ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

ΜΟΝΟΗΜΕΡΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΕΚΔΡΟΜΗ

ΕΓΓΥΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ

5ης ΙΟΥΛΙΟΥ 2020

     Πρέπει να ήταν η πρώτη φορά μετά από σιωπή αιώνων που τα Τόξα αντήχησαν και πάλι σ΄ ετούτο το προϊστορικό κάστρο μέσα στο οποίο παλιότερα κάλπαζε ο Λέων Σγουρός στη "σκεπή" της αρχαίας πόλεως του Άργους κι αυτό χάρη στους "Έλληνες Κενταύρους" οι οποίοι, σήμερα, ξαναδώσαμε "πνοή" σ΄ ετούτο το μνημείο με τα δικά μας Τόξα και με τους εξαιρετικούς συνταξιδιώτες μας σε μιαν εκπαιδευτική μονοήμερην εκδρομικήν εξόρμηση, στην Εγγύς Πελοπόννησο, διοργανωμένη από τον διεθνούς κύρους ειδικό του πολιτιστικού Τουρισμού Αριστείδη Μαρούλη!

     Πρέπει να ήταν η πρώτη φορά μετά από παρακμή και ερείπωση αιώνων, που το Κάστρο της Λάρισας ξανακέρδισε τον πολεμικό χαρακτήρα του με τους "Έλληνες Κενταύρους" απτόητους κάτω από το άγριο λιοπύρι και τους συνταξιδιώτες μας ασφαλείς στη σκιά να διακονούμε, όλοι μαζύ, την πολεμική τέχνη της Τοξοβολίας των καστροφυλάκων και φρουρών των προμαχώνων ενός παγκόσμιου τοποσήμου της διαχρονικής τέχνης του Πολέμου.

     Πραγματικά, ο χρόνος γύρισε, αιώνες, πίσω, όταν ο Εκπαιδευτής των "Ελλήνων Κενταύρων" πέρασε τα όπλα της Ομάδος μας από την "βουβή" πύλη του Κάστρου του Ινάχου ξαναδίνοντάς της "λαλιά" με το πολύβουο "μελίσσι" των εκδρομέων που τον ακολουθούσε.

     Και μπορεί οι "αρμόδιες" αρχαιολογικές υπηρεσίες της παρακμιακής δημοκρατίας να έχουν σοδομίσει με τις ανιστόρητες παρεμβάσεις τους αυτό το ιερό μνημείο του Κάστρου της Λάρισας με εγκατάλειψη και τενεκοεπεμβάσεις, όμως, οι "Έλληνες Κένταυροι" τιμήσαμε κατά πως πρέπει μέσα σ΄ αυτό τον χώρο, τις σκεπτομορφές των καστροπολεμιστών του παρελθόντος βιώνοντας τις εμπειρίες τους, τοξεύοντας!

     Διότι, αυτή η Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων", μεταλαμπαδεύοντας τις Αξίες και τα Ιδανικά των Ελλήνων Στρατιωτών της Δύσεως όπως μας τους ξαναζωντανεύει το έργο του Κωνσταντίνου Σάθα, μόνον Τιμή προς την Ιστορία μπορεί να αποτίει με την κάθε δράση της!

     Ο "κατευθύνων μύθος" του κορυφαίου Αυστριακού ψυχολόγου Alfred Adler, αλλά και η Ελβετική Σχολή που συνόψισε τις διδασκαλίες των Charles Baudouin και Robert Desoille, διεμόρφωσαν το "πλαίσιο" της κατευθυνόμενης εξασκήσεως της φαντασίας για την επιτυχή δόμηση της προσωπικότητος του ατόμου και αυτή την σπουδαία τεχνική ενσωματώνει στην δική της διδασκαλία η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων".

     Μέσα από αυτή την τεχνική της υψηλής ψυχοπαιδαγωγικής, στην Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" κατευθύνουμε τα Μέλη μας ώστε να βιώνουν, ενσύνειδα, Αξίες και Ιδανικά, αλλά και δεξιότητες, μέσω της αναπτύξεως της δημιουργικής φαντασίας, διαμορφώνοντας και ανάλογο "εξωτερικό πλαίσιο" λόγος για τον οποίο σχεδιάζουμε τις δράσεις μας σε  "ε μ π ν έ ο ν τ α" περιβάλλοντα, όπως επιλέξαμε και για την παρούσα εκπαιδευτικήν εκδρομή μας.

     Πέραν της κατευθυνόμενης, γόνιμης, φαντασίας, η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" ενσωματώνει στις ψυχοπαιδαγωγικές τεχνικές της τον ερεθισμό και το ξαναζωντάνεμα της διανοητικής οκνηρίας του συγχρόνου κοινωναθρώπου με την απόληξη σε έναν οξυδερκή νου εστιασμένο στον δημιουργικό  μ ύ θ ο  ο οποίος (Rameau d' Or) απαντά στην αγωνία μιας ιεροτελεστίας, μιας τελετουργίας, ή ενός ηθικο-κοινωνικού κανόνος που ζητούν την "περγαμηνή" της βεβαιότητος μιας καθοσιώσεως μέσα στον χρόνο.

