ΕΦΙΠΠΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ 

ΣΕ ΕΝΑ ΕΝΤΕΛΩΣ ...ΑΛΛΟ "ΕΠΙΠΕΔΟ"!

     Τρεις ώρες συνεχούς εργασίας Έφιππης Τοξοβολίας στο Κυκλοτερές για δύο ξεχωριστές Προπονήσεις χωρίς να κουράσουν κανέναν, ούτε τον Ίππο, ούτε τους δύο προπονουμένους, ούτε τον Ίππο, ούτε τον προπονούντα, απέδειξαν ότι μία προπονητική ημερίδα μπορεί να είναι και καρποφόρα και ξεκούραστη αρκεί στο μυαλό του Προπονητή να προϋπάρχει μία σωστή "σχεδίαση". Και η "σχεδίαση" της σημερινής προπονητικής ημερίδος "έδειχνε" πλήρη και συνεχή διάδραση των μετεχόντων. Ίππος και προπονούμενοι θα έπρεπε να είναι ταυτοχρόνως, διδασκόμενοι  και διδάσκοντες, μαθητές και Διδάσκαλοι... Και όλα τούτα στο πλαίσιο της παγίας "Διαλειμματικής Εκπαιδεύσεως Ίππου" την οποία εφαρμόζουμε κατά προτροπή και διδασκαλία του αγαπημένου Δασκάλου μας Καθηγητή Θεοδώρου Γ. Αντίκα, με γνώμονα την ευημερία του, πάντοτε, σεβαστού Ίππου. 

     Ωστόσο, ο πρώτος των σημερινών προπονουμένων, ο ενδεκάχρονος Χάρης, είχε ήδη εκτελέσει μία εκτενή Προπόνηση διαδρομών υπερπηδήσεως υψηλών εμποδίων. 

     Ιππεύοντας τον επιβήτορα Sepp, ο Χάρης μας είχε διασχίσει αρκετές φορές το κυρίως Ιππευτήριο υπερπηδώντας σειράν εμποδίων, συμπεριλαμβανομένων και oxer με την ίδιαν άνεση και δεξιότητα.

     Για τον νεαρό Χάρη, η υπερπήδηση εμποδίων, πια, δεν αποτελεί παρά ένα στάδιο περαιτέρω βελτιώσεως της ήδη βέλτιστης ικανότητός του και η καθημερινή του εξάσκηση τον έχει ήδη καταστήσει έναν ικανότατο υπερπηδητή με αρκετήν αγωνιστικήν εμπειρία.

     Και, όπως ήταν φυσικό και αναμενόμενο, ο επιβήτορας Sepp μετά το πρόγραμμα της υπερπηδήσεως εμποδίων με τον Χάρη, χρειάστηκε τις εγενείς φροντίδες του Μηνά μας για να ανανήψει και να μπορέσει να ανταποκριθεί στις επόμενες τρεις ώρες Έφιππης Τοξοβολίας κατά τις οποίες, όμως, η εφαρμογή του προγράμματος "Διαλειμματικής Εκπαιδεύσεως Ίππου" τον "απέδωσαν" ...μόλις ιδρωμένο! Και ο Μηνάς έπραξε το καλύτερο, επαναφέροντας τον Sepp στην καλή του κατάσταση και αφαιρώντας του το στρες, ώστε να συνεχίσει με ευχαρίστηση στην Έφιππη Τοξοβολία. 

     Έτσι, όταν ο Sepp ρυταγωγούμενος από τον νεαρό Χάρη μπήκε στο Κυκλοτερές ήταν, πραγματικά, ..."καινούργιος"!

     Εφιππεύοντος του Χάρη, ο Μηνάς ανέλαβε ρόλο Εκπαιδευτή. Άλλωστε ως "Εκπαιδευτής υπό επίβλεψη" ο Μηνάς, καιρός είναι να απελευθερώνεται από αυτήν την "επίβλεψη"! 

     Με αφοσίωση στον προπονούμενό του τον Χάρη και με διακριτικές παρεμβάσεις, ο ευγενέστατος Μηνάς υπέδειξε τα δέοντα και η Προπόνηση του νεαρού ξεκίνησε.

     Πρώτο μέλημα του σωστού Εκπαιδευτή είναι η διάγνωση της φυσικής καταστάσεως Ίππου και Ιππεύοντος, ειδικώς μετά το κοπιαστικό πρόγραμμα υπερπηδήσεως εμποδίων το οποίο είχε προηγηθεί και για τους δύο. Ο χρόνος που είχε προηγηθεί, επίσης, με τον Μηνά να αποθεραπεύει τον Sepp ενώ ο νεαρός Χάρης ανένηπτε, έδειξε ότι είχε επαναφέρει και τους δύο σε καλή φυσική κατάσταση, οπότε ξεκίνησε η κυρίως Προπόνηση του Χάρη.

