ΠΟΛΥΔΥΝΑΜΗ ... ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΑΡΜΟΝΙΑ

 ΠΟΛΥΔΥΝΑΜΗ ... ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΑΡΜΟΝΙΑ 

     Μια πολυδύναμη όσο και δυναμική ημερίδα η σημερινή, με την εισαγωγή ενός νέου σχολικού Ίππου και μία ευρύτατη ποικιλία ασκησιολογίου για τους μετέχοντες εκπαιδευομένους μεγάλης, όπως ήταν φυσικό, διαρκείας σε ένα ήσυχο καλοκαιρινό Ιππευτήριο που άφησε σε όλους μας την αίσθηση ότι υπηρετούμε σωστά και αρμονικότατα την Ιππική και τις Έφιππες Πολεμικές Τέχνες, γυμνάζοντας πνεύμα και σώμα Ανθρώπων και Ίππων όπως σε λίγα Ιππευτήρια του πλανήτη! 

     Σήμερα υποδεχθήκαμε στη Σχολή μας έναν ακόμη Ίππο, την πανέμορφη φορβάδα Κλωθώ, την οποία προέτεινε η Ναταλία μας. Και όπως ήταν φυσικό, αμέσως και χωρίς δεύτερη σκέψη της αφαιρέσαμε την στομίδα! Αλλά γιατί «Κλωθώ»; 

     Η Κλωθώ ήταν η νεώτερη από τις τρεις Μοίρες της ελληνικής μυθολογίας. Οι άλλες δύο ήταν η Λάχεση και η Άτροπος. Σύμφωνα με τη Θεογονία του Ησιόδου ήταν κόρες της Νύχτας, ωστόσο στο ίδιο κείμενο, από μεταγενέστερη ίσως προσθήκη, αναφέρονται ως κόρες της Θέμιδος και του Διός. Η Κλωθώ αντιπροσωπεύει το  π α ρ ό ν στη ζωή των ανθρώπων και θεωρείται η μεγαλύτερη και η σπουδαιότερη από τις άλλες δύο. Πιστευόταν ότι έκλωθε με τη ρόκα της το νήμα της ζωής του κάθε ανθρώπου, το πεπρωμένο του, που τον συνόδευε μέχρι το θάνατό του. Λάμβανε επίσης σημαντικές αποφάσεις, όπως το πότε ένας άνθρωπος θα γεννηθεί, και άρα επηρέαζε σε μεγάλο βαθμό τις ανθρώπινες ζωές. Μάλιστα, η δύναμή της της επέτρεπε να επιλέγει ποιος θα πεθάνει και ποιος θα σωθεί ή θα επιστρέψει στη ζωή, όπως στο μύθο του Πέλοπα. 

     Κι όλα τούτα θεωρούμε ότι ταιριάζουν με το πεπρωμένο του 99^ου, κατά σειράν  Ίππου των «Ελλήνων Κενταύρων» που αναλαμβάνει να εντάξει στο σχολικό μας πλαίσιο ο Ιδρυτής αυτής της Ομάδος. Δηλαδή, παρά ένα ...εκατό! Όμως, σύντομα έρχεται κι ο 100ός τον οποίο σήμερα είχαμε την ευτυχία να γνωρίσουμε και είναι ο προσωπικός Ίππος ενός Μέλους μας, ένα τετράχρονο θηλυκό ...έργο Τέχνης, του οποίου οι πρώτες αντιδράσεις έδειξαν υψηλότατην αντίληψη πέραν της έκπαγλης ομορφιάς της, όμως, έχουμε χρόνο...

     Ο νεοείσακτος Ίππος μας, η Κλωθώ μας, αρχικώς, υπεβλήθη στον καθησυχασμό της αγελαιοποιήσεως, εντασσόμενη σε ένα νέο σχολικό περιβάλλον με τον πλέον ενδεδειγμένο τρόπο ώστε να εξοικειωθεί με την ομαδικότητα του καινούργιου εργασιακού της χώρου.

