ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΤΩΝ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ"

   ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ"

     Στους φιλόξενους και αρτιότατους "MANIATIS STABLES", o Aρχηγός των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" Εκπαιδευτής Αθανάσιος Ψωρομύτης και ο βοηθός του Μελέτης Μοίρας, ξεκίνησαν την οργάνωση μιας ενδιαφέρουσας επιδείξεως εφίππων πολεμικών τεχνών, κατόπιν της προτάσεως ενός φορέως πολιτιστικών εκδηλώσεων. 

     Έτσι, ο Αθανάσιος με τον Μελέτη ξεκίνησαν την προετοιμασία μιας υπέροχης φοράδος ώστε να πρωταγωνιστήσει στην προετοιμαζόμενη εκδήλωση. 

     Aν είσαι, απλώς, ...υποψιασμένος για την εκπαίδευση νεολέκτου Ίππου ξεκινάς όπως δείχνει η παραπάνω φωτογραφία! Αλλά ο Αθανάσιος δεν είναι απλώς ...υποψιασμένος ' είναι γνώστης και συνέχισε όπως δείχνει η επόμενη φωτογραφία. Κερδίζοντας μια πρώτη "εμπιστοσύνη" του Ίππου του αφαιρεί τον ρυτήρα ώστε να το φέρει "πιο κοντά" του παραχωρώντας του ελευθερία την οποία το τετράποδο εκτιμά κι εμπιστεύεται ακόμη περισσότερο τον Ιππαγωγό του.

     Τώρα, ο Ίππος εξελίσσεται σε ...pet, νιώθει ελεύθερος κι αυτή την ελευθερία του την συναρτά με τον Ιππαγωγό στον οποίο ..."προσδένεται" και τον οποίο, πια, ακολουθεί!

     Ο Αθανάσιος ξέρει πάρα πολύ καλά να επικοινωνεί με τους Ίππους κι εργάσθηκε επί χρόνια ώστε να εμπεδώσει σε βάθος την "γλώσσα του σώματος" με την οποία επικοινωνούμε με αυτά τα ευφυέστατα τετράποδα. Eργάσθηκε με επιμονή και με προσωπικές θυσίες για να κατακτήσει αυτή τη σπουδαία γνώση και να μπορεί να την μεταδίδει και σε όσους ενδιαφέρονται με μόνη εξαίρεση κάποιους που είχαν την ευκαιρία να μαθητεύσουν κοντά του και τον απέρριψαν δηλώνοντας ότι συνεχίζεται ο ..."πόλεμος μεταξύ Σπαρτιατών και Μεσσηνίων"! Ακατανίκητη η βλακεία, όσο ατελείωτο το ενδιαφέρον του Αθανασίου για τον Ίππο και σήμερα είδαμε και τα καλύτερα!

     Μεθοδικότατα ο ευφυής Μανιάτης Αθανάσιος (τον οποίον οι ηλίθιοι εκλαμβάνουν και ως ...Μεσσήνιο) κατέστησε σε συντομότατο χρόνο υποχείριο τον νεόλεκτο Ίππο απολαμβάνοντας το τετράποδο να τον ακολουθεί πίσω του, πριν προχωρήσει στην έφιππη δοκιμασία των αποτελεσμάτων της υποχειριάσεως.

      Με εφίππευση δι εφάλσεως επιβεβαιώθηκε η δεκτικότητα αναβάτη του νεολέκτου Ίππου με την απαθή ακινησία του. Έτσι, ο Αθανάσιος βρέθηκε στη ράχη του ανενστόμιστου και ανεπίσακτου Ίππου, μάλιστα, με τις ηνίες εφαρμοσμένες όχι στους κάτω κρίκους όπου παρέχουν ασφαλέστερο έλεγχο του Ίππου αλλά στους άνω επί των οποίων τις εφαρμόζουμε όταν προετοιμάζουμε τον Ίππο για πλήρη απελευθέρωση εκ των ηνιών και διεύθυνσή του με το βάρος του κορμού του αναβάτη!

     Με το άψογο "κάθισμά" του και με χαλαρές έως ...ανύπαρκτες ηνίες, ο Αθανάσιος "βαθμολόγησε" την υπακοή του Ίππου στη χρήση των βοηθημάτων πριν τον παραδώσει στον βοηθό  του για την συνέχιση της ιππευτικής ...επιβεβαιώσεως. 

     Και αυτή η "παράδοση" ξεκίνησε με την ολόσωστη ρυταγώγηση του Ίππου από τον Μελέτη ο οποίος "απορροφά" με προσοχή και πειθαρχία την διδασκαλία του Εκπαιδευτή του. Έτσι ο Ίππος θα "προσεγγίσει" τον Ιππέα και θα συνεργαστεί, κατόπιν, αρμονικότατα μαζύ του, εάν και εφ΄ όσον δεν νιώσει "βιασμένος" και η αρχική ρυταγώγηση είναι το "κλειδί".

     Πολύ σωστά και πάντα μεθοδικότατα, ο Εκπαιδευτής συραγώγησε τον βοηθό του πριν του παραδώσει τον Ίππο στο δικό του "solo". Τίποτε δεν κουράζει τον Αθανάσιο ο οποίος τίποτε δεν παραλείπει προκειμένου η σχέση του με τον Ίππο και τους μαθητές του να είναι αυτή που πρέπει, διότι ο Αθανάσιος γνωρίζει πόσο σημαντικό είναι για τους "Έλληνες Κενταύρους" η διατήρηση του μηδενικού δείκτη ατυχημάτων, όπως τα καταφέρνουμε στα19 συνεχή χρόνια λειτουργίας της Σχολής μας. 

     Και όταν ο Μελέτης μας έδειξε πλήρως εξοικειωμένος με τον νεόλεκτον Ίππο, τότε τον απολαύσαμε κι αυτόν σε μιαν ίππευση με αρκετά καλό "κάθισμα"!

     Κανένα βήμα προς τα εμπρός δεν επιχειρείται στους "Έλληνες Κενταύρους" εάν δεν έχει προηγηθεί αυτό που απαιτείται από ένα ασκησιολόγιο το οποίο δίνει προτεραιότητα στην  α σ φ ά λ ε ι α  του έργου μας.

     Και ο Μελέτης, έφιππος πλέον, με τις ηνίες το ίδιο χαλαρές με τον Εκπαιδευτή του και, πολύ σωστά, μετατοπισμένες πλέον στους κάτω κρίκους, δεν αφήνει καμία αμφιβολία για τις ικανότητές του ως αρχαρίου εκπαιδευόμενου! Λεπτομέρειες που υπογραμμίζουν την  π ο ι ό τ η τ α  των προσεγγίσεων!

     Η τελική φάση αυτής της ημερίδος, όπως ήταν φυσικό, είχε ως "επίλογο" την μυητική εξοικείωση του νεολέκτου Ίππου με την Τοξοβολία.

     "Εν αρχή ην..." ...η πρόκληση θετικού ενδιαφέροντος του Ίππου προς τα βασικά μέρη της Τοξοβολίας, το Τόξο και τα βέλη, με διάφορες "προσεγγίσεις" αποκλειομένης κάθε μορφής βιασμού.  

