ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΤΩΝ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ"

   ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ"

     Στους φιλόξενους και αρτιότατους "MANIATIS STABLES", o Aρχηγός των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" Εκπαιδευτής Αθανάσιος Ψωρομύτης και ο βοηθός του Μελέτης Μοίρας, ξεκίνησαν την οργάνωση μιας ενδιαφέρουσας επιδείξεως εφίππων πολεμικών τεχνών, κατόπιν της προτάσεως ενός φορέως πολιτιστικών εκδηλώσεων. 

     Έτσι, ο Αθανάσιος με τον Μελέτη ξεκίνησαν την προετοιμασία μιας υπέροχης φοράδος ώστε να πρωταγωνιστήσει στην προετοιμαζόμενη εκδήλωση. 

     Aν είσαι, απλώς, ...υποψιασμένος για την εκπαίδευση νεολέκτου Ίππου ξεκινάς όπως δείχνει η παραπάνω φωτογραφία! Αλλά ο Αθανάσιος δεν είναι απλώς ...υποψιασμένος ' είναι γνώστης και συνέχισε όπως δείχνει η επόμενη φωτογραφία. Κερδίζοντας μια πρώτη "εμπιστοσύνη" του Ίππου του αφαιρεί τον ρυτήρα ώστε να το φέρει "πιο κοντά" του παραχωρώντας του ελευθερία την οποία το τετράποδο εκτιμά κι εμπιστεύεται ακόμη περισσότερο τον Ιππαγωγό του.

     Τώρα, ο Ίππος εξελίσσεται σε ...pet, νιώθει ελεύθερος κι αυτή την ελευθερία του την συναρτά με τον Ιππαγωγό στον οποίο ..."προσδένεται" και τον οποίο, πια, ακολουθεί!

     Ο Αθανάσιος ξέρει πάρα πολύ καλά να επικοινωνεί με τους Ίππους κι εργάσθηκε επί χρόνια ώστε να εμπεδώσει σε βάθος την "γλώσσα του σώματος" με την οποία επικοινωνούμε με αυτά τα ευφυέστατα τετράποδα. Eργάσθηκε με επιμονή και με προσωπικές θυσίες για να κατακτήσει αυτή τη σπουδαία γνώση και να μπορεί να την μεταδίδει και σε όσους ενδιαφέρονται με μόνη εξαίρεση κάποιους που είχαν την ευκαιρία να μαθητεύσουν κοντά του και τον απέρριψαν δηλώνοντας ότι συνεχίζεται ο ..."πόλεμος μεταξύ Σπαρτιατών και Μεσσηνίων"! Ακατανίκητη η βλακεία, όσο ατελείωτο το ενδιαφέρον του Αθανασίου για τον Ίππο και σήμερα είδαμε και τα καλύτερα!

     Μεθοδικότατα ο ευφυής Μανιάτης Αθανάσιος (τον οποίον οι ηλίθιοι εκλαμβάνουν και ως ...Μεσσήνιο) κατέστησε σε συντομότατο χρόνο υποχείριο τον νεόλεκτο Ίππο απολαμβάνοντας το τετράποδο να τον ακολουθεί πίσω του, πριν προχωρήσει στην έφιππη δοκιμασία των αποτελεσμάτων της υποχειριάσεως.

      Με εφίππευση δι εφάλσεως επιβεβαιώθηκε η δεκτικότητα αναβάτη του νεολέκτου Ίππου με την απαθή ακινησία του. Έτσι, ο Αθανάσιος βρέθηκε στη ράχη του ανενστόμιστου και ανεπίσακτου Ίππου, μάλιστα, με τις ηνίες εφαρμοσμένες όχι στους κάτω κρίκους όπου παρέχουν ασφαλέστερο έλεγχο του Ίππου αλλά στους άνω επί των οποίων τις εφαρμόζουμε όταν προετοιμάζουμε τον Ίππο για πλήρη απελευθέρωση εκ των ηνιών και διεύθυνσή του με το βάρος του κορμού του αναβάτη!

     Με το άψογο "κάθισμά" του και με χαλαρές έως ...ανύπαρκτες ηνίες, ο Αθανάσιος "βαθμολόγησε" την υπακοή του Ίππου στη χρήση των βοηθημάτων πριν τον παραδώσει στον βοηθό  του για την συνέχιση της ιππευτικής ...επιβεβαιώσεως. 

