ARS LONGA, VITA BREVIS

     Το "ανάπτυγμα" μιας μάχης από έναν τόμο του Πολυβίου, προερχόμενο από την Βιβλιοθήκη των "Ελλήνων Κενταύρων" απετέλεσε το προπονητικό πλαίσιο της σημερινής τοξευτικής εξορμήσεώς μας!

     Και οι κιτρινισμένες σελίδες μιας εκδόσεως του 1728 έδειξαν την αντοχή τους στους αιώνες, εμπνέοντας ...292 χρόνια μετά, ένα ωφέλιμο προπονητικό πρόγραμμα ενστικτώδους Τοξοβολίας σε κάποιους Έλληνες οι οποίοι παραμένουν προσηλωμένοι στη διδασκαλία των Προγόνων μας έστω κι αν αυτή την αντλούμε "φιλτραρισμένη" μέσα από λατινικές "εκφορές" αφού αναφερόμαστε σε μία εποχή που δεν υπήρχε (όπως και δεν υπάρχει...) Ελλάδα την οποία οφείλουμε να ανιδρύσουμε!

     Πλεονέκτημα για την δυνατότητα επιτυχούς υλοποιήσεως του σημερινού, δύσκολου, προπονητικού προγράμματος η ομοιογένεια των Συνασκουμένων επί της Γραμμής Βολής και το πραγματικό ενδιαφέρον τους για την Τοξοβολία όπως αυτό επιβεβαιώνεται με τις συχνές του παρουσίες στις Προπονήσεις.

     Ολιγομελές άγημα με καλό συντονισμό αλλά και "αξιοπρεπέστατο" επίπεδο τοξευτικών δεξιοτήτων, στάθηκε στο "ύψος" των πολλαπλών δυσκολιών του προπονητικού περιεχομένου το οποίο, συνοπτικώς, θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως "απαίτηση ετοιμότητος σε αιφνιδιασμό, προσαρμοστικότητος επί παντοδαπού πεδίου και αντίξοου φωτισμού".   

     Σκηνή από ταινία του Αγγελόπουλου η σημερινή μας "εικόνα" και ευχηθήκαμε στον Πάνο μας που εγκαινίασε το καινούργιο Τόξο του όπως εκείνο που παλιότερα είχαμε παρουσιάσει και αποδεικνύεται ικανοποιητικότατο όπου εμφανίζεται!

     Και δεν μπορέσαμε να κρύψουμε και την χαρά μας για το "εργόχειρο" του Πάνου ο οποίος, ο ίδιος κατεσκεύασε μία θήκη για το Τόξο και έναν υποτυπώδη γωρυτό, με την επιγραφή της Ομάδος μας.

     Ας σημειωθεί ότι ο Πάνος θα είναι και ο κατασκευαστής της νέας παρτίδος ενδυμασιών της Ομάδος μας για την οποία, σύντομα, θα υπάρξει ενημέρωση αφού ο Πάνος διαθέτει δική του βιοτεχνία κατασκευής αθλητικών ανδυμασιών.

     Και, εν αρχή ην ο αιφνιδιασμός, όταν οι ανυποψίαστοι Συνασκούμενοι νόμιζαν ότι κατευθύνονται προς την Γραμμή Βολής ενώ ήσαν ήδη επάνω σε αυτήν και ο Αρχηγός Βολής τους έδινε το "Πυρ!".

     Εκεί που συνειδητοποιούν ότι θα πρέπει να εναποθέσουν, να βγάλουν τα Τόξα και τα βέλη από τις θήκες τους, να οπλίσουν και να τοξεύσουν ...τάχιστα! Ταχύτατος ο Ιωάννης αλλά ευστοχότερος ο Πάνος με το καινούργιο του Τόξο! Καμιά φορά επιμένουμε να αγνοούμε τον agent provocateur o oποίος ελλοχεύει παντού και ...εκπλήσσει!

