"Ο ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΗΣ ΔΥΝΑΜΕΩΣ" Γ' ΕΙΚΟΝΟΛΗΨΙΑ και, επιτέλους(!) ..."ΑΝΟΙΓΜΑ ΚΑΜΠΑΝΙΤΗ"

 "Ο ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΗΣ ΔΥΝΑΜΕΩΣ"

Γ' ΕΙΚΟΝΟΛΗΨΙΑ

και, επιτέλους(!) ..."ΑΝΟΙΓΜΑ ΚΑΜΠΑΝΙΤΗ"

     Στον ιδανικότερο Σταύλο του κόσμου, τα αλογάκια βολτάρουν ελεύθερα παντού, τα οικόσιτα ζώα χαϊδεύονται άφοβα με τους επισκέπτες κι όλοι νιώθουμε "ένα"! Και έναν τέτοιο Σταύλο χαιρόμαστε και οι "Έλληνες Κένταυροι" με εκπαιδευτικές ημερίδες πανέμορφες σαν τη σημερινή.

     "Σήμα κατατεθέν" της καθημερινότητος αυτού του Σταύλου είναι μια πρωτόγνωρη φυσικότητα με όλους τους ζώντες οργανισμούς, Ανθρώπους, Ίππους και λοιπά οικόσιτα, να συνυπάρχουν και να κυκλοφορούν ελεύθερα, ο ένας δίπλα στον άλλο, σε όλους τους χώρους, όλες τις ώρες.

     Και όταν μπαίνοντας στον Σταύλο σε περιμένουν σκηνές σαν κι αυτές, ε, τότε σίγουρα η συνέχεια μπορεί να είναι σαν αυτό που ζήσαμε και σήμερα...

     Τρίτη εικονοληψία, αυτή την φορά, από τον φίλτατο Σκηνοθέτη κ. Παναγιώτη Γλυνό για την ταινία που ετοιμάζει με θέμα τη ζωή των "Ελλήνων Κενταύρων" και, σήμερα, η δική του δουλειά ξεκίνησε πολύ ξεκινήσει η δική μας!

     "Εμμονικός" με την επάρκεια των λήψεών του ο νεαρός Σκηνοθέτης, μέσα σε ελάχιστο χρόνο έδειξε ότι το "μάτι" του παρατηρεί πολλά από εκείνα που περνούν απαρατήρητα στα δικά μας "μάτια".

     Διακριτική ..."σκιά" μας, πλέον, ο κ. Παναγιώτης Γλυνός, αμίλητος και αυτοσυγκεντρωμένος στο viseur του όσες ώρες εμείς διατρέχουμε τον στίβο του Ιππευτηρίου, συλλέγει το "υλικό" του ενώ μπροστά μας υπάρχει ακόμη μακρύς δρόμος...

     Η έναρξη και η λήξη της ημερίδος με τον Μάνο μας, επανέφερε στο προσκήνιο τις συνήθεις αιτιάσεις των αρχαρίων εκπαιδευομένων οι οποίοι ξαφνιάζονται από τις πολλές και διάφορες "εκφάνσεις" του ασκησιολογίου, παραβλέποντας ότι πίσω από την όποιαν αποτυχία ή την επιδιωκόμενη επιτυχία της εκτελέσεώς του βρίσκονται, α π ο κ λ ε ι σ τ ι κ ώ ς, οι ίδιοι και ο βαθμός αυτοσυγκεντρώσεώς τους! Βεβαίως και είναι φυσική η όποια αγωνία ενός ασκουμένου όταν αυτός επιχειρεί ενώπιον θεατών (ακόμη και ενώπιον του Εκπαιδευτή του) και το "εγώ" διατηρείται στην κορυφή της ανθρώπινης ευαισθησίας, όμως, αυτήν ακριβώς την "κορυφή" επιδιώκει να εξυγιάνει η διδασκαλία μιας πολεμικής τέχνης αναγνωρίζοντας τον ατελή  ε α υ τ ό  μας ως "στόχο"  και όχι τον οιονδήποτε "απέναντι".

     Και, εν τέλει, ο Μάνος τα κατάφερε και να καλπάσει και να "υποψιαστεί" βαθύτερα για όλα τούτα ξεκινώντας με την προθερμαντική διαδικασία και καταλήγοντας με άψογες καλπαστικές τοξεύσεις. 

