"Πολιτιστικό Κέντρο Σαολίν Τσανγουγί Ελλάδος"  

[Shaolin Temple Greece 希腊少林寺].

     Η ευχή για την πνευματική πρόοδο των μαθητών Πολεμικών Τεχνών όλου του Κόσμου,  συνόδευσε την προσφορά φωτός των "Ελλήνων Κενταύρων" στον μεγάλο Δάσκαλο Μπόντιντάρμα,, σε μία τελετή εορτασμού των γενεθλίων του Ιδρυτή του Βουδισμού Τσαν, στο φιλόξενο περιβάλλον του Ναού του "Πολιτιστικού Κέντρου Σαολίν Τσανγουγί Ελλάδος"  [Shaolin Temple Greece 希腊少林寺].

      H ατμόσφαιρα του Ναού με την αλήθεια της σινικής λιτότητος αλλά και δυναμικής, ήταν μοναδική για τη βιωματική ενσυναίσθηση της τελετής.    

     Μετά την απαγγελία της Σούτρας της καρδιάς και την προσφορά φωτός με την ευχή μας, ο σεβασμιώτατος Δάσκαλος του Ναού και οι μαθητές του μας έκαναν την Τιμή της παραθέσεως ενός έξοχου δείπνου στην κοινή τράπεζα του οποίου εντοπίσαμε και επικοινωνήσαμε και με δύο Μέλη της Ομάδος των "Ελλήνων Κενταύρων" τα οποία έχουν την ευτυχία να ασκούνται και στην υψηλή τέχνη των Σαολίν υπό τις καλύτερες συνθήκες.

     Βαθύτατη ευγνωμοσύνη και υπόκλιση προς τον Βωμό, τον σεβασμιώτατο Δάσκαλο αλλά και τους ευγενέστατους μαθητές του. Αμιτουοφό. 

TOTE, Ή, ΤΩΡΑ;

Απότμημα διακοσμητικού πινακιδίου

Περίοδος: Εποχή Σιδήρου III

Χρονολόγηση: περίπου 8ος–7ος αιώνας, π.χ.χ.

Τοποθεσία: Περσία, Ziwiye

Πολιτισμός: Περσικός

Υλικό: Ελεφαντόδοντο.

Διαστάσεις: 2.13 x 4.17 in. (5.41 x 10.59 cm)

Ταξινόμηση: Ελεφαντοστέινα ανάγλυφα

Έκθεση: The Metropolitan Museum of Art: Met Fifth Avenue in Gallery 400 [N.Y.]

     Το συγκεκριμένο αντικείμενο αποτελεί το ένα από τρία παρόμοια με σκηνές μάχης και κυνηγίου, τα οποία εκτίθενται στο Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης, προερχόμενα από την περσική συλλογή ευρημάτων Ziwiye.

     Κάποιες στυλιστικές διαφορές που διακρίνονται μεταξύ τους δείχνουν ότι είναι δημιουργήματα διαφορετικών τεχνητών αν και τα τρία τεκμηριώνουν μία στενή σχέση με τις σκηνές των λιθίνων αναγλύφων που κοσμούν τα Ασσυριακά ανάκτορα. Ως εκ τούτου, χαρακτηρίζονται ως ελεφαντοστέινα "Ανάγλυφα Ασσυριακής τεχνοτροπίας" και θεωρούνται ότι αποτελούσαν μέρη διακοσμήσεως επίπλων.

     Στο συγκεκριμένο απότμημα και στη δεξιά πλευρά του απεικονίζεται ένας έφιππος πολεμιστής ο οποίος ποδοπατά το πεσμένο σώμα του αντιπάλου του. Καίτοι δυσδιάκριτο λόγω φθοράς, το πρόσωπο του πεσμένου στρέφεται προς το ρύγχος του Ίππου ενώ το χέρι του τείνει να εκτρέψει το δόρυ του εφίππου ο οποίος το κατευθύνει εναντίον του. Η σκηνή ξεχειλίζει από την κυριαρχία του εφίππου και την απόγνωση του ηττημένου αντιπάλου ο οποίος βιώνει το τέλος του.

