Κυριακή 17 Δεκεμβρίου 2017

"ΕΙΝΑΙ Η ΙΠΠΑΣΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ;"


     H ασάφεια είναι ένα από τα επικοινωνιακά ελαττώματα και παρατηρείται πολύ συχνά, ενώ, δυστυχώς, περνά απαρατήρητη πολλαπλασιάζοντας αβάσιμες διαφωνίες και αντιθέσεις. Μία συχνή ασάφεια στον δικό μας χώρο αποτελεί η επαναλαμβανόμενη ερώτηση αν η Ιππασία προορίζεται για όλους, με αυτό το "όλους" αφημένο ασαφές και χωρίς να προσδιoρίζεται εάν εννοεί, π.χ., "όλους τους χαρακτήρες", "όλους τους σωματότυπους", ή, ό,τι άλλο.


     Το ερώτημα αυτό απετέλεσε και επίκεντρο μελετών και πορισμάτων και της δικής μας Σχολής κατά την διάρκεια της δωδεκάχρονης λειτουργίας της, λαμβανομένης υπ΄ όψη της συστηματικής και καθημερινής δραστηριότητός της με μηδενικό δείκτη ατυχημάτων. Σε όλα αυτά τα χρόνια και εφαρμόζοντας πολύ προσεκτικά την ιππική μας διδασκαλία, δεν παύαμε να διατηρούμε το "ένα μάτι" μας σε τούτο το βασικό ερώτημα και σήμερα μπορούμε να καταγράψουμε την δική μας απάντηση, λαμβάνοντας υπ΄ όψη και την εμπειρία του τελευταίου μαθήματός μας κατά το οποίο ένας νέος μαθητής μας, ο Ιωάννης, εισήχθη στην Ιππασία υπό την διδασκαλία του Αρχηγού της Ομάδος μας.


     Και ξεκινώντας από το τέλος, θα απαντήσουμε ότι, πράγματι, η Ιππασία ΔΕΝ προορίζεται για "όλους" τους, αφύσικους, ανεύθυνους, δειλούς, ελλειμματικούς, νοσηρούς, "τσαλακωμένους" από τη φτιάξη τους, χαρακτήρες. Αυτοί οι χαρακτήρες, κατά κανόνα, επιδιώκουν να πλησιάσουν την Ιππασία προκειμένου να "εξορκίσουν" την αδυναμία τους και τέτοιους χαρακτήρες συναντάμε συχνά σε όλα τα Ιππευτήρια του κόσμου, όμως, αυτοί οι χαρακτήρες απλώς επισημαίνουν τα ελαττώματά τους επάνω στη ράχη του Ίππου και, αργά ή γρήγορα, παραιτούνται της Ιππασίας επιλέγοντας κάτι άλλο αντ'  αυτής.


     Αντιθέτως, η Ιππασία προορίζεται για "όλους" τους σωματότυπους και όλες τις ηλικίες εφ΄ όσον αυτές οι παράμετροι εγκολπώνονται έναν υγιή, φυσιοκεντρικό χαρακτήρα κι αυτό μπορούμε να το δηλώσουμε κατηγορηματικά με την τεράστια εκπαιδευτικήν εμπειρία μας,, όπως επαληθεύτηκε και στο τελευταίο μάθημά μας.


     Με σημείο αναφοράς την ηλικία, στην Μογγολία, επί παραδείγματι, από την προνηπιακή ηλικία τα βρέφη  όχι μόνον ιππεύουν αλλά και λαμβάνουν μέρος στον ετήσιο εθνικό αγώνα ανοικτής στέππας, καλπάζοντας επί διαδρομής 50 χιλιομέτρων, χωρίς σέλλα και χωρίς προστατευτικά μέσα  (κάσκα κλπ). 