     Με την έναρξη της κυρίως Προπονήσεώς του, ο Χάρης "εξετάσθηκε" για το "καλό" (ασφαλές) "κάθισμά" του και την "παρακολούθηση" του ρυθμού του Ίππου του. Εξαιρετικός ο Χάρης έδειξε ότι "κάθεται" ασφαλέστερα επί του Ίππου αντί του καθίσματος του θρανίου του .

     Έτσι, αναλαμβάνοντας Τόξο και βέλη, ξεκίνησε η εξάσκησή του στην Έφιππη Τοξοβολία με καλπαστικές τοξεύσεις επί συγκεκριμένου σημείου-στόχου.

      Ο ενδεκάχρονος Χάρης αποτελεί την "επιτομή" του "Σχολείου Σιωπής" των "Ελλήνων Κενταύρων" όντας υπόδειγμα τηρήσεως των κανόνων της αυτοσυγκεντρώσεως, της προσεκτικής παρακολουθήσεως των οδηγιών του Εκπαιδευτή του και της επακριβέστατης και άμεσης εκτελέσεως των οδηγιών αυτών με συνέπεια "ρομπότ" χωρίς αυτό να το αισθάνεται ως "βάρος" αλλά με την ζωντάνια του ευφυούς ο οποίος έχει αντιληφθεί ότι η πειθαρχία οδηγεί στην ευτυχία.

     Και ο Εκπαιδευτής του, αξιοποιώντας αυτά τα πλεονεκτήματα της αντιλήψεως και συμπεριφοράς του Χάρη, σήμερα τον προώθησε σε ένα πολύ ιδιαίτερο "επίπεδο" βελτιώσεως της εφιπποτοξοτικής του δεξιότητος, ορίζοντας το στοιχείο του "πράσινου" σωλήνα ως σημείο εκτελέσεως των τοξεύσεων σε πλήρη καλπασμό. Ο επίτηδες αφημένος πράσινος σωλήνας επί του στίβου του Κυκλοτερούς, όριζε σήμερα το ακριβές σημείο όπου ο Χάρης, καλπάζοντας, θα έπρεπε να απελευθερώνει την χορδή του και το βέλος, στοχεύοντας ταυτοχρόνως στο κέντρο του Κυκλοτερούς.

     Οσάκις δε, ο Εκπαιδευτής απαίτησε από τον Χάρη να απελευθερώσει την χορδή του ακριβώς υπεράνω του πράσινου σωλήνα, ο Χάρης εξετέλεσε την εντολή με ακρίβεια ...χωροβάτη ενώ τα βέλη του βρέθηκαν ακριβώς στο κέντρο του Κυκλοτερούς με συγκέντρωση ...κασσαϊκή!

     Η αφίππευση του Χάρη βρήκε έναν έφιππο Τοξότη το ίδιο δυναμικό όπως και όταν εφίππευε. Απορίας άξιο είναι πως το παιδάκι αυτό, μετά από μία ώρα υπερπηδήσεως υψηλών εμποδίων και μιάμιση ώρα Έφιππης Τοξοβολίας διατηρούσε αυτή την αλκή την οποία ούτε καν γυμνασμένος άνδρας δεν θα μπορούσε να διατηρεί. Κι όμως, η αυτοπειθαρχία ανοίγει ορίζοντες "μετά τα φυσικά" και όποιος αυτοπειθαρχεί προορίζεται να επιβιώσει.

     Και το χαμόγελο του ενδεκάχρονου Χάρη μετά την ολοκλήρωση του προπονητικού προγράμμματός του τεκμηριώνει του λόγου το αληθές παραμένοντας η ωραιότερη δικαίωση για τον Εκπαιδευτή του! Αλλά, ας μην φανταστεί κανείς ότι μετά από όλα αυτά ήρθε η στιγμή να ξεκουραστεί ο Χάρης... 

     Η σειρά του Μηνά, τώρα, να συνεχίσει να εγκαθιδρυει την σχέση του με την σέλλα μαθημένος, μέχρι τώρα, στην άνευ σέλλας Γυμνιππευτική, όπως απαιτεί το σύστημα Φυσικής Ιππικής που εφαρμόζουμε στην Σχολή μας. Και ο παππούς, να αναπροσαρμόζει προσεκτικά το μήκος των αρτανών των αναβολέων, μετά την ίππευση του Χάρη.

     Και να που, όπως είπαμε, ο Χάρης μας δεν ξεκουράζεται και επανέρχεται στο Κυκλοτερές για να προπονήσει τον Μηνά μας! Προσεκτικός και λιγόλογος και ο Χάρης στην ...υπηρεσία του Μηνά, αρχίζοντας το δεύτερο μέρος της σημερινής προπονητικής ημερίδος Έφιππης Τοξοβολίας.