     Ο Ίππος, όπως και κάθε πλάσμα χρειάζεται τον "χρόνο" του για να αντιληφθεί την περιρρέουσα κατάσταση και αυτό το σέβεται απολύτως ο σωστός Ιπποεκπαιδευτής, όπως ο Αθανάσιος. 

     Και όταν ο Ίππος εξοικειωθεί με την παρουσία του Τόξου στο οπτικό πεδίο του, τότε η εξοικείωσή του με την Τοξοβολία θα συνεχισθεί με την αποδοχή εκ μέρους του των βελών, της μορφής και του ήχου τους.

     Μια σειρά επιδείξεων των βελών και "ψαύσεών" τους θα ακολουθήσει ώστε ο Ίππος να εμπεδώσει την αίσθηση ότι πρόκειται περί "φιλίων αντικειμένων", περί αντικειμένων οπιου μόνον μιαν ευχάριστη "ψαύση" προκαλούν και τίποτε περισσότερο. Λόγω του ότι η "εικόνα" των βελών μπορεί να προκαλέσει στην συνδυαστική μνήμη του Ίππου την ταύτισή τους μς το ...μαστίγιο, εν προκειμένω, ο Ιπποεκπαιδευτής θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικός και διεξοδικός και,  βεβαίως, αυτές τις ιδιότητες τις διαθέτει ...υπεραφθόνως ο Αθανάσιος ο οποίος κι εδώ έκανε την καλύτερη "δουλειά" που θα μπορούσε να γίνει. 

     Ο σωστός Ιπποεκπαιδευτής στο σημείο αυτό επιβεβαιώνει τον πλήρη υποχειριασμό του Ίππου του απελευθερώνοντάς τον από κάθε έλεγχο, είτε αυτό είναι συραγωγέας, είτε αυτό είναι ρυτήρας. Εδώ ο Ίππος πρέπει να επιδείξει την πειθαρχία του, την απάθειά του και την ασφάλεια που μπορεί να τον  χαρακτηρίζει στην Έφιππη Τοξοβολία. Εδώ θα αξιολογήσουμε την επιτυχία των όσων προηγήθηκαν. Και ο Αθανάσιος δεν το παρέλειψε!

     Κατόπιν όλων αυτών και χωρίς να παραλειφθεί το παραμικρό έφτασε και η ώρα των τοξεύσεων ώστε ο Ίππος να αποδεχθεί την διαδικασία, τα μέσα, τους χειρισμούς, τις "οσμές" και τους ήχους, κυρίως τον ήχο της χορδής, ολοκληρώνοντας την εξοικείωσή του με την Τοξοβολία.

     Τόσο πειθαρχημένος, απαθής και αδιάφορος ο νεόλεκτος Ίππος στα χέρια του Αθανασίου ο οποίος τόξευε, ώστε, με τα βέλη να πετούν στον αέρα ο Ίππος ...απολάμβανε τα ...πέριξ!  

     Αρκετές οι τοξεύσεις ενώπιον του Ίππου με τις ίδιες πάντοτε απαθείς "αντιδράσεις" έκαναν να πέσει η "αυλαία" αυτής της δημιουργικότατης ημερίδος η οποία δεν απέδωσε, απλώς, έναν ακόμη Ίππο κατάλληλο για Έφιππη Τοξοβολία αλλά και έναν ευτυχέστερο Ίππο πολύ πιο ήρεμο και με πολύ λιγότερες φοβίες, με όσα αυτά σημαίνουν για την συμπεριφορά του.

     Εκεί που, χωρίς ποταπές "πολυσυλλεκτικότητες" αναξίων υπεραρίθμων, το δάχτυλο του "ε ν ό ς" επαίοντος και αρίστου δείχνει την σωστή "κατεύθυνση", εκεί η ευημερία και η επιτυχία είναι δεδομένη! Και για τον λόγο αυτό οι "Έλληνες Κένταυροι" επιλέξαμε εξ αρχής την υπεροχή του ΕΝΟΣ και ΑΡΙΣΤΟΥ σε κάθε τομέα λειτουργίας μας παραδεχόμενοι απολύτως εκείνο το οποίο ο Πλάτων, στο η' βιβλίο της "Πολιτείας" διετύπωσε: "ΟΥΚ ΕΞ ΑΛΛΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ Τ Υ Ρ Α Ν Ν Ι Σ ΚΑΘΙΣΤΑΤΑΙ Ή ΕΚ Δ Η Μ Ο Κ Ρ Α Τ Ι Α Σ"! 

Συνεχίζεται

Πλήρες Φωτογραφικό Λεύκωμα ΕΔΩ

MAKAΡΟΝΑΔΑ... Ή ...ΛΑΘΟΣ ΠΑΝΤΕΛΟΝΙ ΙΠΠΑΣΙΑΣ;

 MAKAΡΟΝΑΔΑ... 

Ή 

...ΛΑΘΟΣ ΠΑΝΤΕΛΟΝΙ ΙΠΠΑΣΙΑΣ;

     Αξέχαστη η εμπειρία μιας θεσπέσιας μακαρονάδας με ...κιμά που κάποτε, είκοσι χρόνια πριν, αποφασίσαμε να απολαύσουμε λίγο πριν εφιππεύσουμε ένα υπέροχο Haflinger, τον νεαρό επιβήτορα Blondy, για να υπερπηδήσουμε εμπόδια... με όλη την άγνοια των απαιτήσεων της Ιππασίας ως απολύτως αρχάριοι! 

     Kαι όταν "μιλά"  το ..."sangue Latino" σου, οι συμπίπτοντες τρεις "έρωτές" σου, το Haflinger, η Ιππασία και, βεβαίως, η ...μακαρονάδα, μπορεί να σε οδηγήσουν σε ...υπερβολές όπως ...καλή ώρα! Και να ..."άσπρος πάτος" στο πιάτο και να στη θέση του Ιππέως μια ..."μαρμίτα" με τη μακαρονάδα στο στομάχι να μη μπορεί να πάρει ...ανάσα και να το Haflinger να τρέχει με τη "μαρμίτα" στη ράχη του πηδώντας εμπόδια και προσέχοντας αυτό πια να μη του πέσει η ..."μαρμίτα". Και η "μαρμίτα", συγγνώμη ο Ιππέας, δεν έπεσε αλλά κατάλαβε ότι την επόμενη φορά που θα ιππεύσει θα πρέπει να έχει ξεχάσει το ..."sangue Latino" του και να θυμάται την ιδιότητά του ως μαθητή της Ιππασίας και όχι ως ...γευσιγνώστη για να μη ταλαιπωρεί ένα ...ερωτεύσιμο Haflinger! Έκτοτε δε, αυτό το τηρεί με συνέπεια!

