ΔΥΟ ΑΝΤΙΤΙΘΕΜΕΝΑ ΠΡΟΦΙΛ

 ΔΥΟ ΑΝΤΙΤΙΘΕΜΕΝΑ ΠΡΟΦΙΛ

ΤΟ ΠΡΟΦΙΛ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ ΤΗΣ ΔΥΣΕΩΣ

     Τον Έλληνα Στρατιώτη της Δύσεως τον περιγράφει αδρά ο "χρωστήρας" του εθνικού μας Ιστορικού Κωνσταντίνου Σάθα στο ομότιτλο έργο του. Ανιδιοτελέστατος, αυτόθυτος, μαχητικότατος, ευθύς όσο και άτεγκτος, μη αναμειγνυόμενος σε ο,τιδήποτε ποταπό ("πολιτική", οργανώσεις, ίντριγκες, εθνοκαπηλίες κλπ κλπ) μοναχικός και αυταρκέστατος! Αυτός που, χωρίς κορυβαντισμούς, επιτυγχάνει την πρώτη επαναστατική απελευθέρωση εθνικού εδάφους τον ιη' αιώνα και δεν το διατυμπανίζει ακόμη κι όταν οι, μεταγενεστέρως, επελθόντες οικειοποιούνται θρασύτατα το μοναδικό απελευθερωτικό του επίτευγμα και, τσιφλικοποιώντας το, μιλούν περί "επαναστάσεως" έναν αιώνα  μ ε τ ά, τον ιθ' αιώνα!  

ΤΟ ΠΡΟΦΙΛ ΤΟΥ ΕΧΘΡΟΥ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ ΤΗΣ ΔΥΣΕΩΣ

     Δεν υπάρχει μεγαλύτερος αρνησίπατρης της Ελλάδος από ένα μέρος των ίδιων των ψευδο-"εθνικιστών" της οι οποίοι, ενώ εμφανίζονται ως διαπρύσιοι "ελληνοπατριώτες" δεν χάνουν ευκαιρία να μεθοδεύουν μια συστηματική αποδόμηση του Ελληνισμού ακόμη και κρυπτόμενοι πίσω από αυτόν. 

     Ο Χρήστος Αν. Ζουλιάτης - Βασιλείου  (1862 - 1937), λοιπόν, με το ψευδώνυμο "Χρήστος Χρηστοβασίλης" (είχε κι άλλα, διάφορα...) επιδίδεται σε μια συστηματική παραχάραξη της ιστορικής αλήθειας αποβλακώνοντας έναν ήδη απαίδευτο βαλκανικό λαό με μύριες όσες προσμίξεις που προσπαθεί, στα τέλη του 19ου αιώνος και στο πρώτο μισό του 20ού, να ανακάμψει από τον οθωμανικό ζυγό και να διαμορφώσει την εθνική του ταυτότητα. Αυτός, λοιπόν, ο μεγαλοαστός της εποχής του, οχυρωμένος πίσω από την τουρκική υπηκοότητα και, φυσικά, την υποταγή του στην ανθελληνική φαναριώτικη εκκλησία, αναμασά την πομφολυγούσα περί "Βυζαντίου" παρελκυστική "ρητορική", μιλά για Ενετική ..."Δημοκρατία", δείχνει εντελώς απληροφόρητος περί Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και θεωρεί ότι στις 29 Μαίου 1453 κατέρρευσε η ...Ελληνική Αυτοκρατορία(!) και, γενικώς, επιδίδεται στις γνωστές συρμώδεις κορωνίδες περί "Αγια-Σοφιάς", "ανακτήσεως Κωνσταντινουπόλεως" και λοιπών μεγαλοϊδεατικών ανοησιών που μεθοδεύουν την προσήλωση του βλέμματος των βλακών στην εκείθεν του Αιγαίου "Βασιλεύουσα" ενώ χάνουν την εντεύθεν του Αιγαίου ...πρωτεύουσα των Αθηνών. 

     Ο παμπόνηρος τούρκος υπήκοος Χρήστος Χρηστοβασίλης τον οποίο, μάλιστα η ελληνική ...εθνικιστική(!) εγκυκλοπαιδεία "Μetapedia" θεωρεί και ως "εθνικιστή", δεν παρέμεινε ένας απλώς γραφικός της εποχής του καλοπερνώντας πρωτοκλασάτα στην "τάξη" του,, εάν δεν κατέληγε ως ένας από τους πλέον ειδεχθείς πλαστογράφους προσώπων και γεγονότων της νεότερης ελληνικής ιστορίας, ωθούμενος από τον διαστροφικό φαναριωτισμό του με αποτέλεσμα να ομολογήσει ότι "σερβίρισε" τα εθνικά μας άσματα κατά την δική του, υποκειμενική "κοπτορραπτική" ασεβώντας απέναντι στην ιστορικήν αλήθεια στην οποία, το καθένα, αναφέρεται. Καταδικασμένος σε θάνατο από τους Τούρκους, εν τούτοις, ταξιδεύει ανενόχλητος κι εγκαθίσταται(!) στην ...Κωνσταντινούπολη και στην ...Σμύρνη όπου, μάλιστα, επεχείρησε να αγοράσει και περιουσία! Ο ίδιος, χρησιμοποιείται από τον Πασά(!) των Τρικάλων ως έμπιστος, προσωπικός, διερμηνέας του! Ανεμείχθη στη δημοσιογραφία υπό διάφορες "σημαίες" ...ευκαιρίας, στην πολιτική ως φιλομοναρχικός και σε διάφορες οργανώσεις με εθνικό πρόσημο από τις οποίες και απεχώρησε ακόμη και με δραματικές διαφωνίες ("Ελληνισμός" του Νεοκλέους Καζάζη)  Παραλλήλως, υμνεί στο έργο του τους ...Εβραίους(!) και υπήρξε από τους πρώτους που πανηγυρίζει προσδοκώντας την ίδρυση του κράτους του ...Ισραήλ(!) αποκαλώντας τους Εβραίους ..."περιούσιο λαό"(!):

