ΠΕΡΙ ΥΙΟΘΕΣΙΑΣ ΕΤΕΡΟΤΑΞΙΔΕΡΜΙΚΩΝ ...και άλλων τινών!

 ΠΕΡΙ ΥΙΟΘΕΣΙΑΣ ΕΤΕΡΟΤΑΞΙΔΕΡΜΙΚΩΝ

...και άλλων τινών!

Ποτέ δεν καταλάβαμε την φλυαρία ηλιθίων περί "δικαιώματος υιοθεσίας" όταν το δικαίωμα αυτό δεν ανάγεται σε εκείνον που θέλει να υιοθετήσει όσο σ΄ εκείνον που θέλει διακαώς να υιοθετηθεί! Και δεν υπάρχει ωραιότερη αίσθηση να καθίσταται κάποιος "γονική επιλογή" για κάποιον άλλον που θέλει γονιό και αγάπη. Δυστυχώς ζούμε εν μέσω ηλιθίων διπόδων τα οποία ούτε την θέληση, αλλά ούτε και την ικανότητα διδασκαλίας έχουν από την σοφία των ζώων. Διότι εάν είχαν θα ένιωθαν ό,τι νιώσαμε και εμείς οι οποίοι, είτε στο Ιππευτήριο είτε στο κρεβάτι του υπνοδωματίου μας, απολαμβάνουμε τα αγαπημένα μας τετράποδα να μας αποζητούν ως "γονικές επιλογές" κατακυρώνοντάς μας ως "δικούς τους", στρογγυλοκαθισμένα πάνω μας, ή, καρφώνοντας το βλέμμα τους πάνω μας αφού ο σωματικός όγκος τους και μόνον, ευτυχώς, δεν τους επιτρέπει να δείξουν με πιο εναργή τρόπο ότι μας διεκδικούν ως "δικούς τους"! Και όπως καταλαβαίνει ο αναγνώστης, αναφερόμεθα και πάλι στη μόνιμη προσκόλληση του σχολικού Ίππου μας στον Εκπαιδευτή, όπως σταθερώς αποτυπώνεται σε κάθε εναρκτήρια φωτογραφία των μαθημάτων μας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την δυσκολία των μαθητών μας. Όμως, η αγάπη ούτε κρύβεται ούτε και πρέπει να κρύβεται... Όταν βρίσκεσαι "πιο κοντά" στα άδολα και ευφυή ζώα, όλα τούτα είναι φυσικά και επόμενα... 

     Οι απαιτήσεις της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" μπορεί να είναι πολύ υψηλές, αλλά, βασική μας μέριμνα είναι η αποφυγή "δασκαλίστικης" νοοτροπίας που όχι μόνον κουράζει τον εκπαιδευόμενο αλλά και τον κάνει να χάνει και το ενδιαφέρον του προς το αντικείμενο της εκπαιδεύσεως. Έτσι, ακολουθούμε ρηξικέλευθες προσεγγίσεις οι οποίες αξιοποιούν κάθε δευτερόλεπτο του εκπαιδευομένου κοντά στον σχολικό Ίππο συνεκτιμώντας τον χρόνο κοπώσεως Ίππου κι εκπαιδευομένου, δεδομένου ότι ο Εκπαιδευτής δεν λογίζεται, καν, ότι ...κοπιάζει!

     Μέσα σ΄ αυτό το πλαίσιο, σήμερα, το ασκησιολόγιο της Εύας σχεδιάστηκε εντός κι εκτός Ιππευτηρίου ώστε η εξαιρετική νεαρή να προσλάβει διευθυντική διδασκαλία επί τροχασμού χωρίς ιδιαίτερες "φορτίσεις" που οδηγούν σε κοπώσεις άνευ ανταποδοτικών κερδών και με κοινό παρονομαστή την βελτίωση των διευθυντικών χειρισμών της χωρίς καν η ίδια να το αντιλαμβάνεται. Άλλωστε, στην δική μας Ιππασία, εγκλωβισμός στο Ιππευτήριο δεν νοείται!   

     Η ημερίδα ξεκίνησε στο Ιππευτήριο με μία επαρκή ρυταγώγηση, ώστε ο σχολικός Ίππος μας να ξεχάσει τον Εκπαιδευτή...μπαμπά του και να "δεθεί" με την Εύα!

