ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΑΓΩΝΕΣ 

ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗΣ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑΣ

"M.A.E.C. 2015"

SAN MARINO

Ένα ακόμη αργυρό μετάλλιο για τους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" 

     Μία σπάνια αγωνιστική διοργάνωση Παραδοσιακής Τοξοβολίας διεθνούς κύρους με εξειδίκευση στη Μεσαιωνικη Τοξοβολία λάμπρυνε αυτό τον Ιούλιο το αρχαιότερο κράτος στο κόσμο, το Σαν Μαρίνο, αφήνοντας σε όλους τις καλύτερες εντυπώσεις. Οι Διεθνείς Αγώνες "M.A.E.C. 2015" μπορεί, πια, να αποτελούν παρελθόν αλλά θα παραμένουν στη μνήμη όλης της τοξευτικής κοινότητος ως ένας από τους πλέον δύσκολους αλλά και επιτυχείς αγώνες Παραδοσιακής Τοξοβολίας.  

     Από τους Αγώνες αυτούς οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" έφυγαν με ένα αργυρό μετάλλιο το οποίο κατέκτησε η 14χρονη Αρχηγός της Σχολής των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" Κύπρου Αναστασία Φ, Φωτίου η οποία έκανε τους θεατές των Αγώνων να κραυγάζουν στις κερκίδες "Anastasia, Anastasia!" ενθαρρύνοντας τη μικρή Αναστασία στις τοξεύσεις της! 

ΤΟ ΚΡΑΤΙΔΙΟ ΤΟΥ SAN MARINO

     "Μικρό το δέμας" αλλά μνημειακό το κρατίδιο του Σαν Μαρίνο κατέκτησε με τη διακριτική μεγαλοπρέπειά του και τη καταπράσινη φυσικότητά του όχι μόνον τους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" αλλά και, όπως συζητήθηκε, όλους τους αγωνισθέντες αλλά και τους επισκέπτες των Αγώνων.

Μέρος των οχυρώσεων.

     Μια καστροπολιτεία, ντυμένη στο πλέον εντυπωσιακό πράσινο, φιλόξενη και πεντακάθαρη αυτό το Σαν Μαρίνο αιχμαλώτισε το θαυμασμό όλων όσων το βάδισαν και χάρηκαν το "M.A.E.C. 2015" αυτού του καλοκαιριού.

Άποψη με φυσική αναρριχητική βλάστηση.

     H αρχική μικρή "κοινότητα" που δημιουργήθηκε τον 5ο αι. μ.χ.χ. (κατ' άλλους τον 4ο αι μ.χ.χ.) κατάφερε να θεμελιώσει το κρατίδιο που χαιρόμαστε σήμερα και στο οποίο η αστική αισθητική υπήρξε αντικείμενο τέτοιου σεβασμού που μπόρεσε να "φτάσει" ως τις μέρες μας. Σήμερα, η πόλη έχει πληθυσμό 4.493 κατοίκους και βρίσκεται στις δυτικές παρυφές του ψηλότερου σημείου της χώρας, του Μόντε Τιτάνο.

Ένα απότμημα του Palazzo Pubblico, (Κυβερνητικό Μέγαρο) 

χτισμένο μεταξύ 1884 και 1894 από τον εκ Ρώμης αρχιτέκτονα  Francesco Azzurri

     Και σ' αυτό το μοναδικής αισθητικής αστικό "περιβάλλον" δε θα μπορούσαν παρά οι Αγώνες "Μ.A.E.C. 2015" να είναι εξίσου εντυπωσιακοί! 

Στόχος ευφυούς τοξεύσεως πίσω από τα νερά ενός συντριβανιού

H ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ

     Οι Αγώνες "M.A.E.C. 2015" δεν ήσαν απλώς Αγώνες "Παραδοσιακής" αλλά Μεσαιωνικής Τοξοβολίας. Αυτό, για τους διοργανωτές αλλά και για όλους τους συμμετέχοντες, σήμαινε ότι το πλαίσιο των Αγώνων θα ήταν η Toξοβολία και το τελετουργικό της όπως ίσχυε κατά τη μεσαιωνική εποχή. 

     Εκτός των άλλων, σε αυτούς τους Αγώνες ίσχυσαν αυστηροί ενδυματολογικοί κανόνες υποχρεώνοντας όλους όσους έλαβαν μέρος να αρχίσουν να προετοιμάζονται από πολύ νωρίς ώστε να μη κινδυνεύουν με αποκλεισμό ακόμη κι μέσα από τα υποδήματα τολμούσαν να φορέσουν ...περικνημίδες μη ανταποκρινόμενες στις αντιλήψεις του μεσαίωνος, όπως προέβλεπαν οι Κανονισμοί!

     Το ίδιο αυστηροί ήσαν και οι Κανονισμοί των Όπλων, δηλαδή, ο προσδιορισμός του τι εννοείται ως "παραδοσιακό τόξο" και "παραδοσιακό βέλος", υποχρεώνοντας όλους να προσαρμόσουν αναλόγως το ατομικό "οπλοστάσιό" τους. 

     Η παράμετρος αυτή δυσκόλεψε κατά πολύ τους συμμετασχόντες στους οποίους, πέραν των αυστηρώς τεχνικών, επεβλήθησαν και πολλοί επιπλέον περιορισμοί και κανόνες ως προς την εμφάνιση (αμφίεση) και το γενικότερο πλαίσιο τοξεύσεως. Όμως, σε ένα τέτοιο φυσικό περιβάλλον δε θα συνεχωρείτο τίποτε λιγότερο...

     Σε όλα αυτά τα πολύ δύσκολα κανονιστικά πρότυπα, οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" ανταποκριθήκαμε με τη μεγαλύτερη συνέπεια ως Έλληνες υπερήφανοι που δε θα θέλαμε επ΄ ουδενί να υποστούμε έστω και την πλέον μικρή παρατήρηση και οι εμφανίσεις μας αλλά και ο οπλισμός μας υπήρξαν τα προβλεπόμενα.