     Αντιθέτως, στην Ελλάδα, με την εικόνα του μέσου "συντοπίτη" κατά νου, εμφανίζεται η υπερπροστατευτική μαμά με το δεκαπεντάχρονο "επιβήτορα" ...υπό μάλης, για να μας ρωτήσει εάν ο βλαστός της μπορεί να ιππεύσει λόγω ...ηλικίας και όταν τον βλέπει έφιππο "δαγκώνει" το κάγκελο του Ιππευτηρίου από την αγωνία της μη τύχει και ο νέος της ...παντρειάς ...αφιππεύσει ακουσίως... Γι αυτό τον λόγο κι εμείς, όταν αντιμετωπίζουμε παρόμοια φαινόμενα, όχι σπάνια, όταν οι μαμάδες μας ρωτάνε αν μπορούν να ιππεύσουν οι βλαστοί τους απαντάμε εάν "η ...μαμά μπορεί να αντέξει να δει το βλαστό της έφιππο;"... διότι ο βλαστός, σίγουρα, μπορεί να ιππεύσει.


     Με σημείο αναφοράς τον σωματότυπο, επίσης, θα μπορούσαμε να απαντήσουμε ανεπιφυλάκτως, ΝΑΙ, όλοι μπορούν να ασχοληθούν με την Ιππασία.


     Εάν μας απασχολεί, όπως πρέπει, η ευημερία του Ίππου, ας αναλογισθούμε το βάρος δύο πανοπλιών (Ιππέως και Ίππου) που αθροίζονταν στις αντοχές του τετραπόδου σε προηγούμενες, ηρωικές, εποχές... Ας αναλογισθούμε αυτό το βάρος υπό τις βαρύτατες πολεμικές συνθήκες εκείνων των εποχών και ας ξανασκεφτούμε τι σημαίνει για τις αντοχές του Ίππου ένας σημερινός "υπέρβαρος" αναβάτης για την εποχή μας...


     Εάν, πάλι, μας απασχολεί η σωματοδομή του υποψηφίου Ιππέως ας θυμηθούμε ότι η Ιππασία αποτελεί, εν δυνάμει, σωμασκία, γυμναστική και μάλιστα από τις δραστικότερες. Οποιοσδήποτε επιχειρεί, απλώς, να εφιππεύσει, από την ίδια στιγμή, δεν αρχίζει απλώς η θετική αναμόρφωση του ψυχισμού του, αλλά  αρχίζει και η πληρέστερη και δυναμικότερη γυμναστική για πάμπολλες μυικές ομάδες του οι οποίες με κανέναν άλλο τρόπο δεν γυμνάζονται όπως στην Ιππασία.


     Έτσι, στο τελευταίο μάθημά μας χαρήκαμε τον Ιωάννη που απεφάσισε να συνδεθεί με τον Ίππο μέσω της Φυσικής Ιππικής η οποία, κατ'  αποκλειστικότητα, δυστυχώς, διακονείται από την Σχολή μας. 


     Για μια ακόμη φορά επιβεβαιώσαμε ότι η πραγματική ομορφιά στη ζωή είναι να τολμάς να χαίρεσαι τη Φύση και τα καλούδια που σου προσφέρει απλόχερα, αναπτύσσοντας έναν χαρακτήρα υγιή και φυσιοκεντρικό έστω και μέσα σε έναν "περιρρέοντα" κόσμο (με πεζό "κ") ο οποίος δείχνει ολοένα και πιο αφιστάμενος της φυσιοκεντρικής ισορροπίας.


     Και ευχαριστούμε τον Ιωάννη που μοιράστηκε μαζύ μας αυτή την "μυητική" εμπειρία του στην Ιππασία χαρίζοντάς μας μία εικόνα αυτοπειθαρχημένου χαρακτήρος με εμφανέστατες ηγετικές ικανότητες, στοιχεία που τον ανέδειξαν να ολοκληρώσει με ιδιαίτερη επιτυχία, αυτό, το πρώτο, μάθημά του.  Όπως ευχαριστούμε και την Χρυσούλα που συνέβαλε στην επιτυχή διεκπεραίωση αυτού του μαθήματος, ως βοηθός του Εκπαιδευτή Κωνσταντίνου.


