ΠΡΟΟΔΟΣ ΣΤΟ ΚΑΤΑΧΕΙΜΩΝΟ

     Το βασικό συστατικό μιας ομάδος είναι η ομαδική συνείδηση και συμπεριφορά. Η αίσθηση αλληλεγγύης και η αυθόρμητη διάθεση βοηθείας του διπλανού μας κι αυτό το χαιρόμαστε πάντοτε στα Μέλη των "Ελλήνων Κενταύρων".

    Ο Απόστολός μας, εξέχον "είδος" Συνασκουμένου με ομαδική συνείδηση και αλληλέγγυα συμπεριφορά και σε αυτή την εργωδέστατη και ωφελιμότατην εκπαιδευτικήν ημερίδα βοήθησε σημαντικά και τον Εκπαιδευτή και τους Συνασκουμένους του σπεύδοντας να βάλει "πλάτη" όπου το πρόγραμμα τον χρειάστηκε.

    Με υπευθυνότητα και προσοχή συνέβαλε όχι μόνον στην πρόοδο των άλλων αλλά -και έτσι...- και του εαυτού του διότι, η αλληλέγγυα διάδραση ωφελεί όλους τους διαδρώντες και, πρωτίστως, εκείνον που αναλαμβάνει την πρωτοβουλία της.

     Και, σήμερα, η παρουσία της αγαπημένης μας Ιωάννας μετά από απουσία ενός χρόνου από το Ιππευτήριο λόγω της μόνιμης διαμονής της στην επαρχία, όντως, χρειάστηκε την συμβολή και του Απόστολου για την επανένταξή της στις απαιτήσεις της ημερίδος.

     Στο ίδιο πνεύμα, όμως και η Ιωάννα μας και στο ίδιο, ακριβώς, πνεύμα και όλοι οι "Έλληνες Κένταυροι" που διαμορφώνουν μιαν ιδιότυπην οικογένεια όπου το Ήθος προηγείται ο,τιδήποτε άλλου, ώστε να παρέχονται προσδοκίες ωφελιμότητος μιας διδασκόμενης πολεμικής τέχνης, όπως όλες οι πολεμικές τέχνες απαιτούν και προϋποθέτουν.

     Με τον νεαρό Χάρη μας ξεκίνησε αυτή η εκπαιδευτική ημερίδα και ξεκίνησε, όπως πάντα, με την εμπέδωση "καλού καθίσματος" επί ενός Ίππου ο οποίος δεν είναι αυτός με τον οποίο είναι εξοικειωμένος, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

     Ο Χάρης ακολουθεί ειδικό πρόγραμμα προετοιμασίας για τον αγωνιστικό στίβο και, ως εκ τούτου, η προπονητική διαδικασία που εφαρμόζεται στην περίπτωσή του είναι σύνθετη.

     Σήμερα ο Χάρης έκανε ακόμη ένα βήμα προόδου με έναν εξαιρετικόν Ίππο όπως ο Λάμπων και συνειδητοποίησε ότι οι παράμετροι της Έφιππης Τοξοβολίας είναι πολύ ιδιαίτερες ακόμη και για έναν δεινό υπερπηδητή υψηλών εμποδίων όπως ο ίδιος ο οποίος ήδη εκπαιδεύεται σε εμπόδια ύψους 1.20m παρά τα ένδεκα χρόνια της ηλικίας του.

     Τηρουμένων των προϋποθέσεων ασφαλείας -όπως, για όλους, συνηθίζουμε στη Σχολή μας- ο Χάρης, σήμερα, ήρθε σε επαφή με τις, ως άνω, "παραμέτρους" με μία σειρά ασκήσεων προοδευτικής εντάσεως και με κατάληξη στην εμπέδωση συνδυασμού ασφαλούς "καθίσματος", ορθών τοξευτικών χειρισμών και ταχυβολίας.

     Μια απρόσμενη έκπληξη στο τέλος του μαθήματός του όταν, κατά την εκτίναξή του εκ του Ίππου όπως προβλέπεται από το σταθερό ασκησιολόγιο προκειμένου να εγκαθιδρύεται η "σωματική μνήμη" ασφαλούς εγκαταλείψεως του Ίππου σε περίπτωση ανάγκης, παρέλειψε, προηγουμένως, να αποσυνδέσει το βύσμα του προστατευτικού του γιλέκου με αποτέλεσμα να ακουστεί το "μπαμ" και να φουσκώσει το γιλέκο του την ώρα που εγκατέλειπε τον Ίππο με αποτέλεσμα ο τελευταίος να τρομάξει και να αρχίσει τις ...οπισθοχωρούσες "κλακέτες" παρατηρώντας έντρομος το φουσκωμένο γιλέκο του Χάρη (ο οποίος, ήδη, είχε προσγειωθεί με ασφάλεια) αλλά και τον Εκπαιδευτή από τον οποίον είναι ...εξηρτημένος!

