ΣΥΝΥΠΑΡΧΟΝΤΑΣ ΕΝΑΡΜΟΝΙΣΜΕΝΑ

     Αποτελεί, πράγματι, Τιμή για την Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" να επιλέγεται μετά από διεθνή έρευνα "αγοράς" από μία Αγγλίδα μόνιμη κάτοικο Λονδίνου και Ιππαγωγό, ως Σχολή εκπαιδεύσεως Έφιππης Τοξοβολίας, ερχόμενη κάθε μήνα από την Αγγλία στα Καλύβια Θορικού για να παρακολουθεί τα μαθήματά μας! 

     Ομοία Τιμή και για την Σχολή του Ιππικού Θεάτρου μας και η παρουσία της αγαπημένης μας Δέσποινας Μπόνου, μιας πολυτάλαντης και υπερδραστήριας ηθοποιού, η οποία εκπαιδεύεται κοντά μας προκειμένου να διεκπεραιώσει εφίππους θεατρικούς ρόλους, μαζύ με τα υπόλοιπα Μέλη της Σχολής μας.

     Και, στην απογευματινή "ζώνη" της εκπαιδευτικής ημερίδος της τελευταίας Κυριακής, μιας ημέρας γεμάτη με δραστηριότητες της Σχολής των "Ελλήνων Κενταύρων" συνδυάσαμε την συνέχεια της εκπαιδεύσεως της αγαπημένης ας Laura που και πάλι ήρθε από το μακρινό Λονδίνο για την ημερίδα της αλλά και την συνέχεια της εκπαιδεύσεως της, επίσης, αγαπημένης μας Δέσποινας.

     Όσο κι αν φαίνεται δύσκολη η σχεδίαση ενός συνδυασμού δύο τόσο ασύνδετων περιεχομένων εκπαιδεύσεως, εν τούτοις, η σκέψη ενός Εκπαιδευτή όχι μόνον βρίσκει κοινά σημεία συνδυαστικού οφέλους και για τις δύο μαθήτριες αλλά και μπορεί να αναπτύξει αυτά τα κοινά σημεία ώστε να αποδώσουν πολύ καλύτερα οφέλη και για τις δύο ευνοώντας ακόμη περισσότερο το εκπαιδευτικό κέρδος μετά το πέρας των μαθημάτων τους. Και αυτό έγινε και επελέγη το carousel ως κοινός "καμβάς" εισαγωγικού πλαισίου σε αυτή την ημερίδα ώστε η μεν Laura να επιτύχει βελτίωση "χειρών" και η Δέσποινα βελτίωση διευθύνσεως Ίππου σε συνδυασμό με μία κίνηση θεατρικής σκηνής κινούμενη πλάι σε, επίσης, έφιππο παρτνέρ.

     Το carousel, δηλαδή, η κίνηση δύο ή περισσοτέρων Ίππων πλάι-πλάι, με σταθερό βηματισμό και σταθερή την μεταξύ τους απόσταση δεν είναι, απλώς, μία άσκηση λίαν ωφέλιμη από πλευράς διευθυντικής αλλά και μέρος του προγράμματος επιδείξεων μιας Haute école Ιππικής στην οποία δίνει έμφαση η Σχολή μας.

     Σε αυτό το πρόγραμμα, ενώ η Δέσποινα ξεκίνησε με ανενστόμιστο τον υπέροχο Ερυθραίο, αντιθέτως, στην Laura παραδόθηκε ένας Λάμπων, όχι όπως τον είχε ξανα-ιππεύσει στα προηγούμενα μαθήματά της που τον είχε καταχαρεί ανεπίσακτο και ανενστόμιστο, αλλά πλήρως επισεσαγμένος και ενστομισμένος, φέρων ακόμη και ...chambon (!) κατά τα πρότυπα της αυστηρής δυτικής Ιππασίας και προς μεγάλη έκπληξη της Laura η οποία, σημειωτέον, επέλεξε την Σχολή μας για τους κανόνες Φυσικής Ιππικής που ακολουθούμε.

