ΕΝΑΡΞΗ ...ΝΕΟΥ ΚΥΚΛΟΥ ΕΡΓΑΣΙΩΝ

 ΕΝΑΡΞΗ ...ΝΕΟΥ ΚΥΚΛΟΥ ΕΡΓΑΣΙΩΝ

     Εξαιρετική και η τελευταία εκπαιδευτική ημερίδα Ιππευτηρίου στη Κοιλάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" με την έναρξη ...νέου κύκλου εργασιών του Αρχηγού μας, Εφιπποτοξότη Αντώνη Διαγούπη ο οποίος, πλέον, εισάγεται σε αναβαθμισμένη εκπαίδευση αγωνιστικού επιπέδου η οποία του είναι απαραίτητη για την μελλοντική εφιπποτοξοτική του ανέλιξη.

     Και μη σας ξενίζει η διατύπωηση "νέος κύκλος εργασιών"! Όχι, δεν …επαγγελματικοποιηθήκαμε, δεν γίναμε μία «επαγγελματική Ομάδα», αλλά παραμένουμε οι μη κερδοσκοπική Ομάδα εραστών της πολεμικής τέχνης της Έφιππης Τοξοβολίας, οι «Έλληνες Κένταυροι», αλλά η πρόοδος του Αρχηγού μας απαιτεί την έναρξη ενός νέου κύκλου εργασιών προς ανάδειξή του ως μέλλοντος αγωνιζομένου που μπορεί να κατακτήσει αξιοπρεπή κατάταξη σε διεθνείς αγώνες. Και σήμερα ο Αντώνης μας είχε μία πρώτη επαφή με την σέλλα, πάντοτε με μία σέλλα Έφιππης Τοξοβολίας η οποία, για την ανατομική ωφέλεια της περιπτώσεώς του, τοποθετήθηκε με τη φαρδύτερην αψίδα της προς τα εμπρός. Άλλωστε, αυτό είναι και το χρέος του Εκπαιδευτή, να μη διστάζει να καταφεύγει σε ρηξικέλευθες μεθόδους προς όφελος του εκπαιδευομένου του.

     Ο Εκπαιδευτής του Αντωνη, σταθμίζοντας την δική του εμπειρία θεωρεί ότι οι προσαγωγοί παίζουν καθοριστικό ρόλο στην Ιππασία και στην προπονητική προσέγγισή του δεν παραλείπει ποτέ αυτό το τεκμηριωμένο συμπέρασμα, φροντίζοντας επιμελώς την εκγύμναση των προσαγωγών των εκπαιδευομένων του. Έτσι κι αυτή την φορά σταθμίστηκε κι αυτή η βασική παράμετρος προς όφελος του Αντώνη, και γι αυτό είναι απαραίτητη η γνώση κι η εμπειρία στη μεταλαμπάδευση μιας πολεμικής τέχνης.

     Κατά την σημερινή εκπαιδευτικήν ημερίδα εργασθήκαμε άνευ χρήσεως αναβολέων ώστε να αναπτυχθεί "μυική μνήμη έδρας" βαθέος καθίσματος, ειδικώς για έναν Ιππέα ο οποίος μέχρι τώρα ίππευε γυμνιππευτικώς.

     Βλέπετε, ήρθε ο καιρός που η "μέλισσα" τρύγησε υπομονητικά τη γύρη απ΄ τ΄άνθη κι ήρθε η στιγμή να την μεταφέρει στη κηρήθρα της. Δεν βιάστηκε η "μέλισσα" και δεν είπε "Ε Γ Ω θα φτιάξω μέλι χωρίς γύρη"...διότι, απλώς, αυτή η "μέλισσα" δεν ήταν ανόητη, ούτε ...κυφήνας! 

     Κι έτσι, σήμερα, ο αγαπημένος Αντώνης μας, γυμνάζοντας και τους προσαγωγούς του, είχε μια πρώτη εμπειρία βαθέος "καθίσματος", αλλά και ασκήσεων έφιππης και εν κινήσει, οπλίσεως τόξου, μέχρι και τις δυσκολίες εφιππεύσεως και αφιππεύσεως από μία σκυθική σέλλα, αντιλαμβανόμενος τις εισαγωγικές δυσκολίες της αγωνιστικής Έφιππης Τοξοβολίας με πάντοτε υπερήφανο τον Εκπαιδευτή του να εκτιμά την πειθαρχία και τις επιδόσεις του εκπαιδευομένου του.   

      Στο δεύτερο σκέλος αυτής της ημερίδος υποδεχθήκαμε έναν ωραιότατο νεανικό χαρακτήρα με πολλές δεξιότητες και Ήθος αντάξιο των προσδοκιών μιας απαιτητικής, περί τούτου, Ομάδος, την Θάλεια, την οποία ανέλαβε να μυήσει στην ιππική μας διδασκαλία ο Αντώνης μας.

     Τεχνάνθρωπος η Θάλεια (πιανίστα, ηθοποιός, χορεύτρια και σκηνοθέτις) αμέσως, έδειξε να μετέχει της "Παιδείας" της Ομάδος μας κάνοντάς μας να αισθανόμεθα ότι υποδεχόμαστε έναν, από χρόνια, δικό  μας Άνθρωπο και οι φυσικές δεξιότητές της δομημένες επάνω στον μουσικό ρυθμό (με την Ιππασία πάντοτε "μεταφραζόμενη" σε μουσικό ρυθμό) μας έδωσε εξ αρχής την ευχαρίστηση μιας εκπαιδευόμενης που, πραγματικά, "κουμπώνει" στο πνεύμα της Σχολής μας. 

