ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

ΜΑΧΗ ΜΕ ΔΥΟ ΝΙΚΗΤΕΣ

 

     Η ψυχή του Ίππου, αυτό το δικό μας «γέρας» που κατακτάται τόσο απαλά όσο μια τόξευση…

 

 

     Αέρινη σα τη χορδή ενός Τόξου, ευμετάβλητη σα τη πτήση ενός βέλους, συναρπαστική όταν καταφέρνουμε με τεχνική να τη βάλουμε στο «κίτρινο»!

 

     Στη Τοξοβολία, μόνο με τεχνική και χωρίς τη δυνατότητα της ασκήσεως οποιασδήποτε βίας, «βάζουμε» το βέλος στο «κίτρινο».  Το ίδιο και στον Ίππο, όπου μόνο με ευγενή τεχνική, πολλή παρατήρηση και βαθύ σεβασμό καταφέρνουμε να τον καταστήσουμε συνεργάσιμο, εκπαιδεύοντάς τον.

 

     Ζώο επιθετικό, σαρκοφάγο, «θηρευτής», ο Άνθρωπος… Ζώο φυγής, φυτοφάγο, «θήραμα», ο Ίππος… Και τη πρωτοβουλία της συνεργασίας, κατά κανόνα, να την έχει ο Άνθρωπος που είναι και σωματικά πιο αδύναμος από κείνον που θέλει να υποχειριάσει ή, στη καλύτερη περίπτωση, να καταστήσει συνεργάτη του…

 

     Ο δρόμος δύσκολος αλλά πανέμορφος, με ‘κείνα τα πρώτα σκιρτήματα του δυνατού «θηράματος» που δείχνει να προσεγγίζει καλόψυχα τον αδύναμο «θηρευτή» του… Δύσκολο να τα περιγράψεις, αλλά όσοι τα νοιώθουμε είναι αρκετό να μαγευτούμε, έτσι, καθώς μας στέλνει πρώτα εκείνο το πανάγαθο βλέμμα του και μετά φέρνει σιγά-σιγά τα ρουθούνια του κοντά μας για να μας μυρίσει και να μας ταυτοποιήσει στην αιώνια συνείδησή του ως «φίλο»!

 

     Εμπειρίες στη ζωή αμέτρητες, όμως, καμιά όσο αυτό το πρώτο πλησίασμα των ρουθουνιών του… Έτσι, όπως το βλέπεις γεμάτο εμπιστοσύνη για σένα που απλώς το προσκάλεσες και δεν άσκησες καμιά βία για να το κάνεις δικό σου…!

 

     Και μόνον έτσι είσαι ο νικητής μιας μάχης που έχει πάντα ...δυο νικητές!