ΑΝΥΠΑΚΟΗ!

 ΑΝΥΠΑΚΟΗ!

     Οι ολέθριες επιπτώσεις στη ψυχολογία των νεο-ραγιάδων έγιναν αδρότερες στην αντίληψη των "Ελλήνων Κενταύρων" σήμερα, στην παραλία όπου βιώσαμε ακόμη βαθύτερα τα οικτρά αποτελέσματα των μεθοδεύσεων της υγειονομικής τρομοκρατίας που κατάφερε το διεφθαρμένο σύστημα με υπομόχλια τους αρνησιπάτριδες (και απαρνητές των πατέρων τους!) Πλεύρηδες!

      Κατά την διάρκεια της, σημερινής, άτυπης εκπαιδευτικής ημερίδος μας με το γλυκύτατο αλογάκι μας στη γειτονική μας παραλία, χαρήκαμε τις φιλικές αντιδράσεις όλων των λουομένων οι οποίοι όχι μόνον αποδέχθηκαν χωρίς καμιάν αντίδραση το ευγενικό τετράποδό μας, αλλά και κολύμπησαν κοντά του δείχνοντας πλήρως εναρμονισμένοι και συνυπάρχοντες με αυτό, κάτω ακριβώς από την ευγενέστατη ναυαγοσώστιδα η οποία απολάμβανε κι αυτή τα "παιγνίδια" του Μπάλιου μας.

     Αν και όλοι άγνωστοι μεταξύ αγνώστων, πράγματι, ήταν εντυπωσιακή η ομόθυμη αποδοχή ενός Ίππου εν μέσω λουομένων σε μιαν οργανωμένη παραλία με πολλούς να πλησιάζουν για να χαρούν από κοντά την παρουσία ενός Ίππου εκεί που, άλλοτε, μια τέτοια παρουσία θα αντιμετωπίζονταν ως ..."βλασφημία" στην υγειονομική "καθωσπρέπεια" αυτών που ουρούν στο θαλασσινό νερό, πετάνε τα σκουπίδια τους οπουδήποτε και βαριούνται να μαζέψουν το σπασμένο ποτήρι του ..."φραπέ", αφήνοντας τα γυαλιά πάνω στην άμμο για να ..."καλωσορίσουν" γυμνές πατούσες.

     Πράγματι, χαρήκαμε την εμφανή αναβάθμιση των ζωοφιλικών αισθημάτων των συν-λουομένων και όλοι μαζύ, με ...προεξάρχοντα τον τετράποδο Μπάλλιο, χαρήκαμε την πρωινή θάλασσα μιας καλοκαιρινής αττικής παραλίας, πλήρως εναρμονισμένοι με αγνώστους συνυπάρχοντες, ώσπου...

     ....Ώσπου μας πλησίασε δειλά ένας συμπαθέστατος ηλικιωμένος κύριος, μας χαμογέλασε και μας ρώτησε: "Είναι άρρωστο το αλογάκι και το φέρατε για μπάνιο;". Του απαντήσαμε ότι ο Μπάλιος χαίρει άκρας υγείας αλλά και αυτός ήρθε όπως κι όλοι οι λουόμενοι, απλώς, για μπανάκι, αλλά ο ευγενής ηλικιωμένος επέμεινε: "Μα σήμερα όλοι οι άρρωστοι ερχόμαστε για μπάνιο..." και η φράση αυτή μας αναστάτωσε.

     Ο συνομιλητής μας δεν μας έδωσε την αίσθηση του "αρρώστου" πλην κάποιων διακυμάνσεων διατυπώσεως προφορικού λόγου και παρά την ηλικία του έδειχνε αρκετά ακμαίος όσο και συμπαθέστατος πίσω από τα διακριτικά γυαλάκια του. Κι όμως, ο άνθρωπος αυτός βίωνε την  α ρ ρ ώ σ τ ι α  ως κάτι το δεδομένο, ως κάτι το γενικευμένο, ως ...κανόνα!

     Η υγειονομική δικτατορία της τυραννικής δημοκρατίας λειτουργεί "υποδορίως" για να διαχύσει το δηλητήριο της ανημπόριας στους όχλους επί των οποίων μεθοδεύει τον έλεγχο και την χειραγώγηση, με "εργαλεία" τους απανταχού Πλεύρηδες! Καθήκον μας η υπέρβαση, παντί τρόπω, του καταβλητικού κλωβού της φυσικής αδυναμίας στον οποίο προσπαθούν να μας αδρανοποιήσουν, καθήκον μας η ανυπακοή στο σύστημα, παντί μέσω, και ανεξαρτήτως κόστους!

