Η ΙΠΠΕΥΣΗ ΤΟΥ ΕΥΓΕΝΟΥΣ ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΚΗΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΕΩΣ

 Η ΙΠΠΕΥΣΗ ΤΟΥ ΕΥΓΕΝΟΥΣ

ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΚΗΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΕΩΣ

Σε ένα από τα πλέον σημαντικά συγγράμματα της Αναγεννήσεως με τίτλο «Il Cortegiano» (O Αυλικός) που συνέγραψε το 1528 ο διπλωμάτης και στρατιωτικός Baldassare Castiglione με θέματα ευγενείας και εθιμοτυπίας των αριστοκρατών της εποχής, γίνεται μνεία της μεγάλης σημασίας της ιππικής δεινότητος για έναν ευγενή ο οποίος θα πρέπει όχι μόνον να ιππεύει με άνεση αλλά και με χάρη χειρισμών, κυρίως δε με ευγενές πνεύμα. Ο τιτλούχος συγγραφέας, Κόμης του Casatico, αποσαφηνίζει τον ιδανικό τρόπο με τον οποίον ένας ευγενής της εποχής του θα πρέπει να ιππεύει ώστε να διακρίνεται έναντι των άλλων προβάλλοντας την ευγενή υπεροχή του και σημειώνει:

«Ελπίζω ότι ο αυλικός μας να είναι ένας τέλειος ιππέας σε κάθε είδος Ιππασίας, και πέραν από την γνώση Ιππασίας και Ίππου, θα τον συμβούλευα να εργαστεί επιμελώς ώστε να ανυψώσει τον εαυτό του λίγο πάνω από τους άλλους σε όλα, προκειμένου να μπορεί να αναγνωρίζεται για την υπεροχή του. ...Και δεδομένου ότι είναι η ιδιαίτερη υπερηφάνεια των Ιταλών να ιππεύουν καλώς "με μακρούς αναβολείς"(a la brida, με τεντωμένα και προς τα εμπρός τα πόδια επί των αναβολέων), να εκπαιδεύουν επιδέξια ατίθασους Ίππους και να επιδίδονται στην ιππαιχμία, ο Ιταλός αυλικός θα πρέπει σε όλα αυτά να είναι ο καλύτερος εξ όλων των Ιππέων άλλων εθνικοτήτων. Στα τουρνουά και στις έφιππες πολεμικές τέχνες ας είναι ο καλύτερος ανάμεσα στους καλύτερους στη Γαλλία. Στον έφιππο ακοντισμό στην ρίψη αιχμών κατά τις ταυρομαχίες και στη ρίψη δόρατος και βελών, ας διαπρέψει ως ο ικανότερος ανάμεσα στους Ισπανούς. Αλλά πάνω απ' όλα, θα πρέπει οι χειρισμοί του να αποπνέουν χάρη και ευγενές πνεύμα, αν θέλει πραγματικά να διακρίνεται ανάμεσα σε όλους τους άλλους Ιππείς κάτι που είναι σημαντικό». (Βιβλίο 1, 21)

Θα μπορούσαμε να πούμε, κατ΄ αρχήν ότι με την διατύπωση «ευγενές πνεύμα» ο Baldassare Castiglione εννοεί μία συνετή, σεμνή, συμπεριφορά η οποία δεν εκτρέπεται σε επιδεικτικές υπερβολές οι οποίες πασχίζουν να τονίσουν την επιδεξιότητα της ιππεύσεως, ενώ, στον όρο «χάρη» συνοψίζει ολόκληρη την λεπτεπίλεπτη διαγωγή του αριστοκράτη με τους κανόνες και την αίγλη της τάξεώς του.

Ο Baldassare Castiglione Κόμης του Casatico

1478 - 1529

(Eλαιογραφία επί καμβά του Raffaello Sanzio, 1516)