     Εναπόκειται, δε, στον κάθε Εκπαιδευτή και στο κάθε εκπαιδευτικό σύστημα να είναι σε θέση να αναδείξει κάθε μαθητή του στο διδακτικό αντικείμενο και η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων", κατά τεκμήριο, αυτό το κατορθώνει με επιτυχία στα δώδεκα χρόνια της λειτουργίας της και λόγω της επαρκείας του συστήματος εκπαιδεύσεως που ακολουθεί και λόγω της υψηλής ποιότητος των εκπαιδευτών της των οποίων οι ικανότητες -όπως οι ίδιοι γνωρίζουν- επαληθεύονται καθημερινώς. 


     Κι ας μην ξανακουστεί ποτέ το ερώτημα του τίτλου διότι η Ιππασία είναι για όλες τις ηλικίες αλλά υπό την προϋπόθεση συγκεκριμένων χαρακτήρων οι οποίοι, επαγωγικώς, προκύπτουν από το παραπάνω κείμενο...


Σάββατο 16 Δεκεμβρίου 2017

ΤΟ "VOGUE" ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ...ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ


     Παρατηρώντας τη σημερινή μας φωτογραφική "συγκομιδή", θα μπορούσε κάποιος να συμπεράνει ότι οι "Έλληνες Κένταυροι" επιχειρούμε κάποια φωτογράφιση για το "Vogue" του ευφάνταστου esthete Condé Nast. Kάθε άλλο, μιας και η Ομάδα μας έχει πολύ υψηλότερες και ποιοτικότερες προσδοκίες!


     Στην τελευταία μας ημερίδα επιχειρήσαμε να διακριβώσουμε την ασφαλή συμπεριφορά και τις ελεγχόμενες αντιδράσεις του Ίππου μας Βίτου, με την αναβάτιδα και την προβλεπόμενη αμφίεση που απαιτούνται για τις ανάγκες ενός γυρίσματος που προγραμμάτισε ο αγαπητός φίλος της Ομάδος μας κ. Ιωάννης Καπρούλιας για την "Medusa Visuals" με θέμα την δραστηριότητα των "Ελλήνων Κενταύρων" και του οποίου το σενάριο ήδη έγραψε ο Αρχηγός της Ομάδος μας, Εφιπποτοξότης Κωνσταντίνος Δαμιανάκης αποκαλύπτοντας κι άλλα ταλέντα εκτός εκείνων με τα οποία μας εντυπωσιάζει.. Το σενάριο είναι γραμμένο σε δύο "επίπεδα", το ευρωπαϊκό και το ασιατικό ενώ ο ...σεναριογράφος και Αρχηγός των "Ελλήνων Κενταύρων" καταδεικνύει ότι τα Μέλη μας διαθέτουν πολλές ικανότητες πέραν των εφιπποτοξοτικών τους...



     Και, βεβαίως, μέσα από τα στάδια αυτής της ειδικής διακριβώσεως, καταφέραμε να προχωρήσουμε ένα βήμα παραπέρα και την ίδια την εκπαίδευση του Ίππου ο οποίος, αποδεχόμενος το νέο "καθεστώς" ιππεύσεως, με πελώρια υφάσματα να τον επικαλύπτουν και να θροίζουν σε κάθε του κίνηση, με ό,τι αυτό σημαίνει για την ηρεμία ενός τόσο ευαίσθητου πλάσματος.


     Έτσι, με αναβάτιδα την Χρυσούλα Ηλιάδη η οποία φορούσε ένα εξαιρετικό φόρεμα εποχής το οποίο κατασκεύασε η ίδια, δοκιμάσαμε την ανοχή και την ηρεμία του Ίππου μας υπό τις συνθήκες του γυρίσματος, εντός Ιππευτηρίου αλλά και στο φυσικό περιβάλλον όπου θα ιππευθεί από την άριστη μαθήτριά μας.


     Η νέα δοκιμασία του τετράποδου Βίτου ξεκίνησε μέσα από το Ιππευτήριο και με την Χρυσούλα μας να κάνει πιρουέτες και να περιστρέφεται εμπρός του, ως θηλυκός ...δερβίσης Μεβλανά, με τον Ίππο εντελώς ελεύθερο ώστε να μπορεί να δείξει τις αντιδράσεις του, ενώ ο ιμάντας ελέγχου του να ακουμπά ...εγκαταλελειμμένος, επί τούτου, στο έδαφος.