     Πολύ καλοί οι προκαταρκτικοί καλπασμοί του, έδειξαν αρκετά καλές "στιγμές" αυτοσυγκεντρώσεως για τον Μάνο που απέσπασε τις επιδοκιμασίες του Εκπαιδευτή του.

     Στην Ιππασία, πράγματι, αυτή η αυτοσυγκέντρωση επί της διαχειρίσεως του Ίππου είναι το  π α ν  και σήμερα ο Μάνος τα κατάφερε αρκετά! 

        Την σκυτάλη "σχολικός Ίππος" την ανέλαβε η Εύα η οποία ήδη παραδίδει ...μαθήματα αρίστου ιππικού "καθίσματος" και υψηλής αυτοσυγκεντρώσεως στα "δύσκολα", ενώ στα "εύκολα" χαλαρώνει, ίσως, από μία αίσθηση υπερεμπιστοσύνης η οποία έχει το τίμημά της...

     Η Εύα μας, όπως προηγουμένως κι ο Μάνος, αφέθηκε επί μακρόν να προετοιμασθεί για την εκτέλεση του ασκησιολογίου της, πριν αναλάβει το Τόξο της.

     Κατόπιν, ασκήθηκε σε άοπλους καλπασμούς ώστε να υποβοηθήσει την μυική μνήμη της για τους ενόπλους που θα ακολουθούσαν.

     Εξαιρετική και σήμερα στις καλπαστικές τοξεύσεις της μας ενθουσίασε από την πρώτη της βολή με υψηλή καλπαστική ταχύτητα, της οποίας το βέλος κατέληξε επί του στόχου ο οποίος ήταν μία μικρή κορίνα σε απόσταση δώδεκα μέτρων! Βεβαίως, την Εύα, την καταχειροκροτήσαμε όλοι!  

     Πολύ πιο "μπροστά", σήμερα, η Εύα από κάθε προηγούμενη φορά, δεν χρειάστηκε ούτε μία διόρθωση και σε όλες τις καλπαστικές εξόδους της κατάφερε να διατηρήσει, κατά κανόνα, επαρκέστατα τον ρυθμό του Ίππου με αξιοθαύμαστην ακρίβεια καθ΄ όλη την διαδρομή! 

     Η Εύα συνέχισε ένα ασκησιολόγιο με έμφαση στην θεατρικότητα των τοξεύσεων, πάντοτε σε καλπασμό και φάνηκε ότι αυτό την οδήγησε σε μιαν "σκηνική" βελτίωση των αφέσεων της χορδής, κάτι που αποτύπωσε ο φωτογραφικός φακός και επανελήφθη μέχρι το πέρας του προγράμματός της!

     Κι ενώ η Εύα ολοκλήρωσε το πρόγραμμά της κι επρόκειτο να αφιππεύσει για να συνεχισθεί η ημερίδα με άλλον εκπαιδευόμενο, ..."ανοίξαμε Καμπανίτη", όπως λέγεται η πτώση αναβάτη από τον Ίππο, διότι η Εύα αναιτιολογήτως και σχεδόν σε βάδην βρέθηκε επί του ...εδάφους! Μετά από πολύ καιρό, καιρό πολλών μηνών ίσως και χρόνου, σήμερα είχαμε ...επιτέλους, έτσι, για να σπάει και η ..ανία(!), την πρώτη πτώση μαθητή και αυτό σημαίνει ότι θα έπρεπε να ανοίξουμε ...σαμπάνια, όπως συνηθίζεται στις ευρωπαϊκές στρατιωτικές ιππικές Σχολές όπου οι οροφές των τραπεζαριών καλύπτονται από τους φελλούς των φιαλών σαμπάνιας που προστίθενται μετά από κάθε πτώση εκπαιδευομένου! Αυτή ήταν και η πρώτη πτώση της αγαπημένης μας Εύας ενώ ο Εκπαιδευτής θυμάται πάντα τις, μέχρι τώρα, είκοσιδικές του πτώσεις ως τα καλύτερα "μαθήματα" που πέχει απολαύσει στην εικοσιτετραετή "σχέση" του με την Ιππασία! Ευοί-ευάν, λοιπόν και, αμέσως μετά την πτώση της, η Εύα μας επανεφίππευσε!

