθέσεως» ξαναβρισκόμαστε με το Τόξο ανά χείρας, το βέλος εγκαθιδρυμένο στην χορδή και έλκοντας την χορδή με τον ασιατικό τρόπο στον οποίο πρωταγωνιστεί ο αντίχειρας, όπως ο Eugen Herrigel περιγράφει. Εν προκειμένω, την έλξη της χορδής προκαλεί ο αντίχειρας ο οποίος, προστατευμένος μέσα σε ένα χειρόκτιο με κατάλληλη προστατευτική διαμόρφωση του «αντίχειρός» του, «περικυκλώνει» την χορδή κάτω από το βέλος ενώ τρία δάχτυλα, ο δείκτης, ο μέσος κι ο παράμεσος, τον συγκρατούν κλειστό στη θέση του μέχρι που θα ανοίξουν, θα τον απελευθερώσουν ώστε να ανοίξει κι αυτός για να αφεθεί η χορδή εκτοξεύοντας και το βέλος. Αλλά, ακριβώς αυτή την στιγμή της αφέσεως της χορδής οι αμέτρητες ταλαντώσεις της προκαλούν κραδασμούς κι εντάσεις που εκτρέπουν την βολή κλονίζοντας τον Τοξότη όταν αυτός είναι ανυποψίαστος… Και για να καταλάβει ο Τοξότης το «αντίδοτο» γι αυτή την εκτροπή δεν αρκεί η άψογη στάση και τεχνική κάτι που, κυρίως, ο αρχάριος επιδιώκει με την βοήθεια εκλογικευμένων διαδικασιών τις οποίες προσεγγίζει με ανάλογη πρόθεση επιτυχίας και ωφελιμιστική σκέψη! Και τούτο διότι, σε μια τέτοια περίπτωση εκλογικευμένης προσεγγίσεως καταντούμε σαν τη σαρανταποδαρούσα η οποία βάζει …τρικλοποδιά στον εαυτό της και παραμένει ακίνητη, μη μπορώντας να ρυθμίσει δια του νου την αλληλουχία κινήσεων καθενός από τα …σαράντα πόδια της μιας και στη περίπτωση της Τοξοβολίας ισχύει ανάλογη αλληλουχία πολλών επιλογών και κινήσεων. Κι όσο ο αρχάριος Τοξότης παγιδεύεται στο να σκέφτεται το τι πρέπει να πράξει για να απελευθερώσει την χορδή τόσο δεν θα καταφέρνει μιαν ιδανική τόξευση αφού αυτή θα επιτευχθεί μόνον όταν ο ίδιος λειτουργεί  χ ω ρ ί ς  να  σ κ έ φ τ ε τ α ι, μόνον όταν η τόξευση επιτελεσθεί τόσον  ε ν σ τ ι κ τ ω δ ώ ς, χωρίς εκλογικεύσεις, ώστε να αιφνιδιάσει και τον ίδιο τον Τοξότη!

     Ο σοφός Σουν Τζου, ή, όποιος τέλος πάντων συνέγραψε την «Τέχνη του Πολέμου», ένα «ευαγγέλιο» της νίκης χωρίς μάχη, που διέπεται από τις αρχές του Ταοϊσμού και χρονολογείται μεταξύ του 5ου και του 3ου π.χ.χ. αιώνος, μας λέει: «Αυτοί που δεν έχουν συνειδητοποιήσει τα μειονεκτήματα της χρήσεως των όπλων δεν είναι σε θέση να αναγνωρίσουν και τα πλεονεκτήματα από την χρήση τους»! Και το Τόξο, κατά την διάρκεια της τοξεύσεως έχει το μειονέκτημα σφοδρών αντιδράσεων οι οποίες επιβαρύνουν τον Τοξότη, παρασύροντάς τον, κατά κανόνα, σε άγονα αποτελέσματα! Κι εδώ αναδεικνύεται σπουδαία η διδασκαλία του Kenzo Awa όπως μας την μεταφέρει ο Eugen Herrigel! Και η «συνταγή» είναι η αποποίηση της εκλογικεύσεως σε όλη την διαδικασία της τοξεύσεως, με την αντικατάστασή της από ένα ενστικτώδες και μη έχον χρεία ερμηνείας … «εἰκῇ καί ὡς ἔτυχε», «εἰκῇ πράττειν», χωρίς προσχεδιασμό και εκλογίκευση, με τον ίδιο τρόπο που ένα παιδίπιάνει το ζαχαρωτό για να το φέρει στο στόμα του χωρίς να προσχεδιάσει τις κινήσεις των δαχτύλων του και του χεριού του, χωρίς να προεντοπίσει στη σκέψη του το ακριβές σημείο του στόματός του και το άνοιγμα των χειλιών του, την λειτουργία των σιαγόνων και της γλώσσας, ή και την διαδικασία της καταπόσεως, αυτά, δηλαδή, που ορίζουν τον εαυτό του, αυτά από τα οποία είναι αποδεσμευμένο γευόμενο «έτσι»,  α σ τ ό χ α σ τ α  το ζαχαρωτό! Και τούτο σημαίνει ότι αν δεν αποδεσμευτούμε από τον εαυτό μας, από το «εγώ» μας, η σωστή τόξευση θα παραμένει ανολοκλήρωτη!

