Η ΑΡΧΗ ΚΑΙ Η ΤΕΛΕΙΩΣΗ
Στο Σχολείο Αρχηγών 2008, ο Δάσκαλος Kassai Lajos ο οποίος σπανίως επιδίδεται σε θεωρητικές αναλύσεις,
αφιέρωσε αρκετή ώρα ώστε να μας ξεκαθαρίσει το τι μπορεί να διδαχθεί και τι όχι
στην περίπτωση της δικής μας Παραδοσιακής Τοξοβολίας.
Ο Δάσκαλος έσυρε με το χέρι του το παρακάτω σχήμα στο χωμάτινο έδαφος του κλειστού Τοξευτηρίου και μας έδωσε τις ακόλουθες διευκρινήσεις:
Στην Έφιππη
Τοξοβολία και ειδικά στην Τοξοβολία της, παρατηρούμε δύο παραμέτρους: την
ΤΑΧΥΤΗΤΑ και την ΕΥΣΤΟΧΙΑ. Οι δύο αυτές παράμετροι, κατ’ αρχήν, δεν αναφέρονται
με προτεραιότητα σημασίας διότι η σημασία και των δύο είναι συμπίπτουσα. Μία
Σχολή, ένας Δάσκαλος, αναλαμβάνοντας έναν Μαθητή μπορεί ΜΟΝΟΝ να του διδάξει το
«ξεκίνημα» προς την τελείωση της κάθε από τις δύο παραμέτρους. Δηλαδή, μπορεί
να του διδάξει π ώ ς να βελτιώσει ο ίδιος, από μόνος του, την
ταχύτητά του ή την ευστοχία του αλλά δεν μπορεί να τον φέρει στον κορυφαίο
συνδυασμό των δύο αυτών παραμέτρων που
θα τον κάνει τέλειο Τοξότη! Πιο αναλυτικά:
Αναφερόμενοι στο
παραπάνω σχήμα, ο Δάσκαλος μυεί τον Μαθητή στα αρχικά σημεία Q (για την
ταχύτητα) και R (για την ευστοχία) αλλά δεν μπορεί να τον οδηγήσει στο
σημείο της συνδυαστικής τελειότητος το οποίο βρίσκεται στο σημείο Χ του
σχήματος. Η «άφιξη» ενός εκάστου στο σημείο Χ αποτελεί προσωπική υπόθεση
καθενός και εξαρτάται από την εξατομικευμένη προσήλωση στην άσκηση και στην
συγκέντρωση, κάτι που κανένας εξωγενής παράγοντας (Σχολή / Δάσκαλος) δεν μπορεί
να ρυθμίσει.
Έτσι, λοιπόν, ο Μαθητής της Έφιππης Τοξοβολίας δεν θα πρέπει να προσδοκά από την Σχολή και τον Δάσκαλο να τον αναδείξουν σε τ έ λ ε ι ο Τοξότη, αλλά θα πρέπει αφ’ εαυτού του να πασχίζει καθημερινώς για την πρόοδό του προς το πολυπόθητο σημείο Χ το οποίο θα τον κάνει αποτελεσματικό (αν όχι τέλειο) Τοξότη και, βεβαίως, Εφιπποτοξότη!