     Η Ομοσπονδία των Βαλιστριδοφόρων του Σαν Μαρίνο (Federazione Sammarinese Balestrieri) η οποία ιδρύθηκε το 1956 με σκοπό την αναβίωση των παραδεδεγμένων Παραδόσεων αγώνων με βαλιστρίδα και τόξο που ίσχυαν μέχρι και τον XIV αι. βρίσκεται επικεφαλής των διοργανώσεων Αγώνων βαλιστρίδος και τόξων σε αυτό το κρατίδιο και ο διοργανωτής στον οποίο πιστώνεται αυτή η λαμπρή αγωνιστική εκδήλωση είναι η Ένωση Μεσαιωνικών Τοξοτών (Lega Arcieri Medievali) και η Ομάδα των Μακρών Τόξων του Σαν Μαρίνο (La Cerna dei Lunghi Archi di San Marino) η οποία σχηματίσθηκε το 1995 ως συνέχεια μιας μακράς αμυντικής Παραδόσεως του κρατιδίου.

     Συγκεκριμένα, σε στιγμές πολεμικής ανάγκης, μετά από τη κρούση της καμπάνας στο πρώτο αμυντικό πύργο του κρατιδίου και το άναμμα φωτιάς στη κορυφή του βουνού, σχηματίζονταν δεκαμελείς ομάδες για την ανάληψη αμυντικών καθηκόντων. Σήμερα, η Ομάδα των Μακρών Τόξων του Σαν Μαρίνο αποτελείται από 50 μέλη, εκ των οποίων άλλοι είναι τοξότες, βαλιστριδοφόρους, μαχητές, τυμπανιστές, μουσικούς και γυναίκες-φροντιστές. 

    Η Ομοσπονδία αυτή μαζύ με τις Ομοσπονδίες των Gubbio, Sansepolcro, Massa Marittima και Lucca, συνέστησαν (13/2/1966) την Ιταλική Συνομοσπονδία των Βαλιστριδοφόρων (Federazione Italiana Balestrieri) με αντικείμενο τη μελέτη των ιταλικών Παραδόσεων βαλιστρίδος και τόξου και τη διοργάνωση σχετικών Αγώνων με πρώτο διοργανωθέντα Αγώνα εκείνο της 10ης Ιουλίου 1966 στον σαν Μαρίνο. Αντιλαμβάνεται, λοιπόν, ο αναγνώστης τη διοργανωτική σοβαρότητα των συγκεκριμένων Αγώνων και τη εμπειρία των διοργανωτών πίσω από αυτούς.

      Kαι σε αντίθεση με τα όσα κάποιος ..."βαλκάνιος" μπορεί να αντιληφθεί, οι Ευρωπαίοι αποδίδουν τεράστια σημασία στη παιδαγωγική των όπλων και τη διατήρηση των μαχητικών Παραδόσεών τους τις οποίες τιμούν σε κάθε ευκαιρία! Η δε βαλιστρίδα όπως και το τόξο κατέχουν διακεκριμένες θέσεις στην ιστορία των Ευρωπαϊκών Παραδόσεων.

     Εκτός, όμως, της Ομοσπονδίας των Βαλιστριδοφόρων του Σαν Μαρίνο, στη μεγαλοπρέπεια αυτών των λαμπρών Αγώνων συνέπραξαν και οι Σημαιοφόροι (Sbandieratori) του Σαν Μαρίνο, ένα τελετουργικό σώμα το οποίο αναπαριστά τους σημαιοφόρους των μεσαιωνικών μαχών οι οποίοι "ανέμιζαν" υπερήφανοι τις σημαίες τους εμψυχώνοντας τους μαχητές.

     Αυτοί οι Σημαιοφόροι (Sbandieratori) του Σαν Μαρίνο, πραγματικά δημιούργησαν μία μοναδική εναρκτήρια ατμόσφαιρα αποσπώντας το χειροκρότημα όλων με τις θεαματικές εκτοξεύσεις των σημαιών τους.

                          

     Οι τυμπανιστές του Σαν Μαρίνο εντυπωσίασαν με τους ήχους αλλά και τις εμφανίσεις τους! 

     Αποδίδοντας "ηχηρά" το κλίμα μιας μεσαιωνικής γιορτής, αυτοί οι τυμπανιστές απετέλεσαν ακόμη μία καλαίσθητη "ψηφίδα" στο τέλειο "ψηφιδωτό του αναπαραστατικού εγχειρήματος που πέτυχαν οι διοργανωτές αυτών των Αγώνων. 

     Και το δίδαγμα όλων όσων συμμετείχαμε σε αυτούς τους Αγώνες ήταν ο σεβασμός των Ευρωπαίων προς τη πολεμική Αρετή τους η οποία αποτελεί και μία από τις συνδετικές Αξίες των Ευρωπαϊκών λαών και όχι το ..."ευρώ" όπως νομίζουν κάποιοι καθυστερημένοι και ...καταχρεωμένοι ιθαγενείς βαλκάνιοι!

     Ιδιαίτερος έπαινος θα πρέπει να απονεμηθεί στους διοργανωτές όχι μόνον για την εξαιρετική αφίσα των Αγώνων αλλά και για το συνοδευτικό, πολυσέλιδο και καλαίσθητο πληροφοριακό έντυπο αυτής της λαμπρής διοργανώσεως. Όλα αυτά τα έντυπα, μαζύ με τα δωρεάν διανεμόμενα κατατοπιστικά  έντυπα της υπηρεσίας τουρισμού, κάλυψαν πλήρως τις ανάγκες των αγωνισθέντων κάνοντας τη κίνησή τους μέσα σε τούτο το μικρό μουσειακό αστικό περιβάλλον κάτι παραπάνω από άνετη. 

     Όπως ήταν αναμενόμενο, σε αυτή τη διοργάνωση δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στην πολύ προσεκτική βαθμολόγηση των αγωνισθέντων.

     Κάθε αγωνιζόμενος λάβαινε τη βαθμολογία του κατόπιν επιβεβαιώσεως των δύο βαθμολογιών από δύο διαφορετικούς βαθμολογητές έτσι ώστε να μη μπορούσε να εμφιλοχωρήσει ούτε λάθος αλλά ούτε και κάτι, ίσως, ...σοβαρότερο όπως αυτά τα φρικαλέα για τα οποία προσφάτως ενημερωθήκαμε ότι συνέβησαν σε εθνικούς Αγώνες της Ε.Φ.Ο.Τ. στη χώρα μας.

