Τρίτη 9 Ιανουαρίου 2018

ΟΠΟΥ ΤΑ ΑΠΛΑ "ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ" 
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΑ...


     Σε μία κοινωνία στην οποία κυριαρχεί η ανοησία και η μισαλλοδοξία, το να απολαμβάνεις μιαν ισορροπημένη καθημερινότητα εν μέσω , ομοίων, ισορροπημένων αποτελεί επίτευγμα ζωής. Και αυτό το έχουμε κατακτήσει στην Ομάδα των, απανταχού, "Ελλήνων Κενταύρων".


     Η τελευταία Προπόνηση του Παραρτήματος των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" όχι μόνον επιβεβαίωσε την παραπάνω αλήθεια αλλά και ανέδειξε, για άλλη μια φορά, τον σοφό Αρχηγό του ως ιδανικό επικεφαλής αλλά αποτελεσματικό "διανομέα" της χαράς και προόδου των Μελών του. 


     Όλη η δραστηριότητα έγινε στο κτήμα όπου φιλοξενούνται οι Ίπποι οι οποίοι έχουν ευγενώς παραχωρηθεί στον αρχηγό του Παραρτήματος, Αθανάσιο Ψωρομύτη, αφού προηγουμένως οι Συνασκούμενοι καθάρισαν επιμελώς τον χώρο από το παραμικρό σκουπιδάκι μιας και η Αρχή μας είναι η καθαριότητα και η ευταξία στον χώρο εργασίας ώστε η καθαριότητα και η ευταξία αυτή να αντανακλάται στη σκέψη και στα έργα μας.


     Μέσα στο φυσικό αυτό πεδίο, ο επικεφαλής του Παραρτήματος σκέφτηκε πολύ έξυπνα να συνδυάσει την τακτική Προπόνηση Παραδοσιακής Τοξοβολίας με την εξοικείωση του ενός εκ των Ίππων με το Τόξο και την τόξευση, αξιοποιώντας την τοξευτική δραστηριότητα της ημερίδος.


     Η παρουσία των Μελών στη Γραμμή Βολής αναδείχθηκε από τον Αρχηγό σε ένα εξαιρετικό μέσο διδασκαλίας της αφοβίας του Ίππου στη παρουσία και λειτουργία του Τόξου και, απ΄ ό,τι φάνηκε η "συνταγή" απέδωσε άριστα.


     Η διαδικασία της εξοικειώσεως με το αντικείμενο και τους ήχους που παράγει εκτοξεύοντας το βέλος ξεκίνησε και ολοκληρώθηκε άψογα.


     Ο Αθανάσιος ακολούθησε όλα τα προβλεπόμενα στάδια εξοικειώσεως όπως ακριβώς τα βλέπει να εφαρμόζονται στη Σχολή μας και ο ίδιος έχει βιωματική εμπειρία περί αυτών.


     Παρέσυρε έξυπνα τον Ίππο να ταυτοποιήσει, μυρίζοντας, το Τόξο και τα βέλη πριν τον φέρει σε άμεση επαφή με αυτά.


     Αξιοποίησε την "αφή" του Ίππου για να του δημιουργήσει αίσθημα ασφαλείας με τα αντικείμενα και το έκανε υπομονητικά με εμφανές το θετικό αποτέλεσμα μιας και ο Ίππος έδειξε ότι εμπιστεύονταν, αρχικώς, τον ίδιο τον Άνθρωπο και τα συναισθήματά του.


     Όλες οι αντιδράσεις του Ίππου "διαβάζονται" ως επιβεβαίωση της αγαθότητος του Ανθρώπου που τον μυεί και εμείς, γνωρίζοντας τον Αθανάσιο και την ευγένεια της ψυχής του δεν νοιώθουμε καμία έκπληξη για την σοφή ψυχοδιαγνωστική ικανότητα του Ίππου. 


     Λίγο αργότερα, όταν μετά την εξοικείωση ακολούθησε η ρυταγώγηση, τα ίδια συναισθήματα του Ίππου "διαβάσαμε" και για την Ιωάννα και για τον Χρύσανθο, αλλά και για όλους τους άλλους παρευρισκόμενους Συνασκουμένους. 


     Μάλιστα, η ρυταγώγηση αυτή έδωσε εικόνες "Κασσαϊκών" μεθόδων με κινήσεις σε απόκρημνα σημεία που δείχνουν και τον βαθμό συνδέσεως του Ίππου με τον Άνθρωπο κάτι που, επίσης ευφυώς, ο πανέξυπνος Μεσσήνιος Αρχηγός υιοθέτησε στην διδασκαλία του.


