ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΗΣ ΕΝΑΛΙΑΣ ΕΦΙΠΠΗΣ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑΣ

 ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΗΣ

ΕΝΑΛΙΑΣ ΕΦΙΠΠΗΣ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑΣ

     Και να, που η διαρκής πειραματική αναζήτηση την οποία εφαρμόζει ανελλιπώς η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" τεκμηριώνει την δυνατότητα της επεκτάσεως της εφαρμογής της Έφιππης Τοξοβολίας και στο ...υγρό στοιχείο! Μια εφαρμογή η οποία, ξεκινώντας από την εκπαιδευτικήν έρευνα μιας πολεμικής τέχνης άγει και σε αρχαιολογικά συμπεράσματα για προγενέστερες εφαρμογές σε παλαιότερες εποχές, όταν το "πυρ και η κίνηση" των εφίππων τοξοτών δεν ήταν παρά έκφραση πολέμου ακόμη και σε χώρες χωρίς θάλασσα, όπως, π.χ., η Μογγολία και η Ουγγαρία, στις οποίες εκτός των ποταμών-κοιτίδων υγρού στοιχείου υπάρχουν και μεγάλες λίμνες-πεδία αναμετρήσεων με υδάτινο χαρακτήρα (Hövsgöl και Balaton, αντιστοίχως).

     Έτσι, στην τρίτη, μόλις, επαφή μας με το υγρό στοιχείο και το "παζλ" της Eνάλιας Έφιππης Τοξοβολίας δείχνει να συντίθεται συναρπαστικά, με όλους μας να παρατηρούμε προσεκτικότατα όλες τις παραμέτρους ασκήσεως αυτής της αρχέγονης πολεμικής τέχνης ακόμη και μέσα στο καταγάλανο θαλάσσιο περιβάλλον.

      Ο σεβασμός μας προς την επιταγή της αποφυγής οχλήσεως λουομένων, μας υπεχρέωσε στην είσοδο στο νερό ενωρίς το πρωί, σε μία καλοκαιρινή περίοδο όπου η γαλήνια επιφάνεια της θάλασσας δημιουργούσε ιδανικές συνθήκες ηρεμίας του Ίππου ο οποίος δεν είχε παρά ελάχιστην εμπειρία επαφής με το νερό, διατηρώντας ακόμη σοβαρές επιφυλάξεις, αν και επαρκώς συνεργάσιμος. Και αυτές οι επιφυλάξεις απεδείχθησαν να στρέφονται όχι, τόσον, κατ' αυτού καθαυτού του υδάτινου στοιχείου όσο κατά του δυσάρεστου αιφνιδιασμού του από την αόρατη ημιβραχώδη επιφάνεια του βυθού η οποία προξενούσε στον Ίππο διαρκή ισορροπιστικήν αστάθεια, κάτι που αντισταθμίστηκε επιτυχέστατα από τους χειρισμούς του αναβάτη του  καθ΄ όλη την διάρκεια της ενάλιας παραμονής. Ας δούμε, όμως, τις επιμέρους παρατηρήσεις μας από το "κεφάλαιο" της Ενάλιας Έφιππης Τοξοβολίας, όπως το μελετήσαμε 'in situ'.

1. Οφέλη υγείας και αντενδείξεις.