     Τέλος, κατά γενική ομολογία, η φιλοξενία όλων των αγωνισθέντων υπήρξε άψογη και πλουσιοπάροχη από τους διοργανωτές, με άριστες συνθήκες παραμονής και ευγενέστατους συνοδούς για όλους, αναμενόμενο άλλωστε σε έναν τόπο με τόσο υψηλή Παιδεία και Παράδοση!

ΟΙ ΣΤΟΧΟΙ

     Αυτοί οι Αγώνες θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν ως η επιτομή της ευρηματικότητος των στόχων που στήθηκαν.

     Εδώ, αξιοποιήθηκαν πλήρως ακόμη και τα υπάρχοντα φυσικά στοιχεία, όπως ένα συντριβάνι του οποίου τα νερά έκρυβαν το στόχο από τον οποίο το κεντρικό θέμα (ψάρι) είχε την υψηλότερη βαθμολογία ενώ το φόντο κατά πολύ μικρότερη.

     Μία ανεξάντλητη εφευρετικότητα και κινουμένων στόχων ξάφνιασε τους αγωνιζομένους αυξάνοντας τη δυσκολία της βαθμολογίας τους. 

     Στόχοι περιστρεφόμενοι με ηλεκτρική ενέργεια και με απρόβλεπτες εμφανίσεις φάνηκαν διασκεδαστικοί στην αρχή ενώ γρήγορα έδειξαν τον υψηλό βαθμό δυσκολίας στη τόξευση.

     Τέλος, στόχοι που απαιτούσαν ταχύτατη αντίληψη επιλεκτικών αντιδράσεων ακόμη και με υπέρβαση του παράγοντος "τύχη" έκαναν τη "ζωή" των αγωνιζομένων αρκετά δύσκολη!

     Η πολυπλοκότητα των στόχων και της διαφορετικής βαθμολογίας ενός εκάστου δεν απετέλεσε πρόβλημα για τους αγωνιζομένους διότι οι οργανωτές είχαν προβλέψει να αναρτήσουν στα Αγγλικά αναλυτικές οδηγίες για την τόξευση και βαθμολόγηση κάθε στόχου. Έτσι, κάθε αγωνιζόμενος γνώριζε εξ αρχής τις απαιτήσεις αλλά και τη βαθμολόγηση των στόχων της διαδρομής του. 

ΤΟ ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ

     Η Σπηλιά των Βαλιστροφόρων (Caca dei Balestrieri) η οποία αποτελεί ένα τεχνητό άνοιγμα στο βράχο από την εκλατόμευση λίθων που χρησιμοποιήθηκαν στην ανέγερση του Κυβερνητικού Μεγάρου, υπήρξε το επίκεντρο αυτών των Αγώνων.

     Στο συγκεκριμένο χώρο ο οποίος είναι αφιερωμένος στη Παράδοση των Βαλιστριδοφόρων που υπερασπίστηκαν τη καστροπολιτεία του Σαν Μαρίνο σε δύσκολες εποχές, υπάρχει μόνιμη εγκατάσταση για αγώνες βαλιστρίδος με τη μορφή τριών εδράνων απέναντι από τα οποία αναπτύσσονται τρεις αντίστοιχοι στόχοι.

     Κι αυτός ο ιστορικός χώρος υπήρξε το επίκεντρο των Αγώνων "M.A.E.C. 2015" αναδεικνυόμενος σε μία άριστη επιλογή για τη περίσταση! Κάτι "ανάλογο", δηλαδή, με το αθηναϊκό (Ρωμαϊκό) αρχαίο θέατρο του Ηρωδείου το οποίο οι αστοιχείωτοι, μπουζουκόβιοι και, πάντως, δημοκρατικότατοι "παράγοντες" του Ε.Ο.Τ. παραχωρούν ευχαρίστως σε τριτοκλασάτους σκυλάδες "αοιδούς" για να αμανεδιάσουν, ενώ θεωρούν αδιανόητο να το παραχωρήσουν για μία παρόμοια πολιτισμική εκδήλωση. Τάλαινα, ευτελισμένη ...Ελλάς!

ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ

     Η δεδομένη υψηλή δυσκολία αυτών των Αγώνων λόγω των πολύ ιδιαίτερων στόχων απέτρεψε να λάβουν μέρος πολλές χώρες οι οποίες παρέμειναν στον αριθμό των ...έξι (!). Αντιθέτως υπήρξαν πάρα πολλές συμμετοχές μεμονωμένων τοξοτών φθάνοντας τον αριθμό των ...200 (!) κάνοντας, έτσι, πολύ υψηλό τον αγωνιστικό ανταγωνισμό.

      Ένας συνωστισμός άνευ προηγουμένου στο γραφείο εγγραφών τη πρώτη ημέρα, έδειξε το πόσο μεγάλη πρόκληση δοκιμασίας ικανοτήτων υπήρξε αυτός ο Αγώνας.

     Εξαιρετικοί χαρακτήρες όσοι εμφανίσθηκαν σε αυτούς τους Αγώνες με χαρακτήρα πολεμικό και απίθανες ικανότητες στο πεδίο των τοξεύσεων και αυτό για όλες τις ηλικίες των συμμετασχόντων. 

     Φάνηκε πως αυτή η "ευκαιρία" έδωσε σε πολλούς ιδιαίτερους χαρακτήρες τη δυνατότητα να ανταμώσουν στην ιστορική καστροπολιτεία του Σαν Μαρίνο.

ΟΙ "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ"

     Σε έναν δύσκολο Αγώνα με 200 περίπου αγωνιζομένους ήταν φυσικό οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" να απολαύσουν πολύ περισσότερα από μιαν απλή διάκριση. 

     Ακολουθώντας το χαλαρό "πνεύμα" του "χαρείτε την ατμόσφαιρα και φέρτε πίσω αγαθές εμπειρίες", τα Μέλη μας αναμείχθηκαν με το "σώμα" των συναθλητών τους κι αντάλλαξαν τοξευτικές εμπειρίες.

