ΣΠΑΘΑΣΚΗΤΙΚΩΝ ΘΕΩΡΗΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΩΝ

ΕΠΙΚΡΙΣΗ

     Ανεξάντλητη κάθε αναφορά στην ιστορικότητα του ξίφους. Προέλευση, σχεδίαση, διαφοροποίηση, διαδρομή μέσα στον χρόνο και στον τόπο, "προσέγγιση" και συνθέτοντα υλικά, κόψη και διαμόρφωσή της, σχεδιαστική αντίληψη λαβής και κολεού και τόσα άλλα, ασφαλώς και δικαιολογούν την συγγραφή και εκτύπωση μυριάδων τόμων που μπορεί να ασφυκτιούν στα ράφια των ειδικών βιβλιοθηκών.

     Αντιθέτως, η  χ ρ ή σ η  του ξίφους μπορεί να συνοψισθεί σε μία και μόνον φράση η οποία δεν μπορεί να γεμίσει ούτε καν μία σελίδα: "Έχε την πρωτοβουλία της επιθέσεως!" Και τούτο έγινε αντιληπτό από όσους είχαν παρακολουθήσει προ πενταετίας (2014) το Εισαγωγικό Μάθημα Σπάθης το οποίο προσεφέρθη στους Συνασκουμένους μας από τον Ιδρυτή της Ομάδος.

     Κάθε φορά, λοιπόν, που παίρνουμε στα χέρια μας ένα  θ ε ω ρ η τ ι κ ό  σύγγραμμα Σπαθασκίας, εμφορούμεθα από μία επιφύλαξη η οποία, πάντοτε, αποδεικνύεται βάσιμη.

     Έτσι, η οίκοθεν νοουμένη υποχρέωση διαρκούς μελέτης του σπαθασκητικού αντικειμένου, την φορά αυτή μας ώθησε να επιφορτίσουμε αγαπημένο Μέλος της Ομάδος μας το οποίο βρίσκεται μονίμως στο εξωτερικό, να μεριμνήσει για την αποστολή εγχειριδίου Καταλανικής Σπαθασκίας προς μελέτη και συμπλήρωση της Βιβλιοθήκης της Ομάδος μας.

     Έκδοση του 2006, σε ευληπτότατα Γαλλικά, απολύτως κατανοητά και από έναν Έλληνα ...γερμανόγλωσσο (!), αναλίσκεται με αναλυτικότατα σχήματα και επεξηγήσεις στην, αυτονόητη, τεκμηρίωση (π.χ.) του αντιμετωπίζειν την δύναμη με ...δύναμη!

     Δαιδαλώδεις κατηγοριοποιήσεις και φιλολογικοποιήσεις της τμήσεως, της καταφοράς και της νύξεως που καταλήγουν σε σκιαμαχίες με την μαχητική πραγματικότητα παράγοντας ψευδαισθήσεις αποτελεσματικότητος ή και ολόκληρες "Σχολές" που μπορεί να καταλήξουν και σε φολκλορικά σχήματα όπως αυτά των φαιδρών βυζαντινοπλήκτων που διαθέτουμε και "ενταύθα" συνιστώμενα από ανεπαγγέλτους οι οποίοι αγνοούν ότι ακόμη και ο όρος "βυζάντιο" είναι ανιστόρητος και ανυπόστατος αφού καθιερώθηκε  μ ε τ ά  την πτώση της Ανατολικής ΡΩΜΑΪΚΗΣ αυτοκρατορίας!

     Ωραιότατες, τωόντι, εικονογραφικές αναπαραστάσεις ιδανικής κινησιολογίας οι οποίες, όμως, δεν εγγυώνται εφαρμοσιμότητα επί του πεδίου.  Επί παραδείγματι, όταν παρακολουθούμε τις επιθετικότατες σαρωτικές επελάσεις του εξαιρετικού Σπαθιστή Aναστασίου Τριανταφύλλου της “Nova Fraternitas Sancti Marci-Marxbrüder Guild Hellas” αδυνατούμε να φαντασθούμε ότι ο δυναμικός αυτός μαχητής έχει κατά νου του κατά την διάρκεια των χαρακτηριστικών αλμάτων του τις θεωρητικοποιημένες "οδηγίες προς ναυτιλλομένους" των διαφόρων εγχειριδίων αλλά προτάσσει την επιθετική πρωτοβουλία του και την επιδίωξή του να "κόψει" πρώτος πριν το κόψει πρώτος ο αντίπαλος!

