Ο ΕΠΑΪΩΝ

 Ο  ΕΠΑΪΩΝ

     Πέρασαν δώδεκα χρόνια από τότε που ο σημερινός Αρχηγός και Εκπαιδευτής των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" Αθανάσιος Α. Ψωρομύτης, ως αρχάριος μαθητής της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων", με τις φανερές δεξιότητές του, "φιγουράρησε" στις σελίδες του εκπαιδευτικού εγχειριδίου μας που, το 2010, πρωτο-κυκλοφορούσε ως το μόνο του είδους του στην ελληνική βιβλιογραφία. Ο κορυφαίος Ιππιατρός (καθηγητής DVM, PhD, της Ιππιατρικής και επίσημος Ιππιατρός της F.E.I.) Θεόδωρος Γ. Αντίκας, αξιολογώντας την έκδοση και πριν καταλήξει στην διθυραμβική κριτική του, με την αυστηρότητα που τον διέκρινε, είχε μελετήσει συλλαβή προς συλλαβή το περιεχόμενό του και είχε σταθεί στη κάθε μία φωτογραφία για να διατυπώσει, τελικώς, τα όσα διετύπωσε σεβόμενος το κύρος του ως ειδικού. Τότε, ο αείμνηστος καθηγητής, είχε σταθεί σε κάποιες φωτογραφίες μεταξύ των οποίων και σε μία ολοσέλιδη της 70ής σελίδος για να πει για τον εικονιζόμενο Ιππέα: "Aυτός αξίζει, έχει feeling και το δείχνει ο Ίππος του!". Εκείνος ο, αρχάριος, Ιππέας ήταν ο Αθανάσιος Α. Ψωρομύτης ο οποίος, με υποδειγματική σεμνότητα και ξεπερνώντας αμέτρητες προσωπικές δυσκολίες, σήμερα διευθύνει μία Σχολή Έφιππης Τοξοβολίας η οποία συμπεριλαμβάνει και την μοναδική, παγκοσμίως, Σχολή Τυφλών Εφιπποτοξοτών, δικαιώνοντας με την ανέλιξή του τον αείμνηστο Θεόδωρο Γ. Αντίκα του οποίου την μνήμη τιμά η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων". 

     Δίνοντας τις προβλεπόμενες εξετάσεις του υπό συνθήκες μοναδικής δυσκολίας και αιφνιδιασμού που κανένας άλλος εξεταζόμενος δεν αντιμετώπισε στη Σχολή μας και επιτυγχάνοντας πανηγυρικώς, συνέχισε την επίπονη προσπάθεια της αναδείξεώς του σε Εκπαιδευτή (2019) υπό ακόμη δυσκολότερες συνθήκες, χωρίς δικό του Ίππο αλλάαφιερωμένος πάντοτε σε ξένους Ίππους προς τους οποίους, πάντοτε, έδειχνε την αμέριστη αφοσίωσή του και πάντοτε με λαμπρό αποτέλεσμα! 

     Και χωρίς να χαμηλώσει ποτέ τον πήχη του σεμνού Ήθους του, χωρίς να επιδιώξει την προβολή του με εκδηλώσεις κοσμικού χαρακτήρος ή δημοσιότητα, συνεισέφερε στον Πολιτισμό διδάσκοντας Παραδοσιακή Τοξοβολία σε Εκπαιδευτήρια και προβάλλοντας παντοιοτρόπως την Έφιππη Τοξοβολία. 

    Τώρα, ο Αθανάσιος Ψωρομύτης, μας δίνει ένα μάθημα σωστής προετοιμασίας ενός σχολικού Ίππου όχι μόνον για να διεκπεραιώσει τα ημερήσια μαθήματα της Σχολής του αλλά και για να προχωρήσει ένα βήμα πιο μπροστά, διευθυνόμενος πλέον με απλό περιλαίμιο, ανεξαρτήτως εάν ο συγκεκριμένος Ίππος είναι πρόσφατος στα χέρια του Αθανασίου και μετά από μονοψήφια μαθήματα έγινε εφικτό να διευθύνεται ασφαλέστατα άνευ στομίδος με την οποία πάντα ιππεύονταν.

     Και ο σωστός Εκπαιδευτής προτάσσει πάντοτε την ρυταγώγηση, ειδικώς εάν πρόκειται να ακολουθήσει μάθημα αρχαρίων ή, πολύ περισσότερο, τυφλών μαθητών όπως σήμερα!

     Βεβαίως, κατ΄ οικονομίαν χρόνου, η εναρκτήρια ρυταγώγηση είναι συμφέρουσα όταν διεξάγεται με "φόρτο" οπλισμού ώστε, καθ΄ οδόν, ο Ίππος να προετοιμάζεται για την Έφιππη Τοξοβολία που θα ακολουθήσει και ο Αθανάσιος ενεργεί όπως πρέπει.

     Σήμερα, λοιπόν, ο Αθανάσιος ξεκίνησε με την προνοητικήν υπόμνηση του Τόξου και των βελών στον ήδη εξοικειωμένο με αυτά Ίππο! Δεν βαρέθηκε να κάνει κάτι που ήδη ο Ίππος γνωρίζει αλλά, ως σωστός Εκπαιδευτής, "ξαναφρεσκάρισε" την μνήμη του ζώου ώστε να είναι βέβαιη η ασφάλεια των μαθητών του!

     Εν συνεχεία, ο σοφός Εκπαιδευτής ξεκίνησε την εισαγωγή του Ίππου στον μελλοντικό του έλεγχο δια περιλαιμίου χωρίς να αφαιρέσει τον (ανενστόμιστο πάντα!) χαλινό, ούτε τις ηνίες, ώστε η συνδυαστική μνήμη του Ίππου να ταυτίσει ηνίες και περιλαίμιο ώστε, βαθμιαίως και ομαλώς οι ηνίες να παραδώσουν τη θέση τους στο περιλαίμιο χωρίς απρόβλεπτες αντιδράσεις του Ίππου.

     Υπέροχοι, διακριτικοί, χειρισμοί γι αυτή την πρώτη φορά από πλευράς Αθανασίου και σε όλο το οπτικοακουστικό υλικό προσέξαμε την ευφυέστατη πρωταγωνιστική χρήση του περιλαιμίου, ενώ ο Ίππος είχε την αίσθηση ότι τον ήλεγχαν οι ηνίες! 

