ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

ΤΩΝ

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΧΑΛΚΙΔΟΣ"

     Με το πανεπιστημιακό του πτυχίο ...ταπετσαρισμένο ως τεκμήριο ανεργίας στον τοίχο του, ο επικεφαλής των "Ελλήνων Κενταύρων Χαλκίδος" δεν παραλείπει να αφιερώνεται στους Συνασκουμένους του και να μεριμνά για την τακτική, εβδομαδιαία, εξάσκησή τους στην Έφιππη και Παραδοσιακή Τοξοβολία.

     Θυσία από το υστέρημά του, όπως θυσία από το υστέρημα όλων των "Ελλήνων Κενταύρων" υπέρ των Συνασκουμένων μας, η ευγενής προσπάθεια του Γ. Σταυριανόπουλου-ιφικράτη αφιερώνεται στην βελτίωση συνανθρώπων που επέλεξαν να είναι μέσα στην "Οικογένεια" της Ομάδος μας.

     Ίσως κάποιοι παραβλέπουν το τι σημαίνει να είσαι συνεπής ως Στέλεχος μιας τέτοιας Ομάδος, τι μόχθο και αυταπάρνηση απαιτεί ιδίως όταν πολεμάς τη σκληρή καθημερινότητα που σε καθιστά υπεύθυνο μιας επίμοχθης επιβιώσεως ενώ σηκώνεις στους ώμους σου και την πρόοδο των Συνασκουμένων σου σε μιαν απαιτητικότατη πολεμική τέχνη...

     Όλα αυτά τα αντιμετωπίζει με δύναμη και ο επικεφαλής του Παραρτήματος των "Ελλήνων Κενταύρων Χαλκίδος" όπως και όλοι οι επικεφαλής Παραρτημάτων και Στελέχη της Ομάδος μας κόντρα σε δίσεχτους καιρούς διότι η επιτυχία σε μία πολεμική τέχνη εξαρτάται από την προτεραιότητα της επιτυχίας στην αντιξοότατη πολεμική τέχνης της επιβιώσεως σε δύσκολους καιρούς. Και σε αυτό, οι "Έλληνες Κένταυροι" έχουμε αποδειχθεί ακαταμάχητοι!

ΜΕΤΑ ...ΚΑΙΡΙΚΩΝ ΕΜΠΟΔΙΩΝ

     Mετά από πολλές αμφιταλαντεύσεις λόγω βροχερού καιρού και με πολλούς Συνασκουμένους πολύ σκεπτικούς να ρισκάρουν μιαν, ενδεχομένως, άσκοπη άφιξη στον προπονητικό χώρο, κάποιοι  επιμείναμε στη διεξαγωγή και αυτής της ομαδικής Προπονήσεως στην Παραδοσιακή Τοξοβολία και πρώτη απ΄ όλους η καλή μας Αγνή η οποία κατέφθασε με την ωραία μοτοσυκλέτα της, έχοντας μόλις επιστρέψει από την πανέμορφη χειμωνιάτικη Πολωνία.

     Σήμερα, όμως, καλωσορίσαμε και νέους Συνασκουμένους, όπως τον άνθρωπο που έχει κάνει αρκετές φορές τον ...γύρο του κόσμου ως κορυφαίο τουριστικό στέλεχος, τον Αριστείδη με τον εξαιρετικό γιο του Μιλτιάδη, γόνους αρίστου πατρός και πάππου!

     Νέος Συνασκούμενος και ο Ανδρέας ο οποίος, ως Εκπαιδευτής αλλά και ...εκπαιδευόμενος, όπως σεμνά δηλώνει, του Bujinkan, δεν δυσκολεύτηκε καθόλου να εισαχθεί στη χρήση του Τόξου και να τοξεύσει, τελικώς, στη Γραμμή Βολής με την Ομάδα.

     Τέλος, νέος Συνασκούμενος στη σημερινή Γραμμή Βολής και ο Γεώργιος ο οποίος έδειξε από την πρώτη στιγμή την υψηλή αίσθηση γεωμετρημένης αρμονίας που διακρίνει την αντίληψή του.

