ΣΕΒΟΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΕΥΗΜΕΡΙΑ ΤΟΥ ΙΠΠΟΥ!

ΚΑΤΑΡΓΟΥΜΕ ΤΗ ΣΤΟΜΙΔΑ!

     Ο Όλι είναι ένα νεαρότατο αλογάκι, με ηλικία μικρότερη των τεσσάρων χρόνων, το οποίο ανήκει σε μία ευγενή κυρία η οποία μας κάνει την Τιμή να μας το εμπιστεύεται προς ίππευση. Και ο Δημήτρης, ένας αρχάριος Εφιπποτοξότης με εμπειρία ιππεύσεως λιγότερη των δύο χρόνων, αλλά με εξαίρετο ψυχισμό και πιστό στη διδασκαλία της Φυσικής Ιππικής της Σχολής των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ". Δύο "αρχάριοι", της ζωής ο ένας και της Ιππικής ο δεύτερος,  οι οποίοι έρχονται να αποτελέσουν εξαίρεση στον κανόνα που λέει : έμπειροα Ίππος με άπειρο Ιππέα και έμπειρος Ιππέας με άπειρο Ίππο!  Βεβαίως, στην περίπτωση της Σχολής μας, το ...ειδύλλιο "έδεσε" με μία εξαιρετική σχέση συνεργασίας Δημήτρη και Όλι τα αποτελέσματα της οποίας βλέπουμε όχι μόνον στην Έφιππη Τοξοβολία αλλά σε ένα πολύ πιο πρώϊμο στάδιο, την Υπερπήδηση Εμποδίων.

     Πιστός στους κανόνες Φυσικής Ιππικής ο Δημήτρης, ξεκίνησε να ιππεύει τον Όλι χωρίς μαστίγιο, χωρίς εγκεντρίδες, χωρίς σέλλα, χωρίς αναβολείς και, βεβαίως, χωρίς στομίδα! Όλα αυτά, όχι απλώς στην επίπεδη εργασία, αλλά και στην Υπερπήδηση Εμποδίων που αποτελεί ένα από τα χαμηλότερα επίπεδα της Έφιππης Τοξοβολίας!  Με μία φορβειά στην οποία στερεώνει δύο απλούς ρυτήρες, ο Δημήτρης ελέγχει πλήρως τον Όλι και συνεργάζεται μαζύ του ακόμη και κατά την Υπερπήδηση Εμποδίων, όπως ακριβώς συνιστά και ο Alexander Nevzorov στην διδασκαλία του της Haute École την οποία τιμούμε στη Σχολή μας. Σήμερα οι δυό "συνεργάτες", ο Όλι κι ο Δημήτρης έκαναν, μιαν άπταιστη διαδρομή Υπερπηδήσεως Εμποδίων ύψους ενός μέτρου όπως ακριβώς θα την ήθελε ο Alexander Nevzorov!

Ο Αlexander Nevzorov μας διδάσκει!

     Oι εικόνες που ακολουθούν δείχνουν πόσο άχρηστη είναι η βασανιστική για το στόμα του Ίππου στομίδα στην Υπερπήδηση Εμποδίων και τα όσα από τους ανθρωποκατασκεύαστους, ελαττωματικούς, "Κανονισμούς" της "F.E.I." και των κατά χώρες Ομοσπονδιών, προβλεπόμενα! 

Στο απλό ημιδιαγώνιο

Στα 80 εκτμ.

Στο ένα μέτρο.

     Εντελώς υποκριτικά, τόσο η "F.E.I." όσο και η "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΙΠΠΑΣΙΑΣ", επικαλούνται, δήθεν, την ευημερία του Ίππου καθ' ην στιγμή στους "Αγώνες" τους καθιερώνουν την χρήση της βασανιστικής, για το στόμα του Ίππου, στομίδος! Ο Δημήτρης με τον Όλι τους αποδεικνύουν ότι δεν κάνουν απλώς λάθος αλλά υποχρεώνουν σε έναν επίπονο βασανισμό τον Ίππο υπέρ του οποίου υποκριτικά κόπτονται! Μήπως είναι καιρός η "F.E.I." και η "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΙΠΠΑΣΙΑΣ" να ζητήσουν από τον Δημήτρη και τον Όλι να τους δείξουν πως να αναθεωρήσουν το βάρβαρο "λάθος" τους;  Οι δύο μαθητές μας είναι στη διάθεσή τους!



