Κυριακή 19 Μαρτίου 2017

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" ...ΑΛΜΑΤΑ


     H πρωτοβουλία του ευγενούς Συνέλληνος Ιωάννη Καπρούλια να βιντεοσκοπήσει μιαν ολόκληρην εκπαιδευτικήν ημερίδα των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" στο Ιππευτήριο και στη Κοιλάδα μας δεν απέδωσε μόνον ένα ενδιαφέρον, από εκπαιδευτικής απόψεως, φωτογραφικό υλικό αλλά και να επιβεβαιώσει την πάγια επιδίωξή μας να ..."πετάμε" σε ολοένα και ψηλότερα επίπεδα ποιοτικής αποδόσεως ως προς το σύνθετο εφιπποτοξοτικό μας αντικείμενο. Ο αγαπητός Συνέλληνας Ιωάννης Καπρούλιας δεν είναι ένας απλός εικαστικός καλλιτέχνης της υψηλής τέχνης της Φωτογραφίας αλλά και δραστηριοποιείται σε έναν σημαντικό, αδελφό, Οργανισμό φυσιοκεντρικού προσανατολισμού, στην "ΛΥΚΩΡΕΙΑ" η οποία συνδέει τον σύγχρονο Άνθρωπο με το βουνό και την Φύση, κυρίως, με την φιλοσοφία του φυσικώς αλλά και φυλετικώς "ευ ζειν". Έτσι, με αυτά τα ιδιαίτερα εφόδια, ο αγαπητός φιλοξενούμενός μας μας έδωσε την χαρά μιας ολοήμερης παρουσίας του κοντά μας λόγος για τον οποίο του είμαστε ιδιαιτέρως ευγνώμονες, όσο ευγνώμονες είμαστε και προς την "ΛΥΚΩΡΕΙΑ" η οποία επιχειρεί σε καιρούς χαλαιπούς μιαν αλτρουιστική, ψυχοπνευματικήν ανάταση Συνελλήνων.


     Σε τούτη την ιδιαίτερην ημερίδα ήσαν παρόντες από ενωρίς το πρωί, μέχρι αργά το σούρουπο, αρκετοί "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" οι οποίοι ακολούθησαν το καθιερωμένο πρόγραμμα μιας προπονητικής ημερίδος στη Κοιλάδα που, πάντα, ξεκινά με το ιππικό πρόγραμμα, ακολουθεί το τοξευτικό πρόγραμμα και ολοκληρώνεται με το σπαθασκητικό πρόγραμμα.


     Στο πρόγραμμα του Ιππευτηρίου οι δύο Ίπποι της Σχολής μας Sir Oswald Ernald Mosley και Enbarr, με τους δύο Εκπαιδευτές μας, τον Αρχηγό της Ομάδος Κωνσταντίνο Δαμιανάκη και τον Υπαρχηγό Μάριο Ευθυμιάδη ήσαν έτοιμοι να αναδείξουν "on camera" τις εφιπποτοξοτικές ικανότητες της Μάριον, του Γεωργίου, της Μαρίλης, της Χρυσούλας και του Πρωτεσίλαου. 


     Μια απαραίτητη συγχρονιστική προθέρμανση ...πτώσεων, προηγήθηκε πριν την εφίππευση παρόλο ότι ούτε και αυτή τη φορά αντιμετωπίσαμε κανένα δυσάρεστο. Παρά ταύτα, η ετοιμότητα μιας πολεμικής Ομάδος δεν θα πρέπει να χαλαρώνει ούτε για μια στιγμή!


     Το κυρίως πρόγραμμα Ιππευτηρίου ξεκίνησε από εκεί όπου άλλοι ...καταλήγουν δηλαδή, από υπερπηδήσεις εμποδίων τις οποίες εξετέλεσαν άψογα και με στρατιωτικό "κάθισμα" όλοι οι μαθητές μας.


     Ο αγαπητός φιλοξενούμενός μας οργάνωσε με τον καλύτερο τρόπο τις λήψεις πολλαπλής γωνίας, ακόμη και με κάμερα "go pro", ώστε να καταγράψει πληρέστατα πλάνα με άρτια εφιπποτοξοτική "αφηγηματικότητα". 


     Και όσο ο φίλτατος κινηματογραφιστής μας επιμελείτο του εξοπλισμού του, ο Πρωτεσίλαος με τη Χρυσούλα έστηναν τον στόχο επί του οποίου σε λίγο οι μαθητές μας θα τόξευαν στις καλπαστικές εξόδους τους.


