ΣΠΑΘΑΣΚΗΤΙΚΩΝ ΘΕΩΡΗΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΩΝ

ΕΠΙΚΡΙΣΗ

     Ανεξάντλητη κάθε αναφορά στην ιστορικότητα του ξίφους. Προέλευση, σχεδίαση, διαφοροποίηση, διαδρομή μέσα στον χρόνο και στον τόπο, "προσέγγιση" και συνθέτοντα υλικά, κόψη και διαμόρφωσή της, σχεδιαστική αντίληψη λαβής και κολεού και τόσα άλλα, ασφαλώς και δικαιολογούν την συγγραφή και εκτύπωση μυριάδων τόμων που μπορεί να ασφυκτιούν στα ράφια των ειδικών βιβλιοθηκών.

     Αντιθέτως, η  χ ρ ή σ η  του ξίφους μπορεί να συνοψισθεί σε μία και μόνον φράση η οποία δεν μπορεί να γεμίσει ούτε καν μία σελίδα: "Έχε την πρωτοβουλία της επιθέσεως!" Και τούτο έγινε αντιληπτό από όσους είχαν παρακολουθήσει προ πενταετίας (2014) το Εισαγωγικό Μάθημα Σπάθης το οποίο προσεφέρθη στους Συνασκουμένους μας από τον Ιδρυτή της Ομάδος.

     Κάθε φορά, λοιπόν, που παίρνουμε στα χέρια μας ένα  θ ε ω ρ η τ ι κ ό  σύγγραμμα Σπαθασκίας, εμφορούμεθα από μία επιφύλαξη η οποία, πάντοτε, αποδεικνύεται βάσιμη.

     Έτσι, η οίκοθεν νοουμένη υποχρέωση διαρκούς μελέτης του σπαθασκητικού αντικειμένου, την φορά αυτή μας ώθησε να επιφορτίσουμε αγαπημένο Μέλος της Ομάδος μας το οποίο βρίσκεται μονίμως στο εξωτερικό, να μεριμνήσει για την αποστολή εγχειριδίου Καταλανικής Σπαθασκίας προς μελέτη και συμπλήρωση της Βιβλιοθήκης της Ομάδος μας.

     Έκδοση του 2006, σε ευληπτότατα Γαλλικά, απολύτως κατανοητά και από έναν Έλληνα ...γερμανόγλωσσο (!), αναλίσκεται με αναλυτικότατα σχήματα και επεξηγήσεις στην, αυτονόητη, τεκμηρίωση (π.χ.) του αντιμετωπίζειν την δύναμη με ...δύναμη!

     Δαιδαλώδεις κατηγοριοποιήσεις και φιλολογικοποιήσεις της τμήσεως, της καταφοράς και της νύξεως που καταλήγουν σε σκιαμαχίες με την μαχητική πραγματικότητα παράγοντας ψευδαισθήσεις αποτελεσματικότητος ή και ολόκληρες "Σχολές" που μπορεί να καταλήξουν και σε φολκλορικά σχήματα όπως αυτά των φαιδρών βυζαντινοπλήκτων που διαθέτουμε και "ενταύθα" συνιστώμενα από ανεπαγγέλτους οι οποίοι αγνοούν ότι ακόμη και ο όρος "βυζάντιο" είναι ανιστόρητος και ανυπόστατος αφού καθιερώθηκε  μ ε τ ά  την πτώση της Ανατολικής ΡΩΜΑΪΚΗΣ αυτοκρατορίας!

     Ωραιότατες, τωόντι, εικονογραφικές αναπαραστάσεις ιδανικής κινησιολογίας οι οποίες, όμως, δεν εγγυώνται εφαρμοσιμότητα επί του πεδίου.  Επί παραδείγματι, όταν παρακολουθούμε τις επιθετικότατες σαρωτικές επελάσεις του εξαιρετικού Σπαθιστή Aναστασίου Τριανταφύλλου της “Nova Fraternitas Sancti Marci-Marxbrüder Guild Hellas” αδυνατούμε να φαντασθούμε ότι ο δυναμικός αυτός μαχητής έχει κατά νου του κατά την διάρκεια των χαρακτηριστικών αλμάτων του τις θεωρητικοποιημένες "οδηγίες προς ναυτιλλομένους" των διαφόρων εγχειριδίων αλλά προτάσσει την επιθετική πρωτοβουλία του και την επιδίωξή του να "κόψει" πρώτος πριν το κόψει πρώτος ο αντίπαλος!

