Οι "Έλληνες Κένταυροι" μεταφέρουμε σε μιαν εποχήν αξιακών "χαλασμάτων" άλκιμο πνεύμα προγόνων το οποίο καταφέρνει να διεισδύει από τις "χαραμάδες" της μεταπολεμικής ερειπώσεως, να διατρυπά τον ζόφο και να γίνεται αισθητό από όσους διατηρούμε και θα διατηρούμε την "όρασή" μας!
Όμως, αυτή η μεταφορά του προγονικού πνεύματος δεν μπορεί να επιτελείται παρά μόνον υπό όρους θρησκευτικότητος, συνάδοντες προς την "Κείνων θρησκευτικότητα", άλλως το εγχείρημα θα ήταν άγονο ή κίβδηλο!
Πάραυτα, μιλώντας για "θρησκευτικότητα" θα πρέπει να αναφερθούμε στο διέπον πνεύμα και, προκειμένου περί μιας πολεμικής τέχνης όπως η δική μας της Έφιππης Τοξοβολίας, στο α γ ω ν ι σ τ ι κ ό πνεύμα το οποίο διέπει τους "Έλληνες Κενταύρους" και, επ΄ αυτού, θα πρέπει να επικαλεσθούμε έναν ειδικό, όσο και πολυγραφότατον, επιστήμονα, τον Αχιλλέα Σ. Δρίβα,διευθυντή της Εθνικής Ακαδημίας Σωματικής Αγωγής, ο οποίος στην σπουδαία μελέτη του "Αγωνιστική, Θεωρία και Πράξη του σύγχρονου Αθλητισμού" (Αθήναι, 1964, Το αγωνιστικό πνεύμα, σ. 11-13) αναφέρει τα ακόλουθα:
"Χαρακτηριστικό της μεγάλης σημασίας που έδιναν οι αρχαίοι στους αγώνες τους είναι ότι τους τελούσαν γύρω από ναούς και ιερά, κάτω από την προστασία, τη σκιά και το άμεσο ενδιαφέρον των ίδιων των Θεών. Η αγωνιστική ήταν ένα από τα ιεροπρεπέστερα λειτουργήματα, αναπόσπαστο ακόμη μέρος και από τις εκδηλώσεις λατρείας των νεκρών. Όλες οι εκδηλώσεις των Ελλήνων ατομικές και ομαδικές ήταν αυθόρμητες και πηγαίες σαν βαθύτατη ανάγκη της ψυχής τους. Η θρησκεία δεν ήταν παρά το σύμβολο αυτών των ψυχικών τους αναγκών και συντελούσε στο να επικρατεί μιαν απαράμιλλη ενότητα μεταξύ τους μέσα από τις ποικίλες εκδηλώσεις, από τη θυσία ως το εμπόριο, από την πομπή των Παναθηναίων ως τους πολιτικούς διαπληκτισμούς στην εκκλησία του δήμου. Αποτελούσαν οι εκδηλώσεις αυτές ποικιλία ροπών και αντιθέσεων ακόμη μα όλες ανεξαίρετα εκπορεύονταν από την ίδια ζωική πηγή, παρόμοια σαν τις φωτεινές ακτίνες, που εκπέμπονται προς όλες τις κατευθύνσεις του ορίζοντα από τον κεντρικό ηλιακό πυρήνα. Έτσι κάθε εκδήλωση, σαν αυτόνομη λειτουργία, έκλεινε μέσα της και την καθολικότητα εκείνη, που της έδινε ο θρησκευτικός της χαρακτήρας. Η κάθε του έκφραση ήτανε μόριο από μια συστηματοποιημένη και διαφοροποιουμένη ενότητα, από το 'ενιστικό' μιας πραγματικής θρησκευτικότητας πνεύμα. Το πνεύμα τούτο, συμπυκνωμένο στις ατομικές και κοινωνικές του εκφράσεις σαν πυρήνας, ή σε ποικίλους βαθμούς ανεπτυγμένο, καθρέφτιζε την ίδια εσώτερη μορφή, τον ίδιο κεντρικό ζωικό πόθο, απαράλλαχτα όπως μέσα από τα μάτια του ίδιου του ανθρώπου που διαδοχικά γελάει, σατυρίζει, σκέπτεται και κλαίει, φέγγει η ίδια πάντα ψυχή. Τον ενιαίο λοιπόν και συγκεντρωτικό αυτόν χαρακτήρα είχαν οι αγώνες και ιδιαίτερα οι Ολυμπιακοί.
Η ανάδειξη εξ άλλου του ολυμπιονίκη, χωρίς να εσήμαινε υποτίμηση των συναθλητών του, εσυμβόλιζε την ανώτερη συμπύκνωση της πειθαρχίας και του μέτρου, όπου μπορούσε να αποδώσει η δημιουργική προσπάθεια της φυλής, τον καθαρώτερο, με άλλα λόγια, ανθρώπινο τύποτου θεού ανάμεσα στους συναθλητές.
