ΜΕ, ΑΔΙΑΤΑΡAΚΤΑ, ...ΑΨΟΓΟ ΣΤΥΛ

     Με τη Σχολή των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" να επιδιώκει διαρκώς την αναβάθμισή της και την αννέλιξή της σε ένα εργαστήριο μελέτης και προαγωγής της σχέσεως του Ανθρώπου με την Φύση, είναι αναμενόμενη η συνεχής βελτίωση της ποιότητος της Διοικήσεώς της αλλά και των μαθημάτων της που, πλέον, διεξάγονται από δύο Εκπαιδευτές οι οποίοι από την πρώτη στιγμή επέδειξαν αδιαμφισβήτητην ικανότητα αλλά, κυρίως, προσήλωση στο πνεύμα της Ομάδος. Ο Αρχηγός Κωνσταντίνος Δαμιανάκης όσο και ο Υπαρχηγός Μάριος Ευθυμιάδης [οι ρόλοι θα εναλλαγούν κατά την επόμενη Προπονητική Περίοδο για λόγους εμπειρίας] με το ήθος, τις δεξιότητές τους αλλά και, πάντοτε, κατόπιν των προβλεπομένων αξιοκρατικών εξετάσεων στις οποίες υπεβλήθησαν προς διαπίστευση της εφιπποτοξοτικής τους ιδιότητος, αναδεικνύονται ολοένα και περισσότερο σε ιδανικά πρόσωπα για τον αδιαίρετο ρόλο του Ηγέτη και ήδη, πέραν της τυπικής επιβλέψεώς τους ως Εκπαιδευτών όπως οι Κανονισμοί προβλέπουν, τους έχει αναγνωρισθεί η "εν λευκώ" διαχείριση της Ομάδος. 

     Στο σύντομο διάστημα της Αρχηγίας του Κωνσταντίνου μας παρατηρούμε όχι μόνον έναν Αρχηγό ισάξιων ικανοτήτων των προηγουμένως διατελεσάντων αλλά και έναν αξιοπρόσεκτον ηγετικό χαρακτήρα ο οποίος μπορεί να διαχειρισθεί με την ίδιαν επάρκεια το πηδάλιο της Ομάδος όπως και τα πόδια του Ίππου του.

     Έτσι, πια, ο Ιδρυτής της Ομάδος μπορεί να ασχοληθεί απερίσπαστος με τις συμπεριφορικές του έρευνες επιλέγοντας για τους πειραματισμούς του πλάσματα, τουλάχιστον, κατά πολύ ευφυέστερα από τους ψηφοφόρους των απανταχού δημοκρατιών.

     Ως αποτέλεσμα όλων αυτών, το Ιππευτήριο των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" αναβαθμίζεται ακόμη περισσότερο ως εργαστήριο βελτιώσεως εκπαιδευτικών μεθόδων με συμπεράσματα τα οποία, εφαρμοζόμενα στα μαθήματα αποδίδουν καταλληλότερους Ίππους Σχολής και, βεβαίως, ασφαλέστερα, αποτελεσματικότερα και ταχύτερα εκπαιδευόμενους μαθητές.

     Κατά το τελευταίο μάθημα το οποίο, από κοινού, διηύθυναν οι Κωνσταντίνος και Μάριος, πάντοτε χωρίς κανένα απρόοπτο, μία προοδευτικώς αύξουσα διδασκαλία κατέληξε σε ένα αρμονικότατο αποτέλεσμα που "άγγιξε" τα όρια ...ιππικής παραστάσεως.

     Οι δύο μαθήτριες του Κωνσταντίνου και του Μάριου καθοδηγήθηκαν με σοφή προοδευτικότητα μέσα από μία σειρά ασκήσεων σε ένα βήμα πιο μπροστά.

     Και οι δύο κατάφεραν να υπερπηδήσουν ασκούμενες επί τεθλασμένης διαδρομής προσεγγίσεως, κάτι που βελτιώνει την διευθυντική ικανότητα, την ικανότητα διατηρήσεως "ρυθμού" αλλά και το "κάθισμα τροχιάς".