     Τέλος, το μονοπάτι του  "π α ι γ ν ι δ ι ο ύ"  που πιστώθηκε με μία ψυχοπαιδαγωγικήν αποτελεσματικότητα μέσα στους αιώνες, είναι και μονοπάτι της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" στην διαμόρφωση των προσωπικοτήτων των μαθητών της πέριξ των οποίων διαπλέκονται οι "αναρριχητικοί κισσοί" σκέψεως, συναισθημάτων, προσανατολισμών κλπ, όχι με παρασιτικό αλλά με υποστηρικτικό, του κυρίως "κορμού", χαρακτήρα!

     Και, αυτές οι τρεις, παραπάνω, παράμετροι, η κατευθυνόμενη εξάσκηση της φαντασίας, ο μύθος και το παιγνίδι, υπήρξαν οι συντεταγμένες και της παρούσας δράσεως της μονοήμερης εκπαιδευτικής εκδρομής μας που αντάμειψε τις απαιτητικότατες προσδοκίες μας! 

     Μαζύ με το πούλμαν που μετέφερε την κυρίως ομάδα των εκδρομέων, ακολούθησε με το ιδιωτικό του όχημα και ο αγαπημένος μας Κένταυρος Μελέτης με την Οικογένειά του που ήρθαν από την Καλαμάτα για να μας τιμήσουν με την συμμετοχή τους σ΄ ετούτη την εκδρομή.

     Βασικό στέλεχος των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας", ο Μελέτης, διακρίνεται εδώ και χρόνια με την συμμετοχική δράση του στις εκπαιδευτικές ημερίδες του Παραρτήματός του και για την ευγένεια και φιλαλληλία του προς όλους με αποτέλεσμα να είναι σε όλους λατρευτός αλλά και ...εμβληματικός! 

     Βεβαίως, πανταχού παρών ο μοναδικός οργανωτής μας για τον οποίον δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις ως διεθνώς αναγνωρισμένος αρχηγός και διοργανωτής εκδρομών σε όλες τις ηπείρους, των μεγαλυτέρων περιηγητικών γραφείων!

Αριστείδης Μ. Μαρούλης

     Και μαζύ με τους αγαπημένους δικούς μας, αγαπήσαμε και εκτιμήσαμε και πρόσωπα τα οποία, προηγουμένως, αγνοούσαμε όπως την ερίτιμη κυρία Κ. Γαρδικιώτη η οποία επένδυσε είκοσι τρία χρόνια από την δραστηριότατη ζωή της μελετώντας στον Καναδά την ζωή των Ινδιάνων ως επίτιμη επισκέπτρια της Φυλής των Σιού κι αυτές είναι οι, πραγματικά, πολύτιμες "εκπλήξεις" παρομοίων δραστηριοτήτων!

     Δίνοντας εξετάσεις, χωρίς να το γνωρίζει, για την Διαπίστευσή του ως Εκπαιδευτού της Σχολής μας, ο Εφιπποτοξότης Μηνάς Α. Τσομπανιάν, σχεδίασε και διεκπεραίωσε το εκπαιδευτικό πρόγραμμα αυτής της δυσκολότατης δράσεως των "Ελλήνων Κενταύρων" που οργανώθηκε από έναν αξιότατο οργανωτή εκδρομών τον Αριστείδη Μ. Μαρούλη, υπό λίαν αντίξοες οικονομικές συγκυρίες, περιβαλλοντικές και καιρικές συνθήκες, μηδέ εξαιρουμένων και των αστρολογικών!

Μηνάς Α. Τσομπανιάν

     Παρά ταύτα, υπό συνθήκες πρωτόγνωρων απαιτήσεων για τον Μηνά μας (απαιτήσεις οργανωτικού επιπέδου, πρώτη φορά θεσπιζομένων!), με την "τουριστικήν αγορά" σε πλήρη καθίζηση λόγω της εγκληματικής διαχειρίσεως του φιάσκου του "κοροϊδοϊού" από τις παγκοσμιοποιητικές κυβερνήσεις, με επίκεντρο ένα ιστορικό μνημείο χωρίς προηγούμενη γνώση της μορφολογίας του και εντελώς ακάλυπτο και πανταχόθεν βαλλόμενο από το λιοπύρι του Ιουλίου και στη έκρηξη μιας "φρικτής" εκλείψεως, με υπεράριθμην ομάδα πρωτοεισάκτων ατόμων ωρίμων ηλικιών στην Τοξοβολία, ο Μηνάς μας κατάφερε να ανταποκριθεί άριστα, αν και a prima vista, ως να είχε προηγούμενη βαθύτατη γνώση όλων αυτών των ακραίων συνθηκών.

     Έτσι, ο επινοητικότατος Μηνάς, επιτόπου συνέλαβε ένα αποτελεσματικότατο "πλάνο εργασίας" στον εντελώς ακάλυπτο χώρο του Κάστρου της Λάρισας, συγκροτώντας μια κεντρική ομάδα επιδείξεως από Μέλη της Ομάδος συνηθισμένα στη σκληρή εργασία και τοποθετώντας τους συνταξιδιώτες μας στη σκιά και σε απόσταση ώστε να παρακολουθήσουν όλη την μυητική προδικασία της Τοξοβολίας χωρίς κινδύνους ηλιοπληξίας!

