ΔΩΡΗΜΑ ΠΟΙΗΤΙΚΗΣ ΑΠΟΛΑΥΣΕΩΣ

ΔΩΡΗΜΑ ΠΟΙΗΤΙΚΗΣ ΑΠΟΛΑΥΣΕΩΣ

    Στη δύστοκην εποχή της παρακμής και του παραμερισμού των Αξιών, η κάστα των σκεπτομένων αναδεικνύεται ως ο μόνος εγγυητής της επιβιώσεως του "πανταχόθεν" πληττομένου Ανθρώπου και σ΄ αυτή την θεόσταλτη κάστα πρωταγωνιστούν οι Ποιητές, αυτοί που εξορκίζουν με την πένα τους την υπέλιξη και παιανίζουν, ως άλλοι Θαλήτες, την έξοδο από τον μονόδρομο του αφανισμού. Και μια εξαιρετική ομάδα τέτοιων "εγγυητών πνευματικότητος" είχαμε την χαρά να γνωρίσουμε προσφάτως, απολαμβάνοντας τον αξιοπρόσεκτο καρπό της συνεργασίας τους ως ευγενή συνεισφορά Πολιτισμού.

    Έτσι, στο γνώριμο βιβλιοπωλείο "Free Thinking Zone", εκεί όπου είχαμε απολαύσει την παρουσίαση της "Διδασκαλίας της Αφυπνίσεως" του Julius Evola που διοργάνωσε ο μεταφραστής του Κωνσταντίνος Μαλεβίτης, την φορά αυτή "μεταλάβαμε" των συναρπαστικών ποιητικών "μυστηρίων" τα οποία ανθολόγησε ο εξαιρετικός μας φίλος κ. Στάθης Λιώτης, Μουσικοπαιδαγωγός, συγγραφέας και θεατράνθρωπος και τα παρουσίασε ο γνωστός ιστορικός Τέχνης, συγγραφέας και δημοσιογράφος κ. Λεόντιος Πετμεζάς ο οποίος τιμάται με το βάρος μιας ιστορικής οικογενειακής καταγωγής. Με το κύρος των εμβληματικών προσωπικοτήτων τους για τα Γράμματα, οι προαναφερθέντες, πλαισιωμένοι από δέκα ακόμη ποιητικούς δημιουργούς, τους κ.κ. Μλανια Βλαχογιάννη, Έλενα Καλούδη, Μιχάλη Καταραχιά, Γεώργιο Κόκκινο, Αμαλία Κουμπούρα, Μαρία Λιώτη Τσιλίκα, Μαριάνθη Παπαδή, Γεράσιμο Τζιβρά, Ελευθέριο Χρυσανθόπουλο και Αλίκη - Τσαμπίκα Ψωμά, καθώς και τον επιστημονικό σύμβουλο κ. Θεόδωρο Βερβερέλη, κατάφεραν να μας προσφέρουν ένα καλαίσθητο έργο με τίτλο "ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ" για την τυπογραφική Αισθητική του οποίου αξίζουν ξεχωριστοί έπαινοι στον κ. Ευάγγελο Βερβερέλη, εκδότη των εκδόσεων "ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ".

     Το περιεχόμενο αυτής της εκδόσεως δεν αρκείται στην ποιητική διεκπεραίωση ενός εντύπου εγχειρήματος αλλά περικλείει μιαν αθέατη μεν, αλλ΄ επαισθητότατη προσφορά στον αναγνώστη της: Μια "βατηρία" που του δίνει ελπίδες ότι γύρω του εξακολουθούν, εν μέσω θυέλλης, να μάχονται άνω θρώσκοντες οι οποίοι υπαγορεύουν την γραφή με κεφαλαίο "Α' του Ανθρώπου. Άνθρωποι οι οποίοι ακυρώνουν την απαισιοδοξία και την κατήφεια της καθημερινής βορβορώδους "ειδησεογραφίας" εμφυσώντας την αισιοδοξία της πνευματικής ποιότητος η οποία εξακολουθεί να υπάρχει. Και, ιδιαίτερην εντύπωση μας έκανε η κατάθεση ..."εντύπων" υποθηκών της παρούσας, γηραιάς, κυρίας Μαρίας Λιώτη Τσιλίκα, προς τον επίσης παρόντα εγγονό της, υπό την μορφήν του ποιήματός της το οποίο παραθέτουμε αναλογιζόμενοι το πόσο ευτυχής και προνομιούχος μπορεί και πρέπει να είναι ένας νέος Συνέλληνας, δεχόμενος αυτές τις υποθήκες που αποτελούν και την ποιητικήν έμπνευση της ευγενούς γιαγιάς του:

     Kαι για να είμαστε ειλικρινείς, αυτές τις ποιητικές υποθήκες μπαίνουμε στον πειρασμό να ...κλέψουμε κι εμείς θεωρώντας ότι αποτελούν νεώτερα "Δελφικά Παραγγέλματα" προς ίδιον όφελος βίου, ανεξαρτήτως εάν ο δικός μας βίος βαίνει προς την δύση του, εν αντιθέσει με εκείνον του νεαρού αποδέκτη τους,  του οποίου ο βίος αρχίζει μόλις και στον οποίον ευχόμεθα ολβιότητα αντάξια των αφειδών προσπαθειών του λαμπρού οικογενειακού του περιβάλλοντος.