     Δεν είναι όμως, μόνο, η ...μακαρονάδα ο πειρασμός καταστροφής ενός μαθήματος Ιππασίας αλλά είναι και η ένδυση του Ιππέως όπως επιβεβαιώθηκε και σήμερα όταν ο Μάνος ο οποίος έχει δώσει εξαιρετικές εικόνες ιππεύσεως, εμφανίστηκε κάπως έτσι, όπως δείχνει η φωτογραφία που ακολουθεί ...εκτινασσόμενος εκτός "καθίσματος", καμπουριαστός και χωρίς έλεγχο του Ίππου του.

     Το θέαμα απρόσμενο και ανεξήγητο, ξέροντας τις ικανότητες του Μάνου, όμως ο φωτογραφικός φακός, ο μέγας κριτής μας, αδιάψευστος κι αυτό που έδειχνε σε όλη την διάρκεια αυτής της ημερίδος ήταν ...εφιαλτικό! Ίππος άνευ ελέγχου να καλπάζει στο γάμο του καραγκιόζη εκτός στίβου, Ιππέας εκτός "καθίσματος" να αναπηδά στη δόλια ράχη του τετραπόδου με τα χέρια να απλώνουν ...μπουγάδα, ημι-καμπούρης και με σφιγμένα γόνατα, καμία σχέση με τον Μάνο που καλπάζει τοξεύει ή ιππακοντίζει εντός κι εκτός Ιππευτηρίου...  

     Κι ενώ σήμερα φθάσαμε στο Ιππευτήριο για ένα καλοσχεδιασμένο μάθημα κουβαλώντας Τόξα, ακόντια και άλλα πολλά, παρατηρούσαμε αποσβολωμένοι έναν Μάνο να μη μπορεί ούτε καν να "καθίσει" με ασφάλεια... Οποία απορία..., αλλά τι να τον ρωτήσεις τώρα τον νεαρό Μάνο, "Με  π ο ι α ν κρεβατο-ξημερώθηκες και σ΄ έκανε ρετάλι;" όχι, διότι τα αυτονόητα είναι κατανοητά... Κι όμως...

      Αφού κάναμε φιλότιμες προσπάθειες να "καθίσουμε" με ασφάλεια τον Μάνο στη ράχη του Ίππου του ο οποίος θύμιζε ...Haflinger με ..."μαρμίτα", αφού εφαρμόσαμε λαβή περιλαιμίου, λήξαμε ...αδόξως το μάθημα προς αποφυγή κοπώσεως του Ίππου και ταλαιπωρίας του εκπαιδευόμενου ο οποίος, κάθιδρος και εξαντλημένος αποζητούσε ...λύτρωση ενώ, εμείς, προσπαθούσαμε να καταλάβουμε προς "τι" ο όλεθρος του σημερινού μαθήματος... Και τότε ο ...ημιθανής Μάνος ...ομολόγησε, όχι το με ποιαν κρεβατο-ξημερώθηκε αλλά ποιαν ακατάλληλη φόρμα γυμναστικής με εσωτερικές ραφές φόρεσε και τον έφερε σε κατάσταση ...τραυματική, ώστε να μη μπορεί να καθίσει με ασφάλεια!  

     Λοιπόν, αγαπητές Αμαζόνες μας και ..."Αμαζόνοι", επειδή η Ιππασία δεν είναι εργασία πολυθρονάτου γραφείου αλλά κάτι απείρως σοβαρότερο, η κατάλληλη ενδυμασία είναι απαραίτητη για να ανταπεξέλθετε στις απαιτήσεις της και φροντίστε να είστε σωστά ενδεδυμένοι διότι ο παρών Εκπαιδευτής δεν θα διστάσει να εφαρμόσει κατά "γράμμα" την ...Γυμν-ιππευτική την επόμενη φορά που θα καταφθάσετε στο Ιππευτήριο λες και πάτε σε ...disco και θα σκανδαλίσουμε ακόμη και τους μοδάτους ..."κασσελάκηδες"! Άντε μην αγριέψουμε και μας γράψει κι η ειδική ...π@υστρολόγος "Lifo" με υπογραφή Παπ-άρη Δημοκ[αφρ]ίδη ή Δημαγωγίδη ή όπως, σκατά, τον λένε!...     

ACADÉMIE ÉQUESTRE DE VERSAILLES Μια αποτίμηση...

 ACADÉMIE ÉQUESTRE DE VERSAILLES 

Μια αποτίμηση...

     Μια ευφυής απόφαση ζωής με έκαμε να συνεχίσω εργαζόμενος μετά την ...συνταξιοδότησή μου, υπέρ της ευημερίας του Ίππου τον οποίο λατρεύω. Έτσι, αφήνοντας πίσω μου το Λυρικό Θέατρο και την κριτική του, αφιερώθηκα στο Ιππευτήριο το οποίο συνεχίζω να υπηρετώ επί 24 χρόνια, ξεκινώντας από αρχάριος Ιππέας στα 48 χρόνια μου και διευθύνοντας την Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" επί 19 συνεχή χρόνια. Στο πλαίσιο αυτής της Σχολής  το Ιππικό Θέατρο καταλαμβάνει μιαν εξέχουσα θέση συνιστώντας έναν σημαίνοντα εκπαιδευτικό "σπόνδυλο" και στην ειδικώς εκδοθείσα παρουσίασή του αναλύεται πλήρως και το σκεπτικό της προσεγγίσεως αυτού του "σπονδύλου". Και, βεβαίως, όπως το κάθε τι στο εκπαιδευτικό μας curriculum μελετάται προσεκτικότατα και δοκιμάζεται διερχόμενο μέσα από αυστηρά φίλτρα αξιολογήσεως, έτσι και το Ιππικό Θέατρο δομείται μέσα στη σχεδίαση της εκπαιδεύσεώς μας ερευνώμενο κι επαληθευόμενο σε κάθε έκφανσή του πριν μεταφερθούν με υπεύθυνο τρόπο τα εξαγόμενα αυτής της "βασάνου" στους μαθητές μας.

     Ζώντας σε μία χώρα με διεθνώς καταγέλαστο επίπεδο "πολιτισμού", χωρίς καμιάν Αισθητική βίου στην οποία κυριαρχούν οι κανόνες καταυλισμού αθιγγάνων, με υποτυπώδη "Παιδεία" και ανύπαρκτη, σύγχρονη, ιππική Παιδεία, τέλος δε, με τις "Τέχνες" καταβαραθρωμένες από την προαναφερθείσα έλλειψη Παιδείας κι Αισθητικής, θα ήταν αστείο να μιλήσουμε για ...Θέατρο και, δη, Ιππικό. Θα ήταν μάταιο να προσπαθήσουμε να αναζητήσουμε εντόπιες πηγές ώστε να αντλήσουμε εξ αυτών διδάγματα για το δικό μας Ιππικό Θέατρο στοχεύοντας στην γέννηση ενός τέτοιου καλλιτεχνικού "μνημείου" σε ...άγονη γη! Και, για τον λόγον αυτό, ξεκινώντας την προσπάθεια της ανιδρύσεως Ιππικού Θεάτρου στη Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" μελετήσαμε, αναγκαστικώς, παρόμοια εγχειρήματα στο εξωτερικό, κυρίως, στην Ουγγαρία, στη Μογγολία, στη Πολωνία και στην Γαλλία όπου το τελευταίο καλοκαίρι (2023) αφιερώσαμε αρκετό καιρό μελετώντας in situ την Γαλλική, Εθνική Ιππικήν Ακαδημία η οποία λειτουργεί στο Ανάκτορο των Βερσαλλιών ως έδρα διδασκαλίας του Ιππικού Θεάτρου "Zingaro" που διευθύνει ο Clément Marty Βartabas.