     Άψογος σ΄ αυτό το εναρκτήριο στάδιο ο Ίππος μας, εισέπραξε τα "εύσημά" του για να συνεχίσουμε στο επόμενο στάδιο των τροχαστικών και καλπαστικών βηματισμών εντός Ιππευτηρίου όπου και πάλι, ο τετράποδος Βίτος επέδειξε συμπεριφορά ...φωτομοντέλου σε πασαρέλα. Και αναφερόμαστε στον Ίππο διότι η αναβάτιδα έχει προ πολλού υπερβεί τις ...ταπεινές προσδοκίες ενός ...επίγειου φωτομοντέλου. 



     Και σε αυτή την περίπτωση η πλουσιότατη πτυχολογία του ενδυματολογικού αριστουργήματος της Χρυσούλας δεν προκάλεσε καμία δυσάρεστη αντίδραση του Ίππου, δίνοντάς μας το "πράσινο φως" να συνεχίσουμε επί φυσικού εδάφους σε εξωτερικό περιβάλλον.



     Η αναβάτιδά μας Χρυσούλα, με το υποδειγματικό της κάθισμα έδινε την αίσθηση ότι κάθονταν επάνω σε μία Damensattel, τουλάχιστον ...Hermès, δηλαδή, την κορυφαία σέλλα με μονό αναβολέα για πλάγιο κάθισμα, ώστε να μπορούν να ιππεύουν κυρίες φορώντας ποδήρη ενδύματα. Κι όμως, η εξαίσια εικόνα της έφιππης Χρυσούλας δεν είχε καθόλου σέλλα και αναβολείς αλλά η Χρυσούλα μας ήταν καθισμένη απευθείας επάνω στη ράχη του Ίππου χωρίς να στηρίζεται, φυσικά, επί αναβολέων, ενώ η "ουρά" του καλοσχεδιασμένου της φορέματος έπεφτε συμμετρικά στην ράχη του Ίππου σαν μεγάλο εφίππιο. 


     Η Χρυσούλα με τον Ίππο της πάντοτε ήρεμο, κινήθηκαν σε αργούς και γρήγορους βηματισμούς στον φυσικό χώρο με το πετρώδες έδαφος με την ίδιαν άνεση που είχαν κινηθεί στήν άμμο του Ιππευτηρίου.



     Διέσχισαν ρέματα, ξεπέρασαν κάθε φυσικό εμπόδιο και το υπό παρατήρηση και φωτογραφική καταγραφή "ζευγάρι" δεν χάλασε ούτε για μια στιγμή την αρμονική εικόνα του.


     Στο τέλος αυτής της ειδικής δοκιμασίας ο Ίππος απεδείχθη για μία ακόμη φορά ασφαλέστατος -και, όχι απλώς για το "γύρισμα"...- και ακόμη καλύτερα εκπαιδευμένος, με άριστη εικόνα της αναβάτιδός του σε όλους τους βηματισμούς του σεναρίου, αφήνοντας ικανοποιημένο τον "σκηνοθέτη"-Αρχηγό Ομάδος να "σκάει" πονηρά χαμόγελα με το αποτέλεσμα. Σίγουρα, αν μπορούσε να τον συναντήσει, η Leni Riefenstahl θα ήταν ενθουσιασμένη μαζύ του... Και, ασφαλώς, το "Vogue" μπορεί να ...περιμένει, μιας και για μας προηγείται το "Medusa Visuals". Ωστόσο, η διαδικασία ελέγχου ασφαλείας των Ίππων και όσων θα λάβουν μέρος στο επικείμενο "γύρισμα" θα συνεχισθούν και τις επόμενες ημέρες στη Κοιλάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" ώστε να είμαστε απολύτως έτοιμοι και ασφαλείς "on camera".


Παρασκευή 15 Δεκεμβρίου 2017

ΣΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ ΟΠΛΩΝ


     Αν και αυτό τον καιρό οι οπλομαχητικές υποχρεώσεις κρατούν τον Δάσκαλο Γεώργιο Ζαχαρόπουλου μεταξύ Μάλτας και Βαρσοβίας, εν τούτοις, τα μαθήματα  Σπαθασκίας των "Ελλήνων Κενταύρων" στη Σχολή "Marxbrüder Guild Hellas" συνεχίζονται κανονικά.