     Η επόμενη "στάση" μας, ακριβώς όπως αυτή η Προπόνηση σχεδιάσθηκε με επιτόπια μελέτη προ τριημέρου, έγινε στον "Κρατήρα της Σελήνης" (όπως τον ονομάζουμε) επί σημείου πολύ δύσκολης αλλά, πάντως, ασφαλούς εδράσεως των Συνασκουμένων.

     Ας σημειωθεί ότι αυτή η Προπόνηση εμπεριείχε την μεγαλύτερη δυσκολία κλίσεων αλλά και ολισθηρότητος επιφανείας του εδάφους, συνιστώντας και μια μοναδική ευκαιρία γυμνάσεως των γαστροκνημίων οι οποίοι παραμένουν "νωθροί" για τον άνθρωπο του γραφείου. 

     Και σε κοντινές αλλά και μέσες αποστάσεις, ο "Κρατήρας της Σελήνης" απεδείχθη βατότατος για τους Συνασκουμένους μας, εξίσου, σε πρόσθιες και πάρθιες τοξεύσεις.

     Με ελεγχόμενη προοδευτικότητα αυξήσεως των αποστάσεων και πάλι ο "Κρατήρας της Σελήνης" απεδείχθη "εκπαιδευτικότατος" βάσει των επί του στόχου αποτελεσμάτων!

     Από τα μέχρι τώρα συμπεράσματα καταλάβαμε το πόση σημασία έχει ο εξοπλισμός σε μία μάχη, κυρίως δε η φυσική κατάσταση του μαχητή δικαιώνοντας τον Πολύβιο. Και κρατήσαμε κατά νου την αξία της καλής φυσικής καταστάσεως αλλά και της ορθής υποδήσεως που παίζουν μεγάλο ρόλο στην πολεμική Τοξοβολία, όπως η δική ας που δεν διεξάγεται σε "ταρτάν" πολυτελών γηπέδων αλλά στο βουνό και, μάλιστα, σε σημεία με αντιξοότητα επιφανείας και κλίσεως!

     Απότιση Τιμής στον Robert Brasillach τολμώντας να κοιτάξουμε τον Ήλιο κατάματα και η επόμενη άσκηση στη "Βυθισμένη Κοιλάδα" à contre-lumière!

     Δύσκολο να σκοπεύεις αντίθετο προς τον Ήλιο αλλά σαν πόσα δύσκολα, τελικώς, αποδεικνύονται "βατά", ενώ πόσα "εύκολα", εν τέλει, ...δυσκολότατα!

     Αυτό το ασκησιολόγιο, στο δεύτερο μέρος του έδωσε τις μεγάλες εκπλήξεις τις οποίες όλοι συνειδητοποίησαν ειδικώς όταν εκλήθησαν να τοξεύσουν με τον Ήλιο στην πλάτη να φωτίζει τον στόχο ιδανικά κάνοντάς τον "ελκυστικό" στον στοχασμό.

     Αλλά όλοι λογάριασαν χωρίς τον ...ξενοδόχο που ήσαν βασικά συμπεράσματα από την πειραματικήν ενότητα "Φ Ω Σ, ΟΠΤΙΚΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΚΑΙ ...ΔΕΟΣ!" την οποία επιχειρεί επί πολύ χρόνο, τώρα, η Ομάδα μας, συμπεράσματα τα οποία "μιλούν" για την μεγάλη σημασία της ορθής ερμηνείας του αμφιβληστροειδούς στην στοχαστική διαδικασία. Αλλά, για όλα αυτά έπεται συνέχεια...

     Σωστά "σχεδιασμένη" από ημέρες κι ωφέλιμη κι αυτή η Προπόνηση απέφερε τα προσδόκιμα αποτελέσματα αλλά και συμπεράσματα για όλους!

     Και, αυτή η Προπόνηση υπήρξε ένα αυθεντικό βήμα, προερχόμενο από μία δεξαμενή σχεδίων πολυπρισματικής ωφελείας ενός κύκλου Ανθρώπων των οποίων η ποιότητα κατευθύνει σε συγκεκριμένες "ατραπούς"! Κυρίως, ήταν ακόμη ένα μέρος του παζλ των επικειμένων ταξιδιωτικών εξορμήσεων των "Ελλήνων Κενταύρων" που διοργανώνονται στο πλαίσιο του προγράμματος του κορυφαίου Ελληνικού ταξιδιωτικού Οργανισμού με επίκεντρο την Τοξοβολία και το οποίο πρόγραμμα θα παρουσιασθεί διεξοδικά στον επίσημο κατάλογο του Οργανισμού που θα κυκλοφορήσει στο τέλος Φεβρουαρίου.