«Στην δημιουργία εθνικής εστίας του περιούσιου λαού του Ισραήλ»

«{....} Αλλ’ ύστερα από είκοσι αιώνων αδικία,

Κι’ απ’ την Ευρώπη έλλειψη κάθε δικαιοσύνης

Προς τον λαόν του Ισραήλ, τώρα η διπλωματία

Η ένδοξη και κραταιά της Χριστιανοσύνης

Είδε το μέγα Αδίκημα, το στίγμα των αιώνων,

Και στη Σιών τον θρόνο της στήνει η Ελευθερία!

Κι έτσι ο παρών Χριστιανισμός έχει ήδη καταργήσει

Ό,τι ο παλιός Χριστιανισμός είχε δημιουργήσει.

 

Ήρθεν η μέρα η ποθητή, Εβραίοι, να χαρήτε,

Κι’ απ’ τη μεγάλη σας χαρά η Γη ας αντηχήσει!

Δεν είστε πλιά εξόριστοι σ’ Ανατολή και Δύση!

Της Παλιγγενεσίας σας ανέτειλεν η μέρα,

Η μέρα η περιπόθητη η χρυσoνειρεμένη.

Η εθνική Σημαία σας χορεύει στον αέρα,

Και η ένδοξη πατρίδα σας είναι ελευθερωμένη!

Άνοιξε, γη του Ισραήλ, την ιερή αγκαλιά σου

Και ελεύθερη αγκάλιασε τα ελεύθερα παιδιά σου!».

(1920)

     Τέλος, γύρω απ΄ αυτή την μοιραία "περσόνα" συμβαίνουν περίεργοι, α δ ι κ α ι ο λ ό γ η τ ο ι(!) και σ ω ρ η δ ό ν, θ ά ν α τ ο ι συζύγου και π α ι δ ι ώ ν, ενώ βεβαίως είναι και ...τέκτων(!) 33ου, μάλιστα, βαθμού στην στοά "Δωδώνη", με άριστες σχέσεις με τη δικτατορία της "4ηςΑυγούστου" (στην κηδεία του παρέστη και ο υπουργός ασφαλείας του βασιλομεταξικού καθεστώτος Κ. Μανιαδάκης) και, κατά την διάρκειά της (1937) παρασημοφορημένος με τον χρυσό Σταυρό του Βασιλέως Γεωργίου Α'!   

     Aλλά προς "τι;" η αναφορά στον Χρήστο Χρηστοβασίλη και τα "Εθνικά Άσματά" του; Προς "τι;" η αναφορά σε έναν ακόμη "βολεμένο" που "επιστρατεύθηκε" να προσυπογράψει ένα "συγχωροχάρτι" για μιαν αμαρτωλή εκκλησία η οποία στραγγάλισε έναν Ρήγα στο κάστρο Καλεμεγκντάν, που αφόρισε τους επαναστάτες και καθ΄ όλη την "πορεία" της βανδάλισε τον Ελληνισμό; Διότι, o Xρήστος Χρηστοβασίλης είναι ενδεικτική "φυσιογνωμία" που εκπροσωπεί τους γραικύλους ως έναν μεταλλαγμένο όχλο που, ολίγον σαν πατριώτες, ολίγον σαν φιλο- και αντι- μοναρχικοί και σαν διαχρονικώς υποβλέποντες "νυκοκυραίοι κυρ-Παντελήδες", πολύ εβραιολάγνοι κι άλλο τόσο αρχιμασόναροι, μετάλλαξαν τον "Έλληνα" σε "ρωμιό" και διεμόρφωσαν τον νεογραικύλικο ραγιαδισμό ως κανόνα κοινωνίας, επιβεβαιώνοντας τον Φαλμεράιερ και  κρατώντας ολόκληρη την Ελλάδα υποχείρια των εκμεταλλευτών της! Με λίγα λόγια, ο Χρήστος Χρηστοβασίλης ήταν ο κανόνας του ανθρωποειδούς μορφώματος που πολέμησαν οι Έλληνες Στρατιώτες της Δύσεως στην ιερή προσπάθειά τους να ανιδρύσουν Πατρίδα! 

ΕΠΙ ΕΡΕΙΠΙΩΝ

ΕΠΙ ΕΡΕΙΠΙΩΝ

     To 1959 η Γερμανία περιμάζευε τα πτώματα αμάχων και τα συντρίμμια των πόλεών της που είχαν βομβαρδισθεί απάνθρωπα από τους ατιμώρητους "συμμάχους"! Τα τεκμήρια των εγκλημάτων των "συμμάχων" ήσαν ακόμη εμφανέστατα σε πολλές Γερμανικές πόλεις όπως στη Δρέσδη και στο Αμβούργο όπου, σ΄ αυτό το βόρειο λιμάνι, οι δολοφονημένοι άμαχοι και τα ερείπια των αεροπορικών βομβαρδισμών με τον κωδικό "Gomorrha" που έπληξαν ολόκληρη την πόλη, κατέκλυζαν τα απέραντα νεκροταφεία, όπως το Ohlsdorf και την περιοχή της Hansa!

     Το βομβαρδισμένο κωδωνοστάσιο του ναού του Αγίου Νικολάου που χρησιμοποιήθηκε από τους δολοφόνους αμάχων ως "η καρδιά του στόχου" για τις βόμβες τους, σηματοδοτεί μέχρι σήμερα το ατιμώρητο έγκλημα αυτών που τόλμησαν να στήσουν την παρωδία της Νυρεμβέργης για να "ρεφάρουν" την ασύγγνωστην ενοχή τους για πράξεις καθοσιώσεως κατά της Ανθρωπότητος... Κι όμως...