     Kαι, επικρίνοντας την περιττολογία της υπεραναλυτικής περιπλανήσεως των συγγραφέων παρομοίων εγχειριδίων θα αναφερθώ στην σελίδα 28 της εν λόγω σπουδής (βλ. παραπάνω φωτογραφία) η οποία περιέχει την ονοματολογία των τριών τμημάτων της λάμας η οποία, ονοματολογία, θα μπορούσε να συνοψισθεί στο ανάλογο σχέδιο ξίφους που εκτίθεται στην σελίδα 153, όπως την συνόψισα ιδιοχείρως προκειμένου να είναι πλήρες το τελευταίο σχέδιο και εγώ να μην είμαι αναγκασμένος να "πισωγυρίζω" σελίδες (βλ. παρακάτω εικόνες).

     Ο πόλεμος και οι τέχνες του συνιστούν (και πρέπει να συνιστούν) την επιτομή της λακωνικότητος και κάθε "χάσιμο στη μετάφραση, κάθε άλλο παρά συνεισφέρει στην υλοποίηση των "μονοπατιών" του πολέμου, μετατρέποντάς τον σε φιλολογικό πάρεργο.

     Τι να πούμε, στ'  αλήθεια; Θα είχε νόημα να υπογραμμίσουμε την αποτελεσματικότητα της, έναντι κάθε θεωρητικολογίας, προτάξεως του ενστίκτου για την τάχιστη ψυχολόγηση του αντιπάλου και την ανάπτυξη επιθετικής πρωτοβουλίας;

     Άριστη η μελέτη των θεωρητικών σπαθασκητικών εγχειριδίων αλλά, ...αριστότερη η ανάληψη του ξίφους και η  π ρ ω τ ο β ο υ λ ί α  της χρήσεώς του!

     "Αιρετική", ίσως, η παρούσα επίκριση, μάλιστα δε, διατυπωμένη από έναν επίμονο και επί πολλές δεκαετίες, μελετητή, όχι μόνον της χρήσεως αλλά και της θεωρίας του ξίφους! Αλλά, αν η "αίρεση" δεν αποτελεί το άλας της προόδου των ιδεών, τότε, τι το αποτελεί;

ΣΧΟΛΕΙΟ ΕΦΙΠΠΗΣ ΣΠΑΘΑΣΚΙΑΣ

[Ενημέρωση]

      Η Σπαθασκία, πλέον, αποκτά βασική σημασία για την Σχολή μας και η προσέγγισή της θα είναι συστηματικότερη, πάντοτε, δε, δωρεάν διδασκόμενη.

     Οι "Έλληνες Κένταυροι" μπορούν να ενημερωθούν επ΄ αυτών επισκεπτόμενοι την κλειστήν ομάδα μας στο Facebook.

ΣΤΟ ΑΠΕΡΑΝΤΟ ΛΙΒΑΔΙ

     Mε κάθετη ανάπτυξη της δραστηριότητος Ιππευτηρίου ..."διακτινιζόμαστε" πλέον ώστε και στο Κορωπί να διεξάγονται κανονικά τα μαθήματα Ιππασίας και στο κέντρο των Αθηνών να μπορούν να διεξάγονται οι τακτικές εβδομαδιαίες Προπονήσεις Τοξοβολίας και Σπαθασκίας, ρόλος διόλου εύκολος αλλά, πάντως, αντιμετωπίσιμος προς το παρόν.

     Με Αρχηγό Βολής αλλά και Εκπαιδευτή Σπαθασκίας τον Υπαρχηγό της Ομάδος Πρωτεσίλαο, η τελευταία τακτική εβδομαδιαία Προπόνηση Παραδοσιακής Τοξοβολίας υλοποιήθηκε την τελευταία στιγμή στο κέντρο των Αθηνών αφού η υπόλοιπη Ομάδα, την ίδια ώρα, ίππευε στο Κορωπί.

     Όπως σημειώνει στην αναλυτικήν αναφορά του ο Πρωτεσίλαος, σ΄ αυτή την προπόνηση είχαμε την χαρά να υποδεχθούμε στη Γραμμή Βολής δύο νέα παιδιά αλλά και στο πεδίο της Σπαθασκίας ένα νέο ...ξίφος στα χέρια του ευτυχούς Ορφέως.