     Στην αριστερή πλευρά του το απότμημα απεικονίζει δύο γενειοφόρους Τοξότες οι οποίοι είναι περιβεβλημένοι με κοντά περιζώματα ΄στρέφοντας τα φονικά Τόξα τους εναντίον ενός εχθρού ο οποίος φαίνεται να τους απειλούσε από αυτή την πλευρά του πλακιδίου.

     Η χάραξη όλης της παραστάσεως είναι πολύ λεπτή και ακριβής, αν και η "γεωμετρία" των Τοξοτών κατά το άνοιγμα των Τόξων τους δεν ελέγχεται ως ακριβής.

     Τι συμπεράσμστα όμως προκύπτουν από την μελέτη όλων των ως άνω:

     Μπορούμε, άραγε, να φανταστούμε ότι, σήμερα, θα καταφέρναμε να αγοράσουμε από κάποιο κατάστημα επιπλώσεων ένα οποιοδήποτε έπιπλο με ανάλογη διακόσμηση; Θα μπορούσαμε να προμηθευτούμε, ας πούμε, μία πολυθρόνα με διακόσμηση [από οποιοδήποτε υλικό] που να απεικονίζει σκηνές μάχης οι οποίες να ξεχείλιζαν από θάνατο ή απόγνωση; Θα μπορούσαμε να αγοράσουμε μια ...τραπεζαρία της οποίας τα διακοσμητικά μοτίβα θα ήσαν ανάλογα με την παράσταση του παραπάνω Περσικού πλακιδίου; Ασφαλώς, όχι.

     Η Ανθρωπότητα κινείται επάνω σε έναν άξονα εξορκισμού του θανάτου και της οδύνης και παρά την μακραίωνα ύπαρξή της εξακολουθεί να πάσχει από και από τον θάνατο και από την οδύνη, ενώ τίποτε δεν μαρτυρά ότι κάποτε θα πάψει να πάσχει από αυτά. "Κάποτε" [και το ως άνω πλακίδιο αποτελεί τεκμήριο εκείνου του "κάποτε"] η Ανθρωπότητα έδειχνε τουλάχιστον συμφιλιωμένη με αυτά τα δύο δεινά της ειμαρμένης της αναδεικνύοντάς τα, μάλιστα και σε ...διακοσμητικά μοτίβα της καθημερινότητός της, ενώ σήμερα δείχνει ότι τα φοβάται τόσο πολύ ώστε να κλείνει τα μάτια της στη "θέα" τους.

     Πότε ο Κόσμος ήταν καλύτερος, όταν τότε ήταν συμφιλιωμένος με την πραγματικότητα ή σήμερα που δείχνει να μην αντέχει τη θωριά της; 

ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΔΕΙ ΠΟΤΕ 

ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥΣ

     Aν και δεν κατάφεραν ποτέ να δουν τον εαυτό τους, ίσως εμείς, που νομίζουμε ότι βλέπουμε, απορήσουμε για το πως ένας τυφλός όχι μόνον καταφέρνει να στοχεύσει και να τοξεύσει  αλλά και επιτυγχάνει καθ΄ όλη αυτή την διαδικασία την ιδανική στάση και κίνηση όπως, καμιά φορά, δεν τα καταφέρνουν οι ...βλέποντες...

     Οι τυφλοί μαθητές της Σχολής Τυφλών Τοξοτών των "Ελλήνων Κενταύρων Καλαμάτας" μας δίνουν ένα ωραιότατο μάθημα περί της ιδανικής γεωμετρίας του σώματος του Τοξότη κατά την Τοξοβολία.

     Και εκτός της ιδανικής στάσεως και κινήσεως του σώματός τους, οι τυφλοί μαθητές μας, με τη γαλήνη "ζωγραφισμένη" στο πρόσωπό τους μας υπενθυμίζουν ότι οι ικανότητες των πραγματικών αυτοφώτων τους καθιστούν ευδαιμονέστερους πολλών ετεροφώτων, ακόμη και σε μία τόσο απαιτητική, πολεμική, Τέχνη, όπως η Τοξοβολία. Και η φωνή του Χρύσανθου ο οποίος προπονεί τους τυφλούς μαθητές μας το επικυρώνει.

ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΡΠΑΛΥΚΟ

     Mπορεί η σοβαρή κακοκαιρία να μην επέτρεψε την όποια προπονητική δραστηριότητα για την Ομάδα μας αυτές τις ημέρες όμως η έλευση του Αρπάλυκου για ολιγοήμερες διακοπές στην Αθήνα μας έδωσε την χαρά να τον ξαναδούμε να ιππεύει μαζύ μας.