     Προς τον ευγενώς προσκαλέσαντα στη παρουσίαση αυτής της Ανθολογίας, κ. Στάθη Λιώτη, οι ευγνώμονες ευχαριστίες μας υπογραμμίζουν την σημασία του δωρήματος αυτής της ποιητικής απολαύσεως! 

ΠΡΟΣ ΠΛΗΡΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ

 ΠΡΟΣ ΠΛΗΡΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ

     Με πανέτοιμο, πλέον, τον φάκελο της πρώτης ταινίας μεγάλου μήκους, ιδιότητα η οποία προσδίδει πλεονεκτήματα και, βεβαίως, συγκυρίας ευνοούσης, ο Σκηνοθέτης μας καταθέτει αμέσως τα απαραίτητα, προκειμένου η όλη προσπάθειά μας να «επαγγελματικοποιηθεί» η παραγωγή και να υλοποιηθεί το εγχείρημα, όπως του αξίζει, ώστε να τιμηθεί ο «ΜΙΧΑΗΛ ΜΑΡΟΥΛΛΟΣ ΤΑΡΧΑΝΙΩΤΗΣ»!

     Ευγνώμονες ευχαριστίες στον πολύτιμο Μέντορα και υποστηρικτή που μας χαράζει το δρόμο συντάσσοντας το πληρέστερο pitch-deck που θα μπορούσαμε να καταθέσουμε.

ΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΕΩΣ ΙΠΠΟΥ

 ΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΕΩΣ ΙΠΠΟΥ

     Η κακοποίηση του Ίππου από τον Άνθρωπο δεν περιορίζεται, δυστυχώς στην χρήση βιαίων μέσων υποχειριάσεώς του, ούτε στην εγκατάλειψή του σε δίψα και πείνα, ούτε στην έκθεσή του σε αντίξοα καιρικά φαινόμενα, ούτε στην έκθεσή του στις συνέπειες απουσίας ιατροφαρμακευτικής φροντίδος... Στην σταυλική καθημερινότητα υπάρχουν και πολλές άλλες περιπτώσεις κατά την συνεργασία μας με τον Ίππο που, ακόμη κι αθέλητα, κακοποιούμε τον Ίππο. Μία από αυτές τις κακοποιητικές περιπτώσεις αποτελεί και η κακή ρυταγώγηση, δηλαδή, ο κακός έλεγχος και η κακή διεύθυνση του Ίππου από χειριστή που τον οδηγεί εκ του εδάφους, όπως φαίνεται στην φωτογραφία του τίτλου όπου το διεσταλμένο στόμα του Ίππου αποκαλύπτει τον  π ό ν ο  που του προξενεί η στομίδα η οποία λειτουργεί ως βασανιστικός μοχλός σε συνδυασμό με το "σκληρό χέρι" (βίαιη έλξη) του, εκ του εδάφους, οδηγού του.

     Η, απαράδεκτη, φωτογραφία του τίτλου η οποία αποκαλύπτει μία κακοποίηση τόσο συνηθισμένη, προέρχεται από Αμερικανική Σχολή Έφιππης Τοξοβολίας, δημοσιευμένη από τους ίδιους τους "δράστες" οι οποίοι φαίνεται να αγνοούν στοιχειώδεις αρχές της ευημερίας του Ίππου διότι, σαν να μην έφτανε ότι χρησιμοποιούν την κακοποιητική στομίδα, την χρησιμοποιούν και λάθος κι αντί να μην δημοσιοποιήσουν μια τέτοια φωτογραφία που τους εκθέτει, εν τούτοις, την ...δημοσιοποιούν απονέμονες, μάλιστα, εις εαυτούς και ...συγχαρητήρια(!), όπως προκύπτει από τον αυτο-σχολιασμό της φωτογραφίας στο ιστολόγιο των "δραστών"!

     Δυστυχώς, όπως και στις ..."καλύτερες οικογένειες" συμβαίνει και στις πλέον προηγμένες χώρες (όπως οι Η.Π.Α.) να μην έχει αντιληφθεί ο Άνθρωπος τις υποχρεώσεις απέναντι στα ζώα και στα, εν γένει, λοιπά φυσικά πλάσματα, του Ίππου συμπεριλαμβανομένου και να μην αποδίδει την δέουσα σημασία σε βασικές "πτυχές" της Ιππικής όπως είναι η εργασία εδάφους και αυτή καθαυτή η ρυταγώγηση από την οποία ξεκινά, μετά τον "Κύκλο Προσεγγίσεως" το "χτίσιμο" της σχέσεώς μας με τον Ίππο, πολύ πριν εφιππεύσουμε.

     Η ρυταγώγηση αποτελεί βασικότατη διδασκαλία για τους μαθητές της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων"  και εντάσσεται στο περιεχόμενο του πρώτου μαθήματος κατά το οποίο δίδεται έμφαση στην κατανόηση της "Στρογγυλής Κινήσεως" δηλαδή στην αρμονική κίνηση και έκφραση του Ανθρώπου γύρω από τον Ίππο και στην αποφυγή οιασδήποτε βιαιότητος κατά τον χειρισμό του, ανεξαρτήτως εάν ο Ίππος είναι ενστομισμένος (φορά στομίδα) ή όχι! 

     Εδώ ο μαθητής θα διδαχθεί την ευγένεια της διευθύνσεως του Ίππου από το έδαφος, ώστε το ζώο να μη νιώσει ότι βιάζεται από τον Άνθρωπο είτε με σκληρούς, είτε με απαιτητικούς χειρισμούς του ρυτήρος (σχοινιού ελέγχου και διευθύνσεως) και, εν ολίγοις, αν και ο Ίππος θα παραμένει ελεγχόμενος και διευθυνόμενος από τον Άνθρωπο μέσω του ρυτήρος το ζώο θα αισθάνεται ότι την πρωτοβουλία της κινήσεως και της διευθύνσεως την διατηρεί το ...ίδιο! 