     Ευτυχώς που η ..."πυροσβεστική" παρουσία του Υπαρχηγού της Ομάδος συντελεί στην κάλυψη βασικών προπονητικών αναγκών κι έτσι κι αυτή την φορά αποφύγαμε την ματαίωση λόγω ..."διασποράς" μεταξύ κέντρου και Κορωπίου.

     Κούραση στο Κορωπί, κούραση και στην Αθήνα με τους "Έλληνες Κενταύρους" να βελτιώνονται μέσα από μία συνεχή και συστηματική εξάσκηση και τον νεαρό Ορφέα να αισθάνεται ότι το ξίφος στα παιδικά χέρια του κάθε άλλο παρά εύκολη υπόθεση είναι.   

     Και, ας ελπίσουμε να βρούμε κάποιον τρόπο να αποφύγουμε τους "διακτινισμούς" διότι τα ακραία ...μεταφυσικά φαινόμενα εν μέσω ακραίων καιρικών φαινομένων πάνε ...πολύ!

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΙΠΠΟΥ ΣΤΗΝ ΣΠΑΘΗ

ΜΗ ΔΙΑΛΕΙΠΕΙΝ ΤΩΝ ΓΥΜΝΑΣΙΩΝ ΚΑΙ ΠΟΝΩΝ,

ΕΠΙΣΤΑΜΕΝΟΥΣ ΕΣΟΜΕΝΟΝ…ΙΠΠΟΝ

ΚΑΙ ΕΝ ΤΟΙΣ ΕΡΓΟΙΣ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

ΔΥΝΑΜΕΝΩΝ ΑΝΤΕΧΕΙΝ ΠΟΛΥΝ ΧΡΟΝΟΝ

ΑΨΥΡΤΟΣ

     Η διαφορετικότητα των λειτουργιών των αισθήσεων του Ίππου αλλά και της ψυχολογίας του, καθώς και των βιολογικών ιδιαιτεροτήτων του θα πρέπει πάντοτε να επισύρει την προσοχή του Ιππαγωγού ώστε να τον εισάγει με ασφάλεια σε κάθε νέα εμπειρία η οποία θα μπορούσε να τον ξαφνιάσει προκαλώντας δυσάρεστες καταστάσεις.

     Κάθε νέα ιππική κατάσταση, κάθε νέο αντικείμενο, κάθε αλλαγή δεδομένων θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ψύχραιμα και προνοητικά ως υποχρέωση του Ιππαγωγού να "ενημερώσει" εγκαίρως τον Ίππο περί αυτού του ενδεχόμενου "νεωτερισμού" και να του διαμορφώσει καθησυχαστική ψυχολογία και προϋποθέσεις ήρεμης αποδοχής αυτού του "νέου". Η διαδικασία αυτή καλείται "εισαγωγή" ή "εξοικείωση", διότι ο Ίππος άγεται με ήπια και μόνον μέσα στο να εισαχθεί στην αποδοχή της νεωτερικότητος και να εξοικειωθεί με αυτήν χωρίς το ενδεχόμενο των αντιδράσεων πανικού, αποστροφής και φόβου.

     Η σπάθη, ασφαλώς και δεν είναι οικεία στον Ίππο και, μάλιστα, σε έναν Ίππο ο οποίος, διάγοντας σταυλικό βίο δεν έχει έρθει ποτέ σε επαφή με το σχήμα της, τις αντανακλάσεις της λάμας της της στον ήλιο, τους ήχους της αλλά και την οσμή της, παράμετροι που θα μπορούσαν να προκαλέσουν αρνητικό αντίκτυπο στην συμπεριφορά του Ίππου με απρόβλεπτες συνέπειες.

     Έτσι ο προνοητικός και προβλεπτικός Ιππαγωγός, κρίνοντας ότι η σπάθη θα είναι απαραίτητη στον Ιππέα ενός συγκεκριμένου Ίππου θα πρέπει, προηγουμένως, να εισαγάγει τον Ίππο στη παρουσία της επάνω και εγγύς στον Ίππο αναπτύσσοντας στο ζώο την εμπιστοσύνη του στην ύπαρξή της στο χέρι του Ιππέως του αλλά και ενώπιόν του όταν κάποιος εκ του εδάφους και όχι κατ΄ ανάγκην ο Ιππέας του, την κρατά και την κινεί ακόμη και προς την κατεύθυνση του Ίππου, ακόμη και κοντά στα μάτια του ζώου,όπως ενδέχεται να συμβεί σε μία ρεαλιστική σκηνή μάχης. 

