ΟΠΛΟΜΑΧΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟΜΑΧΗΤΙΚΗ
Η σιχαμερή δημοκρατία του αλλοτριωμένου προτεκτοράτου που βυθίζεται ολοένα και περισσότερο στο βούρκο που ορίζει την άλλοτε κραταιά Ελλάδα, συνεχίζει να ενταφιάζεται στο μνήμα του κοινωνικού της ολέθρου, με την νεανική εγκληματικότητα στο αποκορύφωμά της, τους "μαθητές" της να ανασύρονται αναίσθητοι στις τουαλέτες των σχολείων τους μετά από υπερκατανάλωση ναρκωτικών ενώ κάποιοι από αυτούς χάνουν τις ζωές τους, με ανηλίκους να προωθούν στο διαδίκτυο πορνογραφικό υλικό εκβιάζοντας ...συμμαθητές τους, με αρχιδικαστές να συλλαμβάνονται σοδομιζόμενοι από ανηλίκους λαθροεισβολείς στους οποίους, ως αντάλλαγμα των "επιβάσεων" προωθούν κοκαίνη, με την πρόεδρο της δημοκρατίας να πασχίζει την καθιέρωση του ...γκόμενου στην εξέδρα των επισήμων στις παρελάσεις, με τον αρχηγό της αντιπολιτεύσεως να πλασάρει τον δικό του γκόμενο ως κομματική persona, με την ανηψιά του πρωθυπουργού να αγοράζει ξένα διϋλιστήρια με τα λεφτά ενός λαού που λιμοκτονεί, με μία κοινωνία αναισχύντως εκδιδόμενη δίκην ακόρεστης πόρνης στα πεζοδρόμια προς την οποία την κατευθύνει ο δόλιος σιωνισμός που την ελέγχει αδιαλείπτως, ήδη, από την εποχή του Γεωργίου Β' και Ιωάννη Μεταξά! Ευτυχώς εν μέσω των αμέτρητων ηλιθίων δημοκρατών οι οποίοι ευτελίζουν το ζειν συνθλίβοντάς το στον δυσώδη σφιγκτήρα τους, οι ανέκαθεν ο λ ί γ ι σ τ ο ι Έλληνες που πασχίζουμε για την διάσωση του Πολιτισμού και της υστεροφημίας της φυλής μας, εξακολουθούμε ένα συστηματικό έργο που συνάδει με την ανθρώπινη αριστοκρατικότητα η οποία συνιστά τον άξονα ανελίξεως του ανθρώπινου είδους, παρά πάσα περιρρέουσα αθλιότητα και παρακμή. Και, με τα πρωτοσέλιδα να καταγράφουν την αθλιότητα της αντιφασιστικής δημοκρατίας μιας θνήσκουσας κοινωνίας υποδούλων πολιτών, οι "΄΄Ελληνες Κένταυροι" καταφέρνουμε να αποσυνδεόμαστε από την σαπίλα και την ασκήμια επιδιδόμενοι σε ένα ψυχωφελές έργο αλλά και αισθητικό, μακράν του εσμού των ηλιθίων.
Στο πλαίσιο των πολλαπλών διαδράσεων των αναρτήσεών μας με τις χιλιάδες των καθημερινών αναγνώσεών τους, ο κ. Μανώλης Κοντόπουλος, μας έστειλε ηλεκτρονικό μήνυμα και αναφερόμενος στην προηγούμενη ανάρτησή μας "ΙΔΙΩΜΑΤΙΣΜΟΙ ΓΑΛΛΟΦΩΝΗΣ ΟΠΛΟΜΑΧΙΑΣ" μας ρωτά εάν γνωρίζουμε το βιβλίο του Αδόλφου Ταβερνιέ "Η ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΜΟΝΟΜΑΧΕΙΝ" και ποια η γνώμη μας για την ελληνική του μετάφραση. Προς τον αγαπητό μας κ. Μανώλη Κοντόπουλο, προφανώς, φίλοπλο των αγχεμάχων, ευχαρίστως απαντούμε:
Ασφαλώς και γνωρίζουμε το συγκεκριμένο έργο του Γάλλου Οπλοδιδασκάλου του 19ου αιώνος και στην Βιβλιοθήκη των "Ελλήνων Κενταύρων" φυλάσσονται τρεις διαφορετικές εκδόσεις του συγκεκριμένου βιβλίου, η ελληνική (βλ. παραπάνω) και δύο διαφορετικές γαλλικές.
Μάλιστα, στην ογκωδέστερη και πολυτελέστερη έκδοση που κατέχουμε (με βιβλιοδεσίες εποχής και οι δύο) υπάρχει και ιδιόγραφη αφιέρωση του Μετρ Αδόλφου Ταβερνιέ προς φίλο του.
Δυστυχώς, όμως, δεν είμαστε σε θέση να βαθμολογήσουμε την ελληνική μετάφραση του συγκεκριμένου έργου στην Ελληνική διότι αυτό προϋποθέτει επισταμένη συγκριτική μελέτη κάτι που εκ των πραγμάτων δεν μπορούμε να επιχειρήσουμε ώστε να μορφώσουμε υπεύθυνη γνώμη.
Γενικώς, όμως, θα επισημάνουμε την διαφορετικότητα των αντικειμένων "Οπλομαχία" και "Μονομαχητική" με την πρώτη αναφερόμενη στην άσκηση της χρήσεως αγχεμάχων και την δεύτερη (κατ΄ Αδόλφο Τεβερνιέ, τουλάχιστον...) αναφερόμενη στην ένοπλην επίλυση προσωπικών διαφορών επί πεδίου και δια της χρήσεως είτε αγχεμάχων, είτε και πυροβόλων όπλων με την δεύτερη να θεωρείται "παράνομη", βεβαίως, από την συντεχνία των δικαστών που σοδομίζονται από λαθροεισβολείς και προωθούν ναρκωτικά, σε ανηλίκους, όπως προανεφέραμε.