Οι Έλληνες οραματίζονταν τον δυνατό και ωραίο τύπο ανθρώπου σαν ένα ύψιστο αγαθό και δόξαζαν με το στεφάνι της νίκης την ατομικότητα που κλείει, μέσα της τις διάχυτες αρετές της φυλής. Απ΄ αυτές εμπνεόμενη, μπορούσε η ψυχή να καλλιεργεί την ύπαρξή της και να κατορθώνει την ολοένα πληρέστερη 'εκ των ένδον' συγκρότησή της. Γιατί δεν υπήρχε, γενικά τότε, εκτίμηση στον αριθμό και στον όγκο, αλλά στο άτομο, στη μονάδα, που τόσο ο πολλαπλασιασμός της όσο και η ακτινοβολούσα επίδρασή της μπορούσε να εξουσιάσει το πλήθος. Και τούτο εξηγείται γιατί παραγματικά, το άτομο είναι η ανώτερη μορφή της δημιουργίας, προωρισμένο να γίνει ο επίγειος θεός και η ενσάρκωση των Ολυμπίων.
Ο θρησκευτικός λοιπόν χαρακτήρας, που μετέβαλλε τους αγώνες σε εξαιρετικά υψηλού περιεχομένου λειτούργημα και η ιδιαίτερη και συμβολική έννοια που είχαν αυτοί να χαλυβδώνουν τις ατομικότητες και να τις υψώνουν σε ημιθεϊκούς τύπους με την αλληλοσύγκρουσή τους, ώστε να παραχθεί έτσι, σαν ωραιότατος καρπός, σαν ανώτερη θεολατρική πραγμάτωση, ο Ένας, το άτομο, ο Νικητής, η συμπυκνωμένη δηλαδή έκφραση του συνόλου των προσπαθειών που είναι ακριβώς οι δυο ταυτόσημες αφετηρίες, απ΄ όπου ξεκινούμε προς το δρόμο για την κατανόηση του πνεύματος της αρχαίας αγωνιστικής."
Η ουσία, λοιπόν, της δράσεως των "Ελλήνων Κενταύρων" δεν μπορεί παρά να είναι η πατρώα θρησκευτικότητα η οποία χαρακτηρίζει την Ελληνική φυλή, χωρίς νοθεύσεις αλλότριων δογμάτων και παρεκκλινουσών θεοκρατικών "εστιάσεων", κάτι που μας διδάσκουν οι Μέντορές μας Έλληνες Στρατιώτες της Δύσεως. Και η δική μας πατρώα θρησκευτικότητα μας συνδέει με το φυσικό θείον και όχι το ανθρωποκατασκεύαστο "δόγμα" το οποίο ουδέποτε χαρεκτήρισε Έλληνες! Κι έτσι, ως "Έλληνες Κένταυροι" παραμένουμε αγωνιστικώς θ ρ η σ κ ε υ ό μ ε ν ο ι με όσην ευλάβεια, προς την αυτοβελτίωση και αυτοανύψωση, τούτο σημαίνει!
ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΕΙΣ ΜΑΣ
Η Ελληνική Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας "Έλληνες Κένταυροι", έχει την καταγωγή της στον Οργανισμό "KASSAI" με Δάσκαλο τον ίδιο τον παγκόσμιο Πρωταθλητή Kassai Lajos, λειτουργεί από το 2005 με μηδενικό δείκτη ατυχημάτων, είναι Μέλος της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Έφιππης Τοξοβολίας (W.H.A.F.) και έχει τιμηθεί με δύο πρώτα παγκόσμια βραβεία και πολλές διακρίσεις.
Η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" δεν εισπράττει χρήματα και, βεβαίως και η Τοξοβολία προσφέρεται ΔΩΡΕΑΝ στους μαθητές μας, ενώ τους παρέχονται και Τόξα (κατασκευής "KASSAI").
Η Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" παρέχει στα Μέλη της μια πολυσχιδή και ολοκληρωμένη εκπαίδευση η οποία αποβλέπει στη δόμηση χρηστών και δυνατών χαρακτήρων!
Οι τακτικές Προπονήσεις διεξάγονται στους Αμπελοκήπους (κέντρο) και την πρόσβαση στον προπονητικό χώρο εξυπηρετεί η μπλε γραμμή του μετρό, στάση "Αμπελόκηποι".
Aνεξαρτήτως του περιορισμένου του χώρου, μπορούμε όλοι να προπονούμεθα κατόπιν συνεννοήσεως στο 6977764737 ορίζοντας, όπως καθένας ευκαιρεί, ημερομηνία και ώρα, τουλάχιστον 24 ώρες πριν. Αυτό επιτρέπει τον καλύτερο συνδυασμό Συνασκουμένων με την καλύτερη σχεδίαση προπονητικού προγράμματος.
Πλην των νεοπροσερχομένων, όλοι υποχρεούνται να αποδέχονται το Καταστατικό της "Ελληνικής Εφιπποτοξοτικής Εταιρείας", τον Κανονισμό Λειτουργίας της Ομάδος, να φέρουν την προβλεπόμενη αμφίεση των "Ελλήνων Κενταύρων" και να τηρούν τις οδηγίες των Εκπαιδευτών.