     Φροντίσαμε ώστε, εισερχόμενη στον ζωτικό χώρο μας να πλαισιώνεται και από ενδεικτικό ανθρώπινο δυναμικό και από τον συνεργάτη της, ήδη υπάρχοντα σχολικόν Ίππο, δίνοντάς της την δυνατότητα να μας ταυτοποιήσει ως φίλους στις αισθήσεις της,  ώστε να νιώσει αμέσως μέρος του "όλου", κάτι απαραίτητο για την ομαλή προσαρμογή της ανάμεσά μας. 

     Επίσης, χωρίς καμιά βιασύνη και με πλήρη αδιαφορία προς τον χρόνο, της προσφέραμε την ευκαιρία να διαπιστώσει την αγαθή συν-παρουσία στον στίβο του ήδη υπάρχοντος σχολικού Ίππου μας και να τον αποδεχθεί ως συν-εργάτη της. Αυτή είναι μια κρίσιμη φάση και απαραίτητη για την μελλοντική αγαστή συνεργασία δύο ή και περισσότερων Ίππων στο Ιππευτήριο.

     Υποχρεωτική και η εξοικείωση της Κλωθούς με την Έφιππη Τοξοβολία όπως, άλλωστε είναι φυσικό σε μια Σχολή 'Εφιππης Τοξοβολίας και, μάλιστα, ξεκινώντας από μηδενική βάση μιας και το νέο μας τετράποδο δεν διέθετε ουδεμία προηγούμενη, ανάλογην, εμπειρία και το έργο αυτό το ανέλαβε ο Ιδρυτής των "Ελλήνων Κενταύρων" αρχίζοντας από την πρόκληση του ενδιαφέροντος του ιδίου του ζώου προς το Τόξο και τα βέλη με τον κλασικό τρόπο του προπορευομένου "δολώματος" το οποίο θα προσεγγίσει ο Ίππος με δική του πρωτοβουλία για να τα ταυτοποιήσει και ποτέ ο Άνθρωπος δεν θα τα προτείνει προς ταυτοποίηση.

     Κατ΄ αυτή την διαδικασία η Κλωθώ κινήθηκε σε σχηματισμό με τον ήδη εξοικειωμένο σχολικό Ίππο μας του οποίου η ηρεμία προς τα συγκεκριμένα αντικείμενα ήταν δεδομένη, ώστε να εμπνέει εμπιστοσύνη και στην Κλωθώ. Ούτω, δε, πως, ο Ιδρυτής-Εκπαιδευτής έλαβε απόσταση από τους δύο Ίππους, έκανε μεταβολή και με το Τόξο και τα βέλη πίσω από την πλάτη του και κολλητά σ΄ αυτή, ορατά πλέον στην Κλωθώ, ξεκίνησε να κινείται με "στρογγυλή κίνηση" ενώ σε απόσταση λίγων μέτρων πίσω του ξεκίνησαν να τον ακολουθούν και οι δύο Ίπποι.

     Κατά την διάρκεια αυτής της συντεταγμένης βαδιστικής κινήσεως με πολύ τρόπο ο Εκπαιδευτής επεβράδυνε διακριτικότατα ώστε να μειώνεται συνεχώς η απόστασή του από την οπισθοπορούσα Κλωθώ η οποία έδειχνε να παρατηρεί ολοένα και περισσότερο τον προπορευόμενο Εκπαιδευτή και τα όσα εκείνος διατηρούσε πίσω από την πλάτη του.  

     

Σε κάποια σημεία ο Εκπαιδευτής επεβράδυνε τόσο ώστε, σχεδόν, να μηδενίζεται η απόστασή του από το ρύγχος της Κλωθούς χωρίς όμως να επιτρέπει την επαφή των αντικειμένων που κρατούσε με το ρύγχος του Ίππου του, αποφεύγοντας κάθε βιασύνη κι επιτρέποντας στο ζώο να αισθάνεται βαθμιαίως την οσμή αυτών των αντικειμένων και την ακινδυνότητά τους. Σε μια τέτοια λεπτή διαδικασία καμιά βιασύνη και καμιά αδεξιότητα δεν συγχωρείται διότι, αθέλητα, μπορεί να αχρηστευθεί ένας σχολικός Ίππος δια παντός.