     Και αυτή η "παράδοση" ξεκίνησε με την ολόσωστη ρυταγώγηση του Ίππου από τον Μελέτη ο οποίος "απορροφά" με προσοχή και πειθαρχία την διδασκαλία του Εκπαιδευτή του. Έτσι ο Ίππος θα "προσεγγίσει" τον Ιππέα και θα συνεργαστεί, κατόπιν, αρμονικότατα μαζύ του, εάν και εφ΄ όσον δεν νιώσει "βιασμένος" και η αρχική ρυταγώγηση είναι το "κλειδί".

     Πολύ σωστά και πάντα μεθοδικότατα, ο Εκπαιδευτής συραγώγησε τον βοηθό του πριν του παραδώσει τον Ίππο στο δικό του "solo". Τίποτε δεν κουράζει τον Αθανάσιο ο οποίος τίποτε δεν παραλείπει προκειμένου η σχέση του με τον Ίππο και τους μαθητές του να είναι αυτή που πρέπει, διότι ο Αθανάσιος γνωρίζει πόσο σημαντικό είναι για τους "Έλληνες Κενταύρους" η διατήρηση του μηδενικού δείκτη ατυχημάτων, όπως τα καταφέρνουμε στα19 συνεχή χρόνια λειτουργίας της Σχολής μας. 

     Και όταν ο Μελέτης μας έδειξε πλήρως εξοικειωμένος με τον νεόλεκτον Ίππο, τότε τον απολαύσαμε κι αυτόν σε μιαν ίππευση με αρκετά καλό "κάθισμα"!

     Κανένα βήμα προς τα εμπρός δεν επιχειρείται στους "Έλληνες Κενταύρους" εάν δεν έχει προηγηθεί αυτό που απαιτείται από ένα ασκησιολόγιο το οποίο δίνει προτεραιότητα στην  α σ φ ά λ ε ι α  του έργου μας.

     Και ο Μελέτης, έφιππος πλέον, με τις ηνίες το ίδιο χαλαρές με τον Εκπαιδευτή του και, πολύ σωστά, μετατοπισμένες πλέον στους κάτω κρίκους, δεν αφήνει καμία αμφιβολία για τις ικανότητές του ως αρχαρίου εκπαιδευόμενου! Λεπτομέρειες που υπογραμμίζουν την  π ο ι ό τ η τ α  των προσεγγίσεων!

     Η τελική φάση αυτής της ημερίδος, όπως ήταν φυσικό, είχε ως "επίλογο" την μυητική εξοικείωση του νεολέκτου Ίππου με την Τοξοβολία.

     "Εν αρχή ην..." ...η πρόκληση θετικού ενδιαφέροντος του Ίππου προς τα βασικά μέρη της Τοξοβολίας, το Τόξο και τα βέλη, με διάφορες "προσεγγίσεις" αποκλειομένης κάθε μορφής βιασμού.  

     Ο Ίππος, όπως και κάθε πλάσμα χρειάζεται τον "χρόνο" του για να αντιληφθεί την περιρρέουσα κατάσταση και αυτό το σέβεται απολύτως ο σωστός Ιπποεκπαιδευτής, όπως ο Αθανάσιος. 

     Και όταν ο Ίππος εξοικειωθεί με την παρουσία του Τόξου στο οπτικό πεδίο του, τότε η εξοικείωσή του με την Τοξοβολία θα συνεχισθεί με την αποδοχή εκ μέρους του των βελών, της μορφής και του ήχου τους.

     Μια σειρά επιδείξεων των βελών και "ψαύσεών" τους θα ακολουθήσει ώστε ο Ίππος να εμπεδώσει την αίσθηση ότι πρόκειται περί "φιλίων αντικειμένων", περί αντικειμένων οπιου μόνον μιαν ευχάριστη "ψαύση" προκαλούν και τίποτε περισσότερο. Λόγω του ότι η "εικόνα" των βελών μπορεί να προκαλέσει στην συνδυαστική μνήμη του Ίππου την ταύτισή τους μς το ...μαστίγιο, εν προκειμένω, ο Ιπποεκπαιδευτής θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικός και διεξοδικός και,  βεβαίως, αυτές τις ιδιότητες τις διαθέτει ...υπεραφθόνως ο Αθανάσιος ο οποίος κι εδώ έκανε την καλύτερη "δουλειά" που θα μπορούσε να γίνει. 