     Για τους "Έλληνες Κενταύρους" η ανυπακοή υπήρξε κανόνας καθ΄ όλη την διάρκεια της ψευδώνυμης "ΠΑΝ"-δημίας και η ανυπακοή στο διεφθαρμένο σύστημα θα παραμείνει κανόνας της Σχολής μας προς διατήρηση του αναπαλλοτριώτου δικαιώματός μας του habeas corpus ώστε να συνεχίζουμε να ζούμε υγιείς και ακμάζοντες! 

ΕΝΑΛΙΑ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

ΕΝΑΛΙΑ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

     Η Ελλάδα έχει μιαν υπέροχη θάλασσα η οποία, τώρα το καλοκαίρι αποτελεί προνόμιο για όσους εκτιμούμε αυτό τον υγρό θησαυρό και, βεβαίως, εμείς οι Εφιπποτοξότες δεν μπορούμε να την διαχωρίσουμε από την πολεμική τέχνη μας την οποία την θεωρούμε ως δεδομένη και μέσα στο θαλασσινό στοιχείο. Κι όπως καλοκαίριασε στη Πατρίδα μας, στη Σχολή των «Ελλήνων Κενταύρων» θέτουμε ως προτεραιότητα την απόλαυση της Έφιππης Τοξοβολίας και μέσα στη θάλασσα, «δίπλα» στην οποία βρίσκεται και το Ιππευτήριό μας. Αρχίσαμε, λοιπόν, την εκπαίδευση σε ένα πρόγραμμα που το ονομάσαμε «Ενάλια Έφιππη Τοξοβολία» προετοιμαζόμενοι να τοξεύουμε έφιπποι και μέσα από το νερό.

      Καθώς η δικαίωση του πολεμιστή κρίνεται από την φαντασία του, η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" έδωσε, εκ της ιδρύσεώς της, μεγάλη έμφαση στην ανάπτυξη της μαχητικής φαντασίας των μαθητών της και στην ενθάρρυνσή τους να ανακαλύπτουν συνεχώς νέα "μονοπάτια" αναπτύξεως δεξιοτήτων και να εφευρίσκουν "πρωτιές" οι οποίες και δίνουν το πλεονέκτημα στη μάχη. Έτσι, από το 2005 μέχρι σήμερα, οι "Έλληνες Κένταυροι" παραμένουμε πρωτοπόροι σε πολλά και, τελευταίως, ευκαιρίας δοθείσης, αρχίσαμε να μελετούμε και την Ενάλια Έφιππη Τοξοβολία, αξιοποιώντας δυνατότητες που μας προσφέρονται.

     Γιατί, όμως, Ενάλια Έφιππη Τοξοβολία;

      Διότι ο θαλάσσιος στίβος αποτελεί ακόμη ένα φυσικό πεδίο μάχης όπου μπορεί να αναπτυχθεί μια πολεμική τέχνη όπως η Έφιππη Τοξοβολία, διότι η εξοικείωση του Εφιπποτοξότη με διαφορετικά φυσικά πεδία συμπεριλαμβανομένου και του θαλάσσιου του δίνει πλεονέκτημα δεξιοτήτων, διότι, σε ένα πιο προχωρημένο στάδιο, το φαινόμενο της αντώσεως σε συνδυασμό με την έφιππη κατάσταση, "ραφινάρει" πολλά που έχουν σχέση με την Ιππασία, την Τοξοβολία και, βεβαίως, την Έφιππη Τοξοβολία.

     Σήμερα, λοιπόν, ήταν η αφετηρία της δικής μας εμπλοκής με την Ενάλια Έφιππη Τοξοβολία καταφέρνοντας την ..."παρθενική" εμπειρία μας μαζύ της.

     Επιλέξαμε ένα παραλιακό σημείο κοντά στη Κοιλάδα μας και, βεβαίως, ένα σημείο που να μην προσελκύει πολλούς κολυμβητές οι οποίοι θα μπορούσαν να ενοχληθούν από την παρουσία ενός Ίππου κοντά τους. Πέραν του "γράμματος" του (ανόητου) Νόμου, ως "Έλληνες Κένταυροι" με αυτοσεβασμό, οίκοθεν, υποχρεούμεθα στον σεβασμό του άλλου και, βεβαίως, στον σεβασμό όσων δεν είναι εξοικειωμένοι με το πεντακάθαρο φυτοφάγο που λέγεται "Ίππος" και του οποίου οι παραγόμενοι ρύποι είναι πολλαπλασίως λιγότεροι από εκείνους του παμφάγου Ανθρώπου! 