     Σημαιοφόρος κεφιού ο Ιφικράτης μας, νηφάλιος πολεμιστής και εξίσου ικανός τενόρος, άφησε τη φωνή του να τραγουδήσει τις αγαπημένες του άριες στο πλέον ιδανικό φυσικό "σκηνικό" προς τέρψη των ακροατών του.

     Συνεπής μαχητής ο Πρωτεσίλαος κατέβαλε κάθε προσπάθεια ώστε να πετύχει η Αποστολή ως Αρχηγός της και να αναδειχθούν οι ικανότητες των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" κάτι, τελικώς που πέτυχε.

     "Εγκεφαλική" και με αυτοπεποίθηση πραγματικής Αμαζόνας, η δεκατετράχρονη Αρχηγός της Σχολής των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΥΠΡΟΥ" Αναστασία Φ. Φωτίου αυτοσυγκεντρώθηκε στους στόχους της για να κατακτήσει τελικώς το αργυρό μετάλλιο παρά τη χαλαρότητα και την άνεση της παιδικότητός της!

     Και, πανταχού παρών ο Πατέρας-συνοδός της ανήλικης όχι μόνον μεριμνούσε για τη θυγατέρα του αλλά και για όλα τα Μέλη της Αποστολής όπου χρειάσθηκε!

     Πολλές διασκεδαστικές ευκαιρίες υπήρξαν για να χαρούν οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" και δε παρέλειψαν να ...δοκιμάσουν και την εμπειρία της ακινητήσεως στη "κεφαλοχειροκάκη" των κακοποιών του μεσαίωνος, αφού στο Σαν Μαρίνο λειτουργεί και φημισμένο Μουσείο με όργανα βασανιστηρίων.

Ο Αρχηγός της Αποστολής μας Σπύρος Νικόλης 

με τον εξαίρετο Ούγγρο      Nandor Keresztes

     Μια όμορφη παρέα οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" σ' αυτό το μνημειακό μέρος χάρηκαν τη κάθε γωνιά του "χτίζοντας" φιλίες και σχέσεις.

     Όλοι χάρηκαν νέες τοξευτικές εμπειρίες και διδάγματα κάτι, άλλωστε, για το οποίο έφτασαν σ'  αυτή την ορεινή γωνιά της Ευρώπης.

     Κατά τη διάρκεια των Αγώνων, οι ίδιοι, κατάφεραν να επιδείξουν τη μεγαλύτερη αγωνιστική συνέπεια και, η ανήλική μας, να κατακτήσει κι ένα μετάλλιο!

     Αρμονικά δυναμική η νεαρή μας Αναστασία μέσα στο φόρεμα εποχής το οποίο της ετοίμασε, αφιερώνοντας πολλές ώρες στη ραπτομηχανή του, ο Αρχηγός μας Αρπάλυκος θέλοντας να χαρεί τη προσωπική του μαθήτρια όσο γίνεται πιο εντυπωσιακή στην αγωνιστική πίστα καταφέρνοντάς το μια χαρά!

     Και η δεκατετράχρονη Αναστασία μας η οποία για πρώτη φορά λαμβάνει μέρος σε διεθνείς Αγώνες και, μάλιστα, παρόμοιας δυσκολίας, με τη μαχητικότητα της ράτσας της κατάφερε να δείξει ότι αξιοποίησε όλα τα διδάγματα που της προσφέρει ο Αρχηγός της Ομάδος μας Αρπάλυκος του οποίου υπήρξε μαθήτρια και ο οποίος, κατόπιν αυστηρών εξετάσεων την διεπίστευσε ως Εφιπποτοξότρια και Αρχηγό της Σχολής μας στη Κύπρο.

     Mε ψυχραιμία αλλά και αυτοσυγκράτηση μέσα στη Σπηλιά των Βαλιστριδοφόρων, υπό τις ενθαρρυντικές ιαχές των θεατών των Αγώνων που έκαναν το περίκλειστο χώρο να αντηχεί "Anastasia-Anastasia!" αλλά και της τοπικής τηλεοράσεως, η Αναστασία Φ. Φωτίου κατάφερε να περάσει στο λαιμό της τη κορδέλα του αργυρού μεταλλίου.

      Και η νεαρή Κύπρια τίμησε κατά τον καλύτερο τρόπο σε αυτή τη διοργάνωση το ηρωικό νησί της όχι μόνον με τις επιδόσεις της αλλά και με το ήθος της το οποίο όσοι τη γνώρισαν το εκτίμησαν.

     Άλλωστε, στην Ευρώπη, όχι εκείνη του ..."ευρώ" και των τοκογλύφων, αλλά του Ήθους και του Πολιτισμού, δηλαδή, των μόνων Αξιών που μπορούν να συνδέουν λαούς, η ευγένεια παραμένει ως η κορυφαία "σφραγίδα" κοινωνικής συμπεριφοράς και διανθρωπίνων σχέσεων. 

    

     Όπου κι αν στάθηκαν, όπου κι αν τόξευσαν οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" έκαναν φίλους και, πέραν της απρόσμενης και, πάντως σημαντικής διακρίσεως με την οποία η Αποστολή μας επέστρεψε από το Σαν Μαρίνο, αυτή η Αποστολή υπήρξε μία από τις πλέον επιτυχείς των πολλών μέχρι σήμερα αγωνιστικών Αποστολών στο εξωτερικό της Ομάδος μας!

     Αυτή η Ομάδα λειτουργεί με ρυθμούς μέσα στους οποίους χάνονται τα όρια του αλτρουισμού, της ομοψυχίας και της αρετής με αποτέλεσμα οι διακρίσεις να έρχονται καλοδεχούμενες ακόμη και ...απρόσκλητες!

Αποχαιρετώντας τον Πρόεδρο!

     Μια βαθειά, ευγνώμονα, υπόκλιση στους διοργανωτές των Διεθνών Αγώνων Μεσαιωνικής Τοξοβολίας  "M.A.E.C. 2015"  που μας ετίμησαν με τη πρόσκληση και τη φιλοξενία τους και μια θερμή "καληνύχτα" στη πανέμορφη μεσαιωνική Καστροπολιτεία του Σαν Μαρίνο η οποία μας κέρδισε ώστε από τώρα να προγραμματίζουμε την επιστροφή μας τον επόμενο χρόνο στην ίδια διοργάνωση! 

