ΕΠΙ ΘΥΡΑΙΣ ΙΠΠΗΛΑΣΙΟΥ
ΚΑΙ ...ΚΑΤΩΦΛΙΟΥ
ΙΠΠΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ
ΜΗ ΔΙΑΛΕΙΠΕΙΝ ΤΩΝ ΓΥΜΝΑΣΙΩΝ ΚΑΙ ΠΟΝΩΝ,
ΕΠΙΣΤΑΜΕΝΟΥΣ ΕΣΟΜΕΝΟΝ…ΙΠΠΟΝ
ΚΑΙ ΕΝ ΤΟΙΣ ΕΡΓΟΙΣ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ
ΔΥΝΑΜΕΝΩΝ ΑΝΤΕΧΕΙΝ ΠΟΛΥΝ ΧΡΟΝΟΝ
ΑΨΥΡΤΟΣ
Κάθε Ίππος κρύβει σε κάποιο εγκεφαλικό πεδίο του διαφορετικούς φόβους κι επιφυλάξεις που, ο Ιππαγωγός του, θα πρέπει να εντοπίσει και να θεραπεύσει.Κι ενώ ο δικός μας Ίππος έδειξε να αποδέχεται ευκολότατα το Τόξο και την Σπάθη, εν τούτοις στάθηκε πολύ δύσκολο να αποδεχθεί τους κρίκους οι οποίοι είναι απαραίτητοι στο Ιππηλάσιο (Giostra) που αποτελούσε βασικό "κεφάλαιο" ασκήσεως για τους έφιππους πολεμιστές και, ούτω πως και για τους μαθητές μας.
Επίσης, πτυχές του περιεχομένου του Ιππηλασίου έχουν εφαρμογή και στο Ιππικό Θέατρο, κάτι που, επίσης, αφορά στη Σχολή και στην Ομάδα μας!
Έτσι, σήμερα αφιερωθήκαμε στην εξοικείωση του Ίππου μας με τους κρίκους και την όλη διαδικασία την συνδυάσαμε ώστε οι τρεις εκπαιδευόμενοί μας, οι δύο Γεώργιοι και ο Παντελής μας να ασκηθούν στην τεχνική διεύθυνση ακριβείας με συνδυαστικούς χειρισμούς Σπάθης, εκτέλεση απαιτητικών ελιγμών με καλπαστικές στροφές και έξοδο σε προκαθορισμένο σημείο απ΄ όπου άρχιζε καλπαστική ευθεία με επιπρόσθετους χειρισμούς ακριβείας αλλά και "στρογγυλής" κινήσεως κλπ κλπ...
Κι όλα άρχισαν, όπως πάντα, με ασκήσεις Παραδοσιακής Τοξοβολίας επί μέσων και μεγάλων αποστάσεων, που βοηθούν, πέραν των άλλων, σε χαλάρωση και αυτοσυγκέντρωση.
Ο Παντελής μας, πάντοτε με αλτρουιστική διάθεση, προτίμησε να καθαρίσει τον στίβο από κάθε υποψία ενοχλήσεως για τα πολύτιμα πέλματα του αγαπημένου Ίππου μας και μετέτρεψε την αργιλώδη επιφάνεια σε "καθρέπτη" απομακρύνοντας κάθε ασήμαντο πετραδάκι με επιμέλεια αποβολής ...μύγας από το γάλα.
Η διακριτική και με πολύ "στρογγυλή" κίνηση, εμφάνιση των κρίκων μπροστά στη φάτνη του Ίππου μας, υπήρξε για όλους μας μία έκπληξη βλέποντας το αγαπημένο μας τετράποδο να υποχωρεί ενοχλημένο έως και ...έντρομο!
Ακολούθησαν πολλές επαναλήψεις με όλα τα απαραίτητα συνοδευτικά που να συνδέσουν τους κρίκους με τρυφερότητα, με οσμή τρυφερού καρότου,με την γνώριμη αίσθηση εκείνου του χεριού που μόνο χαϊδεύει και ταίζει, αλλά ...τίποτε! Ώσπου, κάποτε, με τη φωνή ποσταρισμένη στο πιο τρυφερό ηχόχρωμά της, με κίνηση όχι απλώς "στρογγυλή" αλλά ...Mikhail Baryshnikov και, βεβαίως, με το πάντα αποδοτικό "δόλωμα", τα καρότα, στη παλάμη, η υπέροχη ύπαρξη τιης Σχολής μας παρεσύρθη και πλησίασε το στρογγυλό αντικείμενο του πόθου μας, τους κρίκους! Ναι, απλώς τους πλησίασε αλλά δεν έδειξε διόλου να αναθεωρεί τις ισχυρές επιφυλάξεις της γι αυτούς!
Πριν την βγάλουμε για εργασία στο υπαίθριο Ιππευτήριο, επαναλάβαμε τον "κύκλο" εξοικειωτικών αποπειρών με χλωμά αποτελέσματα! Φαίνεται, οι κρίκοι δεν της άρεσαν καθόλου. Όμως η επιμονή με ...επαυξημένα και βελτιωμένα τεχνάσματα ανθρώπινης πανουργίας, έφεραν τα αποτελέσματά τους. Και, επιτέλους, το ...υψηλόν τετράποδο κατεδέχθη να τους ...οσφρανθεί ταυτοποιώντας τους στο οικείο πεδίο Broca...
Στο σημείο αυτό, ο μεν παππούς αισθάνθηκε ό,τι και προ χρόνων, όταν στο Δημαρχείο Αθηνών επισημοποιούσε την σχέση του με την νυν ...Σύζυγό του, ευτυχία την οποία ο φωτογραφικός φακός αποτύπωσε στο, κατά κανόνα αγέλαστο, πρόσωπό του! Κάτι τέτοιες στιγμές που τεκμηριώνεις την επικοινωνία σου με ένα αλογάκι αισθάνεσαι τη νοηματοδότηση της ζωής σου εν μέσω μυριάδων ανοήτων διπόδων!