     Eδώ, στη γαλλική πρωτεύουσα και λίγα χιλιόμετρα έξω από αυτή, στις Βερσαλλίες, στην αυτοκρατορικήν ιππική εγκατάσταση του Λουδοβίκου ΙΔ' του "Βασιλέως Ηλίου", αναζητήσαμε, με την βοήθεια καλών φίλων, το υπόβαθρο αλλά και την δομή του Θεάτρου "Zingaro" και ήδη έχουμε αναρτήσει δύο εμπειρίες, τόσο για την έδρα της Σχολής, όσο και για το Θέατρο όπου δίδονται οι παραστάσεις. 

     Πέραν, όμως, από αυτές τις "in situ" εμπειρίες μας, ήταν απαραίτητη και η in vitro μελέτη του έργου του Clément Marty Βartabas, προκειμένου να το αποτιμήσουμε και να εξαγάγουμε ό,τι χρήσιμο που θα μπορούσε να υποστηρίξει μιαν ανάλογη προσπάθεια Ιππικού Θεάτρου όχι ως εγχείρημα αντιγραφής αλλά ως πηγή ελλείπουσα για τα ελλαδικά δεδομένα. Και, ομολογουμένως, δεν ανακαλύψαμε τίποτε καλύτερο από την μελέτη των βίντεο της Σχολής του Clément Marty Βartabas (βίντεο των παραστάσεών του) και όσων ακόμη βίντεο παρουσιάζουν το έργο του ως "in vitro" μελέτη.

     Έτσι, στο μεσολαβήσαν τρίμηνο, αφιερώσαμε πολλές ώρες μελέτης του ως άνω υλικού αντλώντας το από τους οκτώ συμπακτούς δίσκους (dvd) που περιέχονται στην επετειακή έκδοση των 25 χρόνων του "Zingaro" και απ΄ όσα υπάρχουν στο διαδίκτυο, μελετώντας καρέ-καρέ  το αντικείμενό μας προκειμένου να ολοκληρώσουμε αυτή την τελικήν  αποτίμησή του η οποία έχει ως εξής:

ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗ ΑΦΕΤΗΡΙΑ ΜΕ ΟΛΕΘΡΙΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ

     Mια καλοπλεγμένη πλεξούδα επάνω σε ένα γυναικείο κεφάλι είναι πάντα μία κόμμωση την οποία εκτιμά ο Ευρωπαίος  και ο θηλυκός πληθυσμός της γηραιάς ηπείρου την υιοθετεί προς ανάδειξη της ομορφιάς του! Βεβαίως κι αναφερόμαστε στον Άνθρωπο! Και την, όντως, πανέμορφη εικόνα της καλοπλεγμένης πλεξούδας την παρατηρούμε (την απολαύσαμε) μέσα στην Ιππικήν Ακαδημία των Βερσαλλιών επάνω στα κεφάλια πολλών μαθητριών, αλλά, δυστυχώς, όχι μόνον...

     Σε τούτο το διεθνούς εμβελείας ιππικό Ίδρυμα, προσέξαμε ότι ίδια αυτή η κομμωτική αντίληψη μεταφέρεται ...copy/paste και επί των ...Ίππων του, αποκαλύπτοντας μιαν επικίνδυνη ανθρωποκεντρικήν αντίληψη που θέλει "ανθρωποποιημένους" του ...Ίππους και, ίσως, "ιπποποιημένους"  τους ...Ανθρώπους! Κι αυτό ορίζει και το πρώτο μεγάλο λάθος του έργου του Δασκάλου Clément Marty Βartabas, ένα λάθος που "χαρτογραφεί" την αποστασιοποίηση από την Φύση μέσα στους κανόνες της οποίας εντάσσονται όλα τα πλάσματά της καθώς δύο από αυτά, ο Άνθρωπος και ο Ίππος εμφανίζονται με ρόλους αντίστροφους των πραγματικών, ένα παρά φύση "τραβεστιλίκι" που οδηγεί σε γκροτέσκο αποτέλεσμα! 

     Είναι γνωστό ότι ενώ ο Άνθρωπος καταφεύγει σε διάφορα εντομοαπωθητικά για να μην ενοχλείται από τα διάφορα έντομα, ο Ίππος χρησιμοποιεί την χαίτη και την ουρά του για να τα διώχνει και αν οι τρίχες του σε αυτά τα δύο σημεία του σώματός του δεν είναι ελεύθερες να κινηθούν τα έντομα θα συνεχίσουν να τον ενοχλούν, αφήνοντάς τον έκθετο στη δράση τους η οποία πολλές φορές (π.χ. αλογόμυγες) είναι και επικίνδυνη! Κι εδώ, πλέον, η στρεβλότατη αντίληψη του Ανθρώπου για την παρά φύση "ανθρωποποίηση" του Ίππου δεν θέτει, απλώς, ζήτημα ...κομμωτικής ή ζήτημα Αισθητικής αλλά ζήτημα υπάρξεως διότι η μη έγκαιρη απώθηση μιας αλογόμυγας από τον Ίππο μπορεί να είναι καθοριστική για την ζωή του εξ αιτίας ενός οδυνηρού αιφνιδιασμού και της ακολουθίας απροβλέπτων αντιδράσεων που μπορεί να είναι και μοιραίες!

     Σημειωτέον ότι, για να καταλήξει σε αυτό το αφύσικο όσο και επικίνδυνο "κομμωτικό" αποτέλεσμα της πλεξούδας της χαίτης, ο Άνθρωπος, η Ιππική Ακαδημία των Βερσαλλιών, σπαταλά ατελείωτες ώρες και αναπτύσσει χρονοβόρες τεχνικές των οποίων η διάθεση σε άλλους σημαντικούς τομείς ιππικής εκπαιδεύσεως θα ήταν χρήσιμη! 

     Όμως, αυτή η αντι-φυσική χρονοσπατάλη η οποία συνιστά κακοποίηση ζώου, η ...πλεξούδα, θεωρείται απαραίτητη στην Ιππικήν Ακαδημία των Βερσαλλιών και, μάλιστα, υποχρεώνει και το ανθρώπινο δυναμικό να ασκείται σκληρά προς ...επίτευξή της! Είναι, πάντως, αυτό το λάθος μια "αποκλειστικότητα" της, σ η μ ε ρ ι ν ή ς, Ιππικής Ακαδημίας των Βερσαλλιών η οποία στεγάζεται στο Ανάκτορο του "Βασιλέως Ηλίου"; Όχι, βεβαίως!...