     Η ημερίδα αυτή υπήρξε υποδειγματική και ιππικώς και τοξευτικώς, δίνοντας απέραντη χαρά στον Ιδρυτή της Ομάδος ο οποίος, απλώς και για μία τέτοιαν εκπαιδευτική ημερίδα θεωρεί ότι αξίζει κάθε προσπάθεια ζωής.


     Το ίδιο ευτυχής αισθάνεται και ο Αρχηγός της Ομάδος των "Ελλήνων Κερνταύρων" Εφιπποτοξότης Κωνσταντίνος Δαμιανάκης παρακολουθώντας την εξαιρετική διδασκαλία του Αρχηγού του Παραρτήματος των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" Συνασκουμένου Αθανασίου Ψωρομύτη να συντελεί στην ευημερία ενός Ίππου και στη πρόοδο των Μελών μας. 


     Και, πιστεύουμε ακράδαντα ότι το ίδιο αισθάνονται όλοι οι "Έλληνες Κένταυροι" όπου κι αν βρίσκονται απολαμβάνοντας την πρόοδο των Μεσσηνίων Συνασκουμένων η οποία, αν και μέχρι τώρα τοξευτική, εξελίσσεται και σε ιππική με την πρωτοβουλία και τις ικανότητες του Αρχηγού του Παραρτήματος.


     Ευχή των "Ελλήνων Κενταύρων" με αφορμή την δράση και την πρόοδο του Παραρτήματός μας της Καλαμάτας αλλά και όλης της Ομάδος μας είναι να βρούν και οι "εκτός" ...ανοήτως αλληλοσπαρασσόμενοι το "μονοπάτι" της υπηρετήσεως του Πολιτισμού, απομακρυνόμενοι από τα ταπεινά αδιέξοδα στα οποία τους εγκλωβίζει ο αιώνιος "εχθρός", ο κακός εαυτός μας. 


ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ
ΤΟΥ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΟΣ
ΤΩΝ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΣ"


     Μελετώντας το οπτικοακουστικό υλικό μετά από κάθε Προπόνηση του Παρατήματος των "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας" νοιώθουμε πάντοτε μιαν "επίγευση" μυστηριακών ..."χρωμάτων", λες και τα χρώματα μπορεί να γίνουν επαισθητά από τον ...ουρανίσκο.


     Στη πρώτη του Προπόνηση για το 2018, το Παράρτημα των "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας" άφησε πίσω του ένα πολύ παράξενο οπτικοακουστικό υλικό μέσα από το οποίο "αναβλύζει" βαθύτερη ομαδική συνεργασία και ακόμη καλύτερη αλληλοκατανόηση.


     Ίσως για κάποιον άλλο, ακόμη και παρόντα, όλα τα παραπάνω να μην γίνονται αντιληπτά, ίσως και να θεωρεί ότι δεν ισχύουν ...κι όμως...


     Αυτό που παρατηρούμε από Προπόνηση σε Προπόνηση των "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας" είναι μια ολοένα και δυνατότερη σύσφιγξη σχέσεων ομαδικότητος που υποβοηθά την γενική πρόοδο όλων των Συνασκουμένων.


     Η χιλιομετρική απόσταση δεν μας επιτρέπει να γνωρίζουμε επακριβώς ποιος είναι ο παράγων αυτής της ανελικτικής πορείας του Κερκυραϊκού Παραρτήματος, όμως, οι επικεφαλής του Χριστόφορος Κασφίκης και Ειρήνη Ψαίλα ασφαλώς θα το γνωρίζουν.


     Είθε, αυτή η πρόοδος να τους ευλογήσει και το Νέον Έτος 2018.

Κυριακή 7 Ιανουαρίου 2018

ΕΚΠΩΜΑΤΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΚΑΜΠΑΝΙΤΗ 


     Τα ποτήρια των μαθητών στην τραπεζαρία της Γαλλικής στρατιωτικής ιππικής Ακαδημίας Saumur ήσαν πάντα γεμάτα με σαμπάνια, όχι από την γαλαντομία της επιμελητείας του Γαλλικού Στρατού αλλά από τις πτώσεις των μαθητών κατά την διάρκεια των μαθημάτων τους. Κάθε φορά που ένας μαθητής έπεφτε από τον Ίππο του προσέφερε μία φιάλη καμπανίτη οίνου στους συμμαθητές του και, αμέτρητα πώματα κρέμονταν από την οροφή της τραπεζαρίας συμβολίζοντας τις ...αμέτρητες πτώσεις των μαθητών αυτής της εμβληματικής στρατιωτικής Ιππικής Ακαδημίας. 