     "Ανταμώνοντας" και πάλι, μετά από έναν χρόνο απουσίας με τον αγαπημένο του Ίππο Όλι, ο Αρπάλυκος μας πρόσφερε ξανά ωραία εφιπποτοξοτικά "στιγμιότυπα" με την ιιπευτική δεξιότητα και μαχητικότητα που τον διακρίνει.

     Επιστρέφοντας στην Αγγλία, στον υπέροχο Σταύλο όπου διαπρέπει, τον ακολουθούν οι ευχές όλων μας ελπίζοντας να τον έχουμε σύντομα και πάλι κοντά μας. Κι αυτό είναι κάτι που του, ασφαλώς, το εύχεται και ο Όλι.

"SACRED HOOP" 

     Στη Δύση, ο Σαμανισμός, ή, πιο σωστά, ο Τεγκρισμός, παραμένει δυσερμήνευτος, κατά κανόνα, ταυτιζόμενος με τον Ανιμισμό. Έτσι, είναι ελάχιστες οι, εκτός Ασίας, αξιόλογες προσεγγίσεις του Σαμανισμού  και μία από αυτές πιστώνεται στο βρεταννικό τριμηνιαίο περιοδικό “Sacred Hoop” (Ιερή Στεφάνη) που ίδρυσαν, το 1993, δύο Βρεταννοί, οι  Faith Nolton (Jan Morgan Wood) και Nicholas Breeze Wood στη πόλη Pembrokeshire της νοτιοδυτικής Ουαλίας, κυκλοφορώντας έκτοτε συνεχώς.

     Φέτος, με την ευκαιρία του επετειακού εορτασμού της εκδόσεώς του, το περιοδικό προσφέρει στο αναγνωστικό Κοινό του ένα πολυσέλιδο pdf για τον Σαμανισμό το οποίο μπορείτε να το διαβάσετε κλικάροντας την παρακάτω εικόνα:

ΠΕΤΥΧΑΙΝΟΝΤΑΣ "ΚΕΝΤΡΟ"

     Ένας τυφλός μαθητής μας, ο αγαπημένος μας Βαγγέλης, ακούει τον Προπονητή του να του λέει : "ΠΕΤΥΧΕΣ ΚΕΝΤΡΟ !". 

     Το ανθρώπινο μεγαλείο της θελήσεως εκμαιεύει “φως” εκεί που η φύση το στέρησε. Και σ΄αυτή την "μαιευτική" διαδικασία, η Ελληνική Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" θέλει να έχει την δική της, αλτρουιστική συμβολή.

ΛΟΓΙΑ, ΑΛΛΑ ΟΧΙ "ΤΟΥ ΑΕΡΟΣ"...

     Κάποιες ιδιαίτερες δραστηριότητες, ειδικώς αυτές οι οποίες προϋποθέτουν θάρρος, προσελκύουν και ιδιαίτερους χαρακτήρες μακράν κοινοτύπων ιδιοσυστασιών. Η Ιππική, η Αεροπορία αλλά και άλλες -ούτως ειπείν- τολμηρές Τέχνες, αποτελούν "μαγνήτες" θαρραλέων χαρακτήρων μακράν συμβατικοτήτων και μικροτήτων που ταλανίζουν τον μέσο άνθρωπο. Μια τέτοια περίπτωση χαρακτήρος, γόνου εξέχουσας αεροπορικής Οικογενείας της Πατρίδος μας, φαίνεται να υπογράφει ένα κείμενο το  οποίο ανηρτήθη προσφάτως σε Ιστολόγιο σημαντικού αεραθλητικού σωματείου της Βορείου Ελλάδος, όπως παρουσιάζεται εν συνεχεία:

"Ελληνική  Έφιππη Τοξοβολία"

     Η τηλεφωνική συσκευή ήχησε επιτελώντας έτσι τον σκοπό της. Στην άλλη άκρη της γραμμής, φίλος καλός, συναεροπορίτης και αέναος εραστής της αεροπορίας. Ακούστηκε κάπως ο τόνος της φωνής του και κατόπιν των τυπικών ανταλλαγών στιχομυθίας εξεδήλωσε την αιτία της ανησυχίας του.