     Eυγενέστατη και πειθαρχημένη η Laura εφίππευσε και προσπάθησε να χειρισθεί τον Ίππο της αλλά ήταν εμφανής η δυσκολία της να χειρισθεί ένα πλάσμα το οποίο δεν ένιωθε καθόλου άνετο "μπαγλαρωμένο" με όλα αυτά τα ανόητα παρελκόμενα της ανθρώπινης βλακείας και η Laura δεν κρατήθηκε να μην ρωτήσει προς τι αυτή η "επίσαξη"...Και η απάντηση την "κάλυψε".

     Ο λόγος αυτής της επισάξεως του Ίππου της Laura ήταν για να την βοηθήσει να εξαγάγει καλύτερα συγκριτικά συμπεράσματα μεταξύ "δυτικής" και Φυσικής Ιππασίας αλλά και για να βελτιώσει τα 'χέρια" της τα οποία τώρα, κατά την διάρκεια του επιχειρείν την διεύθυνση επί "παρουσία" στομίδος, θα έπρεπε να γίνουν "ελαφρύτερα" και πλέον απαλά, προς αποφυγήν οχλήσεως του στόματος του Ίππου. Και το μάθημα ξεκίνησε με τις δύο Αμαζόνες συντονισμένες.

     Η Δέσποινα, αν και απολύτως αρχάρια, χειριζόμενη έναν Ίππο ανενστόμιστο δεν  αντιμετώπισε κανένα πρόβλημα ειμή μόνον την φυσικήν αρχαριότητά της, ενώ η Laura ήταν προφανές ότι τώρα, η ίππευσή της δεν είχε καμία σχέση με την προηγουμένη όταν ο Λάμπων ήταν ανενστόμιστος.

     Δύο διαφορετικές Αμαζόνες που συναντήθηκαν για πρώτη φορά στο Ιππευτήριο με μόνο κοινό σημείο την ευγένειά τους και την εξαιρετική μεταξύ τους "χημεία" με δύο Ίππους εντελώς διαφορετικού ταμπεραμέντο και διαφορετικών ενστομισμάτων με ό,τι αυτό σημαίνει, πραγματικά, δεν τα πήγαν διόλου άσχημα! Και είναι χαρακτηριστικό ότι η Laura όχι μόνον κατενόησε αλλά και τήρησε αυστηρά εκείνο που ο Εκπαιδευτής της τόνισε κατά την αρχή του μαθήματος: "Αν τα χέρια σου είναι σκληρά θα το μαρτυρά το ανοικτό στόμα του Ίππου σου, άλλως, αν το στόμα του διατηρείται κλειστό τα χέρια σου θα είναι αυτά που πρέπει"! Και το στόμα του Ίππου καθ΄ όλη την διάρκεια του μαθήματος παρέμεινε κλειστό!

     Και οι μαθήτριες χαλάρωσαν και μαζύ μ΄ αυτές και οι Ίπποι τους και απέδωσαν αρμονικότατη κίνηση στο Ιππευτήριο με τον Εκπαιδευτή τους να απολαμβάνει την "εικόνα" και να "χορογραφεί" ...σκηνές του "Ταρχανιώτη" με την Δέσποινα, ενώ φαντάζονταν την συνέχεια της Έφιππης Τοξοβολίας με την Laura. Ποιος είπε ότι τα φαινομενικώς "ασύνδετα" και "ασύμβατα" δεν μπορούν να ...εναρμονισθούν μέσα στην ευρύτερη γοητεία του κόσμου, να συνυπάρξουν και να συνεισφέρουν στο κοινό ανθρώπινο "γίγνεσθαι"; Ο Μιχαήλ Μάρουλλος Ταρχανιώτης και η Έφιππη Τοξοβολία μπορούν, κάλλιστα, να γίνουν, όπως κι έγιναν σ΄ αυτό το μάθημα, τα "δομικά στοιχεία" τούτης της ευγενούς, φυσικής, συνεισφοράς! Και σ΄ αυτή την φάση, η Laura με τους τροχασμούς της βοήθησε σημαντικά και την Δέσποινα να την ακολουθήσει προετοιμάζοντάς την για την επόμενη που θα ήταν δυσκολότερη για την Δέσποινα κι ευκολότερη για την Laura.