     Όταν είσαι εικοσιεπτά ετών, λίαν ελκυστικός στο ωραίο φύλο έναντι του οποίου δεν χαρακτηρίζεσαι για ...καμιάν "εγκράτειά", έχει προηγηθεί λίαν "ζωηρό" σαββατόβραδο κι έρχεσαι για Προπόνηση Ιππασίας ...Κυριακή πρωί η κατάσταση κρίνεται ...ασυμμάζευτη! Παρά ταύτα, ο αγαπημένος μας Μηνάς περιέσωσε τα προσχήματα και υπό την καθοδήγηση του Χάρη τουλάχιστον δεν άφησε "στίγμα" κακού ...μαθητή!

     Την ανάγκη φιλοτιμίαν ποιούμενος προ του ανηλίκου Προπονητή του, ο Μηνάς, όχι μόνον δεν έδειξε την αναμενόμενη εκ του "σαββατόβραδου" όποιαν ...υστέρηση, αλλά, τουναντίον, τον χαρήκαμε να ανταποκρίνεται ικανοποιητικότατα στις οδηγίες του Χάρη.

     Με αρκετή δεξιότητα ο Μηνάς κάλπασε και "βάθυνε" το "κάθισμά" του και την σχέση του με την σέλλα  ενώ, τα πλέον έμπειρα και ...υποψιασμένα "μάτια" έβλεπαν έναν Μηνά να εξακολουθεί να παραμένει στην πίστα ταραχώδους καφωδείου διασκεδάζοντας με αιθέριες υπάρξεις (ο πληθυντικός επιβεβλημένος λόγω πλουραλιστικών προσανατολισμών) εν συνεχεία του σαββατόβραδου ασχέτως αν είχε ξημερώσει Κυριακή κι αυτός ήταν επάνω σε ...επιβήτορα! Λεπτομέρειες!

     Ούτω πως δε, η στιγμή της αφιππεύσεως, έδειξε έναν Μηνά ως Ιππέα σε "ολική επαναφορά" έτοιμο να ξανα-εκδράμει προς επιδαψίλευση ευγενών φροντίδων σε νεάνιδες και νέαν ...υπερκόπωση κάτι βεβαίως που απέτρεψε ο προβλέπων προνοων και προλαμβάνων ...παππούς ο οποίος συνόδευσε (με το πιστόλι στον κρόταφο) τον άτακτον εικοσιεπτάχρονον εγγονό και τον έβαλε σιδηροδέσμιο στο κρεβάτι για να ηρεμήσει, μιας και το μεσημέρι της Κυριακής εγκυμονεί πολλούς κινδύνους εκ των διελεύσεων αδεσπότων δεσποινίδων από τις ρύμες και τις αγυιές  της αμαρτωλής πρωτευούσης...  Διότι, σε αυτή την κοινωνία, τα μεν ενδεκάχρονα είναι ώριμα αλλά όσο γηράσκουν η ωριμότητά τους επιλέγει την μουσειακή προθήκη...

     Η λήξη της ημερίδος, παρά την διάρκεια και τα όσα είχαν προηγηθεί απέδωσε έναν Ίππο και τρεις Ιππείς ακμαιότατους και χωρίς, σχεδόν, να έχουν ιδρώσει, ακριβώς όπως πάντοτε τελειώνει μία ημερίδα μας στο Ιππευτήριο!

     Και πάντοτε ιππότης, ο Μηνάς ανέλαβε να προσφέρει το απαραίτητο ...spa στον Sepp ώστε να μην κουραστεί ο νεαρός Χάρης! Πάντοτε ιππότης και όχι μόνον προς τα θήλεα αλλά και προς όσους έχει κοντά του.

     Λίγο πριν εγκαταλείψουμε τον Σταύλο και πάλι μία αναγκαστική ..."στάση" διότι ο Μηνάς ξανασυνάντησε ...φορβάδα! Αυτές οι "συμπτώσεις" δεν αφήνουν τον Συνασκούμενό μας να ...αγιάσει, με τον ...agent provocateur πάντοτε θηλυκού γένους (και ενίοτε ...ξεκαπίστρωτο!) μπροστά του!

     Υπέροχες μέρες στο Ιππευτήριο όπως πάντα εδώ και δέκα τέσσερα χρόνια, με αμέτρητους Ίππους, Εφιπποτοξότες, με Τόξα και με βέλη και, κυρίως, με μία ακόρεστη δίψα για βιωματικήν επαφή με την, ιερή, Έφιππη Τοξοβολία. Κι όταν πολλοί ρωτούν τι έιναι αυτό που κρατά έναν, σχεδόν, εβδομηντάχρονο, ενεργό όσο κι ένας δεκαπεντάχρονος η απάντηση είναι μία: η αφοσίωση σε μία "Σημαία" έμφορτη Αξιών!

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΚΕΡΚΥΡΑΣ"

     Eπανάληψη αλλά με αποφυγή κάθε ρουτίνας, προς εμπέδωση των "κεκτημένων" η τελευταία Προπόνηση Παραδοσιακής Τοξοβολίας των "Ελλήνων Κενταύρων Κερκύρας".

