ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΜΕ ΤΗ ΣΕΛΑ ΤΗΣ ΣΤΕΠΑΣ

ΗΜΕΡΙΔΑ 10/Χ/2016

     Με μεγαλύτερη της αναμενόμενης συμμετοχή, ολοκληρώσαμε σήμερα την εκδήλωσή μας "ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΜΕ ΤΗ ΣΕΛΑ ΤΗΣ ΣΤΕΠΑΣ" στη Κοιλάδα των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ", ιππεύοντας και τοξεύοντας με μία Ούνικη σέλα.

     Οι παριστάμενοι είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν από τον Ιδρυτή των «ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ» μία ημίωρη εισαγωγή για το ιστορικό της εμφανίσεως της σέλας και των αναβολέων καθώς και τον χρηστικό προορισμό των τελευταίων.

     Έγινε μία ιστορική αναδρομή στο εφίππιο των Ασσυρίων (700 π.χ.χ.), στα ενισχυμένα εφίππια του Pazyryk του οροπεδίου Ukok της οροσειράς Altai (500-400 π.χ.χ.), στα εφίππια του στρατού του Μεγάλου Αλεξάνδρου, στις σέλες με την πρώτη αστράβη (ξύλινη) της δυναστείας Han της Κίνας (200 π.χ.χ.) , στη τετρακέρατο ρωμαϊκή σέλα με ξύλινη αστράβη  (100 π.χ.χ.), στην εμφάνιση του αναβολέως με μορφή λωρίου στην Ινδία (2^ος αι. π.χ.χ.) και στη πρώτη εμφάνιση μεταλλικού αναβολέως επί δυναστείας Jin της Κίνας (302 μ.χ.χ.).

     Ακολούθησε μία συγκριτική παρουσίαση μιας «δυτικής» σέλας και μιας σέλας της στέπας με αντίστοιχα εποπτικά μέσα επί των οποίων κατεδείχθησαν τα κύρια σχεδιαστικά σημεία, η σημασία τους  και η ορολογία τους ώστε οι παριστάμενοι να εννοήσουν βασικές σχεδιαστικές διαφορές οι οποίες καθορίζουν πολύ περισσότερα της απλής προσεγγίσεως της Ιππικής τέχνης.

     Εν συνεχεία ο Ιδρυτής της Ομάδος ανέπτυξε το, εκ της συγκριτικής μελέτης των σελών, πόρισμα της «Υψηλής προσθίας Αψίδος» η οποία αποτελεί σχεδιαστικό τεκμήριο των σελών των ιππικών λαών, όχι μόνον ιππικώς αλλά και κοινωνιολογικώς ως συνιστώσα παράμετρο αποτιμήσεως της κοινωνικής ψυχολογίας των λαών.

     Ο αναπληρωτής Αρχηγός Ομάδος Μηνάς Α. Τσομπανιάν, κατόπιν, ανέλαβε την φροντίδα να οργανώσει την υλοποίηση του πρακτικού προγράμματος, ενώ ο Συνασκούμενος Γεώργιος Μυλωνόπουλος ανέλαβε να μυήσει στη Τοξοβολία τους, εκτός Ομάδος, αγαπημένους επισκέπτες μας οι οποίοι επρόκειτο να ιππεύσουν και να τοξεύσουν. Και όσο οι επισκέπτες μας συνέχιζαν τη μύησή τους στη Τοξοβολία, οι «ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ» άρχιζαν να απολαμβάνουν την σέλα της στέπας εν κινήσει και τοξεύσει.

     Πλην του αναπληρωτή Αρχηγού Ομάδος, όλοι οι άλλοι «ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ» σήμερα δοκίμαζαν για πρώτη φορά αυτή τη σέλα (κατασκευής "KASSAI") μιας και, όπως είναι γνωστό στην Ομάδα μας μόνον οι διαπεπιστευμένοι Εφιπποτοξότες δικαιούνται του προνομίου της χρήσεως σέλας, γενικώς.