     Στη Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" όπου οι πτώσεις είναι ελάχιστες και μηδενικά τα ατυχήματα, τα ποτήρια γεμίζουν με σαμπάνια ακόμη και χωρίς πτώσεις, όπως σήμερα, για τον εορτασμό της ελεύσεως του 2018 σε μία έκτακτη [από κάθε άποψη] προπονητική ημερίδα που οργάνωσε ο Αρχηγός της Ομάδος μας, Εφιπποτοξότης Κωνσταντίνος Δαμιανάκης με την συνεργασία των αγαπημένων Συνασκουμένων μας Χρυσούλας, Σταύρου και Έλσας, αλλά και όλων όσων παρευρέθησαν δημιουργώντας μια μοναδική εορταστική ατμόσφαιρα στη Κοιλάδα μας.


     Στο Ιππευτήριο η πανέμορφη αυτή ημερίδα ξεκίνησε με τα προγραμματισμένα μαθήματα που διεξήγαγε ο Αρχηγός μας, με πρώτο μαθητή τον διανοούμενο-Πολεμιστή, Ιστορικό, Βασίλειο Φράγκο ο οποίος ήρθε από την Γαλλία όπου ζει και διδάσκει για να μας προσφέρει την διάλεξη περί "Ιπποτισμού" της οποίας ο "απόηχος" εξακολουθεί και μετά την λήξη της, υπογραμμίζοντας την μοναδικότητά της στα ελληνικά πνευματικά χρονικά.


     Ο δικός μας Βασίλειος όχι απλώς εξετέλεσε άμεσα και ακριβέστατα τις ασκήσεις στις οποίες τον υπέβαλε ο Κωνσταντίνος αλλά και κατά την διάρκεια του μαθήματός επέδειξε αξιοπρόσεκτην αυτοσυγκέντρωση διαμορφώνοντας μία μυσταγωγική, πραγματικά, "ατμόσφαιρα", όμοια με εκείνη που μας είχε προσφέρει κατά την διάρκεια της ...πεντάωρης, σχεδόν, διαλέξεώς του.


     Πολλοί νομίζουν ότι οι διανοούμενοι υστερούν σε φυσικές δεξιότητες και δη σε πολεμικές. Ο Βασίλειος τους διαψεύδει.


     Αυτός ο Άνθρωπος της θεωρίας, των βιβλιοθηκών και των πανεπιστημιακών εδράνων, απέδειξε ότι το σφρίγος δεν αποτελεί προνόμιο διπλωματούχων προγαστόρων των οποίων η "προβεβλημένη" ...σκέψη αποτελεί προκάλυμμα αδυναμιών όπου το πνεύμα κάθε άλλο παρά υγιές είναι σε ένα μη υγιές σώμα. 


     Ο Βασίλειος, υπό την καθοδήγηση του Κωνσταντίνου και με βοηθό τον Εκπαιδευτή υπό επίβλεψη Γεώργιο, στο μάθημα αυτό κατάφερε τόσα πολλά που, συνήθως, σε άλλες Σχολές, οι μαθητές χρειάζονται πολύ περισσότερα μαθήματα για να τα καταφέρουν και ...εάν..., φθάνοντας, μάλιστα, να καταφέρει και την εφίππευση δι' εφάλσεως, όπως του την δίδαξε με ευκρίνεια και παραστατικότητα ο Κωνσταντίνος.


     Η κατάληξη του μαθήματος του Βασιλείου ήταν θριαμβευτική, όπως και οι καταλήξεις όλων των μαθημάτων που προσφέρει ο Κωνσταντίνος στους μαθητές του, με τον Βασίλειο σε ένα τέλειο ορθοστάδην επί του Ίππου να υπογραμμίζει τον κανόνα του "Νους υγιής εν σώματι υγιεί" ο οποίος πρέπει να διέπει κάθε νουνεχές ον.


     Εν συνεχεία, ο Κωνσταντίνος ανέλαβε να εξοικειώσει τον Ίππο μας Βίτο στην Έφιππη Τοξοβολία και δη στην αποδοχή τοξεύσεων από την ράχη του σε καλπασμό.



     Αφού ακολούθησε τις εναρκτήριες διαδικασίες από εδάφους, ο Κωνσταντίνος εφίππευσε και κατάφερε να "πείσει" τον τετράποδο Βίτο ότι η Έφιππη Τοξοπβολία είναι ό,τι πιο συναρπαστικό για ένα αλογάκι.



