ΑΜΜΟΒΟΛΗΜΕΝΟΙ ΑΛΛΑ ΕΥΤΥΧΕΙΣ!
Δεν επρόκειτο για απλή κακοκαιρία αλλά, μάλλον, για θεομηνία όπου οι ισχυρότατοι άνεμοι έφεραν δύο νησιά σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης με εκτεταμένες καταστροφές, ενώ, εξέδρες εκτοξεύονταν στον αέρα για να καταλήξουν σε μνημείο καταστρέφοντάς το, σκάφη βούλιαξαν σε δύο λιμάνια, αλλά και οι αγώνες Ιππασίας στο Μαρκόπουλο ανεβλήθησαν λόγω των ανέμων. Παρά ταύτα, οι "Έλληνες Κένταυροι" ούτε που σκεφθήκαμε να χάσουμε τα μαθήματα Ιππασίας και βρεθήκαμε στο ..."ευάερο", λόγω εκτάσεως..., Ιππευτήριο για το πρόγραμμα της ημέρας, ενώ γύρω μας λάβαινε χώρα η ...συντέλεια του αιώνος!
Ηρωισμός, αποκοτιά, τρέλλα; Τίποτε από όλα τούτα, απλώς, μία πεποίθηση που λέει ότι μία πολεμική τέχνη πρέπει να ασκείται ανεξαρτήτως καιρού και η Ιππική, όπως και η Τοξοβολία, για εμάς είναι πολεμικές τέχνες.
Η αλήθεια είναι ότι εδώ και τρεις μήνες ή θα βρέχει ή θα φυσάνε τρομεροί άνεμοι αλλά, τη φορά αυτή, ο άνεμος "έσπασε" τα ανεμόμετρα, ειδικώς, στο αναπεπταμένο και ...παντέρμο Ιππευτήριό μας που το "έλουζαν" άνεμοι εντάσεως πλέον των 9 κόμβων με ριπές που καλύτερα να μην τις ...σχολιάσουμε!
Το σημερινό πρόγραμμα περιελάμβανε Έφιππη Τοξοβολία και, όπως ήταν φυσικό, ξεκίνησε με στατική Τοξοβολία με τον (βαρύ...) στόχο να τον παίρνει ο αέρας, να τον τουμπάρει, να τον ταλανίζει και να μας γυμνάζει όλους σε υπομονή...
Οι πεσμένοι από τους ανέμους ορθοστάτες αξιοποιήθηκαν ...δεόντως ως υποστυλώματα του ...ιπτάμενου στόχου μας αλλά και πάλι ούτε τα τρεξίματα έλειψαν ούτε και τρία σπασμένα βέλη από απροσδόκητες ανατροπές του στόχου. Παρά ταύτα, ήμασταν αποφασισμένοι για μιαν ωφέλιμη εκπαιδευτικήν ημερίδα, κάτι που τελικώς καταφέραμε.
Και σαν να μη μας έφταναν όλες οι άλλες αντιξοότητες της ημέρας, η μεταφορά στην αποσκευή της Κατερίνας μας μιας ειδικής "κορδέλας" ρυθμικής αγωγής που χρησιμοποιεί στο Γυμναστήριό της απ΄ όπου την παραλάβαμε μετά το τέλος της ασκήσεώς της, μας έδωσε την ιδέα να εξοικειώσουμε τον Ίππο μας με την ...ταραχώδη της παρουσία, ώστε η νεαρή αθλήτρια να μπορεί, συνδυαστικώς, να την χρησιμοποιεί όχι μόνον επί της στατικής δοκού αλλά και έφιππη. Όντως, το θράσος μας δεν έχει όρια... και αυτό το θράσος αποδεικνύεται το ανεκτίμητο μέσο διδασκαλίας και προόδου στη Σχολή μας!
Έτσι, ήδη μέσα από την φάτνη του Βαλίου μας αρχίσαμε την εξοικείωσή του με το νέο 'πειραχτήρι" της ...ηρεμίας του, αλλά η τεράστια εμπιστοσύνη του προς όλους μας τον έκανε, μετά τις αναμενόμενες αντιδράσεις ταυτοποιήσεως της κορδέλας, να παραμένει απαθής ακόμη και στις έντονες κινήσεις της στο οπτικό πεδίο του και αρκετά κοντά του.
Και, κάπως έτσι, τολμήσαμε να ξεμυτίσουμε στο ...ανεμοδαρμένο Ιππευτήριο, απλώς, ενθαρρύνοντας την αγαπημένη Κατερίνα μας να φορέσει, καλού-κακού, μία προστατευτική κάσκα πεπεισμένοι όχι για την παροχή προστασίας από αυτό το καπέλο όσο πιστεύοντας ότι η παρεχόμενη στους μαθητές μας "τεχνογνωσία" αυτοπροστασίας θα την προστάτευε.
Και ο Παντελής μας ανέλαβε να την προθερμάνει και να την προετοιμάσει για την Έφιππη Τοξοβολία που θα ακολουθούσε.
Πάντως, η κάσκα δεν ...ευδοκίμησε στο κεφάλι της Κατερίνας και όταν ήρθε η ώρα της δράσεως η πρώτη αντίδραση της Κατερίνας ήταν να στείλει την κάσκα στα ...αζήτητα!