     Ώσπου ήρθε η ώρα οι δύο μαθήτριές να αλλάξουν Ίππους και να αναλάβει =για πρώτη φορά- η Δέσποινα έναν πλήρως επισεσαγμένο κι ενστομισμένο (Λάμπων) και η Laura τον Ερυθραίο, πάντοτε απηλλαγμένο ...στομίδος! Κι εδώ, ο Εκπαιδευτής ένιωσε την απόλυτη δικαίωση των επιλογών της διδασκαλίας του απολαμβάνοντας την Δέσποινα να ιππεύει με καταπληκτικό "κάθισμα" και φυσική χαλαρότητα έναν Ίππο ο οποίος δεν αισθάνονταν διόλου άνετα με τηνόλη ενστόμιση κι επίσαξή του, απολύτως χαλαρωμένο στα χέρια της! Σήμερα, η Δέσποινα κατέβαλε την μεγαλύτερη αμοιβή στον Εκπαιδευτή της ο οποίος ουδέποτε έλαβε χρήματα εκπαιδεύοντας τους "Έλληνες Κενταύρους" και η αμοιβή αυτή ήταν η φωτογραφία που ακολουθεί.

     Ένας Ίππος δεσμευμένος ακόμη και με καταπονητικό chambon (!) τόσο άνετος στα χέρια μιας εντελώς αρχάριας Αμαζόνας (με μονοψήφιο αριθμό μαθημάτων) η οποία δεν καταδέχονταν να "αγγίξει"  τις ηνίες (όταν άλλοι, ακόμη και προχωρημένοι, ..."κρέμονται" από αυτές) κρατώντας μιαν άψογη στάση και διατηρώντας υπό "μεταφυσικόν" έλεγχο διευθύνσεως και τροχαστικής προώσεως τον Ίππο. ΝΑΙ. αυτή είναι Ιππασία! Εύγε Δέσποινα!

Η "δυτική Ιππασία"

Η δική μας Φυσική Ιππασία.

     Βεβαίως, η "δυτική Ιππασία" εδράζεται σε ένα πελώριο λάθος της επιβολής του Ανθρώπου επί του Ίππου ακόμη και με τα πιο βάρβαρα μέσα. Το περιοδικό "Ιππασία" που εκπροσωπεί την ελλαδική "δυτική Ιππασία", π.χ., διαφημίζει την εγκυρότητά του με βασανιστικά ...σπιρούνια που πονάνε και αγχώνουν τον Ίππο και "σερβίρουν" ως "must" ένα βάρβαρο λάθος, απότοκο της ανθρώπινης βλακο-κτηνωδίας, εν αντιθέσει με τα "πόδια" της Φυσικής Ιππικής, της Δέσποινας που επιτυγχάνει άριστο αποτέλεσμα με ευγένεια και αισθαντικότητα! 

     Το πρώτο μέρος έληξε με την αφίππευση της Δέσποινας η οποία προσγειούμενη ήταν κατά πολύ πιο μπροστά από την Δέσποινα που λίγο πριν εφίππευε για να ξεκινήσει αυτό το μάθημα. Τώρα ήταν χαλαρότερη και πολύ πιο "δεμένη" με τον Ίππο, μα καλύτερην αίσθηση ελέγχου διευθύνσεως  αλλά και αίσθηση ρυθμού και αρμονίας ιππεύσεως. Και κάπως έτσι "χτίζεται" η πρόοδος στην Ιππασία, βήμα-βήμα, μάθημα το μάθημα. Και στο Ιππικό Θέατρο η αίσθηση ρυθμού και αρμονίας είναι ακόμη σημαντικότερη για όσους ιππεύουν. 