     Αυτή η ημερίδα ήταν αφιερωμένη στην Ουγγαρέζικη προέλευση της Ομάδος μας λόγω μιας συμπτωματικής ...ιδιαιτερότητος. Έτσι, αυτή η εκπαιδευτική μας ενότητα ήταν αφιερωμένη στην Ουγγαρία και τον ηρωικό λαό της που έδωσε, δίνει και θα δίνει μία νικηφόρα μάχη για την επιβίωσή της μέσα στη κοινή αντιξοότητα και απέναντι στο κοινό εχθρό που τη θέλει, ευτυχώς ανεπιτυχώς, να συν-εξαφανίζεται μέσα στο "χωνευτήρι" της παγκοσμιοποιήσεως. Διότι τα έθνη που θέλουν να επιβιώσουν, απλώς, ΜΑΧΟΝΤΑΙ και η μόνη χαμένη μάχη είναι αυτή που δε δόθηκε ποτέ!
                       
     αριά" ...πολεμικές οι καλπαστικές εφιπποτοξοτικές έξοδοι του Αρχηγού μας και ο Sir Oswald Ernald Mosley "φτερωτός".


     έρινος" ο Υπαρχηγός μας, με χορευτική άνεση και τοξεύσεις-αρπίσματα, μεταφέρει επί του Ίππου του την ευγένεια της ψυχής του η οποία καταγράφεται στο στόχο.


     Εξαιρετική, όπως πάντα, η Μάριον με την κέλτικη μαχητικότητά της αλλά και την υψηλή ευγένεια του χαρακτήρος της η οποία εδράζεται σε μια σπάνια ουμανιστική πίστη που, συχνά την φέρνει αντιμέτωπη με μία περιβάλλουσα πραγματικότητα κάνοντάς τη συχνά να αντιδρά με τον δικό της δυναμικό τρόπο που αρέσει σε όλους μας.


     Με πειθαρχία Πρώσσου Ουσσάρου και χάρη υπερήφανης Βρετόνης, το εφιπποτοξοτικό της αποτέλεσμα είναι αντάξιο του Πολιτισμού της ιδιαίτερης Πατρίδος της, της άλλοτε Αρμορίκης, στο δυτικό άκρο της Γαλλίας.


     Ο Γεώργιος όσο πάει και, αντί Εφιπποτοξότη, μας θυμίζει ολοένα και περισσότερο πιλότο-διώκτη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου που πετά Messerschmitt Bf 109 στο μέτωπο της βορείου Αφρικής. Με αυτοκυριαρχία Manfred Albrecht Freiherr von Richthofen δεν αρκείται σε ένα Albatros C.III αλλά καταφέρνει να επιβιώσει μέσα στο χρόνο αναλαμβάνοντας δράση και στον επόμενο μεγάλο πόλεμο. Και όπως ο Manfred Albrecht Freiherr von Richthofen υπήρξε Ιππέας πριν αναλάβει το χειριστήριο του διπλάνου του, ο Γεώργιος εξελίσσει τον Sir Oswald Ernald Mosley σε ...καταδιωκτικό, κυνηγώντας ο ίδιος τον στόχο, όπως φαίνεται στις φωτογραφίες του. Οι υψηλές τέχνες, άλλωστε, είναι γνωστό ότι συγγενεύουν μεταξύ τους... Αερφοπορία, Ιππική, ...Πόλεμος.



     Και μιας και αναφερόμαστε στον "Πατέρα όλων..." όπως χαρεκτήρισε τον Πόλεμο ο Ηράκλειτος, η Μαρίλη, για άλλη μια φορά μας έκανε να υποκλιθούμε ενώπιόν της, ερχόμενη με σοβαρή ακαταστασία υγείας να συμμετάσχει στο εφιπποτοξοτικό πανηγύρι μας καλπάζοντας στο Ιππευτήριο. Χαλκέντερη ακόμη και στα "δύσκολα" η Μαρίλη 


     Η Χρυσούλα μας, επιφυλακτική κατ'  αρχήν, φαίνεται ότι δεν είχε ακόμη ...ξυπνήσει και ...ανακλαδίζονταν με τη γνωστή χάρη της πάνω στον Enbarr, όταν ζήτησε Τόξο και βέλη και...