     Ο σωστός Ιπποεκπαιδευτής στο σημείο αυτό επιβεβαιώνει τον πλήρη υποχειριασμό του Ίππου του απελευθερώνοντάς τον από κάθε έλεγχο, είτε αυτό είναι συραγωγέας, είτε αυτό είναι ρυτήρας. Εδώ ο Ίππος πρέπει να επιδείξει την πειθαρχία του, την απάθειά του και την ασφάλεια που μπορεί να τον  χαρακτηρίζει στην Έφιππη Τοξοβολία. Εδώ θα αξιολογήσουμε την επιτυχία των όσων προηγήθηκαν. Και ο Αθανάσιος δεν το παρέλειψε!

     Κατόπιν όλων αυτών και χωρίς να παραλειφθεί το παραμικρό έφτασε και η ώρα των τοξεύσεων ώστε ο Ίππος να αποδεχθεί την διαδικασία, τα μέσα, τους χειρισμούς, τις "οσμές" και τους ήχους, κυρίως τον ήχο της χορδής, ολοκληρώνοντας την εξοικείωσή του με την Τοξοβολία.

     Τόσο πειθαρχημένος, απαθής και αδιάφορος ο νεόλεκτος Ίππος στα χέρια του Αθανασίου ο οποίος τόξευε, ώστε, με τα βέλη να πετούν στον αέρα ο Ίππος ...απολάμβανε τα ...πέριξ!  

     Αρκετές οι τοξεύσεις ενώπιον του Ίππου με τις ίδιες πάντοτε απαθείς "αντιδράσεις" έκαναν να πέσει η "αυλαία" αυτής της δημιουργικότατης ημερίδος η οποία δεν απέδωσε, απλώς, έναν ακόμη Ίππο κατάλληλο για Έφιππη Τοξοβολία αλλά και έναν ευτυχέστερο Ίππο πολύ πιο ήρεμο και με πολύ λιγότερες φοβίες, με όσα αυτά σημαίνουν για την συμπεριφορά του.

     Εκεί που, χωρίς ποταπές "πολυσυλλεκτικότητες" αναξίων υπεραρίθμων, το δάχτυλο του "ε ν ό ς" επαίοντος και αρίστου δείχνει την σωστή "κατεύθυνση", εκεί η ευημερία και η επιτυχία είναι δεδομένη! Και για τον λόγο αυτό οι "Έλληνες Κένταυροι" επιλέξαμε εξ αρχής την υπεροχή του ΕΝΟΣ και ΑΡΙΣΤΟΥ σε κάθε τομέα λειτουργίας μας παραδεχόμενοι απολύτως εκείνο το οποίο ο Πλάτων, στο η' βιβλίο της "Πολιτείας" διετύπωσε: "ΟΥΚ ΕΞ ΑΛΛΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ Τ Υ Ρ Α Ν Ν Ι Σ ΚΑΘΙΣΤΑΤΑΙ Ή ΕΚ Δ Η Μ Ο Κ Ρ Α Τ Ι Α Σ"! 

Συνεχίζεται

Πλήρες Φωτογραφικό Λεύκωμα ΕΔΩ

MAKAΡΟΝΑΔΑ... Ή ...ΛΑΘΟΣ ΠΑΝΤΕΛΟΝΙ ΙΠΠΑΣΙΑΣ;

 MAKAΡΟΝΑΔΑ... 

Ή 

...ΛΑΘΟΣ ΠΑΝΤΕΛΟΝΙ ΙΠΠΑΣΙΑΣ;

     Αξέχαστη η εμπειρία μιας θεσπέσιας μακαρονάδας με ...κιμά που κάποτε, είκοσι χρόνια πριν, αποφασίσαμε να απολαύσουμε λίγο πριν εφιππεύσουμε ένα υπέροχο Haflinger, τον νεαρό επιβήτορα Blondy, για να υπερπηδήσουμε εμπόδια... με όλη την άγνοια των απαιτήσεων της Ιππασίας ως απολύτως αρχάριοι! 

     Kαι όταν "μιλά"  το ..."sangue Latino" σου, οι συμπίπτοντες τρεις "έρωτές" σου, το Haflinger, η Ιππασία και, βεβαίως, η ...μακαρονάδα, μπορεί να σε οδηγήσουν σε ...υπερβολές όπως ...καλή ώρα! Και να ..."άσπρος πάτος" στο πιάτο και να στη θέση του Ιππέως μια ..."μαρμίτα" με τη μακαρονάδα στο στομάχι να μη μπορεί να πάρει ...ανάσα και να το Haflinger να τρέχει με τη "μαρμίτα" στη ράχη του πηδώντας εμπόδια και προσέχοντας αυτό πια να μη του πέσει η ..."μαρμίτα". Και η "μαρμίτα", συγγνώμη ο Ιππέας, δεν έπεσε αλλά κατάλαβε ότι την επόμενη φορά που θα ιππεύσει θα πρέπει να έχει ξεχάσει το ..."sangue Latino" του και να θυμάται την ιδιότητά του ως μαθητή της Ιππασίας και όχι ως ...γευσιγνώστη για να μη ταλαιπωρεί ένα ...ερωτεύσιμο Haflinger! Έκτοτε δε, αυτό το τηρεί με συνέπεια!