    Υπό την συνεχή ορθή καθοδήγηση των Εκπαιδευτών τους, οι δύο μαθήτριες ένοιωσαν άνεση υπεράνω του εμποδίου και βελτιώνονται ραγδαία ως μέλλουσες Εφιπποτοξότριες.

     Με την Αμαλία σχεδόν έτοιμη για εξετάσεις και τη Χρύσα να ακολουθεί, οι δύο Εκπαιδευτές δε παραλείπουν τίποτε από όσα θα μπορούσαν να επιταχύνουν την πρόοδο των μαθητριών τους.

     Σε αυτό το μάθημα, εκτός των άλλων, διδάχθηκε και η εφίππευση δι εφάλσεως και όχι μόνον... Συν τοις άλλοις, διδάχθηκε και η εφίππευση δευτέρου δι' έλξεως εκ των άνω και είναι αξιοπρόσεκτο πόσα πολλά θέματα μπορούν να διδαχθούν με ασφάλεια και αποτελεσματικότητα σε ένα, μόλις, μάθημα όταν αυτό είναι σωστά προσχεδιασμένο. 

     Το αποτέλεσμα ήταν και πάλι να ..."πετάει" η ...Ομάδα και όχι μόνον... Να "πετάει" με επιθετικές τοξευτικές εφορμήσεις και κυρίως, αδιατάρακτα, άψογο στυλ.

  

 Εύγε Αμαζόνες μας.

TO KENTΡΙΚΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ"

ΑΠΟ ΣΗΜΕΡΑ

"ON AIR"

Aγαπητοί «ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ»,

Αγαπητοί Φίλοι της Ομάδος,

Με ιδιαίτερη χαρά σας ενημερώνω ότι από σήμερα βρίσκεται “on air” το νέο κεντρικό Ιστολόγιο της Ομάδος των «ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ», μετά την κατάργηση του προηγουμένου που υπήρξε η προς τα έξω «φωνή» μας επί  χρόνια.

Το νέο Ιστολόγιό μας το οποίο, ακόμη, τελεί υπό βελτίωση σας καλώ να το επισκεφθείτε εδώ: http://greekcentaurs.org

Παραλλήλως με το νέο κεντρικό Ιστολόγιο, θα συνεχίσει να λειτουργεί με καθημερινές ειδήσεις από τη δράση της Ομάδος μας όπως μέχρι σήμερα και το Μπλόγκ μας http://horsebackarcherygr.blogspot.gr/

Σας εύχομαι καλή περιήγηση.

Εφιπποτοξοτικά.

Κωνσταντίνος Δαμιανάκης

Αρχηγός Ομάδος.

OI KYΚΛΟΙ ΑΝΟΙΓΟΥΝ ...ΛΥΡΙΚΑ!