Η στομίδα αποτελεί έγκλημα και όχι απλώς "λάθος"!

ΕΣΤΩΣΑΝ ΟΙ ΘΕΟΙ ΑΡΩΓΟΙ ΔΙΚΟΙ ΤΗΣ ΚΑΙ ΗΜΩΝ!

     Με ένα "μίγμα" πολεμικών "αιμάτων" ως Θρακιώτισσα και ...Πολωνέζα, με ένα ήθος και μία διαγωγή σπάνια για την εποχή μας, μια Αμαζόνα "εκκολάπτεται" γρήγορα στην Ομάδα μας! Και, οι δικές μας Αμαζόνες είναι οι μόνες γνήσιες, διότι οι Αμαζόνες δεν ήσαν απλώς ιππείς αλλά Εφιπποτοξότριες οι οποίες είναι και οι μόνες δικαιούμενες του τίτλου.

     Η δική μας, λοιπόν, Αμαζόνα, η οποία μετά από επτά (!) μαθήματα υπερεπήδησε εμπόδια, από σήμερα πέρασε στα κορυφαία της Ιππικής Τέχνης, δηλαδή, στην Έφιππη Τοξοβολία, κρατώντας έφιππη, για πρώτη φορά Τόξο! 

     Οι αρχαίοι Θράκες Πολεμιστές και οι ηρωϊκοί Πολωνοί Ουσάροι πρόγονοί της, τη κατευοδώνουν στο ωραίο "μονοπάτι" της Έφιππης Τοξοβολίας, όντες αρωγοί της!

     Και, ανθ'  ημών, οι ίδιες οι σημερινές φωτογραφίες με την έφιππη εικόνα της Χαράς, της απονέμουν τα δέοντα συγχαρητήρια!

ΠΟΥΛΑΡΙΑ ΚΑΙ ...ΚΑΤΣΑΡΙΔΕΣ

     Ή, όπως θα μπορούσαμε να πούμε όμορφα και άσχημα ή και ..."Άνθρωποι και ποντίκια" για να θυμηθούμε τον John Ernst Steinbeck!

Γιατί χαίρεται ο κόσμος

και χαμογελάει, πατέρα;...

...γιατί, μία φοραδίτσα

μόλις, έγινε μητέρα!

     Σήμερα βρήκαμε τον Σταύλο με αυξημένο ...πληθυσμό κατά ένα νεογέννητο αρσενικό πουλάρι! Ευνόητη η ...σύρραξή μας στη πόρτα της φάτνης για να απολαύσουμε τα καθιερωμένα "οφθαλμόλουτρα" των ...αλογομούρηδων προ παρομοίων θεαμάτων και σε λίγο ήμασταν μέσα στη φάτνη υπό την πλήρη αποδοχή της τετράποδης "λεχώνας" για να "εισαγάγουμε" τον γιο της στην ανθρώπινη κοινωνία μέσα στην οποία προορίζεται να αναπτυχθεί. Χρειάστηκαν μόνον λίγα λεπτά για να μας επιτρέψει ο νεαρός "βλαστός" να του κάνουμε ανακουφιστικό "μασάζ στα ούλα", να δεχθεί τα δάχτυλα του χεριού μας εκεί που επιτρέπει την είσοδο μόνο στη θηλή της μητέρας του και σε λίγο να βρεθούμε μαζύ του αγκαλίτσα στο ροκανίδι υπό το άγρυπνο, πλην καθησυχασμένο, βλέμμα της προστατευτικής φοράδας! Aυτή είναι η μέγιστη Τιμή που μπορεί να σου επιφυλάξει η ίδια η Φύση!

    Υπάρχει πράγματι ομορφιά στο Σταύλο! Στο διαδίκτυο, όμως...;

     Στο διαδίκτυο αφθονούν οι ...κατσαρίδες, απαραίτητες στο οικοσύστημα των ηλιθίων το οποίο και τις ...παράγει, πλην όμως κακάσχημες! Κινούνται σε ρυπαρά "περιβάλλοντα" με ακόμη πιο ρυπαρές "προθέσεις" χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι μόνη αποστολή τους είναι να αποτελούν παράδειγμα άσκήμιας και αποφυγής υποκύπτοντας σε έναν απλό ψεκασμό "εντομοκτόνου"!