     ...Και παρασυρόμενη από το όλο "κλίμα" του Ιππευτηρίου επεχείρησε σε πλήρη καλπασμό την ...ΠΡΩΤΗ εφιπποτοξοτική της βολή, στέλνοντας, μάλιστα, το βέλος της και επί του ...στόχου! Σήμερα η Ομάδα μας απέκτησε ακόμη μία μαθήτρια η οποία ως αρχάρια επέδειξε εξαιρετικές ικανότητες και συνεχίζει ακάθεκτη για την κατάκτηση του τίτλου της Εφιπποτοξότριας. ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ Χρυσούλα, είσαι  ακόμη μια άξια Αμαζόνα της Οικογενείας των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ"!


     Ο Πρωτεσίλαος στο δεύτερο, μόλις, μάθημά του, σήμερα τόξευσε επί στόχου σε βάδην και κάρφωσε το βέλος του στο "μάτι του ταύρου". Δε περιμέναμε τίποτε λιγότερο από έναν ήδη άριστο Τοξότη!


     Η επί του στόχου τελική "συγκομιδή" των μαθητών μας δεν ήταν διόλου ευκαταφρόνητη, κάνοντας τον Αρχηγό μας να αισθάνεται υπερήφανος αφαιρώντας τα βέλη...


     Μέσα στην όλη δραστηριότητα του Ιππευτηρίου δεν παραλείπουμε να εκπαιδεύουμε και τους ίδιους τους Ίππους, κυρίως στην εξοικείωση με τον Άνθρωπο κοινωνικοποιώντας τους σε κάθε στιγμή. Έτσι κι ο Enbarr -και σήμερα- προχώρησε ακόμη ένα βήμα μπροστά στη συνεργασία του με τους μαθητές του...


     Τελειώνοντας την εργασία του ιππικού μας προγράμματος, κάποιοι γνώριμοι ήχοι άρχισαν να μας συνοδεύουν στη μετακίνησή μας προς το παρακείμενο πεδίο της Τοξοβολίας...

                                                                           
     Το καραβάνι των νομάδων "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" , σπεύδοντας, ...πάση δυνάμει, φορτωμένο με όλα τα απαραίτητα, καθ΄ οδόν προς τη Κοιλάδα, μπόρεσε να πάρει μερικές ενδιάμεσες ανάσες...


     Στη Κοιλάδα το ...προσκλητήριο το έκανε με τον δικό του πρωτότυπο τρόπο ο Πρωτεσίλαος.


     Αρκετοί Συνασκούμενοι στη Γραμμή Βολής, όπως πάντοτε ...ορεξάτοι άκουσαν τις πρώτες οδηγίες από τον Αρχηγό Βολής και Εκπαιδευτή Τοξοβολίας Ακάδημο ο οποίος, για μία ακόμη προπόνηση επέδειξε υψηλότατη ικανότητα μέχρις ...εξοντώσεως των Συνασκουμένων οι οποίοι επί δυόμιση συνεχείς ώρες τόξευαν και εκινούντο, στέλνοντας χιλιάδες βελών επί του στόχου...


     Σήμερα ο Ακάδημος κατάφερε να ανεβάσει ακόμη ένα "σκαλοπάτι" ολόκληρη τη Γραμμή Βολής την οποία, μόλις που προλάβαμε από ολική ...κατάρρευση μετά από μία Προπόνηση της οποίας η διάρκεια και η πολυπλοκότητα ξεπέρασε κάθε προηγούμενο ξεπερνώντας, ίσως και αυτό το ..."Κασσαικό" πλαίσιο απαιτήσεων.


     Και ο ίδιος ο Ακάδημος κατάφερε να ξεπεράσει ...εαυτόν σε τοξευτικές υπερπηδήσεις προσφέροντας "εικόνα" στο ακόμη και επί γης πεσμένο αγαπητό μας εικονολήπτη  ο οποίος, πραγματικά ασκήθηκε εξίσου με τους υπολοίπους, αντιμετωπίζοντας μία πρωτόγνωρη επαγγελματικήν εμπειρία. Ιωάννη και πάλι, πολλαπλώς, ευγνώμονες.


     Λίγο πριν αρχίσει η κυρίως τοξευτική Προπόνηση, ακατανόητο πως... "Τα παιδιά της Βούδας και της Πέστης ήσαν, όπως πάντα, παρόντα... Είπαμε, σήμερα η ημερίδα ήταν αφιερωμένη για ειδικούς λόγους στη χώρα με τον πρώτο καταστατικό χάρτη της Ευρώπης(1222), στην υπέροχην Ουγγαρία.

     Η Γραμμή Βολής ...λίαν εργώδης και σήμερα, άκουγε τα σφυρίγματα του Ακάδημου και "απαντούσε" ...ομοθυμαδόν, ως ένας Τοξότης με ομοβροντία βελών.