     Σ' ένα στενό δρομάκι του Λυκαβηττού γεμάτο κατάφορτες νεραντζιές, σε μια γωνιά, μια στοίβα χαρτιών περίμενε τον πρωινό σκουπιδιάρη! Όμως, εκείνος ο περαστικός που επέστρεφε σπίτι του γυρνώντας από μια παράσταση του "Ηρωδείου" αυτή τη στοίβα δε τη προσπέρασε... Είχε στο νου του ολοζώντανη την παράσταση μπαλλέτου που μόλις είχε απολαύσει στα ζεστά μάρμαρα του Ρωμαϊκού θεάτρου και που την επόμενη μέρα θα την κριτικάριζε στην εφημερίδα του, αλλά αυτό δεν τον εμπόδιζε να παρατηρεί τα πάντα γύρω του όπως λίγο πριν τους καλλιτέχνες της Martha Graham επί σκηνής. Έσκυψε και γονάτισε πλάι στη στοίβα των χαρτιών και ρίγησε βλέποντας ότι επρόκειτο για ένα σημαντικό αρχείο της χορευτικής τέχνης από τον καιρό του ΙΙΙ Reich! Κάθισε κατάχαμα στη κόχη του πεζοδρομίου κι ανασκάλεψε, ένα προς ένα, τα περιεχόμενα του αρχείου και, χωρίς δυσκολία κατάλαβε ότι όλο αυτό το ανεκτίμητο καλλιτεχνικό υλικό ανήκε σε ένα πρόσωπο το οποίο βρέθηκε ως καλλιτέχνις στην Εθνικοσοσιαλιστική Γερμανία και εκεί ανεδείχθη σε μία από τις σημαντικότερες μορφές του χορού και της ρυθμικής γυμναστικής, αλλά και εκείνη που εισήγαγε στην Ελλάδα (!938) το σύστημα μουσικοκινητικής αγωγής Carl Orff! Εκεί, πεταμένα ανάμεσα στα υπόλοιπα σπαράγματα μιας ολόκληρης ζωής αφιερωμένης στην Τέχνη, το κεντητό υφασμάτινο σήμα της με τις τέσσερις ολοκόκκινες ακτίνες και τη Σβάστικα, οι αποδείξεις καταβολής των συνδρομών της στα πολιτιστικά ιδρύματα και στις υψηλές καλλιτεχνικές σχολές του III Reich και, βεβαίως, ένας όγκος περιοδικών και εντύπων με έγγραφα και σημειώσεις για τις μουσικοκινητικές διδασκαλίες της μεγάλης εκείνης εποχής η οποία επιστέγασε την κορυφή της Ευρωπαϊκής Τέχνης του 20ού αιώνος, με έναν Carl Orff κι έναν μόλις 26χρονο (!) διευθυντή της Φιλαρμονικής της Βιέννης ακούσαντα εις το όνομα ...Herbert von Karajan! Ο νυχτερινός διαβάτης περιμάζεψε με ευλάβεια όλο αυτό το καλλιτεχνικό υλικό για να τα μεταφέρει στο χώρο του κι όπως ανασηκώνονταν το μάτι του έπεσε στην επιγραφή ενός διώροφου πέτρινου αθηναϊκού κτίσματος που βρίσκονταν στην άλλη "όχθη" του δρομίσκου και που έφερε μιαν επιγραφή με το όνομα της ...περί ης ο λόγος καλλιτέχνιδος! Παρά την κούρασή του κοντοστάθηκε και προσπάθησε να συνδυάσει το όλο ...σκηνικό... Επέστρεψε σπίτι του που βρίσκονταν κοντά και το επόμενο απόγευμα ξαναγύρισε στον τόπο του ...εγκλήματος. Είχε θεωρήσει άπρεπο το να οικειοποιηθεί αυτό το υλικό παρά το ότι το είχε προλάβει από το ...απορριμματοφόρο του δήμου που θα πέρναγε λίγο μετά. Έτσι, νωρίς το επόμενο απόγευμα χτύπησε διακριτικά το κουδούνι της πέτρινης διπλοκατοικίας κι όταν του άνοιξε μία χαμογελαστή κοπέλα της παρέδωσε το επισκεπτήριό του και της ζήτησε να δει ...εκείνη! Η κοπέλα χαμογέλασε και του είπε: "Ξέρετε, είναι κλινήρης και πολύ κουρασμένη, αλλά περιμένετε να δω αν θα μπορούσε να σας δεχθεί". μετά από λίγο η κοπέλα τον συνόδευε μπροστά σε μία απόμαχο της ζωής η οποία, όμως, διέθετε ακέραιη τη πνευματική συγκρότησή της. Πολύ σύντομα ο επισκέπτης της εξήγησε ότι λίγες ώρες πριν είχε βρει πεταμένο ένα υλικό που την αφορούσε και εάν επρόκειτο περί λάθους ευχαρίστως να της το επέστρεφε... όταν είδε την ανήμπορη υπερήλικα να συσπάται, σχεδόν έντρομη και να του λέει: "Σας παρακαλώ, πετάξτε το, κινδυνεύω να χαρακτηρισθώ από το παρελθόν μου, σας παρακαλώ πολύ, κάψτε τα, σας εξορκίζω!" Ο επισκέπτης σεβόμενος την αδυναμία και την ανησυχία της χαιρέτησε κι έφυγε σχεδόν αθόρυβα, όμως δεν υπάκουσε στον εξορκισμό της και όχι μόνον ταξινόμησε προσεκτικά εκείνο το ανεκτίμητο καλλιτεχνικό υλικό αλλά και άρχισε να το μελετά εμβριθώς, λάτρης ο ίδιος του Carl Orff και της εποχής του!...