     Ανεξαρτήτως εάν ο εκ του εδάφους διευθύνων τον Ίππο, Άνθρωπος, έχει αναλάβει ένα ή περισσότερα ζώα, οι χειρισμοί του θα πρέπει να  παραμένουν σταθερώς οι ενδεδειγμένοι (ευγενείς, χωρίς ίχνος βίας) με τους ρυταγωγούμενους Ίππους πάντοτε χαλαρούς.

      Το ίδιο χαλαρός πρέπει να παραμένει ο ρυταγωγούμενος Ίππος ανεξαρτήτως της ταχύτητος κινήσεώς του, είτε τροχάζοντας, είτε καλπάζοντας, με τον εκ του εδάφους διευθύνοντα να διατηρεί όπως πρέπει την λαβή του ρυτήρος. Ακόμη και υπό την ένταση της ταχύτητος, το χέρι του ρυταγωγούντος Ανθρώπου δεν θα πρέπει ούτε για μια στιγμή να παρασυρθεί και να σφίξει ή να τραβήξει τον Ίππο αλλά θα πρέπει να έχει δώσει την αίσθηση της ελευθερίας και χαλαρότητος στο ευαίσθητο ζώο του ώστε να τον ακολουθεί αβιάστως.

      Με την ίδια υπομονή και ευγένεια διδάσκουμε στον Ίππο να μας ακολουθεί επί στροφών διευθύνσεως και ο ευφυέστατος Ίππος θα τα καταφέρει τέλεια εφ΄ όσον εμείς κατέχουμε τον τρόπο που δεν χρειάζεται παρά μόνον κόπο από πλευράς Εκπαιδευτή.

     Και όταν ο Εκπαιδευτής επιτυγχάνει στο έργο του, ο Ίππος θα ακολουθήσει τον Άνθρωπο ακόμη και χωρίς τα χέρια του τελευταίου, χωρίς καν χρεία ρυτήρος και ρυταγωγήσεως!

     Όλα τα παραπάνω δε, ακόμη και εάν ο εκ του εδάφους χειριστής είναι ένα παιδί έξι μόλις ετών, όπως και οι μικροί μαθητές μας μαθαίνουν από το πρώτο τους, κιόλας, μάθημα. Όμως, το να αναφέρεσαι στα δρώμενα, ακόμη και τα ιππικά, των εβραιοκρατούμενων Η.Π.Α. είναι σαν ακούς τον Johann Sebastian Bach να αναλύει σε φύλαρχο της Μποτσουάνα "Το καλώς συγκερασμένο κλειδοκύμβαλο" και, για τον λόγο αυτό, ας νιώσουμε υπερήφανοι ως Ευρωπαίοι και για τον Ιππικό Πολιτισμό μας ο οποίος θέτει σε προτεραιότητα σεβασμού, όπως και η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων", την ευημερία του Ίππου.

ΟΤΑΝ Η ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΦΙΜΩΝΕΙ ΤΟΥΣ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΕΣ ΤΗΣ!

 ΟΤΑΝ Η ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΦΙΜΩΝΕΙ 

ΤΟΥΣ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΕΣ ΤΗΣ!

ΣΕΒΑΣΜΟΥ ΤΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ ΕΥΠΡΕΠΕΙΑΣ, ΕΝΕΚΕΝ, 

ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΚΥΡΙΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΗΛΙΚΟΙ ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΟΥΝ!

     Η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" τηρεί τους κανόνες  ε υ π ρ ε π ε ί α ς  αλλά και της  α κ ρ ι β ο λ ο γ ί α ς, οπότε εν προκειμένω, αναφερόμενοι στο θλιβερό περιθώριο του παρα-κρατικού όσο και παραγοντίστικου "α(θ)λητισμού" μιας διεφθαρμένης δημοκρατίας, μονοδρομούμεθα να αναφερθούμε σε "Ομοσπονδίες", δηλαδή, σε "οίκους ενοχής" με κα(Ω)λομπουκωμένους "νταβατζήδες" - "παράγοντες" και κακοποιημένες όσο και, διαρκώς, κακοποιούμενες "πουτάνες" που ενώ γουστάρουν την "ατίμωση" χαριεντίζονται με παθητικά καμώματα και φιγούρες on stage. Λοιπόν, απολαύστε το βίντεο που ακολουθεί:

     Και τώρα που "εισπράξατε" τα δυσώδη λύματα του δήθεν "αθλητισμού" και των σαθρών "αθλητικών δομών" μιας δημοκρατίας η οποία σήπεται στην ...δημοκρατικότητά της δεχόμενη τα πτύελα όχι μόνον της Ευρώπης αλλά και πολλών άλλων διεθνών επικριτών, ας θυμηθούμε την σοφότατη και κάθετα αρνητική στάση των "Ελλήνων Κενταύρων" να στρουγγαριστούμε στο "α(θ)λητικό" τριμπούρδελο της γραικίας προτιμώντας να ενταχθούμε στην Διεθνή Ομοσπονδία Έφιππης Τοξοβολίας παρά τις επανειλημμένες προσκλήσεις μας από τον Σ.Ε.Γ.Α.Σ. για να ενταχθούμε στις "Ομοσπονδίες" του, προσκλήσεις περί των οποίων ήδη έχουμε αναφερθεί σε προηγούμενες αναρτήσεις μας. Βλέποντας δε την φωτογραφία των αθλητών επί του βάθρου να ...αυτοφιμώνονται αναρωτιόμαστε αν θα λειτουργούσαν "μπουρδέλα" με εκμεταλλευτές "νταβατζήδες" χωρίς να υπάρχουν  ..."πουτάνες" που αποζητούν "εργασιακό χώρο"; 