     Αυτή η "artificielle" αντίληψη της "ανθρωποποιήσεως" του Ίππου αποτελεί την αφετηρία της ολεθρίας "ακαδημαϊκής" Ιππικής των ευρωπαϊκών αυλών της Αναγεννήσεως στις οποίες, αντί οι Εκπαιδευτές να διεισδύσουν στην γλώσσα του σώματος του Ίππου και να επιχειρήσουν να επικοινωνήσουν με αυτόν σεβόμενοι την  φ υ σ ι κ ή  τους υπόσταση επέλεξαν να τον εκλάβουν, όλως αυθαιρέτως, ως ..."Άνθρωπο" να τον "ντύσουν" με ανθρώπινα παραφερνάλια και να τον β ι ά σ ο υ ν ώστε να εννοήσει την δική τους γλώσσα ώστε να εκτελέσει και τις εντολές τους. Και αυτό το τεκμηριώνει το μεγαλοπρεπές άγαλμα που δεσπόζει στην πλατεία του Ανακτόρου των Βερσαλλιών με, έφιππο, τον "Βασιλέα Ήλιο", τον Λουδοβίκο ΙΔ' η ουρά του Ίππου του οποίου φέρει έναν τεράστιο διακοσμητικό ...φιόγκο, όπως ακριβώς έφεραν τα ...κοτσιδάκια των ευγενών της εποχής με ανάλογο συμβολισμό όσο και ασέβεια προς την αληθινή φύση του Ίππου ο οποίος δεν γεννάται με φιόγκους, κοτσιδάκια και ...πλεξούδες! Όταν, όμως, επιλέγεις να επικοινωνήσει με ένα φυσικό πλάσμα όπως ο Ίππος με μιαν αφύσικη γι αυτό "γλώσσα" επιχειρώντας να το υποχειριάσεις, τότε η κατάληξη θα είναι ο  β ι α σ μ ό ς και αυτόν τον βιασμό του Ίππου δεν τον απέφυγε, δυστυχώς, ο Δάσκαλος Clément Marty Βartabas και η Ακαδημία του!

     Έτσι, πλάι στα κοτσιδάκια και τις πλεξούδες, στην Ιππική Ακαδημία των Βερσαλλιών του Clément Marty Βartabas, οι βαρειές κακοποιητικές στομίδες που διαστέλλουν από τον  π ό ν ο  τα στόματα των Ίππων και τα γεμίζουν με αφρούς ο δ ύ ν η ς, είναι συνήθεις, α λ γ ε ι ν έ ς, εικόνες ενώ οι ελκυστικές Αμαζόνες χαμογελούν ...ευτυχείς όπως και οι θεατές χειροκροτούν ενθουσιασμένοι χωρίς να συναισθάνονται ότι, εδώ, ο Ίππος υποχειριάζεται  β ι α ί ω ς! Όμως, ενός κακού μύρια έπονται...

     Όταν επιλέγεις την βία της υποχειριάσεως του Ίππου την οποία επιτάσσει η δυτική, "ακαδημαϊκή" Ιππική και καταφεύγεις στην βασανιστική στομίδα, αρχίζει ένας κύκλος κακοποιήσεως του Ίππου του οποίου οι συνέπειες δεν περιορίζονται στο στόμα του Ίππου αλλά επεκτείνονται στην όλην ακεραιότητά του. 

     Και τούτο το παρατηρούμε, στην κακοποιητική υπερ-συσπείρωση του αυχένος (Rollkur ή Hyperflexion) που αποτελεί κανόνα της όλης συσπειρώσεως του Ίππου στην δυτική, "ακαδημαϊκή", Ιππική και η οποία, ενώ επί αιώνες εθεωρείτο απολύτως επιτρεπτή, ενώ, προσφάτως και μόνον, η "Διεθνής Ομοσπονδία Ιππασίας" (F.E.I.) την θεώρησε βασανιστική και την απαγόρευσε!  

     Δυστυχώς, στην Ιππική Ακαδημία των Βερσαλλιών το φαινόμενο "Rollkur" εμφανίζεται τόσο συχνά που το παρατηρούμε ακόμη και σε διαφημιστικά στιγμιότυπα του Θεάτρου "Zingaro", κάτι που σημαίνει ότι δεν πρόκειται περί τυχαίων "υπερβάσεων" αλλά περί εμμονικότητος σε μία κακοποιητική διαχείριση της συσπειρώσεως των Ίππων. Και, ασφαλώς, αυτό δεν σημαίνει πρόθεση βασανισμού του Ίππου από τον Clément Marty Βartabas αλλά μία "αγκύλωση" στα κατεστημένα λάθη των ιππικών παραδόσεων της Ιππικής νοοτροπίας που τον διέπει και η οποία "αγκύλωση" στιγματίζει ένα μεγάλο μέρος του κόσμου της δυτικής, "ακαδημαϊκής" Ιππικής όπως ακριβώς αυτός ο κόσμος συνεχίζει να ζει υπό συνθήκες παρακμιακών κοινωνιών, επιμένοντας στο κακουργηματικό λάθος της τυραννικής δημοκρατίας!  

     Σε προηγούμενη αναφορά μας γράφαμε: " Ο Βartabas παράγει  θ έ α μ α  και τα καταφέρνει άριστα! Προσφέρει στο "μάτι" αυτό που το τέρπει αλλά, ένα μεγάλο "αλλά", το "μάτι" δεν είναι το μόνο "μέρος" του  ό λ ο υ  και το  θ έ α τ ρ ο είναι πολύ περισσότερο από ένα ολιγαρκές "θεώμαι"!" και διόλου τυχαία και ο ίδιος ο Clément Marty Βartabas επισήμως επικαλείται τον όρο "θέαμα" (spectacle) αντί "θεάτρου" (théâtre) στην επίσημη βινιέτα της Ιππικής Ακαδημίας των Βερσαλλιών.  

 

     Και, πράγματι, ανεξαρτήτως εάν δεν αγγίζει αμιγώς το "θέατρο", το ιππικό θέαμα του Clément Marty Βartabas θα ήταν συναρπαστικό εάν κατάφερνε να απαλλαγεί από "μελανές κηλίδες". Διότι, ακριβώς αυτές οι "μελανές κηλίδες" του δεν επιτρέπουν να το χαρούν όσοι επαίοντες θλίβονται από τα διάφορα κακοποιητικά στοιχεία για τον Ίππο που στιγματίζουν την ιππική "διάστασή" του.

     

Θεωρούμε, εκ της προσωπικής εμπειρίας μας ότι με την τήρηση των κανόνων της Φυσικής Ιππικής στην ιππική διδασκαλία των έργων του Θεάτρου "Zingaro" όχι μόνον θα ήταν εφικτά τα προσδοκώμενα αποτελέσματα, αλλά θα προέκυπταν και σε ένα σκηνικό επίπεδο πολύ ανώτερο των ήδη επιτευχθέντων. Και είμαστε βέβαιοι ότι ο Δάσκαλος  Clément Marty Βartabas είναι απολύτως ικανός και να αναθεωρήσει λανθασμένες προσεγγίσεις και να βρει το θάρρος να τις αντικαταστήσει με ουμανιστικότερες ώστε το ιππικό θέαμα που προσφέρει να μην χειροκροτείται μόνον από το αδαές κοινό αλλά και από όσους γνωρίζουν τα intra muros της Ιππικής.