     Ευτυχώς, αυτή η "εξάρτηση" του Ίππου από τον Εκπαιδευτή και ο έγκαιρος καθησυχασμός του τελευταίου ηρέμησε τον Ίππο και η ...τάξη απεκατεστάθη, προλαμβανομένης της άτακτης φυγής του αγαθού τετραπόδου. Ωστόσο, το ερώτημα παραμένει για το ποιος θα μας προστατεύσει από τους εν γένει ...προστάτες, είτε πρόσωπα, είτε πράγματα... Διότι, όπως και πάλι απεδείχθη, κανείς δεν μας προστατεύει καλύτερα από την εξάσκηση του ενστίκτου μας.

     Ο Απόστολος δυσκολεύτηκε σε κάποια "ζητούμενα", αλλά κατάφερε και πολλά, παρά την αρχαριότητά του.

     Οι εφιππεύσεις του δι εφάλσεως δείχνουν, πλέον, ιδανικές και η όλη σωματοδομή του με την συστηματική του εκγύμναση και εκτός Ιππευτηρίου τον βοηθά σημαντικά και εντός του στίβου.

     Η σχέση του με τον Ίππο είναι ακόμη ένα πολύ δυνατό "σημείο" συνδέσεώς του με την Ιππική και η ατομική του Παιδεία υποστηρίζει σημαντικά την ιππική του προσπάθεια. 

     Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι δεν αρκεί η επιθυμία για την κατάκτηση μιας γνώσεως αλλά σημαντικό ρόλο παίζει σ΄  αυτή και η υπαρξιακή δομή του ατόμου!

     Και στο σημερινό μάθημά του, ο Απόστολος "συνόψισε" κι αυτός με  αποτελεσματικότητα το καλό "κάθισμα", τους ορθούς τοξευτικούς χειρισμούς αλλά και την ταχυβολία, με αξιοπρόσεκτη και την ευστοχία. 

     Η Έφιππη Τοξοβολία είναι ένα πεδίο δια βίου ασκήσεως αλλά οι σωστές βάσεις -όπως και κατά κανόνα- "προλέγουν" την μελλοντικήν εξέλιξη κι ο Απόστολος δείχνει να έχει θέσει τις σωστές βάσεις!

     Ακόμη ένα αρμονικό "ορθοστάδην" για τον επίλογο του σημερινού του μαθήματος και ένα θεαματικό άλμα ως καταληκτική άσκηση αφιππεύσεως, από τον Απόστολο αλλά ποιος είπε ότι στο Ιππευτήριο υπάρχει ...ανάπαυση;

     Αμέσως μετά, ο Απόστολος ανέλαβε χρέη βοηθού του Εκπαιδευτή του ώστε από κοινού να βοηθήσουν την Ιωάννα μας να ξαναβρεί την "σχέση" της με τον Ίππο και την Ιππική.

     Παρά την μακρά απουσία της από το Ιππευτήριο, η Ιωάννα ανταποκρίθηκε αμέσως σε ένα ειδικό πρόγραμμα "επανεντάξεως" που εφαρμόσθηκε και με την βοήθεια του Αποστόλου.

     Αποεστιάζοντάς την από κάθε ανησυχία ασταθούς ισορροπίας και εκμεταλλευόμενοι τον θετικό χαρακτήρα της με την πολύτιμη συνδρομή του ιδανικού Ίππου μας, καταφέραμε να επαναφέρουμε σύντομα την Ιωάννα στην πρότερη, "μάχιμη" ιππική της κατάσταση ώστε να εκτελέσει το ασκησιολόγιό της.  

     Ένα άψογο "κάθισμα" πριν ο,τιδήποτε άλλο για την Ιωάννα και η Έφιππη Τοξοβολία υπήρξε η συνέχεια.

     Σωστοί τοξευτικοί χειρισμοί, ικανοποιητική ταχυβολία και, στο τέλος και μία καλή ευστοχία η οποία ξεκίνησε (όπως κατά ...κανόνα) με πολύ υψηλή στόχευση, ήταν η κατάληξη του εφιπποτοξοτικού της "σκέλους".