     Η Ταξιαρχία μας, κατόπιν, συνέχισε την βελτίωση του καλπασμού της, αρχικώς με δική της και μόνον προσπάθεια γενομένης δεκτής της επιθυμίας της, αλλά η πολυετής εμπειρία ακαδημαϊκής ιππεύσεως με χρήση σέλλας, όχι μόνον δεν στάθηκε αρωγός των προσπαθειών της αλλά και υπήρξε επιβαρυντικός παράγων στον γυμνιππευτικό καλπασμό επί ανεπισάκτου Ίππου. 

     Έτσι εκλήθη ο Μάνος να την συνδράμει από του εδάφους παροτρύνοντας σε υποβοηθούμενο καλπασμό τον σχολικό Ίππο, όπερ και ...εγένετο! Κατόπιν αυτού, δε, η Ταξιαρχία επανέλαβε μόνη τους καλπασμούς της, βελτιώνοντάς τους συνεχώς. Ουδέν άλυτον πρόβλημα επί του στίβου!

     Την "αυλαία" της σημερινής ημερίδος "έκλεισε" ο Μάνος εκτελώντας για πρώτη φορά την βασικότατην άσκηση ισορροπίας της "ανασύρσεως βελών" σε βάδηνκαι τροχάδην.

     Η ανάσυρση βελών η οποία εξελίσσεται και στην ταχύτητα του καλπασμού ακόμηκαι στην ανάληψη αντικειμένων από του εδάφους σε καλπασμό, είναι βασική για την σταθεροποίηση του αναβάτη επί του Ίππου και, γι αυτό, εφαρμόζεται και στο ασκησιολόγιο τηςΤζιγκίτοβκα.

     Η άσκηση αυτή είναι πολύ ευεργετική για την ανάπτυξη της αυτοσυγκεντρώσεως του αναβάτη διότι η σχέση ταχύτητος κινήσεως και χειρισμού ανασύρσεως τον υποχρεώνει σε έγκαιρο προσχεδιασμό και εκτέλεση καθ΄ όλη την διαδρομή.

      Όπως, δε προείπαμε, ο Μάνος ανέσυρε, αναλογικώς, περισσότερα βέλη κατά τον δυσκολότερο τροχασμό, απ΄ όσα στο ευκολότερο βάδην και ο Σκηνοθέτης μας ο οποίος μας ζήτησε να επαναλάβουμε οn camera την άσκηση και τον οποίον πολλαπλώς ευχαριστούμε και, ασφαλώς, θα την επαναλάβουμε. 

 

ΕΞΟΔΟΣ ΣΕ ΠΡΩΤΟ ΚΑΛΠΑΣΜΟ

 ΕΞΟΔΟΣ ΣΕ ΠΡΩΤΟ ΚΑΛΠΑΣΜΟ

     Ένα πολύ ουσιαστικό ζήτημα τέθηκε σε τούτη την προπονητικήν ημερίδα κατά την οποία το ζητούμενο ήταν η έξοδος σε πρώτο καλπασμό της εκπαιδευόμενης Ταξιαρχίας μας η οποία ζήτησε να της επιτραπεί να ρυθμίσει μόνη της την ψυχολογία της και εκείνη να επιλέξει την στιγμή αυτής της πρώτης εξόδου της σε καλπασμό. Ανέκυψε έτσι ένα δίλημμα περί πειθαρχίας στην καθοδήγηση του Εκπαιδευτή της ή παράκαμψη αυτής της προϋποθέσεως επιτρέποντας στην Ταξιαρχία να αυτενεργήσει, όπως ένιωθε καλύτερα.

     Για τον Εκπαιδευτή, όπως ήταν φυσικό, δύο παράγοντες  κυριάρχησαν στην λήψη της τελικής αποφάσεώς του: (α) Η εμβληματική φράση του Γερμανού φιλοσόφου Otto Dietrich ("Δεν αποδεχόμεθα, απλώς, την ελευθερία της προσωπικότητος του άλλου, αλλά την απαιτούμε!") και (β) Η υπεύθυνη και ισχυρή προσωπικότητα της Ταξιαρχίας που αποτελεί και εγγύηση των όσων υπόσχεται.

     Απ΄ ό,τι φάνηκε και οι δύο παράγοντες επιβεβαιώθηκαν στην περίπτωση της Ταξιαρχίας η οποία, αφού αυτοσυγκεντρώθηκε χωρίς καμία παρέμβαση του Εκπαιδευτή, σύντομα βγήκε στον πρώτο της γυμνιππευτικό καλπασμό με όλες τις επιφυλάξεις του αρχαρίου αλλά και με πλήρη ασφάλεια! Ούτε ο Otto Dietrich, ούτε η ...φύση κάνουν λάθη!