     Kαι, επικρίνοντας την περιττολογία της υπεραναλυτικής περιπλανήσεως των συγγραφέων παρομοίων εγχειριδίων θα αναφερθώ στην σελίδα 28 της εν λόγω σπουδής (βλ. παραπάνω φωτογραφία) η οποία περιέχει την ονοματολογία των τριών τμημάτων της λάμας η οποία, ονοματολογία, θα μπορούσε να συνοψισθεί στο ανάλογο σχέδιο ξίφους που εκτίθεται στην σελίδα 153, όπως την συνόψισα ιδιοχείρως προκειμένου να είναι πλήρες το τελευταίο σχέδιο και εγώ να μην είμαι αναγκασμένος να "πισωγυρίζω" σελίδες (βλ. παρακάτω εικόνες).

     Ο πόλεμος και οι τέχνες του συνιστούν (και πρέπει να συνιστούν) την επιτομή της λακωνικότητος και κάθε "χάσιμο στη μετάφραση, κάθε άλλο παρά συνεισφέρει στην υλοποίηση των "μονοπατιών" του πολέμου, μετατρέποντάς τον σε φιλολογικό πάρεργο.

     Τι να πούμε, στ'  αλήθεια; Θα είχε νόημα να υπογραμμίσουμε την αποτελεσματικότητα της, έναντι κάθε θεωρητικολογίας, προτάξεως του ενστίκτου για την τάχιστη ψυχολόγηση του αντιπάλου και την ανάπτυξη επιθετικής πρωτοβουλίας;

     Άριστη η μελέτη των θεωρητικών σπαθασκητικών εγχειριδίων αλλά, ...αριστότερη η ανάληψη του ξίφους και η  π ρ ω τ ο β ο υ λ ί α  της χρήσεώς του!

     "Αιρετική", ίσως, η παρούσα επίκριση, μάλιστα δε, διατυπωμένη από έναν επίμονο και επί πολλές δεκαετίες, μελετητή, όχι μόνον της χρήσεως αλλά και της θεωρίας του ξίφους! Αλλά, αν η "αίρεση" δεν αποτελεί το άλας της προόδου των ιδεών, τότε, τι το αποτελεί;

ΕΞΟΙΚΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΙΠΠΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΣΠΑΘΗ

     Στην Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" δεν φειδόμεθα ούτε του αυστηρού ελέγχου, ούτε της απονομής ευσήμων διότι και οι δύο περιπτώσεις συνεπάγονται μιας χρηστής διοικήσεως και σε αυτή την Ομάδα είναι γνωστή η αυστηρότητα τόσο του Δ.Σ. της όσο και του ιδίου του Ιδρυτή της, λόγος για τον οποίο κάποιοι επιλέγουν την "έξοδο"! Και οι μένοντες και οι αποχωρούντες άξιοι, αλλά αξιότεροι οι άοκνοι, όπως ο επικεφαλής του Παραρτήματος των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" ο οποίος επεξέτεινε την εκπαίδευση του Ίππου της Σχολής του και στην εξοικείωσή του με την Σπάθη, προετοιμάζοντάς τον για ασκήσεις στρατιωτικού Ιππηλασίου που αποτελεί ακόμη μιαν εκπαιδευτική παράμετρο της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων"!

     Χωρίς οι βαρύτατες οικογενειακές και υπηρεσιακές υποχρεώσεις του να του έχουν επιτρέψει να παρουσιασθεί στην κεντρική Κοιλάδα των Αθηνών για να δώσει τις απαιτούμενες εξετάσεις ώστε να διαπιστευθεί ως Εφιπποτοξότης, ήδη, με την έγκριση του Δ.Σ. και την προς το πρόσωπό του ομόφωνη εμπιστοσύνη, έχει προχωρήσει και ως Εκπαιδευτής Ίππων σε ένα θεαματικό αποτέλεσμα με τον νεόλεκτον Ίππο της Σχολής του ώστε να εκπαιδεύει επ΄ αυτού με ασφάλεια τους μαθητές της Σχολής του και, πλέον, προχωρεί σε εξειδικεύσεις εκπαιδεύσεως του συγκεκριμένου Ίππου, εισάγοντάς τον  κ α ι στην Σπάθη.

