Παρασκευή 17 Μαΐου 2024

Ο ΣΜΙΚΡΥΝΤΙΚΟΣ ΠΑΡΑΓΩΝ ΣΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΣΤΟΧΟΥ

Ο ΣΜΙΚΡΥΝΤΙΚΟΣ ΠΑΡΑΓΩΝ

ΣΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΣΤΟΧΟΥ



     Αμ' έπος αμ' έργον και, μετά την επιστροφή από το κελάρι της Βούδας, ο "σμικρυντικός παράγων" στη διαχειρισιμότητα του στόχου τίθεται επί τάπητος υλοποιήσεως! Ανά χείρας, λοιπόν, η  σ φ ε ν δ ό ν η (σφεντόνα), ένα εκηβόλο όπλο το οποίο χρησιμοποιεί ο Άνθρωπος ήδη από την έβδομη (π.χ.χ.) χιλιετία  για πολεμικούς ή θηρευτικούς σκοπούς!

     Και, γιατί "σμικρυντικός"; Διότι, επικεντρώνει στενότερα και βαθύτερα το ένστικτο στον στοχαστικό αντικειμενικό σκοπό φέρνοντας τον στόχο "κοντύτερα" στον στοχαζόμενο, αφαιρώντας με έναν δραστικό "μινιμαλισμό" ό,τι περιττό και "φλύαρο" μπορεί να αποεστιάσει την αυτοσυγκέντρωση του Τοξότη από το ιδανικό σημείο που ορίζεται επακριβώς από την διάμετρο της αιχμής του βέλους του επί του ζωτικού σημείου του σώματος του αντιπάλου του το οποίο επέλεξε να πλήξει. Και, βεβαίως, ο κανόνας που ισχύει στις εικαστικές τέχνες "σμίκρυνση - μεγέθυνση = ίδιο" ισχύει και στα ...καθ'  ημάς! 

     Μάθαμε, εξ αρχής ως Σχολή, εν αντιθέσει προς τα "κρατούντα" στον χώρο των εντός ή εκτός εισαγωγικών "πολεμικών τεχνών", να μην παριστάνουμε τους "Δασκάλους" αλλά να προσφεύγουμε στους καλύτερους εκ των υπαρχόντων ώστε να "δρέπουμε" την γνώση τους και να εφαρμόζουμε τα διδάγματά τους κάτι που καταφέραμε κι αυτή την φορά αξιοποιώντας την τελευταία επίσκεψή μας στην Ουγγαρία όπου και κατανοήσαμε μιαν ακόμη παράμετρο που μπορεί να αναδείξει καλύτερους Εφιπποτοξότες, κάτι που ευθύς αμέσως εφαρμόζουμε με επίγνωση του περιεχομένου, κυρίως δε του πνεύματος, μιας γόνιμης ανταλλαγής απόψεων δύο σημαντικών ειδικών επιστημόνων οι οποίοι, ανατέμνοντας την διαδραστική λειτουργία των εγκεφαλικών νευρώνων επεσήμαναν ένα "μονοπάτι" ωφέλιμο όχι μόνον στην εφιπποτοξοτικήν εκπαίδευσή μας αλλά και στην ίδια την καθημερινότητά μας, λόγος για τον οποίον τους είμεθα βαθύτατα ευγνώμονες!


    Eδώ θα πρέπει, όμως, να κάνουμε μια διευκρίνιση περί "σφενδονών" έχοντας δύο διαφορετικά είδη: (α) την αρχαία φυγοκεντρική σφενδόνη και (β) την, μετέπειτα, διχαλωτή. Για την αρχαία φυγοκεντρική σφενδόνη αντλούμε από τον έγκριτο ανακατασκευαστή αρχαίων όπλων, αείμνηστο, Δημήτριο  Α. Νικολακόπουλο, τα παρακάτω:




     Αυτή, όμως, η αρχαία φυγοκεντρική σφενδόνη δεν βοηθά ως σμικρυντικός παράγων στην διαχειρισιμότητα του στόχου όσο η νεώτερη διχαλωτή σφενδόνη και για λόγους που γίνονται κατανοητοί από την χρήση των δύο όπλων, με την διχαλωτή να σμικρύνει τα όρια εστιάσεως της στοχαστικής επικεντρώσεως του βλέμματος του χρήστη. "ΔΕΞΑΣΘΑΙ" λοιπόν, όπως σαρκαστικά συνήθιζαν να αναγράφουν επάνω στα βλήματα των σφενδονών τους οι αρχαίοι σφενδονήτες απευθυνόμενοι στους αντιπάλους τους κατά των οποίων σφενδόνιζαν και ας δούμε το περιεχόμενο αυτής της "μυητικής", στον σφενδονισμό, ημερίδος, αντλώντας τα συμπεράσματά μας, αφού στο διαρκές "πειραματικό εργαστήριο" της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" ισχύει το ρηθέν υπό του εφεσίου Ηρακλείτου "Τα πάντα ρει, μηδέποτε κατά τ’ αυτό μένειν".

     Τούτη η ημερίδα ξεκίνησε με την πρακτική αναφορά σε όσα μάθαμε στο κελάρι της Βούδας, αρχίζοντας από την περισυλλογή είκοσι ...χαλικιών που θα σήμαιναν την αλληγορία του στόχου για κάθε μια από τις σημερινές εκπαιδευόμενές μας, την Ταξιαρχία και την Μυρτώ.

     Κατόπιν, οι δύο Συνασκούμενες πήραν τις θέσεις τους στον εξώστη του Ιππευτηρίου και τοποθέτησαν μπροστά τους τις δύο "συλλογές" των είκοσι χαλικιών που εκπροσωπούσαν για κάθε μια τον στόχο, ώστε να αρχίσει να "ξεδιπλώνεται" το περιεχόμενο των όσων ακούστηκαν στο ούγγρικο κελάρι. 

     Ενώ η μία "συλλογή" χαλικιών αφέθηκε ως είχε (πράσινος κύκλος) η άλλη σκορπίστηκε (κίτρινη περιοχή) και οι Συνασκούμενες κλήθηκαν να αποφανθούν ποια από τις δύο "συλλογές" χαλικιών ήταν η ευκολότερα διαχειρίσιμη και, βεβαίως και οι δύο απεκρίθησαν, πολύ σωστά, ότι ευκολότερα διαχειρίσιμη ήταν η "συλλογή"  μέσα στον πράσινο κύκλο!


     Κάτι, δηλαδή, σαν την ίδια ποσότητα ρυζιού που φαίνεται στις παραπάνω δύο φωτογραφίες, στην επάνω συγκεντρωμένη και στην κάτω διασκορπισμένη. Εμφανές, το ποια είναι η πλέον ευχείριστη, η ευκολότερα διαχειρίσιμη.

     Έτσι και η μαξιμαλιστική πραγματικότητα της Έφιππης Τοξοβολίας με τον ογκώδη στόχο, το ογκώδες Τόξο και τα βέλη, μπορεί να σμικρυνθεί σε μία ...σφεντόνα με ένα χαλίκι και να αποκαλύψει στον ανθρώπινο εγκέφαλο ένα μονοπάτι λειτουργικού μινιμαλισμού στον οποίο συνοψίζονται όλες οι στοχαστικές παράμετροι οι οποίες, κατόπιν, μπορούν να επαναναπτυχθούν στις πραγματικές διαστάσεις της Έφιππης Τοξοβολίας εκπαιδεύοντας τον Εφιπποτοξότη να επιτυγχάνει ενστικτώδη αυτοσυγκέντρωση και στοχαστικήν ευστοχία. Είπαμε,"σμίκρυνση - μεγέθυνση = ίδιο"!