     Παρά ταύτα, ενώ όλοι εδήλωσαν –κατ’  αρχήν- δυσκολία στην εφίππευση και αφίππευση λόγω του ύψους των αψίδων, ομοφώνως παρεδέχθησαν ότι η σέλα της στέπας είναι μοναδική για την εξασφάλιση της ευσταθείας του Ιππέως.

     Κανένα από τα Μέλη μας δε συνάντησε την οιανδήποτε δυσκολία ασφαλούς «καθίσματος» και όλοι διεπίστωσαν ότι ακόμη και στη περίπτωση μιας αιφνιδιαστικής ανορθώσεως ή άλλης αποσταθεροποιητικής αντιδράσεως του Ίππου ο Ιππέας αντιμετωπίζει ελάχιστες πιθανότητες εξόδου από την σέλα λόγω των ανεπτυγμένων (εμπροσθίας και οπισθίας) αψίδων της σέλας.

     Οι τοξευτικοί χειρισμοί των μαθητών μας υπήρξαν άψογοι και, ακόμη και οι πλέον αρχάριοι επέδειξαν ικανοποιητική εικόνα χειριστή του Τόξου.

     Η ολοκλήρωση της μυήσεως στην Τοξοβολία των επισκεπτών μας, σύντομα μας έφερε κοντά μας αρκετά αξιόλογα παιδιά αλλά και μεγαλυτέρους οι οποίοι εφίππευσαν και απέδειξαν ότι η Ιππική και η Τοξοβολία είναι δεξιότητες εγγεγραμμένες στο ανθρώπινο «DNA» επί σειρά αιώνων.

     Οι επισκέπτες μας οι οποίοι είχαν για πρώτη φορά την εμπειρία της Έφιππης Τοξοβολίας και, βεβαίως, της σέλας της στέπας, υπήρξαν υποδείγματα άμεσης εκτελέσεως των οδηγιών του αναπληρωτή Αρχηγού Ομάδος ο οποίος τους συνόδευε και τους βοηθούσε στη σωστή  ίππευση και τόξευση.

     Όλοι, ασχέτως, ηλικίας υπήρξαν άψογοι και όχι μόνον…

     Κάποιοι εξ αυτών μας εξέπληξαν και με την εν κινήσει ευστοχία τους καθώς και με την ιδιαιτέρως ευχάριστη διάθεσή τους παρά τον αιφνιδιασμό αυτής της, ισορροπιστικώς, πολύ ξεχωριστής, πρώτης, εμπειρίας.

     Η Ομάδα των «ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ» νοιώθει υπερήφανη σε κάθε παρόμοια εκδήλωσή της όταν ανακαλύπτει νέα Ελληνόπουλα με αυτοπειθαρχία και δεξιότητες, θεωρώντας ότι η παιδαγωγική της Πολεμικής Αρετής αποτελεί την πανάκεια μιας ουσιαστικής εγγυήσεως για κοινωνική επιβίωση.

     Και γι αυτά τα νέα Ελληνόπουλα, αξίζει κάθε επένδυση προσπαθειών αλλά, κυρίως, ελπίδων, με την βαθύτατη επίγνωση ότι αυτή η «γενιιά», αδικήθηκε, από τις προϋπάρξασεις, χωρίς καμία τύψη, με αποτέλεσμα σήμερα να κείται περιθωριοποιημένη στο έλεος της καφετέριας και των σαθρών τηλεοπτικών “realities” αντί να αναδεικνύεται η ζωογόνος αλκή της στα Ιππευτήρια και στα Γυμναστήρια.

     Ένα ιδιαιτέρως γόνιμο Σάββατο ολοκληρώθηκε για τους «ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ» και τους αγαπημένους μας φίλους στη Κοιλάδα μας, ευχόμενοι να επαναληφθεί σύντομα η χαρά της επανασυναντήσεως τέτοιων χαρακτήρων και ικανοτήτων σε μέλη μιας κοινωνίας υπό –δυστυχώς!- κατάρρευση!