     Βεβαίως, μια τέτοιαν εκπαίδευση μπορεί να την επιχειρήσει εκείνος που δεν χρειάζεται διόλου το οιοδήποτε μέσο ελέγχου καλπάζοντας έναν Ίππο και ο Ιδρυτής των "Ελλήνων Κενταύρων", επ΄ ευκαιρία ανέσυρε από το αρχείο του μια προσωπική του ανάμνηση ως αρχάριος Ιππέας μόλις ενός μηνός στο "Κίτρινο Ρόδο" όταν η ευγενέστατη Δεσποινίς Ψωμιάδη (θυγατέρα του γνωστού Μάκη...) εκτελούσε φιλοφρόνως χρέη ...φωτογράφου του "περίεργου" συμμαθητή της που έφτανε με ...ποδήλατο από το κέντρο των Αθηνών στο Κορωπί κι επέστρεφε με αυτό, φορώντας, υποχρεωτικώς, το ποδηλατικό κράνος ακόμη και στην Ιππασία:

     Πάντοτε ευγνώμων ο Ιδρυτής των "Ελλήνων Κενταύρων" προς την Δεσποινίδα Ψωμιάδη για την σημαντική βοήθειά της να μελετήσει το καλπαστικό "κάθισμά" του και την στάση του, σήμερα αισθάνεται υπερήφανος για τις ακόμη καλύτερες επιδόσεις των νεωτέρων "Ελλήνων Κενταύρων" οι οποίοι ακολουθώντας τα επαληθευμένα βιώματά του απολαμβάνουν με ασφάλεια τον υπέροχο Ίππο! Και ο Αθανάσιος, ξεπερνώντας κατά πολύ τον Ιδρυτή της Ομάδος, στην τελευταία προπονητικήν ημερίδα, στο Ιππευτήριο Πλατέος το οποίο μας παραχωρεί ευγενώς ο τοπικος αλογατάρης κ. Γεώργιος Τζαβάρας, τον οποίο και ευχαριστούμε, απέδειξε ότι έχει εξελιχθεί σε έναν αξιότατον Εκπαιδευτή και Εφιπποτοξότη!

     Διότι, ο  ε π α ί ω ν, πια, Αθανάσιος δεν βιάστηκε να ξεκινήσει το σχολικό πρόγραμμα της ημερίδος του πριν ο ίδιος επαληθεύσει την καταλληλότητα του Ίππου του εξερχόμενος σε καλπστικές τοξευτικές διαδρομές, με άψογην εκτέλεση!

     Για τα Στελέχη μας, είμαστε πάντοτε υπερήφανοι οι "Έλληνες Κένταυροι" πολλώ δε μάλλον όταν αυτά είναι πολλώ κάρρονες ημών των παρερχομένων!

ΣΤΗΝ ΑΝΟΙΞΙΑΤΙΚΗ ΚΟΙΛΑΔΑ ΤΩΝ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ"

 ΣΤΗΝ ΑΝΟΙΞΙΑΤΙΚΗ ΚΟΙΛΑΔΑ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ"

     Μεγάλο το δίλημμα της σημερινής προπονητικής ημερίδος μη ξέροντας αν θα έπρεπε να χαρούμε το πράσινο λιβάδι ή το …κίτρινο λιβάδι της Κοιλάδος των «Ελλήνων Κενταύρων» κι έτσι είπαμε να τα χαρούμε …και τα δύο! Κι εκείνο που είχε σημασία ήταν ότι ο Ίππος μας ήταν τόσο ευτυχής και στα δύο που εμείς γίναμε ακόμη ευτυχέστεροι! Σ΄ αυτή την ανέγγιχτη, περιφραγμένη έκταση των 52 φυσικότατων στρεμμάτων στην οποία δε μπαίνει ούτε απρόσκλητη γάτα, βιώνουμε την Έφιππη Τοξοβολία στο ιδανικότερο περιβάλλον της καταφέρνοντας να αφιερωθούμε στη πολεμική τέχνη μας χωρίς περισπασμούς βαρβάρων…!  

     Κατά την ωραιότερη εποχή του χρόνου, με τον ωραιότερο καιρό, στο ωραιότερο φυσικό περιβάλλον επιλέγουμε το ωραιότερο προπονητικό περιεχόμενο! Η γη της επαγγελίας των «Ελλήνων Κενταύρων», όπως πάντα, έτσι και σήμερα, μας χάρισε το ωραιότερο "προφίλ" της! 

     Πολλά τα εποχικά χρώματα στην ανοιξιάτικη Κοιλάδα των "Ελλήνων Κενταάρων", αλλά μόνιμη η καθημερινή απόλαυση όσων την χαιρόμαστε και ασκούμεθα στο κατάφυτο εσωτερικό της.

     Κάποια σημεία της Κοιλάδος μας θα μπορούσαν να μας θυμίσουν …Μογγολία αν η Άνοιξη στην Ελλάδα δεν έφτανε …φλεβαριάτικα, ενώ στην Μογγολία χρειάζεται ακόμη ένα τετράμηνο για να φτάσει! Πάντως εμείς «πιάνουμε Μάη» απ΄ τον Φλεβάρη… και χωρίς ποτέ να έχουμε φιμωθεί με μάσκες, απολαμβάνοντας το οξυγόνο παρά τους εκβιασμούς των αλητών της εφήμερης εξουσίας! Διότι οι αλήτες θα εξαφανισθούν ενώ η Έφιππη Τοξοβολία θα παραμένει … «μέχρι θανάτου», όπως λέει ο Ούγγρος Δάσκαλός μας Κάσσαι Λάιος! 

     Σ΄ αυτή, λοιπόν, την προπονητικήν ημερίδα και σεβόμενοι τις αταβιστικές "καταβολές" του Ίππου, ξεκινήσαμε με μια συραγώγηση στο …πράσινο λιβάδι της Κοιλάδος μας, μέσα σε ένα παρθένο τοπίο πυκνής εποχικής βλαστήσεως, όπου το αγαπημένο τετράποδό μας έδειχνε να απολαμβάνει την άσκησή του και στους τρεις βηματισμούς υπό τον έλεγχο του  Αντώνη. 

     Σταθερός κι ενθουσιώδης ο Ίππος ρύθμισε την αναπνοή του, αλλά έδειξε επιπλέον ότι η ανάδευση των φυτών από τους βηματισμούς του με την απελευθέρωση χλωροφύλλης του ενέπνευσε και …κέφι εργασίας! Και με μειωμένη διάρκεια συραγωγήσεως, σεβόμενοι το όλο πρόγραμμα σύμφωνα με το οποίο μεριμνούμε για την ανάπτυξη του μυικού όγκου του, παρατηρήσαμε και πάλι ότι υπό ιδανικές συνθήκες, σε ιδανικό περιβάλλον, αποδίδει ιδανικά και ο Ίππος! 

     Τρεις οι βασικοί προπονητικοί "σπόνδυλοι" της ημερίδος: Η  εμβάθυνση στην Ιππική Δεξιοτεχνία και η "ελάφρυνση των χειρών" του Αρχηγού της Ομάδος μας, η βελτίωση της εφιπποτοξοτικής τεχνικής του και η συνέχιση της αποενοχοποιήσεως φοβιών του Ίππου μας με την βοήθεια μη επανδρωμένου αεροσκάφους (μ.ε.α.).  

     Με τον εκπαιδευόμενο αρχίσαμε εισάγοντάς τον στο πνεύμα της αυτοσυγκεντρώσεως και του ψυχοσωματικού συντονισμού, υποχρεώνοντάς τον να εφιππεύσει δι εφάλσεως και με πλήρη οπλισμό στο χέρι, κάτι που κατάφερε χωρίς καμία δυσκολία και χωρίς να αγγίξουν τα όπλα του τον Ίππο! 