     Και, απ΄ όσα έδειξαν οι εικόνες του μαθήματος, όταν ο Εκπαιδευτής συντονιστεί με την εκπαιδευόμενη είναι εξασφαλισμένη η αρμονία ενός μαθήματος που άγει σε αίσιο αποτέλεσμα!

     Mε βιωματική, πια, αίσθηση κινήσεως, η Θάλεια ελέγχει το σώμα της σε "συχνότητες" Yoga, κατά ενα τρόπο "αυτοματικό" που δεν δείχνει προσπάθεια να "φτάσει κάπου", αλλά μια φυσική κινησιολογία απολύτως "εγγεγραμμένη" στην καθημερινότητά της.

     Θαυμάσαμε την φυσική άνεσή της στην έφιππη ισορροπία εκτελώντας το σχετικό ασκησιολόγιο με μόνιμο χαμόγελο και χωρίς "δεύτερη σκέψη"!

     Κι αυτή, ακριβώς, η διαφορά του χαμόγελου χωρίς την "δεύτερη σκέψη" προσέχει ο Εκπαιδευτής για να αξιολογήσει ικανότητες και να προχωρήσει στη σχεδίαση του επόμενου βήματος που θα ανελίξει τον εκπαιδευόμενό του και η Θάλεια μας παρέχει μεγάλα περιθώρια...

     Αξιοπρόσεκτη τεχνική και στις έφιππες, βαδιστικές, τοξεύσεις της τοξεύοντας με αυτοπεποίθηση μαχητικότατα και όχι, όπως θα περίμενε κανείς, "μαθητικότατα".

    Το ίδιο καλή και στις πάρθειες βαδιστικές τοξεύσεις της με άνεση τεχνικής αλλά και ευστοχίας! Πραγματικά, μας έκανε εντύπωση η αυτοπειθαρχία της σε κάθε τόξευση κατά την οποία αγνοούσε συστηματικώς τον παράγοντα "έφιππη ισορροπία" τον οποίο θεωρούσε, απλώς, ...αυτονόητο!

     Μια εξαιρετική Θάλεια με έναν εξαιρετικό Αντώνη δεν θα μπορούσαν παρά να καταλήξουν σε ένα θεαματικό άλμα εισαγωγικού μαθήματος! Συγχαρητήρια και στους ...τρείς, διότι να μην ξεχνάμε ποτέ τον αξιολάτρευτο Μπάλιο μας ο οποίος είναι και ο Δάσκαλος όλων μας!

ΕΝΑ ΠΑΡ΄ ΟΛΙΓΟΝ ΑΤΥΧΗΜΑ

 ΕΝΑ ΠΑΡ΄ΟΛΙΓΟΝ ...ΑΤΥΧΗΜΑ

     Με μεγάλη προσοχή κι ολοένα επαυξανόμενη τεχνογνωσία, ακόμη και να ...θέλαμε δεν θα μπορούσε να μας συμβεί ατύχημα. Έτσι, στα δεκαπέντε χρόνια συνεχούς λειτουργίας της Σχολής μας, καταφέρνουμε να διατηρούμε  μ η δ ε ν ι κ ό τον δείκτη ατυχημάτων μας και το χαμόγελό μας σταθερό μετά την λήξη κάθε προπονητικής ημερίδος. Ακόμη και οι αναμενόμενες, ανώδυνες, πτώσεις σε όλη την δραστηριότητά μας είναι ελάχιστες, στα όρια του αμελητέου, παρά το ότι, όπως λέγεται στην Ιππασία, δεν μπορείς να μάθεις να ιππεύεις χωρίς πτώσεις από τον Ίππο. Παρά ταύτα, ουδέποτε επαναπαυόμεθα και παραμένουμε επιφυλακτικοί για το ενδεχόμενο κάθε "απροόπτου" και αυτή η "επιφύλαξή" μας δεν έχει χαρακτήρα , τόσο, "επεμβατικό" κατά την στιγμή που θα σημειωθεί το "απρόοπτο", όσο  π ρ ο λ η π τ ι κ ό ώστε να αποφευχθούν ανεπιθύμητες συνέπειες όταν και εφ΄ όσον συμβεί το "απρόοπτο". Και αυτή η τακτική μας δικαιώθηκε κατά την τελευταίαν εκπαιδευτικήν ημερίδα, όταν, στο τέλος του μαθήματός της, η αγαπημένη μας Αγλαία αφίππευσε με υποσκελισμό του αυχένος του Ίππου, εμπλέκοντας το πόδι της στην ηνία με ό,τι αυτό προμήνυε...

