ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

ΥΠΕΡΒΑΣΗ, ΜΕ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΤΡΟΠΟ

      Το να ξεκινάς από το σπίτι για το Σταύλο λίγο μετά τις επτά το πρωί και να επιστρέφεις μετά τις εννέα το βράδυ, δείχνει ότι οι "Έλληνες Κένταυροι" μπαίνουν στο βαρύ χειμερινό τους πρόγραμμα, με πολλά μαθήματα, πολλήν άσκηση, πολύ κέφι και πρόοδο.

     Το να περνάς ένα δεκατετράωρο με ασταμάτητη κίνηση και εργασία σε έναν Σταύλο του οποίου το αντικείμενο κάθε άλλο παρά "ελαφρύ" είναι και να επιστρέφεις σπίτι χωρίς να αισθάνεσαι κόπωση αλλά, αντιθέτως, απέραντη χαρά, ικανοποίηση και χαλαρότητα, δείχνει ότι, μάλλον, όσοι "αλογατάρηδες" ανακαλύψαμε το "φάρμακο" της ευζωίας.

     Και αυτό το "φάρμακο", όπως φαίνεται, είναι αποτελεσματικό και για τα δύο φύλα, για όλες τις ηλικίες και για όλα τα ταμπεραμέντι, εξίσου.

     Αυτό το Σάββατο, εκτός από τα πολλά μαθήματα και την εβδομαδιαία ομαδική Προπόνηση Παραδοσιακής Τοξοβολίας, η Ομάδα είχε να προετοιμασθεί για το τηλεοπτικό "γύρισμα" της Δευτέρας αλλά και να προετοιμάσει και το Ιππευτήριο για να διευκολύνει τις λήψεις του τηλεοπτικού συνεργείου κι όλα τούτα σήμαιναν ότι αυτό το εργώδες δεκατετράωρό μας, ελάχιστη ανάνηψη επέτρεψε.  

     Παρά ταύτα,στο περιθώριο της συνεχούς εργασίας καταφέραμε να ...διασκεδάσουμε...

     ...να παλέψουμε...

     ...να χορέψουμε...

     ...να μελετήσουμε το ανόητο και κακογραμμένο πανεπιστημιακό μας σύγγραμμα διότι δίνουμε και εξετάσεις και πρέπει να δείξουμε ότι ξέρουμε τις ανοησίες με τις οποίες μας στουμπώνουν τον εγκέφαλο...

     ...να απολαύσουμε [μαζύ με τις γάτες...] ένα καλομαγειρεμένο ριζότο με μελάτα αυγά, ταμάρι, παρμιτζιάνο ρεγγάτο και πάπρικα που μαγειρέψαμε ξημερώματα για να το χαρούμε εκεί που ανοίγει η όρεξη. Και ο "δρόμος"  για την απόλαυση  κ α ι  της Έφιππης Τοξοβολίας περνά από τον ..ουρανίσκο...

     ...να εκφράσουμε την τρυφερότητά μας προς τα τετράποδα που βρίσκονται ανάμεσα και γύρω μας...

     ...να εκφράσουμε και την τρυφερότητά μας, γενικώς, ...όπου δει...

     ...να σκαρφαλώσουμε -λόγω υπερκινητικότητος τρίτης ηλικίας- σε ό,τι βρεθεί μπροστά μας [διότι, στα 66 σου δε νοείται να παίζεις πρέφα στο καφενείο όταν ο Σταύλος έχει "εφευρεθεί" εδώ και πάμπολλους αιώνες...] ...

     ...να απολαύσουμε τα πανέμορφα χειροτεχνήματά μας ένα-ένα, απλώνοντάς τα στον ήλιο...

     ...να ασκήσουμε δριμύτατη κριτική στον Αρχηγό ...λατρείας και εκτιμήσεως ...ένεκεν...

     ...να ξεμουδιάσουμε από την ...εργασία ακολουθώντας τον καβαφικό στίχο «Και μες στην τέχνη πάλι, ξεκουράζομαι απ' την δούλεψή της»...

     ...να δείξουμε στον ουρανό ότι τα δικά μας μάτια είναι πιο γαλανά απ' τα δικά του... και το χαμόγελό μας, μετά από μιαν ωραία ίππευση, διάπλατο σαν τους ορίζοντές του...

     ...να ακούσουμε τον άριστο Εφιπποτοξότη πιτσιρίκο της Ομάδος μας να μας επισημαίνει -με δικά του λόγια- εκείνα που επεσήμανε πριν αιώνες ο Πλάτων...

     ...να προπονηθούμε στις έφιππες αρπαγές ...κοριτσιών γιατί, πως να το κάνουμε, κάθε αγόρι μπορεί να χρειαστεί να κλέψει ένα θηλυκό... 

     Βεβαίως, εν μέσω όλων αυτών των ωραίων και υπό την αρχηγία Βολής του Γεωργίου, εκτελέσαμε μία πολύ ωφέλιμη Προπόνηση Παραδοσιακής Τοξοβολίας στη ...πυριφλεγή -λόγω εποχής- Κοιλάδα μας.

     Και, παραλλήλως, υπό την αρχηγία Βολής του Κωνσταντίνου, προβάραμε και όλες τις σχεδιαζόμενες τοξεύσεις για το δευτεριάτικο τηλεοπτικό γύρισμα στο οποίο η Ομάδα μας είναι guest στη πρεμιέρα κομβικής εκπομπής μεγάλου καναλιού.