Πλήρες φωτογραφικό λεύκωμα ΕΔΩ

"ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ"

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΗΜΕΡΙΔΑ

3/12/2016

     Με τέσσερα νέα Μέλη και ένα πλήρες ασκησιολόγιο διεξήχθη η εβδομαδιαία Προπόνηση του Παραρτήματος των «ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ» το Σάββατο 3^η Δεκεμβρίου 2016.

     Η ευφυής πρόνοια του επικεφαλής του Παραρτήματος Αθανασίου Ψωρομύτη εμπιστεύθηκε την Αρχηγία Βολής στον εξαιρετικό μας Μελέτη ο οποίος, από το οπτικό υλικό φάνηκε ότι τα κατάφερε ικανοποιητικότατα.

     Οι ασκήσεις ήσαν στατικές αλλά και κινητικές με όλη τη συνεπαγόμενη δυσκολία ότι στη Γραμμή Βολής ήσαν και τέσσερις αρχάριοι.

     Ο επικεφαλής του Παραρτήματος, λειτουργώντας «εγκεφαλικά» δείχνει να διευθύνει  τους «ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ» με έναν σταθερό σχεδιασμό προόδου που είναι εμφανής στο τοξευτικό αλλά, κυρίως, στο ομαδικό αποτέλεσμα.

     Το Παράρτημα των «ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ» και η Σχολή Τυφλών Τοξοτών που λειτουργεί σε παγκόσμια πρωτοτυπία, έχουν προσελκύσει το διεθνές ενδιαφέρον και σύντομα κορυφαίο ειδικό έντυπο του εξωτερικού θα παρουσιάσει το έργο τους.

ΜΙΑ ΤΡΕΛΛΗ-ΤΡΕΛΛΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

     Λούτρινα ζωάκια στην αγκαλιά του αναπληρωτή Αρχηγού Ομάδος, τραμπάλες και κούνιες στη παιδική χαρά από την οποία, ντυμένοι μπαμπούλες, διώξαμε τα παιδάκια που έπαιζαν.

     Σκαρφαλώσαμε στα παιγνίδια των πιτσιρικάδων και παίξαμε τα πιθηκάκια ουρλιάζοντας μέσα στη νύχτα.

     Μετά κάναμε και ποδηλατάκι με ένα γυναικείο που κλέψαμε από ένα κοριτσάκι.

     Αλλά πλακωθήκαμε και στο ξύλο γιατί έκανε κρύο και ο Θοδωρής δε μας έδινε το κασκόλ του...

     Πλακώσαμε και το Γεώργιο γιατί κι αυτός έκλεψε τα σοκολατάκια και δε μας έδινε.

     Και η Νίκη ζωήρεψε και βάλθηκε να δείρει το Πολυδεύκη γιατί, λέει, δε την άφηνε να κάνει τραμπάλα.

     Ώσπου ξαφνικά όλοι άρχισαν να δέρνουν το Μηνά γιατί δε τους έδινε το γλειφιτζούρι του.

     Μετά ο Μηνάς πήγε τρέχοντας στη πλατεία και γύρισε με τρία κασκόλ που έκλεψε από κάποιες νταντάδες Ναξιώτισσες που παίζανε με κάτι μωρά. Κανείς δε τον πήρε χαμπάρι...

      Αλλά και πάλι πλακωθήκαμε γιατί ο Θοδωρής ήθελε να πάρει το κασκόλ με τα άσπρα λουλουδάκια και ο Γεώργιος το ήθελε για πάρτη του μέχρι που τους χώρισε ο Νίκος.

     Άσε που ο παππούς ξεμωράθηκε τελείως και αυτή τη φορά δε περίμενε να χαλάσει τη πόζα ο Μηνάς αλλά τη χάλασε ο ίδιος!

     Εν τω μεταξύ η Αμαλία σημάδευε συνέχεια ένα φελλό και όταν τον χτύπαγε φώναζε: Παππού πότε θα πάμε στις κούνιες?