     Υπάρχουν δύο τρόποι αφιππεύσεως, ο μεν πρώτος δι υποσκελισμού των νώτων του Ίππου, ο δε δεύτερος με υποσκελισμό του αυχένος του Ίππου, με τον πρώτο ενδεικνυόμενο σε "εγκαταλείψεις" με προοπτική, κυρίως, να αφεθεί ελεύθερος ο Ίππος να συνεχίσει κινούμενος (περιπτώσεις αφηνιασμών κλπ) και με τον δεύτερο ενδεικνυόμενο για "συντεταγμένες" αφιππεύσεις όπου ο αφιππεύων θα συνεχίσει εκ του εδάφους να συνεργάζεται με τον Ίππο (γυμνιππευτικές ασκήσεις κλπ). Στην Σχολή μας εκπαιδεύουμε τους μαθητές μας στην ενστικτώδη αφίππευση και με τους δύο τρόπους, έχοντάς τους, προηγουμένως, "μυήσει" στην κιναισθητικήν αντίληψη του ενδεδειγμένου "τόξου" (τροχιάς) αφιππεύσεως. Και αυτή η πρόβλεψη της "μυήσεως" σε τούτη την κιναισθητικήν αντίληψη της τροχιάς αφιππεύσεως βοήθησε και σήμερα την Αγλαία από τις άσχημες συνέπειες μιας ανεξέλεγκτης πτώσεως κατά την διάρκεια της αφιππεύσεώς της δι υποσκελισμού του αυχένος του Ίππου, όταν το δεξί πόδι της ενεπλάκη στην αριστερή ηνία κατά την πλέον κρίσιμη φάση της αφιππεύσεως.  Και χάρη στην επιμελέστατη καταγραφή του περιεχομένων των εκπαιδευτικών μας ημερίδων, μπορούμε να μελετήσουμε επακριβώς το τι συνέβη παρατηρώντας τις φωτογραφικές λήψεις του οπτικοακουστικού αρχείου της συγκεκριμένης ημερίδος:

1

     1. Η αφιππεύουσα αντιλαμβάνεται την εμπλοκή του δεξιού ποδιού της στην αριστερήν ηνία κάτι το οποίο της ανακόπτει την ομαλή τροχιά αφιππεύσεως αλλά η ενστικτώδης επαναφορά στην κιναισθητική μνήμη των προηγουμένων εμπειριών παρομοίων αφιππεύσεών της την βοηθά ώστε να αποφύγει τον πανικό και να συνεχίσει (όπως βλέπουμε στην εν συνεχεία φωτογραφία) το ομαλό "τόξο" αφιππεύσεώς της διαχειριζόμενη, ταυτοχρόνως και σωστά την απεμπλοκή του εμπλακέντος ποδιού της από την ηνία. Το μεγάλο εκπαιδευτικό μας πλεονέκτημα της ιππεύσεως ανενστομίστων Ίππων όπου η ηνία δεν εφαρμόζεται στον δακτύλιο ηνιοχείας της στομίδος αλλά στο παραγναθίδιο, δικαιώνει κι εδώ την επιλογή μας αυτή διότι, αν σε αυτή την φάση ο Ίππος ήταν ενστομισμένος, η βίαιη μοχλική αντίδραση της στομίδος, με ετερόπλευρη ανόρθωση και πρόσκρουση, επί της υπερώας του Ίππου από την ασυναίσθητη πίεση του ποδιού επί της ηνίας και την αιφνιδιαστικήν έλξη της θα έθετε τον Ίππο, τουλάχιστον, σε ανησυχία με ό,τι αυτή συνεπήγετο. Δυστυχώς, αυτούς τους απλούς κανόνες ασφαλείας στην Ιππασία οι "δυτικώς" ιππεύοντες επιμένουν να τους αγνοούν!

2

     2. Η Αγλαία καθώς συνεχίζει την τροχιά καθόδου της, ενστικτωδώς στρέφει σε διέξοδο απεμπλοκής προς τα αριστερά το εμπλακέν πόδι της ώστε να μειώσει στην έκταση της πτέρνας την εμπλεκομένη επιφάνεια αποφεύγοντας (και πολύ σωστά!) να παγιδεύσει έκταση πέλματος που θα ήταν επιβαρυντικό για την κατάσταση. Κατά την προκειμένη στιγμή και πάλι το ανανεστόμιστο του Ίππου πρόλαβε ακόμη εντονότερες αντιδράσεις του διότι η επαυξανόμενη ένταση από την μεγεθυνόμενη έλξη της ηνίας θα επέφερε ακόμη μεγαλύτερη αίσθηση πόνου στο στόμα εάν έφερε στομίδα!

3

     3. Σ'  αυτή την φάση πρωταγωνιστεί το πλεονέκτημα της απουσίας στομίδος διότι, εν εναντία περιπτώσει το μέγεθος της ακούσιας και ανεξέλεγκτης έλξεως της ηνίας από το εμπλεκόμενο πόδι θα είχε τέτοιες μοχλικές επιπτώσεις οδύνης στο στόμα του Ίππου με αποτέλεσμα αυτός, τουλάχιστον να αντιδράσει βιαιότατα, όμως, όπως τον παρατηρούμε στην φωτογραφία αυτός παραμένει ηρεμότατος και παρά το ότι δεν ελέγχεται, διατηρείται και αμετακίνητος κάτι που υποστηρίζει την Αγλαία να επικεντρωθεί στην προσπάθεια ομοαλής ολοκληρώσεως της αφιππευτικής τροχιάς της. Και, όπως βλέπουμε, η Αγλαία μειώνει ακόμη περισσότερο την εμπλεκόμενη έκταση του ποδιού της στρέφοντάς το ακόμη αριστερότερα ώστε, αμέσως, να το απεμπλέξει και να συνεχίσει ομαλώς προς το έδαφος!