     Ως Αρχηγός Βολής ο Πρωτεσίλαος υπήρξε, όπως πάντα, αναλυτικός, διεξοδικός και λεπτομερής, με αποτέλεσμα να αφήσει τον χρόνο να φτάσει μέχρι την δύση του ηλίου, χωρίς να μπορέσει να υπάρξει περιθώριο για την προπόνηση Σπαθασκίας, αλλά όλοι ξέρουμε πόσο πολύ αφιερώνεται ο Πρωτεσίλαος στην Τοξοβολία, οπότε, στις επόμενες Προπονήσεις θα του έχουμε ...κλεψύδρα!

     Και αυτή την φορά, μας γέμισε χαρά η επιβεβαίωση ότι η Παραδοσιακή (Ενστικτώδης) Τοξοβολία είναι "εγγεγραμμένη" στο ..."κύτταρο" της Ανθρωπότητος ως κάτι το συνυφασμένο με αυτήν, παρατηρώντας τον νεαρό Μιλτιάδη να τοξεύει τα πρώτα βέλη του υπό το βλέμμα του υπερήφανου πατέρα του.

     Και όταν ο ήλιος έδυσε και μαζέψαμε  τον εξοπλισμό μας ευχηθήκαμε την επόμενη εβδομάδα α μας λυπηθεί ο καιρός και να μη μας ταλαιπωρήσει με το ενδεχόμενο ...υετίου ...μπουγελώματος, ώστε να μπορέσουμε να είμαστε περισσότεροι στη Γραμμή Βολής!

ΣΤΩΜΕΝ ...ΟΡΘΩΣ!

     Oι μεγάλες χριστιανικές εορτές έχουν το πλεονέκτημα να αποτελούν αργία για όλους πλην των ...νοημονεστέρων του εκκλησιάσματος που, ακριβώς, σ΄ αυτές τις ευκαιρίες, όταν οι πλείστοι τρέχουν στις εκκλησίες αυτοί κατευθύνονται οπουδήποτε ...αλλού. Έτσι και σήμερα, ανήμερα δεκαπενταύγουστου, κατά "παραγγελιά" του ευσεβεστάτου Γεωργίου, αποφασίσαμε, αντί να συρθούμε "στα τέσσερα" επί των γονάτων να επαληθεύσουμε την ελληνικότατην ευθυτένειά μας και το "άνω θρώσκειν" μας, με μία έκτακτη Προπόνηση στον αγαπημένο μας κατάφυτο Λυκαβηττό. Άλλωστε, είναι γνωστό ότι εμείς οι Έλληνες ακόμη και στους Θεούς μας ορθοί μιλάμε!

     Με παύση μιας ημέρας, επαναλάβαμε σήμερα την χειριστική τυποποίηση της λαβής 6 βελών και της επιταχύνσεως ασφαλούς εγκαθιδρύσεώς τους, συνεχίζοντας από εκεί απ΄ όπου είχαμε μείνει. Ο Gustave Flaubert στο έργο του "L'Éducation sentimentale" σημειώνει ότι "οι επιθυμίες είναι συχνά ό,τι καλύτερο είχε μια ζωή" κι απ΄ ό,τι φαίνεται η δική μας επιθυμία για συνεχή άσκηση είναι ό,τι καλύτερο έχουν οι ζωές των "Ελλήνων Κενταύρων".

     Επιμένοντας στην "ρομποτική" επανάληψη της γνωστής χειριστικής τυποποιήσεως επιδιώξαμε την ανάπτυξη μιας ιδιοφυούς "ενσυναισθήσεως" της μυικής "μνήμης", είτε σε κατάσταση στάσεως, είτε σε κατάσταση κινήσεως.

     Σήμερα "ανεβάσαμε τον πήχυ" ισορροπιστικής δυσκολίας του Τοξότη με συνεπαγόμενη συνέπεια την αύξηση και του βαθμού δυσκολίας των χειρισμών του.

     Και ο ασκούμενος όπλισε, αφόπλισε και τόξευσε όχι μόνον υπό διάφορες ισορροπιστικές αλλά και κινητικές συνθήκες, εν στάσει και κινήσει με γνώμονα την ακρίβεια και ταχύτητα χειρισμού.

     Και δεν ανεβοκατέβηκε, απλώς σκάλες αλλά υπεβλήθη και σε μία δυσκολότερη δοκιμασία που προϋπέθετε πολύ περισσότερες απαιτήσεις ...