     Βαρύτατο "φορτίο" το πεπερασμένο "εγώ", με την αναπόδραστη φθαρτότητά του και όσα επακόλουθα σέρνει πίσω του. Ένα "φορτίο" που λειτουργεί ως τυραννική οπισθέλκουσα στην πορεία της ανελίξεως του Ανθρώπου και μακάριοι όσοι καταφέρνουν να αποδεσμευτούν από αυτό το δυσβάσταχτο άχθος! Και, αν η Τοξοβολία συνιστά μέρος και δη σημαντικό, όπως εμείς το αντιλαμβανόμεθα, της ανελίξεως του ατόμου, τότε, σε αυτή την περίπτωση, το βαρύτατο "φορτίο" του "εγώ" είναι κατά προτεραιότητα απορριπτέο!

     Αυτό ακριβώς μας διδάσκει ο Δάσκαλος Kenzo Awa και αυτή την σοφή "αποστροφή"-παρακαταθήκη του:

     "Η σωστή βολή γίνεται την κατάλληλη στιγμή μόνον όταν αποδεσμευτείτε από τον εαυτό σας."

     Εμβαθύνοντας σε τούτη την λακωνική φράση ερμηνεύουμε και όσες λαθεμένες συμπεριφορές (δικές μας και ξένες...) κατέληξαν στην αποτυχία ένεκεν βιασύνης και εγωιστικής "υπερτροφίας" με την συντριβή του οράματος και την μετατροπή του σε στάχτες παρελθόντος...

     Λέξεις ελάχιστες και σοφά επιλεγμένες για να ορίσουν τον χρόνο (κατάλληλη στιγμή) και τον τρόπο (αποδέσμευση), κανόνας ο οποίος ορίζεται από τις συντεταγμένες της  κ α ρ τ ε ρ ί α ς  που αναμένει τον φέροντα την κατάλληλη στιγμή  χ ρ ό ν ο  και του  τ ρ ό π ο υ, δηλαδή, την  α π ο δ έ σ μ ε υ σ η  από το "εγώ". Πρόκειται, όμως, πραγματικώς περί δύο διαφορετικών συντεταγμένων ή, μήπως και οι δύο ταυτίζονται σε μία και, δη, στην αποδέσμευση από το "εγώ"; Διότι, αυτή η στιγμή που προϋποθέτει το “άδειασμα του νου” και την ταύτισή μας με τον στόχο, όπως είδαμε προηγουμένως, εναποθέτει στο ένστικτο την τελεσφόρηση της τοξευτικής προσπαθείας όχι στέλνοντας το βέλος προς τον στόχο αλλά φέρνοντας τον στόχο στον Τοξότη.

     Όντως, η στιγμή της αποδεσμεύσεως από το "εγώ" ορίζει και τον κατάλληλο  χ ρ ό ν ο  για μια σωστή βολή διότι αυτό το χρονικό όριο σηματοδοτεί στον Τοξότη την απελευθέρωσή του από το υπαρξιακό "φορτίο" του και την δυνατότητά του να απελευθερώσει και την χορδή του χωρίς να εκλογικεύει χειρισμούς και τεχνικές, ελεύθερος άγχους για το όποιο αποτέλεσμα, με την σιγουριά ενός υπνοβάτη ο οποίος εναποθέτει στο ένστικτό του την υλοποίηση μιας ομαλούς κινήσεως, μιας σωστής τοξεύσεως πέραν από την εναγώνια επιθυμία και εκτός συμπερασματικών λαβυρίνθων!

     Και, αυτό ακριβώς, είναι Ζεν, αν, βεβαίως, νομιμοποιείται εκ των πραγμάτων μια τέτοια διατύπωση...