     Τούτο το Σάββατο ο Αρχηγός της Ομάδος μας έφτασε στο προπονητικό χώρο κρατώντας ...πλαστικά νεροπότηρα και μοίρασε από δύο σε κάθε Συνασκούμενο. Οι προβλέψεις της μετεωρολογικής Υπηρεσίας ήσαν απελπιστικές, με προαναγγελίες ...σιβηρικών καιρικών φαινομένων και χιονοπτώσεις ακόμη και στο κέντρο των Αθηνών (οι Θεοι να τις κάνουν "Αθήναι"...) κι έτσι η προσέλευση των Συνασκουμένων ήταν αισθητότατα περιορισμένη, με ολίγους ...τολμηρούς παρόντες.                                                                                                              

     Κατόπιν οδήγησε τους Συνασκουμένους στη κοντινότερη βρύση και τους ζήτησε να γεμίσουν τα ποτήρια με νερό, ως ένα σημείο.

     Ύστερα, όλο μαζύ, τηρώντας ίσα διαστήματα και με τα γεμάτα ποτήρια στα χέρια, σα να κρατούσαν Τόξα, άρχισαν να εκτελούν μία κινητική χορογραφία η οποία, αντί μουσικής, είχε την ανθρώπινη φωνή και την κινησιολογία της τοξεύσεως. Αν ζούσε ο Carl Orff, η Martha Graham, ο Maurice Béjart, o Alwin Nikolais... σίγουρα δε θα προσπερνούσαν την ...έμπνευση!

     Και όπως ο Ιδρυτής της Ομάδος παρακολουθούσε αυτή τη Προπόνηση της οποίας το επίκεντρο ήταν η ιδέα με τα νεροπότηρα του Αρχηγού της Ομάδος, κάτι προσπαθούσε να ...θυμηθεί!

     Αυτή η προπόνηση απετέλεσε το λυρικότερο άνοιγμα ενός νέου κύκλου διδασκαλίας της γεωμετρικής αρμονίας ως άξονος αναπτύξεως της Ενστικτώδους Τοξοβολίας, όπως υπέδειξαν στις τελευταίες τους παρατηρήσεις οι Δάσκαλοί μας.

    Πράγματι, σε όλες της τις φάσεις, αυτή η ομαδική Προπόνηση έδειξε ένα άλμα αναπτύξεως της γεωμετρημένης αυτοπειθαρχίας και αυτοσυγκεντρώσεως όλων των Συνασκουμένων και αυτό χάρη στα ...νεροπότηρα του Κωνσταντίνου μας. Η "μουσικοκινητική" παράμετρος σε μία άσκηση μιας αρχέγονης Πολεμικής Τέχνης... Κάτι θυμήθηκε ο ξαφνιασμένος Ιδρυτής των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ", κάτι...