     Πολλά είδη τοξεύσεων επί ποικιλίας "στόχων" όπως πάντα έδιωξαν μακριά την "ρουτίνα" γεμίζοντας με ενδιαφέρον την "Γραμμή Βολής".

     Εφευρετικότητα ασκήσεων και προσαρμοστικότητα ώστε να μπορούν να ωφεληθούν όλοι, ανεξαρτήτως φύλου, ηλικίας, επιπέδου κλπ και τα αποτελέσματα των "τεχνικών" ορατότατα στο οπτικοακουστικό υλικό.

     Αξιοπρόσεκτες και οι "παραλλαγές" των καθιερωμένων ασκήσεων, κάτι που κατατείνει στην επαύξηση της ωφελείας.

     Ακούραστος ο επικεφαλής του Παραρτήματος Χριστόφορος Κασφίκης και οι βοηθοί του για την διεξαγωγή μιας επιτυχημένης Προπονητικής ημερίδος, μας δίνουν εξαιρετικές εικόνες δράσεως στο πεδίο.

     Και η συγκέντρωση των βελών επί του στόχου, τεκμήριο ευστοχίας.

     Για τους "Έλληνες Κενταύρους Κερκύρας" όλα "φιλτράρονται" μέσα από το "κίτρινο" του ψάθινου στόχου του οποίου η τρύπα αποδεικνύει και την αξία των Τοξοτών του Παραρτήματος.

ΕΝΔΙΑΕΡΙΑΥΕΡΙΝΗΧΕΤΟΙ

     Τουτέστιν, οι νηχόμενοι (κολυμβώντες) μέσα στα ρεύματα του αέρος και, ενίοτε, στις μεσημβρινές αύρες... Λέξη ενταφιασμένη στο μνήμα του χρόνου μαζύ με ό,τι Ελληνικό και πατρώον. Όμως, στους "Έλληνες Κενταύρους" τα Ελληνικά ουδέποτε θάπτονται και η λέξη αυτή ζωντάνεψε σε μιαν ιδιαίτερη Προπόνηση Παραδοσιακής Τοξοβολίας στην οποία εξελίξαμε ένα κεφάλαιο κλασικού προπονητικού ασκησιολογίου το οποίο έχουμε, πλειστάκις, υλοποιήσει με διαφόρους Συνασκουμένους, μελετώντας το όχι μόνον τοξευτικώς αλλά, κυρίως, κινησιολογικώς, έχοντας εντοπίσει σ΄ αυτό μεγάλα οφέλη κιναισθητικής βελτιώσεως. 

     Εκεί όπου καλλιεργείται η ευταξία του πνεύματος συνωδά τη αρμονία του περιβάλλοντος, στην Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων", "εκεί" είναι εφικτή και η εξαγωγή συμπερασμάτων προόδου μετά από κάθε πρακτικήν εξάσκηση, κατόπιν των αποτελεσμάτων της οποίας βελτιώνεται η ψυχή, ο νους και το σώμα!

     Επιτομή επιθετικής τοξευτικής εφορμήσεως, η συγκεκριμένη άσκηση, αναπτύσσει στο έπακρο την καταδρομική ψυχολογία του Τοξότη ανυψώνοντας σε ακραία κορύφωση το ένστκτό του κατά την διάρκεια μιας "φάσεως" κατά την οποία το σώμα βρίσκεται σε μία βαρυτική τροχιά, ο νους κατατετμημένος στην τήρηση των ενδεδειγμένων χειριστικών τεχνικών ενώ, παραλλήλως, είναι προσηλωμένος επί του στόχου εγκαταλείποντας όλα τα υπόλοιπα στο θείον ένστικτο το οποίο, τελικώς, θα τοποθετήσει και το βέλος επί του στόχου.

     Την συγκεκριμένη άσκηση την επαναλαμβάνουμε συχνά, κάθε φορά με επιμέρους βελτιώσεις παρατηρώντας Συνασκουμένους διαφορετικών σωματοδομών και ικανοτήτων, εν δράσει. Την φορά αυτή, όμως, θελήσαμε να την προεκτείνουμε και προς το πεδίον της κιναισθησίας με δύο Συνασκουμένους διαφορετικών ηλικιών (με απόσταση σχεδόν πενήντα χρόνων...) διαφορετικών ταμπεραμέντων, διαφορετικών σωματοδομών, διαφορετικών ικανοτήτων διαφορετικών..., διαφορετικών..., γενικώς, ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΩΝ! Τούτη την φορά επιδιώξαμε και τον κινητικό συντονισμό και, να! τι πετύχαμε...