     Και το σώμα της Ιωάννας είναι βασικός αρωγός της στην Ιππασία αλλά και ο συγκροτημένος χαρακτήρας και τρόπος σκέψεώς της κι αυτό είναι εμφανές στους χειρισμούς της.

     Εξαιρετική και η αφίππευσή της δι εκτινάξεως, "προσγείωσε" την Ιωάννα στην σταυλική ...πραγματικότητα όπου όλοι συνεχίσαμε να χαιρόμαστε ένα περιβάλλον που δεν μας αφήνει να το ...εγκαταλείψουμε.

     Έτσι, η Ιωάννα δεν παρέλειψε να παίξει με έναν από τους σαράντα σταυλιζομένους ..."συνοίκους" μας ο οποίος υποκύπτει σε ασταμάτητα ...χασμουρητά όταν κάποιος τον χαϊδεύει απαλά στις παρειές και υπό τα τρυφερά χάδια της Ιωάννας μας προσέφερε εικόνες σταυλικής ...χαλαρότητος απείρου κάλλους.

     Αυτός ο Σταύλος και το περιβάλλον του, άλλωστε, δείχνει για όλους μας ως ένας χώρος πολύ πιο ...οικείος απ΄ ό,τι η κρεβατοκάμαρά μας και για όσους έχουμε, ακόμη, ...κοιμηθεί (!) μέσα σ΄ αυτόν, η αίσθηση είναι απερίγραπτα ...συναρπαστική!

     Και όταν, τελικώς, βρίσκουμε την δύναμη να αφήσουμε πίσω μας τον Σταύλο με τους υπέροχους ενοίκους του το μόνο που σκεφτόμαστε είναι πότε θα ξαναβρεθούμε στη φιλόξενη "αγκαλιά" του!

     Χαρά, συναίσθημα, ποιότητα σχέσεων και συμπεριφορών, επίτευξη ψυχοσωματικής ισορροπίας και, βεβαίως, Έφιππη Τοξοβολία, να πόσα ωραία και, κυρίως, ωφέλιμα μπορούμε να κατακτήσουμε σε λίγη ώρα στον Σταύλο στον οποίο χρωστάμε την ευγνωμοσύνη μας!

ΑΠΡΟΣΜΕΝΑ "ΣΥΝΤΑΙΡΙΑΣΜΑΤΑ" 

     Πολύ «ιδιαίτερη» η τελευταία Προπόνηση Παραδοσιακής Τοξοβολίας της Σχολής των Αθηνών, κάτι  σαν το συνταίριασμα ενός λεπτοσκαλισμένου ιαπωνικού ivoire με ένα κινεζικό, κατακόκκινο, γλυπτό soapstone.

     Κι όμως, ο Συνασκούμενος Ιωάννης, ως Αρχηγός Βολής, κατάφερε μια χαρά αυτό το ιδιότυπο και δυσκολότατο «συνταίριασμα» δείχνοντας ότι ο τρόπος διδασκαλίας στην Ομάδα των «Ελλήνων Κενταύρων» αποσαφηνίζει στους εκπαιδευομένους και τον τρόπο διαχειρίσεως της «κρίσεως».

     Διότι, για τον Ιωάννη, η αιφνιδιαστική ανάθεση της αρχηγίας Βολής ήταν πραγματική κρίση και δεν μπόρεσε να το κρύψει όταν την δέχθηκε.

     Βασικός σύμμαχος του Αρχηγού Βολής η άριστη «χημεία» μεταξύ των Συνασκουμένων και το αγαθό ομαδικό πνεύμα που κυριαρχεί σε όλες τις δράσεις μας ώστε, εν προκειμένω και οι «μεγάλοι» να ωφεληθούν και ο δεκάχρονος νεαρός μας, όπως και οι προχωρημένοι και οι λιγότερο…

     Ισορροπώντας έντονες αντιθέσεις «επιπέδων» ηλικίας κι εμπειρίας, ο Ιωάννης με την ευγένεια και την υπομονή του συνεπικουρουμένων από την εμπειρία του, «ευθυγράμμισε» ως προς την τοξευτική τεχνική τον νεαρό μας Μιλτιάδη και ανέπτυξε το πρόγραμμά του κατανικώντας την χαμηλότατη θερμοκρασία του φυσικού περιβάλλοντος αλλά και την μεγάλη κλίση του επικλινέστατου εδάφους του προπονητικού πεδίου που είχε επιλεγεί για την συγκεκριμένην ημερίδα.