     Ο, εκ των δύο χρησιμοποιουμένων, Ίππος της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" εξοικειώθηκε με το Τόξο και την χρήση του, παραλαμβανόμενος "πράσινος" γρήγορα και με απόλυτην επιτυχία. Το ίδιο συνέβη και με την πρόσφατην εξοικείωσή του με την σπάθη. Και όλα τούτα, όχι διότι ακολουθήσαμε..."μαγικά κόλπα", ή μιμήσεις κινηματο-"γραφικών" ..."ψιθυριστών" αλλά διότι εμείς, απλώς, ακολουθήσαμε το αυτονόητο.

     Η ασφαλής και γρήγορη εξοικείωση του Ίππου με κάτι καινούργιο στη ζωή του προϋποθέτει την, εκ των προτέρων, πλήρη εμπιστοσύνη του προς εκείνον που θα την επιχειρήσει. 

     Ο Ίππος, παρά ταύτα, θα επαληθεύσει την εμπιστοσύνη του προς τον επιχειρούντα, οσφραινόμενος προσεκτικά την αδρεναλίνη του επιχειρούντος και η ύπαρξή της θα δυσχεράνει ή και θα ακυρώσει το εγχείρημα της εξοικειώσεως. 

     Για τον λόγο αυτό, κάθε επιχειρών ανάλογην εξοικείωση, θα πρέπει να είναι απαλλαγμένος φόβου, ανησυχίας, κοπώσεως, βιασύνης, ακόμη και αμφιβολιών, στοιχεί τα οποία θα προκαλέσουν τις αρνητικές αντιδράσεις του Ίππου.

     Το αντικείμενο με το οποίο πρόκειται να εξοικειωθεί ο Ίππος θα πρέπει να πρωτοεμφανισθεί στις αισθήσεις του από αρκετά μακριά ώστε ο χρόνος που θα απαιτηθεί μέχρι να τον πλησιάσει στα χέρια του χειριστή να λειτουργήσει ως χρόνος προσαρμογής του ζώου στο νέο, αυτό, αντικείμενο και στις καταστάσεις που επισύρει.

     Ο χειριστής, ήρεμος, χαλαρός και με αυτοπεποίθηση, πλησιάζοντας το αντικείμενο προς τον Ίππο θα πρέπει να κινηθεί φυσιολογικά, χωρίς μεταβολές συμπεριφοράς, προκαλώντας διακριτικούς θορύβους με το αντικείμενο ώστε να προσδώσει και στην ακοή του ζώου, εγκαίρως, ένα "σινιάλο" υλικής υποστάσεως του νέου αντικειμένου. 

     Ενδεχομένως, σε κάποιες περιπτώσεις,ο χειριστής θα πρέπει να προβεί σε αποενοχοποίηση της συνδυαστικής μνήμης του Ίππου διαχωρίζοντας το νέο αντικείμενο από παρόμοια τα οποία ο Ίππος έχει, εκ της εμπειρίας του, ενοχοποιήσει ως απαρέσκοντα ή και εχθρικά. 

     Στην περίπτωση της σπάθης, ο χειριστής θα πρέπει να την διαχωρίσει από κάθε συνδυαστική ενόχληση μάστιγος ή μαστιγίου, ή και ράβδου τιμωρίας, των οποίων το επίμηκες σχήμα θα μπορούσε να προκαλέσει στον Ίππο απρόβλεπτους συνειρμούς πανικού.

     Και, κατόπιν, οι κινήσεις, κρούσεις κλπ, θα συντελέσουν ώστε η σπάθη και αποδεκτή να γίνει από τον Ίππο και, βεβαίως, αντικείμενο ενεργητικού ενδιαφέροντος.

     Κάπως έτσι και μετά από προσπάθεια ελάχιστου χρόνου ο Ίππος μας εξοικειώθηκε και απεδέχθη την σπάθη ώστε να μπορεί, πλέον, με ασφάλεια να ανταποκριθεί στην αποστολή  του ως Ίππος εκπαιδεύσεως μιας Σχολής Ιππικού Θεάτρου  ή και Ιππηλασίου, εκπαιδευτικοί τομείς που καλλιεργούνται στην Ομάδα μας.

Φωτογραφικό Λεύκωμα ΕΔΩ

ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΣΠΑΘΑΣΚΙΑΣ 

     Αξιοποιώντας το επίπεδο πεδίο και με την ήλιο να γέρνει γοργά προς τη δύση του, οι μαθητές του Κύκλου του Ξίφους, επικεντρωθήκαμε στην εξάσκηση καθέτων και διαγωνίων σπαθισμών (ρόδο των ανέμων) σε συνδυασμό με την επιθετική κίνηση προς τα εμπρός καθώς και των αποκρούσεων με κίνηση προς τα πίσω.