     Δεν είναι όμως, μόνο, η ...μακαρονάδα ο πειρασμός καταστροφής ενός μαθήματος Ιππασίας αλλά είναι και η ένδυση του Ιππέως όπως επιβεβαιώθηκε και σήμερα όταν ο Μάνος ο οποίος έχει δώσει εξαιρετικές εικόνες ιππεύσεως, εμφανίστηκε κάπως έτσι, όπως δείχνει η φωτογραφία που ακολουθεί ...εκτινασσόμενος εκτός "καθίσματος", καμπουριαστός και χωρίς έλεγχο του Ίππου του.

     Το θέαμα απρόσμενο και ανεξήγητο, ξέροντας τις ικανότητες του Μάνου, όμως ο φωτογραφικός φακός, ο μέγας κριτής μας, αδιάψευστος κι αυτό που έδειχνε σε όλη την διάρκεια αυτής της ημερίδος ήταν ...εφιαλτικό! Ίππος άνευ ελέγχου να καλπάζει στο γάμο του καραγκιόζη εκτός στίβου, Ιππέας εκτός "καθίσματος" να αναπηδά στη δόλια ράχη του τετραπόδου με τα χέρια να απλώνουν ...μπουγάδα, ημι-καμπούρης και με σφιγμένα γόνατα, καμία σχέση με τον Μάνο που καλπάζει τοξεύει ή ιππακοντίζει εντός κι εκτός Ιππευτηρίου...  

     Κι ενώ σήμερα φθάσαμε στο Ιππευτήριο για ένα καλοσχεδιασμένο μάθημα κουβαλώντας Τόξα, ακόντια και άλλα πολλά, παρατηρούσαμε αποσβολωμένοι έναν Μάνο να μη μπορεί ούτε καν να "καθίσει" με ασφάλεια... Οποία απορία..., αλλά τι να τον ρωτήσεις τώρα τον νεαρό Μάνο, "Με  π ο ι α ν κρεβατο-ξημερώθηκες και σ΄ έκανε ρετάλι;" όχι, διότι τα αυτονόητα είναι κατανοητά... Κι όμως...

      Αφού κάναμε φιλότιμες προσπάθειες να "καθίσουμε" με ασφάλεια τον Μάνο στη ράχη του Ίππου του ο οποίος θύμιζε ...Haflinger με ..."μαρμίτα", αφού εφαρμόσαμε λαβή περιλαιμίου, λήξαμε ...αδόξως το μάθημα προς αποφυγή κοπώσεως του Ίππου και ταλαιπωρίας του εκπαιδευόμενου ο οποίος, κάθιδρος και εξαντλημένος αποζητούσε ...λύτρωση ενώ, εμείς, προσπαθούσαμε να καταλάβουμε προς "τι" ο όλεθρος του σημερινού μαθήματος... Και τότε ο ...ημιθανής Μάνος ...ομολόγησε, όχι το με ποιαν κρεβατο-ξημερώθηκε αλλά ποιαν ακατάλληλη φόρμα γυμναστικής με εσωτερικές ραφές φόρεσε και τον έφερε σε κατάσταση ...τραυματική, ώστε να μη μπορεί να καθίσει με ασφάλεια!  

     Λοιπόν, αγαπητές Αμαζόνες μας και ..."Αμαζόνοι", επειδή η Ιππασία δεν είναι εργασία πολυθρονάτου γραφείου αλλά κάτι απείρως σοβαρότερο, η κατάλληλη ενδυμασία είναι απαραίτητη για να ανταπεξέλθετε στις απαιτήσεις της και φροντίστε να είστε σωστά ενδεδυμένοι διότι ο παρών Εκπαιδευτής δεν θα διστάσει να εφαρμόσει κατά "γράμμα" την ...Γυμν-ιππευτική την επόμενη φορά που θα καταφθάσετε στο Ιππευτήριο λες και πάτε σε ...disco και θα σκανδαλίσουμε ακόμη και τους μοδάτους ..."κασσελάκηδες"! Άντε μην αγριέψουμε και μας γράψει κι η ειδική ...π@υστρολόγος "Lifo" με υπογραφή Παπ-άρη Δημοκ[αφρ]ίδη ή Δημαγωγίδη ή όπως, σκατά, τον λένε!...     