     Ακολούθως εφαρμόσαμε ένα ασκησιολόγιο ελιγμών επί καταφύτου εδάφους με τα όπλα ανά χείρας (έλεγχος Ίππου και διεύθυνση με το ένα χέρι), προσδιορίζοντας επακριβείς διευθύνσεις, μήκη, στροφές κλπ, με κλιμακούμενη δυσκολία, κάτι που όχι μόνον κατάφερε, αλλά και, μετά από λίγο, μας έδωσε το ακόλουθο στιγμιότυπο που κατέγραψε ο ακούραστος φακός: 

     Όταν ο μέσος «Ιππέας» που ..."γεννήθηκε με άλογα", δεν μπορεί να πάει ούτε μέχρι τη ...γειτονική «ποταμιά» με το …πόνι του αν δεν του φορά …στομίδα, άλλοι χειρίζονται, αριστοτεχνικά, με ένα χέρι και τρία δάχτυλα ιπποδρομιακό thoroughbred χωρίς στομίδα!  Όμως, αυτό δεν είναι «είδηση»! «Είδηση» είναι ότι, εν Ελλάδι, οι ανίκανοι και «μη δυνάμενοι» επικρίνουν τους ικανούς και δυναμένους! Αλλά, οι δυνάμενοι σήμερα  π ρ ο π ο ν ή θ η κ α ν  ενώ οι μη δυνάμενοι είναι απασχολημένοι σε κοινωνικο-επετειακές συνάξεις, ή, όπως οι πρόγονοί τους τις λένε … «μουχαμπέτια»! Άξια η αφιέρωση της ημερίδος στον Αρχηγό της Ομάδος μας, Εφιπποτοξότη Αντώνη Διαγούπη και αυτή την φορά, αφού προοδεύει αλματωδώς, επιμένοντας στην συστηματική και συχνή εξάσκησή του, καταλήγοντας να μας δείξει "με τα τρία δάχτυλα" ότι προσπέλασε το "κατώφλι" της Ιππικής Δεξιοτεχνίας διαμορφώνοντας και "ελαφρύτερες χείρες", όπως λέμε στην Υψηλήν Ιππική αφού η εντολή της κλειστής στροφής που του δόθηκε δεν είχε άλλη εκτελεστική διέξοδο!...

     Για την βελτίωση της τοξευτικής τεχνικής του εκπαιδευομένου προτιμήθηκαν βέλη μειωμένου βεληνεκούς με ειδική σπογγοφόρο απόληξη ώστε να είναι ευδιάκριτα στην περιβάλλουσα πυκνή βλάστηση και η περισυλλογή τους να μη προκαλεί καθυστερήσεις. Τα ίδια βέλη χρησιμοποιήθηκαν και στην άσκηση των σπαθιστικών αποκρούσεων βελών, προ ημερών. 

     "Εγκεφαλικός" χαρακτήρας, καθώς είναι, ο Αντώνης διατήρησε σταθερά επαναλαμβανόμενη μια σωστή εφιπποτοξοτική τεχνική, "σώζοντας" διαρκώς ένα σταθερό "κάθισμα" με ασφαλείς χειρισμούς Τόξου και βελών.

     Ως αρχάριος, είναι φυσικό να μη διακυβεύει "τολμηρά" βήματα και πολύ καλά κάνει, ωστόσο ο Εκπαιδευτής του κάθε φορά, σχεδιάζοντας την επόμενη Προπόνησή του προβλέπει το επόμενο, προς τα επάνω, "σκαλί"...

     Τέλος, η αποενοχοποίηση των φοβιών του σχολικού Ίππου μας με την βοήθεια μ.ε.α. όχι μόνον αποδίδει καρπούς αλλά και μας αιφνιδίασε η ...πρόοδός της!

     Συγκεκριμένα, τρομάξαμε εμείς, αντί να τρομάξει ο Ίππος, όταν το μ.ε.α. αιωρείτο σε ύψος ενός και μισού μέτρου σε απόσταση δύο μέτρων από το πρόσωπό του και βλέποντας τον Ίππο να ορμά προς το μ.ε.α. με απρόβλεπτες συνέπειες για το πτητικό μέσο μας! Ευτυχώς που ο χειριστής του μ.ε.α., ο Αντώνης μας, πρόλαβε και το ανύψωσε, αλλιώς θα είχε τύχη ...σανοβρώμης στις αδηφάγες μασέλες του ατρόμητού μας τετραπόδου το οποίο, παρά ταύτα, παραμένει ...στυλάτο!

     Επιπλέον, σήμερα, ο Αντώνης εφίππευσε δι εφάλσεως ενώ το μ.ε.α. συνέχιζε να αιωρείται θορυβωδώς δίπλα στον αγαπημένο μας τετράποδο χωρίς αυτός να δείχνει καμία αντίδραση.

     Είναι χαρακτηριστική η εμπιστοσύνη αυτού του Ίππου στον Αντώνη ο οποίος ξέρει, πια, να "γητεύει" όποιον Ίππο πλησιάζει... 

     Κι όταν είσαι σε θέση να κατανοείς ένα μάθημα και να μπορείς ακολούθως να το εφαρμόζεις τότε η πρόοδός σου είναι βέβαιη!

     Ενώ οι ξενοκίνητοι «λεβιέδες» της εξουσίας επιχειρούν την αποφυσικοποίηση των αμνών-υπηκόων τους, η Ομάδα των «Ελλήνων Κενταύρων» επιχειρεί την αποτελεσματικότερη αντίσταση διατηρώντας τα Μέλη της οξυγονωμένα και υγιή, με τον τρόπο που μας δίδαξαν οι Πρόγονοί μας, δια της ασκήσεως σε φυσικό περιβάλλον! Κι όταν ο όχλος μεμψιμοιρεί στους καναπέδες με το φραπέ στο χέρι, οι «Έλληνες Κένταυροι» όχι μόνον δεν «καταλάβαμε» ψευτοπανδημίες και μάσκες αλλά το τέλος της μεγάλης απάτης που κόστισε αμέτρητους δολοφονημένους μας βρίσκει ακόμη υγιέστερους από πριν!

      Στα 17 χρόνια της λειτουργίας της, η Ομάδα των «Ελλήνων Κενταύρων» παραμένει μια νησίδα ευτυχών «συνοίκων-συμπολεμιστών» οι οποίοι βιώνουν μια φυσική δράση σε ένα φυσικό περιβάλλον με την υποστήριξη «υποψιασμένων» Στελεχών που είναι έτοιμα να «υποψιάσουν» στην ίδια ευτυχή συμβίωση κάθε ενδιαφερόμενο για το υπέροχο βίωμα! Είναι κατάκτηση να παραμένεις όλβιος σε έναν κόσμο δυστυχισμένων κι αυτή η κατάκτηση είναι στοιχειώδες δικαίωμα όσων νουνεχών, λόγος για τον οποίο η Ομάδα μας παραμένει αφιλοκερδής!