     Σε λίγο, όταν η Κλωθώ έδειξε να είχε ταυτοποιήσει ως ακίνδυνα το Τόξο και τα βέλη, ο Εκπαιδευτής μείωσε κατά πολύ τον βηματισμό του φθάνοντας, σχεδόν, σε σημείο ακινησίας και η Κλωθώ βρέθηκε σε επαφή με τα επίμαχα αντικείμενα, Τόξο και βέλη χωρίς να επιδείξει καμία ενόχληση ή ανησυχία. Αυτό επανελήφθη αρκετές φορές ώστε να διασφαλιστεί η θετική ψυχική διάθεση του ζώου και μόνον τότε ο Εκπαιδευτής ξεκίνησε την επόμενη διαδικασία της επιδείξεως προς την Κλωθώ της χρήσεως του Τόξου και των βελών, βεβαίως, πάντοτε με "στρογγυλή κίνηση" και πλήρη αποφυγή κινήσεων που θα μπορούσαν να προκαλέσουν ανησυχία στο τετράποδο, αξιολάτρευτο, πλάσμα. 

     Μετά την απλή επίδειξη ακολούθησαν χαλαρές τοξεύσεις με το Τόξο χωρίς να ανυψωθεί σε τάξη τοξεύσεως, αλλά από χαμηλά. Και πάλι οι αντιδράσεις της Κλωθούς ήσαν θετικές.

     Προς αποφυγή περαιτέρω κοπώσεως του Ίππου, κάτι που θα είχε ίσως αρνητικές συνέπειες συμπεριφοράς, στο σημείο αυτό επιβραβεύσαμε την Κλωθώ και την αποδεσμεύσαμε από το κυρίως μάθημα αφήνοντάς την στα ικανότατα χέρια της Ναταλίας.

     Σειρά, τώρα, είχε ο Κούκος μας ο οποίος θα έπρεπε να οδηγηθεί στην εκτέλεση του πρώτου του "σόλο" καλπαστικής Έφιππης Τοξοβολίας, εισαγόμενος στις ανάλογες ισορροπιστικές απαιτήσεις αυτής της αρχέγονης πολεμικής τέχνης.

     Και στην συγκεκριμένη περίπτωση εκπαιδευομένου δεν βιαστήκαμε καθόλου έχοντας την ευκαιρία να χαρούμε έναν ακόμη εξαιρετικό χαρακτήρα Μέλους μας που, με σοβαρότητα και περίσκεψη ανταποκρίνονταν σε ό,τι του ζητήθηκε!

     Ο τρόπος του «ιππεύειν» ενός εκάστου αποτελεί ακόμη ένα «δακτυλικό αποτύπωμα» προσωπικότητος και για όσους, πραγματικά, γνωρίζουν σε βάθος την Ιππασία, αυτό είναι και κατανοητό και ερμηνεύσιμο! Στην «Οικογένεια» των «Ελλήνων Κενταύρων» είμαστε ευτυχείς διότι το όλο πλαίσιο της λειτουργίας της Σχολής μας φέρνει κοντά μας χαρακτήρες που αποπνέουν αυτοσεβασμό και αξιοπρέπεια κι αυτή είναι η μεγάλη ανταμοιβή μας για μιαν εργώδη προσπάθεια που διαρκεί συνεχώς επί μία, σχεδόν, 20ετία και απαιτεί την πλήρη και ανιδιοτελή αφιέρωσή μας!

 

     Δυναμικές οι εκτοξεύσεις του στον καλπαστικόν Ιππακοντισμό, ο Κούκος επέδειξε έναν μαχητικότατο χαρακτήρα με σταθερότητα "καθίσματος" και χειρισμών που αποτελούν πολύ καλό θεμέλιο για "χτίσιμο" ακόμη πιο απαιτητικών ιππικών απαιτήσεων.