     Κάτω από τον αδυσώπητο ήλιο του Ιουλίου του αργίτικου καταμεσήμερου, οι "Έλληνες Κένταυροι" επέδειξαν στους φιλοξενουμένους μας τα βασικά της Τοξοβολίας ενώ οι επισκέπτες μας από την ασφάλεια της σκιάς τους πρόσεχαν σε κάθε τους κίνηση και ακούγοντας τον Μηνά ο οποίος από απόσταση και με στεντόρεια φωνή επεξηγούσε το κάθε τι.

     Μια διδασκαλία η οποία, εξ ανάγκης, εφαρμόσθηκε και απεδείχθη εκ των υστέρων λίαν ασφαλής και επιτυχής όπως εν συνεχεία πιστοποίησαν οι τοξεύσεις όλων ανεξαιρέτως μέσα σ΄ αυτόν τον ιδιαίτερο μνημειακό χώρο του οποίου αξίζει να αναφέρουμε, εν τάχει, την ιστορία:

          Το κάστρο του Άργους (ή «Λάρισα») βρίσκεται σε υψόμετρο 289 μέτρων επάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και «εποπτεύει» της πόλεως του Άργους.

     Το όνομα της πόλεως είναι αρχαιότατο και η ετυμολογική του ερμηνεία επιδέχεται πολλών προσεγγίσεων με κυριότερες την διασύνδεσή του με τον πελασγικό «κάμπο», τον τρίτο κατά σειρά βασιλέα της πόλεως Άργο που την μετονόμασε βάσει του δικού του ονόματος από την προηγούμενη ονομασία της «Φορωνικόν Άστυ» και, βεβαίως, το, κατ΄ αναβιβασμό του τόνου, επίθετο «λ ε υ κ ό ς» κάτι διόλου τυχαίο, διότι το Άργος θεωρείται από κάποιους ως η  π ρ ώ τ η  π ό λ η του κόσμου!

     Η ιστορία των οχυρώσεων στο λόφο της Λάρισας ξεκινά από τους προϊστορικούς χρόνους και φτάνει έως και την περίοδο του 1821.

     Ακολουθώντας τη μακραίωνη ιστορία της πόλης του Άργους, από την Προϊστορική Εποχή, αποτελούσε ανέκαθεν οχυρό παρατηρητήριο και ύστατη γραμμή άμυνας της πόλης.

     Πρώτη φορά το Κάστρο αναφέρεται με αφορμή την κατάληψή του το 1203 από το Λέοντα Σγουρό. Μετά το θάνατο του διοικείται από το Θεόδωρο Άγγελο έως και το 1212 και στη συνέχεια το κάστρο περνά στα χέρια των de la Roche, δουκών της Αθήνας, και το 1309 στον οίκο των de Brienne. Το 1388 η Μαρία d’ Enghien πουλάει το Άργος και το Κάστρο στους Βενετούς αλλά πριν αυτοί εγκατασταθούν, ο Nerio Acciajuoli και ο Δεσπότης Θεόδωρος Α΄ καταλαμβάνουν το Κάστρο, αλλά το 1394 το παραδίδει στους Βενετούς. Το 1397 η Λάρισα μετά από μια πρόσκαιρη κατάληψή της από τους Οθωμανούς καταστρέφεται και ερημώνεται. Οι Βενετοί επιστρέφουν στο Κάστρο το οποίο όμως περνά στην οθωμανική κυριαρχία από το 1463 μέχρι το 1686, οπότε και ανακαταλαμβάνεται από τους Ενετούς του Morosini. Περί το 1700 μια έκρηξη καταστρέφει τον κεντρικό κυλινδρικό πύργο του Κάστρου που εχρησιμοποιείτο ως πυριτιδαποθήκη και στη θέση του λίγο αργότερα κτίζεται ο σωζόμενος προμαχώνας. Η δεύτερη οθωμανική κατάκτηση πραγματοποιείται το 1715. Οι περιπέτειες του μνημείου θα συνεχιστούν κατά την περίοδο των γεγονότων του 1821, με μάχες να διεξάγονται σε αυτό. Στις αρχές του 20ου αιώνα, ξεκινούν οι ανασκαφές του Ολλανδού αρχαιολόγου Carl Wilhelm Vollgraff (1876-1967) που αποκαλύπτουν κυρίως το εσωτερικό του.

Carl Wilhelm Vollgraff (1876-1967)

     H εκπαιδευτική τεχνογνωσία που σωρεύτηκε στην Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" η οποία πρώτη εισήγαγε την Έφιππη όσο και την Παραδοσιακή Τοξοβολία στην Ελλάδα, συνέβαλε και στην σημερινή επιτυχία της μυητικής διαδικασίας αρκετών συνταξιδιωτών που βρέθηκαν μαζύ μας γι' αυτό τον σκοπό. 