Δεν μπορούμε, παρά να είμαστε ευδαίμονες κι αισιοδοξότατοι σε ένα τέτοιο φυσικό περιβάλλον! Δεν μπορούμε, παρά να ευγνωμονούμε την τύχη μας για την επιλογή μιας πολεμικής τέχνης που μας διδάσκει να τιμούμε την φύση μέρος της οποίας είμαστε! Δεν μπορούμε, παρά να υποκλινόμεθα συνεχώς ενώπιον του Ίππου ο οποίος μας τιμά με την εμπιστοσύνη της συνεργασίας του και μας γυμνάζει πνευματικώς και σωματικώς ώστε να διατηρούμεθα ισότιμοι μαζύ του, ισότιμοι με ένα πλάσμα το οποίο, αν και δέκα τέσσερις φορές δυνατότερο από εμάς, κατορθώνει να επιβιώνει απηλλαγμένο δόλου, ατενίζοντας με αγαθό βλέμμα τον περιβάλλοντα κόσμο ο οποίος, ούτε άδολος είναι, ούτε αγαθός! Και η υπεροχή της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" έγκειται στο ότι ακολουθεί τον δικό της δρόμο, ανεξαρτήτως οιουδήποτε και ο,τιδήποτε άλλου, ανεπηρέαστη από συρμώδεις οπισθέλκουσες τις οποίες ξεπερνά με νουνέχεια και ανιδιοτελή στοχασμό!

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΤΩΝ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΣ"

 ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΣ"

     Εκεί όπου οι άσχετοι αυτοχρίζονται "Δάσκαλοι Τοξοβολίας", ο σεμνός επικεφαλής των "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας" Χριστόφορος Κασφίκης δηλώνει δημόσια ότι η Σχολή του δεν είναι ακόμη έτοιμη για αγώνες και εμφανίζει την ακόλουθη εικόνα "προσώπου" από απόσταση 15 μέτρων, όπως καταγράφηκε στη σημερινή Προπόνηση του Παραρτήματός του. Kαι, επειδή όλοι αντιλαμβανόμεθα σε τι "μεταφράζεται" αυτό το χάρτινο "πρόσωπο" στον, κατά πολύ μεγαλύτερο, πραγματικό στόχο Τοξοβολίας, καταλαβαίνουμε το επίπεδο των "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας"! 

     Ημερίδα στοχαστικής ακριβείας μέσων αποστάσεων η σημερινή για τους "Έλληνες Κενταύρους Κερκύρας" και το αποτέλεσμα ήταν το αναμενόμενο.

     Μια συντεταγμένη Ομάδα που προπονείται και δεν "συμποσιάζεται", που πειθαρχεί και δεν επιδίδεται σε παρείστικες ευωχίες, είναι φυσικό και να αποδίδει "πρόσωπα" στόχου όπως αυτά που σήμερα μας έδειξαν οι "Έλληνες Κένταυροι Κερκύρας".

     Ο Χριστόφορος Κασφίκης και οι μαθητές του δεν επιδιώκουν να αυτοπροβληθούν ως "πρωταθλητές" και να "εισπράξουν" ...επιφωνήματα θαυμασμού, δεν ενδιαφέρονται διόλου για το φαίνεσθαι, αλλά επικεντρώνονται στο "είναι"!

     Α! Κι εκεί που άλλοι κόβουν ...αλυσίδα, οι "Έλληνες Κένταυροι Κερκύρας" δεν έκοψαν ούτε καν ..."Βασιλόπιτα", προτιμώντας να αφιερώσουν τον χρόνο τους στην ουσιαστική βελτίωση της τοξευτικής τους δεξιότητος έχοντας αντιληφθεί εξ αρχής την διαφορά της Τοξοβολίας από το γλεντοκόπι! 

     Άμποτες, αυτό να το καταλάβαιναν όλοι όσοι ασχολούνται με μία πολεμική τέχνη!

ΤΑ ΔΥΟ "ΠΡΟΣΩΠΑ" ΤΗΣ ΙΠΠΙΚΗΣ

 ΤΑ ΔΥΟ "ΠΡΟΣΩΠΑ" ΤΗΣ ΙΠΠΙΚΗΣ

     Όλως συμπτωματικώς, η "ροή" του Facebook ενεφάνισε την διαδοχή δύο αναρτήσεων, η μία προερχόμενη από την Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" και η δεύτερη από την Ισπανική Σχολή Ιππασίας, την περίφημη "Spanische Hofreitschule" της Βιέννης, "μεγέθη" βεβαίως μη συγκρίσιμα, με δύο φωτογραφίες οι οποίες, όμως, είναι δηλωτικές των δύο διαφορετικών "προσώπων" της παγκόσμιας Ιππικής: (α) της ΦΥΣΙΚΗΣ ΙΠΠΙΚΗΣ, του "προσώπου" που ακολουθεί η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" και (β) της ΔΥΤΙΚΗΣ (ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΗΣ) ΙΠΠΙΚΗΣ, του "προσώπου" που ακολουθεί η "Ισπανική Σχολή Ιππασίας" της Βιέννης.

     Και οι δύο εικόνες είναι απολύτως αντιπροσωπευτικές της "φιλοσοφίας" των Σχολών που εκφράζουν με την υποκειμενικότητα της ομορφιάς τους όπου καθένας μπορεί να προτιμήσει αυτό που ταιριάζει στην φυσιοκεντρικότητά του και στην αισθητική του, αλλά με ένα και μόνο συμπέρασμα αναφορικώς με την ουμανιστική διαχείριση του Ίππου έναντι της οποίας, χωρίς αμφισβήτηση, προηγείται η δική μας ΦΥΣΙΚΗ ΙΠΠΙΚΗ, με τον Ίππο στο  φ υ σ ι κ ό  περιβάλλον του,  α ν ε ν σ τ ό μ ι σ τ ο και, γενικώς, απηλλαγμένο βασανιστικών μέσων (σπιρουνιών, μαστιγίου κλπ) και τον Ιππέα σε γεωμετρημένο "κάθισμα" να απολαμβάνει το  φ υ σ ι κ ό  ο ξ υ γ ό ν ο, μακριά από ...πολυελαίους και τοίχους!

     Καθένας επιλέγει όποιαν "εικόνα" και όποιο "πρόσωπο" επιθυμεί, όμως, η αλήθεια είναι ξεκάθαρη!  

ΔΙΣΚΕΛΗΣ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑΚΗ ΗΜΕΡΙΔΑ α. Εξοικείωση του Ίππου με την Σπάθη β. Εισαγωγή στην έφιππη χρήση Σπάθης

 

ΔΙΣΚΕΛΗΣ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑΚΗ ΗΜΕΡΙΔΑ

 α. Εξοικείωση του Ίππου με την Σπάθη

 β. Εισαγωγή στην έφιππη χρήση Σπάθης

    

        Δισκελής και μεστή διδασκαλίας η σημερινή σεμιναριακή ημερίδα διαρκείας περίπου τεσσάρων ωρών, ειδικώς αφιερωμένη στα δύο Στελέχη της Ομάδος μας, στον Αρχηγό της Αντώνη Διαγούπη και στον Εκπαιδευτή Μηνά Τσομπανιάν, με παρούσα και την αγαπημένη μας Ποθεινή η οποία, πέραν από εκπαιδευόμενη μόλις στην τρίτη επαφή της με τον Ίππο, λογίζεται πλέον ως αμάλγαμα ….Τσίγκις Κχάαν, Κουμπλάι Κχάαν και …Ζορό και θα δούμε στο δεύτερο μέρος τον λόγο! Συναρπαστική, όπως πάντα, η δράση Ιππευτηρίου, με την ανάπτυξη της διδασκαλίας εξοικειώσεως του Ίππου με τη Σπάθη (όπου, αντί Σπάθης χρησιμοποιήθηκε ένα Ισπανικό, εκ του Toledo, Rapier του Μηνά μας και η κλασική ρωσική Σπαθομάχαιρα του ιη’ αιώνος που την ξανασυναντήσαμε προσφάτως στην άσκηση των σπαθιστικών αποκρούσεων βελών)  αλλά και πολύ εμφανές …κέντρο βάρους στη σκηνική διδασκαλία υπέρ του Ιππικού Θεάτρου, με εισαγωγική διδασκαλία εφίππου χρήσεως αγχεμάχου!