ACADÉMIE ÉQUESTRE DE VERSAILLES Μια αποτίμηση...

 ACADÉMIE ÉQUESTRE DE VERSAILLES 

Μια αποτίμηση...

     Μια ευφυής απόφαση ζωής με έκαμε να συνεχίσω εργαζόμενος μετά την ...συνταξιοδότησή μου, υπέρ της ευημερίας του Ίππου τον οποίο λατρεύω. Έτσι, αφήνοντας πίσω μου το Λυρικό Θέατρο και την κριτική του, αφιερώθηκα στο Ιππευτήριο το οποίο συνεχίζω να υπηρετώ επί 24 χρόνια, ξεκινώντας από αρχάριος Ιππέας στα 48 χρόνια μου και διευθύνοντας την Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" επί 19 συνεχή χρόνια. Στο πλαίσιο αυτής της Σχολής  το Ιππικό Θέατρο καταλαμβάνει μιαν εξέχουσα θέση συνιστώντας έναν σημαίνοντα εκπαιδευτικό "σπόνδυλο" και στην ειδικώς εκδοθείσα παρουσίασή του αναλύεται πλήρως και το σκεπτικό της προσεγγίσεως αυτού του "σπονδύλου". Και, βεβαίως, όπως το κάθε τι στο εκπαιδευτικό μας curriculum μελετάται προσεκτικότατα και δοκιμάζεται διερχόμενο μέσα από αυστηρά φίλτρα αξιολογήσεως, έτσι και το Ιππικό Θέατρο δομείται μέσα στη σχεδίαση της εκπαιδεύσεώς μας ερευνώμενο κι επαληθευόμενο σε κάθε έκφανσή του πριν μεταφερθούν με υπεύθυνο τρόπο τα εξαγόμενα αυτής της "βασάνου" στους μαθητές μας.

     Ζώντας σε μία χώρα με διεθνώς καταγέλαστο επίπεδο "πολιτισμού", χωρίς καμιάν Αισθητική βίου στην οποία κυριαρχούν οι κανόνες καταυλισμού αθιγγάνων, με υποτυπώδη "Παιδεία" και ανύπαρκτη, σύγχρονη, ιππική Παιδεία, τέλος δε, με τις "Τέχνες" καταβαραθρωμένες από την προαναφερθείσα έλλειψη Παιδείας κι Αισθητικής, θα ήταν αστείο να μιλήσουμε για ...Θέατρο και, δη, Ιππικό. Θα ήταν μάταιο να προσπαθήσουμε να αναζητήσουμε εντόπιες πηγές ώστε να αντλήσουμε εξ αυτών διδάγματα για το δικό μας Ιππικό Θέατρο στοχεύοντας στην γέννηση ενός τέτοιου καλλιτεχνικού "μνημείου" σε ...άγονη γη! Και, για τον λόγον αυτό, ξεκινώντας την προσπάθεια της ανιδρύσεως Ιππικού Θεάτρου στη Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" μελετήσαμε, αναγκαστικώς, παρόμοια εγχειρήματα στο εξωτερικό, κυρίως, στην Ουγγαρία, στη Μογγολία, στη Πολωνία και στην Γαλλία όπου το τελευταίο καλοκαίρι (2023) αφιερώσαμε αρκετό καιρό μελετώντας in situ την Γαλλική, Εθνική Ιππικήν Ακαδημία η οποία λειτουργεί στο Ανάκτορο των Βερσαλλιών ως έδρα διδασκαλίας του Ιππικού Θεάτρου "Zingaro" που διευθύνει ο Clément Marty Βartabas.

     Eδώ, στη γαλλική πρωτεύουσα και λίγα χιλιόμετρα έξω από αυτή, στις Βερσαλλίες, στην αυτοκρατορικήν ιππική εγκατάσταση του Λουδοβίκου ΙΔ' του "Βασιλέως Ηλίου", αναζητήσαμε, με την βοήθεια καλών φίλων, το υπόβαθρο αλλά και την δομή του Θεάτρου "Zingaro" και ήδη έχουμε αναρτήσει δύο εμπειρίες, τόσο για την έδρα της Σχολής, όσο και για το Θέατρο όπου δίδονται οι παραστάσεις. 