     Έχοντας ήδη εξοικειώσει τον Ίππο μας με το θαλασσινό νερό, παραμείναμε στα αβαθή αφού αυτή ήταν η δεύτερη φορά της επαφής του Ίππου μας με την θάλασσα και εφαρμόσαμε μια εισαγωγική τακτική ώστε να του επιτρέψουμε να ξαναθυμηθεί τις ευχάριστες στιγμές που βίωσε κατά την προηγούμενη επαφή του, όταν πρωτοέπαιξε "σκάβοντας" με το πρόσθιο πόδι του το νερό και διασκεδάζοντας με τους κυματισμούς και τους αφρούς που προκαλούσε.

     Ο Εκπαιδευτής, με ένα καλά δομημένο προπονητικό σχέδιο κατά νου, έδωσε την ευκαιρία στους παρόντες να αισθανθούν το νερό, τον Ίππο και την μεταξύ τους σχέση πριν αναληφθεί η οποιαδήποτε εξάσκηση στην, κυρίως, Ενάλια Έφιππη Τοξοβολία.

     Αυτή, δε, η προκαταρκτική "συνένωση" των εμβίων μερών που συνέθεσαν την ομάδα "εργασίας" της ημέρας μέσα στο νερό, υπήρξε πολύ σημαντική για όσα ακολούθησαν.

     Τα περισσότερα από τα ισχύοντα στην Έφιππη Τοξοβολία επί ξηράς ίσχυσαν και εν προκειμένω, όπως, π.χ., η εφίππευση δι εφάλσεως. 

     Ομοίως, το εισαγωγικό διατατικό πρόγραμμα εφαρμόσθηκε και στην Ενάλια Έφιππη Τοξοβολία, με το γνωστό ασκησιολόγιο. 

     Κατά την σημερινή ημερίδα, αρχικώς, δόθηκε έμφαση στην "αντίληψη" του ασφαλούς "καθίσματος" μέσα στο νερό υπό την επίδραση του αντωτικού φαινομένου (δυναμικής ανώσεως) και, κατόπιν, στη σωστή τεχνική της Τοξοβολίας.

     Η σωστά επιλεγείσα περιοχή των αβαθών αλλά και η σωστά επιλεγείσα καιρική κατάσταση με μηδενικό άνεμο και γαλήνια επιφάνεια θαλάσσης, βοήθησαν την ομάδα εργασίας να επιτύχει γρήγορα τα απαιτούμενα, δηλαδή, αυτοσυγκέντρωση, σωστή αντίληψη καταστάσεως και, δι αυτών, την επίτευξη σωστού "καθίσματος" και σωστής τοξευτικής τεχνικής.

     Πολύ σωστή ήταν και η επιλογή των βελών, από αυτά που είχαμε επινοήσει και κατασκευάσει για την έρευνα στις Σπαθιστικές Αποκρούσεις Βελών η οποία προηγήθηκε.

     Αυτά τα βέλη είναι ευδιάκριτα στην επιφάνεια της θάλασσας και χαρακτηρίζονται από πλευστότητα ώστε να μπορούν να περισυλλεγούν εύκολα για να συνεχιστεί το ασκησιολόγιο. 

     Επειδή η ευστοχία είναι αδιαφιλονίκητη στοχαστική παράμετρος κάθε μορφής Τοξοβολίας, αν και σε αυτή την πρώτη μας επαφή με την Ενάλια Έφιππη Τοξοβολία δεν φέραμε στόχο, εν τούτοις, σε κάθε τόξευση ορίζαμε ένα συγκεκριμένο πεδίο θαλάσσιας επιφανείας ως "στόχο" παρατηρώντας με χαρά την αποτελεσματικότητα των τοξεύσεών μας, παρά την δυσκολία των συνθηκών και, βεβαίως, την πτητική ατέλεια των βελών μας.

     Η Ενάλια Έφιππη Τοξοβολία, ως φυσική άσκηση, πολλαπλασιάζει τα οφέλη της επίγειας Έφιππης Τοξοβολίας, της Ιππασίας, της Τοξοβολίας, αλλά και της απλής επαφής με το θαλασσινό στοιχείο και θα άξιζε ξεχωριστής μελέτης.

     Δεν είναι τυχαίο ότι κατά την ιαπωνική περίοδο Edo ο Gekkotei Bokusen (μαθητής του Katsushika Hokusai) στο βιβλίο του "Shashin Gakuhitsu" περιέλαβε και την τεχνική Suiba, δηλαδή, την μαχητική κολύμβηση με Ίππο, στην χορεία των τεχνικών του Ninpo. 

     Τρεις οι κίνδυνοι που αντιμετωπίσαμε σ΄ αυτή την πρώτην εξόρμησή μας: (1) Η ανεύθυνη οδική συμπεριφορά των οδηγών οχημάτων κατά την κίνησή μας προς και από την παραλία, (2) Η πετρώδης επιφάνεια του θαλάσσιου βυθού και (3) Η ...ξυπολησιά μας.