     Πολύτιμες οι παρατηρήσεις και των δύο Συνασκουμένων μας μετά την πρώτην, αυτή, άσκηση, θα αποτελέσουν "μαγιά" περαιτέρω δοκιμασιών και πειραματισμών και κάθε ένας, ξεχωριστά, από τους Συνασκουμένους μας, με ένα βελτιωμένο ασκησιολόγιο, εμπλουτισμένο και με τον σμικρυντικό παράγοντα στη διαχείριση του στόχου, θα υποστηριχθεί ώστε όχι μόνον ως Εφιπποτοξότης αλλά και ως καθημερινό ον να απολαμβάνει μιας αποτελεσματικότερης αυτοσυγκεντρώσεως και ευστοχίας, γενικώς, προσπαθειών. 

     Αμέσως μετά, υποδεχθήκαμε τα αγαπημένα μας τετράποδα για να ξεκινήσουμε τα μαθήματα Ιππευτηρίου, κουβαλώντας μαζύ μας και τις σκέψεις μας για όσα προηγήθηκαν.

     Και ποιος τη χάρη του σχολικού Ίππου μας που τώρα τον περιποιήθηκαν τέσσερα τρυφερά χέρα!...

     Την σημερινή δράση Ιππευτηρίου την "άνοιξε" η Ταξιαρχία η οποία "κατευθύνθηκε" ...με ευφυέστατη ...μινιμαλιστική σύναψη προς την βελτίωση των καλπαστικών επιδόσεών της οι οποίες αποτελούν και τον στόχο της τρέχουσας εκπαιδεύσεώς της. Και τα κατάφερε θαυμάσια, με αδιάπτωτους καλπασμούς που διατηρούσαν τον ρυθμό και την διάρκειά τους!

     Το ίδιο καλή η Ταξιαρχία και στην τεχνική της Έφιππης Τοξοβολίας, σε πολλές βαδιστικές και τροχαστικές εξόδους της. 

     Αρκετά καλή και η Μυρτώ, σήμερα κάλπασε γυμνιππευτικώς για πρώτη φορά και μας έδωσε μία πολύ καλή εικόνα καλπαστικού "καθίσματος"!

     Και αυτή το ίδιο καλή στην τεχνική της Έφιππης Τοξοβολίας, τόξευσε σε ...χαμηλούς ρυθμούς, εισαγόμενη βαθμιαίως στα πλέον απαιτητικά.

     Προηγουμένως, η Μυρτώ υπεβλήθη σε μία άσκηση ευσταθέστερου "καθίσματος" και επέδειξε ένα υγιές "ένστικτο" αυτοδιορθώσεων, καταφεύγοντας από μόνη της σε ένα "L' épaule en dedans" το οποίο μας εντυπωσίασε!

     Στη σημερινή ημερίδα οι δύο Συνασκούμενες, ως συνηθίζεται, αλληλοβοηθήθηκαν με στόχο την κοινή πρόοδο.

     Ο τρόπος αυτός της αλληλοβοηθείας, αλλά και αλληλοδιδασκαλίας έχει αποδειχθεί πολύ επιτυχής, προσφέροντας στους εκπαιδευομένους κατευθυντήριες εμπειρίες μέλλοντος Εκπαιδευτή αλλά και την δυνατότητα του "καθρέπτη" κατά την εκτέλεση του ασκησιολογίου.

     Τέλος, η παρουσία τουλάχιστον δύο συνεκπαιδευομένων σε κάθε ημερίδα βοηθά σημαντικά τον ίδιο τον Εκπαιδευτή, επιτρέποντάς του να παραμένει προσηλωμένος στους έφιππους ασκουμένους και για τον λόγον αυτό συνιστάται σε όλους τους εκπαιδευομένους μας να συνδυάζουν την παρουσία τουλάχιστον δύο συνεκπαιδευομένων σε κάθε ημερίδα. 