                       

ΜΙΑ ΓΕΝΝΑΙΑ ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗ 

ΖΟΦΕΡΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΚΚΡΕΜΟΤΗΤΟΣ

     Κρατώντας τη σημαία της, σκλαβωμένης, ιδιαίτερης Πατρίδος της, της Κύπρου, η 14χρονη Αρχηγός των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΥΠΡΟΥ" Αναστασία Φ. Φωτίου, υπενθύμισε στη πολυεθνή κοινότητα των αγωνιζομένων στους διεθνείς Αγώνες Μεσαιωνικής Τοξοβολίας "M.A.E.C. 2015" του San Marino, μιαν εκκρεμότητα την οποία δεν απεμπολεί η ψυχή κανενός Έλληνος!

      Η "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΦΙΠΠΟΤΟΞΟΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ" και η Ελληνική Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" συγχαίρουμε την νεαρή αργυρή πρωταθλήτρια των Αγώνων για την πατριωτική πράξη της!

ΕΜΠΛΟΚΗ  Ή  ΑΠΟΦΥΓΗ;

     Ένα ειδικό σημείωμα για τη κατανόηση της αφετηρίας της ψυχολογίας του Πολεμιστή υπό το πρίσμα της ανθρώπινης φυσιολογίας.

    

     Γενικώς, όλα τα πλάσματα αποτελούν ακεραιωμένους οργανισμούς συντιθέμενους από το πνεύμα τους και την ύλη τους σε μία αδιάσπαστη ενότητα της οποίας ο πρώτιστος σκοπός βίου είναι  η διασφάλιση της υπάρξεως του ιδίου του πλάσματος.

     Η αντιληπτικότητα του κάθε πλάσματος υφ’ οιανδήποτε διαδικασία και εάν αυτή επιτελείται (νοητική λειτουργία, αισθητήρια κλπ) καταφέρει ανακλαστικές επιδράσεις στο σώμα του πλάσματος αναλόγως της δομής ενός εκάστου, με αφετηρία τον βαθμό της αντιλαμβανόμενης εξωτερικής προκλήσεως (περιβαλλοντικού ερεθίσματος) αλλά και της επιγνώσεως ή και ενσυναισθήσεως της δυνατότητος αντιμετωπίσεως του κινδύνου που συνεπάγεται η πρόκληση από το ίδιο το απειλούμενο πλάσμα.

     Εκτός, όμως, των εξωτερικών προκλήσεων-ερεθισμάτων κινδύνου, τα πλάσματα αντιμετωπίζουν συχνά αντίστοιχες προκλήσεις-ερεθίσματα που προέρχονται από το ίδιο το πλάσμα, από το «εσωτερικό» του και σχετίζονται με την ψυχοσωματική κατάστασή του, είτε με τη μορφή οργανικών διαταραχών, είτε με τη μορφή ασθενειών, είτε με τη μορφή ψυχοσωματικών ενοχλήσεων που θέτουν το πλάσμα σε κατάσταση «συναγερμού», κάτι που εκφράζεται με πολλές αντιδράσεις του. Άλλωστε, είναι πλέον παραδεκτό ότι οι περισσότερες ασθένειες, αν όχι όλες, εμπεριέχουν ως ένα μεγάλο βαθμό την ψυχική συμμετοχή του οργανισμού και αυτό είναι ένα βασικό σημείο προσοχής για τη χάραξη της στρατηγικής μιας θεραπείας.

     Οι αντιδράσεις των πλασμάτων που θα μπορούσαν να θεωρηθούν «απαντητικές» σε εξωτερικά ή εσωτερικά ερεθίσματα απειλής για το ίδιο το πλάσμα συνιστούν μιαν «εικόνα» την οποία εξεικονίζει το σώμα του ίδιου του πλάσματος το οποίο «προδίδει», έτσι, την κατάσταση απειλής που αντιμετωπίζει. Μέσα σ’ αυτή την «εικόνα» εμπεριέχονται οι νοητικές ή και ενστικτωδώς αντιληπτικές παράμετροι που προκαλούνται αυτοματικά από τον εντοπισμό της εξω/εσωτερικής προκλήσεως-ερεθίσματος στο πλάσμα. Παρατηρώντας, λοιπόν, προσεκτικά, την σωματική εικόνα ενός πλάσματος μπορούμε να διαγνώσουμε σ’  αυτό κάθε ένδειξη ανησυχίας ή και φόβου έναντι απειλής για την ύπαρξή του και, αναλόγως να συμπεριφερθούμε.  

     Όλα σχεδόν τα πλάσματα ως βιολογικοί οργανισμοί διακρίνονται για την εξελικτική ανάπτυξη της ομοιοστατικής ικανότητός τους, δηλαδή, να διατηρούν την σταθερότητα του εσωτερικού τους «περιβάλλοντος» παρά τις εξωτερικές μεταβολές ουσιωδών παραμέτρων, καταφέρνοντας να επιβιώνουν.  Σύμφωνα με αυτή την ικανότητα ένας οργανισμός μπορεί να διατηρεί το υγρό των ιστών του σε σταθερή χημική και φυσική σύσταση. Όταν αυτή μεταβάλλεται τότε τα κύτταρα πεθαίνουν. Η ομοιόσταση διατηρείται σταθερή με συνεχή ανεφοδιασμό χρήσιμων ουσιών στα κύτταρα και με συνεχή απομάκρυνση άχρηστων και επιβλαβών ουσιών. Αυτό επιτυγχάνεται με την κυκλοφορία του αίματος και άλλων συστημάτων. Στο πλαίσιο αυτής της εξελικτικής (ανελικτικής ή και, ενίοτε, υπελικτικής) αναπτύξεως κάθε πλάσμα διαμορφώνει κι έναν αντίστοιχο «κώδικα» μεταφοράς κι ερμηνείας των πληροφοριών-ερεθισμάτων σε πλήρη αλληλεπίδραση με το εξωτερικό περιβάλλον ώστε, γονιδιωματικά πλέον, να παρακολουθεί την πορεία του πλάσματος μέσα στο χρόνο.