     Λυτρωτική η στιγμή για τον Εκπαιδευτή που έσπευσε να αφαιρέσει τον χαλινό με την βασανιστική στομίδα και το chambon από τον Ίππο της Laura η οποία θα συνέχιζε το μάθημά της ώστε να καταλήξει στην Έφιππη Τοξοβολία.Ο Εκπαιδευτής πέταξε στην άκρη του Ιππευτηρίου όλα αυτά τα ηλίθια παρελκόμενα της απάνθρωπης απονιάς προς τον Ίππο και του φόρεσε τον ανενστόμιστο χαλινό με αποτέλεσμα να καταχαρεί άναν Ίππο ...ευγνωμονούντα. Με κάτι τέτοια ο Λάμπων λατρεύει τον Άνθρωπο και ...λάμπει από χαρά όταν βλέπει τον Εκπαιδευτή κοντά του. Και για κάτι τέτοιες στιγμές αξίζει η Ιππασία!

     Τώρα, η Laura με έναν άνετο και χαλαρό Ίππο ένιωθε εντελώς διαφορετικά ξεκινώντας αμέσως να αυξάνει ταχύτητες ώστε να καταλήξει στην Έφιππη Τοξοβολία όπως προβλέπονταν από το πρόγραμμα της ημερίδος. 

     Τώρα, το ζευγάρι Λάμπων-Laura αποτελούσε ένα ενιαίο σύνολο που κυριαρχούσε στο Ιππευτήριο τόσο "συμπαγές" που σε έκανε να πιστεύεις ότι βλέπεις ένα και μόνο, περίεργο, πλάσμα. Ήταν η απαλλαγή του Ίππου από τα δεσμά του που έκανε και την αναβάτιδά του εξίσου χαλαρή! Κι αυτό το αυτονόητο που η Laura μας επισήμανε πολλές φορές, οι ανόητοι θιασώτες της "δυτικής Ιππικής" δεν μπορούν να εννοήσουν.

     Kαι, όταν η Laura ανέλαβε το Τόξο ήταν μία εντελώς διαφορετική Αμαζόνα. 

     Οι αρχικές, τροχαστικές, τοξεύσεις της Laura προσεκτικές και επικεντρωμένες σε μία αυθόρμητη τεχνική η οποία θα μπορούσε να υποστεί βελτιωτικές παρατηρήσεις όμως από σεβασμό στην φυσικότητα που αναβλύζει από μέσα της ο Εκπαιδευτής της προτίμησε να μελετήσει την κινησιολογία και τους χειρισμούς της από το να την "καλουπώσει" σε κανόνες.

     Ευτυχώς, υπήρξε ακόμη φυσικό ημερήσιο φως ώστε, πριν η Laura επιχειρήσει καλπαστικές τοξεύσεις, είχε ήδη "καθίσει" άψογα!

     Και κάπου, προς την απόσυρση του φυσικού ημερησίου φωτός και στο άναμμα των προβολέων η Laura επεχείρησε και καλπαστικές τοξεύσεις στον επίλογο μιας απαιτητικής εκπαιδευτικής ημερίδος ιππεύοντας δύο Ίππους (όπως και η Δέσποινα) ώστε να έχει να πάρει μαζύ της αρκετά, πίσω στο Λονδίνο, για να τα δοκιμάσει με τον δικό της αγαπημένο Ίππο.