     Kαι για να μη νομίζει κανείς ότι το χάλι το χρεώνεται μόνον μία Ομοσπονδία, ας δούμε και την παρακάτω σημερινή είδηση:

     Όσο για Αθλητισμό; Ούτε καν λόγος να γίνεται σε μία δημοκρατική χώρα στην οποία ακόμη και μία στρατιωτική μονάδα (112 Π.Μ.) εμφανίζεται ως ...βοσκοτόπι για να εξαπατήσει το κράτος την Ε.Ε. προκειμένου οι "ιθύνοντες" ...ο.π.ε.κ.ε.π.έ.δες να εισπράξουν ...επιδόματα! 

      Άλλωστε, χωρίς πολλά λόγια, αλλά απλώς με μια ματιά στην καθημερινή ειδησεογραφία καταλαβαίνουμε αμέσως τι σημαίνει "Α(θ)λητισμός" σε μια δημοκρατία όπου η εκπουτάνευση μιας κοινωνίας είναι κανόνας και αποτυπώνεται με "εικόνες" όπως η παρακάτω:

ΜΕ ΔΙΟΡΑΣΗ ΕΝΑΡΓΕΣΤΑΤΗ

 ΜΕ ΔΙΟΡΑΣΗ ΕΝΑΡΓΕΣΤΑΤΗ

     Παρακάμπτοντας όλους εκείνους τους τσαρλατάνους που αναζητούν "λόγον υπάρξεως" πίσω από αγυρτείες δήθεν "παραψυχολογικών ικανοτήτων", στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων", επιμένοντας στον τεκμαρτό άξονα του ενστίκτου, αποδίδουμε μεγάλη σημασία στην ανάπτυξη αυτού του τεκμηρίου υπάρξεως και επιχειρούμε την διαρκή ανάπτυξή του μέσω του εσωτερικού "μονοπατιού" της Τοξοβολίας, αλλά και του εξωτερικού "μονοπατιού" της Ιππασίας, .

     Χωρίς να χανόμαστε στις ..."μεταφράσεις" περί του "αν" και "εφ' όσον" πρόκειται περί ..."παραψυχολογίας" ή ..."μεταψυχολογίας" ή περί κυριαρχίας του Emilio Servadio, του Max Dessoir, ή οιουδήποτε άλλου εβραιοκατασκεύαστου υποπροϊόντος δια του οποίου οι διεθνείς εγκληματίες και γενοκτόνοι της Ανθρωπότητος, σιωνιστές, επιχειρούν να εμπορευματοποιήσουν την ανθρώπινη φυσιολογία, στους "Έλληνες Κενταύρους", ανιδιοτελώς και επικεντρωμένοι στο χρέος αυτοβελτιώσεως επιμένουμε την ενδυνάμωση του ενστίκτου μας δια του Τόξου και δια του Ίππου, σταθμίζοντας απτά αποτελέσματα και όχι πτερόεσσες θεωρητικολογίες.

     Όλα, συλλήβδην, τα βερμπαλιστικά φληναφήματα περί "παραψυχολογίας", "μεταψυχολογίας", "εξω-αισθητής αντιλήψεως", "παραφυσικής", "Ψ", απορρίπτονται στον κάλαθο των αχρήστων αφού, αιώνες πριν, τόσον ο Σωκράτης όσον και ο Πλάτων τα ανέλυσαν ευστοχότατα και τα συμπεριέλαβαν στις σοφές διδασκαλίες τους, ο μεν πρώτος ως "δαιμόνιο" και "εσωτερική φωνή", ο δε δεύτερος στον "Τίμαιο" ως παράμετρο της προφητικής ικανότητος του Ανθρώπου. Διότι, ακριβώς αυτή η "εσωτερική φωνή", αυτό ακριβώς το "προ φημί" συνοψίζουν την απόληξη του ενστίκτου σε διόραση, δηλαδή, όταν η "εσωτερική φωνή", η έσωθεν ανακύπτουσα "προφητεία" διασυνδέεται με ένα εξωτερικό "κέντρο" (σύμβαμα) της συμπτωματικής πραγματικότητος χωρίς αυτή η διασύνδεση να εξηγείται εκλογικευμένα ενώ προ-λέγει (προ φημί) τα όσα πρόκειται να συμβούν.

     Έτσι, χωρίς φληναφηματικές εκλογικεύσεις και εγκαταβυθίσεις στο χάος των επιστημονικοφανών αφηγήσεων, στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων", καταγινόμενοι επί 20 συνεχή χρόνια με την πλέον επικίνδυνη μορφή (Έφιππη Τοξοβολία) της πλέον επικίνδυνης πολεμικής τέχνης (Ιππασία), βασιζόμενοι στην  δ ι ό ρ α σ ή  μας η οποία αποτελεί και το δικό μας υπερόπλο ισάξιο του βαρύτερου πυροβόλου, ένα εκηβόλο που δοκιμάσθηκε και απέδειξε την υπεροχή του σε πεδίο εξοντωτικών δοκιμασιών και ανελέητων αντιπαραθέσεων, αποφύγαμε ατυχήματα και δυστυχήματα, επ΄ αγαθώ της ασφαλούς προόδου των μαθητών μας. 