     Αφού η Ομάδα επιδείξεως "υποψίασε" τους παρευρισκομένους στα "βασικά" της στάσεως και χειρισμού του Τόξου, ο Μηνάς επέλεξε ένα κατάλληλο σημείο που παρείχε ασφάλεια βολής ώστε, ένας-ένας, οι παρευρισκόμενοι να τοξεύουν υπό την παρουσία και καθοδήγησή του.

     Σχεδόν όλοι ανέλαβαν Τόξο και βέλη και τόξευσαν προς τον στόχο ο οποίος μετεφέρθη μαζύ με όλον τον υπόλοιπο εξοπλισμό από την έδρα της Ομάδος μας.

     Καθ΄ όλην αυτή την διαδικασία επιβεβαιώθηκε η παγία αντίληψη της Ομάδος μας ότι η Τοξοβολία παραμένει εγγεγραμμένη στο dna των Ανθρώπων και, σχεδόν, δεν χρήζει ...διδασκαλίας!

      Άτομα και των δύο φύλων, διαφόρων ηλικιών, ακόμη και με εμφανείς παραμορφώσεις των καρπών λόγων αρθριτικών, κατάφεραν να τοξεύσουν με επιτυχία και να ακουστούν οι επικρούσεις των βελών τους επί του στόχου.

     Άλλωστε, από την πρώτη στιγμή που ανελάμβαναν το Τόξο και το όπλιζαν, οι περισσότεροι έδειξαν ότι την όλη διαδικασία υποστηρίζει η άμεση διέγερση ενός ενστίκτου το οποίο μέσα στην αστική καθημερινότητα εγκαταλείπεται σε ..."λήθαργο".

     Και ο υπομονητικότατος Μηνάς, απλώς, επικουρούσε στην όλη προσπάθεια, βελτιώνοντας στάσεις και χειρισμούς όπου χρειάζονταν.

     Τα αποτελέσματα των τοξεύσεων όλων αυτών των πρωτοείσακτων κάθε άλλο παρά "πρωτάρικα" υπήρξαν και οι επί του στόχου "συγκεντρώσεις" συνηγόρησαν στην περί "εγγραφής στο dna" άποψή μας.

     Πριν εγκαταλείψουμε το Κάστρο της Λάρισας για τον επόμενο προορισμό μας το Κεφαλόβρυσο, κάποιοι από εμάς επιδοθήκαμε σε μια καθαριότητα του χώρου από διάφορα σκουπίδια που είχαν αφήσει πίσω τους προηγούμενοι επισκέπτες του Μνημείου, αφού τα Μέλη μας και οι συνταξιδιώτες μας τηρώντας τον Κανονισμό της Ομάδος μας απέφυγαν την εισαγωγή ποτών ακόμη και το άναμμα τσιγάρου.

     Όχι, δεν μείναμε ικανοποιημένοι από την κατάσταση καθαριότητος του Κάστρου του Άργους το οποίο, πέραν της παρεμβάσεως "τενεκεδομαχαλά" στην οποία ήδη αναφερθήκαμε, έπασχε και από εγκατάλειψη, όπως μαρτυρούσε και το επίπεδο της καθαριότητός του.

     Κάποτε οι αρχαιολογικές εφορίες θα πρέπει να καταλάβουν ότι είναι ντροπή οι Ελληνικές αρχαιότητες στην Τουρκία να διατηρούνται πεντακάθαρες και ευπαρουσίαστες ενώ τα ιστορικά Μνημεία στην Ελλάδα να εγκαταλείπονται αφρόντιστα στο έλεος διερχομένων!

     Κι αφού η ελλαδική "αρχαιολογία" παραμένει σε ύπνωση επικαλούμενη διάφορα έωλα ψελλίσματα, συνήθως, συνδικαλιστικού χαρακτήρος (ως είθισται στην δημοκρατία!), οι εφορίες ας τιμήσουν τουλάχιστον τις ξένες αρχαιολογικές σχολές και τους ξένους αρχαιολόγους, διατηρώντας ευπρεπή τα όσα με το έργο τους μας προσέφεραν. 

     Επικίνδυνος ο δρόμος που εξυπηρετεί την οδική πρόσβαση στο Κάστρο αλλά ο οργανωτής μας Άρης Μαρούλης συνεργάζεται πάντοτε με τους καλύτερους "προμηθευτές" και ο οδηγός μας κατάφερε με πολύ προσοχή και χωρίς κανένα απρόοπτο να υπερβεί τις πολύ κλειστές "φουρκέτες" της διαδρομής μεταφέροντάς μας με ασφάλεια ακόμη και στα πιο επικίνδυνα σημεία της διαδρομής!

      Ο αιφνιδιασμός της "προσκλήσεως" στο μικρόφωνο περίμενε και την Ναυσιστράτη μας ως μία εκπαιδευτική παράμετρος εκφοράς ορθού δημοσίου λόγου, κάτι στο οποίο, εκτός των άλλων, όλοι οι "Έλληνες Κένταυροι" θα πρέπει να ασκούνται και να είναι ικανοί και, βεβαίως, η αγαπημένη Συνασκουμένη μας ανταποκρίθηκε αμέσως και επιτυχώς.