     Κι εμείς θα προσθέταμε ότι η αποδέσμευση από το «εγώ» δεν είναι κάτι δύσκολο! O Βουδισμός Μαχαγιάνα στον οποίον εντάσσεται και το Ζεν, διδάσκει ότι όλοι, εξίσου, αποτελούμε τον «οικητήριο χώρο» του Βούδα η φύση του οποίου και μας χαρακτηρίζει οπότε, όλοι από κοινού, έχουμε και την ίδια πρόσβαση στη φώτιση την οποία μας αποκρύπτει η αχλύς των ψευδαισθήσεών μας, στερώντας μας αυτό που υπάρχει μπροστά μας! Δεν απομένει, λοιπόν, παρά να ανοίξουμε το πνευματικό «τρίτο μάτι» μας προς μία πραγματικότητα η οποία υπάρχει γύρω μας και μας αφορά, κατανοώντας ότι το πραγματικό αποτέλεσμα προκύπτει εκεί που δεν το φανταζόμαστε, ενώ ο χρόνος επιτεύξεώς του εγγράφεται ως υποσύνολο στο μέγα άθροισμα του χρόνου αναμονής για τον οποίον ο Άνθρωπος είναι προετοιμασμένος και εξασκημένος! Κι αν ανοίξουμε αυτό το «τρίτο μάτι» η αποδέσμευση από το «εγώ» μας είναι …οίκοθεν νοούμενη.

Ο ΣΟΦΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΗΣ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑΣ

 Ο ΣΟΦΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΗΣ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑΣ

     Βαρύτατο "φορτίο" το πεπερασμένο "εγώ", με την αναπόδραστη φθαρτότητά του και όσα επακόλουθα σέρνει πίσω του. Ένα "φορτίο" που λειτουργεί ως τυραννική οπισθέλκουσα στην πορεία της ανελίξεως του Ανθρώπου και μακάριοι όσοι καταφέρνουν να αποδεσμευτούν από αυτό το δυσβάσταχτο άχθος! Και, αν η Τοξοβολία συνιστά μέρος και δη σημαντικό, όπως εμείς το αντιλαμβανόμεθα, της ανελίξεως του ατόμου, τότε, σε αυτή την περίπτωση, το βαρύτατο "φορτίο" του "εγώ" είναι κατά προτεραιότητα απορριπτέο!

     Αυτό ακριβώς μας διδάσκει ο Δάσκαλος Kenzo Awa και αυτή την σοφή "αποστροφή"-παρακαταθήκη του θα συναντήσουμε στην παραστατική ανάλυση του βιβλίου του Eugen Herrigel "Ζεν στην Τέχνη της Τοξοβολίας" που θα παρακολουθήσουμε την μεταπροσεχή Κυριακή, 11η Δεκεμβρίου 2022, στις 16:00, στην Γραμμή Βολής της έδρας της Ομάδος των "Ελλήνων Κενταύρων". 

     "Η σωστή βολή γίνεται την κατάλληλη στιγμή μόνον όταν αποδεσμευτείτε από τον εαυτό σας."

     Εμβαθύνοντας σε τούτη την λακωνική φράση ερμηνεύουμε και όσες λαθεμένες συμπεριφορές (δικές μας και ξένες...) κατέληξαν στην αποτυχία της βιασύνης και της εγωιστικής "υπερτροφίας" με την συντριβή του οράματος και την μετατροπή του σε στάχτες παρελθόντος...

     Λέξεις ελάχιστες και σοφά επιλεγμένες για να ορίσουν τον χρόνο (κατάλληλη στιγμή) και τον τρόπο (αποδέσμευση), κανόνας ο οποίος ορίζεται από τις συντεταγμένες της  κ α ρ τ ε ρ ί α ς  που αναμένει τον φέροντα την κατάλληλη στιγμή  χ ρ ό ν ο  και του  τ ρ ό π ο υ, δηλαδή, την  α π ο δ έ σ μ ε υ σ η  από το "εγώ". Πρόκειται, όμως, πραγματικώς περί δύο διαφορετικών συντεταγμένων ή, μήπως και οι δύο ταυτίζονται σε μία και, δη, στην αποδέσμευση από το "εγώ"; Διότι, αυτή η στιγμή που προϋποθέτει το “άδειασμα του νου” και την ταύτισή μας με τον στόχο, όπως είδαμε προηγουμένως, εναποθέτει στο ένστικτο την τελεσφόρηση της τοξευτικής προσπαθείας, όχι στέλνοντας το βέλος προς τον στόχο, αλλά φέρνοντας τον στόχο στον Τοξότη.