ΚΥΚΛΟΣ ΓΡΑΜΜΕΝΟΣ ΜΕ ...ΑΡΒΥΛΑ

ΚΥΚΛΟΣ ΓΡΑΜΜΕΝΟΣ ΜΕ ...ΑΡΒΥΛΑ

     Σήμερα δεν τετραγωνίσαμε τον κύκλο και, δυστυχώς, δεν κυκλώσαμε και το τετράγωνο Βασ. Σοφίας, Ηρώδου Αττικού, Βασ, Όλγας και Βασ. Αμαλίας! Σήμερα τοξεύσαμε τον κύκλο και, μάλιστα σε πολλές πάρθιες και εύστοχες τοξεύσεις με όσα δύσκολα σημαίνουν αυτά για έναν αρχάριο έφιππο Τοξότη! Κι αυτός ο κύκλος δεν είναι γραμμένος με ..."κιμωλία" που τη σβήνουν οι πρώτες ψιχάλες της βροχής, αλλά είναι γραμμένος με ...αρβύλα και παραμένει ανεξίτηλος στο ένστικτο του πολεμιστή του οποίου διεγείρει και μια "μυική μνήμη" χρησιμότατη για την ασφαλή συνέχιση της εκπαιδεύσεώς του.

     Σε ένα ιδανικό σταυλικό περιβάλλον που εξασφαλίζει την πρόοδο της Ιππικής, τούτη την εκπαιδευτικήν ημερίδα, η Ταξιαρχία που "ρίχτηκε στη θάλασσα για να μάθει να κολυμπά", έδειξε πως αυτή η αιφνιδιαστική μέθοδος μόνον καλά έχει και ανταποκρίθηκε με μία εξαιρετικά υψηλή επιτυχία στην τόξευση επί επίγειου στόχου σε ...πάρθιες τοξεύσεις, επιδεικνύοντας μιαν υψηλή στοχαστική αντίληψη σ΄ αυτή την πρώτη της προσπάθεια στοχευμένων τοξεύσεων.

     Το σημερινό ασκησιολόγιο της Ταξιαρχίας ήταν τρισκελές: Ανάπτυξη στοχαστικής αντιλήψεως με Έφιππη Τοξοβολία και Ιππακοντισμό, μυική ενδυνάμωση με ανακουφιστικό τροχάδην άνευ αναβολέων και εισαγωγή στην υπερπήδηση. Και για όσους αντιλαμβάνονται, τίποτε καλύτερο δεν θα μπορούσε να σχεδιασθεί για έναν αρχάριο εκπαιδευόμενο στο, μόλις, τέταρτο μάθημά του.

     Βοηθός μας ανεκτίμητος μια υπέροχη χειμωνιάτικη ημέρα με ηλιοφάνεια χωρίς ανέμους και άλλα καιρικά φαινόμενα που άφησαν απερίσπαστο τον σχολικό Ίππο μας να μας χαρίσει την αυτοσυγκέντρωσή του αλλά και τα υπέροχα συναισθήματά του που τρέφει για μας.

     Μέρα με τη μέρα, η τακτική εξάσκηση φέρνει τα καλά της αποτελέσματα και παρά την αρχαριότητά της η Ταξιαρχία διαμορφώνει μια παραδεκτή τεχνική και, κυρίως, ένα καλό γυμνιππευτικό "κάθισμα" στην, κυρίως, Έφιππη Τοξοβολία. 

     Και όσο κι αν είναι πολύ νωρίς να μιλήσουμε για ευστοχία, σήμερα η Ταξιαρχία μας εξέπληξε με την ...ευστοχία της κατά την διάρκεια εκτελέσεως παρθίων τοξεύσεων σε βάδην.

     Όσο κι ακούγεται παράδοξο, η σημερινή της ευστοχία επί παρθίων τοξεύσεων έφθασε σε πολύ υψηλό επίπεδο και, μάλιστα, με, ενστικτώδη, πολύ καλή τεχνική και ευσταθές "κάθισμα". Και, ασφαλώς, το χειροποίητο Τόξο κατασκευής και ευγενούς δωρεάς του Συνασκουμένου Περικλέους Τελειορίδη αποδεικνύεται συνεχώς αξιόπιστο και σε έφιππη χρήση!

     Πολύ δυσκολότερος, όπως άλλωστε ανεμένετο, ήταν ο Ιππακοντισμός για την εκπαιδευόμενη κι εδώ διαπιστώνουμε ότι αυτή η έφιππη πολεμική τέχνη δεν είναι κάτι εύκολο.

     Παρά ταύτα, οι εξακοντίσεις της Ταξιαρχίας έγιναν με ασφάλεια "καθίσματος" και πολύ καλό έλεγχο διευθύνσεως.

     Και ο συνδυασμός αυτός, της Έφιππης Τοξοβολίας και του Ιππακοντισμού, "κάθισαν" ακόμη καλύτερα την Ταξιαρχία ώστε να είναι έτοιμη για την επόμενη άσκηση που ήταν το ανακουφιστικό τροχάδην, φυσικά, άνευ αναβολέων!

     Ίσως το δυσκολότερο ζήτημα στη μάθηση και στην εκπαίδευση είναι να ξεμάθεις αυτό που ήδη ξέρεις για να βάλεις στη θέση του κάτι άλλο. Σίγουρα, όμως, το δυσκολότερο είναι να διατηρήσεις εκείνο που ήδη ξέρεις, μαθαίνοντας και διατηρώντας και το ακριβώς αντίθετό του, όπως στην περίπτωση της Ταξιαρχίας η οποία ήδη έχει προχωρήσει στην "δυτική" Ιππασία ενώ κάνει τα πρώτα βήματα της και στην, αντίθετη, Φυσικήν Ιππική, χωρίς να θέλουμε να της ακυρώσουμε τίποτε από την μέχρι τώρα κτηθείσα ιππικήν εκπαίδευσή της. Κι αυτό απορρέει από την φιλοσοφία της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" που θεωρεί ότι κάθε ιππική γνώση έχει την χρησιμότητα και την εφαρμογή της όπως άλλωστε κι ο Ιδρυτής της εκπαιδεύθηκε πολυπρισματικώς, τόσο στον φυσιοκεντρικό Οργανισμό "Kassai" όσο και στην ακαδημαϊκή Σχολή του Αυτοκρατορικού Ιπποφορβείου της Lipica διαπιστευόμενος στην Υψηλήν Ιππασία.

     H, για πρώτη φορά, εξάσκηση στο ανακουφιστικό τροχάδην της Ταξιαρχίας διήρκεσε περίπου πέντε λεπτά αλλά αυτά ήσαν φυσικό να την κουράσουν ανεξαρτήτως εάν την προετοίμασαν για όσα ακολουθήσουν! 