     Οι "παθιασμένοι" Σπαθιστές μας με αισθητά βελτιωμένη την "κίνηση" και "στάση" τους, προχώρησαν στη σπουδή του οπλομαχητικού αντικειμένου τους και χάρηκαν ακόμη πιο δυναμικές ζεύξεις και καταφορές.


     Ακόμη και μέσα από την παρατήρηση και μελέτη παρομοίων φωτογραφιών γίνονται αντιληπτά τα σημαντικότατα οφέλη της σωστής ασκήσεως δι' αγχεμάχων, με. πραγματικά καλότυχους όσους ασχολούνται, ούτω πως, με αυτά.

Πέμπτη 14 Δεκεμβρίου 2017

ΑΠΟ ΤΑ "ΚΟΑΝ" ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ




     Κάθε ένας που υπηρετεί το Kyudo προτιμά να ευστοχεί παρά να αστοχεί ' προτιμά να πλήττει τον στόχο παρά να αποτυγχάνει. Όμως, επειδή ο στόχος είναι απλώς χαρτί και ξύλο και το Ιαπωνικό Τόξο δεν χρησιμοποιείται πια για κυνήγι ή για πόλεμο, ένα απλό πλήγμα του στόχου φαίνεται χωρίς σημασία. Το Kyudo αντιμετωπίζει αυτό το ζήτημα ενθαρρύνοντάς μας να αντιμετωπίσουμε τον στόχο ως αντανάκλαση των δυνατοτήτων και των αδυναμιών μας ώστε η βολή να αποτελεί μία δράση προς την κατεύθυνση της ανακαλύψεως των αυτο-ορίων μας. Η προοπτική αυτή θέτει τα αγωνιστικά αισθήματά μας προς μία θετική αξιοποίηση και δίνει ένα βαθύτερο νόημα στην εκτόξευση του βέλους μας. Ίσως κάποτε πλήττουμε τον στόχο αλλά αστοχούμε έναντι του εαυτού μας. Άλλες φορές, αντιθέτως, ευστοχούμε επί του εαυτού μας αλλά αποτυγχάνουμε να πλήξουμε τον στόχο. Ο σκοπός μας είναι να ευστοχούμε ταυτοχρόνως τόσο επί του στόχου όσο και επί του εαυτού μας, ελπίζοντας ότι ο ήχος της τροχιάς του βέλους μας θα μας κρατά αφυπνισμένους απέναντι σ'  εκείνο που λέγεται "όνειρο ζωής" επιτρέποντάς μας να βλέπουμε όσο γίνεται πιο καθαρά, πιο απαραμόρφωτα, το βάθος της υπάρξεώς μας. 

[Hideharu Onuma: "Kyudo, The Essence and Practice of Japanese Archery", σ. 26]



     Η συστηματική μελέτη των εκδοχών και παραλλαγών μιας τέχνης πέρα από νόρμες και όρια είναι αυτή που αναδεικνύει τον ίδιο τον τεχνίτη. Και μπορεί η δική μας Τοξοβολία να απέχει πόρρω από την τελετουργία του Kyudo, όμως η, από όλους μας, μελέτη του τελευταίου, με την συνεπαγόμενη συγκριτική παρατήρηση, διευρύνει τον πνευματικό μας ορίζοντα και βελτιώνει τις τεχνικές μας.

     Με αυτές τις σκέψεις, όσοι καταπιανόμαστε με την σπουδή του Kyudo, ασχέτως εάν αυτό δεν αποτελεί το κυρίως αντικείμενό μας, νοιώθουμε πολλαπλώς ωφελημένοι κυρίως, από την ευεργεσία μεθέξεως στη πνευματική του "αύρα". Και πάντα, αυτή η μέθεξη καταλήγει σε ένα ακόμη "κοάν" που μας κληροδοτείται για συνεχή "αναμόχλευση".