4

     4. Η Αγλαία, τελικώς, καταφέρνει να προσγειωθεί ..."αλώβητη" ενώ ο ηρεμότατος (λόγω απουσίας στομίδος) Ίππος παραμένει αμετακίνητος αν και εντελώς ελεύθερος! Η Αγλαία θα μπορούσε σε μια τέτοια κατάσταση να είχε μία πολύ κακή πτώση με πρόσκρουση του προσώπου της επί του εδάφους με κάκωση αυχένος ή και με πολύ χειρότερα, όμως, η εισαγωγική διαδικασία του αρχαρίου στην εξκπαίδευση της Σχολής μας αλλά και η ορθή ιπποσαγή (απαγόρευση στομίδος κλπ) απέτρεψαν κάθε δυσάρεστο!

     Στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" επιμελούμεθα της ασφαλείας Ίππων και Ιππέων με έναν συστηματικότατο τρόπο ο οποίος περιλαμβάνει πολλές βαθμίδες προλήψεως ατυχημάτων κατά τις διάφορες φάσεις της, όχι ακίνδυνης, Ιππασίας. Και το μεγάλο πλεονέκτημά μας είναι η διαρκής μελέτη, έρευνα και μη δογματικότητα στην εκπαιδευτική μας διδασκαλία στην οποία έχουμε ενσωματώσει ένα απάνθισμα από ό,τι χρησιμότερο όλων των κορυφαίων "Σχολών" Ιππικής, με τον ίδιο τον Ιδρυτή των "Ελλήνων Κενταύρων" απόφοιτο της ιστορικής Αυτοκρατορικής Σχολής της Lipica όπου διδάχθηκε και τους δύο τρόπους αφιππεύσεως καθώς και την ειδική σημασία ενός εκάστου!

     ΥΓ: Δυστυχώς, η "εργολαβία" της κερδοσκοπικής "ιππασίας" που κυριαρχεί στην ελλαδική (και όχι μόνον...) "αγορά δεν αφήνει στους "Ομίλους" και στους "εκπαιδευτές" τους (που πιστοποιούνται με ταχυδρομικά "διπλώματα" από την Ομοσπονδία) κανένα περιθώριο ουσιαστικής μαθήσεως και μελέτης του ιππικού αντικειμένου με αποτέλεσμα, την ώρα που γράφονται οι γραμμές αυτές, ασθενοφόρο να παραλαμβάνει τραυματία μετά από πτώση σε ιππικό "Όμιλο" της νότιας περιφέρειας της Αττικής! Ευχόμεθα περαστικά στον τραυματία και βελτίωση του επιπέδου των "εκπαιδευτών" των "Ομίλων". 

Άρη Τασούλη: "ΣΕ ΘΕΣΗ ΜΑΧΗΣ"

      Και ευχόμεθα και στους ανευθύνους "αρμοδίους" να πιστοποιούν με μεγαλύτερη υπευθυνότητα τους "εκπαιδευτές" τους διότι η απόκτηση Διπλωμάτων απαιτεί μόχθο και όχι, απλώς, ταχυδρομική αποστολή!

ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΕΙΣ ΜΑΣ

Η Ελληνική Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας "Έλληνες Κένταυροι", έχει την καταγωγή της στον Οργανισμό "KASSAI" με Δάσκαλο τον ίδιο τον παγκόσμιο Πρωταθλητή Kassai Lajos,  λειτουργεί από το 2005 με μηδενικό δείκτη ατυχημάτων, είναι Μέλος της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Έφιππης Τοξοβολίας (W.H.A.F.) και έχει τιμηθεί με δύο πρώτα παγκόσμια βραβεία και πολλές διακρίσεις.

Η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" δεν εισπράττει χρήματα και, βεβαίως και η Τοξοβολία προσφέρεται ΔΩΡΕΑΝ στους μαθητές μας, ενώ τους παρέχονται και Τόξα (κατασκευής "KASSAI").

Η Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" παρέχει στα Μέλη της μια πολυσχιδή και ολοκληρωμένη εκπαίδευση η οποία αποβλέπει στη δόμηση χρηστών και δυνατών χαρακτήρων!

Οι τακτικές Προπονήσεις διεξάγονται στους Αμπελοκήπους (κέντρο) και την πρόσβαση στον προπονητικό χώρο εξυπηρετεί η μπλε γραμμή του μετρό, στάση "Αμπελόκηποι".

Aνεξαρτήτως του περιορισμένου του χώρου, μπορούμε όλοι να προπονούμεθα κατόπιν συνεννοήσεως στο 6977764737 ορίζοντας, όπως καθένας ευκαιρεί, ημερομηνία και ώρα, τουλάχιστον 24 ώρες πριν. Αυτό επιτρέπει τον καλύτερο συνδυασμό Συνασκουμένων με την καλύτερη σχεδίαση προπονητικού προγράμματος.

Πλην των νεοπροσερχομένων, όλοι υποχρεούνται να αποδέχονται το Καταστατικό της "Ελληνικής Εφιπποτοξοτικής Εταιρείας", τον Κανονισμό Λειτουργίας της Ομάδος, να φέρουν την προβλεπόμενη αμφίεση των "Ελλήνων Κενταύρων" και να τηρούν τις οδηγίες των Εκπαιδευτών. 