     Ακολουθώντας προσεκτικώς τα βήματα εξοικειώσεως, ο Αθανάσιος Ψωρομύτης επιμελέστατα "συμφιλιώνει" κάθε ανησυχία του Ίππου με "την κόψη του σπαθιού, την τρομερή" και την θέα του την τρομερότερη, καθώς αντανακλάται επάνω της η λάμψη των ηλιακών ακτίνων.

     Πολύ σοφά, όπως αποκαλύπτει το οπτικοακουστικό υλικό των επιτυχέστατων προσπαθειών του, ο Αθανάσιος Ψωρομύτης, με "στρογγυλή κίνηση",  θέτει βαθμιαίως στο οπτικό πεδίο του Ίππου του το σχήμα και τον όγκο της Σπάθης, εισάγοντάς τα στην ανυποψίαστη αίσθηση του τετραπόδου. Και με την ίδια κίνηση του επιδεικνύει στη περιφερειακή του όραση την κυρτότητα της λάμας ώστε ο Ίππος να αρχίσει να "σκιτσάρει" στις αισθήσεις του την μορφολογία του αντικειμένου του, πιθανού, φόβου ή ερεθισμού του. 

     Ακολούθως η επίδειξη της καμπυλότητος πάντοτε στην ζώνη της περιφερειακής οράσεως του Ίππου ώστε η κατανόηση του αντικειμένου να είναι πλήρης και να προσδοκάται η αφετηρία της ομαλής αποδοχής του.

     Στο πλαίσιο της ίδιας εκπαιδευτικής προσεγγίσεως, ο Αθανάσιος Ψωρομύτης, εκτελεί κινητικές εξοικειώσεις με σπαθιστικές καταφορές όπως ακριβώς και επί πεδίου Ιππηλασίου.

     Αλλά δεν αρκείται σε αυτά και επαναλαμβάνει υποθετικά σενάρια σκιαμαχίας με καταφορές επί απροβλέπτων και αιφνιδιαστικώς εμφανιζομένων "στόχων" κοινωνώντας τον Ίππο με όλα τα ενδεχόμενα. Το ένστικτο του Συνασκουμένου μας αποδεικνύεται εξόχως μαχητικό...

     Σημειωτέον ότι η παρούσα εξοικείωση, καθ΄ όλη την διεξαγωγή της, έγινε με πραγματική Σπάθη!

     Περιττό να υπογραμμίσουμε ότι ο νεαρός Ίππος καθ΄όλη την διάρκεια της εξοικειώσεώς του με την Σπάθη παρέμεινε απαθής και προσηλωμένος στις διαδικασίες κινήσεως, όπως φαίνεται στο σχετικό οπτικοακουστικό υλικό και τούτο οφείλεται στην άρτια γενική εκπαίδευσή του ως νεολέκτου, την οποία, ήδη, του έχει προσφέρει ο Αθανάσιος Ψωρομύτης στον οποίο ευχόμαστε σύντομα και σε ασκήσεις Έφιππης Σπαθασκίας και Ιππηλασίου όπως προβλέπονται στην Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" η οποία αναβιώνει Έφιππες Πολεμικές Τέχνες και, κυρίως, την εποποιία των Ελλήνων Στρατιωτών της Δύσεως όπως ο αείμνηστος ιστοριοδίφης Κωνσταντίνος Σάθας περιέγραψε!

ΣΧΟΛΕΙΟ ΕΦΙΠΠΗΣ ΣΠΑΘΑΣΚΙΑΣ

[Ενημέρωση]

      Η Σπαθασκία, πλέον, αποκτά βασική σημασία για την Σχολή μας και η προσέγγισή της θα είναι συστηματικότερη, πάντοτε, δε, δωρεάν διδασκόμενη.

     Οι "Έλληνες Κένταυροι" μπορούν να ενημερωθούν επ΄ αυτών επισκεπτόμενοι την κλειστήν ομάδα μας στο Facebook.