     Οι Πολεμιστές του Φωτός, οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ", έδωσαν τον καλύτερον εαυτό τους πειθαρχώντας στα παραγγέλματα του Ακάδημου ο οποίος, παρά ταύτα, παραμένει ένας ανικανοποίητος ...γκρινιάρης θηρεύοντας την τελειότητα. Όμως, πράγματι  κ α ι  σήμερα, αυτή η "τελειότητα" δεν απείχε και πολύ στο τέλος της ημερίδος...


     Και η τελευταία προπονητική ημερίδα υπήρξε, πραγματικά ένα "άλμα" της Ομάδος η οποία εμφανίζει μία αυξανόμενη μαχητικήν εκρηκτικότητα...


     Μιλώντας για "άλματα" αξιοπρόσεκτες υπήρξαν οι επιδόσεις όλων αλλά ιδιαιτέρως κάποιων συγκεκριμένων, όπως του Αρχηγού μας ο οποίος, ως άλλος ...Νουρέγιεφ απέδειξε ότι μια μάχη μπορεί να αναδείξει την αρμονικότερη ...χορογραφία που μπορεί να εκτελεσθεί ακόμη και από τον πιο μαχητικό χαρακτήρα.


     Κάτι παρεμφερές γεμάτο χορευτική αρμονία μας έδειξε και η Επιστήμη η οποία, μπορεί να είναι αρχάρια αλλά δείχνει ότι πολύ γρήγορα θα εξελιχθεί σε μία άριστη Εφιπποτοξότρια.


     Η μαχητική σταθερίτητα ήταν εμφανής σε πολλούς Συνασκουμένους, όπως στον Υπαρχηγό μας Μάριο ο οποίος ..."εγκεφαλικότατα" διαχειρίσθηκε την κίνησή του σε όλη την Προπόνηση.


     Ο Ακάδημος, ως άξιος Αρχηγός Βολής, φρόντισε για την ποικιλία των ασκήσεων του προγράμματός του


     Ευτυχώς που, από την Κοιλάδα μας, πέρασε ο γειτονικός τσομπάνης επιστρέφοντας στο μαντρί του μετά την ημερήσια βοσκή του κοπαδιού του και προσέξαμε ότι άρχισε να σουρουπώνει.


     Το καθιερωμένο μάθημα Σπαθασκίας άρχισε με αρκετή καθυστέρηση με τον Πρωτεσίλαο να μεταφέρει χρήσιμες γνώσεις στους Συνασκουμένους μας.


     Με έμφαση στη βασική σπαθασκητική φόρμα και αυτό το μάθημα 'έτρεξε" ευχάριστα και σωμασκητικά επάνω στο φυσικό έδαφος, μέσα στο απογευματινό ανοιξιάτικο τοπίο.


     Και όταν, επιτέλους, οι Σπαθισττές ολοκλήρωσαν και την τελευταία τους κίνηση ολοκληρώθηκε ακόμη μία πολύ επίπονη αλλά τόσο ωφέλιμη ημερίδα.


     Την λήξη και πάλι την έδωσε ο Πρωτεσίλαος φυσώντας το βαρύηχο κέρας του αλλά ο πάντοτε κεφάτος Δοξάριος απείλησε να το μετατρέψει σε οινοδοχείο... Όταν η Ομάδα χαίρεται τη κάθε στιγμή...


     ΑΛΜΑΤΑ ...απογειωτικά και πάλι για την Ομάδα των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" και σε λίγες μέρες θα χαρούμε όλοι την, πάντοτε, υπέροχη "δουλειά" του φίλτατου Συνέλληνα Ιωάννη Καπρούλια όταν θα μας στείλει το φωτογραφικό υλικό και τις βιντεοσκοπήσεις αυτής της δυναμικής εκπαιδευτικής ημερίδος με τη μορφή ενός ακόμη εικαστικού δημιουργήματός του για το οποίο, εκ των προτέρων, του είμαστε ευγνώμονες.







Παρασκευή 17 Μαρτίου 2017

 ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ...ΜΠΑΣΤΑΡΔΕΜΑΤΩΝ!


