Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΜΑΡΙΝΕΛΛΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΜΑΡΙΝΕΛΛΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 11 Οκτωβρίου 2024

ΚΑΤΑΡΡΕΟΝΤΑΣ...

 ΚΑΤΑΡΡΕΟΝΤΑΣ...



     Τον Δημήτρη Μητρόπουλο ο Ιδρυτής των "Ελλήνων Κενταύρων" τον γνώριζε και τον θαύμαζε παιδιόθεν, λόγω των ...πρωιμότατων μουσικών του αναζητήσεων, αρχήθεν προσανατολισμένος στις "κλασικές" επιλογές. Κατόπιν, τον "ξαναγνώρισε" ακόμη βαθύτερα όταν, μελετώντας το αρχείο του αείμνηστου Δημήτρη Ροντήρη στο σπίτι του κορυφαίου σκηνοθέτη και κατόπιν αδείας της κόρης του, ερίτιμης κ. Κωστούλας Ροντήρη, ξεφύλλιζε με ευλάβεια τις επιστολές του εμβληματικού μαέστρου προς τον επιστήθιο φίλο και συνεργάτη του σκηνοθέτη. 

     Πάντως, για όσους ατυχούν μη γνωρίζοντας την προσωπικότητα και το έργο του Δημήτρη Μητρόπουλου, ο μεγάλος μουσουργός μας Μενέλαος Παλλάντιος σκιαγράφησε το πληρέστερο όσο και λακωνικότερο "πορτρέτο"!

     Μουσικός ακρωρειών Τέχνης, ο Δημήτρης Μητρόπουλος, πετούσε πολύ ψηλά για να μπορέσει να σταθεί ανάμεσα στις μετριότητες μιας γραικίας χαιρέκακης με τους "Prominenten" κι όπως περιφρονούσε τα "έρποντα" επέλεξε ύψη και κορυφές, ίσως και εν πολλοίς ασύμβατες με την ευαισθησία ενός διακόνου της Ευτέρπης.

     Προικισμένος με απαράμιλλη μουσική μνήμη, αλλά και Παιδεία, από το 1925 εγκαταλείπει την μπαγκέτα και διευθύνει με γυμνά χέρια τις μεγαλύτερες συμφωνικές ορχήστρες ενώ από το 1928 παραμερίζει και την παρτιτούρα βασιζόμενος στην μουσική μνήμη του, υπερβάσεις μοναδικές για έναν κορυφαίο μαέστρο. Και υπενθύμιζε στο ακροατήριό του την υποχρέωση να συνεισφέρει στο μουσικό γίγνεσθαι και να μην αρκείται στον ρόλο του παθητικού ακροατή, προκαλώντας την παραγωγή διανοητικού έργου του κοινού του! Αντιδιαστέλλοντας μια συναυλία από ένα ποδοσφαιρικό παιγνίδι, ο Δημήτρης Μητρόπουλος υπενθύμιζε ότι στην αίθουσα των συναυλιών, όλοι μα όλοι, είναι συν-δημιουργοί ενός αρμονικού αποτελέσματος! Να, πως φαίνεται ο πραγματικά μεγάλος που μοιράζεται το κλέος του μ΄ εκείνους που του το παρέχουν με το χειροκρότημά τους! Kι αυτός ο πραγματικά μεγάλος σε ηλικία 64 ετών, την 2α Νοεμβρίου 1960, στην Σκάλα του Μιλάνο, διευθύνοντας την πρόβα της Τρίτης Συμφωνίας του Γκούσταβ Μάλερ υπέστη καρδιακή προσβολή και άφησε την τελευταία του πνοή στο πόντιουμ! Και ουδενός γραικύλου δάκρυσε μάτι...

     Πολλά χρόνια αργότερα, ένα υπέργηρο ατάλαντο ανθυποπροϊόν μιας παρακμιακής αγοράς θεάματος, σωριάστηκε επί σκηνής ευτελισμένου, πια, Ηρωδείου με μόνο επίτευγμα ζωής ένα παιδί το οποίο της προσέφερε ένας περαστικός της ζωής της, ένας κάποιος που δεν έγινε καν σύζυγός της και μια σειρά ασματιδίων ηχορρυπαντικής σημασίας. Και η γραικία ...εσείσθη!

     Η Μαριαλένα, η Μαρινέλλα, η κάθε ..."σούρτα - φέρτα", λοιπόν κι όχι ο Δημήτρης Μητρόπουλος, είναι για την εκφυλισμένη δημοκρατία το πρότυπο του τιμώμενου καλλιτέχνη αφού, για το συγκεκριμένο καθεστώς η μετρέσσα κι όχι ο διανοούμενος είναι ο χρήσιμος (ηλίθιος) που θα αποτελέσει δημαγωγικό εργαλείο προς χειραγώγηση ηλιθίων, ενώ ο ευφυής (διανοούμενος) ποτέ δεν θα μπορούσε να διεκπεραιώσει ρόλον ...ηλιθίου, κάτι, άλλωστε, φυσικό και ευνόητο! Κι αυτό, στους "Έλληνες Κενταύρους" το γνωρίζουμε καλώς, το αναγνωρίζουμε και φιλοτίμως επιμένουμε να το ...επαληθεύουμε, απολύτως περιφρονητικοί για το κόστος "δημοφιλίας" αντιδημοκρατικώς οχλολοίδοροι, τοις Ηρακλείτου ρήμασι πειθόμενοι!