Όλα πήγαιναν ρολόι με τις προκαταρκτικές τοξεύσεις της Κατερίνας όταν, ξαφνικά, μια τρομερή ριπή διψήφιας εντάσεως σήκωσε την άμμο του Ιππευτηρίου και μας κάλυψε όλους σαν ένα πελώριο αντίσκηνο, τυφλώνοντας τον Ίππο και όλους όσους ήμασταν γύρω του με αποτέλεσμα την αναμενόμενη βίαιη αντίδραση του τετραπόδου το οποίο ανεπήδησε επιτόπου σε μεγάλο ύψος συνεχίζοντας με έντονες επιτόπιες "καντρίλιες' και ημιανορθώσεις. Σε όλο αυτό το διάστημα η Κατερίνα, κρατώντας ελεγχόμενα το Τόξο και το βέλος της αλλά και σταθερά τις ηνίες της, εκτινάχθηκε στον αέρα και βρέθηκε με την έδρα στο έδαφος συνεχίζοντας να κρατά τις ηνίες το Τόξο και το βέλος της, ενώ, επέμεινε να κρατά και τον Ίππο παρά τις βίαιες τρομαγμένες αντιδράσεις του. Εκείνη την στιγμή φωνάξαμε στην Κατερίνα να εγκαταλείψει τον Ίππο κάτι στο οποίο αμέσως ανταποκρίθηκε και ο Ίππος, ελεύθερος πια, δεν απομακρύνθηκε διόλου αλλά παρέμεινε δίπλα στην πεσμένη Κατερίνα "αμμοβολημένος" αλλά, πλέον, ήρεμος!
Μία σειρά ορθών αντιδράσεων διαχειρίσεως κρίσεως από ένα δεκαεξάχρονο κορίτσι, μια καλή συμπεριφορά εμπιστοσύνης προς τον Άνθρωπο από τον Ίππο, σε μια στιγμή αναμενόμενη στην Ιππασία. Η νεαρή μας Κατερίνα εκτινάχθηκε από τον τρομαγμένο Ίππο της κρατώντας τις ηνίες της σταθερά μέχρι που προσγειώθηκε, διατήρησε τον έλεγχο του Τόξου και του βέλους της μέχρι που ακούμπησε στην άμμο και μετά ταύτα θέλησε να διατηρήσει και τον έλεγχο του Ίππου της! Μια τέλεια Κενταυρίνα η οποία σοκαρίστηκε, μεν, όπως ήταν αναμενόμενο για τον καθένα αλλά δε πανικοβλήθηκε, λειτουργώντας ασυναίσθητα μεν αλλά ενστικτωδώς όπως διδάχθηκε! Η κατάσταση εξαιρετικώς κρίσιμη αλλά, με την ενστικτώδη ακολουθία εφαρμογής της ορθής διδασκαλίας, βρήκε την αίσια κατάληξη στον μη τραυματισμό και ...χωρίς προστατευτική κάσκα! Το να δώσουμε συγχαρητήρια για τον όλο χειρισμό της κρίσεως στη δεκαεξάχρονη μαθήτριά μας είναι το ελάχιστο όπως και στον Βάλιο ο οποίος, όταν τελικώς ανέβλεψε από την άμμο που τον κουκούλωσε, επανήλθε στην φυσιολογία ενός ηρεμότατου Ίππου!
Εν συνεχεία ο Παντελής παρέλαβε τον Βάλιο για μια σειρά καλπασμών εν μέσω ...θυέλλης! Ο Βάλιος ευπειθέστατος και λίαν συνεργάσιμος περιέτρεχε τον ανάστατο στίβο ενώ όλοι ευχόμασταν να μη μας ξανατύχει παρόμοια ριπή η οποία λίγο πριν μας αιφνιδίασε.
Στον ανοιχτό στίβο, συνεχίσαμε και την εξοικείωση του Ίππου με την κορδέλα η οποία, πλέον, λόγω του ισχυρού ανέμου όχι μόνον σχημάτιζε "τρομακτική" εικόνα για τις αισθήσεις του Ίππου αλλά και κροτάλιζε ...απειλητικώς, κυματίζοντας μεγαλοπρεπώς.
Βεβαίως, είχε προηγηθεί μία "στρογγυλότατη" ...εισαγωγή με πολλά τρεχαλητά για τα οποία οι παρευρισκόμενοι θεώρησαν "έτοιμο" τον Ιδρυτή της Ομάδος να ενταχθεί σε ...χοροδιδασκαλείο ...ρυθμικής αγωγής φαιδρύνοντας την ατμόσφαιρα των αμμοβολημένων υπάρξεών μας.
Και σε αυτή την φάση θα πρέπει να πιστωθεί στον Παντελή μας ορθότατος κατευναστικός χειρισμός στον Βάλιο, όταν ο τελευταίος, σε κάποια στιγμή, δυσανασχέτησε με την κορδέλα που τον τριβέλιζε λες και δεν υπήρχαν και τόσα άλλα να τον ταλαιπωρούν τούτη τη μέρα...
Πολλές οι παράμετροι της Ιππασίας, πολλά τα απρόβλεπτα-προβλέψιμά της, πολλοί οι αφνιδιασμοί, οι χαρές και οι λύπες της, όμως, όλα συνθέτους ένα ψυχωφελές αποτέλεσμα που κάνει τον Άνθρωπο σοφότερο και αποτελεσματικότερο διαχειριστή κρίσεων οι οποίες αποτελούν "χάντρες" στο μακρύ ροζάριο της ζωής. και σήμερα, όλοι βγήκαμε ωφελημένοι, κυρίς δε η Κατερίνα μας η οποία επέδειξε ωριμότητα "φτασμένης" Αμαζόνας, αν και απολύτως αρχάρια!
Και όπου υπάρχει πνεύμα αγαστής συνεργασίας και διάθεση μαθήσεως το αποτέλεσμα είναι δεδομένο!