    Όταν ο ανθρώπινος εγωκεντρισμός συναγωνίζεται με την ανθρώπινη βλακεία δε βγαίνει ζημιωμένος μόνον ο άνθρωπος αλλά και η ίδια η Φύση. Η "περίπτωση" της "δυτικής Ιππικής", δηλαδή, των ιππικών μεθόδων που ανεπτύχθησαν στη κεντρική Ευρώπη, ειδικώς, κατά τους αναγεννησιακούς χρόνους, αποτελεί ένα χαρακτηριστικό δείγμα αυτής της βλάβης προς τη Φύση την οποία κατέφερε ο εγωκεντρικός και, ως τοιούτος, βλαξ, "δυτικός" άνθρωπος. 


     Η "Υψηλή Σχολή" (Haute école) συνιστά ένα ιππικό ασκησιολόγιο σύμφωνα με το οποίο ο Ίππος υποχρεούται να εκτελέσει μία ενότητα κινήσεων -υποτιθέμενης- "ακριβείας" οι οποίες, όμως, κινήσεις δεν απαντώνται στη φυσική ζωή και κίνηση του Ίππου. Τις κινήσεις του Ίππου αυτού του ανθρωποκατασκεύαστου ασκησιολογίου, δυστυχώς, δεν τις έχει επιλέξει ο ίδιος ο Ίππος αλλά ο ...άνθρωπος για λογαριασμό του Ίππου, επιβάλλοντάς του αναιδώς να τις εκτελέσει και, για να τις εκμάθει ο Ίππος, ο άνθρωπος του ασκεί βάναυση επιβολή με τη χρήση καταπιεστικών μέσων και τακτικών, όπως η μάστιγα και το ιππασκητικόν δίστηλο (Pilier) που περιορίζει βασανιστικώς την ελευθερία βουλήσεως και κινήσεως του Ίππου εγκλωβίζοντας αυτό το ελεύθερο πλάσμα σε αγωνιώδη επιτόπια κίνηση.

Tο ιππασκητικόν δίστηλο
με τα απεχθέστατα "αξεσουάρ" του.

     Το "Aιγοπήδημα" (Capriole) αποτελεί την κορυφαία άσκηση αυτής της "Υψηλής Σχολής" της "δυτικής Ιππικής" εκφράζοντας το υψηλότερο επίπεδο όχι μόνον τεχνικής της αλλά και του "σεβασμού" της προς τον Ίππο.


     Όπως μας περιγράφει, επακριβώς, ο Αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού Αντώνιος Ηπίτης το Αιγοπήδημα είναι μία αναπηδητική κίνηση του Ίππου που ξεκινά με επιτόπια βίαιη υπερύψωση επί των τεσσάρων άκρων, ακολουθεί ζωηρή εκλάκτιση των οπισθίων -ειδικώς-  κατά την οριζοντιότητα και επαναπροσγείωση. Ίσως, στο αφύσικο ανθρώπινο "μάτι" αυτή η αναπηδητική "εικόνα" φαντάζει ...εντυπωσιακή, όμως, ούτε χρησιμότητα έχει για τον Ίππο ούτε, κυρίως, εντάσσεται στη χορεία των φυσικών κινήσεών του.


     Εάν αναλύσει κανείς τις τρεις φάσεις του Αιγοπηδήματος θα παρατηρήσει ότι αυτή η κινητική αλληλουχία δεν εμφανίζεται στην καθημερινότητα του Ίππου, όπου αυτός αναπηδά μεν και εκλακτίζει δε αλλά, πάντως, όχι με την τριφασική αυτή σειρά και τους "αιγοπηδητικούς" όρους τους οποίους ο άνθρωπος, αυθαιρέτως και ερήμην του Ίππου, ορίζει. Άλλωστε, αυτή η ίδια η ονομασία της ασκήσεως παραπέμπει σε ένα άλλο πλάσμα με διαφορετική κινησιολογία, την α ί γ α (κατσίκα), "μεταλλάσσοντας" τον Ίππο σε κάτι άλλο με το οποίο ουδεμία ταξιδερμική σχέση έχει. 



     Και αυτό είναι το έγκλημα της "δυτικής Ιππικής" η οποία, γενικώς και όχι μόνον με το Αιγοπήδημα το οποίο ενδεικτικώς επισημαίνεται, αποφυσικοποιεί τον Ίππο και την Ιππική καταδικάζοντάς τα να παρακολουθούν τον ανθρώπινο, αντιφυσικό, αναιδή και επικίνδυνο υποκειμενισμό. 



     Στην παραπάνω φωτογραφία η οποία προέρχεται από το ιππικό πρόγραμμα της Γαλλικής Ιππικής Σχολής "Cadre noir" της Saumurκατά την προσγείωση μετά από ένα Αιγοπήδημα, ο θεατής αντιλαμβάνεται σε τι κινδύνους σωματικής ακεραιότητος υποχρεώνεται ο Ίππος ώστε να "ευχαριστήσει" απλώς και μόνον το αφύσικο ανθρώπινο "μάτι"...