     Κι όμως, επ΄ αυτών των ερειπίων του, το μεταπολεμικό Αμβούργο αποδεικνύει εαυτόν ως τον πραγματικό νικητή της κοσμοϊστορικής αναμετρήσεως και, συνεχίζοντας αδιάπτωτα την κυριαρχία της Γερμανίας στο ευρωπαϊκό πολιτιστικό "γίγνεσθαι" παρουσιάζει στην ιστορική Laeiszhalle την "θεϊκή" Μαρία Κάλλας σε ένα ρεπερτόριο με άριες υπό την διεύθυνση του Nicola Rescigno και με ακροατήριο αυτούς που υπέφεραν βαθιά από την ...απώλεια των δολοφονημένων οικείων τους! Ένας πραγματικός θρίαμβος της ζωής επί των ερειπίων που αφήνουν πίσω τους οι ηλίθιοι της ιμπεριαλιστικής ανοησίας!

     Κι αν αναρωτηθεί κανείς "τι" σχέση έχουν όλα τούτα σε ένα Ιστολόγιο, όπως αυτό των "Ελλήνων Κενταύρων" και με την Έφιππη Τοξοβολία, αυτός θα πρέπει να αναρωτηθεί "τι" σχέση έχει με εμάς και με έφιππη πολεμική τέχνη που προάγουμε... Διότι δεν έχει καταλάβει τον κοινό παρονομαστή της συνεισφοράς προς τον Πολιτισμό ακόμη και επί των ερειπίων του ως επιβεβλημένου καθήκοντος παντός νουνεχούς!

Η "ΜΑΓΕΙΑ" ΤΗΣ ΕΦΙΠΠΗΣ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑΣ

Η "ΜΑΓΕΙΑ" ΤΗΣ ΕΦΙΠΠΗΣ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑΣ

     Η συστηματική διοργάνωση μιας σοβαρής παραγωγής ταινίας μεγάλου μήκους είναι σίγουρο ότι αποτελεί ένα πολυπρισματικό μάθημα πολυειδών γνώσεων για όποιον την επιχειρεί και η όλη διαδικασία παραπέμπει σε μια διαρκή σύζευξη όλων των αισθήσεών του προς την τελική δημιουργία. Αυτό ακριβώς που συμβαίνει και κατά την άσκηση μιας πολεμικής τέχνης όπου όλες οι αισθήσεις συναρμόζονται προς επίτευξη του τελικού πλήγματος, βεβαίως δε, όπως ακριβώς συμβαίνει και στην Έφιππη Τοξοβολία όπου ο Εφιπποτοξότης εναρμονίζει όλες τις αισθήσεις του πριν απελευθερώσει την χορδή του Τόξου του ενώ βρίσκεται στην φάση απογειώσεως ενός καλπαστικού διασκελισμού.

     Πολύ ωραίες προσπάθειες, γύρω μας, εντυπωσιακότατες θα λέγαμε, με επίκεντρο την πρακτική της Έφιππης Τοξοβολίας, με συναρπαστικές εικόνες Εφιπποτοξοτών εν δράσει σε αγωνιστικές διαδρομές και διεθνή "events", με λαμπρούς πρωταθλητές που διδάσκουν με τις τεχνικές τους την εφιπποτοξοτική "μαγεία" που αναδεικνύεται μέσα από τον κονιορτό του καλπασμού όταν το βέλος εγκαταλείπει το Τόξο... Όμως, πόσοι έχουν αναρωτηθεί εάν η ίδια εφιπποτοξοτική "μαγεία" μπορεί να εντοπισθεί σε όλες τις εκφάνσεις μιας αρμονικής καθημερινότητος από κάποιον που κατάφερε να διδαχθεί πραγματικά από την Έφιππη Τοξοβολία και να την κάνει βίωμα ζωής;

     Μια πολεμική τέχνη δεν μπορεί να συνιστά "απασχόληση ελευθέρων ωρών" σε έναν συγκεκριμένο χώρο προγραμματικής ασκήσεως κάποιου που θέλει να "ξεφύγει" από μία μίζερη πραγματικότητα διότι κάτι τέτοιο μοιάζει με μία απελπισμένη διάθεση αναμορφώσεως ενός τσαλακωμένου παρουσιαστικού με την πρόσκαιρη ένδυση ενός καλοσιδερωμένου υποκαμίσου. Αντιθέτως, μια πολεμική τέχνη είναι το καλοβαλμένο περίβλημα μιας διευθετημένης υπάρξεως η οποία, απλώς, ενδύεται το ανάλογον και το ευάρμοστον αυτής της ιδίας. Και το "ζήτημα" είναι, βεβαίως, εσωτερικό και όχι εξωτερικό!

     Όλα τούτα είναι σημαντικά να τα κατέχουμε όσοι αφιερωθήκαμε σε μία πολεμική τέχνη και, πολύ περισσότερο, όσοι είχαμε το προνόμιο να εμβαθύνουμε στην Έφιππη Τοξοβολία υιοθετώντας την ως τρόπο ζωής, ως διαρκές βαθμονόμιον  ε α υ τ ώ ν  και όχι ως πρόσκαιρο βαθμολόγιο ανταγωνιστικότητος με τους άλλους. Και αυτό είναι και το πνεύμα της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων".

και, ΟΙ ΣΥΚΟΦΑΝΤΕΣ ΜΑΣ!

και, ΟΙ ΣΥΚΟΦΑΝΤΕΣ ΜΑΣ!