     Και αυτό που πετύχαμε ας μη φανταστεί κανείς ότι αποτελεί εφαρμογή μόνον της ενστικτώδους Τοξοβολίας! Αντιθέτως! Αυτό που πετύχαμε συνιστά παράμετρο και της Ιππικής κατά την ελεγχόμενη βαρυτική πτώση μετά από ελεγχόμενη εγκατάλειψη Ίππου, δηλαδή, ακρογωνιαία συνισταμένη της ασφαλείας της Ιππεύσεως.

     Και αν αναρωτηθεί καείς για την  ε υ σ τ ο χ ί α  του αποτελέσματος θα αφήσουμε το φωτογραφικό τεκμήριο να απαντήσει: 100% και με τα έξι βέλη επί του στόχου!!

     Η Σχολή των "Ελλήνων Κενταύρων" δεν αρκείται σε ακαδημεικές θεωρητικολογίες αλλά ερευνά συστηματικότητα στην καθημερινή πρακτική της Ομάδος μας κάθε τι σχετικό με την Ιππική και την Τοξοβολία και τα πορίσματά της δεν τα προορίζει προς αναμάσηση σε συνάξεις "θεωρητικολογούντων" ...συνέδρων, αλλά τα παρουσιάζει συνεχώς μέσα από τις σελίδες του παρόντος Ιστολογίου προς υποβοήθηση κάθε ενδιαφερομένου. Κι έτσι θα συνεχίσουμε να πορευόμαστε εμείς οι "Έλληνες Κένταυροι" επενδύοντας τις προσπάθειές μας στο απτό όφελος των Μελών και μαθητών μας. Κι έτσι συνεχίζουμε ως ενδιαεριαυερινήχετοι εκεί όπου άλλοι ...μπουσουλάνε!

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 

ΤΩΝ 

"ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ ΧΑΛΚΙΔΟΣ"

     Συντεταγμένες σκέψεις, συντεταγμένες δράσεις και οι "Έλληνες Κένταυροι Χαλκίδος" συνεχίζουν τις δικές τους, παρά την απουσία στο εξωτερικό του Αρχηγού τους. Ο Μάριος και η Μαρίνα στη Γραμμή Βολής κατά την καθιερωμένη τους εβδομαδιαία Προπόνηση Παραδοσιακής Τοξοβολίας. Θα μπορούσαν να βρίσκονται στη ...καφετέρια, όμως, αυτά  τα παιδιά εμφορούνται από Αξίες!

     Ποιος είπε ότι τα παιδιά μας δεν είναι αντάξια αξίας καταγωγής και αξίων γονέων; Ποιος νομίζει ότι σ΄ αυτή την παρακμιακή κοινωνία όλοι είναι ...χαμένοι; 

ΠΕΡΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΕΩΣ ΙΠΠΩΝ
[Απάντηση σε δύο μηνύματα]

     Με αφορμή προηγούμενη ανάρτησή μας για την έναρξη κύκλου εκπαιδεύσεως νεολέκτου Ίππου στο Παράρτημα των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" δύο Ιππαγωγοί και αναγνώστες μας, από την Θεσσαλία ο πρώτος και την Κρήτη ο δεύτερος, μας απέστειλαν μηνύματα με τα οποία ο μεν πρώτος μας ρωτά εάν αναλαμβάνουμε την εκπαίδευση ξένων Ίππων ενώ και οι δύο μας ρωτούν πότε, με ποια μέσα  και με ποιον τρόπο ενδείκνυται να αρχίζει η εκπαίδευση ενός Ίππου.

     Αναφορικώς με το πρώτο ερώτημα η απάντησή μας είναι αρνητική ελλείψει χρόνου. Αυτός ήταν και ο λόγος για τον οποίο, παρά την επιθυμία μας, δεν καταφέραμε στο παρελθόν να ανταποκριθούμε σε προσκλήσεις Μονών του Αγίου Όρους να αναλάβουμε, σε κάποιες από αυτές, την εκπαίδευση των Ίππων τους, όπως μας το ζήτησαν.

     Ως προς το δεύτερο ερώτημα η απάντησή μας έχει ως εξής:

     Όσο και εάν ακούγεται ως παραδοξολογία, η εκπαίδευση κάθε πλάσματος θα πρέπει να αρχίζει πριν αυτό ...γεννηθεί! Τούτο σημαίνει ότι η κυοφορούσα θα πρέπει να διάγει σε τέτοιο περιβάλλον ώστε να επιτυγχάνεται η απαραίτητη φυσική γαλήνη αλλά και να πληρούνται πολλές άλλες παράμετροι ώστε το πλαίσιο της κυοφορίας να είναι το ενδεδειγμένο για την προετοιμασία μιας αδιατάρακτης προσωπικότητος. Πέραν αυτών: 

     Κατά την δική μας τακτική, η εκπαίδευση ενός Ίππου αρχίζει από το στάδιο του νεογέννητου πώλου όταν αυτός δέχεται τις διακριτικές (και όχι "ασφυκτικές") ψαύσεις του Ανθρώπου με τον οποίον αναμένεται να συνεργασθεί στο μέλλον. Αντιθέτως, κατά την δυτική Ιππική, η εκπαίδευση ενός Ίππου αρχίζει πολύ μετά, αφού διέλθουν το όριο της ενηβώσεως η οποία αρχίζει όταν κλείσουν τα δύο έτη και ορίζει την εμφάνιση του οίστρου στα θηλυκά και την γεννητικήν ορμή στα αρσενικά. 