     Ο αγαπημένος μας τετράποδος Δάσκαλος ...δασκαλεύτηκε τόσο καλά και σε ελάχιστο χρόνο από τον Κωνσταντίνο που έδειξε ότι σε συντομότατο χρόνο θα είναι ακόμη ένας ιδανικός Ίππος Έφιππης Τοξοβολίας μέσα στους πάμπολλους που έχουν αναδειχθεί από τους "Έλληνες Κενταύρους".



     Μετά τον Βίτο, ο Κωνσταντίνος ανέλαβε και την ...Χρυσούλα η οποία δείχνει ότι βρίσκεται, πλέον, στο "κατώφλι" των εξετάσεών της για την διαπίστευσή της ως Εφιπποτοξότριας. Και, επειδή η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" δεν είναι χρηματοθηρική ώστε να τρενάρει την εκπαίδευση των μαθητών της για ευνόητους λόγους, ήδη δρομολογεί τις εξετάσεις της.


     Βεβαίως, η τελειομανής Χρυσούλα, διστάζει να αποδεχθεί ότι, πια, πλησίασε την διαπίστευσή της, αλλά, ο μεγαλύτερος κίνδυνος για το καλό είναι το ...καλύτερο.


     Και η αγαπημένη Χρυσούλα μας δείχνει ότι μπορεί να καταλάβει τα πάντα, ξεπερνώντας ακόμη και τις αναστολές της ...τελειομανίας της.



     Στη Γραμμή Βολής της Κοιλάδος μας, οι παρόντες δεν έφεραν μόνον τα Τόξα και την τοξευτική διάθεσή τους... Και σε αυτή την Γραμμή Βολής οι "Έλληνες Κένταυροι" είχαμε την Τιμή να συνασκηθούμε και με τα δύο κορυφαία Στελέχη της "Hellas Canyon", τον Γεώργιο και Ορφέα Ανδρέου που ήρθαν κοντά μας σ΄ αυτή τη γιορτινή ημερίδα.



     Με την ιδιαίτερη εκπαιδευτική φροντίδα του Αρχηγού της Ομάδος, και ο δεδιδαγμένος, Γεώργιος και ο πρωτοείσακτος Ορφέας κατάφεραν αμέσως να τοξεύσουν.



     Το αποτέλεσμα και για τους δύο φίλους της Ομάδος μας ήταν ενθουσιαστικό παρακολουθώντας και τους δύο, πατέρα και γιο να τοξεύουν άψογα.



     Και, όχι απλώς "άψογα" αλλά να χαρούμε και την ευστοχία στο "κίτρινο" του νεαρού Ορφέως ο οποίος, εκτός από διεθνής αθλητής της χειροσφαιρίσεως στη Πολωνία αναδεικνύεται και εύστοχος τοξότης.



     Ύστερα ήρθαν οι ...σαμπάνιες,ήρθε το γλέντι και ξεχείλισε η Κοιλάδα με πρωτοχρονιάτικα συναισθήματα.



          Η Χρυσούλα μας έφερε την εξαίσια -για όλους όσους την γευθήκαμε- χειροποίητη πίτα της στολισμένη με έναν υπέροχο, ιδιοκατασκεύαστο Κένταυρο. Μια πίτα γεμισμένη με νοστιμότατους ξηρούς καρπούς και με ...φουλ αγάπη για όλους.



      Κατόπιν, ο Σταύρος έφερε τις ...σαμπάνιες...ενώ η Έλσα έφερε τα υπέροχα χειροποίητα μελομακάρονά της... 



     Μπορεί να ...ξεφύγαμε ως ...ζενικοί πολεμοτεχνίτες αλλά απολαύσαμε το ...αμάρτημα.



     Ο Αρχηγός, ως οργανωτής και ...οικοδεσπότης έστω και της ασκεπούς Κοιλάδος, έκοψε την πίτα μη παραλείποντας και κομμάτι για τον θεό των Ελληνικών φαραγγιών.



     Ακολούθησε ο εκπωματισμός των φιαλών με τον καμπανίτη και η Κοιλάδα μας ποτίστηκε από τους εορταστικούς αφρούς της υψηλής οινογνωσίας που μας προσέφερε ...εμφιαλωμένη ο Συνασκούμενος Σταύρος.



     Η κραιπάλη μέχρι σημείου να ...γλαρώσουν ακόμη και τα ματάκια των "ανηλίκων" Εφιπποτοξοτών και Εκπαιδευτών υπό επίβλεψη, τρομάρα τους... 



     Και ο ...βλάσφημος εκπωματισμός συνεχίστηκε και με άλλη φιάλη, μέχρι σημείου ο πρεσβύτης Ιδρυτής της Ομάδος να θεωρεί ότι βρίσκεται στου ...Απότσου και όχι στο τέμενος της Ελληνικής Έφιππης Τοξοβολίας, αλλά, τέλος πάντων, μέρες που είναι...