     Η ιατρική χρήση του θαλασσινού νερού για τον Άνθρωπο χρονολογείται από τον 4ο αιώνα π.χ.χ., όταν ο Ιπποκράτης χρησιμοποίησε για πρώτη φορά τη λέξη “θαλασσοθεραπεία”. Αυτή η λέξη προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις «θάλασσα» και «θεραπεία». Γνωστός επίσης και ως ο πατέρας της σύγχρονης ιατρικής, ο Ιπποκράτης ήταν ο πρώτος που χρησιμοποίησε θαλασσινό νερό για θεραπευτικούς σκοπούς. Το θαλασσινό νερό περιέχει 84 ζωτικά στοιχεία που μπορούν να βρεθούν και στο ανθρώπινο σώμα. Αυτά τα στοιχεία περιλαμβάνουν βιταμίνες, ανόργανα άλατα, ιχνοστοιχεία και αμινοξέα. Το νερό της θάλασσας είναι επίσης πλούσιο σε ζωντανούς μικροοργανισμούς που παράγουν ευεργετικά αντιβιοτικά, αντιμικροβιακές και αντιβακτηριακές ουσίες. Οι Άνθρωποι έχουν τη φυσική ικανότητα να αφομοιώνουν όλα αυτά τα στοιχεία, γιατί η σύσταση του σώματός μας, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, είναι πολύ παρόμοια με εκείνη του θαλασσινού νερού. Στην πραγματικότητα, το θαλασσινό νερό περιέχει σχεδόν την ίδια συγκέντρωση σε μέταλλα και ιχνοστοιχεία με το ανθρώπινο πλάσμα αίματος. Ένα από τα πιο σημαντικά οφέλη του θαλασσινού νερού για την υγεία του Ανθρώπου έγκειται στην ικανότητά του να θεραπεύσει το κατεστραμμένο και ερεθισμένο δέρμα. Το θαλασσινό νερό μπορεί να μειώσει τη φλεγμονή και να θεραπεύσει πολλές παθήσεις του δέρματος, όπως η ατοπική δερματίτιδα, οι ευρυαγγείες, η ψωρίαση και το έκζεμα. Έχει αντισηπτικές ιδιότητες και είναι πολύ χρήσιμο για την επούλωση μικρών πληγών, κοψιμάτων, εξανθημάτων και εκδορών: το αλάτι και το χλωριούχο κάλιο φαίνεται να είναι υπεύθυνα σε σημαντικό βαθμό για αυτά τα ευεργετικά, επιδιορθωτικά αποτελέσματα. Το θαλασσινό νερό βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος, λόγω της υψηλής συγκέντρωσης του ορυκτών. Στην πραγματικότητα, η θαλασσοθεραπεία αυξάνει την κυκλοφορία του αίματος με την αναπλήρωση βασικών μετάλλων στο σώμα μας,  τα οποία έχουν εξαντληθεί λόγω των διαφορετικών εσωτερικών και εξωτερικών παραγόντων. Έχει επίσης τη δυνατότητα να ανακουφίζει από τα συμπτώματα της γρίπης ή του κρυώματος, καθώς και να θεραπεύσει τη βρογχίτιδα και την ιγμορίτιδα. Η εισπνοή χλωριούχου νατρίου ή θαλασσινού νερού, βοηθά στη χαλάρωση της βλέννας και στη θεραπεία πνευμονικών προβλημάτων. Όλα τούτα ισχύουν εν πολλοίς και στο θηλαστικό Ίππο. Όμως, τι ισχύει στη περίπτωση καταπόσεως θαλασσινού νερού; Δυστυχώς, τα οφέλη της εξωτερικής «χρήσεως» του θαλασσινού νερού δεν συνεπάγονται και αντίστοιχα όταν αυτό καταπίνεται διότι μία μελέτη ομάδος ερευνητών του Ηνωμένου Βασιλείου, έδειξε πως όσοι καταπίνουν θαλασσινό νερό έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα μεταφοράς βακτηρίων ανθεκτικών στα αντιβιοτικά. Και βεβαίως αυτό ισχύει και για τον Ίππο, οπότε, αποθαρρύνετέ τον να καταπίνει θαλασσινό νερό ενώ βρίσκεται σε θαλάσσιο περιβάλλον. Τέλος, η ενστικτώδης πόση θαλάσσιου νερού προκειμένου να ξεδιψάσει, αρχικώς, προξενεί στον Ίππο έναν δυσάρεστο αιφνιδιασμό διαφοράς γεύσεως από το "γνωστό" (πόσιμο) νερό που έχει συνηθίσει ωθώντας τον να σκεφθεί ότι κάτι το διαφορετικό τον περιβάλλει, αλλά αυτό βαθμιαίως "θεραπεύεται" όσο παρατείνεται η παραμονή του και η επαφή του με το θαλάσσιο στοιχείο.

2. Αρχή και πρόοδος ενδοθαλάσσιας εκπαιδεύσεως.