     Τα παραπάνω κι άλλα πολλά, ακούστηκαν στην τηλεφωνική "γέφυρα" μεταξύ ημών και ενός διακεκριμένου επιστήμονος, μέλους της A.I.S.M.  (Ιταλική Επιστημονική Εταιρεία Μεταψυχικής) με αντικείμενο την ανασκόπηση της εβραϊκής εμμονικής επιθετικότητος κατά της Ανθρωπότητος όπου διαπιστώσαμε ότι η συμπίπτουσα διόρασή μας, απλώς, επιβεβαιώνει ότι ο διεθνής σιωνισμός παρά τη λυσσαλέα προσπάθειά του για παγκόσμια κυριαρχία και τα ψέματα στα οποία επιμένει είναι στριμωγμένος στην στενωπό ενός σωλήνος "venturi" από τον οποίο θα εκτιναχθεί με πάταγο για να ηττηθεί!

    

Διόλου τυχαίο ότι η ίδια διόραση που απέτρεψε ο,τιδήποτε δυσάρεστο στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" ήταν αυτή που εξ αρχής μας οδήγησε ώστε να θεωρήσουμε ως ψέμα το αφήγημα των "6.000.000" και το παραμύθι της ..."σαπωνοποιήσεως", πολύ πριν ο προβεβλημένος εβραίος Gerard Menuhin μας επιβεβαιώσει!  

     Διόλου τυχαίο ότι η ίδια διόραση που βοήθησε τους μαθητές μας να προοδεύσουν υπό απόλυτην ασφάλεια σε μία τόσο επικίνδυνη εκπαίδευση ήταν αυτή που διέκρινε ότι οι αδίστακτοι εχθροί της ανθρωπότητος, οι σιωνιστές, είναι αυτοί που με απάτες, ψέματα, εκβιασμούς και χρηματισμούς αποπειρώνται την παγκόσμια επικράτησή τους, πολύ πριν η εβραία σιωνίστρια Shulamit Aloni επιβεβαιώσει "on camera" όλα όσα είχαμε, εξ αρχής, καταλάβει! 

     Διόλου τυχαίο ότι η ίδια διόραση που συμπαραστάθηκε στην καλοτυχία της Σχολής μας να ξεπεράσει επί 20 χρόνια κάθε κίνδυνο με την σιγουριά ενός υπνοβάτη ήταν αυτή που κατάλαβε εξ αρχής ότι οι πομπώδεις, προπαγανδιστικοί πανηγυρισμοί των εγκληματιών εβραίων μετά την τελευταία απρόκλητη επίθεσή τους στο Ιράν και με τον επηρμένο κομπασμό τους για την δολοφονία του αρχηγού των Ιρανών Φρουρών της Επαναστάσεως" Εσμαήλ Καανί, ήσαν ψέματα, μέχρι που είδαμε ζωντανό (βεβαίως!) τον Εσμαήλ Καανί να δίνει συνέντευξη και να αποκαλύπτεται για μια ακόμη φορά ο αιώνιος εγκληματίας εβραίος ως ψεύτης! Και θα είναι αυτή η διόραση η οποία δεν θα χρειαστεί να αναφωνήσει, σε λίγο, το "νενικήκαμεν" διότι αυτό ήδη το έχει προφητεύσει (προ φημί) και δεν θα χρειαστεί καν να πανηγυρίσει την συντριβή των ξεδιάντροπων διεθνών εβραίων εγκληματιών με τον, ήδη, καταζητούμενο πρωθυπουργό και τον αμερικάνό γκάγκστερ συνεργό!

EYΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ!

 EYΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ!

     Σήμερα 23/6/2025, ώρα 15:13 μ.μ. οι αναγνώσεις μας είναι 18.060. Δεν έχουμε να εκφράσουμε κάτι περισσότερο από τις ευγνώμονες ευχαριστίες προς τους αναγνώστες μας!

ΙΣΤΟΡΙΚΟΙ (ίσως και ...ΥΣΤΕΡΙΚΟΙ) ΕΤΕΡΟΧΡΟΝΙΣΜΟΙ κ.ά.

 ΙΣΤΟΡΙΚΟΙ (ίσως και ...ΥΣΤΕΡΙΚΟΙ) ΕΤΕΡΟΧΡΟΝΙΣΜΟΙ κ.ά.

     Οι ιστορικές αναπαραστάσεις είναι ένας τρόπος εκμαθήσεως της Ιστορίας και, ως εκ τούτου,  μία πολύ σοβαρή εκπαιδευτική παράμετρος η οποία θα πρέπει να προσεγγίζεται με την δέουσα σοβαρότητα και γνώση, λόγος για τον οποίον και οι ιστορικοί αναπαραστάτες θα πρέπει να διαθέτουν και γνώση και σοβαρότητα κάτι το οποίο, δυστυχώς, δεν φαίνεται να ισχύει πάντοτε, όπως και στην περίπτωση ενός εγχειρήματος, αγαθών μεν, προθέσεων αλλά οικτρού αποτελέσματος που επεχειρήθη, προσφάτως, στην γείτονα Ιταλία (Νάπολη) ως συνεργασία μεταξύ τοπικής "μεγαλοϊδεατικής" φιλελληνικής ομάδος και αρχαιόθρησκης ελλαδικής ομάδος.