Ηλίας Φραγκούλης, ο συκοφάντης μας ...επ' αυτοφώρω!

     Mε το επαχθές όσο και βαρύ "φορτίο στη πλάτη" του, ο αντιφασισμός καταγράφεται, διαχρονικά, ως βαρύτατη ψυχο-διανοητική διαταραχή και αφήνει πίσω του ένα στίγμα εγκλήματος που καταλήγει σε αμέτρητες δ ο λ ο φ ο ν ί ε ς   φ υ σ ι κ ώ ν   π ρ ο σ ώ π ω ν  ή, όπου δεν τα καταφέρνει, σε  δ ο λ ο φ ο ν ί ε ς   χ α ρ α κ τ ή ρ ω ν!

H δολοφονημένη από τους αντιφασίστες Ελένη Παπαδάκη.

     Από την δολοφονία της κορυφαίας Ελληνίδος τραγωδού Ελένης Παπαδάκη μέχρι σήμερα, οι ντόπιοι αντιφασίστες υποχρεώνουν την Ιστορία να τους καταγράψει ως την "επιτομή" του εγκλήματος, βάφοντας τα χέρια τους στο αίμα των αμέτρητων θυμάτων τους που αφήνουν πίσω τους, από τα Διϋλιστήρια της Ούλεν, την Πηγάδα του Μελιγαλά, την Στιμάγκα, τον Φενεό, το Αγιονόρι, την 17Ν, την "Marfin", τους Φουντούλη-Καπελώνη και ...ων ουκ έστι αριθμός!

Ο δολοφονημένος από τους αντιφασίστες Θάνος Αξαρλιάν.

     Και αποθρασυμένοι από το αντάλλαγμα της ατιμωρησίας που τους προσέφερε ο μητραλοίας Κωνσταντίνος Καραμανλής για να τους εργαλειοποιήσει ως δεκανίκια της εξουσιατικής του κυριαρχίας, οι αντιφασίστες συνέπηξαν αγέλη θρασύδειλων υαινών επάνω στο πτώμα του δολοφονημένου Θάνου Αξαρλιάν νομίζοντας ότι μπορούν να υποδυθούν και ρόλο "κήνσορος ηθικής", αυτοί οι κορυφαίοι δωσίλογοι εγκλημάτων καθοσιώσεως! 

Με κοινό διαστροφικό "υπόστρωμα"! 

       Συμπορευόμενος με το όλο "σκηνικό" και κάποιος Ηλίας Φραγκούλης, ο οποίος επιμένει στην δολοφονία χαρακτήρων δια της κατασυκοφαντήσεως και της επικλήσεως ξεδιάντροπων ψευδών, ενώ δηλώνει ..."κριτικός κινηματογράφου", τεκμηριώνοντας την πλήρη διάστασή του με την όποια Τέχνη η οποία προϋποθέτει, τουλάχιστον, ευγένεια ψυχής την οποία προδήλως στερείται ο εν λόγω οικτρός συκοφάντης. Και, οικτρός συκοφάντης, γιατί;

     Διότι ο Ηλίας Φραγκούλης εν γνώσει της αναληθείας του λιβελλογραφήματός του με εμφανίζει ως δράστη εγκλημάτων(!) τα οποία ο υ δ έ π ο τ ε  δ ι έ π ρ α ξ α, ο υ δ έ π ο τ ε  κ α τ α δ ι κ ά σ θ η κ α γι αυτά και ο υ δ έ π ο τ ε  και  καθ΄ ο ι ο ν δ ή π ο τ ε  τ ρ ό π ο ν  ε ν ε π λ ά κ η ν  στην διάπραξή τους. Συγκεκριμένα, οι κοινός συκοφάντης Ηλίας Φραγκούλης  με εμφανίζει, δι αναρτήσεώς του στο προσωπικό του ιστολόγιο "Free Cinema", ως δράστη των βομβισμών στους κινηματογράφους "ΡΕΞ" και "ΕΛΛΗ" με τις οποίες πράξεις ο υ δ ε μ ί α  σ χ έ σ η  είχα, ο υ δ έ π ο τ ε  κ α τ η γ ο ρ ή θ η κ α  γι αυτές και, βεβαίως, ο υ δ έ π ο τ ε  κ α τ α δ ι κ ά σ θ η κ α  γι αυτές! Και ο οικτρός συκοφάντης Ηλίας Φραγκούλης γνωρίζει πολύ καλά, όπως το γνωρίζουν όλοι, ότι για τους βομβισμούς στους κινηματογράφους "ΡΕΞ" και "ΕΛΛΗ" κατεδικάσθησαν τελεσιδίκως και αμετακλήτως οι Απόστολος Πρωτοπαππάς και Νικόλαος Παναγόπουλος, μέλη του ακροδεξιού μορφώματος "Ο.Ε.Α."  (Οργάνωση Εθνικής Αποκατάστασης) με αρχηγούς τους επίσης καταδικασμένους τελεσιδίκως και αμετακλήτως, ιατρό-γυναικολόγο Ιωάννη Κουρκουλάκο και λοχαγό Χρήστο Τζαβέλλα. Σημειωτέον ότι η "Ο.Ε.Α." ήταν προβοκατόρικο κατασκεύασμα του νεοδημοκράτη στρατηγού Νικολάου Γρυλλάκη ο οποίος δια της τρομοκρατίας επεχείρησε να δημιουργήσει "αντιχουντικές" και "αντιφασιστικές" εντυπώσεις, ενισχύοντας την εξουσιαστικότητα της "Νέας Δημοκρατίας" και, άξιο καμιάς απορίας, ότι στο κοινό παιγνίδι της εξαπατήσεως και χειραγωγήσεως του δημοκρατικού όχλου, εν προκειμένω, ο Ηλίας Φραγκούλης παραχαράσσοντας την αλήθεια των βομβισμών των κινηματογράφων "ΡΕΞ" και "ΕΛΛΗ" ...συνεταιρίζεται με τον πλέον σκοτεινό οργανωτή τρομοκρατίας στην μεταπολιτευτική Ελλάδα, τον πασίγνωστο στρατηγό της μητσοτακικής(!) κλίκας Νίκο Γρυλλάκη! Βεβαίως δε, ο Ηλίας Φραγκούλης, εκ του πονηρού, επιχειρεί να με συκοφαντήσει όχι ευθέως αλλά με την ανάρτηση, δήθεν, ...σχολίου "επισκέπτη" του υπογράφοντος ως "βλαχάκι (το)", όταν μετράμε στην ανάρτηση μόνον 4 "like" επί τρία χρόνια (!) στοιχείο που μαρτυρά την επισκεψιμότητα του εν λόγω "ιστολογίου", την "απήχησή" του και βεβαίως και τις πιθανότητες ...σχολιασμού εκ τρίτων και με όλα αυτά, χωρίς ο διαχειριστής του ιστολογίου Ηλίας Φραγκούλης να απαλλάσσεται της ποινικής ευθύνης για συκοφαντική δυσφήμιση! Και ιδού το, εξ ολοκλήρου ψευδές και συκοφαντικό επίδικο σχόλιο:

     Και το παραπάνω "σχόλιο" δεν είναι απλώς ψευδές και συκοφαντικό, αλλά και διασκεδαστικό, ως προοριζόμενο δι΄ ηλιθίους αναγνώστες αφού ο συντάκτης του αγνοεί πρωτίστως τον συκοφαντούμενο ο οποίος δεν λέγεται "Αλέξανδρος" αλλά ...Αριστοτέλης! Και όταν αγνοείς την ταυτότητα του κρινομένου μάλλον είσαι άκριτος "κριτικός" που θα πρέπει να παραδοθείς στην κοινή κρίση και εμπτυσμό, διότι, απλώς, δείχνεις έλλειψη στοιχειώδους σοβαρότητος! Αλλά ο επί 30ετία εργασθείς ως κ ρ ι τ ι κ ό ς  Λυρικού Θεάτρου Aριστοτέλης και όχι ...Αλέξανδρος, συκοφαντούμενος, περιορίζεται να καγχάσει για κάποιους αυτοπροσδιοριζόμενους ως ..."κριτικούς" προκειμένου, δια της ακρισίας τους, να εξεμέσουν τα αντιφασιστικά τους ξερατά, μπας και μπορέσουν να "ξελαφρώσουν"!

      Ο ίδιος ...περισπούδαστος "κριτικός" Ηλίας Φραγκούλης που επιδοκιμάζει το αηθέστατο όσο και ψευδέστατο λιβελλογράφημα του ανωνύμου που υπογράφει ως "το βλαχάκι", με συνδέει με το ..."Κόμμα 4ης Αυγούστου" του Κώστα Πλεύρη όταν ο Αριστοτέλης Καλέντζης ουδέποτε είχε σχέση με το οποιοδήποτε κόμμα ή οργάνωση ή κίνημα ή ο,τιδήποτε σχετικό μόρφωμα! Αντιθέτως, ο Ηλίας Φραγκούλης πλαστογραφεί την πραγματικότητα σύμφωνα με την οποία, ο συκοφαντούμενός του ήταν αυτός ο οποίος απεκάλυψε δημοσίως τον ρόλο του Κώστα Πλεύρη ως χαφιέ των κρατικών μυστικών υπηρεσιών σε δύο βιβλία του ("ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ '80 ...ΚΑΤΕΡΓΟ!"  και "Η ΜΑΥΡΗ ΒΙΒΛΟΣ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΠΛΕΥΡΗ"). Συνειδητός ψεύτης και ασεβής προς τους αναγνώστες του, λοιπόν, ο Ηλίας Φραγκούλης ...εξεμεί τα απερίγραπτα προς ικανοποίηση ορμεμφύτων αδιαφορώντας για στοιχειώδεις κανόνες φυσιολογικής δημόσιας συμπεριφοράς και με τα όσα αναρτά στη φυλλάδα του παραμένει άξιος γέλωτος διότι όχι μόνον αγνοεί τον "κρινόμενο" ο οποίος λέγεται Α ρ ι σ τ ο τ έ λ η ς και όχι "Α λ έ ξ α ν δ ρ ο ς" αλλά αγνοεί και το περιεχόμενο της προσωπικότητος του κρινομένου του, καταλήγοντας σε μια συκοφαντία "πρωινάδικου"!     

     Η "κριτική" μπουρδολογία του Ηλία Φραγκούλη αναφορικώς με την ταινία του Τάκη Βογόπουλου "Αλέξανδρος ο Μακεδών" δεν μας αφορά όπως, φαίνεται, δεν αφορά και γενικώς η "κριτική"  του, τους αναγνώστες του. Αντιθέτως, μάλιστα, παρατηρούμε ότι η αρνητική "κριτική" του ακρίτου "κριτικού" φέρνει πελατεία στις κινηματογραφικές αίθουσες και ο Τάκης Βογόπουλος θα πρέπει να του χρωστά ευγνωμοσύνη:

    Είναι δε γεγονός ότι στις αναρτήσεις του Ηλία Φραγκούλη οι αναγνώστες του σημειώνουν και πολύ χειρότερα, κρίνοντας το "έργο" του που δεν κατάφερε να αγγίξει την Τέχνη αλλά επεδίωξε να την διπλαρώσει πλαγίως ως ..."κριτικός"! Και, οι αναγνώστες του γενικεύουν την δική τους, πλέον, κριτική όχι επί των "κινηματογραφικών" ασυναρτησιών, αλλά περί όλων των κειμένων του ως εξής: 