"ΣΑΝ ΔΕΙΣ ΣΤΟΝ ΟΡΙΖΟΝΤΑ ΣΚΟΝΗ..."

"ΣΑΝ ΔΕΙΣ ΣΤΟΝ ΟΡΙΖΟΝΤΑ ΣΚΟΝΗ..."

«Σαν δεις στον ορίζοντα σκόνη,

οπλές αν κροτούν βουερές,...»

https://horsebackarcherygr.blogspot.com/2018/09/o-cd-o-k-cd.html

     Έτσι αρχίζει ο Ύμνος των «Ελλήνων Κενταύρων» τον οποίο μελοποίησε ο έξοχος Κύπριος Συνθέτης Κωνσταντίνος Στυλιανού και οι καλπασμοί του Μάνου μας δικαιώνουν πλήρως των στίχων το αληθές: Κάθε που καλπάζει και τοξεύει ο Μάνος μας η σκόνη φτάνει μέχρι τη πλατεία ...Συντάγματος «ταίζοντας» τους 301 μητραλοίες του κΕνοβουλίου! Και αυτό το απολαύσαμε και κατά την σημερινή εκπαιδευτικήν ημερίδα με τους ολοένα και πιο ...σαρωτικούς καλπασμούς του Μάνου ο οποίος, με το μαχητικό ταμπεραμέντο του, παρασύρει τον Ίππο του σε τρελλά...γκάζια! 

     Και αυτή την περίοδο, πλέον, ο Μάνος έχει υποβληθεί σε ένα ασκησιολόγιο «καλπαστικής βελτιώσεως», θα λέγαμε, με ένα απροσδόκητο αποτέλεσμα το οποίο ο ίδιος δεν κατάλαβε: Έφθασε σε σημείο εξόδου σε καλπασμό από το πρώτο βήμα, κάτι πολύ χρήσιμο και απαιτητικό ειδικώς κατά την συμμετοχή σε αγώνες. Και ο φωτογραφικός φακός αποτύπωσε την σκηνή η οποία αποτελεί απαρχή ακόμη περισσότερων βελτιώσεων. Η διδασκαλία της Έφιππης Τοξοβολίας φθάνει πολύ μακριά και περιλαμβάνει πολλές «πτυχές» ιδιαιτέρως ...συναρπαστικές!

     Η εκπαίδευση στο ο,τιδήποτε δεν είναι παρά η βαθμιαία δόμηση γνώσεων και δεξιοτήτων η οποία προϋποθέτει την σύναψη πολλών παραμέτρων με μεθοδικότητα και σε βάθος χρόνου και, όπως κάθε δόμηση, απαιτεί την προσεκτική τοποθέτηση "λίθου επί λίθο" ώστε να αποφευχθούν ανεπιθύμητες "κατακρημνίσεις" του οικοδομήματος...  

     Και στη συγκεκριμένη περίπτωση, έχοντας να κάνουμε με ένα "σκληρά" γυμνασμένο σώμα σε αντίθεση με την χαλαρότητα και ευκαμψία που προϋποθέτει η Ιππασία, η σωστή εκπαίδευση του Ιππέως προϋποθέτει διαρκείς αναπροσαρμογές τακτικών ώστε και να αποφύγουμε "απώλειες" της ήδη δυναμικής γυμνάσεως και να επιτύχουμε την ευκαμψία που χαρακτηρίζει τον έφιππο Τοξότη και ο Μάνος μας προκαλεί σε ανιχνεύσεις νέων "μονοπατιών"... 

     Τελικώς, η αυτοπειθαρχία του συγκεκριμένου εκπαιδευομένου και η φυσιοκεντρικότητά του αποτελούν εγγυήσεις για την επιτυχία του τελικού αποτελέσματος!

     Μετά από μια απουσία προς διεκπεραίωση ατομικών υποχρεώσεων, η Ταξιαρχία, επιστρέφοντας στο Ιππευτήριο μας δίδαξε ότι κάθε εκπαιδευτικό "διάκενο" μπορεί να καταλήξει ακόμη και σε ένα βήμα προόδου επιτυγχάνοντας, σήμερα, τις πρώτες της διελεύσεις "εμποδίου", βεβαίως, με όλες τις επιφυλάξεις του απολύτως αρχαρίου, αλλά με αξιοπρεπέστατο αποτέλεσμα!