     Όποιος νομίζει ότι ο πολεμιστής χειρίζεται μόνον τα αγχέμαχα ή εκηβόλα όπλα του κάνει μεγάλο λάθος διότι την αποτελεσματικότητα του λόγου (γραπτού ή προφορικού) δεν την διαθέτει κανένα άλλο όπλο!  

     Έτσι, η Ναυσιστράτη μας, σεμνότατη όπως είναι προτίμησε να παρουσιάσει την σχέση της με τους "Έλληνες Κενταύρους" αλλά και με τον αδελφό Οργανισμό της "Ιεράς Φιλενθέων Ιστίης", παραδίδοντας, με την σειρά της, το μικρόφωνο στην συνταξιδεύουσα Πρόεδρο αυτού του Οργανισμού, ιατρό, κ. Αγγελική Βασιλείου-Αμφιτρίτη η οποία, σεμνότατα και λακωνικότατα μας ενημέρωσε για τις δραστηριότητες της ελληνοκεντρικής "Ιεράς Φιλενθέων Ιστίης" και την επικείμενη ετήσια διοργάνωση των 8ων Παναθηναίων προς Τιμή της Αθηνάς Πολιάδος στην οποία θα συμμετάσχει και η Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων".

     Μετ' ου πολύ, η άφιξή μας στο Κεφαλόβρυσο μας βρήκε όλους χαλαρωμένους μετά την προηγηθείσα τοξευτικήν εμπειρία, έτοιμους να χαρούμε ένα πανέμορφο φυσικό τοπίο με επίκεντρο το λιμναίο σπήλαιο που μας περίμενε για κολύμπι και τον εντυπωσιακό πλάτανο στη κεντρική πλατεία, μαζύ με το μικρό αλλά περιεκτικό Λαογραφικό Μουσείο.

     Στις σχεδιάσεις των εκπαιδευτικών εκδρομών μας μεριμνούμε ώστε να ενσωματώνουμε αρκετές και διαφορετικές "εμπειρίες" ώστε και να προσλαμβάνουμε περισσότερες "πληροφορίες" και να αποφεύγουμε την ρουτίνα κι αυτό το πρώτο εγχείρημα έδειξε ότι μπορούμε να τα καταφέρνουμε καλά με την οργανωτικότητα του πολύπειρου Αριστείδη Μαρούλη. 

     Κι εδώ ο Μηνάς μας άσκησε τα καθήκοντά του με την δέουσα προσοχή και υπευθυνότητα απέναντι σε όλους τους συνταξιδιώτες μας οι οποίοι, κατόπιν, αφέθηκαν να χαρούν, ο καθένας, ό,τι τους άρεσε.

     Στο λιμναίο σπήλαιο του Κεφαλόβρυσου οι πλέον ...τολμηροί οι οποίοι έσπευσαν να χαρούν το κολύμπι σε ένα εντυπωσιακό καρστικό σημείο με μία σταλακτικτικήν είσοδο που θύμιζε περισσότερο θεατρικό σκηνικό.

     Οι αγαπημένοι μας Κένταυροι απόλαυσαν τα νερά του λιμναίου σπηλαίου με την σταθερή θερμοκρασία των 11C όπου μπορεί να αποκλείεται η ...ηλιοθεραπεία αλλά κολυμπώντας εδώ είναι εξασφαλισμένη η πλήρης αναζωογόνηση του σώματος κατά τον αποτελεσματικότερο τρόπο.

     Και αυτή την ευκαιρία δεν άφησαν να πάει χαμένη οι γνωστοί "γενναίοι" μας όχι μόνον επί των Ίππων αλλά και επί των ...υδάτων!

     Όσοι προτιμήσαντες τα κρύα νερά του λιμναίου σπηλαίου του Κεφαλόβρυσου, βγαίνοντας, μπορεί να ...έτρεμαν αλλά όλοι εκφράστηκαν με τα καλύτερα λόγια γι αυτό που είχαν βιώσει.

     Μετά τον καύσωνα στο λιοπύρι του Κάστρου, αυτό το "σκωτσέζικο ντους" ήταν ό,τι έπρεπε για μιαν αναζωογονητικήν "επαναφορά"...

     Το τοπικό Λαογραφικό Μουσείο με ενσωματωμένη και την Βιβλιοθήκη του Κεφαλόβρυσου στο οποίο μας ξενάγησε ο, εντόπιος, κ. Χρήστος Οικονόμου μπορεί να μην ήταν μεγάλο σε όγκο εκθεμάτων όμως ήταν πολύ πληροφοριακό για την τοπική παράδοση.

     Τα εκθέματα του Μουσείου, λίγα αλλά "ομιλητικά", μας περιέγραψαν εν τάχει την αγροτική ζωή της περιοχής με συνοπτική παραστατικότητα την οποία ενίσχυσε και ο λόγος του κ. Χρήστου Οικονόμου.

     Στην μικρή κεντρική πλατεία με τον πελώριο πλάτανο "ακροβολίστηκαν" μικρές συντροφιές για ένα αναψυκτικό.

     Η μικρή ανάπαυλα πριν την αναχώρησή μας για το οργανωμένο γεύμα στον επόμενο προορισμό, μας έδωσε την ευκαιρία να δούμε καλύτερα το Κεφαλόβρυσο και την υπέροχη φύση του.