     Η καλπαστική δορατοφορία ήταν το επόμενο βήμα για την ακόμη περισσότερο εμβάθυνση του "καθίσματός" του Κούκου, πριν επιχειρήσει την πρώτη του έξοδο σε ο,τιδήποτε πιο "ακραίο" και ο εκπαιδευόμενός μας απέδειξε ότι διαθέτει μεγάλα αποθέματα ψυχραιμίας και αντοχής. Το Δόρυ παραμένει ένα πολύ απαιτητικό όπλο ακόμη και για τον πεζό πολλώ δε μάλλον για τον Ιππέα, λόγος για τον οποίον δεν συγχωρείται η έφιππη χρήση του και μόνον στην Σχολή μας, για σκοπούς ενισχυτικούς της εκπαιδεύσεως το έχουμε καθιερώσει. 

     Λίγο πιο πέρα, η Ναταλία εξοικείωνε την Κλωθώ με το ...Ακόντιο κι έδειχναν και οι δύο να το απολαμβάνουν.

     Και τα δύο κορίτσια μας υπέροχα, αντί να χαλαρώσουν συνέχισαν την (συν-)εργασία τους ενώ ο Κούκος ετοιμάζονταν να επιχειρήσει την πρώτη του καλπαστική Έφιππη Τοξοβολία.

     Η Ναταλία, πλην των άλλων, δεν παρέλειψε να "διαγνώσει" και πολλά επιπλέον "χαρίσματα" της τετράποδης Κλωθούς επιχειρώντας ένα ωραιότατο ορθοστάδην με ένα συνακόλουθο, αρμονικότατο, άλμα αφιππεύσεως ενώ ο Ίππος παρέμενε ατάραχος!

     Προηγουμένως επεξηγήθησαν στον Κούκο πολύ βασικές παράμετροι τεχνικής και σε λίγο... 

     Ένας ακόμη έφιππος Τοξότης στη Σχολή μας εμφανίστηκε με μία καλπαστική διαδρομή σταθερού "tempo" και δυναμικότατη τεχνική αν και αρχάριος.

     Ένα επιπλέον "καλωσόρισμα" αυτής της ημερίδος για έναν άξιο εκπαιδευόμενο στο πρόσωπο του αγαπητού μας Κούκου!

     Έχοντας εξ αρχής καταργήσει την βασανιστική στομίδα, σήμερα καταργήσαμε και ολόκληρη την χαλίνωση διευθύνοντας, πλέον, τον σχολικό Ίππο μας με την βοήθεια μόνον ενός περιλαιμίου. 

     Χωρίς καθόλου χαλινό, χωρίς ηνίες και με ένα απλό περιλαίμιο η Ναταλία και ο Μάνος σήμερα διηύθυναν τον Ίππο και κάλπασαν με ασφάλεια ακολουθώντας τους κανόνες της Φυσικής Ιππικής και αγγίζοντας το κορύφωμά της! Αυτή είναι η καλύτερη αίσθηση Ιππασίας και οι Συνασκούμενοί μας, σήμερα, την απόλαυσαν για πρώτη φορά!

     Αυτή η εκπαιδευτική ημερίδα υπήρξε η αποθέωση της ομαδικότητος όπου όλοι έτρεχαν να βοηθήσουν όλους κι αυτό φάνηκε όταν ο εντελώς αχαλίνωτος σχολικός Ίππος μας απεφάσισε να βγει από το Ιππευτήριο ενώ τον ίππευε για πρώτη φορά κατ΄ αυτόν τον τρόπο, με την βοήθεια μόνον ενός περιλαιμίου, ο Μάνος μας. Τότε έσπευσαν οι Συνασκούμενοι κι απέκλεισαν την έξοδο του Ίππου από τον στίβο, ενώ ο Μάνος τον κάλπασε για πρώτη φορά εντελώς αχαλίνωτο με τέλειο "tempo", όπως φαίνεται στο βίντεο!

     Ο Μάνος μας μπήκε πλέον στην τελική ευθεία για τις εξετάσεις του, των οποίων η ημερομηνία και οι λεπτομέρειες σύντομα θα ανακοινωθούν και επισήμως. 

     Ωστόσο, σήμερα, ο Μάνος ασκήθηκε σε στοχαστικούς καλπαστικούς δορατισμούς, αφού προηγουμένως προθερμάνθηκε με τον δικό του ...τρόπο, βαρέων βαρών! 