     Πέραν, όμως, από αυτές τις "in situ" εμπειρίες μας, ήταν απαραίτητη και η in vitro μελέτη του έργου του Clément Marty Βartabas, προκειμένου να το αποτιμήσουμε και να εξαγάγουμε ό,τι χρήσιμο που θα μπορούσε να υποστηρίξει μιαν ανάλογη προσπάθεια Ιππικού Θεάτρου όχι ως εγχείρημα αντιγραφής αλλά ως πηγή ελλείπουσα για τα ελλαδικά δεδομένα. Και, ομολογουμένως, δεν ανακαλύψαμε τίποτε καλύτερο από την μελέτη των βίντεο της Σχολής του Clément Marty Βartabas (βίντεο των παραστάσεών του) και όσων ακόμη βίντεο παρουσιάζουν το έργο του ως "in vitro" μελέτη.

     Έτσι, στο μεσολαβήσαν τρίμηνο, αφιερώσαμε πολλές ώρες μελέτης του ως άνω υλικού αντλώντας το από τους οκτώ συμπακτούς δίσκους (dvd) που περιέχονται στην επετειακή έκδοση των 25 χρόνων του "Zingaro" και απ΄ όσα υπάρχουν στο διαδίκτυο, μελετώντας καρέ-καρέ  το αντικείμενό μας προκειμένου να ολοκληρώσουμε αυτή την τελικήν  αποτίμησή του η οποία έχει ως εξής:

ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗ ΑΦΕΤΗΡΙΑ ΜΕ ΟΛΕΘΡΙΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ

     Mια καλοπλεγμένη πλεξούδα επάνω σε ένα γυναικείο κεφάλι είναι πάντα μία κόμμωση την οποία εκτιμά ο Ευρωπαίος  και ο θηλυκός πληθυσμός της γηραιάς ηπείρου την υιοθετεί προς ανάδειξη της ομορφιάς του! Βεβαίως κι αναφερόμαστε στον Άνθρωπο! Και την, όντως, πανέμορφη εικόνα της καλοπλεγμένης πλεξούδας την παρατηρούμε (την απολαύσαμε) μέσα στην Ιππικήν Ακαδημία των Βερσαλλιών επάνω στα κεφάλια πολλών μαθητριών, αλλά, δυστυχώς, όχι μόνον...

     Σε τούτο το διεθνούς εμβελείας ιππικό Ίδρυμα, προσέξαμε ότι ίδια αυτή η κομμωτική αντίληψη μεταφέρεται ...copy/paste και επί των ...Ίππων του, αποκαλύπτοντας μιαν επικίνδυνη ανθρωποκεντρικήν αντίληψη που θέλει "ανθρωποποιημένους" του ...Ίππους και, ίσως, "ιπποποιημένους"  τους ...Ανθρώπους! Κι αυτό ορίζει και το πρώτο μεγάλο λάθος του έργου του Δασκάλου Clément Marty Βartabas, ένα λάθος που "χαρτογραφεί" την αποστασιοποίηση από την Φύση μέσα στους κανόνες της οποίας εντάσσονται όλα τα πλάσματά της καθώς δύο από αυτά, ο Άνθρωπος και ο Ίππος εμφανίζονται με ρόλους αντίστροφους των πραγματικών, ένα παρά φύση "τραβεστιλίκι" που οδηγεί σε γκροτέσκο αποτέλεσμα! 

     Είναι γνωστό ότι ενώ ο Άνθρωπος καταφεύγει σε διάφορα εντομοαπωθητικά για να μην ενοχλείται από τα διάφορα έντομα, ο Ίππος χρησιμοποιεί την χαίτη και την ουρά του για να τα διώχνει και αν οι τρίχες του σε αυτά τα δύο σημεία του σώματός του δεν είναι ελεύθερες να κινηθούν τα έντομα θα συνεχίσουν να τον ενοχλούν, αφήνοντάς τον έκθετο στη δράση τους η οποία πολλές φορές (π.χ. αλογόμυγες) είναι και επικίνδυνη! Κι εδώ, πλέον, η στρεβλότατη αντίληψη του Ανθρώπου για την παρά φύση "ανθρωποποίηση" του Ίππου δεν θέτει, απλώς, ζήτημα ...κομμωτικής ή ζήτημα Αισθητικής αλλά ζήτημα υπάρξεως διότι η μη έγκαιρη απώθηση μιας αλογόμυγας από τον Ίππο μπορεί να είναι καθοριστική για την ζωή του εξ αιτίας ενός οδυνηρού αιφνιδιασμού και της ακολουθίας απροβλέπτων αντιδράσεων που μπορεί να είναι και μοιραίες!