     Εδώ και η κρήνη από την οποία "ρουφήξαμε" ασυγκράτητα το υπέροχο, ιαματικό, νερό της γεμίζοντας και υδροδοχεία που τα μεταφέραμε σπίτια μας κατά την επιστροφή όπως είχαμε προτρέψει τους συνταξιδιώτες μας.

     Ευτυχώς για τον Μηνά μας, ο οποίος είχε σήμερα "επάνω του" ολόκληρη την εκδρομή μας, βρέθηκε και μια στιγμή ανάπαυλας σε μιαν αιώρα κάτω από τον πλάτανο, ώστε να πάρει δύναμη για την εκτέλεση του υπολοίπου προγράμματος που μας περίμενε στην συνέχεια.

     Όλα σ΄ ετούτο τον τόπο ήταν τόσο όμορφα και κυρίως φυσικά έως και απρόβλεπτα, με ένα κεφάλι κριαριού με τα κέρατά του να προκαλούν για ...ενσταντανέ.

     Έξω από τις τσιμεντουπόλεις ακόμη και το χιούμορ έχει τον δικό του χαρακτήρα και μπορεί να ξαφνιάζει τους αστούς, όχι όμως και τους φυσιοκεντρικότατους Κενταύρους που κάτι τέτοια τα απολαμβάνουμε! 

     Στο σημείο αυτό ήταν προγραμματισμένη μία ακόμη τοξευτική δραστηριότητα η οποία όμως ματαιώθηκε λόγω εκτάκτων καιρικών φαινομένων όταν, ξάφνου σκοτείνιασε ο ουρανός και άρχισε να μας δροσίζει μια υέτια ...ευλογία.

     Τα απρόβλεπτα του νεφεληγερέτη Διός είναι μεν απρόσμενα αλλά πάντοτε καλοδεχούμενα αφού όλα "επενδύονται" στις ανάγκες της Φύσεως, οπότε, εμείς οι φυσιοκεντρικοί ούτε δυσανασχετούμε, ούτε κι αιφνιδιαζόμαστε, οπότε, επιβιβαστήκαμε και πάλι στο ανετότατο και καλο-κλιματιζόμενο πούλμαν μας για να κατευθυνθούμε προς τις Μυκήνες όπου μας περίμενε το γεύμα μας σε ένα υπερπολυτελές εστιατόριο, επιλογή πάντοτε του απαιτητικού οργανωτή μας Αριστείδη Μαρούλη.

     Αιφνιδιαστικό και το περιβάλλον του εστιατορίου που μας περίμενε και που το νομίζαμε για ένα ταπεινό ταβερνάκι όπως το είχαμε προαναγγείλει. Ο Αριστείδης Μαρούλης, όμως, πάντοτε ξαφνιάζει προς τα ..."πάνω" και βρεθήκαμε στο μέρος που, κάποτε, ο ...Αριστοτέλης Ωνάσης γευμάτισε με την ...Τζάκι. 

     Μη ...καλύτερα, για μας τους γόνους των ασκητικών Ελλήνων Στρατιωτών της Αναγεννήσεως, για μας τους ...ασκητικότατους Κενταύρους κατιόντες του Χείρωνος, να απολαμβάνουμε τον υπέροχο άκρατο οίνο, τα τερψυλαρύγγια εδέσματα και τα ωραία σερβίτσια μιας υπερπολυτελούς εγκαταστάσεως εστιάσεως την οποία, εξομολογούμεθα, ενώ απολαμβάναμε το γεύμα μας την οραματιζόμασταν ως ιδανική εγκατάσταση ...Έφιππης Τοξοβολίας! Αλλά...

     Όταν ταξιδεύεις με τον Αριστείδη Μαρούλη να είσαι πάντοτε έτοιμος για τα καλύτερα, λένε όσοι τον γνωρίζουν κι εμείς τον ...ξέρουμε από παλιά!

     Κι εμείς οι βάρβαροι, εμείς οι ...εκπολιτιστές, προσαρμόσιμοι πάντοτε ακόμη και στις πιο ευχάριστες εκπλήξεις, πέραν των συγχαρητηρίων για την ποιότητα του γεύματος που δώσαμε στην παρούσα ευγενέστατην ιδιοκτήτρια, δεν αποτολμήσαμε να της πούμε τις μύχιες σκέψεις μας περί ...σταυλοποιήσεως του υπέροχου εστιατορίου της... Προς θεού!...

     Μάθαμε, τουλάχιστον να μην τα λέμε όλα και να μην βγάζουμε τα πάντα στα φόρα του ...διαδικτύου...

     Όμως, που θα πάει, κάποτε θα πούμε και στην εδώ ιδιοκτήτρια πόσα περισσότερα θα κέρδιζε εάν αντί για δίποδα τάιζε τετράποδα ιπποειδή ...

     Και εννοείται ότι τα κέρδη δεν θα ήταν υλικά αλλά ηθικά. Ποιος ακούει όμως εμάς τους "περίεργους" Κενταύρους;...