     Γι αυτές τις διαδικτυακές κατσαρίδες έχουμε ξαναγράψει και δε θα τις ξανα-μνημονεύαμε αν ένας φίλος της Ομάδος, ο Βασίλης Γ. δεν μας τις ξαναθύμιζε ενημερώνοντάς μας ότι ενώ επεχείρησε να δημοσιεύσει στο "φόρουμ" τους (θεός φυλάξοι!) κάτι για την Ομάδα μας οι εν λόγω κατσαρίδες τον ...φίμωσαν!

     Αγαπητέ μας Βασίλη θα συμφωνήσουμε με το ...φίμωμά σου, διότι το έκαναν για να σε ...προστατεύσουν ξέροντας ότι εάν ανοίξεις το στόμα σου σε ...υπόνομο μάλλον βλαπτικό για σένα θα είναι! Εμείς απλώς τους αφιερώνουμε την παρακάτω φωτογραφία από την τελευταία προπονητική μας ημερίδα κατά την οποία ο νεαρότατος Ίππος τον οποίο ευγενώς μία κυρία μας ζήτησε να ιππεύουμε, υπερπηδά για πρώτη φορά χωρίς στομίδα χαμηλό εμπόδιο ιππευόμενος, όπως πάντοτε, χωρίς μαστίγιο, χωρίς εγκεντρίδες,και  χωρίς σέλλα, μόνον με τη φορβειά του και με δύο σχοινάκια αντί ηνιών, από έναν Εφιπποτοξότη χωρίς ...προστατευτικό "καζανάκι" στο κεφάλι και χωρίς παπλωματένιους θώρακες "προστασίας", απλώς, με αγάπη και σεβασμό προς το ζώο!

     Έτσι, ας αποχαιρετίσουμε την περιρρέουσα ασκήμια των απανταχού κατσαρίδων πάλι με την ομορφιά που ο Ίππος καταυγάζει όχι μόνον στη Φύση αλλά και στις ψυχές μας.

_______________

ΥΓ.: Βασίλη μη το παίρνεις ...κατάκαρδα! Ο Δάσκαλός μας Kassai συνήθιζε να λέει: "Υπάρχουν οι ευτυχείς που παράγουν έργο και οι δυστυχείς αργόσχολοι που μιζεριάζουν άπραγοι κατηγορώντας τους πρώτους"! Εμείς ανήκουμε στη πρώτη κατηγορία και όχι μόνον δεν μας απασχολούν οι αργόσχολοι αλλά, αντιθέτως, τους θεωρούμε αναπόσπαστο μέρος του οικοσυστήματος έστω και "λιμνάζοντος" σε ...υπονόμους!

ΟΜΑΔΙΚΗ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ

ΕΝΣΤΙΚΤΩΔΟΥΣ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑΣ 

ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΜΕΝΗ

ΣΤΑ "ΜΕΤΡΑ" ΕΝΟΣ ΕΚΑΣΤΟΥ

     Είναι γνωστή η εκπαιδευτική εμμονή μας στην ομαδικότητα από την οποία ποτέ δεν πρόκειται να αποστούμε! Όμως, με την σοφία των συμβουλών που μας παρέχονται, πλέον, η ομαδικότητα δεν περιορίζει την ατομική ανάπτυξη ενός εκάστου "ΕΛΛΗΝΟΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥ". Έχοντας λειτουργήσει με συνέπεια επί τέσσερα χρόνια σε κοντινές αποστάσεις, τώρα μπορούμε να αυξήσουμε τα τοξευτικά βεληνεκή μας και μάλιστα διατηρώντας τα οφέλη της ομαδικότητος! Οι έμπειροι Δάσκαλοί μας ήδη από αυτή την προπονητική περίοδο μας έδειξαν τον τρόπο να πετύχουμε εξατομικευμένη τοξευτική προπόνηση μέσα στο πλαίσιο της ωφέλιμης ομαδικότητος και εφαρμόζοντας ακριβώς τις συστάσεις τους τα καταφέραμε αυτό το σαββατοκύριακο για πρώτη φορά!