     Πράγματι, αυτή η επιπρόσθετη δυσκολία της μεγάλης εδαφικής κλίσεως στο συγκεκριμένο πεδίο, όχι μόνον δεν φάνηκε να …πτοά τον Ιωάννη, αλλά τον ενέπνευσε και στην …επαύξησή της, εκτελώντας ασκήσεις εμπηκτικών τοξεύσεων, από επάνω προς τα κάτω!

     Και, κάπως έτσι, όλοι απεδείχθησαν …υπέροχοι, με τον καθένα με το …στυλ και τις επιδόσεις του!

     Και οι «μεγάλοι» και ο δεκάχρονος Μιλτιάδης, ο τελευταίος με αρωγό τον αγαπημένο Πατέρα του, ανταποκρίθηκαν στις απαιτήσεις του ασκησιολογίου παρά το ότι επί ώρα «ψεκάζονταν» από ένα χιονόνερο που τους …ράντιζε διακριτικά, διότι, εκτός από όλα τα υπόλοιπα, ήταν και ο υέτιος Δίας ο οποίος μας …θυμήθηκε σ΄ αυτή την Προπόνηση.

     Xαρακτηριστική δε, η αντοχή του αξιολάτρευτου, δεκάχρονου, Τοξότη ο οποίος, όταν στο τέλος της Προπονήσεως ρωτήθηκε εάν ένιωθε κουρασμένος, με το διάπλατο χαμόγελό του απόρησε για την ...ερώτηση!

     Παρά ταύτα, στο τέλος της κανείς δεν παραπονέθηκε για κούραση ή ο,τιδήποτε άλλο και όλοι ευχαρίστησαν τον Αρχηγό Βολής για το ωραίο απόγευμα.

     Η …αποθεραπεία, με έναν πολύ πρωτότυπο και εξαιρετικώς ευχάριστο τρόπο έγινε στην έδρα της Ομάδος όπου δεν ήταν ο …οίνος αλλά το μαύρο τσάι που έλυσε τις …γλώσσες της Δέσποινας και του Χρυσοβαλάντη, των δύο αυτών στελεχών του Ιππικού Θεάτρου μας, κάνοντάς μας να ακούσουμε λαμπρά νέα από τις προσωπικές προόδους των δύο εξαιρετικών, αυτών, Συνασκουμένων μας.

     Κάτι τέτοια …απρόοπτα κι απροσχεδίαστα μας αποζημιώνουν για την θύραθεν παρακμή, παρατηρώντας την έσωθεν ποιότητα και προκοπή!   

ΜΕ ΑΛΛΗ ΔΙΑΤΑΞΗ ΓΡΑΜΜΗΣ ΒΟΛΗΣ

     Μας ξάφνιασαν και πάλι οι Κερκυραίοι Συνασκούμενοι εφευρίσκοντας νέα ...Γραμμή Βολής σε διπλή, αντικριστή, διάταξη έχοντας στη μέση, αντί στόχου, μία ωραία πίτα και πολλά εδέσματα τηρώντας το πατροπαράδοτο πρωτοχρονιάτικο έθιμο!

     Πρόσωπα το ίδιο κεφάτα και γελαστά, όπως και στις Προπονήσεις τους χάρηκαν ένα ακόιμη "αντάμωμά" τους, έστω και σε κλειστό χώρο μιας και η βροχή δεν τους άφησε να χαρούν το πεδίο βολής.

     Πως να μη χαίρεσαι αυτούς τους αντιπροσωπευτικότατους  Επτανήσιους "Έλληνες Κενταύρους Κερκύρας" που όταν ο καιρός τους τα χαλάει εκείνοι ανακαλύπτουν νέους τρόπους για να διατηρούν τη συνοχή και το κέφι τους διατηρώντας σταθερή την ποιότητά τους;

     Μια ποιότητα που έχει την "μετάφρασή" της ακόμη και στην "μεθερμηνεία" του φλουριού σε ένα χειροποίητο μακιβάρα που έφτιαξε ο επικεφαλής του Παραρτήματος, Συνασκούμενος Χριστόφορος Κασφίκης για να το προσφέρει στην Συνασκουμένη Σοφία η οποία βρήκε το νόμισμα...

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΑΔΕΛΦΙΑ, ΚΕΡΚΥΡΑΙΟΙ ΣΥΝΑΣΚΟΥΜΕΝΟΙ!

ΗΔΗ, ΕΠΙ ΘΥΡΑΙΣ!