     Όντως, η στιγμή της αποδεσμεύσεως από το "εγώ" ορίζει και τον κατάλληλο χρόνο για μια σωστή βολή διότι αυτό το χρονικό όριο σηματοδοτεί στον Τοξότη την απελευθέρωσή του από το υπαρξιακό "φορτίο" του και την δυνατότητά του να απελευθερώσει και την χορδή του χωρίς να εκλογικεύει χειρισμούς και τεχνικές, ελεύθερος άγχους για το όποιο αποτέλεσμα, με την σιγουριά ενός υπνοβάτη ο οποίος εναποθέτει στο ένστικτό του την υλοποίηση μιας ομαλούς κινήσεως, μιας σωστής τοξεύσεως πέραν από άγχος και εκτός συμπερασματικών λαβυρίνθων! Έτσι, όπως λειτουργεί ένα παιδί που δεν σκέφτεται πως θα κινήσει τα δάχτυλά του για να πιάσει ένα ζαχαρωτό ' απλώς το φέρνει στο στόμα του εξ ενός ενστίκτου που αλάνθαστα του υπαγορεύει ότι το ζητούμενο είναι η γεύση και όχι η ...προμελέτη της διαχειρίσεως δαχτύλων και χεριού!

     Και, αυτό ακριβώς, είναι Ζεν, αν, βεβαίως, νομιμοποιείται εκ των πραγμάτων μια τέτοια διατύπωση...

Η παραστατική ανάλυση επί της Γραμμής Βολής του βιβλίου του Eugen Herrigel της οποίας την 5η συνεδρία θα υλοποιήσουμε την μεταπροσεχή Κυριακή, επιχειρείται για πρώτη φορά σε διεθνές επίπεδο και ήδη, μέχρι στιγμής, έχει αποδειχθεί κορυφαίο μάθημα διδασκαλίας της Τοξοβολίας, μεταφέροντάς μας το πνεύμα του Ιάπωνος Δασκάλου Kenzo Awa δια της συγγραφικής "γραφίδος" του Γερμανού μαθητή του. Κατανοώντας αυτό το πνεύμα το οποίο ξαναζωντανεύουμε οι "Έλληνες Κένταυροι" στην έδρα της Ομάδος μας, διεισδύουμε ακόμη βαθύτερα και ουσιαστικότερα στον πυρήνα της ενστικτώδους Τοξοβολίας, λόγος για τον οποίο και προγραμματίσαμε αυτά τα ειδικά μαθήματα και προτρέπουμε να τα Μέλη της Ομάδος μας να τα παρακολουθήσουν.  Όσοι ενδιαφέρονται για το περιεχόμενο των προηγουμένων συνεδριών, μπορούν να ενημερωθούν ξεκινώντας από ΕΔΩ.

KALARIPAYATTU ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΚΑΙ 1ο ΜΑΘΗΜΑ

KALARIPAYATTU

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΚΑΙ 1ο ΜΑΘΗΜΑ

    Η ολοένα και συστηματικότερη εμβάθυνση στο πεδίο των πολεμικών τεχνών της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" και η ερευνητική μας διάθεση να ανακαλύψουμε υποβοηθητικές "ατραπούς" οι οποίες ολοκληρώνουν τον πολεμιστή-Εφιπποτοξότη, από πολλού καιρού μας έχουν οδηγήσει στον τομέα μιας σπουδαίας αρχαίας, ινδικής πολεμικής τέχνης, της Kalaripayattu (കളരിപ്പയറ്റ) η οποία θεωρείται ίσως και η αρχαιότερη, παραμένει δε, μέχρι σήμερα, παντελώς άγνωστη στην Ελλάδα και στην Ευρώπη.

     Ανακαλύπτοντας στην Kalaripayattu έναν κύκλο ευεργετικών προσεγγίσεων (πολεμικού ασκησιολογίου, θεραπευτικής και πολλών άλλων) πολλές από τις οποίες μελετήσαμε  και συνεχίζουμε να μελετούμε, απολαμβάνοντας τα οφέλη τους, αποφασίσαμε να την παρουσιάσουμε, για πρώτη φορά, στο ελληνόγλωσσο κοινό παραθέτοντας ταυτοχρόνως και το 1ο μάθημά της, όπως το διδάσκει ένας σύγχρονος έγκριτος Ινδός Δάσκαλός της.

     Σκοπός της παρουσιάσεως αυτής της καθοριστικής πολεμικής τέχνης και του εισαγωγικού μαθήματός της δεν είναι απλώς η προβολή ενός ακόμη πολιτιστικού "θησαυρού" της Ασίας, αλλά και η υποβοήθηση των μαθητών της δικής μας Σχολής να βελτιώσουν την ισορροπία του σώματός τους, την ευκαμψία τους, αλλά και την εκρηκτικότητά τους γενόμενοι καλύτεροι Εφιπποτοξότες και τούτο διότι είναι καθήκον μας να εμβαθύνουμε απροκαταλήπτως στον ανθρώπινο πολιτισμό και να αξιοποιούμε τα επιτεύγματά του, αναγνωρίζοντες και σεβόμενοι τις διαφορετικότητες και ανισότητες της φύσεως χωρίς, όμως, σοβινιστικές αγκυλώσεις!