     ...Υποχρεώθηκε να ανέβει -ενώ συνέχιζε να οπλίζει και να αφοπλίζει- σε δύο ψηλά κούτσουρα και από εκεί να συνεχίσει να εκτοξεύει ένα προς ένα τα βέλη του με τους κανόνες "Τοξοβολίας εξ επαφής"

     Ο "επίλογος" αυτής της προπονητικής ημερίδος ήταν η ανάπτυξη αμφιδέξιου χειρισμού του Τόξου με γρήγορες εναλλαγές από το ένα χέρι στο άλλο και κατάληξη σε "Τοξοβολία εξ επαφής".

     Και σήμερα εξαιρετικός ο Συνασκούμενος Γεώργιος, με ακρίβεια χειρισμώ,ν ταχύτητα και ευστοχία όπου απαιτήθηκε. Έτσι, δικαίως αοαντλα όταν ερωτάται πως ένοισε στη τελευταία Προπόνηση εν συγκρίσει με την προηγούμενη "200% πάνω".

     Και αυτή την χρονιά η αισθητική της προπορευόμενης πατούσας δεν απησχόλησε ποσώς τους "Έλληνες Κενταύρους"! Το δικό μας ορθοστάδην, ακόμη και ενώπιον των Θεών μας, ανεδείχθη αισθητικότερο, ειδικώς με το Τόξο ανά χείρας. 

     "Βοήθειά μας" και του χρόνου πάντα ορθοί!

ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ

ΤΗΣ

"WARNER BROS"

     Την Κυριακή 27 Μαΐου η Όμάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" είχε την Τιμή να υποδεχθεί δύο ακόμη πρόσωπα από την γνωστή εταιρία "Warner Bros", για να τους μυήσει στην αρχαία τέχνη της Παραδοσιακής Τοξοβολίας.

     Οργανωτικός υπεύθυνος της εν λόγω ημερίδος ήταν ο Εκπαιδευτής της Ομάδος Μάριος Ευθυμιάδης.

     Οι Συνασκούμενοι συγκεντρώθηκαν στον καθιερωμένο χώρο Προπονήσεως στο Λυκαβηττό, αρκετά νωρίτερα απ’ την ώρα ενάρξεως της δραστηριότητος, για να ετοιμάσουν το χώρο όπου θα υποδέχονταν τους καλεσμένους μας.

     Αφού ο Μάριος καλωσόρισε τους δύο επισκέπτες στη Γραμμή Βολής, στη συνέχεια το πρόγραμμα χωρίστηκε σε δύο μέρη.

     Απ’ τη μια ο Μάριος ξεκίνησε με τη μύηση των δύο επισκεπτών στην Παραδοσιακή-Ενστικτώδη Τοξοβολία.

     Και, απ’ την άλλη, η Χρυσούλα ανέλαβε ως Αρχηγός Βολής ενός εξαιρετικά εφευρετικού προγράμματος που είχε ετοιμάσει η ίδια για τους υπόλοιπους Συνασκούμενους που παρευρέθηκαν στην ειδική αυτή εκδήλωση.

     Οι εκλεκτοί καλεσμένοι μας προχωρούσαν αξιοπρόσεκτα γρήγορα, κατανοώντας απόλυτα το αντικείμενο όπως αναλυτικώς το εξηγούσε ο Εκπαιδευτής.

     Φτάνοντας σε σημείο να εκτελούν και "κασσαϊκές" ασκήσεις μέσα σε λιγότερο από σαράντα λεπτά της ώρας!

     Και εφόσον ο Μάριος έκρινε πως οι ταλαντούχοι επισκέπτες μας ήταν έτοιμοι, τους έβαλε στη Γραμμή Βολής με την υπόλοιπη ομάδα.

     Και ανέλαβε το υπόλοιπο της Προπονήσεως με πρόγραμμα ειδικά σχεδιασμένο για την περίσταση.

     Το πρόγραμμα αυτό δε θα μπορούσε να το χαρακτηρίσει κανείς ως πρόγραμμα  για αρχάριους καθώς περιείχε κινητικές ασκήσεις που απαιτούσαν απόλυτη συγκέντρωση, όπως και ασκήσεις αποσυνθέσεως και ανασυνθέσεως διατάξεως της ομάδας σε γρήγορο ρυθμό.