     Ο Αρχηγός Ομάδος έδωσε μεγάλη προσοχή σε όλους τους Συνασκουμένους ως ...θίασο επί σκηνής  και η προσοχή του δεν απείχε και πολύ από εκείνη του ...Wieland Wagner όταν ανέβαζε Parsifal στο Bayreuth. Μπορεί ο Κωνσταντίνος ίσως και να μην έχει παρακολουθήσει καν μία λυρική παράσταση (άλλωστε η εκφυλισμένη κοινωνία που του άφησαν πίσω να ζει οι μαζοκράτες παρερχόμενοι, θεωρεί ...φασισμό ακόμη και τον Wagner!) όμως, καθ΄ όλη την διάρκεια και αυτής της Προπονήσεως υπήρξε από μόνος του ένα ολόκληρο παρασκηνικαό επιτελείο που διηύθυνε τους Συνασκουμένους του ώστε να προχωρήσουν εναρμονισμένοι σε ένα τελικό γεωμετρημένο αποτέλεσμα.                                                                                            

     Και ό,τι "έχτισε" ο Κωνσταντίνος με τα νεροπότηρά του, συνέχισε το ίδιο αρμονικό και στη Προπόνηση Σπαθασκίας που ακολούθησε υπό τη διδασκαλία του Πρωτεσίλαου.

     Η σπαθασκητική διδασκαλία ήταν δυναμική και γρήγορη, ο αριθμός των συμμετεχόντων ...γαρ!  Ασκήσεις αρκετές για το κρύο φυσικό περιβάλλον, όμως κανείς δεν ομολογούσε ότι τα χέρια είχαν παγώσει και μόνον ο χαρακτηριστικός σκούφος του Πρωτεσίλαου έδειχνε ότι η θερμοκρασία απαιτούσε επιπλέον ...μέτρα.                                                                                   

    Κι εδώ μια γεωμετρημένη αρμονία "αποτυπώθηκε" στην σπαθασκητική κινησιολογία των Συνασκουμένων κι αυτό έδειξε ότι ό,τι ξεκινά σωστά συνεχίζεται και σωστά.                        

     Και η κατάληξη και αυτού του μαθήματος άφησε μιαν "επίγευση" ηρωικής, εσωτερικής, γαλήνης, αυτή που αποζητάμε όλοι όσοι διακονούμε τις Πολεμικές Τέχνες.

     Αργά το απόγευμα, στην έδρα της Ομάδος κάναμε την αποενημέρωσή μας ή, μάλλον, την αποτίμηση των κερδών και ζημιών αυτής της βαρυχειμωνιάτικης προπονητικής ημερίδος. Και ο Αρχηγός κρίθηκε για τις πρωτοβουλίες του από ένα Ιδρυτή της Ομάδος, κάθε άλλο παρά ...Εφιπποτοξότη αλλά αυστηρό ...κριτικό Τέχνηςέχοντας θυμηθεί, ξαφνικά, ότι σε κάποιο από εκείνα τα έντυπα που περιμάζεψε εκείνο το βράδυ στο δρομάκι του Λυκαβηττού είχε πρωτοδεί τη μεγάλη εκπαιδευτική αξία του αρμονικού κινησιολογικού ελέγχου των κλειδώσεων με την βοήθεια αγγείων με νερό ανά χείρας! Σε εκείνα τα ειδικά περιοδικά του III Reich, η τεχνική αυτή προετείνετο ως μία εξαιρετική μέθοδος κινησιολογικής βελτιώσεως αθλητών και χορευτών και ο Κωνσταντίνος, χωρίς ποτέ να έχει πιάσει στο χέρι του αυτό το ειδικό έντυπο, ξάφνου μες το καταχείμωνο είχε οραματισθεί το περιεχόμενό του. 

     Όλβιος ο Ιδρυτής της Ομάδος βλέπει τους πολλώ κάρρονες να ακολουθούν κι αισθάνεται ότι έστω μόνον γι αυτούς άξιζε η ίδρυση της Ομάδος των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ"! Αναπολώντας το περιεχόμενο αυτής της Προπονήσεως, ο άλλοτε κριτικός Τέχνης άρχισε να βλέπει να περνάνε από το νου του τα αμέτρητα κείμενά του  για όσε παραστάσεις είχε παρακολουθήσει κι έγραψε γι αυτέ... όλες οι κιτρινισμένες επιφυλλίδες άρχισαν να "χορεύουν" στα μάτια των ...αναμνήσεών του, καλύπτοντας το πρόσωπο του νεαρού Αρχηγού της Ομάδος μας ο οποίος, πιθανόν να μη κατάλαβε τι ακριβώς συνέβαινε στον ...παππού!