     Έτσι, με την Έφιππη Τοξοβολία να "κλέβει" κάτι από Ιππικό Θέατρο και το Ιππικό Θέατρο να "κλέβει" κάτι από Έφιππη Τοξοβολία, δύο Αμαζόνες και δύο Ίπποι κέρδισαν σε  δεξιότητα και αλληλοεμπιστοσύνη. Και δεν συζητάμε καθόλου το τι κέρδισε ο αλογατάρης παππούς που απόλαυσε τέσσερα πλάσματα σε πλήρη αρμονία να προοδεύουν όχι λόγω της, όποιας, δικής του συμβολής, αλλά λόγω του αμοιβαίου σεβασμού προς τους αβίαστους φυσικούς νόμους που θέλουν όλα τα πλάσματα να εναρμονίζονται συνυπάρχοντας με κοινή βλέψη την υπηρέτησή τους!

     Και, πως να το ...κρύψουμε, η μεγαλύτερη απόλαυση αυτού του αλογατάρη παππού είναι να βλέπει φωτισμένα από χαρά τα πρόσωπα των εκπαιδευομένων του και, κυρίως, τα πρόσωπα των Ίππων της Σχολής μας αγκαλιασμένους με τους μαθητές μας! Όπως το γλυκύτατο πρόσωπο της αγαπημένης μας Laura, με ένα ιδιαίτερο τετράποδο πλάσμα που ακούει στο όνομα "Λάμπων"!

ΑΚΜΑΖΩ, ΑΕΙ ΓΥΜΝΑΖΟΜΕΝΟΣ!

     Ένα ωραίο βίντεο μας στέλνει από το Βουκουρέστι, όπου βρίσκεται μονίμως εγκατεστημένος, ο Αρχηγός των Παραρτημάτων των "Ελλήνων Κενταύρων Χαλκίδος και Σχηματαρίου", Εφιπποτοξότης Γ. Σταυριανόπουλος Ιφικράτης, προπονούμενος στη Σχολή Μεσαιωνικής Σπαθασκίας "HEMA – SocietasMilites Getae". Ωραίες ρυθμικές ζεύξεις και, κυρίως, ωραίος καρπός! Ας το απολαύσουμε!

Φ Ω Σ, ΟΠΤΙΚΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΚΑΙ ...ΔΕΟΣ!

 [ΜΕΡΟΣ ΣΤ']

     Υπάρχουν πολλά είδη ιατρικής, εξαρτώμενα από την προσέγγιση, την εθνική προέλευση, τους επιμέρους διαφόρους κλάδους ειδικοτήτων κλπ κλπ, διακρίνοντας μέχρι και την αστρολογικήν εκδοχή αυτής της ευρύτατης επιστήμης, την Αστρολογικήν Ιατρική η οποία, εσχάτως κατακτά ολοένα και περισσότερη επιστημονική «προσοχή» μέσα από την ολιστική «θέαση» που τείνει να κυριαρχήσει.

     Στην Ομάδα των «Ελλήνων Κενταύρων» επιμένουμε να μελετούμε τα πάντα τα οποία αποτελούν προέκταση της Ιππικής και της Τοξοβολίας με γνώμονα την αυτοβελτίωσή μας σε όλα τα υπαρξιακά μας επίπεδα και κάθε δράση μας τίθεται υπό το μικροσκόπιο μιας αντικειμενικής και ανιδιοτελούς παρατηρητικότητος ώστε κάθε εξαγόμενο να μπορεί να έχει ευρύτερην ωφελιμότητα.

     Καταστάσεις όπως η βελτίωση της κιναισθητικής ισορροπίας, της οράσεως κλπ κλπ, προεκτάσεις που καταλήγουν ακόμη και στη διερεύνηση της ευεργετήσεως ακόμη και των πασχόντων από Δ.Ε.Π.Υ. μελετώνται με πολύ μεθοδικότητα στο πειραματικό εργαστήριο των «Ελλήνων Κενταύρων» και μέσα στο πλαίσιο των πρακτικών, καθημερινών, δραστηριοτήτων μας.