Πλήρες κείμενο υπό μορφή pdf ΕΔΩ

EUGEN HERRIGEL "ΖΕΝ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑΣ" 5ο ΜΕΡΟΣ

 EUGEN HERRIGEL 

"ΖΕΝ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑΣ" 

5ο ΜΕΡΟΣ

 

 

     Την Κυριακή, 11η Δεκεμβρίου 2022, στις 16:00 μ.μ. και στην έδρα της Ομάδος, καλούνται τα Μέλη των «Ελλήνων Κενταύρων» στην πέμπτην ημερίδα διδασκαλίας της αναλύσεως του έργου "Ζεν στην Τέχνη της Τοξοβολίας" του Eugen Herrigel, το οποίο εντάσσεται στον κύκλο των, υποχρεωτικής παρακολουθήσεως, μαθημάτων για όλους τους μαθητές μας, όπως έχει αναγγελθεί από 22ας Ιουνίου 2022 .

     Την ανάλυση του έργου θα υλοποιήσει ο Ιδρυτής των "Ελλήνων Κενταύρων" Εφιπποτοξότης Αριστοτέλης Ηρ. Καλέντζης.

     Όσοι ενδιαφέρονται να παρακολουθήσουν αυτή την πέμπτη, δ ω ρ ε ά ν, ημερίδα θα πρέπει να έχουν μαζύ τους τρία ατομικά βέλη και, εάν διαθέτουν, Τόξο, διαφορετικά Τόξο χορηγεί και η Σχολή μας, διότι δεν θα πρόκειται περί απλής διαλέξεως, αλλά θα συνοδεύεται με πρακτικήν εφαρμογή προκειμένου να κατανοηθεί πλήρως το περιεχόμενο της θεωρητικής εισηγήσεως.

     Η διδασκαλία του σχετικού υποχρεωτικού μαθήματος δεν εξαντλείται κατ΄ αυτή την ημερίδα και όσοι ενδιαφέρονται να ιππεύσουν στην Σχολή των Αθηνών θα πρέπει να παρακολουθήσουν όχι μόνον αυτήν αλλά και τις υπόλοιπες (δωρεάν, όπως πάντοτε) με τις οποίες θα ολοκληρωθεί η διδασκαλία και θα υπάρξουν εγκαίρως ανακοινώσεις για την διεξαγωγή τους.

     Απαραίτητες προϋποθέσεις είναι η έγκαιρη αναγγελία προσελεύσεώς σας στο τ. 6977764737, τρία ατομικά βέλη και η ενδυμασία Ομάδος ή εντελώς μαύρη αμφίεση χωρίς διακοσμήσεις και επιγραφές.

Η σελίδα της εκδηλώσεως ΕΔΩ

ΟΧΙ, ΔΕΝ ΕΞΑΣΚΟΥΜΕ KYUDO!

 ΟΧΙ, ΔΕΝ ΕΞΑΣΚΟΥΜΕ KYUDO!

     Φαίνεται η σειρά των ημερίδων παραστατικής αναλύσεως του βιβλίου του Eugen Herrigel "Ζεν στην Τέχνη της Τοξοβολίας" που υλοποιούμε, προξένησε σύγχυση σε αναγνώστες και φίλους οι οποίοι μας ρωτούν αν διδάσκουμε Ιαπωνική Τοξοβολία Kyudo. Και η απάντησή μας είναι ΟΧΙ δεν διδάσκουμε, ούτε εξασκούμε Kyudo! Απλώς, αναλύουμε το περιεχόμενο του προαναφερθέντος βιβλίου του Eugen Herrigel με αντικείμενο το ΖΕΝ στην Τέχνη, γενικώς, της Τοξοβολίας και όχι, ειδικώς, της Ιαπωνικής Τοξοβολίας (Kyudo). Άλλωστε τα αντικείμενα με τα οποία ασχολείται η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" είναι γνωστά [https://www.greekcentaurs.org/istoriki-ereyna-historical-research] και δεν περιλαμβάνεται σε αυτά το Kyudo ή το Yabusame τα οποία είναι πολύ σημαντικά αλλά μακράν των δικών μας γνώσεων κι ενδιαφερόντων.