     Στο τέλος όλοι βρέθηκαν στη γνωστή υπόγα και ο Μηνάς ξαναπήρε αγκαλιά το λούτρινο αλογάκι για να παρηγορηθεί γιατί ο παππούς του έκλεψε το ποδήλατο.

"ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" μια πολύ σοβαρή Οικογένεια!

ΜΕ ΕΞΑΡΧΟΥΣΑ ΤΗΝ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΑΡΕΤΗ

     H ανάκτηση μιας, τεχνηέντως,παραμερισμένης Πολεμικής Αρετής θα πρέπει να είναι το ζητούμενο μιας Κοινωνίας η οποία θέλει όχι απλώς να επιβιώσει αλλά να κυριαρχήσει μέσα στο χρόνο, όχι σε βάρος άλλων αλλά υπέρ εαυτής και μόνον! Και αυτή η ανάκτηση αποτελεί τον στόχο της Ομάδος των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ". Πλαίσιο αυτής της ανακτήσεως η διαμόρφωση προσωπικοτήτων υπαρξιακώς ισορροπημένων, κάτι που διασφαλίζει ο ατομικός συντονισμός και η ισορροπία σε όλα τα επίπεδα, ατομικό και ομαδικό.

     Πρώτιστο επίπεδο η ανάκτηση της ατομικής ισορροπίας την οποία ένα χειριστικό "Σύστημα" πασχίζει να καταργήσει στους Πολίτες του. Αυτή η ισορροπία δε σε κάνει, απλώς, να "πατάς σταθερά στα πόδια σου" αλλά σου παρέχει και τη δεξιότητα να αντιπαρέρχεσαι κάθε κατάσταση έξωθεν προκύπτουσας ασταθείας. Οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ", μέσα από το καθημερινό ασκησιολόγιό τους ανακτούν σύντομα αυτή την απαραίτητη για κάθε πλάσμα ισορροπία και, μέσα σε έναν ανισόρροπο κόσμο, καταφέρνουν να αυτοσυγκεντρώνονται και να προοδεύουν εγκαταλείποντας το "σπήλαιο" και αναβλέποντας το φως.

     Εκπαιδευόμενοι στην Έφιππη Τοξοβολία, επιτελούμε μιαν υπέρβαση η οποία, συχνά, αντιτάσσεται στις υποκειμενικές παραισθήσεις (ή και ψευδαισθήσεις) οι οποίες εμφυσώνται για το ευχείριστο των μαζών και το ίδιο το ασκησιολόγιό μας είναι αυτό που μας επιβεβαιώνει ότι ο Άνθρωπος μπορεί να τα καταφέρει!

     Και αυτό το επιτυχές αποτέλεσμα είναι το μέγα "άλμα" του Ανθρώπου πέραν όσων μπορεί να του διαταράξουν την ευστάθεια και την ευστοχία. Η παιδαγωγικότητα και όχι απλώς η εκπαιδευτικότητα της Σχολής των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" ακολουθώντας ένα πρόγραμμα αναδείξεως της Πολεμικής Αρετής των μαθητών της, σύντομα τους οδηγεί σε αυτό το "άλμα" το οποίο αποτελεί επισφράγισμα απαρνήσεως φοβιών και ταλαντώσεων...

     Και η, δεδομένα, ασφαλής προσγείωση δεν μας κάνει να αρκούμεθα ως καταληκτικός σκοπός! Στους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" θέλουμε τους μαθητές μας κάτι πολύ περισσότερο από ασφαλείς... 

     Στους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" θέλουμε τα Μέλη μας δραστικώς μαχόμενους ακόμη και υπό συνθήκες πλήρους αιωρήσεως στο "κενό" το οποίο συνιστά το σύγχρονο περιβάλλον συγκρούσεων.  Σε αυτό μέγα άνυσμα του "κενού "θέλουμε τους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" μαχητικώς ενεργητικούς και στοχαστικώς αποτελεσματικούς  όπως επιτάσσουν οι ανάγκες του αδιαλείπτως μάχεσθαι μέσα στο χρόνο.

