AΠΟ ΤΟΥΣ
"ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ"
Στην ευγενή αναμέτρησή του με τους ωκύποδες "λαγούς" της Ιππικής, ο επικεφαλής των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" Αθανάσιος Ψωρομύτης επιλέγει την σταθερή τακτική της ...χελώνας και πορεύεται με σταθερότητα προς την γνώση.
Μελετά προσεκτικά την συμπεριφορά του χορηγούμενου Ίππου του, διεισδύει στην ψυχολογία του και μόνος του αποφασίζει για το καλύτερο "μονοπάτι" ώστε στο τέλος κάθε εκπαιδευτικής ημερίδος ο Ίππος να αναδεικνύεται πιο ιππεύσιμος αλλά και ο ίδιος ο Εκπαιδευτής καλύτερος Ιππέας.
Πράγματι, η αμφίδρομη σχέση προόδου Ίππου και Ιππέως περνά μέσα από την καθημερινή "αλληλογνωριμία" επί του στίβου και αλίμονο σε όποιον νομίσει ότι μπορεί να γίνει άριστος Ιππέας χωρίς, προηγουμένως, να είναι εξίσου καλός εκπαιδευτής Ίππου.
Η "περίπτωση" της νεόλεκτης φοράδας των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας", της πανέμορφης Ρέας, παραπέμπει άμεσα στην διαρκή πρόοδο του εκπαιδευτή της Αθανασίου, εμφανιζόμενη ολοένα και πιο ιππεύσιμη, ολοένα και πιο συνεργάσιμη με τον Άνθρωπο.
Σε λίγο αυτό το νεαρό ζώο θα καλπάζει ευτυχισμένο με τους μαθητές του στη ράχη του. Και ο εκπαιδευτής του θα είναι πιστωμέος με μία γνώση από τις ωραιότερες αυτού του κόσμου. Διότι η εκπαίδευση νεολέκτου Ίππου είναι, πραγματικά, μαγική...