EUGEN HERRIGEL ΖΕΝ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑΣ 4ο ΜΕΡΟΣ

EUGEN HERRIGEL

ΖΕΝ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑΣ

4ο ΜΕΡΟΣ

Από τον Ιδρυτή των "Ελλήνων Κενταύρων"

Εφιπποτοξότην Αριστοτέλην Ηρακλέους Καλέντζη

Το Περιεχόμενο του 4ου Μέρους

     Σε αυτό το τέταρτο μέρος του βιβλίου του, ο Eugen Herrigel αγγίζει τέσσερα σημαντικότατα ζητήματα της Τοξοβολίας τα οποία είναι:

     1. Η μεγάλη σημασία της αναπνοής στην τόξευση.

     2. Ο ρόλος του πνεύματος και όχι της μυικής

         δυνάμεως στο άνοιγμα της χορδής.

     3. Η αναγκαιότητα επικεντρώσεως στην ουσία της

         Τοξοβολίας και η αποφυγή της εκτροπής σε

         κόλπα  και επιδείξεις εντυπωσιασμού και,

      4. Η αναγκαιότητα της παράλληλης ιδιότητος του

          παιδαγωγού για κάθε Δάσκαλο και δη της

          Τοξοβολίας.

     Διδακτικότατος ο Eugen Herrigel, ξεκινά με την επανάληψη του ότι το αντικείμενό μας είναι μία τέχνη χωρίς …τέχνη, ώστε να μας αποθαρρύνει από το να περιμένουμε «δοκιμασμένες συνταγές …μαγειρικής» για να χορτάσουμε! Ακολούθως, μνημονεύει το Τόξο και το  ε υ γ ε ν ι κ ό  σχήμα που παίρνει όταν είναι  σ ω σ τ ά ανοιγμένο ώστε μέσα του να περικλείει το «π α ν». Κι αυτό, ακριβώς, υπογραμμίζει την σημαντικότητα της ορθότητος του ανοίγματος επισημαίνοντάς μας, εμμέσως, ότι αυτή η παράμετρος είναι ό,τι σημαντικότερο στην σωστή τόξευση διότι, εξ αυτής προκύπτει και το τελετουργικό αποτέλεσμα της βολής που είναι η δημιουργία της δονήσεως με τον επακόλουθο βόμβο που εξορκίζουν τα κακά πνεύματα ως, πλέον, εισαγωγική πράξη εξαγνισμού σύμφωνα με την ιαπωνική θρησκευτικότητα!

     Μιλώντας, λοιπόν, για το άνοιγμα της χορδής του Τόξου δεν απομένει παρά και ο προσδιορισμός του  τ ρ ό π ο υ  ανοίγματος καθ΄ ην στιγμή το μυαλό όλων πηγαίνει στη μυική δύναμη που χρειάζεται ο Τοξότης για να ανοίξει το Τόξο του. Κι όμως…! Ενώ ο κανόνας των Τοξοτών στρέφεται προς την σωματική δύναμη ως κινητήριας δυνάμεως στο άνοιγμα ενός Τόξου, ο Eugen Herrigel, αντλώντας από την εμπειρία της διδασκαλίας του μας επισημαίνει ότι, τελικώς, την χορδή του Τόξου δεν την ανοίγει η σωματική δύναμη του Τοξότη, αλλά η π ν ε υ μ α τ ι κ ή  δύναμή του η οποία εκπηγάζει από έναν καλώς  ο ξ υ γ ο ν ω μ έ ν ο  εγκέφαλο. Και, καλώς οξυγονωμένος εγκέφαλος είναι εκείνος που τροφοδοτείται με επαρκές οξυγόνο δια της  α ν α π ν ο ή ς! Άρα, πίσω από κάθε σωστή τόξευση βρίσκεται το σωστό άνοιγμα της χορδής, πίσω από το οποίο σωστά άνοιγμα της χορδής βρίσκεται η   σ ω σ τ ή  α ν α π ν ο ή!

      Ο συγγραφέας αναπαριστά περιγραφικότατα τα λάθη του στην αναπνοή και τις συνέπειές του στην ποιότητα της τοξεύσεώς του και μας περιγράφει (βλ. παραπάνω εικόνα)  την διαδικασία του ανοίγματος της χορδής στην Ιαπωνική Τοξοβολία. Eίναι βασικό, για την κατανόηση της όλης διαδικασίας ανοίγματος της χορδής, να εννοήσουμε, προηγουμένως, την σημασία της αναπνοής και να υιοθετήσουμε ένα πλαίσιο σωστής ρυθμίσεώς της, διότι η λάθος αναπνοή οδηγεί σε λάθος τόξευση. Και, εν συνεχεία μας δίδεται και η σωστή αναπνοή για την Ιαπωνική Τοξοβολία.