     Δυστυχώς, ο συγκεκριμένος "χώρος" κατήντησε "τσίρκο" με κατάληξη να παρακολουθούμε τον κάθε "ταλαίπωρο" να εξεμεί ανεξέλεγκτα αθλιότητες, λόγος για τον οποίο δεν αξίζει να ασχοληθούμε με τον κάθε "Φραγκούλη"  (που ίσως να νομίζει ότι ασκεί και εξουσία "κριτικής καλλιτεχνικού έργου"...) αλλά ποιος νοιάζεται για τέτοιους, όταν ο κάθε woke-"πουθενάς" πίσω από ένα πληκτρολόγιο περιγράφει "ούτω πως" και την ...Μαρία Κάλλας; 

     Eν κατακλείδι, εμείς θα απαντήσουμε στον Ηλία Φραγκούλη για την δική μας σχέση με τον Κινηματογράφο, για την οποία ο "κριτικός" αναρωτιέται ...ποια είναι κι αυτό επειδή ο ¨"έγκριτος" συκοφάντης μας παριστάνει τον αναλφάβητο μη έχοντα πρόσβαση στις δημοσιεύσεις του Ιστολογίου μας το οποίο είναι προσβάσιμο και σε συκοφάντες και σε ηλιθίους και σε κακιασμένες "ευπαθείς" υπάρξεις που πάσχουν από υπερευαίσθητα ...οιστρογόνα, γενικώς σε όλους, των ..."πουθενάδων" συμπεριλαμβανομένων! 

     Λοιπόν Ηλία Φραγκούλη, ο Αριστοτέλης (και όχι "Αλέξανδρος"!) Καλέντζης, ο οποίος δεν παριστάνει τον "κινηματογραφικό παράγοντα" (άλλα είναι τα κυρίως ενδιαφέροντά μου) ξεκίνησε ως παιδί να "εφάπτεται" με τον Κινηματογράφο συμμετέχοντας στην ταινία "Οι Βοσκοί" του Νίκου Παπατάκη, συνεργάσθηκε δύο φορές με την "Warner Bros" (α και β), συνεργάσθηκε με τον σκηνοθέτη Ευάγγελο Μυγδάλη στο ιστορικό ντοκιμαντέρ "ΜΑΡΑΘΩΝ 2500 ΧΡΟΝΙΑ", συνεργάσθηκε με την σκηνοθέτιδα Ελένη Βλάσση στο ιστορικό ντοκιμαντέρ "ΕΝΑΣ ΘΕΟΣ ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ", συμμετείχε στο ιστορικό ντοκιμαντέρ με τίτλο "SPARTANS WARRIORS"  του "History Channel", συνεργάσθηκε με τον σκηνοθέτη και μουσικό Δημήτρη Κατή στο βίντεο "Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝΟΣ ΗΡΩΑ", παρήγαγε μία ταινία μικρού μήκους με τίτλο "ΖΥΓΩΝΟΝΤΑΣ ΤΗ ΓΙΟΥΡΤΑ", συνεργάσθηκε με τον Αμερικανό παραγωγό (Hollywood, Los Angeles, U.S.) Vincent Mc Lean στην παραγωγή ενός ντοκιμαντέρ για την ιστορικότητα της Έφιππης Τοξοβολίας, παρήγαγε το λαογραφικό ντοκιμαντέρ με τίτλο "Ο ΚΡΗΤΙΚΟΣ ΠΛΑΓΙΟΒΑΔΙΣΤΗΣ", παρήγαγε σειρά τηλεοπτικών εκπομπών στο "EXTRA CHANNEL" με θέμα την Ιππασία στην Ελλάδα και παρουσιάζοντας σε αποκλειστικότητα την Πριγκίπισσα Pilar  Πρόεδρο της F.E.I, παρήγαγε ένα ντοκιμαντέρ με τίτλο "Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ ΙΠΠΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ", συνεργάσθηκε με τον σκηνοθέτη Τάκη Βογόπουλο στην ταινία του "ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ο ΜΑΚΕΔΩΝ" κλπ κλπ. Κι ενώ αυτή είναι η δική μου σχέση με τον Κινηματογράφο ώρα είναι να μας πεις κι εσύ Ηλία Φραγκούλη για την δική σου ...σχέση, διότι με αυτά που γράφεις σε βρίσκουμε σχετικότατο με την συκοφαντία, αλλά ά σ χ ε τ ο με τον κινηματογράφο, όπως, άλλωστε, σημειώνουν σκωπτικά και οι αναγνώστες σου!  

     Επειδή, δε τους αντιπάλους μας τους επιλέγουμε με κριτήριο την περιωπή τους, ο Ηλίας Φραγκούλης, προς το παρόν δεν κρίνεται άξιος ...αντιπαλότητος, αφού δεν θα μας ήταν τιμητική η "συνεύρεση" με κακιασμένους ακκιζομένους "λεπτεπίλεπτων" συμπεριφορών! Όμως, αυτό δεν αποτελεί συγχωροχάρτι σε εγκληματικές, συκοφαντικές, πράξεις... Και ο νόμος προβλέπει την, δια του ηλεκτρονικού τύπου, συκοφάντηση προσώπων!   

ΖΟΥΜΕ ΕΝ ΜΕΣΩ ΗΛΙΘΙΩΝ!     