     Και οι δύο υπο-Ομάδες αυτού του Σαββατοκύριακου ξεκίνησαν και τερμάτισαν τις Προπονήσεις τους ομαδικά, αλλά ο κύριος "κορμός" κάθε Προπονήσεως ήταν εξατομικευμένος δίνοντας την δυνατότητα στον καθένα να τοξεύσει κατά βούληση και, κυρίως, κατά το "πώς" αισθάνεται.

     Πλέον, στις Προπονήσεις μας, διατηρώντας την πειθαρχία και την ομαδική συνοχή μας, κάθε ένας θα επιλέγει το σημείο και/ή το άτομο με το οποίο θα θελήσει να συμπροπονηθεί, όπως επίσης και τις αποστάσεις και τον τρόπο που θα τοξεύσει, χωρίς κανέναν περιορισμό από τον Αρχηγό Βολής, με ίδια, όπως πάντοτε, ευθύνη!

     Ο μικρός μας Κάτσπερ, για παράδειγμα, ένοιωσε ότι τα ...κουκουνάρια είναι ένας καλός στόχος και το προσπάθησε... Λίγο αργότερα, συγκεντρώθηκε στον στόχο του... Εν ολίγοις, έκανε αυτό που ένοιωσε γιατί αυτό πια αποτελεί τον "πυρήνα" των Προπονήσεών μας!

     Ο Σπύρος, πάλι, θεώρησε σκόπιμο να τοξεύσει τρέχοντας και δε δίστασε να το κάνει πράξη, επιτυγχάνοντας μάλιστα εξαιρετικές επιδόσεις σε μέσα βεληνεκή.

     Προηγουμένως, βέβαια, προτίμησε να "ζεσταθεί" με βαδιστική τόξευση δείχνοντας από μόνος του ότι όχι μόνον είναι, "κοινωνός" μιας προπονητικής μεθοδολογίας αλλά και αυτοπειθαρχημένος, ώστε να μη χρειάζεται πλέον καν "Εκπαιδευτή".

     Η Μαρία, μία εξαιρετική Τοξότρια προτίμησε να τοξεύσει μαζύ με την Χαρά ώστε να την βοηθήσει να βελτιώσει την τεχνική της κάτι που ήταν ορατό στο τέλος της "συμπροπονήσεώς" τους!

     Στην εγωϊστική εποχή μας, στην εποχή του κοινωνικού αδιεξόδου και της ατομιστικότητος, πολλοί νομίζουν ότι το "εμείς" διίσταται του "εγώ" προτιμώντας το δεύτερο... Στην Ομάδα των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ" το "εγώ" ταυτίζεται με το "εμείς" και αντί να στραγγαλίζουμε το "εγώ" μας το ενθαρρύνουμε να ...υπερτροφήσει προς χάρη του "εμείς"! Οι σοφοί Δάσκαλοί μας φροντίζουν να μας δείξουν τον "δρόμο"!

     Αυτό το Σαββατοκύριακο είχαμε, τέλος τη χαρά να μυήσουμε και τρία νέα Μέλη στην Ενστικτώδη Τοξοβολία, καλωσορίζοντάς τα στην εφιπποτοξοτική "Οικογένεια" των "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ". 

      

    

    

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΗΣ BIGA

     Τα πολύ ενδιαφέροντα νέα, αλλά και συμπεράσματα, από την συμμετοχή της Αποστολής της Ομάδος μας στους Αγώνες της Biga θα μας "μεταφέρει" σύντομα ο Αρχηγός της Χαράλαμπος Θωμαίδης ο οποίος μαζύ με τον Ευάγγελο Χρόνη εξεπροσώπησαν την Ελλάδα και τους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ".

     Σε αυτούς τους ιδιαίτερα απαιτητικούς Αγώνες και παρά τον πελώριο ανταγωνισμό με "ιερά τέρατα" ο Έλληνας αρχάριος Ευάγγελος Χρόνης κατάφερε κάτι πολύ σημαντικό για το οποίο θα μας ενημερώσει στο κείμενό του ο Χαράλαμπος Θωμαίδης! Το δημοσίευμα αναμένεται σύντομα και με πολύ ενδιαφέρον.