     Σημειωτέον ότι, για να καταλήξει σε αυτό το αφύσικο όσο και επικίνδυνο "κομμωτικό" αποτέλεσμα της πλεξούδας της χαίτης, ο Άνθρωπος, η Ιππική Ακαδημία των Βερσαλλιών, σπαταλά ατελείωτες ώρες και αναπτύσσει χρονοβόρες τεχνικές των οποίων η διάθεση σε άλλους σημαντικούς τομείς ιππικής εκπαιδεύσεως θα ήταν χρήσιμη! 

     Όμως, αυτή η αντι-φυσική χρονοσπατάλη η οποία συνιστά κακοποίηση ζώου, η ...πλεξούδα, θεωρείται απαραίτητη στην Ιππικήν Ακαδημία των Βερσαλλιών και, μάλιστα, υποχρεώνει και το ανθρώπινο δυναμικό να ασκείται σκληρά προς ...επίτευξή της! Είναι, πάντως, αυτό το λάθος μια "αποκλειστικότητα" της, σ η μ ε ρ ι ν ή ς, Ιππικής Ακαδημίας των Βερσαλλιών η οποία στεγάζεται στο Ανάκτορο του "Βασιλέως Ηλίου"; Όχι, βεβαίως!...

     Αυτή η "artificielle" αντίληψη της "ανθρωποποιήσεως" του Ίππου αποτελεί την αφετηρία της ολεθρίας "ακαδημαϊκής" Ιππικής των ευρωπαϊκών αυλών της Αναγεννήσεως στις οποίες, αντί οι Εκπαιδευτές να διεισδύσουν στην γλώσσα του σώματος του Ίππου και να επιχειρήσουν να επικοινωνήσουν με αυτόν σεβόμενοι την  φ υ σ ι κ ή  τους υπόσταση επέλεξαν να τον εκλάβουν, όλως αυθαιρέτως, ως ..."Άνθρωπο" να τον "ντύσουν" με ανθρώπινα παραφερνάλια και να τον β ι ά σ ο υ ν ώστε να εννοήσει την δική τους γλώσσα ώστε να εκτελέσει και τις εντολές τους. Και αυτό το τεκμηριώνει το μεγαλοπρεπές άγαλμα που δεσπόζει στην πλατεία του Ανακτόρου των Βερσαλλιών με, έφιππο, τον "Βασιλέα Ήλιο", τον Λουδοβίκο ΙΔ' η ουρά του Ίππου του οποίου φέρει έναν τεράστιο διακοσμητικό ...φιόγκο, όπως ακριβώς έφεραν τα ...κοτσιδάκια των ευγενών της εποχής με ανάλογο συμβολισμό όσο και ασέβεια προς την αληθινή φύση του Ίππου ο οποίος δεν γεννάται με φιόγκους, κοτσιδάκια και ...πλεξούδες! Όταν, όμως, επιλέγεις να επικοινωνήσει με ένα φυσικό πλάσμα όπως ο Ίππος με μιαν αφύσικη γι αυτό "γλώσσα" επιχειρώντας να το υποχειριάσεις, τότε η κατάληξη θα είναι ο  β ι α σ μ ό ς και αυτόν τον βιασμό του Ίππου δεν τον απέφυγε, δυστυχώς, ο Δάσκαλος Clément Marty Βartabas και η Ακαδημία του!

     Έτσι, πλάι στα κοτσιδάκια και τις πλεξούδες, στην Ιππική Ακαδημία των Βερσαλλιών του Clément Marty Βartabas, οι βαρειές κακοποιητικές στομίδες που διαστέλλουν από τον  π ό ν ο  τα στόματα των Ίππων και τα γεμίζουν με αφρούς ο δ ύ ν η ς, είναι συνήθεις, α λ γ ε ι ν έ ς, εικόνες ενώ οι ελκυστικές Αμαζόνες χαμογελούν ...ευτυχείς όπως και οι θεατές χειροκροτούν ενθουσιασμένοι χωρίς να συναισθάνονται ότι, εδώ, ο Ίππος υποχειριάζεται  β ι α ί ω ς! Όμως, ενός κακού μύρια έπονται...

