Σάββατο 15 Φεβρουαρίου 2020

ΔΕΚΑΠΕΝΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΑ ΧΡΟΝΙΑ...



     Δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια πέρασαν από 'κείνον τον χιονισμένο Φλεβάρη, στην Κοιλάδα του Ουγγρικού Οργανισμού "Kassai", όπου η ευμένεια μιας ζείδωρης μοίρας με έφερε για πρώτη φορά σε ισόβια ζεύξη με την Έφιππη Τοξοβολία, δεχόμενος την Τιμή της αποδοχής μου στο μεγάλο Σχολείο του, δια βίου, Δασκάλου μου Kassai Lajos προς τον οποίον, αενάως, θα είμαι ευγνώμων!



     Με αλησμόνητη και ολοζώντανη την μνήμη σ΄ εκείνη την πρώτη επαφή μου με το Τόξο, στο σκεπαστό Ιππευτήριο όπου μόνος μαθητής ο υποφαινόμενος, λόγω θερμοκρασιών (-22C), στο πρώτο rendez-vous με τον μεγάλον έρωτα... 


     Εκείνη την μέρα, κατά την οποία ο φακός απαθανάτισε την πρώτη προσπάθεια τοξεύσεως, μην έχοντας ποτέ προηγουμένως πιάσει, εφίππως ...Τόξο!


     Δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια από τότε που ο πρώτος Έλληνας στη νεώτερη εποχή "έδεσε" με μία κορυφαία Πολεμική Τέχνη εισάγοντάς την στη Πατρίδα του στην οποία η τέχνη αυτή είχε ήδη παλιότερες καταβολές που ατόνισε ο χρόνος...


     Μια αφετηρία που ξεκίνησε από την "θεία κοινωνία" μέσα στην Κοιλάδα του  Kaposmérő κι έφτασε μέχρι τα υψίπεδα της βόρειας Μογγολίας και την έρημο Gobbi για να καταφέρω να σταθώ αξιόπρεπα απέναντι στην Έφιππη Τοξοβολία και στον Δάσκαλό μου!


     Το πιο υπέροχο "ταξίδι" ψυχοπνευματικής ολοκληρώσεως που θα μπορούσε να προσφέρει ο βίος σε όσους τολμούν να αναζητήσουν νόημα σ΄ αυτό οποίο, γενικώς και αορίστως, ονομάζουμε "ζωή"!


     Κι επειδή η Τιμή ονομάζεται Πίστη, με την ευκαιρία αυτή, οφείλω να αποδώσω ευγνωμοσύνη, πέραν του Δασκάλου Kassai Lajos και στον επίσης μεγάλο Δάσκαλό μου, καθηγητή Ιππιατρικής και Αρχαιολόγο Θεόδωρο Αντίκα του οποίου η ανιδιοτελής ηθική υποστήριξη και ιππική διδασκαλία με έκανε ακόμη σωστότερο Εφιπποτοξότη σε ό,τι αφορά στην σχέση μου με τον ιερό Ίππο!


     Διότι, όταν ο μαθητής δεν ευγνωμονεί τον Δάσκαλό του, η γνώση παραμένει ανάξια όπως κι ο φορέας της!


     Δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια και, η Έφιππη Τοξοβολία, με "ξεδιψά" καθημερινά όπως και τότε που αφίππευσα μετά από μια εξάωρη επικίνδυνη διαδρομή για να ρουφήξω το νερό της  Huvsgul στο οποίο αντανακλάται το πεντακάθαρο γαλάζιο του μογγόλικου ουρανού που χρωματίζει τη σημαία της χώρας του μεγάλου Χάν. Κι από τότε μόνον μια ευχή, "Ορθό το λάβαρο!" κατά πως πρέπει για όσους "Η Τιμή μας ονομάζεται Πίστη"! 


"ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ ΜΕΧΡΙ ΘΑΝΑΤΟΥ!"
[Kassai Lajos]


Αριστοτέλης Ηρ. Καλέντζης
Ιδρυτής των "Ελλήνων Κενταύρων"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.