Και δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί διαφορετικά εκείνος που καταντά ένα αστικό τοπίο όπως φαίνεται στην παραπάνω φωτογραφία, εκείνος που χωρίς να σε γνωρίζει καν σε καλεί να αποδείξεις ότι δεν είσαι ...ελέφαντας, εκείνος ο οποίος αγνοώντας ακόμη κι αυτό το όνομά σου, σε διασύρει ως ...κακούργο(!), νομίζοντας ότι ένα φαιδρό πληκτρολόγιο και μια νοσηρή εμπάθεια, του παρέχουν την ...εξουσία της κατασυκοφαντήσεώς σου! Διότι, της συκοφαντίας προηγείται η ηλιθιότητα, άνευ της οποίας ο συκοφάντης δεν θα εξετίθετο ποτέ! Όμως, όλα τούτα προϋποθέτουν στοιχειώδη ευφυία, της οποίας η έλλειψη τεκμηριώνει, ακριβώς, την ...ηλιθιότητα!

REPÉRAGE ΣΤΟ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟ ΣΤΑΔΙΟ

 REPÉRAGE ΣΤΟ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟ ΣΤΑΔΙΟ

     Η ασκήμια, η απομείωση της Αισθητικής της ζωής είναι το βαρύ παρεπόμενο κάθε δημοκρατίας και τούτο είναι εμφανές και στη περίπτωση της ελλαδικής δημοκρατίας. Σήμερα, το ξανα-διαπιστώσαμε επισκεπτόμενοι τους χώρους του Παναθηναϊκού Σταδίου, για ένα ακόμη repérage της ταινίας μας "Μιχαήλ Μάρουλλος Ταρχανιώτης". 

     "Στραγγαλισμένο" μέσα σε έναν ασφυκτικό βρόγχο ανηλεούς τσιμέντου, το Καλλιμάρμαρο, προσπαθεί να "αναπνεύσει" και να αναδείξει την αρμονία των κερκίδων του, πάντως, χωρίς να τα καταφέρνει!

     Οι πέντε βαρβαρόφτιαχτοι ολυμπιακοί κύκλοι του, ξεβαμμένοι και οικτροί χωρίς τα συμβολικά χρώματά τους, επιστεγάζουν ως "πτωχοί συγγενείς" την σφενδόνη αλλά δεν πείθουν για τον ολυμπιακό χαρακτήρα τους...

     Μια προσεκτικότερη ματιά, ακριβώς από πίσω, εμφανίζει μιαν εκτρωματική κατασκευή "Bauhaus" η οποία, αντί μιας κλασικής επιλογής όπως θα έπρεπε, αποκαλύπτει την κακαίσθητη βαρβαρότητα ενός εσμού ο οποίος επιβεβαιώνει -και εν προκειμένω- τον J. Ph. Fallmerayer και προτιμά ...σ κ ρ α π  σιδερικά αντί ο,τιδήποτε άλλου ευγενούς υλικού!

     Μέσα στον ιστορικό χώρο με τους καλοπληρωμένους και πάμπολλους υπαλλήλους, φύλακες κλπ που δε φαίνονται να νοιάζονται και για την καταστροφή του όσο να παρκάρουν μέσα σ΄ αυτό τα αυτοκίνητα και τα μηχανάκια τους, οι γνωστοί ψυχοδιαστροφικοί γκραφιτάδες έχουν αφήσει το στίγμα τους με την "υπουργό" ..."Τσιμενδώνει" να θερίζει κομματικούς επαίνους ως μονόφθαλμη εν μέσω θεόστραβων. Όμως, αυτό είναι "δημοκρατία" και ημείς οι Πλατωνικοί δεν στενοχωρούμεθα διόλου όταν οι περιρρέουσες συνθήκες μας επιβεβαιώνουν! 

     Η νέα μας ταινία μεγάλου μήκους "Μιχαήλ Μάρουλλος Ταρχανιώτης" αναπτύσσει συνεχώς ολοένα και μεγαλύτερες απαιτήσεις προετοιμασίας κι εμείς ξεχάσαμε και ...καρέκλα και κρεβάτι. Όμως, όλο τούτο το τρέξιμο είναι υπέροχο αφού μπορούμε να ανταποκριθούμε ακόμη (...) κι όταν στο τέλος πάντα ανακαλύπτουμε να μας προσφέρεται το ...αναζητούμενο! 

     Ιστορική η ευρύτερη περιοχή και με τα απομένοντα σημεία αυθεντικού φυσικού τοπίου μπορεί να προσφέρει, ακόμη, "εικόνες" πειστικής αρχαιότητος.

     Έτσι, το "γυμνό μάτι"  σε συνδυασμό με την "βακτηρία" εγκύρων πηγών από την Βιβλιοθήκη μας από την οποία δεν απομακρυνόμεθα ποτέ, μπορεί να αποδώσει σωστές επιλογές σημείων γυρισμάτων.

     Κι αυτή την φορά, η συγκεκριμένη "σελίδα" της πηγής μας, μας χειραγώγησε ώστε να εντοπίσουμε αυτό που στη δική μας "σελίδα 18" του Σημειωματαρίου Repérage, καταγράψαμε. Και το repérage αποτελεί τέχνη έρευνας και υπομονής.

     Και η "σελίδα" της πηγής μας, "εύγλωττη" όπως πάντα, μας έδειξε και μία "οπτική" προς το παρελθόν την οποία αγνοούν πολλοί μελετητές του αθηναϊκού τοπίου και, εν γένει, της Ελληνικής αρχαιότητος που ορίζει μιαν ευθεία μέχρι την κορύφωση του Παρθενώνος.

ΟΛΙΓΑ ΤΙΝΑ...

 ΟΛΙΓΑ ΤΙΝΑ...

