ΜΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ...
Όσο κι αν ο Αρχηγός των "Ελλήνων
Κενταύρων Κερκύρας" Συνασκούμενος Χριστόφορος Κασφίκης επικαλείται το Ζεν
στις Προπονήσεις του Παραρτήματός του, εμείς, παρατηρώντας το οπτικοακουστικό
υλικό τους και απολαμβάνοντας τις φωτογραφίες τους ..."ακούμε" πολύ,
μα πάρα πολύ, Verdi.
Aυτή, μάλιστα, η τελευταία Προπόνηση δεν
ήταν παρά η οτπικοποίηση της aria concertante "S'appressan
gl'istanti", με έναν-έναν τους Συνασκουμένους να επαναλαμβάνει το κομμάτι
του λιμπρέτο κάπως παραλλαγμένο:
"Ζυγώνει η ώρα,
της δοκιμασίας
το βέλος σιμώνει στο
στόχο, γοργά..."
Κάθε άλλο παρά ιαπωνική γαλήνη στις
κινήσεις τους... Το επτανησιακό "αίμα" δεν μπορεί να καλύψει τον
δυναμισμό τους και την Κέρκυρα που "αγκαλιάζει" τις υπάρξεις τους.
Κι όταν χαιρόμαστε και τις τοξεύσεις του
Συνασκουμένου με το σκηνικότατο υπογένειο και τις αρμονικές, έως και θεατράλε,
κινήσεις για ποιο Ζεν να μιλήσουμε όταν μπροστά στα μάτια μας το Teatro alla
Scala αντηχεί υπό την μπαγκέτα του Riccardo Muti.
Λοιπόν, φίλτατοι Κορφιάτες Κένταυροι,
μήπως είναι καιρός, κάποιοι από σας να σχηματίσετε ένα μικρό σχήμα και να
δουλέψετε ένα ασκησιολόγιο επάνω σε μία μουσική φόρμα -με όποια προοπτική και
αν έχει...- που να ταιριάζει στην επτανησιακήν ιδιοσυστασία σας;
Πρόταση κάνουμε, εκτιμώντας την αρμονικήν
εικόνα του Παραρτήματός σας...