     Έτσι, μέσα σε μία ενότητα στοχευμένων πειραματικών Προπονήσεων,επιχειρούμε να εξαγάγουμε θετικά συμπεράσματα για την βελτίωση της οράσεώς μας μέσα από επινοημένες ασκήσεις οι οποίες προάγουν πολλές παραμέτρους της. Και η παρούσα ημερίδα με πρωταγωνιστή τον Εκπαιδευτή υπό επίβλεψη, Εφιπποτοξότη Μηνά Τσομπανιάν ήταν η συνέχεια της ενότητος "Φ Ω Σ, ΟΠΤΙΚΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΚΑΙ ...ΔΕΟΣ!" κατά το οποίο διχάσαμε και ανασυνθέσαμε την στοχαστικήν όραση κινούμενοι επί δύο αξόνων οπτικής αντιλήψεως, τον επιθυμητό της στοχαστικής γραμμής και τον συνεπαγόμενο εκ των χειρισμών του σκοπεύοντος προς εξαγωγή συγκριτικών συμπερασμάτων σχέση εχόντων όχι απλώς με την βελτίωση της σκοπεύσεως αλλά και της ιδίας της οράσεως του σκοπεύοντος.

     Τα βέλη "flu flu" στην Τοξοβολία είναι γνωστά και είναι εκείνα των οποίων η σχεδίαση του πτερώματος είναι τέτοια ώστε να επαυξάνει, κατά την πτήση τους, την οπισθέλκουσα ώστε να περιορίζει το βεληνεκές τους. Αυτά τα βέλη χρησιμοποιούνται, κυρίως, κατά ιπταμένων στόχων ή όπου αλλού απαιτείται βραχύ βεληνεκές ώστε να μη χάνονται. Το πτέρωμά τους δεν αποτελείται από τα κλασικά τρία ή τέσσερα φτερά αλλά από ένα ενιαίο μήκος μακρού πτεροειδούς σώματος (τεχνητού, συνήθως) το οποίο τοποθετείται περιστροφικώς και ελικοειδώς πέριξ του κορμού του βέλους ώστε να μην επιτρέπει βεληνεκές στο βέλος άνω των, συνήθως, 30 μέτρων. Και, στην δική μας περίπτωση θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε αυτά τα "flu flu" βέλη τα οποία, όμως, αποφύγαμε να χρησιμοποιήσουμε, χρησιμοποιώντας τα κοινά ώστε να εντείνουμε την σχεδιασμένη δοκιμασία υποχρεώνοντας τον ασκούμενο σε αδρότερη προσπάθεια, έτσι ώστε να ωφεληθεί περισσότερο. Στην περίπτωση μας, λοιπόν τα βέλη που χρησιμοποιήθηκαν είναι τα κοινά, με τριπλό φυσικό πτέρωμα τα οποία κινούνται σε μακρά βεληνεκή χωρίς ανασχέσεις και τα οποία ...κοστίζουν, με αποτέλεσμα ο Τοξότης να ενεργοποιείται πλήρως, ώστε να μην χαθεί κανένα βέλος με το συνεπαγόμενο κόστος του. 

     Η δεύτερη παράμετρος, μετά το είδος των βελών,είναι ο περιβάλλων χώρος μέσα στον οποίο θα διεξήγετο η συγκεκριμένη πειραματική ημερίδα και προτιμήσαμε ένα ιδανικό φυσικό τοπίο που το ονομάζουμε η ...τούνδρα του Θορικού. "Τούνδρα" είναι ένα χερσαίο οικοσύστημα μέσα στο οποίο οι επικρατούσες χαμηλές θερμοκρασίες εμποδίζουν την ανάπτυξη δένδρων και η λέξη "τούντρα"\, από την γλώσσα των Σάμι (εκρωσισμένα), σημαίνει "άδενδρη πεδιάδα". 