     Μόνον έτσι μπορούμε να νοιώθουμε ήσυχοι για το μέλλον που για τους πλείστους είναι αβέβαιο: Έχοντας επενδύσει στην κραταίωση της Πολεμικής Αρετής μας!

     Και μόνον έτσι, ως ενάρετοι Πολεμιστές, γενναίοι και άτρομοι, μπορούμε να κατανοήσουμε, χωρίς προκαταλήψεις τον Κόσμο σεβόμενοι τα πλάσματά του και απολαμβάνοντες του σεβασμού τους. Άλλως, η φοβίες και οι αναστολές αφαιρούν και αυτό το δικαίωμα της επιβιώσεως.

     Διότι, μόνον με γενναιότητα; ψυχής και με εξάρχουσα την Πολεμική Αρετή δικαιούσαι και μπορείς να κρατήσεις "αγκαλιά" ολόκληρο τον Κόσμο, άλλως μόνο τη ...μιζέρια σου.

"ΠΕΣΕ!"

ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΖΩΤΙΚΗ "ΕΓΓΡΑΦΗ"

"Πέφτουμε", αλλά "γιατί" και "πώς" "πέφτουμε";

     Στα μαθήματα, όλοι θα κληθούμε να "πέσουμε" με ορμή εκτινάξεως ή άλματος, είτε από "κάθισμα" εφιππεύσεως, είτε από θέση ορθοστάδην. 

     Αν και οι λόγοι αυτής της ασκήσεως είναι εμφανείς, δε θα ήταν άσκοπο να τους επαναλάβουμε.

     Κατ'  αρχήν προ της εκτελέσεως της ασκήσεως τιθέμεθα από τον Εκπαιδευτή σε μία κατάσταση συνεγέρσεως, εν αναμονή του σχετικού παραγγέλματος.

     Ο Εκπαιδευτής, μετά την προκαταρκτική ενημέρωση για την άσκηση που θα ακολουθήσει, παρέχει στο μαθητή μία "παύση" χαλαρώσεως, αναμονής αλλά και, ταυτόχρονης, εισαγωγής σε κατάσταση εγρηγόρσεως, ώσπου δίδεται η εντολή.

     Εν τω μεταξύ, ο Εκπαιδευτής βαθμολογεί την ετοιμότητα του μαθητή και το επίπεδο της βουλήσεώς του προς ενεργητική εγκατάλειψη του Ίππου. Κατόπιν εκτιμά την ευσταθή προσγείωση, την ακρίβεια επιλογής του σημείου προσγειώσεως, την ταχύτητα εγκαταλείψεως καθώς και την επιτυχή μεταφορά μέχρι και την προσγείωση όλων όσων του υπεδείχθησαν να μεταφέρει.

     Είναι γεγονός ότι μία πραγματική πτώση ή εξαναγκαστική αφίππευση δεν προσχεδιάζεται και μάλιστα επί συγκεκριμένου σημείιου, αλλά ο Εκπαιδευτής πριν δώσει την σχετική εντολή θα πρέπει να έχει προσχεδιάσει σε ποιο σημείο θα την ζητήσει προβλέποντας και σε ποιο ακριβώς σημείο θα προσεδαφισθεί ο μαθητής του. 

     Έτσι, αναλόγως των ικανοτήτων του μαθητή, το προβλεπόμενο σημείο προσεδαφίσεως μπορεί να είναι σε ένα ομαλό σημείο του Ιππευτηρίου ή ακόμη -στη περίπτωση προχωρημένης εκπαιδεύσεως- δίπλα σε βαλβίδες ή άλλα σώματα που θα πρέπει να αποφευχθούν.