     Ήδη, ο Μάνος, παρουσιάζει μιαν ιδιαίτερη σχέση με όλα γενικώς τα ζώα και ιδιαιτέρως με τον Ίππο, έχοντας εξελιχθεί σε έναν πολύ καλό Ιππέα και έφιππο Τοξότη με ικανοποιητικότατες επιδόσεις και στην έφιππη χρήση του Δόρατος λόγω των σωματοδομικών χαρακτηριστικών του.

     Και σήμερα, ο Μάνος άδραξε και πάλι το Δόρυ ξεκινώντας καλπαστικούς στοχαστικούς δορατισμούς αλλά και εξακοντίσεις του Δόρατος σε ένα ασκησιολόγιο ακριβείας διευθύνσεως, ταχύτητος και ευστοχίας.

     Αυτή την φορά η καλπαστική διαδρομή του ήταν εκτός στίβου και διαγώνια στο εσωτερικό του Ιππευτηρίου. 

     Οι αλλαγές των διαδρομών είναι επιβεβλημένες στην περίπτωση μιας τελείας εκγυμνάσεως εφίππου χρήστη όπλων ώστε αυτός να αναπτύσσει σφαιρική αντίληψη του περιβάλλοντος εμπλοκής και να μην περιορίζεται σε μια τυποποιημένη επανάληψη δεδομένων.

     Αξιοπρόσεκτοι και οι καλπαστικοί εμπηκτικοί δορατισμοί επί στόχου του Μάνου. 

     Το σημερινό ασκησιολόγιο της δορατοφορίας του ολοκληρώθηκε με καλπαστικές στοχαστικές εξακοντίσεις του Δόρατος που έδειξαν ότι χρειάζεται ακόμη "δουλειά" αλλά, ήδη, βρίσκεται σε πολύ καλό "δρόμο"!  

     Με τον ήλιο να λούζει τα χαρούμενα νέα παιδιά που χαίρονταν δυναμικά την Ιππασία και τον νέο πανέμορφο Ίππο μας που ήρθε να καλύψει τις ανάγκες των πολλών μαθητών μας, αυτή η ημερίδα άφησε πίσω της εκπληκτικές εικόνες και τούτη την φορά, ο Μάνος, η Ναταλία, ο Κούκος, η Μυρτώ και οι δύο σχολικοί Ίπποι μας έδειξαν πόσο πιο όμορφα αναδεικνύονται τα φυσικά όντα μέσα στα όρια ενός Ιππευτηρίου όπου υπηρετείται η θεά Φύση και όλα τελούνται σύμφωνα με τους αιώνιους κανόνες της.

ΔΡΑΣΗ ΚΑΙ "ΤΙ" ΔΡΑΣΗ...

 ΔΡΑΣΗ ΚΑΙ "ΤΙ" ΔΡΑΣΗ...

     Ζούμε εν μέσω ηλιθίων και χαυδοσκελωμένοι σήμερα, 29η Μαίου, οι γραικυλόφωνοι θρηνούν το σάρωμα της διεφθαρμένης Ανατολικής ΡΩΜΑΪΚΗΣ Αυτοκρατορίας που διέλυσε την Ελλάδα, από τους γενναίους Οθωμανούς πολεμιστές του Μωάμεθ, χρεώνοντας μιαν ανυπόστατην ήττα στον Ελληνισμό, μιαν ήττα που ποτέ ο Ελληνισμός δεν υπέστη! Αλλά, στους «Έλληνες Κενταύρους» προτιμάμε να απολαμβάνουμε ένοπλους καλπασμούς, μάλιστα, με βαρέα όπλα, Δόρατα και Αλεβάρδες, θεωρώντας ότι μόνον έτσι διατηρείται ζωντανή η ελπίδα επιβιώσεως του έθνους και της φυλής μας, αντί των παθητικών και νοσηρών θρήνων στους οποίους επιδίδονται οι ανόητοι! 