     Οι διάφορες κεντροευρωπαϊκές Ιππικές Σχολές που ανεδείχθησαν από την αναγεννησιακή περίοδο, κυρίως, στη Γαλλία και στη Γερμανία, αυτό, δηλαδή, το οποίο συλλήβδην αποκαλούμε "δυτική Ιππική", ενέχονται για την διαστροφή της Φυσικής Ιππικής και την μετατροπή της σε ένα κερδοφόρο άλλοθι ευτελών ιππεμπόρων. Διότι, πίσω από την "δυτική Ιππική" το μόνο που εντοπίζεται είναι μία μερκαντιλιστική υστερία εις βάρος αφελών και, κυρίως, εις βάρος του ίδιου του, μηδέποτε ερωτωμένου και ουδόλως συναινούντος, Ίππου.



     Στον αντίποδα της όψιμης "δυτικής Ιππικής", η διαχρονική Φυσική Ιππική δείχνει τον σεβασμό της προς τον Ίππο και την ίδια τη Φύση από την ζωφόρο του Παρθενώνος και αυτή την Φυσική Ιππική της οποίας τους κανόνες ορίζει η ίδια η Φύση και όχι η ανθρώπινη υποκειμενικότητα ακολουθεί και η Σχολή των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ".



     Στη δική μας Σχολή δεν επιτρέπουμε ούτε τα ...αιγοπηδήματα ούτε την μπασταρδοποίηση των Ίππων, μη μεταλλάσσοντάς τους σε ...κατσίκες, αρνούμενοι, γενικώς, τις μπασταρδοποιήσεις, Ίππων, Ανθρώπων και Φυλών ως αντιφυσικές μιάνσεις. 



     Και, βεβαίως, στη δική μας Σχολή της οποίας το πνεύμα εδράζεται στο σεβασμό της διαφορετικότητος του άλλου, Ίππου ή Ανθρώπου, αρνούμεθα την καταναγκαστική και βιαστική χρήση των "βοηθημάτων" που χρησιμοποιεί η "δυτική Ιππική", μετατρέποντάς τα σε φιλικότατα μέσα ευγενούς και αβίαστης επικοινωνίας με τον Ίππο.



     Και όλα τούτα όχι μόνον δεν στερούν το πρόγραμμά μας από χορογραφική ομορφιά, αντιθέτως, το εμπλουτίζουν με εικόνες πραγματικής ιππικής αρμονίας πολύ ανώτερες εκείνων των αφύσικων της "δυτικής Ιππικής" αφού ο γυμνιππευτικός τρόπος της διδασκαλίας μας επιτρέπει στον Ίππο άνεση και, ως εκ τούτου, αρμονία διασκελισμών και υπερπηδήσεων εντός του πλαισίου της φυσικής κινησιολογίας του. 


     Στη προαιώνια Φυσική Ιππική -και όχι στη "δυτική", της οποίας η ζωή μετρά μονοψήφιο αριθμό αιώνων-  οι κανόνες συνάδουν με το πλαίσιο βιοτής του Ίππου και αναδεικνύουν κάθε κίνησή του τέρποντας κατ'  αρχήν τον ίδιο και ακολούθως και τον συνεργάτη του Άνθρωπο.



     Διότι, όπως ρητά ορίζουμε, σκοπός μας δεν είναι να "σύρουμε" τον Ίππο προς το μέρος μας υποχειριάζοντάς τον, αλλά να τον πλησιάσουμε εμείς με τον πρέποντα σεβασμό, να τον κατανοήσουμε και να αποσπάσουμε την συναίνεση της συνεργασίας του, άλλως, ούτε τα αντιφυσικά αιγοπηδήματα, ούτε οι ανόητοι ανθρώπινοι αυτοσχεδιασμοί θα εξωραίσουν τον παρά φύσει βιασμό του ανθρώπου εις βάρος του Ίππου.


     Και τηρώντας τον απαρέγκλιτο κανόνα του σεβασμού της φύσεως του Ίππου, τηρούμε την εκ των ουκ άνευ υποχρέωση των όντων για τον σεβασμό της ίδιας της Φύσεως της οποίας κάθε εκούσια ή ακούσια προσβολή ενέχει δραματικές επιπτώσεις για το μέλλον του Κόσμου.