ΜΑΘΗΜΑ ΔΕΥΤΕΡΟ 

ΚΑΙ 

ΠΡΩΤΗ ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΕΥΣΗ

     Μάθημα, μόλις, δεύτερο του Αναστασίου, δεύτερο και εκπληκτικό, χωρίς να μπορεί να προσδιοριστεί ποιος ο Εκπαιδευτής και ποιος ο εκπαιδευόμενος, ένα μάθημα που άρχισε εντελώς απρόσμενα με μία χειμαρρώδη διάλεξη του σημερινού, façon de parler, "εκπαιδευομένου" και αφιερωμένου επιστήμονος - "διαχειριστή" της αναπαραγωγής της ζωής προς τον Εκπαιδευτή του ο οποίος παρακαλούσε να συνεχίσει να ακούει αυτόν τον παραστατικότατο "λόγο" να του περιγράφει τον σπηλαιώδη γυναικείο κόλπο και το "κυνήγι" του πλέον "φερέλπιδος" ωαρίου που παρέχει τις καλύτερες γενετικές προσδοκίες... Μαγεία πραγματική το άκουσμα αυτού του επιστημονικού λόγου ο οποίος ανέλισσε τους φθόγγους σε μεγεθυμένες εικόνες εμπνευσμένου ντοκιμαντέρ, γεννώντας την ίδια την ζωή... Όμως ο τετράποδος επιβήτορας Sepp μας περίμενε και ο στόχος του σημερινού μαθήματος ήταν η εμβάθυνση του "καθίσματος" αυτού του εκπαιδευομένου και, ίσως, (ένα "ίσως" ευσεβούς προσδοκίας...) η πρώτη έφιππη και εν κινήσει, τόξευσή του... Ίδωμεν...

     "Σφιγμένοι" και οι δύο συνεργάτες στην αρχή, Ίππος και εκπαιδευόμενος, ο μεν πρώτος μετά από ένα μάθημα Υπερπηδήσεως Εμποδίων και ο δεύτερος μετά από μία εβδομάδα τυπικών ατομικών και επαγγελματικών υποχρεώσεων σε ένα σύνηθες καθημερινό περιβάλλον. 

     Στρεσογόνες εμπειρίες και για τους δυο και η ρυταγώγηση κατέδειξε έντονα το τι σημαίνει για τον Άνθρωπο και τον Ίππο (όπως και για κάθε πλάσμα) η, για τον οποιονδήποτε λόγο, ... "απεμπόληση" του "λίκνου" ενός φυσικού περιβάλλοντος.

     Η εφίππευση του εκπαιδευομένου κατέδειξε ακόμη εντονότερο αυτό το "σφίξιμο" με την κλασική "εικόνα" του "γραπωμένου" από τις ηνίες, αναβάτη...  

     Όμως, στη "φαρέτρα" του εκπαιδευτικού συστήματός μας υπάρχουν, καλώς δοκιμασμένες, λύσεις μία κλασική εκ των οποίων, τα "μπαλλάκια", εφαρμόσθηκε και εν προκειμένω. Κι αυτά τα "μπαλλάκια", αμέσως, έφεραν το ποθητό αποτέλεσμα με την χαλάρωση του εκπαιδευομένου και την, από μέρους του, ανάκτηση της ιδανικής στάσεως και "καθίσματος". Και ιδού η υποδειγματική εικόνα... 

     Βαθμιαία μεν, αλλά, πολύ γρηγορότερα από κάθε ενθουσιώδη προσδοκία, ο εκπαιδευόμενος ανέκτησε την ιππική συνειδητότητά του, μεταφέροντάς την στο πλαίσιο μιας υποδειγματικής ισορροπίας και διαχειρίσεως του Ίππου.

     Ο εκπαιδευόμενος υποβαλλόμενος στην προοδευτική παραδοχή του δευτερεύοντος ρόλου των χειρών του Εφιπποτοξότη στην Έφιππη Τοξοβολία οδηγήθηκε στην αποδέσμευση των χειρών του από την "τυραννία" της εξαρτήσεώς τους από τις ηνίες, κάτι που συμβαίνει στην κοινή Ιππασία.   

     Ήδη, ο εκπαιδευόμενος προσέφερε την αρχική προσδοκία επιτυχούς τοξοφορίας κι έτσι ανέλαβε το Τόξο συνεχίζοντας, με αυτό ανά χείρα, να διατηρεί την βαδιστική κίνηση του Ίππου του διευθύνοντάς τον, επιτυχώς! Ένας συνδυασμός ενεργειών ο οποίος αποτελεί την απαρχή της απαραίτητης αισθήσεως μιας ουσιώδους "τομής στα δύο" του Εφιπποτοξότη ο οποίος με το, μεν, κάτω μισό του σώματός του ελέγχει τον Ίππο του (Ιππασία/κίνηση) ενώ δε, με το άνω μισό ελέγχει το Τόξο του (Τοξοβολία/πυρ). 

     Ο επιτυχής, αύξων, διασκελισμός των βαθμίδων αυτού του, μόλις δευτέρου μαθήματος, έφεραν τον εκπαιδευόμενο στην πρώτη του έφιππη και εν κινήσει τόξευση! Ο αρχικός στόχος αυτού του μαθήματος έδειξε να υλοποιείται με έναν Αναστάσιο ευσταθέστατο και σε πλήρην ισορροπία! Η άφεση της χορδής και η απελευθέρωση του πρώτου βέλους ...εγένετο! Χαρούμενος ο Ίππος, ευτυχής ο Εκπαιδευτής και πόσον, εκ του τάφου, ευτυχέστερος όλων, ο πρόγονός του Αναστασίου, Ιωάννης Συκουτρής χαιρόμενος, στον ηρωικό, μεταθανάτιο  στοχασμό του, έναν απόγονο  στο δικό του γενναίον "ευστοχείν"! Και η αρχή ...εγένετο!