     Αφανώς, …μαζύ μας και ο ευγενής χορηγός του θωρακο- εξοπλισμού μας που χρησιμοποιείται στα μαθήματα της Σχολής μας του Ιππικού Θεάτρου, Βασίλειος Κροκίδης – Πολυδεύκης ο οποίος είναι ένας Συνέλληνας – διακριτικός αρωγός όχι μόνον των «Ελλήνων Κενταύρων» των οποίων είναι και Μέλος, αλλά και πολλών άλλων συλλογικών προσπαθειών… Του είμαστε πάντοτε ευγνώμονες!

     Το πλήρες curriculum του σημερινού Σεμιναρίου, βάσει των προεκπονηθεισών "σκελετικών" σημειώσεων, ήταν το εξής:

Α. ΟΨΗ

    Γεωμετρία Σχήματος

    Διαστάσεις

    Οσμή

    Ήχος

Β. ΘΩΡΙΑ

    Αίσθηση

    Ανταύγειες

    Αντανακλάσεις

    Προκαλούμενη εντύπωση

Γ. ΕΞΟΙΚΕΙΩΣΗ ΕΚ ΤΟΥ ΕΔΑΦΟΥΣ

    Οσμή, πρώτη ταυτοποίηση και αποδοχή

    Πρώτη διακριτική επίδειξη, από στάση

    Δεύτερη επίδειξη από εγγύτερη απόσταση

    Πλήρης επαφή με το σώμα του Ίππου

    Ήρεμη απομάκρυνση

Δ. ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΕΦΙΠΠΗ ΧΡΗΣΗ ΣΠΑΘΗΣ 

    Χαλαροί σπαθισμοί και έφιππη σκιαμαχία

    Ζεύξεις ελασμάτων Ιππέως και πεζού

    Προβολές υπεράνω κεφαλής

    Όλα τα παραπάνω με τον Ιππέα φέροντα αλυσοθωράκιση

Μέρος Α'

     Ο Εφιπποτοξότης των προηγουμένων αιώνων αντιμετώπιζε πολλές προκλήσεις μάχης και γι αυτό τον λόγο δεν έφερε ως μοναδικό όπλο του το  εκηβόλο Τόξο αλλά και αγχέμαχα, χρήσιμα για συμπλοκές από εγγύτερες αποστάσεις. Και η σύγχρονη εξέλιξη της Έφιππης Τοξοβολίας ως πολεμικής τέχνης, περιλαμβάνει εκτός του Τόξου και την ενσωμάτωση αγχεμάχων, όπως ακριβώς και παλιά!

     Συνεπώς και η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων"  συμπεριλαμβάνει στο εκπαιδευτικό πρόγραμμά της και την διδασκαλία της έφιππης χρήσεως διαφόρων όπλων, συμπεριλαμβανομένης και της Σπάθης, λόγος για τον οποίο οι σχολικοί Ίπποι μας πάντοτε είναι εξοικειωμένοι με το συγκεκριμένο αγχέμαχο.

    

     Ξεκινώντας την εξοικείωση του Ίππου με ένα αντικείμενο το οποίο "μεταφράζεται" σε "υλική παρουσία", θα πρέπει να θυμόμαστε ότι το μάτι είναι προετοιμασμένο να δει αυτό που ο νους το έχει προετοιμάσει να αντιληφθεί, αλλά στην περίπτωση του Ίππου προηγείται, ως κυρίαρχη αντιληπτική αίσθηση, η όσφρηση, οπότε, θα πρέπει το «μάτι» της προηγουμένης προτάσεως να το αντικαταστήσουμε με τους «μυκτήρες» του ζώου!

     Πάνω απ΄ όλα, όμως, πολύ πριν το αντικείμενο εκτεθεί στις αισθήσεις του Ίππου, εκείνος ο οποίος θα πρωταγωνιστήσει σ΄ αυτή την εξοικειωτική διαδικασία θα είναι ο Άνθρωπος-χειριστής κι αυτόν θα πρωτο-"ατενίσει" ο Ίππος!

     Έτσι, δεν θα πρέπει να επιχειρηθεί καμία εξοικείωση κανενός Ίππου με κανένα αντικείμενο ή κατάσταση εάν, προηγουμένως, δεν έχει επιτευχθεί σχέση εμπιστοσύνης του Ίππου με τον Άνθρωπο-χειριστή που θα επιχειρήσει την διαδικασία της εξοικειώσεως αφού ο νους του Ίππου τον έχει προετοιμάσει να αποδεχθεί, πρωτίστως, όχι το οποιοδήποτε "κάτι", αλλά τον συγκεκριμένο "κάποιον" που τον πλησιάζει! 

     Διότι, το ζώο είναι σοφό και διαισθάνεται ευφυέστατα ότι η προτεραιότητα της επιβιώσεώς του βρίσκεται στην έγκαιρη διάγνωση των προθέσεων του ζωντανού πλάσματος που το πλησιάζει και όχι στοοιονδήποτε άψυχο αντικείμενο το οποίο από μόνο του δεν συνιστά απειλή για το ζώο!

     Aνεξαρτήτως του βαθμού εμπιστοσύνης του Ίππου προς τον χειριστή της εξοικειωτικής διαδικασίας, ο τελευταίος δεν θα πρέπει να επαναπαυθεί στην συγκεκριμένη εμπιστοσύνη, αλλά καθ΄ όλο το εγχείρημα θα πρέπει να συμμορφώνεται προς τον κανόνα της "στρογγυλής κινήσεως" προς αποφυγή "καψίματος" του Ίππου με αποτέλεσμα η διαδικασία να γίνεται δυσκολότερη ή και να αποκλείεται κάθε περαιτέρω προσπάθεια.

      Και είναι γνωστό ότι ως "στρογγυλή κίνηση" νοείται κάθε ήρεμη, αρμονική και χωρίς εντάσεις, κίνηση γύρω από τον Ίππο η οποία αποκλείει αντιδράσεις αιφνιδιασμού ή και φόβου, ενώ ως "κάψιμο" λογίζεται η ανάπτυξη δυσπιστίας ή και τρόμου στον Ίππο με συνέπεια, πλέον, να μην μπορεί να προχωρήσει μία εκπαιδευτική διαδικασία! 

