ΧάΡΑ 腹
Η ταυτότητα των πνευματικών κατακτήσεων της Ανθρωπότητος δεν έχει καμία σχέση με την πλαστογραφημένη προέλευση που της αποδίδουν όσοι αυτόχειρες επέλεξαν να αφανισθούν αντί να αντέξουν, κατάματα, το φως της αλήθειας! Και όποιος αναζητά την αλήθεια σε μία από τις βασικότερες πνευματικές κατακτήσεις της Ανθρωπότητος, την Τοξοβολία η οποία "τάισε" επί αιώνες και προστάτευσε τον Άνθρωπο, θα διασταυρώνεται σε μια μονοδρομημένη αναζήτηση με ό,τι νόμιζε ως ..."καταραμένο", με ό,τι τον είχαν παραπλανήσει ως ..."κακό"!
O Ōmori Sōgen (大森 曹玄, 1904–1994) υπήρξε ένας Rōshi (ένας από λιγότερο εκατό, παγκοσμίως,
μελετητές ολόκληρης της ενότητος των kōan, δηλαδή, των πνευματικών
επιχειρημάτων ασκήσεως στο Ζεν) της Σχολής Rinzai (μιας από τις τρεις) του
Ιαπωνικού Βουδισμού, πρύτανις του Πανεπιστημίου Hanazono του Kyoto και ακραίος Ιάπων
εθνικιστής ο οποίος ιερώθηκε το 1945. Ο
Ōmori Sōgen ήταν δάσκαλος της οπλομαχίας στη Σχολή Kashima Shinden
Jikishinkage-ryū και καλλιγράφος στη Σχολή Taishi του Yamaoka Tesshū. Έγινε
γνωστός για τη μοναδική προσέγγισή του στην πρακτική του Ζεν ενσωματώνοντας
γνώσεις από την εκπαίδευσή του στις πολεμικές και καλές τέχνες με τις
παραδοσιακές μεθόδους Ζεν. προσέγγιση η οποία έχει περιγραφεί ως μια ενότητα
του Ζεν, του Κεν ("σπαθί", που αναφέρεται στις πολεμικές τέχνες ή στη
φυσική κουλτούρα) και του Σο ("πινέλο", που αναφέρεται στην
καλλιγραφία ή τις καλές τέχνες). Ο Ōmori ίδρυσε το μοναστήρι Seitai-ji στην
Ιαπωνία και το Daihonzan Chozen-ji στη Χονολουλού της Χαβάης, τον πρώτο ναό της
έδρας του Rinzai που ιδρύθηκε εκτός Ιαπωνίας σύμφωνα με τον κανονικό τυπικό του
Rinzai. Ο Ōmori Sōgen, λοιπόν, μας λέει: «Το Ζεν χωρίς
την συναίσθηση του ανθρώπινου σώματος είναι μια κενή θεωρία». Και τούτο διότι
το σώμα απότελεί τον «ναό» στον οποίο «στεγάζεται» το Ζεν το οποίο ζωογονείται
από την αναπνοή, το «κλειδι» της πνευματικότητος, που ελέγχεται για τους ανατολικούς
από τους κάτω κοιλιακούς μυς, αντί των μυών του στήθους όπως ισχύει για τους
δυτικούς. Και αυτή η περιοχή η οποία περιλαμβάνει τους κάτω κοιλιακούς μυς στα
Ιαπωνικά ονομάζεται “χάρα, 腹”.
Παραλλήλως, ο Kenneth Kushner [Kenneth Setsuzan Kushner] γεννήθηκε στο Σικάγο το 1949 και το 1977 ανεδείχθη σε καθηγητή
Κλινικής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Michigan. Άρχισε να εκπαιδεύεται στο Ζεν υπό την καθοδήγηση του Tenshin
Tanouye Roshi και το 1978 και 1981 ταξίδεψε στη Χαβάι και την Ιαπωνία για να
μελετήσει Kyudo.
Eίναι ιερέας και Δάσκαλος του Zεν στην γραμμή του Tenshin Tanouye Roshi, Ιδρυτικού Ηγουμένου του Chozen-ji, ενός ναού Rinzai Zen. Κατέχει επίσης τον βαθμό του Kyoshi στο Chosei Zen Dojo του Wisconsin School of Kyudo («Zen Archery»). Ο Kushner Roshi ίδρυσε το Chosei Zen Dojo του Wisconsin το 1982 και είναι Επίτιμος Ηγούμενος του Daikozen-ji στο Madison, όπου διδάσκει Kyudo. Πρωτοστάτησε και διδάσκει στο πρόγραμμα HEAL – Healthy Embodied Agile Leadership –που απευθύνεται σε ηγέτες στον τομέα της υγειονομικής περιθάλψεως.
Ο Kenneth Kushner, λοιπόν, στο 2ο κεφάλαιο του βιβλίου του «Ένα Βέλος
μια Ζωή» (το ρητό του Kyudo), αναλύοντας την αναπνοή, επικαλείται μιαν αναφορά του Karlfried Graf Dürckheim (Γερμανός Εθνικοσοσιαλιστής
και φανατικός υποστηρικτής του Γερμανού Καγκελαρίου Αδόλφου Χίτλερ, διδάκτωρ της
Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Kiel και
καθηγητής της Ιατρικής Ακαδημίας του Breslau) για να διευκρινίσει ότι ο όρος «χάρα» δεν αναφέρεται απλώς σε
μιαν ανατομική περιοχή, αλλά προεκτείνεται και προς πολλές, επιπλέον, εννοιολογικές
κατευθύνσεις, μεταξύ των οποίων, μεταφορικώς πάντοτε και η «αντοχή», το «κουράγιο», το «θάρρος», η «αίσθηση ασφαλείας»,
η «ισορροπία» κ.ά.
Κατόπιν όλων αυτών, μπορούμε να εννοήσουμε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο Ζεν της αναπνοής και δη δια των κάτω κοιλιακών μυών που ορίζουν την ανατομική περιοχή του "χάρα", κάτι το οποίο θα μας απασχολήσει εκτενέστερα στην συνέχεια των εφαρμοσμένων αναλύσεων του βιβλίου «Ζεν και η Τέχνη της Τοξοβολίας» του Eugen Herrigel που παρουσιάζουμε στο πρόγραμμα των εγκυκλίων θεωρητικών μαθημάτων της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων".