     Κομβική ημερίδα η σημερινή για τους προχωρημένους εκπαιδευομένους μας οι οποίοι, πλέον, εισέρχονται στον κύκλο των απαιτήσεων ενός πολύ απαιτητικού ασκησιολογίου με επίκεντρο την κατάκτηση της δεξιότητος του, εν κινήσει, ορθοστάδην.

      Ενώ το απλό ορθοστάδην (εν στάσει) ήδη είναι οικείο στους μαθητές μας ήδη εκ της αρχαριότητός τους και ο Ίππος μας εκπαιδευμένος ώστε να το δέχεται αγογγύστως, εν τούτοις το ορθοστάδην εν κινήσει έχει τις δικές του εκπαιδευτικές απαιτήσεις όχι μόνον για τους εκπαιδευομένους αλλά και για τον ίδιο τον Ίππο. 

     Και, βεβαίως, σε ό,τι αφορά στους δύο πρώτους βηματισμούς (βάδην και τροχάδην) δεν τίθεται θέμα, όμως, το ορθοστάδην σε καλπασμό προϋποθέτει έναν Ίππο καλώς συραγωγούμενο και, δυστυχώς, ο δικός μας δεν ...κατέχει από τέτοια, οπότε, σήμερα, αποφασίσαμε να τον μυήσουμε και στην συραγώγηση η οποία δεν του είναι και τόσο οικεία.

     Εκπαιδεύοντας, όμως, κάτι ανάλογο σε έναν "νεόλεκτο" συραγωγήσεως Ίππο, επιλέγουμε ασφαλώς την μέθοδο της Παραστατικής Συραγωγήσεως της οποίας, άλλωστε, είμαστε οι επινοητές και με την Ναταλία στο "τιμόνι" και με τον Μάνο στα ..."γκάζια" ξεκινήσαμε την εργασία. 

     Κι όταν έχεις έναν Μάνο να ...καλπάζει ταχύτερα από το αλογάκι μας το οποίο είναι και ...ευφυέστατο, τα πράγματα γίνονται εύκολα.

     Συνέχεια με αλλαγή ρόλων των δύο μαθητών, πάντοτε, με σταθερή την διαχείριση του Ίππου. 

     Για άλλη μια φορά η συνάσκηση δύο εκπαιδευομένων αποδεικνύεται ανεκτίμητη.

     Και κάπως έτσι μπήκαμε στο πρώτο μέρος του κυρίως μαθήματος που ήταν η εμβάθυνση στο εν κινήσει ορθοστάδην (αφού ήδη έχουν μυηθεί σ΄ αυτό οι δύο συγκεκριμένοι εκπαιδευόμενοι), τηρώντας με ευλάβεια τον κανόνα που εξασφαλίζει την ακεραιότητα του Ίππου, αφού αυτή η άσκηση είναι πολύ επικίνδυνη αν ο αναβάτης δεν πατήσει στα σωστά σημεία που αποκλείουν την κακοποίηση του ζώου.

     Το εν κινήσει ορθοστάδην είναι μία άσκηση της οποίας η εκμάθηση προκαλεί υψηλή κόπωση στον εκπαιδευόμενο διότι η απώλεια ισορροπίας, με τις συνεπακόλουθες αναγκαστικές αφιππεύσεις και επανεφιππεύσεις, κυριολεκτικώς εξοντώνει τον ασκούμενο. 

     Έτσι, εξ αρχής το σημερινό μάθημα χωρίστηκε σε τρία μέρη, ήτοι (α) την εισαγωγική εξάσκηση των δύο εκπαιδευομένων, (β) την διαμεσολάβηση ενός μέρους ασκήσεως σε όπλα ώστε να χαλαρώσουν αλλά και να εδραιώσουν την ισορροπία τους και, (γ) την επανάληψη της ασκήσεως του εν κινήσει ορθοστάδην.

     Όπως ήταν φυσικό, στο πρώτο μέρος και οι δύο εκπαιδευόμενοι κατάφεραν να σταθούν εν ισορροπία για λίγα μόνον ...εκατοστόμετρα μήκους κινήσεως του Ίππου.