     Η πρόσληψη της υποστάσεως του υπό εξοικείωση αντικειμένου, από τον Ίππο εξαρτάται βασικώς από μία κυρία αίσθησή του, την όσφρηση, αλλά και την όραση η οποία επηρεάζεται για την, αρχική, ταυτοποίηση του αντικειμένου, πρώτον, από την όψη του και, δεύτερον, από τη θωριά του!

     Σε ό,τι αφορά στην υποβοήθηση της οσφρήσεως να ταυτοποιήσει το υπό εξοικείωση αντικέιμενο τα πράγματα είναι απλά, αλλά και ...λεπτά, διότι ο Ίππος θα πρέπει να αποκτήσει αίσθηση της οσμής του αντικειμένου με πολύ προσεκτικές διαδικασίες χωρίς ο χειριστής να του προτείνει το αντικείμενο αλλά παρασύροντας τον Ίππο να το μυρίσει και, μάλιστα, χωρίς ο Ίππος να αντιληφθεί ότι το αντικείμενο του προτείνεται, αλλά έχοντας την εντύπωση ότι ο ίδιος, ο Ίππος, ενδιαφέρεται να το μυρίσει. Πως γίνεται αυτό;

     Αν ερωτηθεί ο οιοσδήποτε "τι βλέπει" στην παραπάνω φωτογραφία θα απαντήσει ότι βλέπει τον Αρχηγό των "Ελλήνων Κενταύρων" να προπορεύεται του σχολικού Ίππου μας τον οποίο ιππεύει μία μαθήτρια. Αυτό θα πει ο "οιοσδήποτε", όμως ο γνώστης θα πει ότι βλέπει τον Αρχηγό Ομάδος να εξοικειώνει (η να επικυρώνει την, ήδη, εξοικείωση, όπως στην περίπτωσή μας) του σχολικού Ίππου μας με το Τόξο και το βέλος! Πράγματι, προπορευόμενος και βραχύνοντας την απόσταση από το ρύγχος του Ίππου, ο Αρχηγός της Ομάδος στη φωτογραφία, με την χειριστική βοήθεια της μαθήτριας που ελέγχει τον βηματισμό του Ίππου, επιτρέπει στο ζώο χωρίς αυτό να το καταλάβει, να οσφρανθεί το Τόξο και το βέλος κι έτσι να τα ταυτοποιήσει (εν προκειμένω, να ανανεώσει την ταυτοποίηση που ήδη έχει κάνει) ώστε να εξασφαλισθεί ακόμη περισσότερο η αποφυγή οιασδήποτε δυσάρεστης αντιδράσεως κατά την Έφιππη Τοξοβολία που αποτελεί το θέμα του μαθήματος που ακολουθεί. Αυτή, λοιπόν, την τεχνική ταυτοποιήσεως, εφαρμόζουμε, αρχικώς, όταν επιχειρούμε την εξοικείωση του Ίππου με κάποιο αντικείμενο.

     Αρχικώς, λοιπόν, επεξηγήθη η βασική διαφορά μεταξύ της "όψεως" και της "θωριάς" του υπό εξοικείωση αντικειμένου (εν προκειμένω, Σπάθη) και "τι" σημαίνει αυτή η διαφορά για την αντιληπτικότητα του Ίππου, ώστε να το λάβουμε υπ΄ όψη.

     Η "όψη", λοιπόν, διαμορφώνεται από την ρεαλιστικήν εικόνα του αντικειμένου όπως αυτή σχηματίζεται από την γεωμετρία και τις διαστάσεις του αντικειμένου, την οσμή που πιθανώς εκλύει και τον ήχο που μπορεί να παράγει.

     Αντιθέτως, η "θωριά" του σημαίνει την σύνθεση των παραμέτρων της υλικής υποστάσεως του αντικειμένου που προκαλεί την τελική αίσθηση όπως, λάμψεις, ανταύγειες, αντανακλάσεις, προκαλώντας ανάλογες εντυπώσεις σε όποιον το παρατηρεί.

     Επί τη βάσει των προαναφερθέντων, ξεκίνησε εξ αποστάσεως η κατάδειξη του υπό εξοικείωση αντικειμένου το οποίο προτιμήθηκε, αντί Σπάθης, να είναι ένα Ξίφος Rapier με το οποίο ασκείται στην Μεσαιωνική Σπαθασκία ο Μηνάς μας. Σημειωτέον ότι για λόγους περαιτέρω αποενοχοποιήσεως των επιφυλάξεων του Ίππου έναντι μηχανικών θορύβων αλλά και κινούμενων αντικειμένων, συνεχίσαμε την εξοικείωσή του με συνεχώς υπεριπτάμενο μη επανδρωμένο αεροσκάφος (μ.ε.α.) το οποίο, ταυτοχρόνως, βιντεοσκοπούσε την διαδικασία. 

     Η εκπαιδευτική μας "φιλοσοφία" κινείται στο πνεύμα της ταυτόχρονης προόδου πολλών εκπαιδευομένων σε πολλά αντικείμενα, ώστε να αξιοποιείται στο έπακρον ο χρόνος.

     Ακολουθήθηκαν, όπως θα έπρεπε πολλά μήκη από τα οποία κατεδείχθη στον Ίππο το έλασμα, αρχίζοντας από μακρινή απόσταση. Και ο Ίππος, όπως ήταν προσδοκώμενο, δεν έδειξε καμία ενόχληση αποδεχόμενος την όψη και τη θωριά του όπλου.

     Χωρίς καμία βιασύνη και, κυρίως, χωρίς καμία αστοχία εξαναγκασμού του Ίππου από τον χειριστή, το αντικείμενο (Ξίφος) παραδόθηκε στην ταυτοποιητική όσφρηση του Ίππου ο οποίος το υπεδέχθη με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, αλλά και με πλήρη εμπιστοσύνη στον Άνθρωπο-χειριστή.

     Η συνέχεια ήταν οι επαφές του αντικειμένου με το σώμα του Ίππου με χειρισμούς που ανεδείκνυαν το αντικείμενο ως ένα ευχάριστο μέσο "χαϊδέματος", μια προέκταση του, τρυφερού και γεμάτο αγάπη, χεριού του χειριστή και όχι ως ένα "ξένο σώμα".

     Αυτές οι επαφές συνεχίσθηκαν επάνω σε όλο το σώμα του Ίππου ξεκινώντας από τον κορμό, επεκτεινόμενες στα οπίσθια και στα άκρα και, καταλήγοντας, στο κεφάλι.

     Τέλος, το αντικείμενο, με "στρογγυλή κίνηση", βρέθηκε προ του προσώπου του Ίππου και σε επαφή με αυτό, πάντοτε εμφανίζοντας τον απρόοπτο "επισκέπτη" ως μέσον χαϊδέματος και επιδαψιλεύσεως χαλαρωτικών ψαύσεων με τον Ίππο να το δέχεται, πλέον, ευχάριστα και σαν "δώρο"! 