     Η αυτοπαραδοχή της ικανότητος του ανταπεξέρχεσθαι στις διάφορες περιβαλλοντικές (έσω/έξω) προκλήσεις που βαθμολογεί με θετικό πρόσημο την επιβίωση του πλάσματος, παρέχει στο τελευταίο την αίσθηση της αυτοπεποιθήσεως η οποία αποτυπώνεται στη συμπεριφορά και στην όλη εξωτερική ψυχοσωματική «εικόνα» του.

     Ποιος είναι, όμως, ο ρόλος, των μηχανισμών «Εμπλοκής ή Αποφυγής» των πλασμάτων που καλούνται να εκτιμήσουν και να αποφασίσουν περί της εμπλοκής τους ή της αποφυγής σε κάθε ευκαιρία εσω/εξωτερικού ερεθίσματος κινδύνου; Και, ειδικότερα, τι αφορά στον ίδιο τον άνθρωπο;  

     Tα θηλαστικά, όπως και ο άνθρωπος, διαμόρφωσαν μηχανισμούς αντιμετωπίσεως των κινδύνων και τους ενίσχυσαν με αντίστοιχα συναισθήματα ώστε να διασφαλίζεται η απομνημόνευσή τους αλλά και ο έγκαιρος εντοπισμός τους ανά πάσα στιγμή. Οι αντιδράσεις των θηλαστικών  έναντι αυτών των εσω/εξωτερικών κινδύνων (ή, καλύτερα, των ενδείξεων κινδύνου οι οποίες θα αξιολογηθούν αναλόγως) επηρεάζονται από τις δομές του λεγόμενου «μεταιχμιακού» ή «θηλαστικού εγκεφάλου» για τον οποίο θα πρέπει να κάνουμε μία σύντομη μνεία.

     Η σταδιακή εξέλιξη των ειδών συνεπέφερε και τη σταδιακή ανάπτυξη του βάρους του εγκεφάλου τους σε σχέση με άλλα όργανα, ιδιαίτερα με την εμφάνιση των πρωτίστων θηλαστικών και αποκορύφωμα τον άνθρωπο. Και με την εξέλιξη αυτή, διάφορα πεδία του εγκεφάλου εξειδικεύθηκαν διαφορετικά στα ποικίλα είδη ζώων, ενώ αναπτύχθηκαν καινούργια πεδία στον εγκέφαλο για νέες, επιπλέον, λειτουργίες. Οι περισσότερες από τις φυλογενετικώς αρχαιότερες περιοχές διατηρήθηκαν με την εξέλιξη, αλλά προοδευτικά καταλάμβαναν μικρότερο ποσοστό του εγκεφάλου, διατηρουμένων, π.χ., στον άνθρωπο όλων των κυρίων αισθητικών πεδίων της αφής και οράσεως. Όμως, ένα μεγαλύτερο ποσοστό του εγκεφάλου καταλαμβάνεται από το φυλογενετικώς νεώτερο μετωπιαίο λοβό και άλλες συνειρμικές περιοχές, υπεύθυνες για ό,τι αποκαλούμε «ανώτερες νοητικές λειτουργίες».

     Η παραδοχή της εξελίξεως των ειδών μας υπογραμμίζει τη σημασία των «ζωικών» προδιαγραφών του εγκεφάλου μας ο οποίος εμφανίζει σημαντικές διαφορές από τους εγκεφάλους διαφόρων άλλων ζώων με άξονα αναφοράς τον «τριπλό εγκέφαλο» (‘ενστικτώδη’ όπως στα ερπετά, ‘συναισθηματικό’ όπως στα πρώτα θηλαστικά και ‘νοητικό’ όπως στα πρώτιστα και στον άνθρωπο). Τα ερπετά, ως προγενέστερα εξελικτικώς, δεν έχουν αναπτύξει στον εγκέφαλο αυτές τις δομές, αλλά διαθέτουν συμπαθητική διέγερση που είναι εμπλεκόμενη στη συμπεριφορά «Μάχης ή Αποφυγής» η οποία εμφανίζεται εξίσου και σε αυτά, βεβαίως, υποδεέστερα ανεπτυγμένη απ' ότι στα θηλαστικά. Και είναι αλήθεια ότι το μεταιχμιακό σύστημα αναπτύχθηκε στα πρώτα θηλαστικά επιτρέποντας την ύπαρξη συναισθημάτων που δεν είχαν, π.χ., τα ερπετά, ακριβώς γιατί ο τρόπος αναπαραγωγής των θηλαστικών επέβαλε τη δημιουργία δεσμών ανάμεσα σε άτομα του ίδιου είδους. Αυτός, όμως, ο ‘συναισθηματικός’ εγκέφαλος δεν αποτελεί αυτοτέλεια διότι το μεταιχμιακό σύστημα παραμένει απαραίτητο για οποιαδήποτε νοητική λειτουργία περιλαμβάνοντας κέντρα που συμμετέχουν αποφασιστικά στα κίνητρα της νοητικής λειτουργίας, στη μνήμη κλπ.

     Έτσι, όταν εμφανίζεται κάποιος κίνδυνος να απειλεί το θηλαστικό, ανάλογα με τις αντίστοιχες «εγγραφές», αν γίνει εκτίμηση ότι μπορεί να τον αντιμετωπίσει, τότε επιλέγεται η αντιμετώπιση, κινητοποιείται ο μηχανισμός μάχης και εκκρίνονται οι ορμόνες του στρες ( κατεχολαμίνες, κορτιζόλη) ώστε να καταστήσουν τον οργανισμό ικανό να αντιπαρατεθεί. Τότε αυξάνεται η πίεση, οι παλμοί της καρδιάς ώστε να αιματώσουν τους μύες, διαστέλλονται οι βρόγχοι όπως επίσης και οι κόρες των ματιών.  Κατά την διάρκεια της εκκρίσεως των ορμονών του στρες παρατηρείται η αναστολή όλων των άλλων (αναβολικών) λειτουργιών που συνδέονται με την ανάπλαση των ιστών ενώ μειώνεται και η ανοσοποιητική ικανότητα του οργανισμού ως συμπεριλαμβανόμενη στις αναπλαστικές λειτουργίες μαζύ με τις υπόλοιπες. Σε αυτή τη συνεγερτική φάση του οργανισμού τα πάντα επικεντρώνονται στην αντιμετώπιση του διαγνωσθέντος κινδύνου και όλα συστρατεύονται στον ένα και μόνο σκοπό: στη κατανίκηση της απειλής της οποίας η υπέρβαση κρίνεται ζωτική για την επιβίωση του οργανισμού!