     Η αφίππευση έδειξε έναν εντελώς διαφορετικό εκπαιδευόμενο από εκείνον που, αρχικώς, είχε εφιππεύσει, έναν κυρίαρχο της ισορροπιστικής αυτοπεποιθήσεως και κατακτητή της ιππικής συνειδητότητος, όπως επιδιώκει η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" και ...όχι μόνον! Διότι, αυτή η αφίππευση, όπως και όλες οι αφιππεύσεις των μαθημάτων μας, έδειξε έναν Ίππο απολύτως ευδαίμονα από μιαν αρμονική συνεργασία με τον Άνθρωπο, με την Φυσικήν Ιππική να συνεισφέρει στην ευημερία του Ίππου κάτι που αποτελεί την, πολύ προ της Έφιππης Τοξοβολίας, ουσιώδην επιθυμία της Ομάδος των "Ελλήνων Κενταύρων"!

     Η κατακλείδα του μαθήματος στο πλυντήριο των Ίππων όπου ο Ιππέας επιδαψιλεύει την οφειλόμενη περιποίηση στον ευεργέτην Ίππο του, ανακουφίζοντάς τον από τον εργασιακό κάματο, ως ελάχιστην ανταπόδοση των όσων ο τετράποδος Δάσκαλος προσέφερε στον άνω θρώσκοντα μαθητή του!

     Από τον σπηλαιώδη γυναικείο κόλπο ανακύπτει η ζωή, από το κοινωνικό "σπήλαιο" του Πλάτωνος η υπαρξιακή ελευθερία των ζώντων και από το ...Ιππευτήριο με το αχανές βάθος της εν αυτώ εργασίας, η συνειδητότητα η οποία άγει σε μία βέλτιστη σχέση των φυσικών πλασμάτων με την "μήτρα" Φύση. Ένας ζωτικός "κύκλος" κλείνει ανελίσσοντας το "ζειν" σε "ευ ζειν" με έναν από τους πολλούς τρόπους δια των οποίων ο άνω θρώσκων μπορεί να αναβλέψει... Κι, αυτός, ο δικός μας τρόπος είναι η Έφιππη Τοξοβολία.

ΔΕΝ ΑΠΕΣΒΕΤΟ ΤΟ ΛΑΛΟΝ ΥΔΩΡ! 

     Ευτυχής η Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" εκ της ιδρύσεώς της έχει πάντοτε την Τιμή να υποδέχεται ως Μέλη της ιδιαίτερους χαρακτήρες συχνά δε και ιδιαίτερης καταγωγής! Και σήμερα, μία τέτοια προσωπικότητα έφτασε στο "κατώφλι" μας για να μας υπενθυμίσει ότι παρά την περιρρέουσα παρακμή, τελικώς,  δ ε ν  απέσβετο το λάλον ύδωρ, διαψεύδοντας τον τελευταίον απαισιόδοξο χρησμό της Πυθίας!

     Γόνος της Οικογενείας ενός εκ των κορυφαίων πνευματικών Ελλήνων του αεί (και όχι, απλώς, "νέου") Ελληνισμού, αυτός ο Συκουτρής, παρακινούμενος από την ίδια γενναιότητα του χαρακτήρος του ηρωικού προγόνου του, ανεζήτησε τον "δρόμο" του σε μία πολεμική τέχνη ιδιαίτερη, όπως αρμόζει σε ιδιαίτερους χαρακτήρες και βρέθηκε σε μιαν άλλην "Οικογένεια" ομαίμων, ομοδόξων, ομογλώσσων και ομοτρόπων..., σ΄ αυτή των "Ελλήνων Κενταύρων" δείχνοντας ότι, πάντα ο Φοίβος θα έχει καλύβην σε έναν αειθαλή Ελληνισμό!

     Κι έτσι,  ο διακεκριμένος ιατρός Αναστάσιος ήρθε στην Ομάδα μας, πρωτίστως, για να θεραπεύσει κάθε αγωνία μας περί της ενδεχομένης εκπτώσεως της "μάντιδος δάφνης", τεκμηριώνοντας ακόμη μιάν ηχηρήν οπτιμιστικήν εξαίρεση στην μεγάλη πεσιμιστικήν αλήθεια του, δυστυχώς, επιβεβαιωμένου Φαλμεράυερ.

     Την μύησή του στην Ιππική αλλά και στην Τοξοβολία ανέλαβε ο ικανότατος Εκπαιδευτής υπό επίβλεψη Μηνάς Τσομπανιάν προς τον οποίον, η Σχολή μας, απευθύνει ευγνώμονες ευχαριστίες για την μεθοδικότητα της μεταδόσεως των πληροφοριών ώστε το αποτέλεσμα να ικανοποιεί τις υψηλές εκπαιδευτικές μας προσδοκίες. Βεβαίως, οι ευγνώμονες ευχαριστίες μας απευθύνονται κυρίως προς τον Ίππο-Δάσκαλο του οποίου η προσφορά προεξάρχει πάντοτε του μαθήματος Ιππασίας και, εν προκειμένω, ο Ίππος ήταν ο επιβήτορας Sepp.  