        Ο ανθρώπινος δόλος εξασθενεί το, δήθεν, "έλλογο" πλάσμα ωθώντας το συχνά να περιφρονεί τους ευεργέτες-Δασκάλους του νομίζοντας ότι τα ξέρει όλα… 

     Αντιθέτως, η απουσία δόλου η οποία χαρακτηρίζει όλα τα φυσικά πλάσματα (ζώα) τα κάνει να προσηλώνονται με ενδιαφέρον σε κάθε ευκαιρία μαθήσεως, σε κάθε διδασκαλία, όπως και ο σχολικός Ίππος μας σήμερα προσηλώθηκε στον Εκπαιδευτή ο οποίος τον μετέφερε στο μακρινό Τολέδο εξηγώντας του τα ωραία αγχέμαχα δημιουργήματα των αξιόλογων εργαστηρίων της Ιβηρικής! 

     Και ήταν μοναδική στιγμή που η παρειά του Ίππου ακούμπησε με εμπιστοσύνη στη παρειά του Εκπαιδευτή για να συνταξιδεύσουν νοερώς στην Calle Ciudad και να «οσμισθούν» το άρωμα ενός Rapier!  

        Μόνον μια δυσκολία αντιμετωπίζει αυτός ο Εκπαιδευτής με έναν τόσο ευφυή και πειθαρχημένο Ίππο, πώς να του εκφράσει τις ευχαριστίες του στο τέλος κάθε εκπαιδεύσεως, πώς να τον επιβραβεύσει και, επειδή δεν είναι ανέμπνευστος ώστε να του προσφέρει ένα χαρούπι που τόσο του αρέσουν, προτιμά να του δώσει ένα …φιλί που του αρέσει περισσότερο! Διότι τα ζώα αντιλαμβάνονται πολλά περισσότερα και πολύ περισσότερο από τον Άνθρωπο! 

     Μη διστάσετε, λοιπόν, να εκφράσετε τα συναισθήματά σας προς τον Ίππο και θα εκπλαγείτε από την ανταπόκρισή του με την επιστροφή συναισθημάτων μεγαλύτερης εντάσεως και, κυρίως, ειλικρινείας… Διότι τα φυσιοκεντρικά πλάσματα κατανοούν την αλήθεια και την δικαιοσύνη πολύ περισσότερο από τον εξωφυσικό, πλέον, όσο και δόλιο Άνθρωπο!

Μέρος Β'

     Η  εκπαίδευση που παρέχει η Σχολή μιας πολεμικής τέχνης δεν μπορεί να αρκείται σε θεωρητικές "ακαδημαϊκές" διαλέξεις και ... "call for papers", αλλά θα πρέπει να επεκτείνεται στην πρακτική εξάσκηση της διδασκαλίας της. Και τούτο έγινε κι αυτή την φορά!

     Στην πολυσήμαντη γαλήνη των 52 κατάφυτων στρεμμάτων της Κοιλάδος όπου λειτουργεί η Σχολή των «Ελλήνων Κενταύρων», ο σχολικός Ίππος και δύο από τα βασικά μας Στελέχη, υπό μοναστική κατάνυξη και διαλογιστική προσήλωση απόλαυσαν την έφιππη χρήση των όπλων με ένα ασκησιολόγιο που, χωρίς να το καταλάβουν, τους «αρραβώνιασε» με την σκηνική δράση, αφού κι οι δύο προορίζονται να υπερβούν κατά πολύ τον ρόλο του, απλού, Ιππέως Εφίππων Πολεμικών Τεχνών. 

     Και, σήμερα, ο Εκπαιδευτής ήταν πιο αυστηρός παρά ποτέ, πιο απαιτητικός, πιο απόμακρος και πιο άτεγκτος, διότι, καλώς ή κακώς, αυτό είναι το πλαίσιο της διδασκαλίας της Τέχνης. Και ο Αντώνης με τον Μηνά, αλλά και η εντελώς αρχάρια Ποθεινή,  αντεπεξήλθαν …περίφημα! 

     Η πειθαρχία άγει στην τελειότητα τον καλλιτέχνη κι ο έφιππος πολεμιστής, πρωτίστως, είναι καλλιτέχνης διότι ο ίδιος ο Πόλεμος είναι η υψηλότερη τέχνη της Ανθρωπότητος!

    Έτσι, πειθαρχήσαμε σε ένα πολύωρο εκπαιδευτικό πρόγραμμα του οποίου το δεύτερο μέρος ήταν αφιερωμένο στην εισαγωγή της έφιππης χρήσεως του όπλου, στην εξοικείωση του Ίππου με την αλυσιδωτή θωράκιση, στην διδασκαλία του ενόπλου σκηνικού εφίππου "καθίσματος" καθώς και στην ένοπλη έφιππη σκηνική κίνηση.

     Είναι γνωστό, άλλωστε, ότι στο πλαίσιο των "Ελλήνων Κενταύρων" λειτουργεί και η μοναδική, στα Βαλκάνια, Σχολή Ιππικού Θεάτρου της οποίας η διδασκαλία ενσωματώνεται, συχνά, στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα των μαθητών μας ώστε το κυρίως αντικείμενό μας, η Έφιππη Τοξοβολία και οι Έφιππες Πολεμικές Τέχνες να "υποστυλώνονται" από την διαμόρφωση μαχητικής ψυχολογίας την οποία προάγει η αντίστοιχη υποκριτική διδασκαλία!

     Κατά την έναρξη του δευτέρου μέρους αυτής της ημερίδος, εξοικειώσαμε τον Ίππο με την αλυσιδωτή θωράκιση κατά έναν τρόπο παρόμοιο με την προηγηθείσα εξοικείωση του όπλου.

     Διαπιστώνοντας, δε, την πλήρη αποδοχή από τον Ίππο του νέου "αντικειμένου" επιπροσθέσαμε στην όλην "εικόνα" και τα δύο όπλα της σημερινής διδασκαλίας, το Ξίφος και την Σπαθομάχαιρα, υπενθυμίζοντας στο ζώο το ακίνδυνο όλων αυτών όπως ήδη τα είχε αποδεχθεί.

     Και ο Αντώνης και ο Μηνάς υπεβλήθησαν σε δοκιμασίες που τους δίδαξαν ένα βαθύτερο, ευσταθέστερο, ιππικό "κάθισμα",  υπό την καθήλωση (ο ένας) μιας αλυσιδωτής θωρακίσεως (χιτωνίου και σκούφου - coiffe) και του Ξίφους, ενώ ο άλλος, απλώς, ξιφήρης.

      Αμφότεροι υπεβλήθησαν σε βαδιστική και τροχαστική κίνηση επί χέρσου χωμάτινου εδάφους, αλλά και εν μέσω πυκνής και υψηλής βλαστήσεως, ώστε, βαθμιαίως, να αντιληφθούν την φυσική κίνηση του Ίππου ακόμη καλύτερα και να προετοιμασθούν να ακολουθήσουν τους κανόνες σκηνικής Ιππασίας χωρίς, βεβαίως, να τους προαναγγελθεί η φύση της διδασκαλίας.