     Και φυσικά, όπως ήταν σχεδιασμένο οι δύο επισκέπτες μας δοκίμασαν τις ικανότητές τους σε μακρινές βολές μαζί με την Ομάδα με την οποία φάνηκαν να συντονίζονται πλήρως απ’ την αρχή ως το τέλος.

     Όσο καλές και να ήταν οι επιδόσεις όλων τη συγκεκριμένη μέρα, αυτό που χαρήκαμε όλοι ήταν τα χαμόγελα και η καλή διάθεση που επικράτησε σε όλη τη διάρκεια της Προπονήσεως.

     Μετά τη λήξη της Προπονήσεως δόθηκαν στους καλεσμένους μας, ως αναμνηστικά, δύο παραδοσιακά ξύλινα βέλη τα οποία κατασκεύασε και επιζωγράφησε ο βελοποιός και Εκπαιδευτής Σπαθασκίας της Ομάδος μας Σπυρίδων Νικόλης-Πρωτεσίλαος.

     Οι δύο καλεσμένοι μας μπορεί να μας ευχαρίστησαν πολλές φορές για αυτό που τους προσφέραμε, αλλά στην  πραγματικότητα οι ευγνώμονες είμαστε εμείς οι "Έλληνες Κένταυροι" που είχαμε την Τιμή να φιλοξενήσουμε και να ασκηθούμε μαζί με δύο τόσο εξαιρετικούς ανθρώπους, όπως και ευγνώμονες προς τη "Warner Bros" που μας έδωσε αυτή την ευκαιρία.

Φωτογραφικό Λεύκωμα:

ΤΟ ΦΙΛΟΚΙΝΔΥΝΟΝ ΔΙΩΚΤΕΟΝ ΕΣΤΙ

[Αριστοτέλους του Θρακός, του νεωτέρου]

     Αποφύγετε το googlάρισμα για να βρείτε ποιος είναι αυτός ο Αριστοτέλης ο Θραξ ο ...νεώτερος.

     Αυτός ο Αριστοτέλης είναι ο ένας από τους δύο "δράστες" της τελευταίας ομαδικής Προπονήσεως Παραδοσιακής Τοξοβολίας της Ομάδος των "Ελλήνων Κενταύρων" η οποία σχεδιάσθηκε με έμπνευση μία αποστροφή περί του "φιλοκινδύνου" από το "Φιλοσοφικόν Δοκίμιον"  του Γ. Γ. Κοζάκη Τυπάλδου [1839] που απαντήσαμε σε προηγούμενη ανάρτηση.

     Το σημείο το οποίο επελέγη γι αυτή την Προπόνηση είναι ένα από τα πιο ενεργειακά του .. βράχου επάνω στον οποίο "βαίνει" και "άττει (ορμά) το φώς (Λυκ) την στιγμή που ανατέλλει ο θείος και ζωοποιός Ήλιος. Στο ίδιο σημείο είχαμε και πάλι οργανώσει ομαδικές Προπονήσεις αλλά όσο περνά ο καιρός η δημοκρατικότατη γραικία υπελίσσεται στη δίνη της μηδενιστικής αντιφασιστικότητός της με αποτέλεσμα, σήμερα να βρούμε πεσμένο από την έλλειψη φροντίδος το αγαπημένο μας δέντρο που άλλοτε μας πρόσφερε τη ζωτική σκιά του. Και ξέρουμε ότι όσο παρατείνεται η εθνομηδενιστική δημοκρατικότητα τόσο η γραικία θα πεθαίνει και μαζύ μ΄ αυτή και η γη των Ελλήνων. Όμως, εμείς, περισώζοντας τον προγονικό Πολιτισμό, συνεχίζουμε να ανελισσόμεθα ακόμη και εν μέσω γενικής υπελίξεως κι έτσι αξιοποιήσαμε και το πεσμένο δέντρο προς όφελός μας.

     Πράγματι, το κουφάρι του άλλοτε πελώριου πεύκου αξιοποιήθηκε ως βατήρας αποκτήσεως καλύτερου "πατήματος" ισορροπίας της Γραμμής Βολής η οποία, σήμερα θα έπρεπε να "ζευγαρώσει" αρμονικά δύο πολύ ιδιαίτερες τοξευτικές παραμέτρους, την κιναισθησία και την στοχαστικήν αντίληψη.

