M’ OΠΟΙΟΝ ΔΑΣΚΑΛΟ…
«Μεγέθυνση-σμίκρυνση, το ίδιο!»
Αυτή ήταν η φράση ενός Δασκάλου ζωγραφικής όταν δίδασκε τους μαθητές του. Κι ως
φαίνεται, η φράση αυτή ισχύει και στην Ιππασία.
Σε καλπασμό η Χαρά κατάφερε στη
τελευταία Προπόνησή της να καρφώσει τα βέλη της στο «κίτρινο», όπως μαρτυρά η
φωτογραφία που ακολουθεί.
Σε τροχασμό ο μαθητής της Χαράς,
Αριστόβουλος κατάφερε στο τελευταίο μάθημά του να καρφώσει τα βέλη του, επίσης,
στο κίτρινο, όπως μαρτυρά η παρακάτω φωτογραφία!
=
=
Αν και αρχάριος ο Πάρης, σύμφωνα
με το εκπαιδευτικό πρόγραμμά μας έπρεπε να «διδάξει» έναν συμμαθητή του μια άσκηση.
Έτσι, η γνώση εμπεδούται και οι δεξιότητες ενισχύονται. Και ο Πάρης προτίμησε
να διδάξει τη μικρή Χριστίνα υπερπηδήσεις με κατάληξη η Χριστίνα να υπερπηδά πλέον
και χωρίς ηνίες, με ελεύθερα τα χέρια!
Mε άλλα λόγια, «Μ’ όποιον Δάσκαλο…!».
Έτσι επιτυγχάνεται η πρόοδος στους
«ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ», ο μπροστά «τραβάει» κοντά του τον πίσω και όλοι μαζύ
προχωρούμε, χωρίς ανταγωνισμούς, χωρίς αντιπαλότητες σε μια Κοινωνία η οποία,
εκτός ημών, σπαράσσεται άνευ λόγου και αιτίας.
Μήπως θα έπρεπε να ασχοληθούν και
οι ...σπαρασσόμενοι με την Έφιππη Τοξοβολία για να …ομονοήσουν και να προοδεύσουν;
Μήπως…;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.