Πλήρες Φωτογραφικό Λεύκωμα ΕΔΩ

Δευτέρα 13 Μαΐου 2024

ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ

ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ



     H Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" διατηρεί τον χαρακτήρα όχι απλώς ενός εκπαιδευτηρίου πολεμικών τεχνών, αλλά ενός διαρκούς πειραματικού εργαστηρίου στο οποίο, δίκην "in vitro" δοκιμάζονται συνεχώς ανανεούμενες εκπαιδευτικές προσεγγίσεις οι οποίες στοχεύουν, κυρίως, στην ανάπτυξη του μαχητικού ενστίκτου των εκπαιδευομένων μας. Έτσι, έχοντας κατά το νου το "ουκ εα με καθεύδειν το ...των χιλιομέτρων αποτρόπαιον" και διασχίζοντας χώρες προς συλλογή γνώσεων, ο Ιδρυτής των "Ελλήνων Κενταύρων" βρέθηκε και πάλι στην αγαπημένη του Ουγγαρία στην οποία έχει παραδοθεί από το ...1992, όχι, αυτή την φορά για να ασκηθεί στην Έφιππη Τοξοβολία ή να χαρεί τον ιππικό πολιτισμό της, αλλά κυρίως για να συναντήσει δύο λαμπρούς επιστήμονες, γνωστούς από τα "παλιά", με τους οποίους συνεζήτησε τα εξαγόμενα της ενότητος των ένδεκα ειδικών ημερίδων "Φ Ω Σ, ΟΠΤΙΚΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΚΑΙ ...ΔΕΟΣ!" και, επί τη βάσει αυτών, την χάραξη μιας βέλτιστης διδασκαλίας  Ε ν σ τ ι κ τ ώ δ ο υ ς Τοξοβολίας, πάντοτε προσανατολισμένης επί των διδαγμάτων του περιεχομένου του κατευθυντήριου κειμένου του Eugen Herrigel: "Zεν στην Τέχνη της Τοξοβολίας". 

  

Στη Βουδαπέστη, λοιπόν, στη Βούδα, στο άγαλμα του Mihály Táncsics, λίγο πριν την Πύλη της Βιέννης η αρχική συνάντηση και όσα ειπώθηκαν εδώ, επί τη εμφανίσει των τριών, έδειξαν ότι ήδη βρισκόμασταν σε καλό δρόμο... Και ξεχαστήκαμε τόσο εδώ, λόγω, βεβαίως, της βαρύτητος του θέματος της επαφής μας ώστε, παρ΄ ολίγον να ξεχάσουμε να μετακινηθούμε προς το αγαπημένο μας υπόγειο όπου θα μας φιλοξενούσε για τις επόμενες τέσσερις ώρες "ξεδιπλώνοντας" όσα η Αθήνα και επί σειρά ετών πειραματισμού μας απέδωσε.



Μια ομορφιά, όπως πάντοτε, η Βουδαπέστη και δη η Βούδα, μας υποδέχθηκε με την Παλλάδα Αθηνά στο κέντρο της να μας θυμίζει ότι οι Ούννοι τιμούν αυτά που περιφρόνησαν οι γραικύλοι δικαιώνοντας, με την ασέβειά τους προς την Ελλάδα και τον Ελληνισμό, τον φιλέλληνα Ιάκωβο Φαλμεράιερ! Αυτό το περικαλλέστατο άγαλμα "στοιχειώνει" κάθε Έλληνα περαστικό θυμίζοντάς του την ακτινοβολία της πολιούχου των Αθηνών παντού πλην ...Αθηνών, εννοείται, των "ψευδ' Αθηνών" των γραικύλων οι οποίοι απεμπόλησαν την πατρώα θρησκεία τους αντικαθιστώντας την με ένα ταλμουδικό δόγμα.     