     Υπέροχο το γεύμα που "έκλεισε" με ένα γευστικότατο παγωτό κι άντε τώρα να συνεχίσεις προς τον επόμενο προορισμό ένα πρόγραμμα περιηγητικής Τοξοβολίας.

     Κι όμως, η αναμονή της επόμενης συναρπαστικής "στάσεώς" μας προκλητική κι ένα υπέροχο φυσικό περιβάλλον με ένα πανέμορφο αγρόκτημα στο επίκεντρό του μας έκανε ...ασυγκράτητους!

     Το "Ελπιδοχώρι", ένα φυσικό και οικολογικό αγρόκτημα, προσωπικό δημιούργημα της επιστήμονος Ψυχολόγου κ. Ερατούς Χατζημιχαλάκη, μας περίμενε για να μας μαγέψει με την απλότητα της χωροταξίας και της φυσιοκεντρικής "φυσιογνωμίας" του.

     Ένας χώρος που προτιμάται για τους φοιτητές του "Erasmus" υποδέχεται τον επισκέπτη του αναδεικνύοντας την μεγαλειώδη ...απλότητα της αργολικής χλωρίδος σε όλο της το μεγαλείο και μια βελανιδιά 400 ετών θάλπει, σαν μια πελώρια ανθρώπινη αγκαλιά, όσους τυχερούς βρεθούν στον ίσκιο της.

     Βεβαίως, το μνημειακό αυτό δέντρο μπορεί να κλείσει στην αγκαλιά κι εκείνους που δεν βολεύονται στα χαμηλά και στις σκιές, όπως τους "Έλληνες Κενταύρους" με προεξάρχοντα τον Μηνά μας ο οποίος σκαρφάλωσε στα ψηλά ετούτου του φυσικού Μνημείου για να μας χαρεί όλους από τα γνέφαλα της ...υψιπέτειάς του.

     Εδώ μας υποδέχθηκε ευγενέστατα η Οικοδέσποινα προσφέροντάς μας υπέροχο, μυρωδάτο, χαλβά και αφέψημα αρμπαρόριζας, ενημερώνοντάς μας για το "όραμα" και την σημαντικότητα αυτού του οικολογικού εγχειρήματος που λέγεται "Ελπιδοχώρι".

     Κατόπιν, η ευγενής Οικοδέσποινα μας ξενάγησε και στο εσωτερικό του πανέμορφου ξενώνος όπου τα πάντα είναι δημιουργημένα με φυσικά υλικά, αχυρόμπαλλες οι τοίχοι κλπ κλπ.

     Μετά ταύτα, ο Μηνάς ανέλαβε και πάλι το καθήκον της εκτελέσεως ενός επιτόπιου τοξευτικού προγράμματος με ένα ασκησιολόγιο ανοικτού πεδίου και, αφού πλέον οι συνταξιδιώτες μας είχαν μιαν ..."υποψία" για την Τοξοβολία.

     Εδώ, άλλες αποστάσεις, άλλα δεδομένα, άλλες "αναπτύξεις" βοήθησαν τους συνταξιδιώτες μας να εισχωρήσουν βαθύτερα στην Τοξοβολία και αυτή ήταν και η αρχική προσδοκία του Μηνά ο οποίος και πάλι απεδείχθη εκπληκτικός Εκπαιδευτής δίνοντας αμέριστη προσοχή σε όλους τους παρόντες!

     Πρώτη απ΄ όλους τόξευσε η Οικοδέσποινα με "στυλ" και ευστοχία!

     Με Εκπαιδευτή τον Μηνά είναι αδύνατον να μην καταφέρεις την επίτευξη σωστής τεχνικής η οποία αποτελεί και την εγγύηση της ευστοχίας.

     Το περιβάλλον του "Ελπιδοχωρίου", πραγματικά, ευνοεί τον διαλογισμό και την αυτοσυγκέντρωση με έναν μοναδικό τρόπο, αφού εδώ όλα, ακόμα και οι παροχές ενεργείας και νερού, γίνονται κατά φυσικό τρόπο ενώ δεν ακούγεται (λόγω απομονώσεως) κανένα ενοχλητικός ήχος ..."πολιτισμού".

     Γι αυτό και το επιστέγασμα των τοξευτικών μας δραστηριοτήτων αυτής της εξορμήσεώς μας είχε εδώ την ιδανική του κατάληξη, μετά από αρκετή ώρα διδασκαλίας του Μηνά.

     Κι εδώ το μήνυμα της ψυχωφελούς και ηρεμιστικής Τοξοβολίας έγινε κατανοητότερο κι επαισθητότερο λόγω του ιδανικού περιβάλλοντος που δημιούργησε για τους επισκέπτες της η κ. Ερατώ Χατζημιχαλάκη.

     Δεν θα ήταν υπερβολή να μιλήσουμε για την ωραιότερη ....fuga αυτής της εκδρομής μας από την οποία συλλέξαμε αμέτρητα διδάγματα για τις επόμενες διοργανώσεις μας απολαμβάνοντας και την σύσφιγξη των σχέσεών μας μέσα από την ανάπτυξη μιας ομαδικής "χημείας" πολύ ποιοτικής και πολύ πηγαίας!