     Και, λέμε "διελεύσεις" διότι δεν επρόκειτο περί εμποδίου αλλά περί διαμορφώσεως η οποία παρέπεμπε τον αρχάριο σε αυτό που κατόπιν θα του εμφανισθεί ως πραγματική υπερπήδηση, έτσι, για να μη μπερδευόμαστε!

     Ακόμη ένας ευγενής και αυτοπειθαρχημένος χαρακτήρας στην Σχολή μας, η Ταξιαρχία, απέδειξε και σήμερα ότι "δουλεύοντας" με τον εαυτό της ξεπερνά φόβους και αναστολές ερχόμενη σε ολοένα και στενότερη επαφή με τον Ίππο, τον εννοεί βαθύτερα και συνεργάζεται μαζύ του ολοένα και αποτελεσματικότερα!

     Και η πρόοδος της Ταξιαρχίας τούτη την φορά ήταν εμφανής σε όλα τα στάδια του μαθήματός της, ακόμη και στην άσκηση της ασφαλούς εγκαταλείψεως (αφιππεύσεως) Ίππου!

     Ξαναβρίσκοντας την επαφή της με την Έφιππη Τοξοβολία, η Ταξιαρχία, σήμερα, εκτός των άλλων, τόξευσε ικανοποιητικότατα, κρατώντας ρυθμό και με αξιοπρόσεκτη ακρίβεια τεχνικής.

     Και τόξευσε πολύ περισσότερο απ΄ όσο αναμένεται από κάποιον που επιστρέφει μετά από απουσία Ιππευτηρίου, πάντοτε το ίδιο σωστά.  

    Αυτή τη φορά η Ταξιαρχία εμπνεόμενη από τις εφιππεύσεις δι εφάλσεως του Μάνου, του ζήτησε να την καθοδηγήσει ώστε να εξασκηθεί και η ίδια σε παρόμοιες εφιππεύσεις και, βεβαίως, ο Μάνος έσπευσε να την βοηθήσει.

     Γνωστός ..."σαλταδόρος" δι εφάλσεως, ο Μάνος, θυμίζει εκείνους του κατοχικούς γαβριάδες οι οποίοι σαλτάριζαν στα οχήματα των Γερμανών για να κλέψουν τη ρεζέρβα και να την κάνουν σόλες παπουτσιών με αποτέλεσμα οι Γερμανοί συχνά να τους τσακώνουν και να τους σφαλιαρίζουν κάνοντάς τους μεταπολεμικούς ..."ήρωες" που διεκδικούσαν αποζημιώσεις με ατζέντη τον Μανώλη Γλέζο! 

     Και, σήμερα, ο Μάνος απέδειξε ότι μπορεί να διδάξει την ..."τέχνη" του, όπως φάνηκε και στην περίπτωση της Ταξιαρχίας η οποία μπόρεσε, σε πρώτη φάση, αν όχι να εφιππεύσει, τουλάχιστον, να ...απογειωθεί! 

     Ευχάριστη "νότα" κατά την σημερινή ημερίδα η παρουσία της εξαιρετικής Εκπαιδεύτριας κ. Έλσας Στραβάκου η οποία εκπαιδεύει στην Ιππασία πανεπιστημιακούς φοιτητές και με την οποία είχαμε εξαιρετική συνεργασία στο Κ.Ε.ΙΠΠ. το οποίο διέλυσε κατά εγκληματικό τρόπο ο μητραλοίας "υπουργός" Παύλος Γερουλάνος! 

     Και οι εξαιρετικές "ημέρες Ιππευτηρίου" συνεχίζονται στον μοναδικό Σταύλο του πραγματικού αλογατάρη Τάσου Μυλωνάκου, όπου οι ιδανικές συνθήκες εργασίας επιτρέπουν, χρόνια τώρα, την διαρκή πρόοδο της Ομάδος των "Ελλήνων Κενταύρων", λόγος για τον οποίον του είμαστε ευγνώμονες!

ΚΙ ΟΜΩΣ, ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΜΑΖΟΝΕΣ!

 ΚΙ ΟΜΩΣ, ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΜΑΖΟΝΕΣ!

     Κι όμως, υπάρχουν Αμαζόνες, όχι μόνον στη Μυθολογία αλλά και στην σημερινή πραγματικότητα ζώντας ανάμεσά μας. Και σήμερα ανακαλύψαμε ακόμη μία η οποία κάλπασε και τόξευσε για πρώτη φορά!

     Καλωσήλθες στην μεγάλη Οικογένεια των Εφίππων Τοξοτών, Συνασκούμενη Εύα!

    Κατά την σημερινή ημερίδα, η Εύα, με άριστο "κάθισμα" όπως πάντοτε, ασχολήθηκε με τον καλπασμό και τον ευχαριστήθηκε, αρχικώς άοπλη!

     Της ζητήθηκε να αναλάβει τις ηνίες στο ένα χέρι και με το ελεύθερο να μας ...χαιρετά καθώς θα κάλπαζε και το έκανε χωρίς δυσκολία.

      Η Εύα συνέχισε με καλπαστικούς ιππακοντισμούς εκτελώντας τους κατά τρόπον άριστο πριν περάσει στην τροχαστικήν Έφιππη Τοξοβολία όπως παραπλανητικώς της ζητήθηκε την οποία, όμως, ποτέ δεν εξετέλεσε διότι, εν τω μεταξύ, ο πονηρός Εκπαιδευτής, χωρίς η Εύα να το αντιληφθεί ...ψιθύρισε στο αφτί του Ίππου να καλπάσει!

     

Κι έτσι η ανυποψίαστη Εύα, προετοιμαζόμενη με το οπλισμένο Τόξο της να τροχάσει βρέθηκε να ...καλπάζει, οπότε, ψυχραιμότατη (όχι, αν ήθελε ας ...έπεφτε!) άνοιξε την χορδή και τόξευσε για πρώτη φορά σε καλπασμό, υλοποιώντας την επιθυμία της να νιώσει την Έφιππη Τοξοβολία! Πόση χαρά μας δίνουν τέτοιοι χαρακτήρες οι οποίοι, χωρίς να χάνουν τίποτε από την θηλυκότητά τους γίνονται, όταν η περίσταση το καλεί, ...αρσενικότεροι των ...αρρένων και πόσο μας ξαναφέρνουν προ των ωραιοτέρων μυθικών προτύπων όπως αυτά των Αμαζόνων που νομίζουμε ότι χάνονται σε κιτρινισμένες σελίδες παλαιοτύπων ενώ είναι ολοζώντανες ανάμεσά μας;  

ΛΑΜΠΡΗ ΗΜΕΡΙΔΑ ΠΡΙΝ ΤΗ ...ΛΑΜΠΡΗ!

 ΛΑΜΠΡΗ ΗΜΕΡΙΔΑ ΠΡΙΝ ΤΗ ...ΛΑΜΠΡΗ!

     Μπορεί στην καθιερωμένη εναρκτήρια φωτογραφία αυτής της ημερίδος ο σχολικός Ίππος μας να θέλησε να κρατήσει για τον εαυτό του την Ταξιαρχία μας "κρύβοντάς" την αλλά, στη συνέχεια, έκανε τα πάντα και τελικώς τα κατάφερε να την αναδείξει σε μια πραγματικήν Αμαζόνα διευκολύνοντάς την να εκτελέσει τις πρώτες τοξεύσεις της σε τροχασμό!

     Κι ο ίδιος Ίππος ανέδειξε και τον Μάνο μας σε έναν άριστο Ιππακοντιστή ο οποίος σε καλπασμό εξακόντισε το όπλο του και, μάλιστα, με τέτοιαν άνεση και σε τέτοιαν απόσταση ώστε να μας αναγκάσει να του φωνάξουμε "Πρόσεξε μη τρυπήσεις το τσίγκο της περιφράξεως!". Βεβαίως, σ΄ αυτό δεν βοήθησε μόνον ο Ίππος αλλά και το σωστό ...παντελόνι που αποφάσισε να φορέσει ο Μάνος μας, μετά το φιάσκο της προηγουμένης ιππεύσεώς του!