Και, επιτέλους τα γνώριμα στενά σκαλιά που οδηγούν σε ένα ιστορικό κελάρι φάνηκαν μπροστά μας κατεβάζοντάς μας στα έγκατα του σημείου όπου, την εποχή των μεταναστεύσεων, ο Ηγεμόνας Arpad θεμελίωνε τον τελικό προορισμό ενός λαού που κατέφθανε από τα Ουράλια με την αρχαιότερη γλώσσα της Ευρώπης για να δημιουργήσει κατόπιν το πρώτο Σύνταγμα ευρωπαϊκής χώρας κι έναν απαράμιλλο πολιτισμό.



Ένα γεμάτο τετράωρο στα έγκατα του κελαριού με την σταθερή θερμοκρασία και τα καλλίγευστα εδέσματα, λίαν καρποφόρο, με επικυρωμένη την εξαετή ακολουθία (2017 - 2023) συνεχών πειραματισμών επί του άξονος της επιδράσεως του φωτός, εν συνδυασμώ προς τις δώδεκα συνεδρίες του "κύκλου" της αναλύσεως του έργου του Eugen Herrigel: "Zεν στην Τέχνη της Τοξοβολίας", τροφοδότησαν μιαν συζήτηση που κατέληξε στο ...απροσδόκητο! Κι εδώ, ένας ορθολογιστής Ούγγρος ψυχίατρος κι ένας Τσέχος νευρολόγος, σχεδίασαν με έναν Έλληνα αλογατάρη το "οπλοστάσιο" της διεξαγωγής του τρίτου ...παγκοσμίου πολέμου! 

   


 Δεν θα είχε και τόση σημασία να σκιαγραφήσουμε εδώ το ο,τιδήποτε επίκειται να εισαχθεί στην διδασκαλία της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" προς ανάπτυξη  του μαχητικού ενστίκτου των εκπαιδευομένων της, όλων ημών, δεν έχει σημασία να κουράσουμε τον αναγνώστη μας με τον ..."σμικρυντικό" παράγοντα τον οποίο, τόσον διεξοδικώς αναλύσαμε και με τις νευρωνικές επιδράσεις του τις οποίες, τόσον γλαφυρώς "χαρτογράφησε" ο Τσέχος επιστήμων, εκλαϊκεύοντας παραστατικότατα ένα τόσο εξειδικευμένο θέμα ώστε να γίνει κατανοητό ακόμη κι από έναν ταπεινό ...αλογατάρη!

    


Εκείνο που έχει σημασία είναι να προαναγγείλουμε μιαν ουσιώδη καινοτομία, πράγματι, πολύ διασκεδαστική όσο και ωφελιμότατη την οποία, προσεχώς, θα εντάξουμε στην διδασκαλία της Σχολής μας ώστε, όχι μόνον να ενδυναμώσουμε το μαχητικό ένστικτό μας, αλλά κα να αναδείξουμε ακόμη καλύτερους Ιππείς και εφίππους πολεμιστές. Και το ..."αυγό του Κολόμβου" δείχνει ...πολύφερνο, τουλάχιστον όπως ακούστηκε σ'  εκείνο το κελάρι της Βούδας, εκεί όπου η φίλτατη Ουγγαρέζα Βιολέτα μας έκανε ακόμη σοφότερους αν και μη σχετική με τα "ειδικά" μας, λόγος για τον οποίον την ευχαριστούμε! Όπως ευχαριστούμε και τους δύο λαμπρούς συμπαραστάτες των αγωνιών μας! 


ΧΑΛΑΡΑ, ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΩΦΕΛΙΜΑ!

ΧΑΛΑΡΑ, ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΩΦΕΛΙΜΑ!



      Μακράν ημών των "Ελλήνων Κενταύρων" κάθε ...σοβαροφάνεια όμως οι προϋποθέσεις προσεγγίσεως των πολεμικών τεχνών δεν μας αφήνουν περιθώρια "χαλαρότητος", γενικώς στην καθημερινότητά μας, εντός ή εκτός του χώρου της ασκήσεώς μας. Και τούτο σημαίνει ότι η ανάγκη ασφαλέστερου όσο και αποτελεσματικότερου σχολικού έργου επιτάσσει την αποφυγή κάποιων ωραίων μεν, περιττών δε, εκδηλώσεων οι οποίες μπορεί να προάγουν δημόσιες ή και πελατειακές σχέσεις, πάντως, παρεμποδίζουν την ανάπτυξη ουσιώδους πολεμικής διδασκαλίας η οποία απαιτεί αυτοσυγκέντρωση και αφιέρωση. Γι αυτό και στους "Έλληνες Κενταύρους" και, δη, στην Σχολή των Αθηνών, δεν εορτάζουμε ...Halloween, δεν ψήνουμε ...κοντοσούβλια, δεν κρούομε ...ταμπουράδες, δεν ...διασκεδάζουμε επισκέπτες, δεν μετατρεπόμεθα σε ...παιδική χαρά!

     Σήμερα, όμως, προς χάρη του αγαπημένου και πολυτάλαντου Μέλους μας Βασίλη (δεινός αλογατάρης, μαθηματικός, μέλλων εμποροπλοίαρχος και, φύσει, ...πολιτικός!) κάναμε μιαν υπέρβαση προκειμένου να "φρεσκάρουμε" στον ίδιο το εφιπποτοξοτικό "παρελθόν" του και να υποδεχθούμε με ιδιαίτερη χαρά τον νεαρό γιο του, προσωπικούς του φίλους, οικογενειάρχες με τα παιδιά τους και βεβαίως και την Εύα μας, σε μια ημερίδα Έφιππης Τοξοβολίας, Ιππακοντισμού αλλά και ατομικών μυήσεων πρωτοεισάκτων στην Ιππασία και Έφιππη Τοξοβολία που κατέληξε σε μια διασκεδαστική συλλογική δράση Ιππευτηρίου ξαναφέρνοντας σε "πνεύμα εργασίας" και τον Εκπαιδευτή των "Ελλήνων Κενταύρων" μετά την πολυήμερην απουσία του στο εξωτερικό όπου βρέθηκε για λόγους ιδίας ...εκπαιδεύσεως! 

     Τούτη την ημερίδα "άνοιξε" η Εύα με καλπαστικές εξόδους επιτυχών τοξεύσεων!

     Ραγδαία η πρόοδος της Εύας η οποία, πλέον, διατηρεί ακόμη καλύτερα τον καλπαστικό ρυθμό όσο και την καλπαστική διάρκεια των τοξευτικών εξόδων της, αυξάνοντας σημαντικά και την καλπαστική ταχύτητά της, κάτι που την προδιαθέτει για μελλοντικές αγωνιστικές συμμετοχές! 

     Η εισαγωγή του Ιππακοντισμού, βεβαίως, απεδείχθη σοφή τακτική διότι επιβεβαιώθηκε ότι αυτός σταθεροποιεί το βαθύ "κάθισμα", επαυξάνει την ισορροπία κατά τον καλπασμό και η Εύα, όπως και πολλοί μαθητές μας, ωφελήθηκε από την ιδιαίτερην αυτή άσκηση με "αντανάκλαση" στην Έφιππη Τοξοβολία.  

     Και, σήμερα, η Εύα μας έδωσε ένα ακόμη καλύτερο "δείγμα" ...ιππακοντιστικής "γραφής"! Κανονικό, πολεμικό, το Δόρυ της Σχολής μας, με βάρος για στιβαρά, ...ανδρικά, χέρια κι όμως, η Εύα και κάλπασε κρατώντας το σταθερά και αφίππευσε ταχύτατα και μαχητικότατα, διατηρώντας ισορροπία προσγειώσεως, έτοιμη να πλήξει επίγειο αντίπαλο!

     Τέλος, μέσα στο πλαίσιο της αναπτύξεως και εκπαιδευτικών ικανοτήτων, αυτή τη φορά η Εύα ανέλαβε και την εισαγωγική διαδικασία πρωτοεισάκτων, κάτι που αναπτύσσει τον εισάγοντα στην βαθύτερη κατανόηση του εκπαιδευτικού αντικειμένου.