     Κι αυτή την "χημεία" της ποικιλόμορφης συνασκήσεως όχι μόνον την βιώσαμε αλλά και την πήραμε μαζύ μας πίσω στην Αθήνα μέσα στις ..."αποσκευές" μας, μαζύ, βεβαίως, με την τοξευτική πρόοδό μας!

     Δεν θα είχε σημασία να αναφερθούμε στον γενικό "απολογισμό" ετούτης της εξορμήσεως των "Ελλήνων Κενταύρων" η οποία προσέδωσε πολύ ευρύτερη διάσταση στην τοξευτική μας δραστηριότητα. 

     Όλη η προηγηθείσα περιγραφή μιλά από μόνη της τόσο για τα οφέλη για όλους μας όσο και για την διοργανωτική ποιότητα.

     Εκείνο που είναι σημαντικό να υπογραμμισθεί είναι ότι αυτή η διοργάνωση ήταν προσχεδιασμένη ως τελική εξέταση Διαπιστεύσεως ως Εκπαιδευτή του μέχρι τώρα "Εκπαιδευτή υπό επίβλεψη", αγαπημένου μας Μηνά Α. Τσομπανιάν, χωρίς καν ο ίδιος να το γνωρίζει εκ των προτέρων ώστε να βαθμολογηθεί αντικειμενικότερα. 

     Εφεξής, ο πήχης στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" έχει ανέβει πολύ υψηλότερα και εκτός της εφιπποτοξοτικής τεχνογνωσίας  απαιτείται από τους Εκπαιδευτές μας και υψηλή κοινωνικοποίηση, άνεση στις δημόσιες σχέσεις, υψηλό οργανωτικό πνεύμα, επιτυχή διαχείριση κρίσεων και κινδύνων, προσαρμοστικότητα στο απρόβλεπτο και επιτυχής έξοδος από κάθε αιφνιδιασμό, αντοχή υφ΄ όλες τις συνθήκες και σε όλα τούτα, σήμερα, ο αγαπημένος μας Μηνάς αρίστευσε!

     Από σήμερα, λοιπόν, μετά το επιτυχέστατο πέρας αυτής της υπέροχης αλλά και δυσκολότατης εκδρομής που διηύθυνε, ο Μηνάς Α. Τσομπανιάν, η Σχολή μας τον αναγνωρίζει και τον τιμά ως Εκπαιδευτή της! 

     Και μαζύ με τα συγχαρητήριά μας προς τον νέον Εκπαιδευτή μας, η έκφραση της ομαδικής ευγνωμοσύνης μας προς τον, διεθνώς, διακεκριμένο οργανωτή μας Αριστείδη Μ. Μαρούλη ο οποίος μας προσέφερε πολλά περισσότερα απ΄ όσα του ζητήσαμε και όσα μας υπεσχέθη!  

Πλήρες Φωτογραφικό Λεύκωμα ΕΔΩ

EYXAΡΙΣΤΙΕΣ

     Ευγνώμονες ευχαριστίες προς την Συντακτικήν Ομάδα του εγκρίτου Ιστολογιου "ΚΑΣΤΡΟΛΟΓΟΣ" που πάντοτε συμβουλευόμαστε, όπως συμβουλευθήκαμε και εν προκειμένω! 

     ΥΓ: Mετά από όλα αυτά, ένας "παράγων" της εμπορικοποιημένης "τοξοβολίας" ο οποίος δεν ήξερε καν την ύπαρξη της Παραδοσιακής Τοξοβολίας όταν, το 2005, οι "Έλληνες Κένταυροι" την εισήγαγαν για πρώτη φορά στην Ελλάδα, μας έστειλε ..."συμβουλευτικό" μήνυμα ότι θα ...συλληφθούμε και θα προσαχθούμε σε ...δίκη (ίσως και εκτελεστικό ...απόσπασμα) διότι δεν τηρούμε τις προβλεπόμενες, μεταξύ μας, ...αποστάσεις στις δραστηριότητές μας! Πάντοτε οι μιμητές και παραμένοντες άσχετοι αισθάνονται ανταγωνιστικοί και εκδηλώνονται αναλόγως απορώντας για ένα αντικείμενο που δεν μπορούν καν να κατανοήσουν πως οι ίδιοι  έχοντάς το μετατρέψει σε εμπόρευμα δεν μπορούν να το προαγάγουν ενώ εμείς που το εισαγάγαμε και το σεβόμαστε το προάγουμε επί δεκαπενταετία με απόλυτην ασφάλεια! Διότι, άλλο ...ευηθέστατο "άθλημα" (...game!) με καλοπληρωμένους παράγοντες και πελατοποιημένους, εσαεί "τυφλούς", ακολούθους κι άλλο Πολεμική Τέχνη με φιλοσοφημένους διακόνους οι οποίοι πέραν της ηθικής ωφελείας της ψυχοπνευματικής αυτοβελτιώσεως δεν διατηρούν καμιάν άλλη υλική προσδοκία "χρυσίου"! Οι ..."πουθενάδες" είναι πάντοτε διασκεδαστικοί, ιδίως όταν δεν αντιλαμβάνονται τις συνέπειες των συγκρίσεων τις οποίες προκαλούν!