     Βεβαίως δε και οι δύο βελτίωσαν την ικανότητα της επιτυχούς αναγκαστικής αφιππεύσεώς τους, προσγειούμενοι όρθιοι μετά από κάθε απώλεια ισορροπίας.

     Ακολούθησε για τον καθένα από τους δύο εκπαιδευομένους μία σειρά καλπαστικών εξόδων με τα χέρια σταυρωμένα επί του στήθους.

     Ο καλπασμός χωρίς σέλλα και με τα χέρια ακίνητα και σταυρωμένα στο στήθος, χωρίς την στήριξη επί των ηνιών και χωρίς την δυνατότητα ελέγχου της διευθύνσεως του Ίππου με αποτέλεσμα να εναπόκειται στην πρωτοβουλία του κάθε στροφή και κλίση είναι ό,τι δυσκολότερο στην εκπαίδευση ενός αναβάτη αλλά και ό,τι πιο ωφέλιμο για την ανάδειξή του! 

     Η χρήση όπλων που διαμεσολάβησε επικύρωσε την πάγια θέση της Σχολής μας ότι αυτή ενισχύει κατά πολύ και την ψυχολογία του αναβάτη και την ισορροπιστική του ικανότητα! Και το άνοιγμα της σφεντόνας σε καλπασμό που προκαλεί μείωση ευσταθείας λόγω του υπερυψωμένου κέντρου βάρους των χεριών τα οποία, πλέον, ταλαντεύονται, προσθέτει βαθμό δυσκολίας στον καλπασμό με τα χέρια απλώς σταυρωμένα επί του στήθους.

     Και το Δόρυ, πανομοιότυπο των αρχαίων Δοράτων με μεταλλικά μέρη (αιχμή και σαυρωτήρα) και ιδίου μήκους, βάρους και διαμέτρου κοντού, είχε σειρά ανεξαρτήτως ότι ως όπλο ουδέποτε προορίζονταν για έφιππη χρήση. Στην περίπτωσή μας το έχουμε καθιερώσει διότι εκγυμνάζει τον Ιππέα και στην επίτευξη ασφαλέστερου ιππευτικού "καθίσματος" και βελτιώνει την μαχητική του "αντίληψη" κάτι πολύ σημαντικό για την Σχολή μας.

    Επί στόχου οι σημερινοί καλπαστικοί δορατισμοί και, παρά την δυσκολία του στόχου ο οποίος παραπλανά για το σχήμα του στο "μάτι" εκείνου που τον προσεγγίζει γρήγορα, ο Μάνος τα κατάφερε θεαματικώς!

     Προηγουμένως, ευγενικότατα φρόντισε για το στήσιμο του στόχου με την εργατικότητα Ιππευτηρίου (άμποτες και μελέτης...) που τον διακρίνει!

     Ακάθεκτος και στην ένοπλη αφίππευσή του δι εκτινάξεως, με τον Ίππο εν κινήσει, ο Μάνος και με το Δόρυ σε λαβή ασφαλείας προστατεύοντας από δυσάρεστα τον Ίππο!

     Αν ήταν και στα θεωρητικά τόσο καλός όσο στα πρακτικά δεν θα έθετε σε κίνδυνο ...εγκεφαλικού τον Εκπαιδευτή του!

     Εξαιρετική και η Ναταλία στις καλπαστικές εξόδους της με ...Αλεβάρδα επί στόχου και με επιτυχία που θα την ζήλευαν και οι άνδρες της Παπικής Φρουράς του Βατικανό!

     Δύσκολη η εκπαίδευση στους "Έλληνες Κενταύρους" αλλά όταν μετατρέπεις την λεπτεπίλεπτη και ευγενέστατη Ναταλία σε σκληροτράχηλο Ελβετό ...Αλεβαρδιέρο και μάλιστα έφιππο (διότι οι Αλεβαρδιέροι ήσαν μόνον πεζοί!) ε, δεν είναι και λίγο! 

     Το ίδιο δυναμική αλλά και αρμονική και η ένοπλη αφίππευσή της Ναταλίας αποκαλύπτει και την σχέση της με τον ...χορό πέραν της ιππευτικής της ικανότητος.