     Στο Ιππευτήριο η κυρίως εργασία ξεκίνησε, επί παρουσία όλων, με συντονισμένη συραγώγηση δύο Ίππων από δύο διαφορετικούς συραγωγούντες ώστε οι δύο ασκούμενοι Ιππαγωγοί να αποκτούν ενσυναίσθηση της διαμέτρου των κύκλων τους για την ακριβέστερη διδασκαλία που θα εφαρμόσουν.

     Οι εκπαιδευόμενοι Συνασκούμενοι έδειξαν να τα καταφέρνουν άψογα και γρήγορα υπό τις οδηγίες των Εκπαιδευτών τους, Κωνσταντίνου και Μάριου. 

     Βασικός "σπόνδυλος" ιππική εκπαιδεύσεως, η συραγώγηση, αποτελεί κύριο "κεφάλαιο" διδασκαλίας στη Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" όπως και σε κάθε σοβαρή ιππική Σχολή.

     Τα μαθήματα των αρχαρίων αυτής της ημέρας ακολούθησαν τον κανόνα της τελειότητος, όπως πάντα, με στρατιωτική πειθαρχία και ακρίβεια...

     Οι ευτυχείς μαθητές του Κωνσταντίνου και του Μάριου επέδειξαν την πρόοδό τους στον φωτογραφικό φακό που καταγράφει "αφτιασίδωτα" τα πάντα.

     Η Ειρήνη, με "αέρα" Αμαζόνας, πια, υπεράνω βαλβίδων, ένα χάρμα καθίσματος και χειρισμών.

     Ομοίως και ο Παντελής, με την ...μεγαλοπρέπεια της ...σωματοδομής του η οποία δεν δείχνει διόλου να ενοχλεί τον Ίππο του ο οποίος, στα χέρια του, παραμένει ανάλαφρος και ευπειθής.

     Ο Γεώργιος επιδεικνύει στο δεύτερο μάθημά του ακόμη μεγαλύτερη προσέγγιση στον Ίππο και η πολύ καλή "φόρμα" που του παρέχει η καθημερινή του εκγύμναση τον κάνει ιδανικό αναβάτη Γυμνιππευτικής.

     Όλες του τις ασκήσεις ο Γεώργιος τις έκανε με άψογο στυλ χωρίς καμία δυσκολία.

     Ακολουθώντας αυτούς τους ρυθμούς, ο Γεώργιος προβλέπεται να διαπιστεύεται ταχύτατα και, μάλιστα, με ...θεαματικό αποτέλεσμα.

     Άνετος και ο Παντελής μας στους καλπασμούς του δείχνει την "πολεμική ετοιμότητά" του μέσα στον στίβο.

     Η Μαριλένα μας, τέλεια στις καλπαστικές τοξεύσεις της, μας ξανα-έδωσε τις ωραίες εικόνες μιας Έφιππη Τοξοβολίας στις οποίες μας έχει συνηθίσει.

     Με την χορευτική κινησιολογία της, η Μαριλένα μας συνδέει πάνω στη ράχη του Ίππου της εικόνα της χορεύτριας και της Αμαζόνας σε ένα αρμονικότατο αποτέλεσμα.

     Απολύτως εγκεφαλικός ο αριστεύσας Εφιπποτοξότης Γεώργιος, επανέλαβε το "αριστίνδην" των προσφάτων εξετάσεών του στις σημερινές καλπαστικές τοξεύσεις του από την πρώτη βολή του.

     Στο περιθώριο της συνεχούς δράσεώς τους, σήμερα δεν παρέλειψαν να ασκηθούν και τα δύο Στελέχη μας, ο Αρχηγός και ο Υπαρχηγός της Ομάδος μας.

     Η αναγκαστική αφιέρωση κα των δύο στα μαθήματα των μαθητών τους τους αφήνει την "πικρή γεύση" της στερήσεως της χαράς της Ιππασίας την οποία προσπαθούν να αναπληρώσουν με στιγμιαίες "γεύσεις" ανάμεσα στα μαθήματα και στις παύσεις.

     Όλοι όσοι έχουμε βιώσει αυτό το "στερητικό σύνδρομο" του Εκπαιδευτή Ιππασίας που χαίρεται με την χαρά των μαθητών αλλά, γι αυτό, στερείται την δική του ιππική χαρά, ξέρουμε πόσο βαθιά μας επηρεάζει και με τι τρόπο προσπαθούμε να το ξεπεράσουμε.

     Αλλά γνωρίζουμε, επίσης και τι σημαίνει αυτή η θυσία όταν στο τέλος κάθε μαθήματος χαιρόμαστε με την χαρά των μαθητών μας που έχουν προοδεύσει.

    Ημέρες Ιππευτηρίου, ημέρες Γραμμής Βολής, με ασταμάτητη προσπάθεια,  έφιπποι και πεζή, Τοξότες αλλά κι "εργάτες", κυρίως, ευδαίμονες, οι "Έλληνες Κένταυροι" χαιρόμαστε με τον δικό μας μοναδικό τρόπο την άσκηση πνεύματος και σώματος, επιτυγχάνοντας την υπέρβαση προς την έξοδο εκ του "σπηλαίου'. Δεν είναι και λίγο...