     Προέχει οπωσδήποτε η εξοικείωση του Ίππου με την εικόνα της θαλάσσης και του υγρού στοιχείου της διότι δεν είναι όλοι οι Ίπποι σε θέση να αποδεχθούν αμέσως αυτό το νέο "τερέν". Για μια πρώτην επαφή απαιτείται γαλήνια επιφάνεια και αμμώδες "χειμέριο κύμα" με βαθμιαία προσέγγιση και σε περίπτωση αρνήσεως, ήπια εισαγωγή στο νερό με την "όπισθεν". Όταν ο Ίππος βρεθεί με τα πόδια μέσα στο νερό έως το ύψος των κυνηπόδων θα πρέπει να αφεθεί χαλαρός να νιώσει την αίσθηση του νερού πριν ή διαταχθεί να κινηθεί αλλά η διάρκεια αυτής της αφέσεως δεν θα πρέπει να αγγίξει το όριο της ανίας που θα τον ωθήσει σε νευρικές κινήσεις μετατοπίσεως (κυρίως εξόδου από το νερό) οι οποίες φέρνουν το αντίθετο αποτέλεσμα. Ακολούθως θα πρέπει να βαδίσει (και όχι να τροχάσει ή να καλπάσει!) παραλλήλως προς το χειμέριο κύμα.

3. Οι δύο παράγοντες πλευστότητος (αγγλ. floating).

     Εισερχόμενος στο νερό ο Ίππος θα πρέπει (α) να εκτεθεί ακίνητος στην άνωση (αγγλ. buoyance, buoyancy) η οποία επηρεάζει τα στατικά δεδομένα της Ενάλιας Έφιππης Τοξοβολίας και να κατανοήσει τις επιδράσεις της και, ακολούθως, να εκτεθεί, κινούμενος, στην άντωση (αγγλ. lift) η οποία επηρεάζει τα κινητικά δεδομένα της Ενάλιας Έφιππης Τοξοβολίας. έτσι, ο Ίππος θα βιώσει σφαιρικώς την αίσθηση της στάσεως και κινήσεώς του μέσα στην θάλασσα, αποφεύγοντας ξαφνιάσματα που θα μπορούσαν να θέσουν σε επισφάλεια την ενάλια συμπεριφορά του. 

4. Επίσαξη.

     Προς αποφυγή φθοράς ακριβής επισάξεως, ως ενδεδειγμένη κρίνεται η απουσία επισάξεως και με μόνη την χαλίνωση (πάντοτε άνευ στομίδος) με πλαστικό χαλινό ο οποίος να μην επηρεάζεται από το θαλασσινό νερό. Βεβαίως, η απουσία επισάξεως συνεάγεται για τον έφιππο επαύξηση της ολισθηρότητος του "καθίσματός" του όμως, αυτό είναι κάτι το οποίο ελαχιστοποιεί η εκπαίδευση και η προσαρμογή. Τό ίδιο ισχύει και για την συνεπαγόμενη ολισθηρότητα των ηνιών, όπου αυτές χρειάζονται,  οι οποίες καλόν θα είναι να έχουν κατασκευασθεί από πλαστικό υλικό, ανεπηρέαστο από το θαλασσινό νερό.

5. Εξοπλισμός.

     Πέραν του Τόξου το οποίο σε κάθε περίπτωση αποτελεί επιλογή του χρήστη του, τα βέλη θα πρέπει να πληρούν όρους πλευστότητος (αγγλ. flotation) ώστε να μπορούν εύκολα να περισυλλεγούν εκ νέου ώστε να επαναχρησιμοποιηθούν.  

     Τα βέλη τα οποία επιλέξαμε εμείς, αν και αποτελούν σχεδίασή μας για άλλη τοξευτική δραστηριότητα, ήτοι για Σπαθιστικές Αποκρούσεις, απεδείχθησαν πολύ αποτελεσματικά στην Ενάλια Έφιππη Τοξοβολία και για αρχική εφαρμογή στην ανάπτυξη τεχνικής διότι το βεληνεκές τους είναι μειωμένο λόγω διαμορφώσεως "αιχμής".

 

6. Επιλογή επιφανείας βυθού κλπ.

     Ειδικώς για τους πρωτοείσακτους Ίππους στην Ενάλια Έφιππη Τοξοβολία θα πρέπει να επιλέγεται βυθός με αμμώδη, κατά το δυνατόν, επιφάνεια, χωρίς πέτρες ή άλλα εμπόδια (σκουπίδια, ρόδες, ογκώδη υλικά) τα οποία, πέραν της σοβαρής επικινδυνότητος για την ακεραιότητα του Ίππου που κρύβουν, θα τρομάξουν αιφνιδιάζοντάς τον κάθε φορά που τα πόδια του Ίππου θα πατούν σε αυτά. 