     Κι όλα αυτά, δίνοντας έμφαση στην γεωμετρική "καθαρότητα" των κτυπημάτων καθώς και στη σωστή κίνηση των ποδιών (στάση λιονταριού) όπως απαιτείται σε κάθε ολοκληρωμένο κόψιμο (κτύπημα της οργής).

     Η ημερίδα έκλεισε "αποθεραπευτικά" για την κυρίως Προπόνηση της Παραδοσιακής Τοξοβολίας που είχε προηγηθεί και, όπως πάντοτε, με την απόδοση ξιφήρους χαιρετισμού την ώρα που οι τελευταίες ακτίνες ηλιακού φωτός έλουζαν την αττική γη.

Πρωτεσίλαος

ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΣΠΑΘΑΣΚΙΑΣ

     Περιεργο σε καποιους φανταζει Ανθρωποι ωριμης ηλικιας να ερχονται με λαχταρα μικρου παιδιου και να εντασσονται σε μια ομαδα οπου μαθαινονται οι υψηλες τεχνες του πολεμου. Με ζηλο μικρου μαθητη οπου αφηνεται να τον συνεπαρει η φαντασια του κοσμου που ‘ξατιλωγεται’ εμπρος του, μεσα απο τα πρωτα κιολας βηματα εκμαθησης…

     Ετσι δυο νεα μελη μας βρεθηκαν  στον κυκλο  διδασκαλιας του ξιφους. Με προσωπα γεματα ενδιαφερον οι δυο συνασκουμενες σαν αλλοι δεκαοκταχρονοι μαχητες μιας αλλης εποχης αφεθηκαν στην διδασκαλια των βασικων κοψιματων της Σπαθης και της ιστορικης προελευσης τους καθως και τις αμυντικες κινησεις για την αντιμετωπιση τους. Και παρα το ωριμο της ηλικιας τους οι δυο νεοεισερχομενες εδειξαν ταχεια αντανακλαστικοτητα

     Και ενω ο ηλιος εγερνε στην δυση του η σπιρταδα των ματιων τους ερχονταν σε αντιθεση με το λυκοφως που απλωνονταν γυρω μας δινοντας ζωη στις σκιες λες και ηθελαν να παρουν με μιας ολη την γνωση και με προσωπα γεματα ικανοποιηση. Ανταπεδωσαν τον μολις πριν λιγο δεδιδαγμένο  χαιρετισμο αλλά. ..

     Τι ειναι αυτο που τραβαει ωριμες γυναικες στην εκμαθηση της οπλομαχητικης; Μα φυσικα το ιδιο το οπλο-ξιφος το οποιο  μεσα απο μυριες γενιες εχει αφησει το στιγμα του σαν  φυλακας- τροφος και συντροφος στο DNA του ανθρωπου.

Σπυρίδων Νικόλης- Πρωτεσίλαος

Υπαρχηγός Ομάδος

ΣΠΑΘΑΣΚΙΑ  ΕΔΑΦΟΥΣ

     Δράση εννέα, μόλις, δευτερολέπτων και ολοκλήρωση με ένα μικρό ξεγέλασμα, από την σημερινή εξάσκηση στην Σπαθασκία εδάφους υπό την διεύθυνση του Πρωτεσίλαου - Σπυρίδωνος Νικόλη, Υπαρχηγού των "Ελλήνων Κενταύρων".

     Στο καταπράσινο φυσικό περιβάλλον που φιλοξενεί κατά τον φυσικότερο τρόπο κάθε μαχητική δραστηριότητα και ευνοεί την οξυγόνωση κάθε ασκουμένου, τα μαθήματα Σπαθασκίας της Σχολής μας συνεπικουρούν στη διαμόρφωση ολοκληρωμένων εφίππων μαχητικών χαρακτήρων.

     Κάθε Σάββατο, αμέσως μετά την τακτική ομαδική Προπόνηση της Ομάδος μας στην Παραδοσιακή Τοξοβολία, ακολουθεί η άσκηση στην Σπαθασκία εδάφους που προετοιμάζει τα Μέλη μας για την έφιππη, πλέον, χρήση της Σπάθης.