     Η δυσκολία της αναρριχήσεως στον πεσμένο κορμό που είχε "καθίσει" υπερυψωμένος εν μέσω δύο πλαγιών ενός ημικρατήρος, ήταν το "καλωσόρισμα" των δυσκολιών αυτής της αρκετά δύσκολης, από πολλές πλευρές, Προπονήσεως.

     Πριν από ο,τιδήποτε άλλο, οι μετέχοντες στην ιδιότυπη, αυτή, Γραμμή Βολής την οποία όριζε ο πεσμένος κορμός, ισορρόπησαν με ελεγχόμενα και επαναλαμβανόμενα ημικαθίσματα ώστε να εμπεδώσουν το "ευσταθώς ίστασθαι" πριν ξεκινήσουν τις ομαδικές προθερμαντικές τοξεύσεις.

     Οι προθερμαντικές τοξεύσεις δεν ήσαν παρά εμπηκτικά πυρά επί στόχου μεταβλητού σημείου ώστε να απενοχοποιηθεί στον καθένα το αίσθημα της ασταθείας πριν εκκινήσει η κυρίως Προπόνηση. Κι αυτό διότι τούτη η Προπόνηση εμπεριείχε πολλούς κινδύνους αφού, για τους "Έλληνες Κενταύρους", όπως είπαμε, το φιλοκίνδυνον διωκτέον εστί.

     Ο στόχος-..."σκαντζόχοιρος" έδειξε ότι, από τον Αρχηγό της Ομάδος μέχρι τον 13χρονο Ορφέα μας, όλοι βρήκαν αμέσως την ισορροπία, την ευστάθεια και την στοχαστική επάρκειά τους.

     Αυτό το εισαγωγικό "σενάριο", εκτός των άλλων, προσομοίαζε και σκηνικό ενέδρας, "χωσιάς"  πολύ ...οικείο σε εμάς τους "χωσιάριους".

     Ειδικώς, ο Αρχηγός της Ομάδος μας έκανε και μία ωραία επίδειξη εφορμήσεως αφ'  υψηλού σημείου υπερπηδώντας επάνω από τα πυκνά και ψηλά κλαριά του πεσμένου πεύκου ακριβώς όπως και υπό συνθήκες εμπλοκής.

     Και όλη αυτή η εναρκτήρια διαδικασία με πρωτότυπη και υπερυψωμένη την Γραμμή Βολής και της εξ αυτών ιδιαιτερότητές εισήγαγε τους Συνασκουμένους τάχιστα στην αυτοσυγκεντρωτική ατραπό που ήταν απαραίτητη για την συνέχιση του προπονητικού ασκησιολογίου.

     Η κυρίως Προπόνηση ήταν η συνέχεια και σε αυτή ο βαδιστικός και τροχαστικός συντονισμός κατά δύο ξεχωριστούς ζυγούς τεσσάρων Συνασκουμένων ο καθένας, ήταν το βασικό ζητούμενο.

     Αυτό το βασικό ζητούμενο  ήταν απαραίτητο για λόγους ασφαλείας διότι η, εν κινήσει, ομαδική και συντεταγμένη, τόξευση επί πλευρικού στόχου και, μάλιστα, στα δεξιά της πορείας κινήσεως και με όλους τους Συνασκουμένους δεξιόχειρες [ανάστροφη τόξευση] ήταν και δύσκολη και επικίνδυνη, εκθέτουσα σε κίνδυνο πλήξεως τους δεξιά κινουμένως Συνασκουμένους από τους εξ αριστερών ομοζύγους τους.

     Η άσκηση αυτή διεξήχθη σε βηματισμούς βάδην και τροχάδην, με συντεταγμένη ζύγιση και στοίχιση, ομαδικώς και ατομικώς.  

     Παρά την δυσκολία του ανάστροφου χαρακτήρος, με τον στόχο δεξιά δεξιοχείρων Τοξοτών, αλλά και την ειδική δυσκολία του κατωφερικού και χαλικόστρωτου εδάφους, οι Συνασκούμενοι εξετέλεσαν επακριβώς τις τοξεύσεις τους λαμβάνοντας υπ΄ όψη τις λεπτομερείς οδηγίες τις οποίες τους έδωσε, πριν ξεκινήσουν, ο Αρχηγός Βολής. 