     Και όταν ο Ίππος τρομάζει από τέτοιους αιφνιδιασμούς, κάθε άλλο παρά θα αποδέχεται το θαλάσσιο πεδίο και την Ενάλια Έφιππη Τοξοβολία. Επίσης, η υποβρύχια σωματική οντότητα του Ίππου υπόκειται στους κινδύνους προσβολής και μολύνσεως όπως και κάθε κολυμβητής, αλλά αυτό, καθ΄ όσον αφορά στις δυνατότητες που επιτρέπουν οι περιστάσεις, εναπόκειται στην προσοχή και πρόληψη εκ μέρους του Ιππέως.

7. Ας έχουμε, τέλος, υπ΄ όψη...

      Η πλευστότητα του σώματος του Ίππου τον κάνει να αισθάνεται ελαφρύτερος και να αποτολμά εντονότερους βηματισμούς μέσα στο νερό, όμως, αυτό έχει ως συνέπεια να κουράζεται ταχύτερα λόγω της επιδράσεως του νερού στην παρεμπόδιση της κινητικότητός του κάτι που απαιτεί εντονότερη καταβολή προσπαθείας για την υπέρβασή της.

     Επειδή μεταξύ του σώματος του Ίππου και των ποδών του Ιππέως παρεμβάλλεται ποσότητα νερού η οποία, αναλόγως και της κινήσεως, μπορεί να αναπτύσσει και ταχύτητα ροής, είναι φυσικό να αλλάζουν οι συντελεστές αντιλήψεως από πλευράς του Ίππου των εντολών των ποδών του Ιππέως ως βοηθημάτων κινήσεως.

     Κατά την εκτέλεση παρθίας τοξεύσεως η αιωρητική πλευστότητα του Ίππου και η μη  έδρασή του επί σταθερής επιφανείας τον παρασύρει σε υπερβάλλουσα περιστροφή η οποία δυσχεραίνει τον ακριβή και γρήγορο προσδιορισμό της στροφής του κορμού του Ιππέως προς επιτυχή ευθυγράμμισή του με τον στόχο.

      Καλόν είναι, μετά την έξοδο στην ξηρά, να επιθεωρούνται τα άκρα των ποδών του Ίππου προς εντοπισμό τυχόν βλαβών από αγκάθια αχινών (στα πλάγια, κυρίως) δοθέντος ότι μπορεί να άγγιξαν αχινούς που μπορεί να βρέθηκαν στερεωμένοι στα πλευρά υποβρύχιων βράχων κλπ.

     

       Είναι πάντα καλοδεχούμενο το κύλισμα για τους περισσότερους Ίππους, οπότε, μετά την έξοδο στην παραλία ενδείκνυται να αφήνουμε τον Ίππο να κυλισθεί στην άμμο και, βεβαίως, δεν χρειάζεται να βιαστούμε να ξεπλύνουμε το θαλασσινό νερό από το σώμα του και να τον βουρτσίσουμε, κάτι που μπορούμε να κάνουμε μετά από λίγες ώρες.

     Στη Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" συνηθίζουμε να μαθαίνουμε αφήνοντας το ένστικτο να εννοεί ακόμη και τα πιο σύνθετα πράγματα χωρίς δασκαλίστικες παρεμβάσεις  και ακαδημαϊκές προσεγγίσεις. Η Φύση διδάσκει και η Φυσική εάν δεν "ψηλαφιστεί" δια του ενστίκτου ποτέ δεν βιώνεται.

ΑΝΥΠΑΚΟΗ!

 ΑΝΥΠΑΚΟΗ!

     Οι ολέθριες επιπτώσεις στη ψυχολογία των νεο-ραγιάδων έγιναν αδρότερες στην αντίληψη των "Ελλήνων Κενταύρων" σήμερα, στην παραλία όπου βιώσαμε ακόμη βαθύτερα τα οικτρά αποτελέσματα των μεθοδεύσεων της υγειονομικής τρομοκρατίας που κατάφερε το διεφθαρμένο σύστημα με υπομόχλια τους αρνησιπάτριδες (και απαρνητές των πατέρων τους!) Πλεύρηδες!

      Κατά την διάρκεια της, σημερινής, άτυπης εκπαιδευτικής ημερίδος μας με το γλυκύτατο αλογάκι μας στη γειτονική μας παραλία, χαρήκαμε τις φιλικές αντιδράσεις όλων των λουομένων οι οποίοι όχι μόνον αποδέχθηκαν χωρίς καμιάν αντίδραση το ευγενικό τετράποδό μας, αλλά και κολύμπησαν κοντά του δείχνοντας πλήρως εναρμονισμένοι και συνυπάρχοντες με αυτό, κάτω ακριβώς από την ευγενέστατη ναυαγοσώστιδα η οποία απολάμβανε κι αυτή τα "παιγνίδια" του Μπάλιου μας.