     Όχι, σήμερα, δε τοξεύσαμε ούτε σπαθίσαμε, αλλά χάρη στον Κωνσταντίνο Δαμιανάκη παρακολουθήσαμε μέσα δύο ώρες αμέτρητες παραστάσεις μπαλλέτου, όπερα, τραγωδίας... και ξαναβρεθήκαμε σ'  εκείνες τις κερκίδες του Ηρωδείου, της Επιδαύρου, στα καθίσματα του Fenice, του Bayreuth... Κύκλοι ανοίγουν ...λυρικά για την Ομάδα των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" αλλά και για την Ιστορία της Ευρώπης! Η βαρβαρότητα παραμερίζει νικημένη και η γη τρέμει... Συγγνώμη, αλλά είναι νομοτέλεια και οι κλαγγές των όπλων δε διαφέρουν σε τίποτε από ένα λιμπρέτο ηρωικού λυρικού δράματος. Σήμερα δε τοξεύσαμε και δε σπαθίσαμε! Απλώς, κρυφακούσαμε μια συνομιλία ανάμεσα στον Carl Orff και στη Πολυξένη Ματέυ!

ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ ΕΞ ΕΠΑΦΗΣ

Η ΠΡΩΤΗ ΤΟΥ 2017

     Μόνον λίγο καιρό ...ξαποστάσαμε λόγω εορτών και πριν περάσουν κι οι πρώτες "ώρες" των νέων ...καλενδών, ξανά τα Τόξα ανά χείρας και στο γνωστό σημείο για Τοξοβολία εξ'  επαφής, την πρώτη του 2017.

     Επιστρέφοντας στους κανονικούς μας ρυθμούς, οι "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" ξαναβλέπουμε εαυτούς δραστηριοποιημένους σε καθημερινή βάση όπως και τον, μόλις, ...παρελθόντα χρόνο. Κυρίως, παρατηρούμε ότι οι εορταστικές μέρες της εποχιακής "κοιλιάς" δε μας στέρησαν τίποτε από όσα καταφέραμε να έχουμε κερδίσει σε δεξιότητες.

     Σταθερό το ασκησιολόγιό μας. Επιλέον, μόνον, μια κάποια "επικάλυψη' με όσα είχαν προηγηθεί και για την υπέρβαση της εποχιακής ραστώνης και για την επανασύνδεση όλων με το αντικείμενο και για την υποδοχή ενός νέου Συνασκουμένου με σοβαρό "παρελθόν" στην Τοξοβολία και ο οποίος απεφάσισε να μας τιμήσει με την παρουσία του.

     Αν και η Ε.Μ.Υ. προειδοποιούσε για ...υπερσιβηρικές χιονοθύελλες, εμείς απολαύσαμε μάλλον ...υποσαχάριες θερμοκρασίες διότι, ως είθισται στη δημοκρατία τα πάντα να λειτουργούν ...άψογα! 

     Κι ενώ η Ε.Μ.Υ. επιμένει να μας προειδοποιεί ότι θα δούμε πολικές αρκούδες στο Κολωνάκι ενώ εμείς παρατηρούμε τροπικά ...φλαμίγκος στους Αμπελοκήπους, καταλαβαίνουμε το πόσο χρειάζονται αυτή τη Τοξοβολία και οι ...μετεωρολόγοι ώστε να ηρεμήσουν και να ξεπεράσουν το διανοητικό τους "σούρτα-φέρτα" το οποίο ταλανίζει (και αυτό!) την διατεταραγμένη δημοκρατικότατη κοινωνία της γραικίας!