      Χωρίς καμία διάθεση ακυρώσεως των αγαθών προθέσεων των διοργανωτών του συγκεκριμένου δρωμένου που έλαβε χώρα στην πανέμορφη Νάπολη της Ιταλίας και με ειλικρινή εκτίμηση στον "σπινθήρα" της εμπνεύσεώς τους με δεδομένη την σχέση Ελλήνων και Ιταλών όταν, μάλιστα, οι Έλληνες είμεθα ακόμη και οι ιστορικοί ονοματοθέτες των αδελφών γειτόνων μας, δεν θα μπορούσαμε να αγνοήσουμε σημαντικά λάθη που,  δυστυχώς, καταγράφηκαν από τους φακούς της ίδιας της διοργανώσεως την οποία "χρεώνουν" με ασύγγνωστους ιστορικούς ετεροχρονισμούς (ανιστορικότητα) αλλά και με απαράδεκτη προχειρότητα, όπως επισημαίνουμε εν συνεχεία:

Aνιστορικότητα

     Δυστυχώς για τους διοργανωτές αυτού του δρωμένου, απεδείχθη ότι ούτε ήξεραν, ούτε ρώτησαν τίποτε περί του αρχαίου Ελληνικού Τόξου το οποίο ενέθεσαν για λόγους εντυπωσιασμού σε έναν σκηνικό πειραματισμό, ενώ θα μπορούσαν και να ρωτήσουν και να μάθουν, καταλήγοντας στην ορθή επιλογή. 

     Έτσι, προτίμησαν να παρουσιάσουν ένα σύγχρονο αθλητικό διαιρούμενο(!) τόξο που προκαλεί θυμηδία ενώ θα μπορούσαν να παρουσιάσουν ένα αυθεντικό αρχαίο Ελληνικό Τόξο όπως θα έπρεπε.

     Οι συγκεκριμένοι διοργανωτές φαίνεται ότι αγνοούν ότι στη σημερινή Ελλάδα ένας Συνέλληνας, ο Περικλής Τελιορίδης κατάφερε μετά από δική του ιστορική μελέτη και μετά από "σιγή" αιώνων, να αναβιώσει με ακρίβεια το αρχαίο Ελληνικό Τόξο την αναβίωση του οποίου έχουν ήδη, προ πολλού, παρουσιάσει οι Ευρωπαίοι τιμώντας το έργο του.

     Κι ενώ στην Ελλάδα κάποιοι, όπως ο Περικλής Τελιορίδης, εργάζονται συνειδητά για να αναβιώσουν την Ελληνικήν Ιστορία ενώ το έργο τους αναγνωρίζεται από τους ξένους, κάποιοι άλλοι όλα τούτα τα αγνοούν κι επιμένουν να αφελληνίζουν την Ελληνικήν Ιστορία περί της οποίας κόπτονται, επικαλύπτοντάς την ( = μπασταρδεύοντάς την) με ξένες νοθεύσεις! Τι κρίμα! 

     Λες και εάν ρωτούσαν και εάν δεν ζητούσαν υποστήριξη, δεν θα τους δίδονταν... 

     Όμως, το σαράκι του γραικυλισμού ευδοκιμεί και στις δήθεν ..."ελληνικότερες" των προθέσεων, πάντοτε με ολέθρια αποτελέσματα.  

     Πέραν, όμως, αυτού, απαράδεκτες από πλευράς ιστορικότητος, ήσαν και οι εμφανίσεις των συντελεστών του δρωμένου τους οποίους ο φακός της διοργανώσεως κατέλαβε ψοφοδεείς (απουσία σκηνοθετικής προετοιμασίας), με μίνι φρεσκοσιδερωμένες ...φούστες και φανελάκια ..."T-shirt" και με εντελώς ανιστόρητα ...'ξώφτερνα σανταλάκια ...παντοφλέ! Ήμαρτον!...ούτε σε πασαρέλα του Λάκη Γαβαλά!

     ...Ήμαρτον καλοί μας Συνέλληνες, ούτε σκηνοθέτης, ούτε σκηνογράφος, ούτε ενδυματολόγος! Την "παράσταση" τι την θέλατε όταν, μάλιστα, ανάλογα αποτελέσματα των γειτόνων Σκοπιανών τα σαρκάζουμε μέχρι ...κλαυσιγέλωτος; Και ας μη θίξουμε και την εντελώς αμήχανη "χορογραφία" με την παραπαίουσα κυρία "τοξότρια" η οποία έδειχνε ότι πάσχιζε να ροκανίσει τον ...χρόνο! Ούτε και χορογράφος, λοιπόν...! 