ΣΤΟ ΑΠΕΡΑΝΤΟ ΛΙΒΑΔΙ

     Mε κάθετη ανάπτυξη της δραστηριότητος Ιππευτηρίου ..."διακτινιζόμαστε" πλέον ώστε και στο Κορωπί να διεξάγονται κανονικά τα μαθήματα Ιππασίας και στο κέντρο των Αθηνών να μπορούν να διεξάγονται οι τακτικές εβδομαδιαίες Προπονήσεις Τοξοβολίας και Σπαθασκίας, ρόλος διόλου εύκολος αλλά, πάντως, αντιμετωπίσιμος προς το παρόν.

     Με Αρχηγό Βολής αλλά και Εκπαιδευτή Σπαθασκίας τον Υπαρχηγό της Ομάδος Πρωτεσίλαο, η τελευταία τακτική εβδομαδιαία Προπόνηση Παραδοσιακής Τοξοβολίας υλοποιήθηκε την τελευταία στιγμή στο κέντρο των Αθηνών αφού η υπόλοιπη Ομάδα, την ίδια ώρα, ίππευε στο Κορωπί.

     Όπως σημειώνει στην αναλυτικήν αναφορά του ο Πρωτεσίλαος, σ΄ αυτή την προπόνηση είχαμε την χαρά να υποδεχθούμε στη Γραμμή Βολής δύο νέα παιδιά αλλά και στο πεδίο της Σπαθασκίας ένα νέο ...ξίφος στα χέρια του ευτυχούς Ορφέως.

     Ευτυχώς που η ..."πυροσβεστική" παρουσία του Υπαρχηγού της Ομάδος συντελεί στην κάλυψη βασικών προπονητικών αναγκών κι έτσι κι αυτή την φορά αποφύγαμε την ματαίωση λόγω ..."διασποράς" μεταξύ κέντρου και Κορωπίου.

     Κούραση στο Κορωπί, κούραση και στην Αθήνα με τους "Έλληνες Κενταύρους" να βελτιώνονται μέσα από μία συνεχή και συστηματική εξάσκηση και τον νεαρό Ορφέα να αισθάνεται ότι το ξίφος στα παιδικά χέρια του κάθε άλλο παρά εύκολη υπόθεση είναι.   

     Και, ας ελπίσουμε να βρούμε κάποιον τρόπο να αποφύγουμε τους "διακτινισμούς" διότι τα ακραία ...μεταφυσικά φαινόμενα εν μέσω ακραίων καιρικών φαινομένων πάνε ...πολύ!

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΙΠΠΟΥ ΣΤΗΝ ΣΠΑΘΗ

ΜΗ ΔΙΑΛΕΙΠΕΙΝ ΤΩΝ ΓΥΜΝΑΣΙΩΝ ΚΑΙ ΠΟΝΩΝ,

ΕΠΙΣΤΑΜΕΝΟΥΣ ΕΣΟΜΕΝΟΝ…ΙΠΠΟΝ

ΚΑΙ ΕΝ ΤΟΙΣ ΕΡΓΟΙΣ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

ΔΥΝΑΜΕΝΩΝ ΑΝΤΕΧΕΙΝ ΠΟΛΥΝ ΧΡΟΝΟΝ

ΑΨΥΡΤΟΣ

     Η διαφορετικότητα των λειτουργιών των αισθήσεων του Ίππου αλλά και της ψυχολογίας του, καθώς και των βιολογικών ιδιαιτεροτήτων του θα πρέπει πάντοτε να επισύρει την προσοχή του Ιππαγωγού ώστε να τον εισάγει με ασφάλεια σε κάθε νέα εμπειρία η οποία θα μπορούσε να τον ξαφνιάσει προκαλώντας δυσάρεστες καταστάσεις.