     Όπου η Τέχνη παραμένει μακρά εν σμικρώ χρόνω βίου, οι τοξεύσεις των βελών καταγράφουν ως δείκτες χρονομέτρου το άθροισμα σωρεύσεως εμπειρίας ενστίκτου κι αυτό είναι «Τοξοβολία»!

ΔΕΚΑΠΕΝΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΑ ΧΡΟΝΙΑ...

     Δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια πέρασαν από 'κείνον τον χιονισμένο Φλεβάρη, στην Κοιλάδα του Ουγγρικού Οργανισμού "Kassai", όπου η ευμένεια μιας ζείδωρης μοίρας με έφερε για πρώτη φορά σε ισόβια ζεύξη με την Έφιππη Τοξοβολία, δεχόμενος την Τιμή της αποδοχής μου στο μεγάλο Σχολείο του, δια βίου, Δασκάλου μου Kassai Lajos προς τον οποίον, αενάως, θα είμαι ευγνώμων!

     Με αλησμόνητη και ολοζώντανη την μνήμη σ΄ εκείνη την πρώτη επαφή μου με το Τόξο, στο σκεπαστό Ιππευτήριο όπου μόνος μαθητής ο υποφαινόμενος, λόγω θερμοκρασιών (-22C), στο πρώτο rendez-vous με τον μεγάλον έρωτα... 

     Εκείνη την μέρα, κατά την οποία ο φακός απαθανάτισε την πρώτη προσπάθεια τοξεύσεως, μην έχοντας ποτέ προηγουμένως πιάσει, εφίππως ...Τόξο!

     Δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια από τότε που ο πρώτος Έλληνας στη νεώτερη εποχή "έδεσε" με μία κορυφαία Πολεμική Τέχνη εισάγοντάς την στη Πατρίδα του στην οποία η τέχνη αυτή είχε ήδη παλιότερες καταβολές που ατόνισε ο χρόνος...

     Μια αφετηρία που ξεκίνησε από την "θεία κοινωνία" μέσα στην Κοιλάδα του  Kaposmérő κι έφτασε μέχρι τα υψίπεδα της βόρειας Μογγολίας και την έρημο Gobbi για να καταφέρω να σταθώ αξιόπρεπα απέναντι στην Έφιππη Τοξοβολία και στον Δάσκαλό μου!

     Το πιο υπέροχο "ταξίδι" ψυχοπνευματικής ολοκληρώσεως που θα μπορούσε να προσφέρει ο βίος σε όσους τολμούν να αναζητήσουν νόημα σ΄ αυτό οποίο, γενικώς και αορίστως, ονομάζουμε "ζωή"!

     Κι επειδή η Τιμή ονομάζεται Πίστη, με την ευκαιρία αυτή, οφείλω να αποδώσω ευγνωμοσύνη, πέραν του Δασκάλου Kassai Lajos και στον επίσης μεγάλο Δάσκαλό μου, καθηγητή Ιππιατρικής και Αρχαιολόγο Θεόδωρο Αντίκα του οποίου η ανιδιοτελής ηθική υποστήριξη και ιππική διδασκαλία με έκανε ακόμη σωστότερο Εφιπποτοξότη σε ό,τι αφορά στην σχέση μου με τον ιερό Ίππο!

     Διότι, όταν ο μαθητής δεν ευγνωμονεί τον Δάσκαλό του, η γνώση παραμένει ανάξια όπως κι ο φορέας της!

     Δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια και, η Έφιππη Τοξοβολία, με "ξεδιψά" καθημερινά όπως και τότε που αφίππευσα μετά από μια εξάωρη επικίνδυνη διαδρομή για να ρουφήξω το νερό της  Huvsgul στο οποίο αντανακλάται το πεντακάθαρο γαλάζιο του μογγόλικου ουρανού που χρωματίζει τη σημαία της χώρας του μεγάλου Χάν. Κι από τότε μόνον μια ευχή, "Ορθό το λάβαρο!" κατά πως πρέπει για όσους "Η Τιμή μας ονομάζεται Πίστη"! 

"ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ ΜΕΧΡΙ ΘΑΝΑΤΟΥ!"

[Kassai Lajos]

Αριστοτέλης Ηρ. Καλέντζης

Ιδρυτής των "Ελλήνων Κενταύρων"

ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΑΞΙΩΝ

Ο μέγας Αλέξανδρος του Γεωργίου Ρούσση

     Ένα ακροθιγές "προϊδέασμα" μνημειακού γλυπτού αφιερωμένου στον μέγα Στρατηλάτη Αλέξανδρο Μακεδόνα επαναλαμβάνει την μεγάλην αλήθεια "εξ όνυχος τον λέοντα" και παρά το ότι μας το μεταφέρει μια ατελής μαυρόασπρη φωτογραφία ανηρτημένη στο ... Facebook, μας γεμίζει ενθουσιασμό διότι, για πρώτη φορά στην σχετική νεοελληνική εργογραφία θαυμάζουμε παρόμοιο δημιούργημα!

Ο καλλιτέχνης Γεώργιος Ρούσσης

     Πρόκειται για ένα γλυπτό του σύγχρονου Έλληνα καλλιτέχνη Γεωργίου Ρούσση ο οποίος, με το υγιές αισθητήριό του, παραμερίζει σαρωτικά την μοντερνιστική ασκήμια την οποία ανέδειξε σε ..."τέχνη" η απουσία Αισθητικής των μεταμοντέρνων αταλάντων!

Έργο του Κωνσταντίνου Φάη

     Λίγο καιρό πριν, στην Αθήνα, θαυμάσαμε την ατομική έκθεση ενός άλλου κορυφαίου, σύγχρονου, Έλληνα καλλιτέχνη, του Κωνσταντίνου Φάη ο οποίος, πραγματικά, άγει ψυχές με την στιβαρότατην έκφρασή του η οποία, κυριολεκτικά, αιχμαλωτίζει με έναν φυσικό δυναμισμό ο οποίος εξοβελίζει την κακαισθησία της εποχής μας!

Ο καλλιτέχνης Κωνσταντίνος Φάης

     Ένας άλλος "άνεμος" πραγματικής Τέχνης πνέει, πια, στην Ελλάδα σπρώχνοντας τα μέχρι τώρα "κατεστημένα" υποπροϊόντα του κακαίσθητου μοντερνισμού στη χωματερή. Και με τα έργα τέτοιων αληθινών καλλιτεχνών μπορούμε να ελπίζουμε στην αποκατάσταση των Αξιών και δη των εικαστικών, που επί δεκαετίες τέθηκαν στην απαξίωση της υστερήσεως ταλάντου!

ΚΑΛΟΥΜΕ!

     Ας δείξουμε την αλληλεγγύη μας 

σε έναν δοκιμαζόμενο λαό που συνεισέφερε 

σοφία και αρετή στον παγκόσμιο Πολιτισμό 

και με τον οποίο η Ομάδα μας συνδέεται 

από πολλών χρόνων!

ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

     Τιμή για την Ελλάδα και τον ευρωπαϊκό πολιτισμό η προσωπικότητα και το έργο του Έλληνος Ξενοφώντος (43-355 π.χ.χ.) ο οποίος συνέγραψε την πρώτη -στην Ελληνική γλώσσα- ολοκληρωμένη μονογραφική μελέτη  "Περί Ιππικής" πραγματευόμενη τα του Ίππου και της Ιππικής τέχνης. Όμως, προηγουμένως (τέλος του 5ου αιώνος) ένας άλλος εμπειρότατος Ίππαρχος, ο Αθηναίος Σίμων, εκπαιδευτής νεολέκτων Ίππων και ικανότατος εις την "πωλοδαμνείαν", όπως η τέχνη της εκπαιδεύσεως νεολέκτων Ίππων ονομάζεται, συνέγραψε περί της Ιππικής χαράσσοντας το έργο του στο βάθρο ενός χαλκίνου αγάλματος Ίππου το οποίο αφιέρωσε στον ναό της Ελευσίνας. Και, όπως μας πληροφορεί ο Ξενοφών:  "Συνέγραψε μεν ουν και Σίμων περί ιππικής, ος και κατά τον κατά το Ελευσίνιον Αθήνησιν ίππον χαλκούν ανέθηκε και εν τω βάθρω τα εαυτού έργα εξετύπωσεν" (Ιππ. 1.1.).

Ξενοφών

     Μία εκτενή ανάλυση του έργου του Ξενοφώντος "Περί Ιππικής" είχε την ευκαιρία στο παρελθόν (2002) να παρουσιάσει σε μία σειρά τηλεοπτικών εκπομπών ο μελετητής του έργου του και Ιδρυτής της Ομάδος των "Ελλήνων Κενταύρων" στον δίαυλο "Extra Channel".

     Σε εκείνη την σειρά των πολυθεματικών εκπομπών στις οποίες, δεσπόζουσα θέση κατείχε η παρουσίαση των σελίδων του "Περί Ιππικής" έργου του Ξενοφώντος, οι μετρήσεις απέδωσαν ποσοστό ικανοποιητικότατης αυξήσεως της τηλεθεάσεως, κάτι που οδηγεί στο παρήγορο συμπέρασμα ότι εν μέσω δημοκρατικότατης παρακμής, το τηλεοπτικό "κοινό" διαθέτει "ευήκοον ους και οξύ βλέμμα" για θέματα τα οποία, με μια πρόχειρην εκτίμηση μπορεί να θεωρηθούν ..."αντιεμπορικά". 

     Παρά ταύτα και επειδή "εθνικόν το αληθές" θα πρέπει να αποκατασταθεί η αλήθεια περί του Ξενοφώντος ο οποίος έχει παρεξηγηθεί σε σημείο να θεωρείται ο, γενικώς, πρώτος συγγραφεύς Ιππικής, ενώ, στην πραγματικότητα είναι ο πρώτος "δυτικός" ο οποίος κατάφερε να συγγράψει μία ολοκληρωμένη εργασία για την Ιππική, αφού, είχε προηγηθεί, όπως προείδαμε, με μία κατά πολύ μικρότερη, ο Αθηναίος Σίμων. Και τούτο διότι ένας Γερμανός Αρχαιολόγος-ανασκαφέας κατάφερε να ακυρώσει την "γενική πρωτιά" του Ξενοφώντος με την ερμηνεία μιας σπουδαίας αρχαιολογικής ανακαλύψεως.

Bedřich Hrozný

     Ο Bedřich Hrozný (6 Μαίου 1879 - 12 Δεκεμβρίου 1952) υπήρξε Γερμανός Ασσυριολόγος τσεχικής καταγωγής (και όχι Τσέχος, όπως εσφαλμένα νομίζουν κάποιοι) ο οποίος, μετά τον θάνατο του, επίσης, Γερμανού Ασσυριολόγου Hugo Winckler που από το 1906 είχε αρχίσει ανασκαφή στην περιοχή Boğazköy (αρχαία Καππαδοκία), στάλθηκε (1913) από την Γερμανική Εταιρεία της Ανατολής (Deutsche Orient Gesellschaft) στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Κωνσταντινουπόλεως να μελετήσει τις ενεπίγραφες πλάκες με χαρακτήρες Χετταίων που είχαν ανακαλυφθεί και τις οποίες ο Bedřich Hrozný ανεγνώρισε ως προερχόμενες από το Βασίλειο των Μιταννών και με περιεχόμενο ιππολογικού εγχειριδίου αλλά και λεπτομερούς πωλοδαμνείας.