      Εάν το θηλαστικό παραδεχθεί μεν την ύπαρξη κινδύνου αλλά σταθμίσει ότι αδυνατεί να ανταπεξέλθει στη κατανίκηση της απειλής μαχόμενο, τότε, επιλέγει την οδό της αποφυγής της εμπλοκής. Στη προκειμένη περίπτωση πέραν από την αυτοματική έκκριση ορμονών στρες η οποία θα επισυμβεί αμέσως όταν αντιληφθεί το ερέθισμα κινδύνου, η αποφυγή θα αποτρέψει την περαιτέρω έκκριση τέτοιων ορμονών. Βλάβες επέρχονται όταν το θηλαστικό αισθανθεί παγιδευμένο σε μία παρατεταμένη κατάσταση εμπλοκής ενώπιον κινδύνου χωρίς να μπορεί να αντιδράσει επιτυχώς και ταχέως για την έξοδο από αυτή. Μια, έστω πρόσκαιρη, φοβική ένταση μπορεί να οδηγήσει το θηλαστικό σε, παραπέρα, παρατεταμένη κατάσταση μειώσεως ικανοτήτων,  απωλείας της αυτοπεποιθήσεώς του, μονίμων φοβικών αντιδράσεων ή και θάνατο.   

     Η δυνατότητα του ανθρώπινου εγκεφάλου να παράγει ερμηνείες και σενάρια υπήρξε το πλεονέκτημα της εξελίξεώς του αλλά και ένα αίτιο παρενεργειών που διαφοροποιεί τη διαδικασία επιλογών «Eμπλοκής ή Αποφυγής» του ανθρώπου.

     Αυτό σημαίνει ότι ο άνθρωπος υπόκειται πάντοτε στο λάθος μιας διογκώσεως ή ελαχιστοποιήσεως ενός «σινιάλου κινδύνου», ή της καθ’ υπερβολήν εμμονής σε ένα άλλο ήσσονος σημασίας. Συχνά ο άνθρωπος μπορεί να «κολλήσει» σε διάφορα εσω/εξωτερικά ερεθίσματα τα οποία, αν και δε σηματοδοτούν κινδύνους, εκείνος τα ανάγει σε τέτοια αλλά και δεν αποφασίζει να δράσει αναλόγως απολαμβάνοντας μιαν ηροστράτεια σχέση με την ψυχική του γαλήνη για λόγους αναγόμενους στην ίδια τη ψυχοπαθολογία του και με ύστατο αποτέλεσμα τη μακροπρόθεσμη (ή και βραχυπρόθεσμη, αναλόγως εντάσεων) ψυχική του (ενίοτε και σωματική του) φθορά.

     Αυτές οι άκυρες εκτιμήσεις μπορεί να αποτελούν προϊόντα μιας ενότητος συναισθημάτων, φοβικών εμπειριών ή και του επιπέδου (διογκωμένου ή και μειωμένου) της αυτοπεποιθήσεώς του ατόμου που το οδηγούν σε έναν αντίστοιχο συναισθηματικό πανικό ή και συναισθηματική έκπτωση, μια κατάσταση ψευδούς απειλής ή και μη υπάρξεως εκεί που πραγματικά μπορεί να υπάρχει, συνειδητοποιημένης ή και μη συνειδητοποιημένης, που να καθηλώνει τον άνθρωπο σε μια συνεχή στρεσογόνο φθορά.

     Κατά κανόνα, αυτού του είδους οι αποκλίνουσες εκτιμήσεις δεν είναι επαρκώς συνειδητοποιημένες, αλλά κυμαίνονται  σε ένα επίπεδο συναισθηματικών προσεγγίσεων. Εάν  υπάρξει συνειδητότητα κατά την εκτίμηση ενός εσω/εξωτερικού ερεθίσματος το οποίο παραπέμπει σε κίνδυνο τότε προσδοκάται δυνατότητα λογικής επεξεργασίας ώστε να υπάρξει τελική αποτίμηση όσο γίνεται εγγύτερα στη πραγματική σοβαρότητα της περιπτώσεως κάτι απαραίτητο για την ορθή αντιμετώπισή της. Δυστυχώς, όμως, συχνά σημειώνεται μία υπερβολική συναισθηματική παρεμβολή προς τη κατεύθυνση του φόβου, διογκώνοντας την απειλή, με αποτέλεσμα στην απομείωση της λογικής αναλύσεως. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι αυτή η συναισθηματική υπερβολή που προς τον φόβο άγει στο παραμερισμό ελέγχου του συναισθηματικού εγκεφάλου από τον μετωπιαίο φλοιό περιστέλλοντας τη λογική και διογκώνοντας το ρόλο των συναισθημάτων που θέτουν εκτός πραγματικότητος. Και είναι αντιληπτή η μεγάλη σημασία του μετωπιαίου φλοιού για τη λογική επεξεργασία στην αποτίμηση του πραγματικού ή μη κινδύνου εσω/εξωτερικών ερεθισμάτων καθώς και η δυσμενέστατη επίδραση της διαιωνίσεως των μονίμων νοσηρών φοβικών συναισθημάτων για τον άνθρωπο.