     Κάθε νέα ιππική κατάσταση, κάθε νέο αντικείμενο, κάθε αλλαγή δεδομένων θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ψύχραιμα και προνοητικά ως υποχρέωση του Ιππαγωγού να "ενημερώσει" εγκαίρως τον Ίππο περί αυτού του ενδεχόμενου "νεωτερισμού" και να του διαμορφώσει καθησυχαστική ψυχολογία και προϋποθέσεις ήρεμης αποδοχής αυτού του "νέου". Η διαδικασία αυτή καλείται "εισαγωγή" ή "εξοικείωση", διότι ο Ίππος άγεται με ήπια και μόνον μέσα στο να εισαχθεί στην αποδοχή της νεωτερικότητος και να εξοικειωθεί με αυτήν χωρίς το ενδεχόμενο των αντιδράσεων πανικού, αποστροφής και φόβου.

     Η σπάθη, ασφαλώς και δεν είναι οικεία στον Ίππο και, μάλιστα, σε έναν Ίππο ο οποίος, διάγοντας σταυλικό βίο δεν έχει έρθει ποτέ σε επαφή με το σχήμα της, τις αντανακλάσεις της λάμας της της στον ήλιο, τους ήχους της αλλά και την οσμή της, παράμετροι που θα μπορούσαν να προκαλέσουν αρνητικό αντίκτυπο στην συμπεριφορά του Ίππου με απρόβλεπτες συνέπειες.

     Έτσι ο προνοητικός και προβλεπτικός Ιππαγωγός, κρίνοντας ότι η σπάθη θα είναι απαραίτητη στον Ιππέα ενός συγκεκριμένου Ίππου θα πρέπει, προηγουμένως, να εισαγάγει τον Ίππο στη παρουσία της επάνω και εγγύς στον Ίππο αναπτύσσοντας στο ζώο την εμπιστοσύνη του στην ύπαρξή της στο χέρι του Ιππέως του αλλά και ενώπιόν του όταν κάποιος εκ του εδάφους και όχι κατ΄ ανάγκην ο Ιππέας του, την κρατά και την κινεί ακόμη και προς την κατεύθυνση του Ίππου, ακόμη και κοντά στα μάτια του ζώου,όπως ενδέχεται να συμβεί σε μία ρεαλιστική σκηνή μάχης. 

     Ο, εκ των δύο χρησιμοποιουμένων, Ίππος της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" εξοικειώθηκε με το Τόξο και την χρήση του, παραλαμβανόμενος "πράσινος" γρήγορα και με απόλυτην επιτυχία. Το ίδιο συνέβη και με την πρόσφατην εξοικείωσή του με την σπάθη. Και όλα τούτα, όχι διότι ακολουθήσαμε..."μαγικά κόλπα", ή μιμήσεις κινηματο-"γραφικών" ..."ψιθυριστών" αλλά διότι εμείς, απλώς, ακολουθήσαμε το αυτονόητο.

     Η ασφαλής και γρήγορη εξοικείωση του Ίππου με κάτι καινούργιο στη ζωή του προϋποθέτει την, εκ των προτέρων, πλήρη εμπιστοσύνη του προς εκείνον που θα την επιχειρήσει. 

     Ο Ίππος, παρά ταύτα, θα επαληθεύσει την εμπιστοσύνη του προς τον επιχειρούντα, οσφραινόμενος προσεκτικά την αδρεναλίνη του επιχειρούντος και η ύπαρξή της θα δυσχεράνει ή και θα ακυρώσει το εγχείρημα της εξοικειώσεως. 

     Για τον λόγο αυτό, κάθε επιχειρών ανάλογην εξοικείωση, θα πρέπει να είναι απαλλαγμένος φόβου, ανησυχίας, κοπώσεως, βιασύνης, ακόμη και αμφιβολιών, στοιχεί τα οποία θα προκαλέσουν τις αρνητικές αντιδράσεις του Ίππου.

     Το αντικείμενο με το οποίο πρόκειται να εξοικειωθεί ο Ίππος θα πρέπει να πρωτοεμφανισθεί στις αισθήσεις του από αρκετά μακριά ώστε ο χρόνος που θα απαιτηθεί μέχρι να τον πλησιάσει στα χέρια του χειριστή να λειτουργήσει ως χρόνος προσαρμογής του ζώου στο νέο, αυτό, αντικείμενο και στις καταστάσεις που επισύρει.