Προχειρότητα

     Όπως προαναφέραμε, σκοπός μας δεν είναι η αποδόμηση μιας ωραίας, κατ΄ αρχήν, ιδέας, μιας γόνιμης εμπνεύσεως αλλά  η επισήμανση αστοχιών προς μελλοντικήν αποφυγή. Έτσι, εν προκειμένω δεν θα επεκταθούμε σε μία λεπτομερή αναφορά στιγμάτων προχειρότητος αλλά, ενδεικτικώς, θα αναφερθούμε σε μία χαρακτηριστική φωτογραφία η οποία δημοσιεύεται στο επίσημο λεύκωμα του δρωμένου και από το οποίο την αντλήσαμε. Ας την δούμε:

     Δυστυχώς, μια τέτοια φωτογραφία θα έπρεπε να είχε "καταπνιγεί" στη λεκάνη της ναπολιτάνικης ...μπουγάδας και όχι να αναρτηθεί μαζύ με τα οπίσθια της ευρυπρώκτου πλύστρας της οποίας φαίνεται και ο ιμάντας του στηθοδέσμου... Είναι υπόθεση ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ(!) αγαπητοί Συνέλληνες η "εικόνα" του έργου μας και επ΄ αυτού οι Έλληνες αποδίδουμε μεγάλη σημασία, αυτοσεβασμού ένεκεν και όχι φοβούμενοι την κριτική τρίτων και, εάν αυτό το στοιχειώδες δεν το έχουμε εννοήσει, πόρρω απέχουμε από κάθε, μα κάθε(!), "ελληνικότητα"!

ΤΡΙΗΜΕΡΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΗ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ 7, 8 & 9 Ιουνίου 2025

 ΤΡΙΗΜΕΡΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

 ΣΤΗ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ

 7, 8 & 9 Ιουνίου 2025

 

Η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" παραμένει πιστή στον βασικό κανόνα των Πολεμικών Τεχνών που υποδεικνύει ανιδιοτέλεια και αποφυγή κάθε ανταγωνισμού με την επικέντρωση στο καθήκον της ασκήσεως και μόνον. Έτσι, ενθαρρύνουμε τους μαθητές μας να έρχονται σε επαφή και με την διδασκαλία άλλων εγκρίτων Δασκάλων ώστε, με την σύγκριση, να βελτιώνουν την εμπειρία τους και να προάγουν την Πολεμική Τέχνη η οποία αποτελεί και το αντικείμενό μας. Και την φορά αυτή, ο Κωνσταντίνος μας, βρέθηκε στην Βουλγαρία, σε μια καταπράσινη και φυσική χώρα, όπου στην Школа " Мадарски конник" Equestrian Martial Arts School 'Madara horseman'  του διακεκριμένου Δασκάλου Dimitar Trukanov απόλαυσε ένα εκπαιδευτικό τριήμερο σε ένα ιδανικό περιβάλλον, εν συνεχεία δε, μας περιγράφει τις εντυπώσεις του.

     Μένοντας σταθερά προσηλωμένοι στον στόχο μας, αξιοποιήσαμε την τριήμερη αργία και τον ευνοϊκό καιρό για να συνεχίσουμε την εντρύφησή μας στη μέθοδο έφιππης τοξοβολίας του Ντιμιτάρ Τρουκάνοβ, στη γειτονική Βουλγαρία. Το ιππευτήριο, όπως και οι εγκαταστάσεις των στάβλων του εκπαιδευτή, βρίσκονται σε ένα γαλήνιο θέρετρο κοντά στο Malo Buchino — ένα χωριό σκαρφαλωμένο στα δυτικά της Σόφιας.

     Ο τόπος, αν και ακόμη υπό διαμόρφωση, αποπνέει μια απλότητα και ομορφιά που μαρτυρούν την αγάπη όσων εργάζονται εκεί. Μια τεχνητή λίμνη φιλοξενεί γύρω της πλήθος πουλιών και φυτών· ο ιδανικός προορισμός για οικογένειες, παρέες ή μοναχικούς ψαράδες που αναζητούν απόδραση από τον αστικό θόρυβο. Κι όμως, αυτή η ειδυλλιακή εικόνα μας έμεινε σχεδόν ανέγγιχτη — οι ώρες μας ήταν αφιερωμένες ως τις πρώτες μεσημεριανές στην αυστηρή και απαιτητική εκπαίδευση του ιππευτηρίου.

     Η καθημερινή ρουτίνα περιελάμβανε περίπου δύο ώρες τοξοβολίας και μία ώρα ιππασίας. Ο ασκούμενος είχε την τύχη όχι μόνο να εργαστεί κάτω από την καθοδήγηση του δασκάλου, αλλά και να γνωρίσει ντόπιους έφιππους τοξότες — να τους παρατηρήσει, να ανταλλάξει ιδέες, να εμπνευστεί και να εξελιχθεί μέσα από τις προσπάθειές τους.

     Όπως σε κάθε σωστή αρχή, έτσι και εδώ η προπόνηση ξεκινούσε με επιμελές ζέσταμα: λάστιχα, διατάσεις και δόρυ, για να ξυπνήσει το σώμα και να θωρακιστεί απέναντι σε τραυματισμούς.

     Η τοξοβολία επικεντρώθηκε στη λεπτομέρεια — στη στάση του σώματος και την ευθυγράμμιση του τόξου, με τον δάσκαλο να παρακολουθεί προσεκτικά και να διορθώνει υπομονετικά κάθε απόπειρα του μαθητή.