     Αυτή η Προπόνησή μας ήταν ταχύτατη και ακριβέστατη παρά την διαμεσολαβήσασα εορταστικήν αποχή. Καθ'  όλη τη διάρκειά της δεν παρατηρήθηκε καμία "απόκλιση" ή "επιβράδυνση" παρά την συμμετοχή κι ενός πρωτοείσακτου Συνασκουμένου.

     Βεβαίως, σε όλα τα παραπάνω συνέβαλε δραστικότατα η συμμετοχή στα δύο "κέρατα" της Γραμμής Βολής του Ακάδημου και του Γεωργίου ("τέρατα" σταθερότητος) οι οποίοι με την συνέπεια των τοξεύσεών τους διευθύνουν τους Συνασκουμένους, ενώ στο κέντρο συνέβαλε το ίδιο καθοριστικά και ο έτερος Γεώργιος ο οποίος αποτελεί και τον ...ακρογωνιαίο (πια) λίθο της Τοξοβολίας εξ'  επαφής.

     Το αξιοπρόσεκτο σε τούτες τις προσπάθειες είναι ότι όλοι, στο τέλος των Προπονήσεων, καταλήγουν ωφελημένοι και η ομαδική σχέση των Συνασκουμένων στους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" δείχνει να τους σύρει στη πρόοδο όλους ανεξαιρέτως, κάτι που παρατηρήθηκε και στη συγκεκριμένη Προπόνηση.  

     Ακολουθώντας τους ίδιους ρυθμούς, το μόνο βέβαιο είναι ότι μέσα στη καινούργια χρονιά η πρόοδος όλων θα είναι δεδομένη, όπως είναι, άλλωστε, "σχεδιασμένη" να είναι!  

ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΕΜΠΕΙΡΙΚΗΣ ΜΝΗΜΗΣ

     Κάθε μάθημα στο Σχολείο των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" αποτελεί, πρωτίστως, μιαν επιπλέον ευκαιρία εξετάσεων του ίδιου του Σχολείου πριν από κάθε προαγωγή των δεξιοτήτων και γνώσεων του μαθητή του. Σε κάθε μάθημα όλοι οι συντελεστές της Σχολής -και όχι, απλώς, του μαθήματος- ελέγχονται ως προς την εκπαιδευτικήν επάρκειά τους και δίνουν τις δικές τους εξετάσεις λεπτό προς λεπτό, όσο θα διαρκέσει το μάθημα. Και αυτό το μάθημα της Χρυσής υπήρξε ακόμη μία ευκαιρία αποτιμήσεως της δικής μας, "εσωτερικής", εκπαιδευτικής επαρκείας με τον Εκπαιδευτή Κωνσταντίνο στη δεύτερη διδακτική του προσπάθεια να μπορεί, πλέον, να δώσει μια πρώτη "ένδειξη" των ικανοτήτων του.

     Aφοσιωμένος στο μαθητή του και στο εκπαιδευτικό αντικείμενό του, παρά τη μηδενική εκπαιδευτική εμπειρία του, ο Κωνσταντίνος εμφανίζει το πρώτιστο χαρακτηριστικό ενός ικανού Εκπαιδευτή, δηλαδή, να παρακολουθεί εκ του σύνεγγυς τη προσπάθεια του μαθητή του και να τον καθοδηγεί στιγμή προς στιγμή για την επιτυχή ολοκλήρωσή της με σαφήνεια οδηγιών και οικονομία λόγου.

     Όλα αυτά σε συνδυασμό με την υψηλή αντιληπτικότητα την οποία διαθέτουν, κατά κανόνα, τα άτομα τα οποία προσελκύει η Ομάδα μας, επέτρεψαν τάχιστα στη Χρυσή, μετά την επιτυχή εκτέλεση του Κύκλου προσεγγίσεως και της ρυταγωγικής διαδικασίας, να εφιππεύσει κατά τον ίδιο ακριβώς τρόπο με τον οποίο εφιππεύουν οι άρρενες Συνασκούμενοί της, αφού στους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ" είναι καθιερωμένη η κοινή αντιμετώπιση των μαθητών μας ανεξαρτήτως φύλου.