    Η πρόσληψη των εισαγωγικών πληροφοριών, όπως ήταν αναμενόμενο, υπήρξε άμεση από τον νεοεισερχόμενο στην εφιπποτοξοτικήν "ατραπό" κάτι στο οποίο συνεισέφερε επιτυχέστατα η όλη ιδιοσυστασία του, αλλά και η Παιδεία του, όχι τόσον ως απότοκος της επιστημονικής του ιδιότητος όσον ως τεκμήριο ενός εμφανέστατου "γενοτύπου"!

     Και μπορεί η εκπαιδευτική φροντίδα του αγαπημένου μας Μηνά να ήταν αρίστη, πλην όμως, η "φύση" του Ίππου ως επιβήτορος μας προσέφερε ακόμη μιαν ευκαιρία επιβεβαιώσεως της γενναιότητος του συγκεκριμένου μαθητή όταν ένας "ερεθισμός" από την παρουσία μιας φορβάδος τον ώθησε σε μία αιφνιδιαστική ανόρθωση με αποτέλεσμα ο μαθητής να βρεθεί στο έδαφος! Παρά ταύτα και άνευ χρονοτριβής, ο μαθητής επανεφίππευσε αντιλαμβανόμενος ότι μία πτώση εκ του Ίππου δεν σημαίνει τίποτε ιδιαίτερο όπως οι ανυποψίαστοι έχουν μυθοποιήσει. Ο Δάσκαλος όλων μας και αείμνηστος πρόγονος του μαθητού μας, μέγας Ιωάννης Συκουτρής, παρατηρώντας τον απόγονό του, τούτη την στιγμή, θα ήταν ευτυχής στον τάφο του, επαληθεύοντας τις φιλοσοφικές σκέψεις του που κατέγραψε στην συγγραφή του περί του "Ηρωικού τρόπου ζωής", σημειώνοντας τα παρακάτω:  

     Η εισαγωγική διδασκαλία αυτού του μαθήματος ίσως ήταν ένας έφιππος αποσυμβολισμός της διδασκαλίας εκείνου του αλησμόνητου διανοητή ο οποίος απετόλμησε και οροθέτησε, ακόμη και με τον θάνατό του, την "Φιλοσοφία της ζωής"! 

     Κι έτσι, η "καταβολάδα" εκείνου του διανοητή, ο σημερινός εκπαιδευόμενός μας Αναστάσιος, όχι μόνον ολοκλήρωσε την ύλη του εισαγωγικού του μαθήματος με επιτυχία, αλλά μας έδωσε και την ικανοποίηση της διαψεύσεως του τελευταίου απαισιόδοξου χρησμού της Πυθίας ως πολύτιμη, δική μας, αμοιβή!

     Καλωσήλθες, φίλτατε Αναστάσιε!

ΣΤΟΝ ΘΕΣΠΕΣΙΟ ΧΕΙΜΩΝΙΑΤΙΚΟ ΣΤΑΥΛΟ!

     Ούτε οι Έφιππες Πολεμικές Τέχνες, ούτε το Ιππικό Θέατρο είναι δραστηριότητες που προορίζονται, αποκλειστικώς, για ηλιόλουστα "manèges"! Κι απόψε, στο τελείωμα ενός παγωμένου απογεύματος, κουκουλωμένοι με αλογοκουβέρτες χαρήκαμε εμπειρίες σπάνιας σταυλικής αλήθειας!

     Και μάθημα επισάξεως και Τοξοβολία και Συραγώγηση και Έφιππη Τοξοβολία και ρίψη ...τσεκουριών από τον άτακτο Σταύρο μας και ρυταγώγηση από τον Ιωάννη ως πρώτη επαφή του με τον Ίππο, αλλά όλα μέσα στο κρύο και στο σκοτάδι, ενώ κάποιος "έβλεπε" πώς φωτίζεται ή, μάλλον, πώς δείχνει μια φωτισμένη σκηνή Ιππικού Θεάτρου δι ...ευνοήτους λόγους!

     Ναι, όταν καταφέρνεις να αποφύγεις τους οπαδούς. τους ψηφοφόρους και τους πελάτες, αυτά τα τρία είδη δυναστών που σου καταστρέφουν την Αισθητική της καθημερινότητός σου, μπορείς να απολαύσεις την ομορφιά του Σταύλου και των θεσπέσιων "ενοίκων" του, ένα τέτοιο "ατμοσφαιρικό" απόγευμα.

     Στην φάτνη, αναμένοντας να κοπάσει η μπόρα, το μάθημα επισάξεως προηγήθηκε υπογορευόμενο από την οικονομία του χρόνου, με δεδομένο την επικείμενη δύση του ηλίου.

     Ο επιβήτοράς μας, ο Sepp, τρυφερότατος όπως πάντα, δέχθηκε και τον παλιό γνώριμό του Σταύρο και τον νέο γνώριμο Ιωάννη που σήμερα βρέθηκε για πρώτη μέρα κοντά μας. 