     Αν και όλοι άγνωστοι μεταξύ αγνώστων, πράγματι, ήταν εντυπωσιακή η ομόθυμη αποδοχή ενός Ίππου εν μέσω λουομένων σε μιαν οργανωμένη παραλία με πολλούς να πλησιάζουν για να χαρούν από κοντά την παρουσία ενός Ίππου εκεί που, άλλοτε, μια τέτοια παρουσία θα αντιμετωπίζονταν ως ..."βλασφημία" στην υγειονομική "καθωσπρέπεια" αυτών που ουρούν στο θαλασσινό νερό, πετάνε τα σκουπίδια τους οπουδήποτε και βαριούνται να μαζέψουν το σπασμένο ποτήρι του ..."φραπέ", αφήνοντας τα γυαλιά πάνω στην άμμο για να ..."καλωσορίσουν" γυμνές πατούσες.

     Πράγματι, χαρήκαμε την εμφανή αναβάθμιση των ζωοφιλικών αισθημάτων των συν-λουομένων και όλοι μαζύ, με ...προεξάρχοντα τον τετράποδο Μπάλλιο, χαρήκαμε την πρωινή θάλασσα μιας καλοκαιρινής αττικής παραλίας, πλήρως εναρμονισμένοι με αγνώστους συνυπάρχοντες, ώσπου...

     ....Ώσπου μας πλησίασε δειλά ένας συμπαθέστατος ηλικιωμένος κύριος, μας χαμογέλασε και μας ρώτησε: "Είναι άρρωστο το αλογάκι και το φέρατε για μπάνιο;". Του απαντήσαμε ότι ο Μπάλιος χαίρει άκρας υγείας αλλά και αυτός ήρθε όπως κι όλοι οι λουόμενοι, απλώς, για μπανάκι, αλλά ο ευγενής ηλικιωμένος επέμεινε: "Μα σήμερα όλοι οι άρρωστοι ερχόμαστε για μπάνιο..." και η φράση αυτή μας αναστάτωσε.

     Ο συνομιλητής μας δεν μας έδωσε την αίσθηση του "αρρώστου" πλην κάποιων διακυμάνσεων διατυπώσεως προφορικού λόγου και παρά την ηλικία του έδειχνε αρκετά ακμαίος όσο και συμπαθέστατος πίσω από τα διακριτικά γυαλάκια του. Κι όμως, ο άνθρωπος αυτός βίωνε την  α ρ ρ ώ σ τ ι α  ως κάτι το δεδομένο, ως κάτι το γενικευμένο, ως ...κανόνα!

     Η υγειονομική δικτατορία της τυραννικής δημοκρατίας λειτουργεί "υποδορίως" για να διαχύσει το δηλητήριο της ανημπόριας στους όχλους επί των οποίων μεθοδεύει τον έλεγχο και την χειραγώγηση, με "εργαλεία" τους απανταχού Πλεύρηδες! Καθήκον μας η υπέρβαση, παντί τρόπω, του καταβλητικού κλωβού της φυσικής αδυναμίας στον οποίο προσπαθούν να μας αδρανοποιήσουν, καθήκον μας η ανυπακοή στο σύστημα, παντί μέσω, και ανεξαρτήτως κόστους!

     Για τους "Έλληνες Κενταύρους" η ανυπακοή υπήρξε κανόνας καθ΄ όλη την διάρκεια της ψευδώνυμης "ΠΑΝ"-δημίας και η ανυπακοή στο διεφθαρμένο σύστημα θα παραμείνει κανόνας της Σχολής μας προς διατήρηση του αναπαλλοτριώτου δικαιώματός μας του habeas corpus ώστε να συνεχίζουμε να ζούμε υγιείς και ακμάζοντες! 