     Με την έναρξη και του τελευταίου μέρους τούτης της ημερίδος φάνηκε αμέσως πόσο ωφέλιμη ήταν η παρεμβολή του ενόπλου "ιντερμέδιο" αφού με την πρώτη του επανεφίππευση για επανάληψη του ορθοστάδην εν κινήσει κατάφερε να σταθεροποιηθεί και να διανύσει μήκος βηματισμού Ίππου μεγαλύτερο των ...οκτώ μέτρων.

     Ακριβώς το ίδιο κατέγραψε και η επανεφίππευση της Ναταλίας που ακολούθησε επιβεβαιώνοντας ότι η εισαγωγή των όπλων, του Ιππικού Θεάτρου και όσων "παρεπομένων" έχουμε καθιερώσει στη Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" υπήρξαν επιτυχέστατες επιλογές που υποστηρίζουν την ανάδειξη Ιππέων και Αμαζόνων υψηλής κλάσεως!

     Και άντε τώρα, μετά από όλα αυτά, εσύ Εκπαιδευτή να πείσεις τον Μάνο να μελετήσει θεωρητικά και την ορολογία της χαλινώσεως... Άντε!...

ΣΠΑΘΑΣΚΙΑ ΕΝ ΣΥΓΚΡΙΣΕΙ ΚΑΙ ΣΥΓΚΛΙΣΕΙ

 ΣΠΑΘΑΣΚΙΑ ΕΝ ΣΥΓΚΡΙΣΕΙ ΚΑΙ ΣΥΓΚΛΙΣΕΙ

     Πραγματικός εργάτης Πολιτισμού, ο Σπύρος Λουμάνης , προσφέρει έγκυρη και διαρκή, διαδικτυακή, πληροφόρηση για όλες τις πολεμικές τέχνες από το 2017, καθηλώνοντάς μας στις οθόνες των υπολογιστών μας εστιάζοντας την προσοχή μας σε ζητήματα τα οποία, εν πολλοίς είναι πολύτιμα για την διεύρυνση των πνευματικών οριζόντων μας αναφορικώς με τις πολεμικές τέχνες.   

     Σε πρόσφατη ενημέρωσή του το «Dojang Club» το οποίο διευθύνει ο Σπύρος Λουμάνης, εφιστά την προσοχή μας σε ένα πολύ σπάνιο πεδίο συγκρίσεως και ...συγκλίσεως του Kendo με την Δυτική Σπαθασκία όπου εξετάζεται η χρήση της Ιαπωνικής Katana με Δυτικές τεχνικές.

     Θέμα πρωτότυπο όσο και ρηξικέλευθο, αυτή η «ζεύξη» Ανατολής και Δύσεως στο πεδίο της Σπαθασκίας δεν μπορεί να μας αφήσει αδιάφορους ως ρέκτες της Οπλομαχίας και, δη, της Έφιππης Σπαθασκίας η οποία περιλαμβάνεται και στην διδασκαλία της Σχολής των «Ελλήνων Κενταύρων».

     Σε μιαν εποχή που «βαλλόμεθα» από αστοιχείωτους τσαρλατάνους, ακόμη και... «βυζαντινόπληκτους», οι οποίοι παριστάνουν τους «Δασκάλους» αγνοώντας, όχι απλώς την Σπαθασκία, αλλά ακόμη και αυτή την ...μητρική τους γλώσσα, η παράθεση του σοβαρότατου βίντεο που ακολουθεί και του οποίου η μελέτη συνεισφέρει τα πλείστα σε βαθύτερη οπλομαχητική γνώση, δεν είναι απλώς «εκπαιδευτική» αλλά ...λυτρωτική, «αποτοξινώνοντάς» μας από τους ρύπους του τσαρλατανισμού που μας περιβάλλει. 

     Απολαύστε το, αν μη τι άλλο, ακόμη και για να χαρείτε την πληρότητα ενός βίντεο που διδάσκει πολεμική τέχνη και δεν την ευτελίζει όπως τα αμέτρητα που μας κατακλύζουν και προσβάλλουν την νοημοσύνη μας.