     Ο χειριστής, ήρεμος, χαλαρός και με αυτοπεποίθηση, πλησιάζοντας το αντικείμενο προς τον Ίππο θα πρέπει να κινηθεί φυσιολογικά, χωρίς μεταβολές συμπεριφοράς, προκαλώντας διακριτικούς θορύβους με το αντικείμενο ώστε να προσδώσει και στην ακοή του ζώου, εγκαίρως, ένα "σινιάλο" υλικής υποστάσεως του νέου αντικειμένου. 

     Ενδεχομένως, σε κάποιες περιπτώσεις,ο χειριστής θα πρέπει να προβεί σε αποενοχοποίηση της συνδυαστικής μνήμης του Ίππου διαχωρίζοντας το νέο αντικείμενο από παρόμοια τα οποία ο Ίππος έχει, εκ της εμπειρίας του, ενοχοποιήσει ως απαρέσκοντα ή και εχθρικά. 

     Στην περίπτωση της σπάθης, ο χειριστής θα πρέπει να την διαχωρίσει από κάθε συνδυαστική ενόχληση μάστιγος ή μαστιγίου, ή και ράβδου τιμωρίας, των οποίων το επίμηκες σχήμα θα μπορούσε να προκαλέσει στον Ίππο απρόβλεπτους συνειρμούς πανικού.

     Και, κατόπιν, οι κινήσεις, κρούσεις κλπ, θα συντελέσουν ώστε η σπάθη και αποδεκτή να γίνει από τον Ίππο και, βεβαίως, αντικείμενο ενεργητικού ενδιαφέροντος.

     Κάπως έτσι και μετά από προσπάθεια ελάχιστου χρόνου ο Ίππος μας εξοικειώθηκε και απεδέχθη την σπάθη ώστε να μπορεί, πλέον, με ασφάλεια να ανταποκριθεί στην αποστολή  του ως Ίππος εκπαιδεύσεως μιας Σχολής Ιππικού Θεάτρου  ή και Ιππηλασίου, εκπαιδευτικοί τομείς που καλλιεργούνται στην Ομάδα μας.

Φωτογραφικό Λεύκωμα ΕΔΩ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΣΠΑΘΑΣΚΙΑΣ

     Περιεργο σε καποιους φανταζει Ανθρωποι ωριμης ηλικιας να ερχονται με λαχταρα μικρου παιδιου και να εντασσονται σε μια ομαδα οπου μαθαινονται οι υψηλες τεχνες του πολεμου. Με ζηλο μικρου μαθητη οπου αφηνεται να τον συνεπαρει η φαντασια του κοσμου που ‘ξατιλωγεται’ εμπρος του, μεσα απο τα πρωτα κιολας βηματα εκμαθησης…

     Ετσι δυο νεα μελη μας βρεθηκαν  στον κυκλο  διδασκαλιας του ξιφους. Με προσωπα γεματα ενδιαφερον οι δυο συνασκουμενες σαν αλλοι δεκαοκταχρονοι μαχητες μιας αλλης εποχης αφεθηκαν στην διδασκαλια των βασικων κοψιματων της Σπαθης και της ιστορικης προελευσης τους καθως και τις αμυντικες κινησεις για την αντιμετωπιση τους. Και παρα το ωριμο της ηλικιας τους οι δυο νεοεισερχομενες εδειξαν ταχεια αντανακλαστικοτητα

     Και ενω ο ηλιος εγερνε στην δυση του η σπιρταδα των ματιων τους ερχονταν σε αντιθεση με το λυκοφως που απλωνονταν γυρω μας δινοντας ζωη στις σκιες λες και ηθελαν να παρουν με μιας ολη την γνωση και με προσωπα γεματα ικανοποιηση. Ανταπεδωσαν τον μολις πριν λιγο δεδιδαγμένο  χαιρετισμο αλλά. ..

     Τι ειναι αυτο που τραβαει ωριμες γυναικες στην εκμαθηση της οπλομαχητικης; Μα φυσικα το ιδιο το οπλο-ξιφος το οποιο  μεσα απο μυριες γενιες εχει αφησει το στιγμα του σαν  φυλακας- τροφος και συντροφος στο DNA του ανθρωπου.

Σπυρίδων Νικόλης- Πρωτεσίλαος

Υπαρχηγός Ομάδος