     Η εκπαίδευση με τον ίππο, αυτή τη φορά, ξεπέρασε σε ένταση και πολυπλοκότητα κάθε προηγούμενη εμπειρία. Για τρεις συνεχόμενες ημέρες, ο ασκούμενος κλήθηκε να εκτελέσει μια σειρά ασκήσεων που απαιτούσαν όχι μόνο σωματική δύναμη αλλά και πνευματική εγρήγορση και αρμονία — με τελικό σκοπό την καλλιέργεια φυσικής ισορροπίας και αντανακλαστικής συνεργασίας με το άλογο. Συγκεκριμένα:

     Οι πρώτες ασκήσεις περιελάμβαναν διατάσεις των χεριών, με τα χέρια υψωμένα και ενωμένα πάνω από το κεφάλι, ή τεντωμένα στο ύψος των ώμων, ενώ το άλογο κινείτο χωρίς χρήση ηνιών. Σταδιακά προστέθηκαν ασκήσεις με δόρυ, λάστιχα, και τέλος με τόξο και βέλη — κάθε βήμα απαιτούσε μεγαλύτερη ισορροπία και συγκέντρωση. Ακολούθησαν ασκήσεις με στροφή του κορμού και τεντωμένα χέρια δεξιά και αριστερά στη βάση της λεκάνης — ώστε το βλέμμα και η αντίληψη να εκπαιδευτούν σε όλους τους άξονες του χώρου, μπροστά, πλάγια και πίσω, σε απόλυτη συνάρτηση με τη φορά του αλόγου.

     Μία από τις πλέον απαιτητικές σωματικά ασκήσεις περιλάμβανε τη χρήση kettlebell. Ο ασκούμενος έπρεπε να το συγκρατεί με τα δύο χέρια στο ύψος του μετώπου, ακίνητο, ενώ το άλογο κινούταν. Σκοπός: η ενίσχυση της ισορροπίας, της συγκέντρωσης και της πειθαρχίας πάνω στο τετράποδο που δεν χαρίζει σταθερότητα, αλλά την απαιτεί.

     Η πιο διανοητική, σύνθετη και τελικά αποκαλυπτική άσκηση πραγματοποιήθηκε με τη χρήση δύο μικρών σφαιριδίων αντισφαίρισης. Ο ασκούμενος κρατούσε ένα σφαιρίδιο σε κάθε παλάμη, ενώ το άλογο κινούνταν με σταθερό βήμα. Ο στόχος ήταν διπλός: αφενός να διατηρηθεί η ισορροπία επάνω στον ίππο χωρίς να στηρίζεται στα ηνία ή να απασχολείται με την πορεία του ζώου, και αφετέρου να επιτευχθεί ταυτόχρονα χειρισμός λεπτού συντονισμού και συγκέντρωσης. Τα σφαιρίδια πετιούνταν εναλλάξ στον αέρα, κάθε ένα σε ευθύ άξονα μόλις λίγων εκατοστών, και επανασυλλαμβάνονταν πριν πέσουν. Το ιδιαίτερο αυτής της άσκησης ήταν ότι δεν περιοριζόταν στην κίνηση προς τα εμπρός — αλλά απαιτούσε από τον ασκούμενο να εκτελεί τις ρίψεις και προς τις τρεις κατευθύνσεις: μπροστά, πλάγια και πίσω, σε σχέση με την κίνηση του αλόγου. Έτσι ενισχύονταν όχι μόνο ο συντονισμός και η ταχύτητα αντίδρασης, αλλά και η περιφερειακή αντίληψη και η σφαιρική στόχευση — απαραίτητες δεξιότητες για έναν έφιππο τοξότη που πρέπει να μπορεί να ρίχνει βέλη προς κάθε κατεύθυνση χωρίς να διαταράσσει την ισορροπία του.

     Η καθημερινή δοκιμασία έκλεινε με λίγες στοχευμένες βολές με τόξο. Λίγες, αλλά ουσιαστικές· αρκετές για να επισφραγίσουν το πέρασμα από την κούραση στη συνείδηση της εξέλιξης.

     Τέλος, ο δάσκαλος έδινε ιδιαίτερη έμφαση στην ορθή στάση του σώματος κατά την αφίππευση — μια λεπτομέρεια που, όσο κι αν μοιάζει δευτερεύουσα, αποτελεί κομμάτι της συνολικής αρμονίας και του σεβασμού απέναντι στο άλογο.

     Μετά το τέλος κάθε προπονητικής ημέρας, ο ασκούμενος είχε την τιμή και τη χαρά να συνοδεύει τον δάσκαλο και τα άλογα στους στάβλους, να περπατά πλάι τους προς τα λιβάδια όπου βοσκούσαν, έπαιζαν και ξεκουράζονταν. Ήταν στιγμές απλές, σχεδόν τελετουργικές — ένα αντίβαρο στην ένταση της εκπαίδευσης, ένας σιωπηλός διάλογος ανάμεσα στον άνθρωπο και το ζώο, που μοιράζονταν πλέον κάτι παραπάνω από ένα μάθημα: ένα μονοπάτι.

Dimitar Trukanov

Η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" ευχαριστεί θερμά τον έγκριτο Εκπαιδευτή κ. Dimitar Trukanov για την εξαιρετική εκπαίδευση του μαθητή μας αλλά και για την ιδιαίτερη φιλοξενία του η οποία εκφράζει και τον, κοινό, θρακιώτικο Πολιτισμό του οποίου μετέχει ο Βούλγαρος Εκπαιδευτής. Η "μεγάλη γη" Θράκη και οι πολεμικές παραδόσεις της, ανεξαρτήτως εάν παραβλέπονται, δυστυχώς, στη σημερινή Ελλάδα, τιμώνται ιδιαιτέρως στην γείτονα Βουλγαρία όπου ο Θράκας πολεμιστής Ιππέας θεωρείται πρότυπο ηρωισμού και, όπως όλη η τοπική αρχαιολογία, αναδεικνύεται από ένα κράτος με συνείδηση της καταγωγής και της Ιστορίας του, κάτι το οποίο εκτιμά ιδιαιτέρως και ο Ιδρυτής της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" γεννημένος κι αυτός στη Θράκη.