    Οι πολεμικές τέχνες, ως δια βίου εξάσκηση και τελείωση. δεν σχετίζονται με τον «αθλητισμό» διότι δεν αποτελούν «αθλήματα». Συνεπώς, οι πολεμικές τέχνες δεν στοχεύουν σε «πρωταθλητισμό» ο οποίος, άλλωστε, είναι και η ‘ταφόπλακα’ του Αθλητισμού διότι σημαίνει την κορύφωση της αθλητικής προσπαθείας του αθλουμένου και, ταυτοχρόνως, την ‘ημερομηνία λήξεως’ της αθλητικής του σταδιοδρομίας.

     Σε ένα πραγματικά εμβληματικό βιβλίο για τον αθλητισμό, υπό τον τίτλο «Στάδια», (1952) ο αρχιτέκτων Παύλος Μ. Μυλωνάς, αναφερόμενος στον πρωταθλητισμό, γράφει: «…η παρακμή του αθλητισμού ήρχισε και συνετελέσθη εις την Ελλάδα πολλούς αιώνας προ των ρωμαϊκών χειροκροτημάτων επί τη δημοσία αλληλοσφαγή ανθρώπων εις το μέσον του αμφιθεάτρου». Ακόμη,  «Η υπερβολή πάντοτε βλάπτει. Ιδίως δύναται να βλάψη τον αθλητισμόν. Η λατρεία του νικητού αθλητού εις την Αρχαίαν Ελλάδα επέφερε την  ε ι δ ί κ ε υ σ ι ν  των αθλητών, αύτη επέφερε μοιραίως τον  ε π α γ γ ε λ μ α τ ι σ μ ό ν, ο δε επαγγελματισμός αποτελεί πάντοτε το τέλος του αληθούς αθλητισμού.» Και, τέλος «Εις τον εκπεσμόν του αθλητισμού εβοήθησε τα μέγιστα και η βραβειομανία των συμπολιτών του νικητού. Ούτος ελάμβανε μεν απλούν στέφανον εις τους στεφανίτας αγώνας, τον εγέμιζαν όμως δώρα και τιμάς οι συμπολίται του. Υπήρχον δε και άλλοι αγώνες πλην των στεφανιτών με έπαθλα χρηματικά. Ούτω η βράβευσις κατήντησε τον αθλητισμόν  π η γ ή ν  π λ ο υ τ ι σ μ ο ύ. Τούτο δε εγέννησε δύο ειδών κακά: Αφ΄ ενός μεν τον  υ π ε ρ α θ λ η τ ή ν, όστις εδαπάνα ολόκληρον την ζωήν του εις την συλλογήν νικών, ταξιδεύων από πόλεως εις πόλιν και λαμβάνων μέρος εις πάντας τους αγώνας, αφ΄ ετέρου δε την δ ω ρ ο δ ο κ ί α ν. Διατί να σκοτώνεται κανείς εις τίμιον αγώνα όταν δύναται να εξέλθη τούτου νικητής αβρόχοις ποσί, μοιράζων με τον αντίπαλον τα κερδη;Τα δύο αυτά κακά, γεννηθέντα ταυτοχρόνως και ομού ενεργούντα, εξεδίωξαν από τους στίβους τους πολλούς αθλητάς και τους ανεβίβασαν εις τα κερκίδας ως απλούς θεατάς. Διότι αφ΄ ης στιγμήςεμφανισθή ο επαγγελματίας, ο ερασιτέχνης δεν δύναται πλέον να να ανταπεξέλθη κατ΄ αυτού. Κατά τον 4^ον αιώνα η λέξις  α θ λ η τ ή ς  και  α σ κ η τ ή ς σημαίνει ήδη τον επαγγελματίαν κατ΄ αντιδιαστολήν του  ι δ ι ώ τ η  ς  που σημαίνει τον ερασιτέχνην. Οι πλείστοι των νέων δεν εγυμνάζοντο πλέον, ιδίως δε οι της αρχούσης τάξεως, αλλά  δ ι ε σ κ έ δ α ζ ο ν   π α ρ ι σ τ ά μ ε ν ο ι  εις το θέαμα των αγώνων».   