     Όταν ο Alain Delon πρωταγωνιστούσε στον «Δολοφόνο με το αγγελικό πρόσωπο» είχε πράγματι ένα αγγελικό πρόσωπο, αλλά δεν ήταν ...δολοφόνος! Όταν ο Άγγελος Αντωνόπουλος πρωταγωνιστούσε στον «Άγνωστο Πόλεμο» σίγουρα δεν ήταν ...συνταγματάρχης και δη ο ...Διαγόρας Βαρτάνης! Όταν ο Μιχάλης Μανιάτης πρωταγωνιστούσε στον «Άγγελο» ασφαλώς και δεν είχε σκοτώσει τον ...εραστή του! Ο ηθοποιός αναλαμβάνει την διεκπεραίωση ενός ρόλου, απηλλαγμένος παντός βάρους ενοχικής ταυτίσεως με την υποδυόμενη προσωπικότητα, τις πράξεις, τις παραλείψεις ή και τις ιδέες της. «Κλασικά εικονογραφημένα κι ...αυτονόητα» ώστε να μην αφήνεται κανένα περιθώριο στρεβλής συσχετίσεως του οιουδήποτε φυσικού προσώπου που αναλαμβάνει υποχρέωση διεκπεραιώσεως σκηνικού ρόλου με τις ιδιότητες της προσωπικότητος που υποδύεται!

     Ελληνολάτρης ο Μιχαήλ Μάρουλλος Ταρχανιώτης και στρατευμένος στις τάξεις των αντικληρικαλιστών Ελλήνων Στρατιωτών της Δύσεως, ενεφορείτο από συγκεκριμένη θρησκευτική πεποίθηση όπως αυτή ιστορείται τεκμηριωμένα! Βεβαίως, αυτό δεν σημαίνει ότι αυτός που θα υποδυθεί τον Μιχαήλ Μάρουλλο Ταρχανιώτη στην ταινία μας σπένδει στον Δία αλλά μπορεί κάλλιστα να πιστεύει οπουδήποτε ελεύθερα και χωρίς αυτό να αποτελεί δικαίωμα κρίσεως για οιονδήποτε τρίτο. Το αυτό ισχύει και για την Alessandra Scala η οποία μπορεί, ως φυσικό πρόσωπο, να πιστεύει οπουδήποτε αλλά ως πρωταγωνίστρια της ταινίας μας είναι υποχρεωμένη να συντάσσεται με το σενάριο και τις οδηγίες του Σκηνοθέτη.

     Mάλιστα τότε, θυμόμαστε τις υπέροχες βραδιές που περνάγαμε στο οικογενειακό αρχοντικό του αγαπημένου μας Μιχάλη Μανιάτη, στην οδό Δεινοκράτους, όταν απολαμβάναμε τα υπέροχα εδέσματα που μας προετοίμαζε ο ίδιος, η καλότατη αδελφή και ο θαυμάσιος ανεψιός του και ποτέ δεν αναρωτηθήκαμε εάν είχε κρύψει το ...πτώμα του εραστή του σε κανα ντουλάπι! 

    Αναφορικώς δε με τις συνθέσεις των συντελεστών μιας ταινίας, ούτε στον «Δολοφόνο με το αγγελικό πρόσωπο», ούτε στον «Άγνωστο Πόλεμο», ούτε στον «Άγγελο» απαιτήσαμε να ανοίξουμε φάκελλο με τα πολιτικά, φιλοσοφικά κλπ ...φρονήματα του Σκηνοθέτη, των εικονοληπτών, των ηχοληπτών κλπ, αλλά, στην κάθε ταινία, κρίναμε την δουλειά του καθενός και μόνον!

     Γενικώς, στους "Έλληνες Κενταύρους" ακολουθούμε αυστηρώς μία τακτική αποφυγής κάθε ρατσιστικής παρεκκλίσεως εφ'  οιουδήποτε ζητήματος έχοντας πάντοτε κατά νου εκείνο που διετύπωσε ο Γερμανός φιλόσοφος Dr. Otto Dietrich στο έργο του "Οι φιλοσοφικές βάσεις του Εθνικοσοσιαλισμού": "Δεν αποδεχόμεθα, απλώς, την ελευθερία της προσωπικότητος του άλλου, αλλά την απαιτούμε!". Έτσι κι εμείς στη δική μας Σχολή καταφέρνουμε να "συστεγάζουμε" Φασίστες, Κομμουνιστές, Αθέους, Ενθέους, Λευκούς, Μαύρους, πλήρως εναρμονισμένους και αλληλέγγυους σε μια κοινή προσπάθεια. Κι αυτά τα καταφέρνουμε τηρώντας το παράδειγμα ενός ιστορικού στρατιωτικού σώματος, των Waffen-SS στο οποίο πάμπολλες διαφορετικές και συγκρουόμενες φυλές με πάμπολλες διαφορετικές και συγκρουόμενες θρησκείες κατάφερναν να εναρμονίζονται απολύτως μεταξύ τους σε έναν κοινό αγώνα. Κι αυτό, αρέσει δεν αρέσει, είναι το μεγαλύτερο επίτευγμα εναρμονίσεως αντιτιθεμένων ανθρώπων και ανθρωπίνων ομάδων στην παγκόσμια Ιστορία! 

     Και η δική μας η προσπάθεια προς ανίδρυση Πατρίδος, αυτό δηλαδή που μας αφορά και ζωπυρώνει τη δράση μας, είναι ο δικός μας συνδετικός κρίκος ο οποίος αποτελεί και τον πυρήνα της ταινίας μας η οποία δεν δίνει διάρα για πολιτικές, κομματικές και θρησκευτικές διαιρετικές μισαλλοδοξίες, αλλά επικεντρώνεται σε ένα μήνυμα το οποίο πρωτο-διετύπωσε ο Μιχαήλ Μάρουλλος Ταρχανιώτης με επίγνωση της ανάγκης ανοικοδομήσεως Ελληνικής Πατρίδος.