     Ένα από αυτά τα "κοάν" της ζωής μας είναι και το παραπάνω το οποίο, αν και δεν εκπηγάζει από το Kyudo αλλά από τις σκέψεις ενός σπουδαίου μελετητή του, δεν παύει να έχει την μεγάλη αξία ενός "ψιθύρου" του οποίου η αντήχηση στην "ακοή" του λογισμού μας λυτρώνει από την αναπάντητη "σιωπή" πολλών ερωτηματικών.

     Μοιραστείτε το. με τον ...εαυτό σας.


ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑ 
...ΕΙΚΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟΧΩΝ


     Στο Παράρτημα των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" δεν ασκούνται μόνον μη βλέποντες αλλά και βλέποντες, ασχέτως εάν και αυτοί εξελίσσονται σε πολύ ιδιαίτερα πλάσματα στα οποία, σύντομα, η όραση θα είναι ...περιττή.


     Η αλληλοδιδακτική δείχνει πολύ υψηλή μεταξύ των Συνασκουμένων της Καλαμάτας και τα αποτελέσματά της αισθητά επί του στόχου.


     Πλήρες το ασκησιολόγιο των, εκεί, Προπονήσεων, εμπλουτισμένο με στατικές και κινητικές ασκήσεις ασκεί στη Τοξοβολία αλλά και γυμνάζει το σώμα μέσα στο φυσικό περιβάλλον της παραδοσιακής "ΚΡΗΝΗΣ".


     Ευφυείς οι στοχαστικές "απαιτήσεις" και η οργανωτική φαντασία του περιεχομένου των Προπονήσεων ανακαλεί ακόμη και "στόχους ...εικαζομένους" κάτι που συνηθίζεται σε διεθνείς αγώνες.


     Και οι Καλαματιανοί Συνασκούμενοί μας ανταποκρίνονται επιτυχώς στα "ζητούμενα", όπως τεκμαίρεται και από το οπτικο-ακουστικό υλικό των Προπονήσεων το οποίο επιμελώς μελετάται και αρχειοθετείται.


     Και είναι χάρμα ιδέσθαι να παρατηρούμε αυτή την ευστοχία των, εκεί, Συνασκουμένων να βρίσκει στόχο ακόμη και πίσω από 'αποκρύψεις" και ...παραλλαγές.


     Και όλα αυτά χωρίς διακρίσεις φύλου και ηλικίας, όπως ακριβώς ισχύει σε όλη την εφιπποτοξοτική Οικογένεια των "Ελλήνων Κενταύρων".


     Εν ολίγοις, δεν θα μπορούσαμε να αναμένουμε τίποτε λιγότερο από το Παράρτημα των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" γνωρίζοντας την ποιότητα και τις ικανότητες του επικεφαλής του αλλά και των Μελών του επί της Γραμμής Βολής αλλά και πέραν αυτής.



Τρίτη 12 Δεκεμβρίου 2017

Η ΥΛΗ ΒΟΑ ΣΤΟ ΕΝΣΤΙΚΤΟ 
ΚΑΙ 
ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΨΙΘΥΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥΣ


     Aμετροεπέστατη η ...ύλη, βοά την παρουσία της στο ένστικτο και αποκαλύπτει την τρισδιάστατη υπόστασή της σε όσους ποτέ δεν την είδαν με την φυσική όραση... Με την φλύαρη σιωπή της, η ύλη, επιμετρά και μαρτυρά σε όσους στερήθηκαν την όραση, τις ...διαστάσεις της, τη δομή και τη διαμόρφωσή της, αλλά και τα ...χρώματά της, αφού, ακόμη και τα χρώματα ψιθυρίζουν τη θωριά τους στο καλογυμνασμένο ένστικτο...


     Όλα τούτα επιχειρεί να αναδείξει η Σχολή Τυφλών Τοξοτών του Παραρτήματος των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας", ακονίζοντας το ένστικτο των μαθητών της προκειμένου να τους ωφελήσει όχι μόνον στην άσκηση της λυτρωτικής Τοξοβολίας αλλά και στην ίδια την καθημερινότητά τους. 