     Στην τούνδρα η κυρίαρχη βλάστηση αποτελείται από χόρτα, βρύα και λειχήνες ενώ σε μερικά μέρη της τούνδρας αναπτύσσονται και δέντρα. Και, όσο και εάν φανεί παράδοξο, ένα τέτοιο μικρό οροπέδιο με χαρακτηριστικά τούνδρας, εκτείνεται στο Θορικό (Αττικής), δίπλα ακριβώς από το Ιππευτήριό μας το οποίο, συχνά χρησιμοποιούμε για προπονητικούς σκοπούς λόγω του ανοικτού του πεδίου. Σε αυτό λοιπόν το ανοικτό, "τούνδρικο" χερσαίο τοπίο επιλέξαμε να διεξαγάγουμε την συγκεκριμένη πειραματικήν ημερίδα.

     Όπως μας ενημέρωνε το 65 χρόνων υψομετρικό κολωνάκι της Γεωγραφικής Υπηρεσίας Στρατού, το συγκεκριμένο σημείο βρίσκεται 200 μέτρα ψηλότερα από την επιφάνεια της θάλασσας και οι επικρατούσες συνθήκες ήσαν χαμηλού βαρομετρικού με καλές ορατότητες και cavok, ενώ το gps μας έδινε θερμοκρασία 24C.

     Η τόξευση εν προκειμένω, ήταν απολύτως συγκεκριμένη και σύνθετη, με αντιθετικές παραμέτρους.

     Ο ασκούμενος θα έπρεπε να επιλέγει έναν νοητό στόχο επί του εδάφους όχι όμως σε μεγάλην απόσταση από τον ίδιο, να επιλέγει την γωνία μεγίστου βεληνεκούς δίνοντας στο βέλος του καθοδική τροχιά προσκρούσεως στον στόχο (εμπηκτική βολή), να παρατηρεί καθ΄ όλη την τόξευση το σημείο του στόχου (σκόπευση) αλλά και ολόκληρη την τροχιά του βέλους από την εγκατάλειψη της χορδής μέχρι την πρόσκρουση στον στόχο και, κατόπιν, να μεταβαίνει προς περσυλλογή του βέλους το οποίο, επ΄ ουδενί, δεν θα έπρεπε να χαθεί.

     Στοχαστική προσπάθεια, παρακολουθητική προσπάθεια, κινητική προσπάθεια σε έναν συνδυασμό λίαν ωφέλιμο για κάθε πλάσμα αδρανούν σε ένα αστικό περιβάλλον με ό,τι αυτό σημαίνει.

     Και στην περίπτωση του δικού μας Συνασκουμένου η σύνθεση των τριών προσπαθειών έδειξε ωφέλιμα αποτελέσματα και στο πεδίο της οπτικής οξύτητος και στο πεδίο της σωματικής εκγυμνάσεως και στο πεδίο της ψυχοπνευματικής γαλήνης, σε έναν χρόνο κατά πολύ μικρότερο του αρχικώς αναμενομένου.

     Κατ΄ αρχήν, οι πρώτες τοξεύσεις επεχειρήθησαν σε ένα αναπεπταμένα, άδενδρο, τοπίο. Το διάσπαρτο με πέτρες έδαφος επιβάρυνε την προσπάθεια της κινήσεως για την περισυλλογή του βέλους, αλλά εδώ δεν επιμείναμε πολύ λαμβανομένης υπ΄ όψη ανατομικής ευαισθησίας στα κάτω άκρα του Συνασκουμένου, Οι εδώ τοξεύσεις, τρόπον τινά, ήσαν περιορισμένες αριθμητικώς εν είδει προθερμάνσεως.

     Και, τηρώντας πάντοτε την διαλειμματικήν αρχή της εκγυμνάσεως, λόγω των γενικοτέρων συνθηκών, κατά την παρούσα φάση δώσαμε, προνοητικώς, τα απαιτούμενα περιθώρια ανανήψεως στον Συνασκούμενο, πριν μετακινηθούμε στο, ελαφρώς διαφοροποιημένο, επόμενο πεδίο.