     Άψογος, παρά την, μόλις, τρίτη συμμετοχή του σε ομαδική Προπόνηση ο 13χρονος Ορφεύς μας και, βεβαίως, παρά το δυσκολότατο περιεχόμενο αυτής της Προπονήσεως.

     Ομοίως άψογος και ο μύστης της Ελληνικής Πυροβασίας, Συνασκούμενος Γεώργιος Βραίλας ο οποίος, όταν δεν δαμάζει πυρωμένα κάρβουνα πατώντας γυμνόπους επάνω σε αυτά μας τιμά με την παρουσία του ανάμεσά μας.

     Εύστοχη και η Έλσα μας η οποία σε κάθε Προπόνηση αναδεικνύει ολοένα και περισσότερες ικανότητες με αποκορύφωμα την τελευταία εντυπωσιακή ανταπόκρισή της σε ένα ασκησιολόγιο τόσο υψηλών απαιτήσεων.

     Οι "παλιές καραβάνες" δεν χρειάζονται σχόλια και η εικόνα τους τα λέει όλα.

     Η ιδία αιδήμων σιγή είναι απαραίτητη και για τον Υπαρχηγό της Ομάδος μας Γεώργιο του οποίου η σταθερότητα είναι εμφανής.

     Τέλος, ο ..."Ελβετικός Σουγιάς" όπως αποκαλεί την Χρυσούλα μας ο Εκαπιδευτής υπό επίβλεψη Μηνάς, λόγω των πολλών ικανοτήτων της, απλώς, έκανε για άλλη μια φορά ...διδασκαλία δυναμικής κινητικής ευστοχίας.

     Και πάλι ένας στόχος-..."σκαντζόχοιρος"  τεκμηρίωσε το επιτυχές αποτέλεσμα, με ελάχιστα βέλη να έχουν διαφύγει εκτός, με όλους ασφαλείς και με όλες τις κινητικές παραμέτρους να έχουν τηρηθεί ευλαβώς.

     Η Προπόνηση συνεχίσθηκε με αντίστροφη διεύθυνση επί ανωφερικού, τώρα, εδάφους υπό τις ίδιες συνθήκες κινήσεως, ζυγίσεως, στοιχίσεως και τοξεύσεως και με την ίδια επιτυχή κατάληξη.

     Αργότερα, στην έδρα της Ομάδος, ο ...πληθυσμός ανασυντεταγμένος, έκανε τον απολογισμό της Προπονήσεως έμπλεως χαράς κι αδελφοσύνης. Και κάποιοι απολαμβάνουν και το κάθισμα σ' εκείνες τις ιστορικές σέλλες της πολυνίκη Γερμανικής Ομάδος Ντρεσάζ των υπέροχων Ολυμπιακών Αγώνων του Βερολίνου του 1936.

     Και "κάποιοι" που ετοιμάζονται για μετεγκατάσταση στο εξωτερικό για επαγγελματικούς λόγους, 'συλλαμβάνονται" από τον φακό πολύ στοχαστικοί σκεπτόμενοι ότι θα αφήσουν πίσω, εκτός των άλλων και ένα τόσο ¨οικογενειακό" περιβάλλον από το οποίο θα λείψουν και θα τους λείψει.

     Παρά ταύτα, οι στιγμές που ζήσαμε, ζούμε και θα ζούμε στην Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" είναι οι καλύτερες αναμνήσεις για όλους μας κι ό,τι θα πάρουμε "μαζύ" μας, όπου μα "όπου" και να πάμε...

     Και γι αυτές τις στιγμές χαιρόμαστε ξέροντας ότι ακόμη κι αν τα πάντα γύρω μας καταρρεύσουν οι ψυχωφελείς εμπειρίες που βιώνουμε με ποιοτικούς Συνασκουμένους  είναι ένα προνόμιο για ελάχιστους στην εποχή μας... Άλλωστε, αυτή είναι η δική μας πολιτική την οποία ασκούμε ως πολιτικά, κατά τον Σταγειρίτη Αριστοτέλη, όντα, εισφέροντες στον Πολιτισμό, εν αντιθέσει με τους χθαμαλούς κομματισμένους δημοκράτες οι οποίοι, μέσα στην αντιφασιστική υστερία τους, αποδομούν τον Πολιτισμό, παρασύροντας σε παγίδα και πολλούς από όσους -τύποις- δηλώνουν ότι τους αποστρέφονται...