     Κι ενώ τα κομμάτια της πίτας δεν υφίσταντο μόνον το απολαυστικότατο κατασπάραγμα αλλά και το ψάξιμο για το φλουρί που είχε προνοήσει να βάλει η Χρυσούλα μας, αυτό απεκαλύφθη στο κομμάτι της απούσας αλλά πανταχού παρούσας ...Φλώρας η οποία, σημειωτέον, δεν έχει αφήσει φλουρί για φλουρί που να μην έχει κερδίσει σε πίτες τις οποίες, μάλιστα, δεν τρώει ως ...ωμοφάγος.



     Έτσι, το εκπληκτικό χειροποίητο βέλος με μεσαιωνική αιχμή και πυθμένιο από κέρατο νεροβούβαλου που κατασκεύασε γι αυτό τον σκοπό ο Συνασκούμενος Σπυρίδων Νικόλης-Πρωτεσίλαος και που αντιστοιχούσε στο φλουρί, παραδόθηκε σε έναν διερχόμενο ηλικιωμένο κούριερ για να το μεταφέρει στην τυχερή-απούσα.



     Κι εκεί που όλοι νομίζαμε ότι θα παραμέναμε σωριασμένοι κατά γης μέχρι την επόμενη πρωτοχρονιά για να συνέλθουμε από τον καμπανίτη, ω του θαύματος, αποδείξαμε ότι όλη αυτή η ευωχία όχι μόνον δεν μας είχε καταβάλει αλλά μας προετοίμασε, απρόσμενα δε λέω..., για την συνέχιση της συνασκήσεως με μία θριαμβευτική Τοξοβολία πολύ πρωτότυπη, έχοντας ως σκοπό την δημιουργία ενός μεταμοντέρνου πίνακος ζωγραφικής φιλοτεχνημένου με ...τοξεύσεις. Δράστες και πάλι για την ιδέα, ο Κωνσταντίνος με την Χρυσούλα η οποία είναι εικαστική καλλιτέχνις και προετοίμασε όλο το ιδιαίτερο υλικό γι αυτόν τον πρωτοποριακό πίνακα.



     Έτσι, ενώ όλοι νόμιζαν ότι η ..."παράσταση" θα λάβαινε τέλος, οι δύο "συνήθεις ύποπτοι", ο Κωνσταντίνος με την Χρυσούλα, μας αιφνιδίασαν και πάλι στήνοντας τον νέο στόχο ο οποίος δεν ήταν άλλος από το λευκό χάρτινο "πρόσωπο" επάνω στο οποίο στερεώθηκαν μικρά μπαλόνια που περιείχαν ρευστές μπογιές διαφόρων χρωμάτων.



     ταν ξεκίνησε ο νέος "γύρος" Τοξοβολίας, τα βέλη τα οποία έπεφταν επάνω στα μπαλονάκια τα τρυπούσαν και οι περιεχόμενες μπογιές χύνονταν επάνω στο "πρόσωπο" σχηματίζοντας συναρπαστικές συνθέσεις.



     Το εικαστικό αποτέλεσμα το οποίο άρχιζε να σχηματίζεται επάνω στην επιφάνεια του στόχου άρχισε να προξενεί τον θαυμασμό όλων, προσπαθώντας να μαντέψουμε ποιά απόχρωση θα έρχονταν να προσθέσει δραματικότητα στην όλη σύνθεση.



     Και όταν ολοκληρώθηκε και η τελευταία τόξευση ο πίνακας που δημιουργήθηκε θα μπορούσε να συναγωνισθεί ένα εμπνευσμένο δημιούργημα μοντέρνου ζωγράφου.



     Η ...οινόφλυξ συλλογικότητα των συνδημιουργών δεν παρέλειψε να πλαισιώσει το έργο της και να απαθανατίσει την εικαστική οντότητά της πέριξ αυτού... 



     Ευτυχώς που η σαμπάνια είχε εξαντληθεί διότι ποιος ξέρει τι άλλο θα μπορούσε να οργανώσει ο ευφάνταστος Κωνσταντίνος ...



     Τέλος, το έργο υπεγράφη από όλους τους παρόντες αν και αντ΄ αυτού όλοι θα έπρεπε να δώσουν όρκο μελλοντικής εγκρατείας προς αποφυγή παρομοίων εκτροπών, όμως, όλοι ήσαν τόσο ευτυχείς από αυτή την υπέροχη ημερίδα που μάλλον έδωσαν όρκο να την ...επαναλάβουν.