     Με αφορμή την αναπνευστική διαδικασία, ο Eugen Herrigel αγγίζει και το θέμα των πρακτικών τεχνασμάτων που αναζητούνται στην Τοξοβολία προς επίλυση διαφόρων, κατά περίπτωση, προβλημάτων που αναφύονται κατά την εξάσκησή της. Και, αναφορικώς με την αναπνοή, τίποτε δεν είναι πιο αποτελεσματικό όσο η ακολουθία του βασικού «άξονός» της που οδηγεί στο «πνευματικό άνοιγμα» της χορδής όπως το προαναφέραμε. Εν τούτοις…

     Εν τούτοις, επεκτεινόμενοι στην περίπτωση των πρακτικών τεχνασμάτων της Τοξοβολίας, σημειώνουμε ότι αυτά, γενικώς, ως προς την πειραματικότητά τους, μπορεί σε πολλές περιπτώσεις να είναι χρήσιμα. Ο πειραματισμός, π.χ., της τοξεύσεως υπό διάφορες καταστάσεις ασταθούς ισορροπίας ή κινήσεως, υπηρετούν την ανάδειξη του Τοξότη σε μαχητή μιας πολεμικής τέχνης όπως η Τοξοβολία, αλλά, εν προκειμένω θα πρέπει να γίνει μια διάκριση των «τεχνασμάτων» σε εκείνα τα οποία έχουν εκπαιδευτική χρησιμότητα και εκείνα που υιοθετούνται για λόγους εντυπωσιασμού. Ασφαλώς και τα ύστερα, αυτά που επιδιώκουν τον εντυπωσιασμό φιλοθεάμονος κοινού, δεν έχουν θέση στο ασκησιολόγιο ενός σοβαρού ασκητή της Τοξοβολίας!

     Πολύ αξιοπρόσεκτη είναι και η συσχέτιση της Διδασκαλίας με την Παιδαγωγική στην «μετάδοση» της τέχνης της Τοξοβολίας από τους Ιάπωνες, όπως την επισημαίνει ο Eugen Herrigel.

     Αναφερόμενος στον τρόπο διδασκαλίας του, ο Eugen Herrigel επισημαίνει την τακτική του Δασκάλου του Kenzo Awa περισσότερο ως παιδαγωγού και όχι ως απλού διδάσκοντος, ελαχιστοποιώντας τις διορθωτικές παρεμβάσεις προς τον μαθητή, ωθώντας τον να συνειδητοποιεί πρώτος τα λάθη και τις αδυναμίες του και κατόπιν να παρεμβαίνει προς οριστικοποίηση της διορθώσεως.  Και, πράγματι, αυτός κρίνεται και ο παιδαγωγικότερος τρόπος διδασκαλίας ο οποίος, κατ΄ αρχήν, επιδεικνύει σεβασμό προς το πρόσωπο του διδασκομένου ο οποίος αναγνωρίζεται ως αυτάρκης κρίσεως, ενώ δεν επιπροσθέτει δυσβάστακτα «φορτία» οδηγιών στον μαθητή βιάζοντάς τον να τα συγκρατεί και να εφαρμόζει με όσες επιβαρυντικές συνέπειες στην διανοητική κόπωση και την συνεπακόλουθη δυσφορία έναντι του μαθήματος.

     Την ίδια παιδαγωγική λεπτομέρεια επισημαίνουν στο βιβλίο του  «KYUDO The Essence and Practice of Japanese Archery, HIDEHARU ONUMA» οι Αμερικανοί Dan και Jackie DeProspero, όπου υπογραμμίζουν ότι ο Δάσκαλος του Kyudo θα πρέπει να ενθαρρύνει τους μαθητές του να ανακαλύπτουν αφ΄ εαυτού τους τις απαντήσεις στα ερωτήματά τους!

Αξίζει να σημειωθεί ότι εκ της ενάρξεως  της  λειτουργίας της Σχολής των «Ελλήνων Κενταύρων» ο Ιδρυτής και Εκπαιδευτής, ενστικτωδώς, ακολούθησε αυτή την παιδαγωγική διαδικασία  εκπαιδεύσεως  των  μαθητών, αποφεύγοντας την υπερβάρυνσή τους με «πακτωλό»  οδηγιών,   πληροφοριών  και διορθώσεων, αφήνοντάς τους να «διαπράξουν» λάθη των  οποίων  τις  επιπτώσεις  θα     συνειδητοποιούσαν ώστε, από μόνοι τους. να προβούν στις απαραίτητες διορθώσεις. Με την πρόνοια της αποφυγής ατυχήματος κατά την διάρκεια των ιππικών μαθημάτων, κάτι που επετεύχθη, πάντοτε ο συγκεκριμένος Εκπαιδευτής εναπέθετε την πρωτοβουλία της διορθώσεως των λαθών του μαθητή στον ίδιο τον εκπαιδευόμενο και ουδέποτε διεψεύσθη η προσδοκία του, απολαμβάνοντας και τους μαθητές να αποκτούν γνωστικήν ενσυναίσθηση σε μία διαρκή πρόοδο η οποία, άλλως, δεν θα ήταν παρά η ανέμπνευστη επανάληψη ενός «ακαδημαϊκού» αναμηρυκασμού ο οποίος κάθε άλλο παρά αναπτύσσει δημιουργική κριτική!