     Και η "Ιεροτελεατία" της, δικής μας, σταυλικής "ανοίξεως" που λέγεται "Ιπποκομία", ιδίων συναισθηματικών εντάσεων με εκείνη του Igor Fyodorovich Stravinsky, ολοκληρώθηκε με τον καθαρισμό των πελμάτων του Ίππου λίγο πριν τον οδηγήσουμε στον χώρο της ιππευτικής εργασίας!

     Ο ενθουσιασμός του δυνατού επιβήτορος από την επαφή του με τον ...φρέσκο, χειμωνιάτικον, αέρα τον ...ενέπνευσε σε συμπεριφορές ...πανηγυρικής εξάρσεως παρόμοιες με τις εκτροπές των διασκεδαστών των "σκυλάδικων" της ...παραλιακής και, παρά την ώριμη ηλικία του, συμπεριφορές ...προεφηβικής απειθείας, όμως ήταν αρκετή η παρατήρηση του βλοσυρού Εκπαιδευτή με ύφος -τουλάχιστον- Αδόλφου Χίτλερ για να επιστρέψει ο άτακτος τετράποδος αυθωρεί και παραχρήμα, με εσπευσμένο ..."χειρόφρενο", στην τάξη επιβεβαιώνοντας για άλλη μια φορά ότι το  σ υ γ κ ε κ ρ ι μ έ ν ο  και μόνον, "ύφος", είναι η πανάκεια της ευταξίας των φυσικών κοινωνιών, οπότε, ο μέχρι προ τινος άτακτος Sepp παρεδόθη στην φροντίδα του συραγωγέως του νεαρού Χάρη προς βελτίωση, έτι περαιτέρω, των συμπεριφορικών του ...εξάρσεων!

     Και ιδού ο τέλειος, όπως πάντα και παντοδύναμος Sepp, την ανάγκη φιλοτιμίαν ποιούμενος, να υπηρετεί δίκην ...ευσεβούς και ταπεινής καλογραίας τον ενδεκάχρονο αναβάτη του Χάρη στο πρόγραμμά του της Έφιππης Τοξοβολίας. Τι σου κάνει αυτό το ..."ύφος"...άνευ του οποίου το μπάχαλο θα κυριαρχεί!...

     Και ο αγαπημένος μας Sepp παρέμεινε εκών-άκων ...ευπειθέστατος στον ενδεκάχρονο αναβάτη του Χάρη, μέχρι και την γενναία, ένοπλην, αφίππευσή του τελευταίου, όπως προβλέπεται από το εκπαιδευτικό πρόγραμμα της Σχολής μας! Ένα νυκτερινό μάθημα Έφιππης Τοξοβολίας είναι πάντοτε χρησιμότατο όχι μόνον για την "ψυχολογία" του μέλλοντας Εφιπποτοξότη αλλά και για την άσκηση της οπτικής οξύτητός του συνδυαστικώς με όλα τα συμπράττοντα ανακλαστικά και, απόψε, αυτό απεδείχθη και πάλι ορθό.

     Την ίδια ώρα, εκτός Κυκλοτερούς, ο Σταύρος και ο Ιωάννης τόξευαν, ενώ εκσφενδόνιζαν επί των αχύρων τσεκούρια, κατάνες, μαχαίρια και άλλα ευγενή χειροποίητα δημιουργήματα του ρέκτη των πάσης φύσεως ...οπλουργημάτων Σταύρου, υπό το ολοένα εντεινόμενο βραδυνό ψύχος του κατάφυτου αττικού Θορικού! 

     Παρά τον αρχικό προγραμματισμό, η διαμεσολαβήσασα καταιγίδα μας "ροκάνισε" χρόνο και η διακριτική απόσυρση του ηλιακού φωτός μας υπεχρέωσε να καταφύγουμε στο φως των προβολέων, οι οποίοι, εν συνδυασμώ με το εντεινόμενο ψύχος δεν διεμόρφωναν ιδανικές συνθήκες διεξαγωγής επιτυχών μαθημάτων αρχαρίων (Σταύρου κα Ιωάννη). Επειδή δε, όπως προανεφέρθη, στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" δεν έχουμε ...πελατειακές σχέσεις με τους μαθητές μας, αντί ημιτελών μαθημάτων, αξιοποιήσαμε διττώς τον χρόνο, αφ΄ ενός δίδοντας την ευκαιρία στον Ιωάννη να ρυταγωγήσει τον Sepp, αφ΄ ετέρου δε, δίδοντας την ευκαιρία στον ...ρομαντικό παππού (ενίοτε νοείται και ως ..."Εκπαιδευτής") να δοκιμάσει σκηνικούς φωτισμούς με δικές του τεχνικές, προς τελικήν εφαρμογή στο Ιππικό Θέατρο.

     Η θεσπέσια "θαλπωρή" του Σταύλου και των όσων προσφέρει ακόμη και υπό συνθήκες χειμωνιάτικης σκιερής παγωνιάς, είναι ανεκτίμητη για όσους προνομιούχους μπορούμε να την απολαμβάνουμε, κάνοντάς μας να ξεχνούμε την αλγεινή "σκιερή παγωνιά" που προξενούν τα παρακμιακά, πνιγηρά, αστικά κέντρα των παρηκμασμένων συγχρόνων κοινωνιών μέσα στα οποία, τύποις, "εγκαταβιούμε"... Διότι το δικό μας πραγματικό σπίτι, παραμένει ο φυσικός και ευάερος Σταύλος!