     Όταν επιλέγεις την βία της υποχειριάσεως του Ίππου την οποία επιτάσσει η δυτική, "ακαδημαϊκή" Ιππική και καταφεύγεις στην βασανιστική στομίδα, αρχίζει ένας κύκλος κακοποιήσεως του Ίππου του οποίου οι συνέπειες δεν περιορίζονται στο στόμα του Ίππου αλλά επεκτείνονται στην όλην ακεραιότητά του. 

     Και τούτο το παρατηρούμε, στην κακοποιητική υπερ-συσπείρωση του αυχένος (Rollkur ή Hyperflexion) που αποτελεί κανόνα της όλης συσπειρώσεως του Ίππου στην δυτική, "ακαδημαϊκή", Ιππική και η οποία, ενώ επί αιώνες εθεωρείτο απολύτως επιτρεπτή, ενώ, προσφάτως και μόνον, η "Διεθνής Ομοσπονδία Ιππασίας" (F.E.I.) την θεώρησε βασανιστική και την απαγόρευσε!  

     Δυστυχώς, στην Ιππική Ακαδημία των Βερσαλλιών το φαινόμενο "Rollkur" εμφανίζεται τόσο συχνά που το παρατηρούμε ακόμη και σε διαφημιστικά στιγμιότυπα του Θεάτρου "Zingaro", κάτι που σημαίνει ότι δεν πρόκειται περί τυχαίων "υπερβάσεων" αλλά περί εμμονικότητος σε μία κακοποιητική διαχείριση της συσπειρώσεως των Ίππων. Και, ασφαλώς, αυτό δεν σημαίνει πρόθεση βασανισμού του Ίππου από τον Clément Marty Βartabas αλλά μία "αγκύλωση" στα κατεστημένα λάθη των ιππικών παραδόσεων της Ιππικής νοοτροπίας που τον διέπει και η οποία "αγκύλωση" στιγματίζει ένα μεγάλο μέρος του κόσμου της δυτικής, "ακαδημαϊκής" Ιππικής όπως ακριβώς αυτός ο κόσμος συνεχίζει να ζει υπό συνθήκες παρακμιακών κοινωνιών, επιμένοντας στο κακουργηματικό λάθος της τυραννικής δημοκρατίας!  

     Σε προηγούμενη αναφορά μας γράφαμε: " Ο Βartabas παράγει  θ έ α μ α  και τα καταφέρνει άριστα! Προσφέρει στο "μάτι" αυτό που το τέρπει αλλά, ένα μεγάλο "αλλά", το "μάτι" δεν είναι το μόνο "μέρος" του  ό λ ο υ  και το  θ έ α τ ρ ο είναι πολύ περισσότερο από ένα ολιγαρκές "θεώμαι"!" και διόλου τυχαία και ο ίδιος ο Clément Marty Βartabas επισήμως επικαλείται τον όρο "θέαμα" (spectacle) αντί "θεάτρου" (théâtre) στην επίσημη βινιέτα της Ιππικής Ακαδημίας των Βερσαλλιών.  

 

     Και, πράγματι, ανεξαρτήτως εάν δεν αγγίζει αμιγώς το "θέατρο", το ιππικό θέαμα του Clément Marty Βartabas θα ήταν συναρπαστικό εάν κατάφερνε να απαλλαγεί από "μελανές κηλίδες". Διότι, ακριβώς αυτές οι "μελανές κηλίδες" του δεν επιτρέπουν να το χαρούν όσοι επαίοντες θλίβονται από τα διάφορα κακοποιητικά στοιχεία για τον Ίππο που στιγματίζουν την ιππική "διάστασή" του.

     

Θεωρούμε, εκ της προσωπικής εμπειρίας μας ότι με την τήρηση των κανόνων της Φυσικής Ιππικής στην ιππική διδασκαλία των έργων του Θεάτρου "Zingaro" όχι μόνον θα ήταν εφικτά τα προσδοκώμενα αποτελέσματα, αλλά θα προέκυπταν και σε ένα σκηνικό επίπεδο πολύ ανώτερο των ήδη επιτευχθέντων. Και είμαστε βέβαιοι ότι ο Δάσκαλος  Clément Marty Βartabas είναι απολύτως ικανός και να αναθεωρήσει λανθασμένες προσεγγίσεις και να βρει το θάρρος να τις αντικαταστήσει με ουμανιστικότερες ώστε το ιππικό θέαμα που προσφέρει να μην χειροκροτείται μόνον από το αδαές κοινό αλλά και από όσους γνωρίζουν τα intra muros της Ιππικής.