     Και, ασχέτως, εάν στα μαθήματα της Σπαθασκίας εδάφους δεν χρησιμοποιείται η Σπάθη που σχεδιάσθηκε για έφιππη χρήση στο Ιππευτήριο, οι Συνασκούμενοι εισάγονται στο πνεύμα των "κοψιμάτων", στην σπαθιστική ετοιμότητα και στην ταχύτητα αντιδράσεως χρησιμοποιώντας ξίφη ακόμη και δύο χειρών, πάντοτε ως μία δωρεάν προσφορά του ευγενούς Υπαρχηγού των "Ελλήνων Κενταύρων".

Η ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ 

ΟΜΑΔΙΚΗ  ΜΑΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ

     Υπό την Αρχηγία Βολής του Υπαρχηγού Ομάδος Πρωτεσίλαου, διεξήχθη και αυτό το Σάββατο η εβδομαδιαία ομαδική Προπόνηση στην Παραδοσιακή Τοξοβολία, στην αγαπημένη μας πλαγιά με το επικλινέστατο έδαφος που αυξάνει την δυσκολία και της κινήσεως αλλά και της εκτιμήσεως των αποστάσεων, μειονεκτήματα τα οποία, όμως, συντελούν στη βελτίωση των τοξευτικών δεξιοτήτων των Συνασκουμένων.

     Η Γραμμή Βολής διαχωρίστηκε και πάλι, με την αναπληρώτρια Αρχηγό Ομάδος Χρυσούλα να αναλαμβάνει την εισαγωγική διδασκαλία των νεοεισερχομένων Μελών μας. 

     Και, όπως φάνηκε, η εισαγωγική διδασκαλία της Χρυσούλας, με την διεξοδικότητά της, έφερε σε σημείο ...διαλογισμού τα εισαγόμενα Μέλη!

     Παρά ταύτα, το αποτέλεσμα της "μυήσεως" ήταν το ζητούμενο και ο φωτογραφικός φακός το κατέγραψε επακριβώς.

     Σήμερα για πρώτη φορά ξεκίνησε να εφαρμόζεται το ασκησιολόγιο που προβλέπεται από το πρόγραμμα βαθμολογήσεως (Rank List) το οποίο, μόλις σήμερα το πρωί σε ειδικό Σεμινάριο για τα Στελέχη της Ομάδος παρέθεσε ο  πρώην Αρχηγός Ομάδος, Αρπάλυκος.

     Η νέα εμπειρία ήταν για τους παρισταμένους αρκετά συναρπαστική ώστε και μετά το πέρας της Προπονήσεως κάποιοι συνέχισαν να επαναλαμβάνουν την άσκηση του πρώτου επιπέδου.

     Ένας καλός καταληκτικός συντονισμός παλαιών και αρχαρίων Μελών στη Γραμμή Βολής έδειξε την ομαδική επιτυχία της Προπονήσεως.

     Στη συνέχεια ακολούθησε η Προπόνηση στη Σπαθασκία εδάφους υπό την διεύθυνση του Πρωτεσίλαου ο οποίος μας ξαναπρόσφερε τις ωραίες στιγμές αυτής της διδασκαλίας η οποία είναι τόσο χρήσιμη όταν "μεταφέρεται" εφίππως.

     Στιγμές όμορφες, σε μιαν ατμόσφαιρα απίστευτα καθαρή στο κέντρο μιας τσιμεντουπόλεως μέσα στην οποία, ακόμη, καταφέρνουμε να ανακαλύπτουμε να ανακαλύπτουμε και να χαιρόμαστε μικρούς ....παραδείσους!

     Και με την απλότητα που χαρακτηρίζει την Ομάδα μας, στο τέλος αυτής της εκπαιδευτικής ημερίδος, έγιναν και οι εγγραφές των νέων Μελών μας από την αναπληρώτρια Αρχηγό και τον Υπαρχηγό της Ομάδος μας, ...γήινα κατά πως αρμόζει σε αναβιωτές των δρομάρηδων Στρατιωτών της Αναγεννήσεως (Αξιών και Ιδεών...)!

     Και η συνέχεια, αργά το απόγευμα, μεταφέρθηκε στον γνωστό κλειστό χώρο, όπου η αναπληρώτρια Αρχηγός Ομάδος Χρυσούλα πήρε αγκαλιά την τετράποδη ...υπεραρχηγό Μέλια, για να συνωμοτήσουν ...διαδικτυακώς, απολαμβάνοντας στιγμές ...ραστώνης, μετά τον κόπο της ημέρας!