ΕΝΑΛΙΑ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

ΕΝΑΛΙΑ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

     Η Ελλάδα έχει μιαν υπέροχη θάλασσα η οποία, τώρα το καλοκαίρι αποτελεί προνόμιο για όσους εκτιμούμε αυτό τον υγρό θησαυρό και, βεβαίως, εμείς οι Εφιπποτοξότες δεν μπορούμε να την διαχωρίσουμε από την πολεμική τέχνη μας την οποία την θεωρούμε ως δεδομένη και μέσα στο θαλασσινό στοιχείο. Κι όπως καλοκαίριασε στη Πατρίδα μας, στη Σχολή των «Ελλήνων Κενταύρων» θέτουμε ως προτεραιότητα την απόλαυση της Έφιππης Τοξοβολίας και μέσα στη θάλασσα, «δίπλα» στην οποία βρίσκεται και το Ιππευτήριό μας. Αρχίσαμε, λοιπόν, την εκπαίδευση σε ένα πρόγραμμα που το ονομάσαμε «Ενάλια Έφιππη Τοξοβολία» προετοιμαζόμενοι να τοξεύουμε έφιπποι και μέσα από το νερό.

      Καθώς η δικαίωση του πολεμιστή κρίνεται από την φαντασία του, η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" έδωσε, εκ της ιδρύσεώς της, μεγάλη έμφαση στην ανάπτυξη της μαχητικής φαντασίας των μαθητών της και στην ενθάρρυνσή τους να ανακαλύπτουν συνεχώς νέα "μονοπάτια" αναπτύξεως δεξιοτήτων και να εφευρίσκουν "πρωτιές" οι οποίες και δίνουν το πλεονέκτημα στη μάχη. Έτσι, από το 2005 μέχρι σήμερα, οι "Έλληνες Κένταυροι" παραμένουμε πρωτοπόροι σε πολλά και, τελευταίως, ευκαιρίας δοθείσης, αρχίσαμε να μελετούμε και την Ενάλια Έφιππη Τοξοβολία, αξιοποιώντας δυνατότητες που μας προσφέρονται.

     Γιατί, όμως, Ενάλια Έφιππη Τοξοβολία;

      Διότι ο θαλάσσιος στίβος αποτελεί ακόμη ένα φυσικό πεδίο μάχης όπου μπορεί να αναπτυχθεί μια πολεμική τέχνη όπως η Έφιππη Τοξοβολία, διότι η εξοικείωση του Εφιπποτοξότη με διαφορετικά φυσικά πεδία συμπεριλαμβανομένου και του θαλάσσιου του δίνει πλεονέκτημα δεξιοτήτων, διότι, σε ένα πιο προχωρημένο στάδιο, το φαινόμενο της αντώσεως σε συνδυασμό με την έφιππη κατάσταση, "ραφινάρει" πολλά που έχουν σχέση με την Ιππασία, την Τοξοβολία και, βεβαίως, την Έφιππη Τοξοβολία.

     Σήμερα, λοιπόν, ήταν η αφετηρία της δικής μας εμπλοκής με την Ενάλια Έφιππη Τοξοβολία καταφέρνοντας την ..."παρθενική" εμπειρία μας μαζύ της.

     Επιλέξαμε ένα παραλιακό σημείο κοντά στη Κοιλάδα μας και, βεβαίως, ένα σημείο που να μην προσελκύει πολλούς κολυμβητές οι οποίοι θα μπορούσαν να ενοχληθούν από την παρουσία ενός Ίππου κοντά τους. Πέραν του "γράμματος" του (ανόητου) Νόμου, ως "Έλληνες Κένταυροι" με αυτοσεβασμό, οίκοθεν, υποχρεούμεθα στον σεβασμό του άλλου και, βεβαίως, στον σεβασμό όσων δεν είναι εξοικειωμένοι με το πεντακάθαρο φυτοφάγο που λέγεται "Ίππος" και του οποίου οι παραγόμενοι ρύποι είναι πολλαπλασίως λιγότεροι από εκείνους του παμφάγου Ανθρώπου! 

     Έχοντας ήδη εξοικειώσει τον Ίππο μας με το θαλασσινό νερό, παραμείναμε στα αβαθή αφού αυτή ήταν η δεύτερη φορά της επαφής του Ίππου μας με την θάλασσα και εφαρμόσαμε μια εισαγωγική τακτική ώστε να του επιτρέψουμε να ξαναθυμηθεί τις ευχάριστες στιγμές που βίωσε κατά την προηγούμενη επαφή του, όταν πρωτοέπαιξε "σκάβοντας" με το πρόσθιο πόδι του το νερό και διασκεδάζοντας με τους κυματισμούς και τους αφρούς που προκαλούσε.