     Οι ανακαλυφθείσες στο Boğazköy εγχάρακτες πλάκες και ερμηνευθείσες από τον Bedřich Hrozný το 1915, χρονολογήθηκαν από τον 14ο αιώνα π.χ.χ. αναδεικνυόμενες έτσι στο, παγκοσμίως, αρχαιότερο σύγγραμμα Ιππικής, συντριπτικώς κατά πολύ προ του Σίμωνος και Ξενοφώντος!

Ο Bedřich Hrozný υπηρετών στον Γερμανικό στρατό 

κατά τον Α' παγκόσμιο Πόλεμο

     Για την συγκεκριμένη ανακάλυψη, όπως ήταν φυσικό υπήρξαν σχετικές επιστημονικές ανακοινώσεις και οι αναδημοσιεύσεις επακολούθησαν διεθνώς.

     Στην Ελλάδα έγινε, επίσης, γνωστή η μεγάλη ανακάλυψη και οι "επαίοντες" όχι μόνον την απεδέχθησαν αλλά και την υιοθέτησαν ανεπιφυλάκτως! Ναι, πρώτοι οι Χετταίοι και, δη, οι Μιταννοί συνέγραψαν περί Ιππικής επιδεικνύοντες βαθιά γνώση στο συγκεκριμένο αντικείμενο. Ένας σημαντικός Έλληνας αξιωματικός του Ιππικού και από τους πλέον ειδήμονες της εποχής του, ο Ίλαρχος Κωνσταντίνος Ε. Βλάχος, στο βιβλίο του "Τα του Ίππου εν Ελλάδι" (Αθήναι, 1934, με έγκριση του Γενικού Επιτελείου Στρατού) κάνει δύο ξεχωριστές και αναλυτικές αναφορές στην ανακάλυψη και ερμηνεία του περιεχομένου των εγχαράκτων πλακών του Boğazköy, ως εξής:

α. Σελ.: 28-29

β. Σελ.: 72-73

     Έτσι, σήμερα μπορούμε να ξέρουμε ότι ο Ξενοφών, αλλά και ο Σίμων, υπήρξαν οι πρώτοι δυτικοί οι οποίοι συνέγραψαν περί Ιππικής, αλλά κατά πολύ παλαιότεροι αυτών, ήδη από τον 14ο αι. π.χ.χ., υπήρξαν οι συγγραφείς των πλακών του Boğazköy!

     Kαι όσοι εγκύψαμε στο, από ετών, ερμηνευθέν περιεχόμενο των πλακών του Boğazköy ανακαλύψαμε σπουδαίες επισημάνσεις των Μιταννών για την υψηλή τέχνη της πωλοδαμνείας οι οποίες, μάλιστα, αποτελούν και το "προοίμιο" της διαλειμματικής εκπαιδεύσεως Ίππου την οποία τεκμηρίωσε και καθιέρωσε ο Έλληνας Δάσκαλός μας, Καθηγητής Θεόδωρος Αντίκας. Και τούτο διότι, η υψηλή τέχνη της Ιππικής, προκειμένου να υπηρετηθεί σωστά, με ασφάλεια και αποτελεσματικότητα, απαιτεί συνεχή όσο και αφοσιωμένη εντρύφηση σε βάθος αιώνων, με απόλυτο σεβασμό στα συμπεράσματα τα οποία απέδωσε η διαχρονική, ανθρώπινη, εμπειρία ! 

     Πράγματι, όσοι καταγίνονται με τον Ίππο, εάν όντως επιδιώκουν να τον υπηρετήσουν σωστά, θα πρέπει να τον σπουδάσουν επισταμένως διατεθειμένοι να εγκύψουν στο περιεχόμενο των διδαγμάτων του χρόνου, από τις πλάκες του Boğazköy, το έργο του Ξενοφώντος, μέχρι τα πλέον σύγχρονα τεκμήρια που αφορούν στο υπέροχο αυτό πλάσμα ώστε, με την προσήκουσα ταπεινότητα και απέραντο σεβασμό, να μπορούν να σταθούν πλάι του και να επικοινωνήσουν με αυτό, πολύ πριν αποτολμήσουν να το ιππεύσουν!