     Ειρήσθω εν παρόδω ότι η τακτική του συγκεκριμένου Εκπαιδευτή είναι το ...ακροθιγώς "υποψιάζειν", εξ αρχής, τον εκπαιδευόμενο χωρίς να τον βαρύνει με εμβαθύνσεις στις λεπτομέρειες του εκπαιδευτικού προγράμματος, κάτι που το κρίνει, μόνον, ως απαραίτητο επίλογο έργου (Debriefing). 

     Έτσι, εντελώς ανυποψίαστοι για την ουσιαστικότερη εκπαιδευτική φύση των διανυομένων διαδρομών που τους υπεδείκνυε ο Εκπαιδευτής τους, ο Αντώνης και ο Μηνάς εξετέλεσαν ό,τι τους υπεδείχθη με αυθορμητισμό  και ακρίβεια, υπό το πλεονέκτημα των λίαν πειθαρχημένων χαρακτήρων τους!

     Αναφορικώς προς την μύηση των εκπαιδευομένων στην έφιππη χρήση του όπλου, το πρόγραμμα περιείχε ασκήσεις εφίππων σκιαμαχιών και ζεύξεων εφίππου και πεζού.

     Εκπληκτική ήταν η σημερινή ημερίδα στη Κοιλάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" αφιερωμένη, κυρίως, στον Αρχηγό της Ομάδος μας Αντώνη Διαγούπη και στον Εκπαιδευτή Μηνά Τσομπανιάν. 

     Η αιχμή του ξίφους μιας Σχολής Εφίππων Πολεμικών Τεχνών είναι οι σχολικοί Ίπποι και τα Στελέχη της και η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" ήταν, είναι και θα είναι πολύ υπερήφανη γι αυτή την αιχμή του ξίφους της που δεν είναι κατασκευασμένη, απλώς, από ατσάλι, αλλά από ...τουγκστένιο!

     «Εύγλωττη» αλληγορία συνταυτίσεως του Αρχηγού της Ομάδος Αντώνη με τον Εκπαιδευτή Μηνά, η ευθυγράμμιση των αγχεμάχων τους! Με Rapier ο Αντώνης και με Σπαθομάχαιρα ο Μηνάς, «κατελήφθησαν» από τον φακό σε πλήρη ευθυγράμμιση των όπλων τους, όπως φάνηκαν να ορίζουν και καθ΄ όλη την διάρκεια του Σεμιναρίου την επιτομή συμπνοίας και ομοψυχίας Συνασκουμένων, όπως ακριβώς προϋποτίθεται στην Ομάδα των «Ελλήνων Κενταύρων» η οποία αποβάλλει (μετά …βδελυγμίας) τους γραικυλο-εγωιστικώς παρεκκλίνοντες! Για τον πολεμιστή η ύπαρξη του συμπολεμιστή είναι ιερή!

     Πειθαρχώντας στην διδασκαλία του Δασκάλου Kassai Lajos, οι μαθητές του "Έλληνες Κένταυροι" δεν ακολουθούμε τους Προγόνους μας αλλά εκείνο που οι Πρόγονοί μας ακολουθούσαν! Απέχουμε πολύ από το να είμαστε γραφικοί προγονολάτρες, επικεντρωμένοι να τιμούμε τις αξιακές επιλογές τους και γι αυτό παραμένουμε ευγνώμονες στον Δάσκαλό μας για ένα ακόμη ουσιώδες σημείο "πορείας βίου" που μας απεσαφήνισε, διευκολύνοντάς μας να εννοήσουμε βαθύτερα την σημασία του  Π ο λ έ μ ο υ  μέσω της πολεμικής τέχνης της Έφιππης Τοξοβολίας! 

     Σήμερα, ποικιλοτρόπως, διεισδύσαμε ακόμη περισσότερο στην σπουδή της διαχειρίσεως του Π ο λ έ μ ο υ, όπως ο Ιδρυτής της Ομάδος παλαιότερα είχε αναφέρει στην εισήγησή του, στο 6ο Παγκόσμιο Φιλοσοφικό Συνέδριο και αποκτήσαμε ακόμη μία πιο διαυγέστερη "εικόνα" του Πολέμου ως "πατρός πάντων", κατά Ηράκλειτο!

     Όταν η απειλητική θωριά του φονικού όπλου σου σκιάζει τον ήλιο χωρίς να διαταράσσει την γαλήνη σου, τότε, μπορείς να ασχοληθείς με τον Πόλεμο ως τέχνη υψηλή και όχι ως «διαχείριση» θανάτου, αναγνωρίζοντας τον εχθρό ως ένα ευάλωτο, ταπεινό, θήραμα το οποίο έχει δικαίωμα στην αυτοσυντήρηση! Τότε το ξίφος σου, χωρίς να χάνει τον «αιθέρα» της αιχμής του, προσλαμβάνει αριστοκρατικότητα και διαφέρει από το χασαπομάχαιρο!

     Για τον Αντώνη και τον Μηνά, το τελευταίο μέρος της σημερινής διδασκαλίας ήταν αφιερωμένο στην έφιππη και ένοπλη σκηνική δράση του Ιππικού Θεάτρου, στο πλαίσιο της Σχολής που λειτουργεί στους κόλπους των «Ελλήνων Κενταύρων», μόνης, άλλωστε στην Ελλάδα και στα Βαλκάνια! Χωρίς περιττούς «υποτιτλισμούς», σήμερα, τα δύο Στελέχη της Ομάδος μας στα οποία αφιερώθηκε και η παρούσα ημερίδα, «εισήχθησαν» στο θεατρικό έφιππο και ένοπλο «κάθισμα» και στην έφιππη και ένοπλη θεατρική κίνηση ως «επίλογο» μιας, πραγματικά καρπερότατης, τετράωρης, εμπειρίας Ιππευτηρίου! 

     Αξιοπρόσεκτες και οι επιδόσεις της Ποθεινής η οποία, αν και  συμμετείχε ως "ακροάτρια" λόγω αρχαριότητος, εν τούτοις, απέδειξε ένα ιδιαίτερο τάλαντο και, τελικώς, έλαβε μέρος στο ουσιώδες, πρακτικό, μέρος του Σεμιναρίου.   

     Σε μήκος, μόλις τριών τροχαστικών και επί στροφής προς τα αριστερά, η Ποθεινή στο, μόλις, τρίτο, μάθημά της καταφέρνει να εκτελέσει, ταυτοχρόνως, σπαθισμούς προς τα δεξιά με σκιαμαχία, προσθία απόκρουση πεζού αντιπάλου και …παρθία απόκρουση …εν ταυτώ! 

     Θα πρέπει να μνημονευθεί ότι η Ποθεινή, στο προηγούμενο μάθημά της (δεύτερο!) τόξευσε έφιππη, τροχάζοντας, λόγος για τον οποίο την θεωρούμε …αμάλγαμα Τσίγκις Κχάαν, Κουμπλάι Κχάαν και …μπόλικο Ζορό!

     Χρόνου επιτρέποντος, οι σεμιναριακοί "σπόνδυλοι"  και τα συμπεράσματα της παρούσης ημερίδος θα εκδοθούν ως εκπαιδευτικό εγχειρίδιο προς χρήση των Εκπαιδευτών και μαθητών της Σχολής μας.

Πλήρες Φωτογραφικό Λεύκωμα ΕΔΩ