     Εδώ, παρατηρούμε χαμηλά δένδρα και ανοίγματα ανάμεσα σε αυτά τα οποία θα είναι και οι επιλεγμένοι "στόχοι" μας, τα πεδία, δηλαδή, επί των οποίων θα επιχειρούμε να στέλνουμε τα βέλη μας.

     Η διάταξη των δένδρων θα δυσκολέψει κατά πολύ την στοχαστική διαδικασία αλλά και την παρατήρηση της τροχιάς λόγω της αποκρύψεώς της πίσω από τα δένδρα.

     Κι εδώ θα διανυθούν αποστάσεις για την περισυλλογή των βελών μετά από τις τοξεύσεις και, μπορεί εδώ η επιφάνεια του εδάφους να μην είναι διάσπαρτη από πέτρες, η κλίση του όμως συνεισφέρει σε δυσκολία.

     Τέλος, η άσκηση συνεχίσθηκε και ολοκληρώθηκε σε πεδίο κατάφυτο από υψηλά χόρτα μέσα στα οποία "καρφώνονταν" τα βέλη και θα έπρεπε ο ασκούμενος να κορυφώσει την προσπάθεια της παρατηρήσεως της τροχιάς προκειμένου να μην χάσει βέλος.

     Ο αγαπημένος Μηνάς μας, πράγματι, δεν έχασε ούτε ένα βέλος και η μόνη απώλεια της ημερίδος ήταν μία σπασμένη αιχμή από πρόσκρουση, προφανώς, του βέλους σε πέτρα.

     Πολλά νέα στοιχεία για την βελτίωση της οράσεως αλλά και του ενστίκτου μας προσθέσαμε στα ήδη εξαγόμενα από τις Προπονήσεις μας, μετά και από αυτή την ειδική προπονητικήν ημερίδα, την τόσο κοπιαστική. 

     Και είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο ότι κινούμενοι και τοξεύοντας υπό τις παρούσες συνθήκες επί δύο ώρες η ευθέως ανάλογη της κοπώσεως ωφέλεια είναι το παραμένον ενώ η κόπωση αποθεραπεύεται ακόμη και με μια σύντομη στάση στα ερείπια που βρίσκονται στο δρόμο της επιστροφής προς τον Σταύλο.

Πλήρες Φωτογραφικό Λεύκωμα ΕΔΩ

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΣ"

     Τυπικότατος κι επιμελέστατος ο επικεφαλής του Παραρτήματος των "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας", Συνασκούμενος Χριστόφορος Κασφίκης, μας στέλνει τις νέες αιτήσεις εισδοχής των νεοεισάκτων μαθητών του και μας ενημερώνει, λυπημένος, ότι λόγω βροχών δεν διεξήχθη η προγραμματισμένη εβδομαδιαία ομαδική Προπόνηση της Σχολής του.

     Πόσο λατρεύουμε την κερκυραϊκή φινέτσα όπου και όπως αυτή εμφανίζεται και πόσο λατρεύουμε την Κέρκυρα και όλα τα Επτάνησα που μας θυμίζουν ό,τι καλύτερο διέθεσε ποτέ η μετεπαναστατική, νεώτερη, Ελλάδα! Πόσο λατρεύουμε μια Κέρκυρα με τις συνεχείς βροχές της και τον μουντό ουρανό της που αποδίδει ακόμα πιο λευκή την ψυχή των κατοίκων της!

     Μην ανησυχείτε "Έλληνες Κένταυροι Κερκύρας" ήδη βρίσκεστε πάρα πολύ μπροστά στην Παραδοσιακή και Ενστικτώδη Τοξοβολία που υπηρετείτε τόσο εύστοχα εδώ και χρόνια! Όλοι σας χαιρόμαστε ακόμη και όταν ο νεφεληγερέτης υέτιος Ζευς σας ευλογεί με τους ...καταρράκτες του!