     Για όσους "βλέπουμε" (και η λέξη εντός ...πολλών εισαγωγικών) μπορεί η ύλη να στέκει αμίλητη, τα χρώματα σιωπηλά, αλλά... δεν μπορούμε όλοι να έχουμε τις ίδιες ... "ειδικές δυνατότητες".


     Ωστόσο, ο επικεφαλής του Παραρτήματος των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" Αθανάσιος Ψωρομύτης και οι Συνασκούμενοι βοηθοί του Χρύσανθος Δρίτσας  και Ιωάννα Μητροπούλου έχουν την ευγνωμοσύνη όλων μας, βλεπόντων και μη, για την ανιδιοτελή αφιέρωσή τους στη βελτίωση της ποιότητος της ζωής Συνανθρώπων μας κι αυτό είναι έργο κοινωνικής ευποιίας σε μια "μαζοκρατική" εποχή απαξιώσεως των Αξιών.


ME ΠΑΘΟΣ ΓΙΑ ΤΟ "ΚΑΤΙ" ΠΑΡΑΠΑΝΩ...


     Από νωρίς στο Iππευτήριο ξανά η καθιερωμένη Προπόνηση των μαθητών του Εκπαιδευτή Μάριου, με τη μαθήτρια Μαριλένα και τον Εφιπποτοξότη Γεώργιο, να ξεκινούν αμέσως μαζί την προθέρμανση τους,


     και την προθέρμανση του Sir Oswald Mosley, από το έδαφος, συντεταγμένοι και συγκεντρωμένοι απόλυτα καθ' υπόδειξη του Εκπαιδευτή τους.


     Όπως είθισται στις παραδοσιακές Σχολές Ιππασίας, φερ' ειπείν στην Ισπανική Σχολή της Βιέννης, πριν την Προπόνηση οι Ιππείς υψηλού επιπέδου ασκούνται στη συραγώγηση με έναν Ιππέα επί του Ίππου και έναν Ιππέα από εδάφους να τον συραγωγεί,


     Έτσι και στη Σχολή μας, αυτό το τηρούμε με απόλυτο σεβασμό.



     Πρώτος ο Εκπαιδευτής υπό επίβλεψη Γεώργιος ασκήθηκε με την αγαπημένη του παλαιά "φίλη", τη Σπάθη,


     Με εναλλαγές στάσεων άμυνας και νύξεων και απ' τις δύο πλευρές σε όλους τους ρυθμούς βηματισμών, πετυχαίνοντας ένα τέλειο αποτέλεσμα προετοιμαζόμενος φυσικά να καταφέρει στο μέλλον τις ασκήσεις αυτές και με τη σέλλα.


     Φυσικά αυτό δεν ήταν αρκετό για τον Γεώργιο που αμέσως ανέλαβε ένα άλλο φιλικό για αυτόν, αντικείμενο, το τόξο, καταφέρνοντας, όπως ήταν αναμενόμενο, ένα πολύ καλό αποτέλεσμα με βολές στα 15 μέτρα.


     Έπειτα η Μαριλένα δεν άντεξε να περιμένει άλλο παρατηρώντας τον Συνασκούμενο της Γεώργιο να καλπάζει και αφού εκείνος αφίππευσε θριαμβευτικά, η μαθήτρια με την πλέον χαρακτηριστική χορευτική της αρμονία ξεκίνησε το δικό της ασκησιολόγιο που τις είχε ετοιμάσει ο Μάριος, και με τη βοήθεια του Γεωργίου.


     Οι καλπαστικές της έξοδοι και το χαμόγελο της κατά τη διάρκεια αυτών, έφεραν στο μυαλό του Εκπαιδευτή της, τη φράση που είχε χρησιμοποιήσει ο Ιδρυτής της ομάδος μας για εκείνη : "Στον καλπασμό βρίσκει τον εαυτό της..."


     Όλα αυτά δίνουν τροφή για άσκηση και για σκέψη για τους έφιππους, τους άμιππους και για όσους η καρδιά τους δεν αρκείται στο λίγο, αλλά λαχταρά αυστηρά και με πάθος για το κάτι παραπάνω...



Μάριος Ευθυμιάδης
Υπαρχηγός Ομάδος - Εκπαιδευτής