     Και, βεβαίως, ως πρώτη φορά, δεν περιμέναμε κάτι εκπληκτικό, όμως, η εκπαιδευόμενη μπήκε στη σωστή "τροχιά" κι αυτό είναι αρκετό για ένα καλό ξεκίνημα.

     Ξεκινώντας, σήμερα και την διδασκαλία της υπερπηδήσεως, θεωρήσαμε αρκετή την κατάδειξη του διευθυντικού χειρισμού και με δεδομένη την κόπωση της εκπαιδευόμενης από το προηγούμενο πρόγραμμα. Ένας χαρακτήρας φιλότιμος που διαθέτει αυτοσεβασμό αλλά και υψηλό δείκτη νοημοσύνης φάνηκε κι εδώ κυρίως δε, ένας φυσιολογικός χαρακτήρας ο οποίος δεν πάσχει από την νόσο της "αναισθησίας", αλλά συναισθάνεται τους κινδύνους και αναπτύσσει προσοχή έναντι αυτών. Παραμένουμε σε πολύ καλό δρόμο  και είναι και πολύ ...νωρίς!

"Ο ΧΑΖΟΣ ΘΑ ΣΕ ΛΟΙΔΟΡΗΣΕΙ"!

"Ο ΧΑΖΟΣ ΘΑ ΣΕ ΛΟΙΔΟΡΗΣΕΙ"!

     Eξ αφορμής χλευαστικού σχολίου για τον Ίππο και την Ιππική προερχόμενο από ανελλήνιστον ανεγκέφαλο γραικύλο (ξέρετε, από εκείνους των οποίων τα ανίατα συμπλέγματα τους τυραννούν εφ΄ όρου ζωής...) και χωρίς να προσπαθούμε να γίνουμε ...Βούδες, θυμηθήκαμε την φράση ενός παραθέματος που είχαμε επικαλεσθεί παλαιότερα, όταν αναλύσαμε την φιλοσοφική διάσταση της Έφιππης Τοξοβολίας στο 6ο Παγκόσμιο Φιλοσοφικό Φόρουμ: "O χαζός θα σε λοιδορήσει...".  Στο κυρίως Ιστολόγιο της Ομάδος των "Ελλήνων Κενταύρων" δημοσιεύθηκε εξ ολοκλήρου εκείνη η εισήγησή μας την οποία μεταφέρουμε και εν συνεχεία ώστε, με την μελέτη της ο αναγνώστης να εισαχθεί στο "πνεύμα" της φράσεως: 

Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ

     Ακόμη και στη περίπτωση κοινών στόχων, οι δρόμοι προς αυτούς είναι διαφορετικοί για κάθε ον, όπως διαφορετικά είναι και τα δακτυλικά αποτυπώματά μας. Διότι, η σκέψη ενός εκάστου διαφέρει από την σκέψη του διπλανού μας με την ίδια διαφοροποίηση των δακτυλικών αποτυπωμάτων. Όλοι παρόμοιοι, …άρα όλοι διαφορετικοί, …άρα όλοι άνισοι, αλλά… Η κοινή πραγματικότητα είναι πάντοτε αντίξοα ελκυστική διότι, ακριβώς, την αντιληπτική προσέγγισή της δυσχεραίνει η παρεμβολή του «άλλου». Και, αυτή η δυσχεραντική παρεμβολή του «άλλου» ομορφαίνει με υπερκεραστικό ενδιαφέρον τη δική μας προσπάθεια ώστε να αποφεύγεται η μονοτονία μιας επαναλαμβανόμενης ρουτίνας.

     Η Ομάδα των «ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ» κατευθύνεται προς την κατάκτηση ενός συγκεκριμένου στόχου: της αυτοβελτιώσεως των Μελών της με εφαλτήριο την Έφιππη Τοξοβολία. «Εφαλτήρια» θα μπορούσαν να είναι πολλά, δική μας επιλογή η επιλογή του συγκεκριμένου. Και είναι δεδομένο ότι σ’ αυτή την «πορεία» προϋποτίθεται η εναρμόνιση των διαφορετικοτήτων και ανισοτήτων όχι προς τα «κάτω» αλλά προς τα «πάνω»! Μόνον έτσι μπορεί να υπερκερασθούν οι φραγμοί των υποκειμενικοτήτων και η Ομάδα, ως ενιαία οντότητα να οδηγηθεί και να κατακτήσει το στόχο της.

     Το πρώτο βασικό ερώτημα είναι «Γιατί Έφιππη Τοξοβολία;». Ή μάλλον, «Γιατί όχι μόνον Ιππασία ή μόνον Τοξοβολία;». Η απάντηση ανάγεται στην ενότητα και τον δυισμό, στη «δυτική» και «ανατολική» σκέψη και στη συνδυαστική ακεραίωση η οποία εγγυάται μια ανεμπόδιστη αμφιθέαση του Κόσμου ως ενιαίας οντότητος και όχι ως αντιθετικά διαιρεμένης ουσίας. Ο μονοδιάστατος ορθολογισμός της δυτικής σκέψεως απεδείχθη ακόμη και για τους ίδιους τους «εφευρέτες» του άγονος, κρινομένου εκ του αποτελέσματος των σημερινών δυτικών Κοινωνιών οι οποίες εμφανίζονται καθολικά ανερμάτιστες και παραπαίουσες χωρίς προσδόκιμο μέλλον. Αντιθέτως, η συνδυαστική ενότητα της πραγματικότητος που χαρακτηρίζει την ανατολική σκέψη εφοδίασε τις ανατολικές Κοινωνίες με «έρμα» κι ευστάθεια ώστε, πολλές από αυτές έχοντας υποστεί σκληρές δοκιμασίες να αναδεικνύονται πάντα μετά από αυτές ακόμη πιο ισχυρές κι ευσταθείς. Εμείς, που αποτελούμε γέννημα και θρέμμα δυτικής Κοινωνίας, απελευθερώνοντας εαυτούς από το όποιο φιλοσοφικό «ταμπού» επιτρέψαμε στο αδέσμευτο ένστικτό μας να αποφασίσει αβίαστα «ανθ’ ημών», επιτρέποντάς μας να ανακαλύψουμε τη βαθύτερη αλήθεια μας, υιοθετώντας ανεπιφύλακτα την συνδυαστική ενότητα της πραγματικότητος. Για μας η πλήρης απουσία χρωμάτων (μαύρο) και η πλήρης συνύπαρξη όλων των χρωμάτων (λευκό) της πραγματικότητος διαμορφώνουν τον ορώμενο κύκλο ο οποίος συγκροτείται και ακεραιώνεται από δύο ισότιμα μέρη, από το Γιν και το Γιαγκ, τα οποία αν και δύο διαφορετικά δεν είναι αυτονομημένα αλλά εισχωρούν το ένα στο άλλο σχηματίζοντας μία ενότητα. Έτσι, στον ενιαίο κύκλο της προσπαθείας μας, συνυπάρχει το εσωτερικό μονοπάτι (Τοξοβολία) και το εξωτερικό μονοπάτι (Ιππασία), εναρμονίζονται μεταξύ τους και μας προάγουν σε ένα διέξοδο ισορροπίας πνεύματος και σώματος που αποτελεί και την «πύλη» προς την αυτοβελτίωσή μας.