     Το όριο της ενηβώσεως δεν είναι κοινό για όλους τους Ίππους και διαφέρει κατά γένος, φυλή, σωματοδομή αλλά και διατροφικό πρόγραμμα, παράμετροι που επιταχύνουν ή επιβραδύνουν την ενήβωση. Επί παραδείγματι, παρατηρούμε πρόωρην ενήβωση στα θηλυκά κατά την ηλικία των 12 ή 18 μηνών κάτι που οφείλεται συνήθως σε προηγμένες συνθήκες διατροφής αλλά, πάντως, δεν επιτρέπεται η χρησιμοποίησή τους για αναπαραγωγική διαδικασία πριν γίνουν τριών ετών ώστε να γεννήσουν όταν θα είναι τεσσάρων ετών, με ιδανικήν ηλικία ενάρξεως της αναπαραγωγής τα έξι έως δέκα πέντε χρόνια. Φορβάδες θερμόαιμων φυλών ενδείκνυται να χρησιμοποιούνται για αναπαραγωγή μέχρι τα είκοσι δύο χρόνια τους και ψυχρόαιμων φυλών μέχρι τα δέκα οκτώ τους.

     Σε κάθε περίπτωση και ανεξαρτήτως ηλικίας, εάν ένας Ίππος αναλαμβανόμενος από τον Ιππαγωγό, διαπιστωθεί ότι δεν είναι εκπαιδευμένος, τούτο δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να αφεθεί όπως έχει αλλά πάντοτε υπάρχει η δυνατότητα δια της εκπαιδεύσεως να αποβάλει κακές συνήθειες και να βελτιώσει την σχέση συνεργασίας του με τον Άνθρωπο κάτι, βεβαίως, που θα απαιτήσει πολύ περισσότερο κόπο και χρόνο από πλευράς του Εκπαιδευτή. Για την περίπτωση αυτή, της καθυστερημένης ενάρξεως της εκπαιδεύσεως Ίππου, αλλά και για κάθε άλλη περίπτωση εκπαιδεύσεως νεολέκτου Ίππου, η Ομάδα των "Ελλήνων Κενταύρων" διαθέτει ειδικό εκπαιδευτικό εγχειρίδιο το οποίο, μάλιστα, περιέχει και ειδικό κεφάλαιο βελτιώσεως κακών συμπεριφορών του Ίππου με υλοποιήσιμες οδηγίες που έχουν αποδειχθεί αποτελεσματικές.

     Μέχρι την ηλικία των τριών μηνών ο πώλος θα πρέπει να αφήνεται ελεύθερος πλάι στην μητέρα του αλλά ο Ιππαγωγός θα πρέπει συχνά να επισκέπτεται τα δύο ζώα διατηρώντας υψηλή την σχέση εμπιστοσύνης με την μητέρα και, ως εκ τούτου, εμμέσως και με τον πώλο. Η περίοδος αυτή είναι η κρισιμότερη για την διαμόρφωση στον πώλο θετικών συναισθημάτων για τον Άνθρωπο οποίος θα πρέπει να τον αγγίζει διακριτικώς, κυρίως σε όλο το μήκος των ποδών και στα ιερά, τους γλουτούς και τους μηρούς (καπούλια) με ευχάριστες ψαύσεις (αισθητές αλλά όχι έντονες) απομακρυνόμενος πριν δυσφορήσει ο πώλος, κάτι πολύ σημαντικό. Βαθμιαίως οι ψαύσεις θα εντείνονται και κατά την αφή και κατά την χρονική διάρκεια και κοντά στο τρίτο μήνα της ηλικίας του πώλου αυτός δεν θα παρουσιάζει καμίαν αντίσταση στους χειρισμούς (ευγενείς, πάντοτε) των ποδών του από τον Ιππαγωγό. Τέλος, από την στιγμή της γεννήσεώς του ο πώλος και μέχρι την ενήβωση, είναι πολύ χρήσιμο να δέχεται και στα τέσσερα πέλματά του απαλές ρυθμικές κρούσεις της παλάμης του Ιππαγωγού, διαδικασία η οποία θα πρέπει να ολοκληρώνεται με την γραμμική κίνηση της παλάμης του Ιππαγωγού, για τα μεν εμπρόσθια από το στέρνο μέχρι τα άκρα των ποδών με περιστροφική κίνηση και, για τα οπίσθια, από τον ειλεακό (λαγόνιο) λόφο, μέχρι τα άκρα των ποδών, επίσης, με περιστροφική ψαύση της παλάμης. 