     Λαμπρή ημερίδα πριν τη ...Λαμπρή και η δική μας Λαμπρή τούτη η ηλιόλουστη αλκυονίδα ημέρα με άνεμο μεν αλλά ...εμπνευσιακή "ατμόσφαιρα", με τροχαστικήν Έφιππη Τοξοβολία και καλπαστικόν Ιππακοντισμό, κυρίως με αρμονία, ακρίβεια εκτελέσεως ασκησιολογίου και ...κέφι, πολύ ...κέφι, με την Ταξιαρχία στο τέλος να λέει "Σήμερα αισθάνθηκα χαρά!" και με τον Εκπαιδευτή να αισθάνεται υπερήφανος για έναν αξιολάτρευτο σχολικό Ίππο και για δυο εκπαιδευόμενους με άριστην απόδοση!  Α υ τ ό  είναι Ιππασία!

     Kαι οι δύο οι σημερινοί εκπαιδευόμενοι εισήχθησαν στον κύριο στόχο των διαφορετικών αντικειμένων τους από, διαφορετικά, βεβαίως, μονοπάτια: Η κατάληξη σε τροχαστικήν Έφιππη Τοξοβολία για την Ταξιαρχία και η ανάκτηση του καλού καλπαστικού "καθίσματος" για τον Μάνο.

     Έτσι, η Ταξιαρχία ξεκίνησε με βαδιστικό Ιππακοντισμό και παρά την γκρίνια της για κοντινό εξακοντισμό, το γυναικείο χέρι της απέδωσε πολύ καλύτερα από το αναμενόμενο.

     Ακολούθως η Ταξιαρχία ασκήθηκε στη διατήρηση του τροχαστικού ρυθμού με το ένα χέρι στην ανάταση ώσδτε να αρχίσει, σιγά-σιγά, να αποδεσμεύεται από την ανάγκη "στηρίξεως" επί των ηνιών.  

     Η Ταξιαρχία συνέχισε με τροχαστικόν Ιππακοντισμό, με ασφαλές "κάθισμα" και πολύ καλούς διευθυντικούς χειρισμούς, ενώ οι εξακοντίσεις της ήσαν κατά πολύ βελτιωμένες.  

     Κι έτσι, φτάσαμε σε μιαν "έτοιμη" Ταξιαρχία για τροχαστικές τοξεύσεις τις οποίες κατάφερε άνετα και με εμφανή μαχητικότητα!

     Ο Μάνος υπεβλήθη, αρχικώς, σε ένα προ-καλπαστικό ασκησιολόγιο το οποίο τον προετοίμασε για έναν καλό καλπασμό επί μεμετρημένης διαδρομής.

     Αρκετά "τεχνάσματα" ανακτήσεως της καλπαστικής αυτοπεποιθήσεως και, κυρίως, της αυτοπεποιθήσεως της αποτελεσματικότητος εντολών, πάντοτε επί στροφής, ενώ ο Μάνος επεδείκνυε γεωμετρική βελτίωση από στιγμή σε στιγμή, από καλπασμό σε καλπασμό!

     Και αφού πήγαν κατ΄ ευχήν ως προς τον καλό καλπασμό, ο Μάνος υπεβλήθη και σε μία διαδικασία βαθύνσεως του "καθίσματός" του και βελτιώσεως της ευσταθούς ισορροπίας του με καλπαστικόν Ιππακοντισμό κατά την διάρκεια του οποίου η μαχητική φύση του Μάνου "έλαμψε" στο Ιππευτήριο, επιτυγχανομένου ούτω πως του αντικειμενικού σκοπού της ημερίδος.

     

Ένα ευπαρουσίαστο πιάτο spaghetti alla puttanesca στο "Ristorante Verona" (πολύ πριν τα δευτεροκλασάτα "μαγείρια" των μοντέρνων πρωινάδικων και των ...27 φύλων -και φτερών...- ανακαλύψουν το ...bagnomaria για να ξαναζεστάνουν τα προμαγειρευμένα του φαστφουντάδικου) προϋπέθετε μιαν ακολουθία υλικών και χειρισμών άνευ των οποίων δεν θα μπορούσε ποτέ να παρουσιασθεί το πιάτο αυτό στον γευσιγνώστη! Ε, το ίδιο προϋποθέτει κι ένα σωστό μάθημα Ιππασίας κι ο chef, είτε ο μεγάλος Angelo Angeli, είτε ο υπογράφων κατέχουν και την "συνταγή" και την υπομονή ώστε η γεύση να υπερκαλύπτεται από την επίγευση, όπως και στην περίπτωση της Ταξιαρχίας η οποία περιέγραψε την "επίγευσή" της από την σημερινή ημερίδα όπως προανεφέρθη! Τον Μάνο μας θα τον ακούσουμε εν συνεχεία.