     Η Έφιππη Τοξοβολία ως πολεμική τέχνη ακολουθεί τους κανόνες της δια βίου ασκήσεως και, όπως είναι φυσικό, δεν σύρεται στην παγίδα του «πρωταθλητισμού», όμως, αυτό, σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι και στην Ομάδα των «Ελλήνων Κενταύρων» όσοι επιθυμούν να «σφυγμομετρήσουν» τις επιδόσεις τους στην πολεμική τέχνη μας δεν μπορούν να το κάνουν. Αντιθέτως, η Ομάδα μας ευνοεί τους Εφιπποτοξότες της να συμμετέχουν σε έγκυρους, διεθνείς, αγώνες θέτοντας σε δοκιμασία και αξιολόγηση τις ικανότητές τους υπό συναγωνιστικές συνθήκες.

     Παρά τις πρώτες παγκόσμιες, αλλά και άλλες, διακρίσεις τις οποίες έχει κατακτήσει η Ομάδα των «Ελλήνων Κενταύρων», επιδίωξή της δεν είναι η επαύξηση των τροπαίων της αλλά η εμπέδωση Ήθους και μαχητικότητος στα Μέλη της. Ανεξαρτήτως, όμως, αυτών, οι «Έλληνες Κένταυροι» όπως και στο παρελθόν, έτσι και στο παρόν και στο μέλλον διακρίνουν χαρακτήρες και ενδιαφέρονται για την καλύτερη κατά το δυνατόν κατάρτιση των Μελών τους ώστε να μπορέσουν να λάβουν μέρος σε διεθνείς αγώνες υπό τις ασφαλέστερες και αξιοπρεπέστερες προϋποθέσεις ώστε και να διδαχθούν και να αξιολογηθούν διότι, ένας αγώνας, πρωτίστως, είναι «μάθημα» και «διδασκαλία» του αντικειμένου του για όσους λαμβάνουν μέρος.

     Παρά την ηλικία του των ένδεκα χρόνων, αλλά και την αρχαριότητά του στην Έφιππη Τοξοβολία, ο νεαρός Χάρης συνοψίζει όλα τα χαρακτηριστικά που απαιτεί ένας αγώνας από τους αγωνιζομένους του και, ήδη, προετοιμάζεται και γι αυτό το «στάδιο» της Έφιππης Τοξοβολίας.

     Με ένα ειδικό προπονητικό πρόγραμμα και με εξασφαλισμένα όλα τα πολλά και ποικίλα μέσα και προϋποθέσεις που απαιτούνται για την αγωνιστική προετοιμασία του, ο Χάρης μας, από σήμερα περνά σε ένα άλλο «στάδιο» προαλειφόμενος για την εξέλιξη την οποία ο ίδιος απαιτεί και προς την οποία συνάδει η προσωπικότητα του, οι ικανότητές του, τα παρεχόμενα μέσα ενός πολυδύναμου Σταύλου και, οπωσδήποτε, η τεχνογνωσία των «Ελλήνων Κενταύρων».

     Σήμερα, ο ενδεκάχρονος Χάρης υπέστη μία σκληρότατη δοκιμασία για την αξιολόγηση της μαχητικότητος του χαρακτήρος του και το σθένος του απέναντι στην φυσικήν αντιξοότητα η οποία είναι, πάντοτε, μία αναμενόμενη κατάσταση υπό αγωνιστικές συνθήκες. Του ζητήθηκε να ιππεύσει υπό συνθήκες μέγιστης εντάσεως ανέμου (10-12 knots) και …ημίφωτος με επιβήτορα Ίππο και σε χώρο όπου η πρωτοφανής πνοή ανέμου σάρωνε στο πέρασμά της τα πάντα μέχρι σημείου να ξεσκίσει τις τέντες του Βαδιστηρίου του Σταύλου!

     Και ο Χάρης με το μόνιμο χαμόγελό του ετοίμασε τον επιβήτορα ξεκινώντας απολύτως  π ε ι θ α ρ χ η μ έ ν ο ς  το πρόγραμμά του αδιαφορώντας, ακόμη και για τον αφηινιασμό του Ίππου του ο οποίος ταράχθηκε σοβαρότατα από τον έντονο άνεμο και τις συνέπειές του στο Ιππευτήριο, μέχρι που ο Εκπαιδευτής του, διαπιστώνοντας την  γ ε ν ν α ι ό τ η τ α  του νεαρού εκπαιδευομένου του, έδωσε την εντολή της παύσεως της Προπονήσεως!

     Ένας μέλλων πρωταθλητής είναι, ήδη, επί θύραις!

     Διότι, όλα πρέπει να γίνονται με γνώση, περίσκεψη και σοβαρότητα. Κυρίως, με επίμοχθη προσπάθεια και μαχητικότητα, όπως, άλλωστε, απαιτούν όλες οι πολεμικές τέχνες!