     Ακολούθησε ένα ασκησιολόγιο επαναφοράς της κυρίως, αλλά και της "μυικής μνήμης" στην συχνότητα των διευθυντικών χειρισμών με "πατρόν" την κλασική διεύθυνση επί ίχνους "8" οριζομένου από τρία σημεία (κορίνες) και...

     ...Και, κατόπιν, άρχισε η επανατοποθέτηση των διευθυντικών χειρισμών επί ...τροχαστικής κινήσεως!

     Στα όρια του καλπασμού οι σημερινοί τροχασμοί της Εύας, κυρίως όμως, χωρίς να χαλά το "κάθισμά" και η ...διάθεσή της και όλα αυτά σε πλήρη κύκλο Ιππευτηρίου!  

     Τακτική μας είναι πολλά βήματα μπροστά και κανένα πίσω, με μόνη εξαίρεση κάποιες ενδιάμεσες "στάσεις" για την εμπέδωση των "κεκτημένων". Και μία από αυτές τις "στάσεις" το πρόγραμμα Ιππευτηρίου τούτης της ημερίδος, έτσι, για να μη καταντήσουμε ..."αναβίωση Ιππικού" και κ. Δ. Στεργίου! Και τα καταφέραμε μια χαρά και σήμερα. Κρατώντας, δε τα σημερινά ...κεκτημένα μας στο πορτοφόλιό μας, βγήκαμε στα ωραία πέριξ του Ιππευτηρίου μας για μία εξωτερική περιίππευση συλλέγοντας περαιτέρω διδάγματα.

     Aυτο το πανέξυπνο κοριτσάκι, όσες περισσότερες ώρες "γράφει" επάνω στη ράχη του Ίππου της, τόσο περισσότερη ευφυία αποκαλύπτει, ιδίως, όταν εγκαταλείπει πίσω της το Ιππευτήριο και μπαίνει στη πραγματική κονίστρα της Ιππασίας που είναι το ελεύθερο, φυσικό, έδαφος! Ακόμη ένα δείγμα ότι η Ιππασία την διάλεξε!

     Τούτη η έξοδος από το Ιππευτήριο, ασφαλώς και δεν είχε έναν απλό "αποθερμαντικό" χαρακτήρα αλλά κάτι πολύ σημαντικότερο... κάτι που δεν θα το αποκαλύψουμε εδώ, διότι η Εύα είναι και επιμελής αναγνώστις του Ιστολογίου μας, αλλά θα μας το πει η ίδια, αφού θα έχει χρόνο να το επεξεργαστεί, στην επόμενη συνάντηση...

      Σ'  αυτή την "έξοδο" η ικανότατη Εύα, διέσχισε τα, καθ΄ οδόν, φυσικά εμπόδια με προτεραιότητα την ασφάλεια του Ίππου της και, κυρίως, με ένα χαμόγελο που δεν χάνεται ποτέ από το πρόσωπό της, δείγμα της σχέσεώς της με την Ιππασία.

     Χειρίστηκε ακόμη πιο "αρχηγικά" τον Ίππο της και χωρίς να συγχέει την αρχηγικότητα με την εξουσιαστικότητα.

    Και αφέθηκε, με πολύ χαλαρή διάθεση και το σταθερό της χαμόγελο, στην επιλογή των σωστών χειρισμών ακόμη και στα σημεία-παγίδες της σύντομης διαδρομής... η οποία, όμως, εμπεριείχε αρκετούς απαιτητικούς "σπονδύλους". Σύντομη η έξοδος αλλά... και η Εύα θα μας τα πει στο επόμενο μάθημα!

     Η δική μας Ιππασία είναι αυθεντική, διόλου Ανθρωπο-κεντρική και απολύτως Ιππο-κεντρική! Μπορεί να ντυθήκαμε με μία περισκελίδα εορταστικής, λόγω ημέρας, επισκέψεως και να μη δίνουμε καμία σημασία στο "dress code" της Ιππασίας, αλλά διαρκώς είμαστε έτοιμοι να εφιππεύσουμε οποτεδήποτε και οιονδήποτε Ίππο χρειαστεί απολαμβάνοντας αενάως την σχέση μας με τον Ίππο. Αυτή είναι η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων"!