H ημερίδα

     Όπως ήταν προγραμματισμένο, σήμερα ξεκινήσαμε την ημερίδα μας με μία επαναληπτικήν εφαρμογή του περιεχομένου των τριών προηγουμένων ημερίδων και,  μπορεί αυτές οι ημέρες να είναι για όλους δύσκολες και να προξενούν πνευματική "σκοτία" αλλά το ξεκίνημά μας δεν ήταν άλλο από το "άδειασμα της κούπας" μας!

     Δύσκολη υπόθεση αυτό το "άδειασμα" αλλά το επιχειρήσαμε και  βρήκαμε τρόπους να το καταφέρουμε! 

     Εν συνεχεία διασυνδεθήκαμε με τον στόχο και γίναμε "ένα" μ΄ αυτόν! Κι όπως το ημιδιαφανές φύλλο ρυζιού αποτελούσε το "μάτι" του στόχου, νιώθαμε ότι ο στόχος ήταν ανύπαρκτος όπως κι εμείς, σχεδόν, επάνω στο φλοιό του πλανήτη... Έτσι, δεν αποφύγαμε μόνον τον πανικό στόχου αλλά και κάθε "υπερφίαλον" μεγεθύνσεως των υπάρξεών μας.

     Με σεμνότητα, λοιπόν και χωρίς καμία "ταπεινότητα" (όπως μας δίδαξε ο αείμνηστος Ιωάννης Συκουτρής, αλλά και ο Δημήτρης Λιαντίνης!), ξεκινήσαμε την εφαρμογή της προτάξεως της αναπνοής καθ'  όλη την διάρκεια της τοξεύσεως.

     Ιδιαίτερη η επικέντρωσή μας στον Συνασκούμενο ο οποίος αντιμετώπιζε ιδιαίτερες βαρύνσεις "σκέψεων" που του προκάλεσαν οι φορτίσεις των τελευταίων, προσωπικών του, εικοσιτετραώρων και ακολουθήθηκαν πολλά "μονοπάτια" αποκαταστάσεως της αναπνοής του, κάτι που όπως φάνηκε εκ του αποτελέσματος επετεύχθη, έστω και εν μέρει. 

     Καθώς η Γραμμή Βολής το επέτρεπε, αυτή η επικέντρωση γρήγορα έδειξε ότι μπορεί να "καρποφορήσει"!

     Και επιμένοντας στην αναπνευστική προτεραιότητα, ακριβώς όπως ο Eugen Herrigel υποδεικνύει, φθάσαμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα, έχοντας "αποδεσμευθεί" από τον πανικό του στόχου κι επιδιώκοντας, πλέον, συγκέντρωση βελών!

     Αισθητότατη και η συνέργεια του καλώς οξυγονωμένου (εκ της σωστής αναπνοής) πνεύματος να ανακουφίζει την μυική δύναμη ανοίγματος της χορδής χειραγωγώντας κάθε τόξευση σε ένα λιγότερο κοπιαστικό αποτέλεσμα αλλά...

     ...Αλλά και ψυχοπνευματικής ευεξίας στο τέλος της ημερίδος, ακούγοντας τον Πολυδεύκη να ρωτά: "Και μετά από αυτά αλλάζουμε τρόπο τοξεύσεως;"

     Κι εδώ θα θυμηθούμε τους λόγους του Δασκάλου μας Kassai Lajos ο οποίος συνεχώς μιλά για την αναγκαιότητα διαρκούς ανελίξεως των προσεγγίσεων στην Έφιππη Τοξοβολία και την αποφυγή αγκυλωτικών καθηλώσεων στα "δεδομένα", "κεκτημένα" και ..."δεδουλευμένα"! Έτσι, γιατί ο πολεμιστής προσδοκά ανατροπές και εντάσεις, δοκιμάζοντας τις αντοχές του ώστε να νιώθει ζωντανός έστω και εν μέσω "νεκρών" απολέμων! 

Πλήρες Φωτογραφικό Λεύκωμα ΕΔΩ

Συνεχίζεται...