     Ο Εκπαιδευτής, με ένα καλά δομημένο προπονητικό σχέδιο κατά νου, έδωσε την ευκαιρία στους παρόντες να αισθανθούν το νερό, τον Ίππο και την μεταξύ τους σχέση πριν αναληφθεί η οποιαδήποτε εξάσκηση στην, κυρίως, Ενάλια Έφιππη Τοξοβολία.

     Αυτή, δε, η προκαταρκτική "συνένωση" των εμβίων μερών που συνέθεσαν την ομάδα "εργασίας" της ημέρας μέσα στο νερό, υπήρξε πολύ σημαντική για όσα ακολούθησαν.

     Τα περισσότερα από τα ισχύοντα στην Έφιππη Τοξοβολία επί ξηράς ίσχυσαν και εν προκειμένω, όπως, π.χ., η εφίππευση δι εφάλσεως. 

     Ομοίως, το εισαγωγικό διατατικό πρόγραμμα εφαρμόσθηκε και στην Ενάλια Έφιππη Τοξοβολία, με το γνωστό ασκησιολόγιο. 

     Κατά την σημερινή ημερίδα, αρχικώς, δόθηκε έμφαση στην "αντίληψη" του ασφαλούς "καθίσματος" μέσα στο νερό υπό την επίδραση του αντωτικού φαινομένου (δυναμικής ανώσεως) και, κατόπιν, στη σωστή τεχνική της Τοξοβολίας.

     Η σωστά επιλεγείσα περιοχή των αβαθών αλλά και η σωστά επιλεγείσα καιρική κατάσταση με μηδενικό άνεμο και γαλήνια επιφάνεια θαλάσσης, βοήθησαν την ομάδα εργασίας να επιτύχει γρήγορα τα απαιτούμενα, δηλαδή, αυτοσυγκέντρωση, σωστή αντίληψη καταστάσεως και, δι αυτών, την επίτευξη σωστού "καθίσματος" και σωστής τοξευτικής τεχνικής.

     Πολύ σωστή ήταν και η επιλογή των βελών, από αυτά που είχαμε επινοήσει και κατασκευάσει για την έρευνα στις Σπαθιστικές Αποκρούσεις Βελών η οποία προηγήθηκε.

     Αυτά τα βέλη είναι ευδιάκριτα στην επιφάνεια της θάλασσας και χαρακτηρίζονται από πλευστότητα ώστε να μπορούν να περισυλλεγούν εύκολα για να συνεχιστεί το ασκησιολόγιο. 

     Επειδή η ευστοχία είναι αδιαφιλονίκητη στοχαστική παράμετρος κάθε μορφής Τοξοβολίας, αν και σε αυτή την πρώτη μας επαφή με την Ενάλια Έφιππη Τοξοβολία δεν φέραμε στόχο, εν τούτοις, σε κάθε τόξευση ορίζαμε ένα συγκεκριμένο πεδίο θαλάσσιας επιφανείας ως "στόχο" παρατηρώντας με χαρά την αποτελεσματικότητα των τοξεύσεών μας, παρά την δυσκολία των συνθηκών και, βεβαίως, την πτητική ατέλεια των βελών μας.

     Η Ενάλια Έφιππη Τοξοβολία, ως φυσική άσκηση, πολλαπλασιάζει τα οφέλη της επίγειας Έφιππης Τοξοβολίας, της Ιππασίας, της Τοξοβολίας, αλλά και της απλής επαφής με το θαλασσινό στοιχείο και θα άξιζε ξεχωριστής μελέτης.

     Δεν είναι τυχαίο ότι κατά την ιαπωνική περίοδο Edo ο Gekkotei Bokusen (μαθητής του Katsushika Hokusai) στο βιβλίο του "Shashin Gakuhitsu" περιέλαβε και την τεχνική Suiba, δηλαδή, την μαχητική κολύμβηση με Ίππο, στην χορεία των τεχνικών του Ninpo. 

     Τρεις οι κίνδυνοι που αντιμετωπίσαμε σ΄ αυτή την πρώτην εξόρμησή μας: (1) Η ανεύθυνη οδική συμπεριφορά των οδηγών οχημάτων κατά την κίνησή μας προς και από την παραλία, (2) Η πετρώδης επιφάνεια του θαλάσσιου βυθού και (3) Η ...ξυπολησιά μας.