     Όλη η παραπάνω προ-παιδευτική προετοιμασία ονομάζεται "imprinting", δηλαδή, "αποτύπωση" στον εγκέφαλο του πώλου της καλής σχέσεώς του με τον Ιππαγωγό ως διαμόρφωση  "πεδίου μνήμης" συνεργασίας με τον Άνθρωπο ("The touch that teaches"). Επίσης, μία τακτική των Ινδιάνων της φυλής Αrapaho είναι, όταν ο πώλος κλείσει διάρκεια ζωής δύο μηνών, οπότε διακρίνει την μητέρα του επαρκώς, τουλάχιστον μια φορά την ημέρα ο Ιππαγωγός να εκπνέει πολύ κοντά στα ρουθούνια του μερικές ζεστές εκπνοές (χνωτισιές) χαϊδεύοντάς τον, ταυτοχρόνως, απαλά με το χέρι, ώστε ο πώλος να ταυτοποιεί τον Ιππαγωγό και να τον αναγνωρίζει ως μέρος του περιβάλλοντός του. Σε αυτή την περίπτωση εμείς συνιστούμε την διακριτικήν επαφή της ανθρώπινης παρειάς και των χειλέων του εκπνέοντος με το ακρορρίνιο (ρινικό κάτοπτρο) του Ίππου, κάτι εξαιρετικώς αποτελεσματικό στην διαμόρφωση πολύ συνεκτικής σχέσεως με τον Ίππο. 

     Ουδεμία σκέψη για εφαρμογή επιφατνιδίας φορβειάς θα πρέπει να γίνει μέχρι την συμπλήρωση της ηλικίας των τριών μηνών! Κάθε περιορισμός μέχρι σ΄ αυτή την ηλικία γίνεται πρόξενος μελλοντικών δυστροπιών χαρακτήρος και θα πρέπει να αποφεύγεται. Όμως, όταν ο πώλος γίνει τριών μηνών είναι υποχρεωτικό να του εφαρμόσουμε την επιφατνιδία φορβειά κάτι που επισημοποιεί την έναρξη της κυρίως εκπαιδεύσεώς του αν και ακόμη δεν επιτρέπεται να στερεώσουμε επάνω της ρυτήρα για να ρυταγωγήσουμε, τυχόν, τον Ίππο. Η επιφατνιδία φορβειά θα παραμένει επί της κεφαλής του Ίππου δίκην προετοιμασίας του για την εκπαίδευσή του που θα ακολουθήσει, ενώ, διακριτικώς και μόνον με το χέρι του Ιππαγωγού η επιφατνιδία φορβειά μπορεί να χρησιμοποιείται προκειμένου ο πώλος να μετακινείται ελαχιστότατα, επί λίγων εκατοστών και μόνον, ώστε να τον βοηθήσουμε να αντιληφθεί την μηχανική της σημασία.

     Όταν ο πώλος απογαλακτίσει, σε ηλικία έξι έως εννέα μηνών, τότε μπορούμε να τον οδηγούμε, με την βοήθεια ρυτήρος, σε περιπάτους μακριά από την μητέρα του και επί αποστάσεων συνεχώς αυξανομένων, ξεκινώντας από μία απόσταση πέντε μέτρων. Ιδανικό θα είναι κατά την διάρκεια αυτών των περιπάτων,  το ένα χέρι του Ιππαγωγού να αφήνεται χαλαρό μεταξύ ακρωμίας και ραχιαίας περιοχής του Ίππου, όσο το άλλο χειρίζεται τον ρυτήρα. Η ανάλυση της σημασίας αυτού του σημείου είναι εκτενέστατη αλλά, συνοπτικώς θα λέγαμε ότι έτσι ο Ίππος προετοιμάζεται και για την αποδοχή του εφιππίου η οποία θα ακολουθήσει μετά από σύντομο χρόνο. Αυτές οι περιπατητικές ρυταγωγήσεις αλλά και οι μετέπειτα, χαλαροί, έφιπποι περίπατοι που θα ακολουθήσουν, όπως μας υπενθυμίζει ο σοφός Ιππιατρός και Ιππολόγος, καθηγητής Θεόδωρος Γ. Αντίκας ("Ίπποι και Ιππολογία", τ. Α', σ. 165) αποτελούν "παρακαταθήκη" του μεγάλου Ξενοφώντος: "Οι από των γυμνασίων περίπατοι, καθαρά τα σώματα παρασκευάζουσι και ισχυρά". Κατά τους περιπάτους και ειδικούς κατά τους αρχικούς, υποβοηθητική είναι και η παρουσία φορβάδος διότι οι πώλοι, ενστικτωδώς αντιλαμβανόμενοι την ιεραρχία της αγέλης, δείχνουν ιδιαίτερην εμπιστοσύνη στις φορβάδες, ειδικώς δε προς όσες εξ αυτών διαθέτουν ηγετική προσωπικότητα, όπως κατά κανόνα συμβαίνει.

