Η ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΗ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΙΠΠΟΥ
Πειραματική η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων", δεν αρκείται σε μιαν μονόπλευρη κατεύθυνση επαναλήψεως των βασικών ενός "τοπικού" ενδιαφέροντος αλλά επεκτείνεται και στην έρευνα των παραμέτρων που αφορούν τα ευρέα ενδιαφέροντά της, μεταξύ των οποίων και η μελέτη του ευρυτέρου φάσματος των δυνατοτήτων του Ίππου. Έτσι, εδώ και αρκετό καιρό αναζητούμε μιαν ολοκληρωμένη απάντηση στο ερώτημα εάν και κατά πόσον ο Ίππος μπορεί να υπηρετήσει τον Άνθρωπο-χειριστή του ως διαισθητικός διαγνώστης ανθρωπίνων ψυχο-διανοητικών διαταραχών.
Ο Εφιπποτοξότης Μάνος, π.χ., κατά την διάρκεια κάποιων μαθημάτων του, παρατηρώντας τον σχολικό Ίππο να δυστροπεί, προέβη σε πολύ σωστές παρατηρήσεις αντιμετωπίζοντας, όμως τον Εκπαιδευτή του να τον αποπαίρνει σφοδρά (αδίκως μεν, ωφελίμως δε) απορρίπτοντάς του τις ορθές, κατά τα λοιπά, παρατηρήσεις του.
Πλησιάζει όμως η ώρα μιας αποσαφηνιστικής αναρτήσεως η οποία θα συνεισφέρει τα μάλα και στον τομέα της Διαγνωστικής.
Mετά από πολλών ετών προσεκτικής έρευνας και συστηματικού πειραματισμού επί 18 σχολικών Ίππων (έναντι των 100 που έχουμε μέχρι σήμερα διαχειριστεί) και 137 μαθητών μας (έναντι των 630 που έχουμε μέχρι σήμερα εκπαιδεύσει), με τήρηση πρακτικών μιας εκάστης περιπτώσεως (Ίππου και μαθητή) σε μία χρονική διάρκεια περίπου δέκα χρόνων, η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" θεωρεί ότι είναι σε θέση να απαντήσει, μερικώς έστω, σε ένα κρίσιμο ερώτημα: Δύναται να θεωρηθεί ο Ίππος ως ένας ασφαλής διαισθητικός διαγνώστης του Ανθρώπου που τον χειρίζεται;
Κατ' αυτή, δε, την στιγμή, τα καταγεγραμμένα συμπεράσματα των 18 διαφορετικών φακέλλων ανασύρονται, ομογενοποιούνται και, σε λίγο, θα δημοσιοποιηθούν στο παρόν Ιστολόγιο.
