一射絶命
[issha zetsumei ]
ΕΝΑ ΒΕΛΟΣ, ΜΙΑ ΖΩΗ
Όσο, σ' ολόκληρο το σύμπαν και την χρονομέτρησή του, η ζωή κι ο θάνατος αποτελούν ζητήματα κλάσματος του δευτερολέπτου, είναι δεδομένο ότι καθ΄ όλο τον ανθρώπινο βίο δεν θα πρέπει να υπολογίζουμε σε μία "δεύτερην ευκαιρία"! Όσο ζούμε, τα αντανακλαστικά μας ευθυγραμμίζονται σε έναν υποχρεωτικό "μονόδρομο" που σημαίνει, αφ΄ ενός "ευστοχία" και, αφ' ετέρου "ταχύτητα". Κι έχοντας κατά νου ότι η ζωή είναι πόλεμος αφού σ' αυτή "Πόλεμος πάντων μεν πατήρ έστι...", ασκούμεθα στις πολεμικές τέχνες οι οποίες μας κάνουν ευστοχότερους και ταχύτερους στις καθημερινές αντιδράσεις μας, αφού σ΄ αυτό κατατείνουν όλες μας όλες οι πολεμικές τέχνες και ό,τι δεν κατατείνει σ΄ αυτό δεν αποτελεί 'πολεμική τέχνη".
Στην Τοξοβολία και σε κάθε εκδοχή της (απλή Ενστικτώδης, Έφιππη κλπ κλπ) το κάθε μοναδικό βέλος, για τον Τοξότη, αποκτά ισοτιμία ζ ω ή ς διότι, κάθε αστοχία του παραχωρεί το δικαίωμα της θανατώσεώς του στον αντίπαλό του! Έτσι, το βασικό ρητό της Τοξοβολίας είναι η φράση 一射絶命 {issha zetsumei], δηλαδή, "Ένα βέλος, μια ζωή"! Σ΄ αυτή την τέχνη, κάθε βέλος καθίσταται αμετάκλητο αφ΄ ης στιγμής αφεθεί από την χορδή και τούτο υπογραμμίζει την κορυφαία σημασία της "στιγμής" της αφέσεώς του, την ζωτική αξία της ίδιας, αυτής, της στιγμής της οποίας το όποιο αποτέλεσμα είναι καθοριστικό και δεν ανακαλείται.
Εν συνάψει, θα επιβεβαιώσουμε ότι η ζωή δεν παρέχει "δεύτερην ευκαιρία" γι' αυτό θα πρέπει να αφιερωνόμαστε, ψυχή τε και σώματι, σε ό,τι, ανά πάσα στιγμή, επιχειρούμε σαν να ήταν η αποκλειστική ενασχόληση της ζωής μας, διεκδικώντας ένα άριστο αποτέλεσμα στον ταχύτερο, δυνατόν, χρόνο με απομένον, πλέον, το ερώτημα "πώς" θα το επιτύχουμε; Και, εν προκειμένω, η απάντηση είναι μία και μόνη: Εκμηδενίζοντας κάθε περισπαστική σκέψη από τον νου κι αδειάζοντάς τον απ΄ ο,τιδήποτε, ανυψωνόμαστε σε μία κατάσταση α π α θ ε ί α ς που παρέχει την προτεραιότητα δράσεως στο αλάνθαστο ένστικτο, μια κατάσταση στην οποία καθιστάμεθα ασυνειδήτως συνειδητοί, ή, συνειδητώς ασύνειδοι. Παραγράφοντας την ατελείωτη "αλυσίδα" των καθημερινών, συνεχών, συνειρμών η οποία αποεστιάζει τον νου από την ουσία της περιρρέουσας πραγματικότητος, καταφέρνουμε να απαλλαγούμε από εκείνα τα οπισθέλκοντα βάρη των οποίων η εγκατάλειψη οδηγεί στο ξαλάφρωμα του ενστίκτου και στην πρόταξή του ώστε νε υπηρετήσουμε αποτελεσματικώς το ρητό "Ένα βέλος μια ζωή"! Κι αυτή η κατάσταση του νου είναι ό,τι οι Ιάπωνες αποκαλούν 無心 (mushin) δηλαδή, νους χωρίς νου. Κι αυτό εκφράζει το Ζεν, κάτι το οποίο απαιτεί σωστήν αναπνοή και στάση!