     Μια φωτογραφία ίσως δεν απεικονίζει παρά μόνον κάποια εξωτερικά δεδομένα. Όμως, εάν σκεφθεί ο αναγνώστης ότι η διδασκαλία της Ιππασίας είναι το δυσκολότερο διδακτικό αντικείμενο απευθυνόμενο, ταυτοχρόνως, σε δύο ταξιδερμικώς διαφορετικά πλάσματα κάτι που σε κανένα άλλο διδακτικό πεδίο δεν παρατηρείται, τότε γίνεται αντιληπτό ότι πίσω από αυτές τις φωτογραφίες συσσωρεύεται ένας τεράστιος όγκος δεδομένων που από μόνος του αποτελεί μία υπέροχη πνευματική "τροφή" της οποίας η "πέψη" μας χορταίνει υπαρξιακώς, όλους εμάς που εμπλεκόμεθα σε αυτή τη λυτρωτική διαδικασία και μας κάνει να διακονούμε την πλέον ανιδιοτελή μύηση στο μέγα ιππικό μυστήριο το οποίο υπήρξε το θεμέλιο του ανθρώπινου Πολιτισμού.

     Έτσι, στο χθεσινό μάθημα της Χρυσής, όσοι παρακολουθήσαμε τη διδασκαλία του Κωνσταντίνου δεν γίναμε μάρτυρες ενός, απλώς, επιτυχημένου μαθήματος Ιππασίας, αλλά ευτυχείς θεατές της μυητικής διαδικασίας που θα επιπροσέθετε στο ιππικό "εκκλησίασμα" ακόμη μία ευτυχή Αμαζόνα, όπως και έγινε

     Και επιβεβαιώσαμε και πάλι ότι η Ιππασία, όπως και η Τοξοβολία, δεν διδάσκονται ως "νέα εκπαιδευτικά αντικείμενα' αλλά υποβοηθούνται ώστε να επανέλθουν στην επιφάνεια της εμπειρικής μνήμης των μαθητών μας, δεδομένου ότι και οι δύο πολυεπιστήμες βρίσκονται, προαιωνίως, χαραγμένες στο ανθρώπινο DNA, όπως απεδείχθη και στην περίπτωση της Χρυσής μας.

     Η προσοχή στη λεπτομέρεια της εκπαιδεύσεως δόθηκε όπως θα έπρεπε από τον Κωνσταντίνο και αποτυπώθηκε φωτογραφικώς όπως ακριβώς, επίσης, έπρεπε από τον Εκπαιδευτή υπό επίβλεψη Μάριο δοθέντος ότι όλοι οι Εκπαιδευτές μας, κατά την διάρκεια ενός μαθήματος, θα πρέπει να χειρίζονται την φωτογραφική κάμερα τόσο για την συγκρότηση του αρχειακού υλικού κάθε μαθήματος [εσωτερική χρήση] όσο και για την υποβοήθηση των μαθητών μας να αντιληφθούν ρεαλιστικότερα την στάση και τους χειρισμούς τους ως ένα επιπρόσθετο μέσο διδασκαλίας.

     Και στο τέλος αυτού του μαθήματος που άρχισε στις 10:20 π.μ. και ολοκληρώθηκε στις  11:50 π.μ. απολαύσαμε την Χρυσή στη στάση και στη διεύθυνση που φαίνονται στη φωτογραφία που ακολουθεί, με μία άριστη διάθεση και το χαμόγελό της "σήμα κατατεθέν" της προσωπικής της ικανοποιήσεως. Και αυτό ακριβώς ήταν ό,τι εξ αρχής επεδίωξε ο Εκπαιδευτής της.