     Τον πρώτο κίνδυνο τον αντιμετωπίσαμε με παράλληλη (εκτός του εφίππου ελέγχου) ρυταγώγηση του Ίππου ώστε να εξασφαλίζουμε την ενδεδειγμένη οδική συμπεριφορά του αποφεύγοντας ακόμη και προκλήσεις διερχομένων οδηγών, αλλά και να δημιουργούμε με το σώμα μας "τείχος ασφαλείας" μεταξύ του Ίππου μας και των ρευμάτων κυκλοφορίας των οχημάτων και, βεβαίως, δεν αντιμετωπίσαμε κανένα δυσάρεστο. Οίκοθεν, δε, νοείται ότι αυτή η ρυταγώγηση δεν έγινε με ρυτήρα αλλά με συραγωγέα, όπως πρέπει να ελέγχεται πάντοτε ο Ίππος σε δημόσιους χώρους.

     Δυστυχώς, ο δεύτερος κίνδυνος δεν ήταν δυνατόν να ελεγχθεί εκ των πραγμάτων ως ...αθέατος a prima vista, όμως μπορεί να επιλεγεί ένας καλύτερος στο μέλλον διότι ο ανώμαλος, πετρώδης βυθός προκαλεί αιφνιδιαστικές αστάθειες στην ισορροπία του Ίππου επηρεάζοντας την όλη συμπεριφορά του, το ίδιο δε επηρεάζει και την ισορροπία των Συνασκουμένων που κινούνται (και, μάλιστα, ξυπόλητοι!) επάνω του.

     Τον τρίτο κίνδυνο, την ξυπολησιά, θα έπρεπε να την είχαμε αποφύγει, κάτι που αποτελεί κανόνα για τον ίδιο τον Εκπαιδευτή ο οποίος προτιμά να εισέλθει στη θάλασσα "ποδεμένος" διότι, άλλως, κινδυνεύει να τεθεί εκτός μάχης από έναν ...ασήμαντο αχινό! Δυστυχώς, όμως, μη θέλοντας να επιβληθεί στους Συνασκουμένους παρέλειψε να απαιτήσει από τους Συνασκουμένους να προστατεύσουν τα πόδια τους με αποτέλεσμα, σε έναν ενδοθαλάσσιο χειρισμό ο Ίππος να πατήσει (ευτυχώς εκλαφρά) το πόδι Συνασκουμένης και, τύχη αγαθή, επιλαμβανόμενος του περιστατικού ο αγαπημένος φίλος της Ομάδος μας, έγκριτος ορθοπεδικός κ. Ιωάννης Κουρνιώτης, να αποφανθεί, ευτυχώς, για απουσία σπασίματος ή ραγίσματος! Για την καθησυχαστικήν υποστήριξή του τελούμε ευγνώμονες προς τον φίλτατο κ. Ιωάννη Κουρνιώτη και ...υποσχόμεθα να μη ξαναεμφανισθούμε ...γυμνόποδες στις προσεχείς θαλάσσιες εξορμήσεις μας! 

     Και όπως πάντα, η ημερίδα ολοκληρώθηκε με το ...καθιερωμένο αμμόλουτρο που πάντοτε απολαμβάνει ο αγαπημένος μας Μπάλιος μετά από κάθε επαφή του με την θάλασσα υπό το βλέμμα του Αρχηγού της Ομάδος μας Εφιπποτοξότη Αντώνη Διαγούπη ο οποίος δεν του χαλά χατήρι, ακόμη και ...κύλισμα στη παραλία!

     H διδασκαλία της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" δεν περιορίζεται στις δοκιμασμένες, ήδη υπάρχουσες, κορυφαίες διδασκαλίες ομοτέχνων Σχολών, αλλά τείνει προς την δεδομένη απεραντοσύνη μιας πολεμικής τέχνης όπως είναι η Έφιππη Τοξοβολία, επαφιέμενη στην εσωτεριστική "θέαση" την οποία αναπτύσσει ένα "τρίτο μάτι" το οποίο τροφοδοτεί το, αλάνθαστο, ανθρώπινο ένστικτο. Έτσι, το δικό μας "κωνάριο" παραμένει ο οδηγός μας του οποίου η διαρκής ενεργοποίηση διευρύνει την συνείδησή μας ώστε να μας επιτρέπεται, πια, να διεισδύουμε με ασφάλεια κι επιτυχία στο πεδίο ωφελείας της αρχέγονης πολεμικής τέχνης μας.

Πλήρες Φωτογραφικό Λεύκωμα ΕΔΩ