     Τον πρώτο κίνδυνο τον αντιμετωπίσαμε με παράλληλη (εκτός του εφίππου ελέγχου) ρυταγώγηση του Ίππου ώστε να εξασφαλίζουμε την ενδεδειγμένη οδική συμπεριφορά του αποφεύγοντας ακόμη και προκλήσεις διερχομένων οδηγών, αλλά και να δημιουργούμε με το σώμα μας "τείχος ασφαλείας" μεταξύ του Ίππου μας και των ρευμάτων κυκλοφορίας των οχημάτων και, βεβαίως, δεν αντιμετωπίσαμε κανένα δυσάρεστο. Οίκοθεν, δε, νοείται ότι αυτή η ρυταγώγηση δεν έγινε με ρυτήρα αλλά με συραγωγέα, όπως πρέπει να ελέγχεται πάντοτε ο Ίππος σε δημόσιους χώρους.

     Δυστυχώς, ο δεύτερος κίνδυνος δεν ήταν δυνατόν να ελεγχθεί εκ των πραγμάτων ως ...αθέατος a prima vista, όμως μπορεί να επιλεγεί ένας καλύτερος στο μέλλον διότι ο ανώμαλος, πετρώδης βυθός προκαλεί αιφνιδιαστικές αστάθειες στην ισορροπία του Ίππου επηρεάζοντας την όλη συμπεριφορά του, το ίδιο δε επηρεάζει και την ισορροπία των Συνασκουμένων που κινούνται (και, μάλιστα, ξυπόλητοι!) επάνω του.

     Τον τρίτο κίνδυνο, την ξυπολησιά, θα έπρεπε να την είχαμε αποφύγει, κάτι που αποτελεί κανόνα για τον ίδιο τον Εκπαιδευτή ο οποίος προτιμά να εισέλθει στη θάλασσα "ποδεμένος" διότι, άλλως, κινδυνεύει να τεθεί εκτός μάχης από έναν ...ασήμαντο αχινό! Δυστυχώς, όμως, μη θέλοντας να επιβληθεί στους Συνασκουμένους παρέλειψε να απαιτήσει από τους Συνασκουμένους να προστατεύσουν τα πόδια τους με αποτέλεσμα, σε έναν ενδοθαλάσσιο χειρισμό ο Ίππος να πατήσει (ευτυχώς εκλαφρά) το πόδι Συνασκουμένης και, τύχη αγαθή, επιλαμβανόμενος του περιστατικού ο αγαπημένος φίλος της Ομάδος μας, έγκριτος ορθοπεδικός κ. Ιωάννης Κουρνιώτης, να αποφανθεί, ευτυχώς, για απουσία σπασίματος ή ραγίσματος! Για την καθησυχαστικήν υποστήριξή του τελούμε ευγνώμονες προς τον φίλτατο κ. Ιωάννη Κουρνιώτη και ...υποσχόμεθα να μη ξαναεμφανισθούμε ...γυμνόποδες στις προσεχείς θαλάσσιες εξορμήσεις μας! 

     Και όπως πάντα, η ημερίδα ολοκληρώθηκε με το ...καθιερωμένο αμμόλουτρο που πάντοτε απολαμβάνει ο αγαπημένος μας Μπάλιος μετά από κάθε επαφή του με την θάλασσα υπό το βλέμμα του Αρχηγού της Ομάδος μας Εφιπποτοξότη Αντώνη Διαγούπη ο οποίος δεν του χαλά χατήρι, ακόμη και ...κύλισμα στη παραλία!

     H διδασκαλία της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" δεν περιορίζεται στις δοκιμασμένες, ήδη υπάρχουσες, κορυφαίες διδασκαλίες ομοτέχνων Σχολών, αλλά τείνει προς την δεδομένη απεραντοσύνη μιας πολεμικής τέχνης όπως είναι η Έφιππη Τοξοβολία, επαφιέμενη στην εσωτεριστική "θέαση" την οποία αναπτύσσει ένα "τρίτο μάτι" το οποίο τροφοδοτεί το, αλάνθαστο, ανθρώπινο ένστικτο. Έτσι, το δικό μας "κωνάριο" παραμένει ο οδηγός μας του οποίου η διαρκής ενεργοποίηση διευρύνει την συνείδησή μας ώστε να μας επιτρέπεται, πια, να διεισδύουμε με ασφάλεια κι επιτυχία στο πεδίο ωφελείας της αρχέγονης πολεμικής τέχνης μας.

Πλήρες Φωτογραφικό Λεύκωμα ΕΔΩ