EUGEN HERRIGEL: "ΖΕΝ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑΣ" 6ο ΜΕΡΟΣ
ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ
Προς όσους προτίθενται να παρευρεθούν στην ημερίδα της παραστατικής αναλύσεως του 6ου Μέρους του βιβλίου «Ζεν στην Τέχνη της Τοξοβολίας» του Eugen Herrigel, την Κυριακή 8η Ιανουαρίου 2023, στην έδρα της Ομάδος στις 16.00 μ.μ.:
Επειδή κατά την συγκεκριμένη ημερίδα ο χρόνος που θα είναι αφιερωμένος στο παραστατικό ασκησιολόγιο επί της Γραμμής Βολής θα είναι πολύ περιορισμένος ώστε να μην επιτρέπει και την, παράλληλη, προφορική εισήγηση, όπως συνηθίζουμε μέχρι τώρα, παραθέτουμε εδώ την εισαγωγικήν αναφορά στο περιεχόμενο της ημερίδος ώστε να το μελετήσετε κατ’ ιδίαν, πριν βρεθείτε στην Γραμμή Βολής.
Μ Ε Ρ Ο Σ 6ο
Ο ΑΠΕΓΚΛΩΒΙΣΜΟΣ ΑΠΟ ΤΟ «ΕΓΩ»
Η ΑΝΑΠΝΟΗ ΩΣ ΚΛΕΙΔΙ ΑΠΕΓΚΛΩΒΙΣΜΟΥ
ΠΝΕΥΜΑ ΧΩΡΙΣ …ΣΚΕΨΗ, ΕΥΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΟ ΣΤΟ ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ ΣΑΝ ΤΟ ΝΕΡΟ ΟΠΟΥ ΧΥΘΕΙ
ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΚΗ ΕΞΑΣΚΗΣΗ ΟΙ ΦΑΣΕΙΣ ΤΟΥ KYUDO
Η ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΘΛΗΜΑ
Είναι δεδομένο ότι το «εγώ» δεν είναι παρά ένας κλωβός υποκειμενικών αντιλήψεων της αντικειμενικής πραγματικότητος την οποία ακυρώνει. Κι ο πολεμιστής είναι υποχρεωμένος να παραμένει διαρκώς συνδεδεμένος με την καθαρότερη, δυνατήν, «εικόνα» της πραγματικότητος της οποίας τα περιγράμματα θα πρέπει να γίνονται κατανοητά ώστε οι ενέργειές του να καταλήγουν στην επιδωκτέαν αποτελεσματικότητα! Βεβαίως, ο πολεμιστής δεν θα πρέπει να εκλαμβάνει την αποτυχία ως τον «επίλογο» ενός ατελέσφορου εγχειρήματος αλλ’ ως «πύλη εισόδου» στην τελικήν επιτυχία και σε κάθε περίπτωση η νίκη θα είναι το επιδιωκτέον αποτέλεσμα! Πάντως, αυτός ο δεσμευτικός κλωβός του «εγώ» θα πρέπει εγκαίρως να εκπορθείται από τον πολεμιστή ώστε να του επιτρέπεται το πλεονέκτημα της ρεαλιστικής αντιλήψεως του, όποιου, «πεδίου μάχης»! Και αυτό το «εγκαίρως» στην περίπτωσή μας, στην περίπτωση της ασκήσεως στην Τοξοβολία έχει χρονικό σημείο το οποίο ορίζεται πολύ πριν ο ασκούμενος φθάσει στη Γραμμή Βολής, από τον δρόμο.
Πώς, όμως, θα επιτευχθεί αυτός ο απαραίτητος απεγκλωβισμός από το «εγώ»;
Και πάλι, εν προκειμένω, το πνεύμα καλείται να στηρίξει την προσπάθεια! Το πνεύμα, το οποίο, οξυγονωμένο και απηλλαγμένο σκέψεως (-ων) επιτρέπει στον πολεμιστή να αυτοσυγκεντρωθεί στην επικείμενη τοξευτική διαδικασία πολύ πριν φτάσει στη Γραμμή Βολής, ήδη από τον δρόμο προς το Τοξευτήριο, προσπερνώντας και αφήνοντας πίσω του τα πάντα χωρίς καν να τα προσέχει. Κι αυτή η λέξη «κλειδί», η λέξη «οξυγονωμένο», ασφαλώς παραπέμπει στη «βακτηρία» της αναπνοής της οποίας την καθοριστική συμβολή θα εξασφαλίσει η επιμελής όσο και διαρκής εξάσκηση του πολεμιστή με σχολαστικήν ευσυνειδησία, γνωρίζοντας ότι στην αναπνοή βρίσκεται το «κλειδί» της διαμορφώσεως μιας, εν τέλει πνευματικής δυνάμεως η οποία θα ανακουφίσει την σωματική καταπόνηση στην έλξη της χορδής αλλά και στην ορθήν εκτίμηση των καθόλου παραμέτρων της μάχης. Και, για τον λόγον αυτόν, ο πολεμιστής θα πρέπει να ξεπερνά τις αρχικές δυσκολίες επικεντρώσεως στην ορθή αναπνοή, παραμερίζοντας ολοένα και περισσότερα εξωτερικά ερεθίσματα που αποδυναμώνουν την αυτοσυγκέντρωσή του στην εντέλεια της προσπαθείας του έτσι που σιγά-σιγά να παραμένει απαθής ακόμη και στους ισχυρότερους ερεθισμούς με το σώμα του χαλαρό, είτε είναι ορθό, είτε είναι καθιστό, είτε είναι ξαπλωτό.