     Δύο είναι τα ειδοποιά σημεία της βαθμολογήσεως αυτής της ασκήσεως; η στιγμή της εγκαταλείψεως και η στιγμή της προσεδαφίσεως.

     Είναι γνωστό ότι στα μαθήματα της Σχολής των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" τηρείται πλήρης φωτογραφική και βιντεοσκοπική κάλυψη με μόνιμα αρχεία κατά μάθημα τα οποία ουδέποτε διαγράφονται. Και στα αρχεία αυτά υπάρχει σωρεία φωτογραφιών με τους μαθητές μας κατά την εγκατάλειψη αλλά και κατά την προσεδάφιση. Όμως, κάτι τέτοιο που, συνάμα είναι και απαραίτητο για την αξιολόγηση των μαθητών, προϋποθέτει εμπειρότατο φωτογράφο διότι η διανυόμενη τροχιά εγκαταλείψεως είναι βραχεία και η ταχύτητα αρκετά υψηλή.

     Σε κάθε περίπτωση, οι παρατηρήσεις του Εκπαιδευτή θα κρατηθούν για τον ...ίδιο, δε θα κοινολογηθούν στο μαθητή αλλά βάσει αυτών ο Εκπαιδευτής θα προβεί σε σχεδίαση όλων των απαραιτήτων βελτιώσεων βάσει των "ενδείξεων"-αδυναμιών του μαθητή.

     Εάν, π.χ., ο μαθητής επέδειξε αδυναμία αυτοσυγκεντρώσεως για την έγκαιρη υποδοχή της εντολής, εάν επέδειξε νωθρότητα στην εκτέλεσή της, εάν εξετέλεσε την εγκατάλειψη άκομψα και με κίνδυνο της σωματικής ακεραιότητός του, εάν έχασε την ισορροπία του κατά την προσγείωση, εάν απώλεσε κατά την τροχιά της εγκαταλείψεως κάτι από αυτά που του υπεδείχθησαν να μεταφέρει, όλα αυτά τα παρατηρεί ο Εκπαιδευτής και, επαναλαμβάνοντας με νέα σχεδίαση την άσκηση επιχειρεί την διόρθωσή τους.

     Ας μη ξεχνάμε ότι ένας πολεμιστής-Ιππέας δε συγχωρείται, εγκαταλείποντας για τον οποιονδήποτε λόγο τον Ίππο του να εγκαταλείπει και τον, π.χ., οπλισμό του τον οποίο θα κληθεί να χρησιμοποιήσει εν συνεχεία.

     Το απαραίτητο της διδασκαλίας αυτής της ασκήσεως αναλύεται σε εκείνο της εγκαταλείψεως του Ίππου από "κάθισμα" εφιππεύσεως (εκτίναξη)  και σε εκείνο της εγκαταλείψεως του Ίππου από στάση ορθοστάδην (άλμα). Η μεν πρώτη τυγχάνει υποχρεωτικής διδασκαλίας σε κάθε περίπτωση ενώ η δεύτερη προτείνεται συμβουλευτικώς προς εξάσκηση.

     Προϋποθέσεις εφαρμογής της ασκήσεως αυτής είναι η καταλληλότητα του Ίππου και η ευκαμψία του μαθητή.

     Κατά την άσκηση αυτή δεν εκπαιδεύεται μόνον ο μαθητής αλλά και ο Ίππος σύμφωνα με τα όσα διαλαμβάνονται στο αναλυτικό εκπαιδευτικό εγχειρίδιο των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" αλλά ποτέ η άσκηση αυτή δεν επιχειρείται εάν προηγουμένως ο Εκπαιδευτής δεν είναι βέβαιος ότι ο Ίππος την αποδέχεται και δεν πιθανολογείται επικίνδυνη αντίδρασή του εξ αιτίας φόβου ή αιφνιδιασμού.

     Σημειωτέον, ότι οι ασκήσεις εγκαταλείψεως του Ίππου είναι τόσο σημαντικές όσο και η έφαλση την οποία συμπληρώνουν.