     ''Ξέρεις μου λέει ποιος έγραψε για μας τον Αέροπο στο διαδίκτυο;” Ποιος τον ρώτησα; Ο Αριστοτέλης Καλέντζης στο μπλογκ του για την έφιππη τοξοβολία.Λοιπόν,του απαντώ. Και ποιο είναι το αρνητικό σ'αυτό; Ε,να ξέρεις ο Καλέντζης με την εικόνα του παρελθόντος του και την φήμη του από τα μίντια,ακούγεται κάπως και νομίζω ότι μπορεί να οδηγήσει σε συνειρμούς όχι τόσο κολακευτικούς για τον Αέροπο.

     Του τόνισα,ότι το διαδίκτυο είναι μια ελεύθερη πηγή ενημέρωσης και ανταλλαγής ιδεών και σχολίων και ποσώς μπορώ να αποτρέψω κάτι αντίστοιχο. Τέλος πάντων τον καθησύχασα ότι είμαι ενήμερος και θα το δω.

     Αριστοτέλης Καλέντζης. Ένα όνομα,μια ιστορία, χίλιες ζωές συμπυκνωμένες σε μία πορεία αντικομφορμιστική. Ένα όνομα με βαρυά αργόσυρτη πορεία μέσα στον χρόνο και εμπλοκή στα κοινά της πατρίδος μας,τουλάχιστον στο παρελθόν.

     Ένας έλλην με κεφαλαίο το έψιλον. Όταν κάποιος σαν τον Αριστοτέλη ασχολείται μαζί σου,τότε αυτό όχι μόνο δεν είναι αρνητικό,αλλά ποιεί έπαινον...!! Συνάδελφος προερχόμενος από τον χώρο της αεροπορίας,αλλά και συνέλλην.

     Αριστοτέλη να είσαι πάντα ακμαίος, δημιουργικός, χαλκέντερος και πωρωμένος μέχρι μυελού οστών από αγάπη για την πατρίδα μας όπως και είσαι και πάνω απ' όλα αιρετικός εναντίον του συστήματος της φαυλοκρατίας και του μπορντέλου της μεταπολίτευσης.

     Επίσης νοιώσε ελεύθερος να χρησιμοποιείς τις αναρτήσεις μας όταν κρίνεις πρόσφορο.

εκ της διοικούσης,

Δημήτριος Αγιασοφίτης  

  [Πέμπτη, 09 Νοεμβρίου 2017 ΠΗΓΗ]   

       Δεν θα σταθώ στα υπερβολικώς ευμενή σχόλια του ευγενούς υπογράφοντος για την ασημαντότητά μου, αρκούμενος στις προς αυτόν ευγνώμονες ευχαριστίες μου. Θα επιμείνω στην ανατομία των χαρακτηροδομικών ιδιοτήτων όσων ασχολούνται με δραστηριότητες που προϋποθέτουν γενναιότητα, γενναιότητα σκέψεως και γενναιότητα ψυχής ώστε να αρθούν υπεράνω προκαταλήψεων και φοβιών κατά φυσιοκεντρικό κριτήριο. Και αυτοί είναι και οι Άνθρωποι της Ιππικής όπως και οι Άνθρωποι της Αεροπορίας, δραστηριότητες όχι για τους "κοινούς θνητούς" αλλά για όσους διατηρούν επίγνωση σεμνότητος εν μέσω μιας περιρρέουσας χθαμαλότητος η οποία θεραπεύεται μόνον δια του θάρρους. Είθε, δε, να πολλαπλασιάζονται οι τολμητίες σε μια ψοφοδεή κοινωνία ως μόνη ελπίδα διαιωνίσεως του Ανθρώπου μέσα στον χρόνο.

     Με ιδιαίτερους χαιρετισμούς και την ευχή για "καλές προσγειώσεις" σε όλα τα Μέλη της Αερολέσχης Καστοριάς και στον Πρόεδρό της, όπως και σε όλους τους Έλληνες ιπταμένους από την χορεία των οποίων προέρχεται και ο, υπογράφων, Ιδρυτής των "Ελλήνων Κενταύρων". 

Αριστοτέλης Ηρ. Καλέντζης