Ακριβώς αυτή η διαρκής χαλάρωση του σώματος είναι και το κατά προτεραιότητα «ζητούμενο» διότι η προέκτασή της είναι η ψυχοπνευματική χαλάρωση η οποία απελευθερώνει το πνεύμα προσδίδοντάς του μιαν αντιληπτικήν «ευκινησία» απαραίτητη για την σωστή τόξευση.
Βαθμιαία η αναπνοή θα επιβραδύνεται συνεχώς, ώσπου θα καταλήξει φειδωλή σε σπατάλη αέρος, μηχανικώς μονότονη και αποτελεσματική ώστε να διατηρεί τον πολεμιστή σε μία κατάσταση πλήρους ηρεμίας. Προσοχή, όμως, αυτή η κατάσταση στην οποία δεν θα αναπτύσσονται σκέψεις επανεγκλωβισμού στο «εγώ», δεν θα πρέπει να οδηγήσει τον ασκούμενο σε ένα τέλμα απομονώσεως, σε μιαν οριστικήν ολίσθηση εκτός πραγματικότητος. Δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να αχθούμε σε μια λειτουργικήν απραγία όπως η αχλύς εκείνου που ετοιμάζεται να παραδοθεί στην ενύπνια «θωπεία» του Μορφέως διότι η επαφή με την πραγματικότητα είναι απαραίτητη στον πολεμιστή. Κι εδώ θα απαιτηθεί ένα «άλμα συνειδήσεως» ώστε να εξασφαλισθεί το «αργοσάλεμα της ψυχής» που θα συνδράμει τον πολεμιστή να κρατήσει την επαφή του με τον κόσμο.
Κατά την φάση αυτή, δεν θα «υπάρχουμε» σκεπτόμενοι, προγραμματίζοντας, προσμένοντας ή επιθυμώντας, αλλά θα ζούμε ενεργώς μεν, απαθώς δε, συνεχίζοντας τον πόλεμο χωρίς αυτός να μας …απασχολεί.
Τότε και μόνον ο νους μετατρέπεται σε νερό που υπάρχει διαχεόμενο προς όλη την έκταση του χώρου που του προσφέρεται, χωρίς να μπορεί να προσδιορισθεί ο εντοπισμός του αλλά και χωρίς να μπορεί να αμφισβητηθεί η διάχυτη παρουσία του, παντού! Κι αυτή είναι η πραγματικώς «πνευματική κατάσταση» όπως την θεωρεί ο Δάσκαλος αποδιδόμενη με το σχήμα του κενού κύκλου με το οποίο συμβολίζεται το «Ζεν».
Προκειμένου, όμως, ο ασκούμενος να «αγγίξει» αυτό το σημείο θα πρέπει να έχει ήδη ξεκινήσει την εξάσκηση μιας τέχνης και, εν προκειμένω, την εξάσκηση της τέχνης της Τοξοβολίας ώστε, κατά την διάρκεια της εξασκήσεως να ανακαλεί ως αρωγό του, την συνδρομή του πνεύματος.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι κατά την
εξάσκηση του Kyudo η τελεία εκτέλεση των οκτώ
διαδοχικών φάσεων της τοξεύσεως απαιτεί την παρουσία του πνεύματος το οποίο
καθοδηγεί τις κινήσεις του Τοξότη. Και, με πρωταγωνιστή το πνεύμα κατά την
τόξευση, η Τοξοβολία αναδεικνύεται σε τελετή μιας Μεγάλης Διδασκαλίας,
ξεπερνώντας τα όρια ενός κοινού αθλήματος. Και, εν τοιαύτη περιπτώσει, το
πνεύμα, απηλλαγμένο του έρματος των σκέψεων, συνεργεί στην υλοποίηση του
τοξευτικού εξωτερικού «γίγνεσθαι», χωρίς καμιάν ανάγκη ελέγχου από πλευράς του
Τοξότη ο οποίος, απλώς, «εισπράττει» την πολύτιμη «χορηγία» του.