     Το δεύτερο βασικό ερώτημα είναι «Γιατί Ομάδα και όχι μεμονωμένα άτομα;». Η απάντηση είναι σαφής : διότι για να χειροκροτήσεις δε μπορείς να τα καταφέρεις με το ένα χέρι και για να είναι όσο γίνεται πιο ηχηρό το χειροκρότημα χρειάζονται περισσότερα χέρια, τα χέρια και των «άλλων» που θα χειρο-κροτούν συντονισμένα. Και, ο Κόσμος δεν είναι μονοπρόσωπος αλλά πολυπρόσωπο άθροισμα διαφορετικοτήτων με αποτέλεσμα να αποτελεί αδήριτο χρέος η ανάληψη μιας μεγάλης ευθύνης από τον καθένα μας : «ΟΡΚΙΖΟΜΑΙ ΝΑ ΣΩΣΩ ΟΛΑ ΤΑ ΟΝΤΑ ΠΟΥ ΔΙΑΘΕΤΟΥΝ ΑΝΤΙΛΗΨΗ!» Αυτή είναι η αριστοκρατική πρόθεση – υπόσχεση του αρχαίου, παραδοσιακού, βουδισμού Μαχαγιάνα ο οποίος επιδιώκει τη λύτρωση όλων των όντων που αντιλαμβάνονται τον Κόσμο και τις πραγματικές διαστάσεις των υπάρξεών τους. «Αριστοκρατική», διότι δεν μιλά γενικώς και αορίστως  για την σωτηρία «όλων των όντων» αλλά για την σωτηρία των όντων που διαθέτουν αντίληψη, όπως κάθε ειλικρινής πρόθεση απαλλαγμένη από την λαϊκίστικη τυραννία της «ευαρέσκειας και αποδοχής» από τους πολλούς. Οι πιστοί του Μαχαγιάνα δεν αρκούνται στην εξατομικευμένη λύτρωσή τους αλλά στοχεύουν και στη λύτρωση όλων των φωτισμένων όντων που βρίσκονται γύρω τους. Σε αντίθεση με τους πιστούς του μικρού Βουδισμού Χιναγιάνα οι οποίοι επιδιώκουν την ατομική τους λύτρωση (μικρή ευσπλαχνία), οι πιστοί του Μαχαγιάνα επιδιώκουν να μετατραπούν σε μποντισάτβα (φωτισμένα όντα) για να μπορούν να λυτρώσουν κι άλλους (μεγάλη ευσπλαχνία). Και ο βουδισμός Μαχαγιάνα, αυτή η μεγάλη και αρχαία παράδοση, κυριαρχεί στο Θιβέτ, στη Μογγολία, στη Κίνα, στο Βιετνάμ, στη Κορέα και στην Ιαπωνία όπου το Ζεν αποτελεί μέρος του Μαχαγιάνα.

     Το τρίτο βασικό ερώτημα είναι ο «τρόπος». Ίπποι, Τόξα, βιβλία, λόγος, άσκηση, ακινησία, τεχνολογία, πριμιτιβισμός, διδασκαλία, σιωπή; Τίποτε από αυτά ή, μάλλον, όλα αυτά μαζύ! Ζεν! Μια μαθητεία χωρίς μαθητές ή, μάλλον, μόνον με μαθητές, μια εκπαίδευση χωρίς εκπαιδευτές ή, μάλλον, μόνον με εκπαιδευτές, μια άσκηση χωρίς ασκουμένους ή, μάλλον, μόνον με ασκουμένους! Μια γνώση και ικανότητα κατευθείαν στην ουσία φιλτραρισμένες μέσα από την παλλόμενη αρτηρία του ενστίκτου. Ο «τρόπος» λοιπόν, είναι ο μη τρόπος, ο παλμός της αρτηρίας που απλώς, είναι ούτω πως, επειδή, ούτω πως είναι!

     Το τέταρτο και τελευταίο, βασικό ερώτημα είναι ο «χαρακτήρας». Μια λέξη μόνον, ένα «κλειδί» για ν’ ανοίξει το σεντούκι με το θησαυρό : ΑΥΤΟΠΕΙΘΑΡΧΙΑ! Μέσα σ’ αυτή τη λέξη περικλείεται το μυστικό κάθε ανθρώπινης νίκης. Μόνον η αυτοπειθαρχία εγγυάται προσήλωση στην έννοια της Τιμής, της Αφοσιώσεως, του Καθήκοντος και της Μαχητικότητος που άγουν στη ηθική δικαίωση!   Κι εμείς αγωνιζόμαστε μόνον για τη νίκη!

     Η προσπάθειά μας δεν στοχεύει στο να γίνουμε 'Βούδες' αλλά σε κάτι πολύ πιο σημαντικό, εφικτό και απαραίτητο : να ανακαλύψουμε τον εαυτό μας. Ο Λιν Τσι, φημισμένος δάσκαλος του βουδισμού Χαν (ο κλάδος του βουδισμού Mαχαγιάνα που επεκράτησε στη Κίνα κατά την περίοδο της δυναστείας των Χαν, 206 π.χ.χ. – 221 μ.χ.χ.) συμβούλευε τους μαθητές του : «Όταν πρέπει να ντυθείς ντύσου, όταν πρέπει να περπατήσεις, περπάτα. Μη προσπαθείς να γίνεις Βούδας, απλά προσπάθησε να είσαι ο εαυτός σου. Ο χαζός θα σε λοιδορήσει, ο σοφός θα σε καταλάβει!»

     Δεν πρόκειται περί υπερ-αισιοδοξίας, αφού δεν είμαστε ούτε οπτιμιστές, ούτε πεσιμιστές, αλλά εμείς,  οι «ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ», διαπιστώνουμε ότι οι περισσότεροι γύρω μας είναι σοφοί, κρίνοντας από την αντιληπτικότητα όσων μας προσεγγίζουν.

     Kατόπιν αυτών και ζώντας εν μέσω ηλιθίων τους οποίους δεν μπορούμε να αποφύγουμε, δεν μας ξαφνιάζουν οι λοιδορίες ανεγκεφάλων οι οποίοι, κατά κανόνα, εκπροσωπούν μια "χωματερή" παρασιτούντων "φραπεδάριων",που θεωρούν ως κάτι το ...φαιδρό την ενασχόληση με την Ιππική τέχνη αλλά συνάμα και πολυεπιστήμη, την οποία θεμελίωσε ο Ξενοφών και πρωταγωνίστησε στην δημιουργία του ανθρώπινου πολιτισμού! Αυτοί οι ηλίθιοι όσο και ανελλήνιστοι είναι και ξένοι προς τον πολιτισμό, οπότε είναι πλήρως αναμενόμενη και η συμπεριφορά τους διότι ..."ο χαζός θα σε λοιδορήσει..."!