     Βεβαίως, η Εύα δεν παρέλειψε και να ..."προβάρει" τα μελλοντικά της ...μητρικά καθήκοντα, φροντίζοντας και την φύλαξη ,,,βρεφών, όσο οι γονείς ίππευαν και, ασφαλώς και σ'  αυτό τον τομέα απεδείχθη επαρκέστατη.

     Ο Βασίλης μας ιππεύει με εξαιρετική δεινότητα, αγάπη και σεβασμό προς τον Ίππο, ως πραγματικός αλογατάρης, Ιππαγωγός κι ο ίδιος με δικό του Ίππο και ...Ημίονο, έχοντας χρηματίσει και Διαχειριστής Σταυλικών Εγκαταστάσεων παρά το εύρος των λοιπών σπουδών και δραστηριοτήτων του! 

     Ο Βασίλης σήμερα ξαναβρέθηκε σε σχέση επαφής με την Έφιππη Τοξοβολία με άνεση και αυτοπεποίθηση.

     Ωφελιμότατες για τον ίδιο και οι καλπαστικές ιππακοντιστικές του έξοδοι, τον προετοίμασαν καλύτερα για ασφαλέστερο και καλύτερο "κάθισμα".

     Στο τέλος, ο Βασίλης μας, ζήτησε να υπερπηδήσει μία διαγώνια και το απόλαυσε!

     Βεβαίως, ο Βασίλης δεν παρέλειψε να "βαπτίσει" και τον γιο του στην "κολυμβήθρα" του σχολικού μας Ίππου και, όπως ήταν αναμενόμενο, "ανάδοχος" αυτής της "βαπτίσεως" ήταν ο ...Εκπαιδευτής ο οποίος του τον παρέδωσε για ένα πατρικό ...δικάβαλο, ενώ ο νεαρός βλαστός αδημονούσε να εφιππεύσει και χαμογελούσε γεμάτος χαρά για την έφιππη εμπειρία με τον μπαμπά! 

     Με ενδιαφέρουσες ικανότητες και οι σημερινοί, πρωτοείσακτοι, επισκέπτες μας εκ του φιλικού περιβάλλοντος του Βασίλη.

     Πως, άλλωστε θα ήταν δυνατόν για έναν αλογατάρη να μην διαμορφώνει κι ένα ανάλογο ...φιλικό περιβάλλον.

     Και αυτό το "περιβάλλον" μας έδωσε τούτη τη φορά ωραία στιγμιότυπα ατόμων που ενώ ζουν μια καθημερινότητα γραφείου, μπορούν, ωστόσο, να σταθούν με ασφάλεια επάνω στη ράχη ενός Ίππου.

     Ιδιαίτερη εντύπωση μας προκάλεσε ένας εκ των νεαρών συνοδευομένων επισκεπτών μας, παιδί χωρίς προηγούμενη ιππική και τοξευτική εμπειρία, ο οποίος, με υποδειγματικήν αυτοπειθαρχία, τόξευσε έφιππος και εν κινήσει για πρώτη φορά και, μάλιστα με εμφανή μαχητικότητα.

     Προηγουμένως, ο ίδιος νεαρός εξετέλεσε με ακρίβεια και δυναμισμό ασκήσεις ιππακοντισμού χωρίς καμία απώλεια, έστω και πρόστιγμη, του καλού "καθίσματός" του.

     Με επιτυχία αλλά κι ευγνώμονες ευχαριστίες προς τον Βασίλη μας ο οποίος είχε και την πρωτοβουλία της "συνθέσεως" της σημερινής ημερίδος, αλλά και προς την Εύα μας η οποία ανέλαβε εκπαιδευτικές αλλά και ...μητρικές ευθύνες για την επιτυχή ολοκλήρωση του όλου προγράμματος, ολοκληρώθηκε και αυτή η πολυσχιδής δράση Ιππευτηρίου.