     Ένα, επιπλέον, νοσογόνο μειονέκτημα της ανθρώπινης νοήσεως είναι και η «εχέφρων» συνείδηση πολλών σοβαρών υπαρξιακών ζητημάτων όπως ο θάνατος, οι δυσχέρειες υπερβάσεως πολλών αστάθμητων καταστάσεων (ενδεχομένων οργανικών νόσων) κλπ, κάτι που προξενεί στον άνθρωπο-φορέα μια διαρκή πηγή άγχους. Και αυτή η παρατεταμένη κατάσταση υπερεκκρίσεως ορμονών του στρες δεν επιφέρει, απλώς, ζημιογόνες επιπτώσεις σε πολλά οργανικά επίπεδα αλλά και εξαντλεί τον οργανισμό ώστε να μη μπορεί να αντιδράσει με συγκέντρωση δυνάμεων όταν κληθεί να αντιμετωπίσει μία πραγματικά σοβαρή απειλή. Εξ’  άλλου, αυτή η παρατεταμένη στρεσογόνος κατάσταση προκαλεί την παρελκυστική εστίαση της προσοχής σε ένα συγκεκριμένο σημείο (συχνά αμελητέο) καθ’  ην στιγμή η προσοχή θα έπρεπε να στραφεί σε άλλα σημεία πολύ πιο σοβαρά και απαραίτητο, κατά προτεραιότητα, να αντιμετωπισθούν. Όλα τούτα καταλήγουν συχνά σε ποικίλα σωματικά συμπτώματα, από απλές διαταραχές χωρίς βλάβη οργάνου μέχρι και σε σοβαρές βλάβες οργάνων ή ακόμη και τον θάνατο, αναλόγως με την συνειδητοποίηση και τη βαθειά «εγγραφή» των αφετηριακών (υπαρξιακών και άλλων…) ζητημάτων. Και οι βλάβες αυτές παρατηρούνται εντονότερες σε εσωστρεφείς οργανισμούς που δεν αποφορτίζουν το άγχος τους προς τα έξω αλλά το στρέφουν εναντίον εαυτών, συχνά, προς ίδιον «όφελος», προσπαθώντας, π.χ. να προσελκύσουν την προσοχή, το ενδιαφέρον ή και την αγάπη των γύρω τους χωρίς όμως να αντιλαμβάνονται την καταστροφικότητα αυτής της τακτικής.

     Μία σημαντική και συχνά εμφανιζόμενη, τέτοια, βλάβη, είναι και η υπέρταση η οποία βασανίζει εκατομμύρια αγχωσικών οργανισμών διασυνδεδεμένη με τη μόνιμη διέγερση του συμπαθητικού νευρικού συστήματος η οποία προξενεί την υπερέκκριση ορμονών στρες. Στη προκειμένη περίπτωση παρατηρούμε άνοδο αρτηριακής πιέσεως με συνεπαγόμενη αλλοίωση των αγγείων, κάτι το οποίο μπορεί να οδηγήσει ακόμη και στο θάνατο (σοβαρά καρδιοαγγειακά συμβάντα).

     Αλλά, ας μη παραβλέπουμε ότι η συνειδητοποίηση και βαθειά «εγγραφή» που ενεργοποιούν μηχανισμούς αντιμετωπίσεως υπαρκτών και ανυπάρκτων, εν πολλοίς, κινδύνων, εξαρτώνται και από τις γονιδιωματικές «σφραγίδες» του οργανισμού ο οποίος, έτσι, διαμορφώνει ιδιοσυγκρασία, τη θέση του μέσα στην κοινωνική κοινότητα και τις, εξ αυτής, απορρέουσες εμπειρίες.

     Ο «άξονας» του φόβου έναντι των κινδύνων και όχι της χαράς ή της αισιοδοξίας είναι και ο καθοριστικός για τη μακροχρόνια διαμόρφωση της ψυχοφυσιολογίας  του οργανισμού, διότι η ύπαρξη κινδύνων καθορίζει και τη μακροβιότητα του οργανισμού ως εκ της ανάγκης μέτρων έγκαιρης αντιμετωπίσεώς τους. Συνεπώς η συγερσιμότητα και όχι η χαλάρωση, κυριαρχεί στη ζωή του οργανισμού με αποτέλεσμα γύρω από τη προτεραιότητα αυτή να πλέκεται ο «καμβάς» της βιωσιμότητος του οργανισμού. Ως αντίμετρο αυτής της διαρκούς συνεγερσιμότητος η οποία αποβαίνει καθοριστικώς στρεσογόνος, ο οργανισμός έχει να αντιπαραθέσει τη λογική νηφαλιότητα (ανάπτυξη του ρόλου του μετωπιαίου φλοιού) προκειμένου να διαχωρίζει τους πραγματικούς από τους φανταστικούς κινδύνους  και την αυτοπεποίθηση της επακριβούς γνώσεως των δυνατοτήτων του (αυτογνωσία) ώστε να διατηρεί την ηρεμία του έναντι της επιτυχούς αντιμετωπίσεως οιουδήποτε κινδύνου εμφανισθεί.

     Η λογική εξεργασία προτάσσεται πάντοτε από τον Πολεμιστή και προς τούτο συνιστούμε σ΄ αυτόν να διατηρεί τη νηφαλιότητα της σκέψεώς του υφ’  οιανδήποτε συνθήκη μάχης!

ΔΙΕΘΝΗΣ ΑΡΓΥΡΗ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΡΙΑ 

14 ΕΤΩΝ

AN INTERNATIONAL SILVER CHAMPION
14 YEARS OLD

     Σύμφωνα με την τελευταία ενημέρωση από τους Διεθνείς Αγώνες Παραδοσιακής Τοξοβολίας “M.A.E.C. 2015” του San Marino, η 14χρονη  ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ Φ. ΦΩΤΙΟΥ, η οποία λαμβάνει μέρος για πρώτη φορά σε αγώνες, ανεκηρύχθη αργυρή πρωταθλήτρια της κατηγορίας της. Οι «ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ» ανακοινώνουν υπερήφανα το αποτέλεσμα, υπερήφανοι όντες και για τη νεαρή ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ Φ. ΦΩΤΙΟΥ η οποία, επίσης, είναι και η Αρχηγός της Σχολής των «ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ» Κύπρου.

     According to latest information concerning final results from San Marino’s “M.A.E.C. 2015” international Archery Competition, the 14 years old member of our Team ANASTASIA F. FOTIOU  (first time participating competition) is the silver champion in her category.  The “GREEK CENTAURS” Horseback Archery Team is proud to announce the result and proud for the young ANASTASIA F. FOTIOU who, also, is the leader of “GREEK CENTAURS’ Cypriot School.