     Από την περίοδο ολοκληρώσεως απογαλακτισμού του πώλου, ήτοι, από έξι σχεδόν μηνών αρχίζει και η διαδικασία της ηπίας, κατ΄ αρχήν, συραγωγήσεως με όσον γίνεται και πιο περιορισμένη χρήση "δείκτη" (μάστιγος) ο οποίος, σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπεται να έρθει σε επαφή με οποιοδήποτε σημείο του πώλου ή να του προξενήσει τρόμο. Η συραγώγηση του πώλου εκτελείται αποκλειστικώς στο Κυκλοτερές και μόνον σ΄ αυτό, με έμφαση στα φωνητικά παραγγέλματα και με την προοπτική της πλήρους καταργήσεως και του συραγωγέως με την συραγώγηση να εκτελείται δια της επαφής των κανθών των οφθαλμών συραγωγούντος και συραγωγουμένου. Η διάρκεια των συραγωγήσεων θα πρέπει να είναι βραχύτατη τις πρώτες φορές (ποτέ περισσότερο των δέκα λεπτών) φθάνοντας μετά τις δέκα συραγωγήσεις στη διάρκεια των είκοσι λεπτών, το πολύ.

     Εάν ο πώλος βρίσκεται σε σταυλικό περιβάλλον ομοσταύλων Ίππων ενθαρρύνεται να συναγελάζεται μαζύ τους εφ΄ όσον το έδαφος είναι ομαλό απηλλαγμένο επικινδύνων στοιχείων και υπάρχει ασφαλής περίφραξη. Αυτό θα βοηθήσει το νεαρό ζώο, με το παιγνίδι, να θέσει τις βάσεις μιας εύρωστης και στιβαρής σωματοδομής. 

     Από της ηλικίας των δώδεκα έως δέκα οκτώ μηνών, ο πώλος δύναται να δεχθεί την πρώτη χαλίνωσή του (βεβαίως,  ά ν ε υ  στομίδος), αλλά και ένα ελαφρύ εφίππιο (ελαφρά σέλλα) αρχικώς άνευ αναβολέων, αλλά μετά από ένα μήνα εφαρμογής με τους αναβολείς κρεμάμενους και με την βοήθεια ρυτήρος, από του εδάφους, να ρυταγωγηθεί από τον Ιππαγωγό κατά την εκτέλεση των, ως άνω, περιπάτων. Κατά την διαδικασία αυτή ο Ιππαγωγός θα πρέπει να χειρίζεται τόσο διακριτικά τον πώλο ώστε αυτός σε καμια περίπτωση να μην τρομάξει από αιφνιδιαστική κρούση επάνω του των αναβολέων.

     Μόλις η σωματική διάπλαση το επιτρέψει και ποτέ προ των δέκα έξι μηνών, στον επισεσαγμένο πώλο μπορούμε να επιτρέψουμε σε έναν πολύ ελαφρύ αναβάτη να εφιππεύσει πολύ προσεκτικά και, αρχικώς, με  ημιαναβάσεις, βραχείες (δευτερολέπτων έως λεπτών) επικαθήσεις και αφιππεύσεις προς επανάληψη μερικών φορών, ενώ, εν συνεχεία και μετά από μία βδομάδα ο ίδιος ελαφρύς αναβάτης (σωματοδομής παιδός) επιτρέπεται να οδηγεί έφιππος τον πώλο σε βαδιστικές εξόδους αρχικώς μήκους ολίγων μέτρων αυξανομένης της αποστάσεως συν τω χρόνω και, μετά πάροδο κάποιων εβδομάδων αναπτύσσουμε και την ταχύτητα σε τροχασμό, εν τέλει δε και σε καλπασμό.  

     Όπως είναι εμφανές, όλο το προηγηθέν κείμενο αποτελεί την  π ρ ο ε τ ο ι μ α σ ί α  της ενάρξεως της κυρίας εκπαιδεύσεως, παρά ταύτα, συνιστά το θεμέλιό της και η ακριβής τήρηση των επισημαινομένων σταδίων διευκολύνει πάρα πολύ τον Ιππαγωγόν-Εκπαιδευτή, συντομεύοντας τον χρόνον της κυρίας εκπαιδεύσεως. Αναφορικώς, δε, με την κυρίαν εκπαίδευση, αυτή είναι συνθετότατη και πολυπρισματικότατη σε έκταση απαγορευτική για την ανάπτυξή της από της σελίδος ενός Ιστολογίου, οπότε, για την κυρίως εκπαίδευση του Ίππου είναι επιβεβλημένο ο ενδιαφερόμενος να ανατρέχει στην υπάρχουσα βιβλιογραφία.