Κατόπιν κι ενώ οι εκπαιδευόμενοι ρυταγωγούσαν τον Ίππο προς το υπαίθριο Ιππευτήριο προκειμένου να ξεκινήσει το κυρίως πρόγραμμα της ημερίδος, μετά το εισαγωγικό προοίμιο που προηγήθηκε, ο παππούς προηγήθηκε υποδεχόμενος το τετράποδο πετώντας ψηλά τους κρίκους και συλλαμβάνοντάς τους με ένα ομοίωμα ξίφους κι όσο ο παππούς πετούσε και συνελάμβανε τους κρίκους, ο Ίππος που περιέτρεχε, ρυταγωγούμενος, γύρω του τον στίβο,τον παρακολουθούσε με την περιφερειακή όρασή του.
Μετά την στατική επίδειξη των κρίκων στον Ίππο μέσα στον Σταύλο, ο τελευταίος θα έπρεπε να τους αποδεχθεί και ως κινούμενα αντικείμενα σε ανοικτό χώρο, αποδεχόμενος ήρεμα τις αιφνιδιαστικές τροχιές τους.
Σε λίγο, επιχειρήθηκε ακόμη μία ..."πλαγιοκόπηση" του Ίππου με τους κρίκους οι οποίοι, αυτή την φορά παρέμεναν πεσμένοι στο έδαφος και, ω!, του θαύματος, ο Ίππος τόλμησε όχι μόνον να τους πλησιάσει αλλά και να βάλει το κεφάλι του μέσα σ΄έναν απ΄ αυτούς ώστε να βοσκήσει! Μόνον τότε θεωρήσαμε ότι θα μπορούσαμε με ασφάλεια των εκπαιδευομένων μας να ξεκινήσουμε το κυρίως πρόγραμμα του οποίου το προοίμιο ήταν η εκ του μακρόθεν αποδοχή της κινήσεως των κρίκων από τον Ίππο. Καμιά βιασύνη στη Σχολή μας, κανένας συμβιβασμός με την ασφάλεια Ίππων και εκπαιδευομένων!
Οι προσχεδιασμένες ασκήσεις είχαν ως στόχο τους την βελτίωση της διευθυντικής ικανότητος των τριών εκπαιδευομένων, την ασφαλέστερην εμβάθυνση του"καθίσματός" τους, την εκτέλεση απαιτητικών ελιγμών συνδυασμένων στροφών και την τελειοποίηση της "στρογγυλής" κινήσεώς τους, συνδυαστικά με την χρήση Σπάθης και στους τρεις βηματισμούς του Ίππου.
Και όλα τούτα, με επίκεντρο τους κρίκους και την απόσπασή τους με ομοίωμα ξίφους χωρίς να προκληθεί τρόμος στον Ίππο από ενδεχόμενη ανεξέλεγκτη κίνηση των κρίκων κατά την διάρκεια των χειρισμών αποσπάσεως!
Ένα πολύ σύνθετο πρόγραμμα με πολλές αλληλοδιαπλεκόμενες παραμέτρους που, απλά, κρατούν σε εγρήγορση Ίππο και Ιππέα διασυνδέοντάς τους εν εργασία και βελτιώνοντας τόσο τις ιππικές ικανότητες του Ιππέως όσο και την συνεργασιμότητα του Ίππου με τον Ιππέα του, ενώ, ταυτοχρόνως, "λυτρώνουν" και πολλές επιφυλάξεις, ή και φοβίες, του Ίππου που σχετίζονται με την έφιππη χρήση της Σπάθης ή και την παρουσία των...κρίκων, όπως εν προκειμένω.
Και οι τρεις εκπαιδευόμενοι,προ των απαιτητικότατων προϋποθέσεων της σημερινής ημερίδος αυτοσυγκεντρώθηκαν εγκαίρως και απέδωσαν τα προσδοκώμενα!
Όλοι εξετέλεσαν τα πάντα προβλεπόμενα ως μέλη ενός Bolshoi επί ...αγρού! Και όταν λέμε "όλοι" δεν εννοούμε απλώς τους τρεις εκπαιδευόμενους αλλά και τον ...Ίππο, αφού για τον καθένα υπήρχε βλέψη προόδου η οποία και υλοποιήθηκε.
Είναι εντυπωσιακός και για τους συγκεκριμένους τρεις ο εκτελεστικός δυναμισμός με την παράλληλη στάθμιση όλων των παραγόντων ασφαλείας που, πια, τους "βγαίνει" αυθόρμητα και χωρίς τις γνωστές φλυαρίες των εκπαιδευομένων στην Ιππασία.
Γνωστής ούσης και της "γεροντοκορίστικης" παραξενιάς του παππού για ευλαβική σιωπή εν ώρα ασκήσεως, όπως πάντοτε έτσι και σήμερα ο στίβος παρέμεινε μία εργώδης, μεν, κυψέλη, αθόρυβη, δε.
Και το αποτέλεσμα και πάλι λαμπρό με εκπαιδευόμενους ευδαίμονες και ξεκούραστους παρά τις κοπιαστικές ασκήσεις, όπως κι έναν κατάστεγνο Ίππο, κάτι στο οποίο επιμένουμε!Αντί, δε, επιλόγου, ο Παντελής μας έκανε ένα tour de piste σε ανοικτό, εκτενή, καλπασμό, κρατώντας διακριτικά μία τούφα της χαίτης του Ίππου μας! Ακόμη μία υποδειγματική "εικόνα" ιππεύσεως.