  

Η ΠΡΟΘΕΡΜΑΝΣΗ ΕΝΣΤΙΚΤΩΔΟΥΣ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑΣ

ΤΩΝ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΕΝΤΑΥΡΩΝ"

     Μέχρι σήμερα το προθερμαντικό πρόγραμμα πριν από κάθε Προπόνηση Ενστικτώδους Τοξοβολίας της Ομάδος μας βασίσθηκε στην εμπειρία μας από τον μεγάλο Ουγγρικό Οργανισμό ο οποίος υπήρξε η "αφετηρία" μας και ο οποίος διαθέτει τεράστια τεχνογνωσία. Όμως, δεν αρκεστήκαμε και, κατά τα τέσσερα τελευταία χρόνια επιδιώξαμε να το βελτιώσουμε ως προς την αποτελεσματικότητα, καταλήγοντας σε ένα πρόγραμμα επτά σημείων μετά και από τις προτάσεις των σημερινών εκπαιδευτικών μας Συμβούλων.

     Ήδη αναρτήσαμε υπό μορφή pdf το εξ 26 σελίδων αναλυτικό πρόγραμμα στην ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη της Ομάδος μας με την παράκληση προς τα Μέλη μας να το μελετήσουν και να το εφαρμόζουν είτε στις κατ'  ιδίαν Προπονήσεις τους, είτε στις ομαδικές Προπονήσεις, κυρίως, αναλαμβάνοντες ως Αρχηγοί Βολής.

ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΜΑΣ

     Στις σύγχρονες, "συντεταγμένες", κοινωνίες ο όρος "παιδί" παραμένει, ουσιαστικώς, ασαφής, υποδηλώνοντας έναν άνθρωπο ο οποίος θεωρείται ως μη διαθέτων την δυνατότητα λήψεως αποφάσεων προς ιδίαν επιβίωση, έναν άνθρωπο ο οποίος παραμένει υπό την φροντίδα τρίτων, μεγαλύτερης ηλικίας το όριο της οποίας αυθαιρέτως τίθεται και οι οποίοι δικαιούνται και υποχρεούνται σε λήψη αποφάσεων περί αυτού. Γενικώς οι κοινωνίες αυτές, θέτουν ένα αυθαίρετο και ανθρωποκατασκεύαστο όριο ηλικίας ώστε να προσδιορίσουν την παιδικότητα, ασχέτως εάν αυτή την παιδικότητα την καθορίζει απολύτως εξατομικευμένα για κάθε άνθρωπο η ίδια η Φύση. Η παιδικότητα, λοιπόν, για όλες τις "αστικά" συντεταγμένες κοινωνίες εγκαταλείπεται στο πλαίσιο της υποκειμενικής πλάνης που αφορμάται από την "αστική" παράμετρο και όχι από την φυσική περί της οποίας λόγο έχει μόνον η "άλαλη" μεν, πλην εύγλωττη Φύση.

     Στις πολεμικές φατρίες οι οποίες αποτελούν ειδικά οργανωμένες κοινωνίες χωρίς "αστική" αλλά φυσική δομή, η παιδικότητα, ως εκ των συνθηκών, είναι πολύ πιο βραχύβια απ΄ ό,τι στις προηγούμενες, ενώ τα κριτήρια προσδιορισμού της συναρτώνται άμεσα από την ικανότητα του ανθρώπου να εκτιμήσει τους κινδύνους που τον απειλούν και να χειρισθεί τα όπλα προς υπέρβασή τους.

     Έτσι, το παιδί μιας αστικής κοινωνίας απειλείται από αθέατους αντιπάλους των οποίων η αφάνεια τους καθιστά μη εγκαίρως αντιμετωπίσιμους και καταλυτικούς ως προς την επικινδυνότητα (έλλειψη οξυγονώσεως, απώλεια απολαύσεως ή και απώλεια του ίδιου του βίου) ενώ το παιδί μιας πολεμικής φατρίας απειλείται από ορατούς, άρα αντιμετωπίσιμους εχθρούς.

     Βεβαίως, οι βαυκαλιστικές "στατιστικές" των λανθανόντων μιλούν για αύξηση του προσδόκιμου χρόνου ζωής στις σύγχρονες αστικές κοινωνίες των οποίων τα νοσοκομεία είναι γεμάτα από δισεκατομμύρια μελλοθανάτων ...ευημερούντων νοσηλευομένων, αλλά, αν η εμμονή στην πλάνη των αστικών κοινωνιών δεν ήταν το κύριο χαρακτηριστικό τους, ο Πλάτων θα είχε διαψευσθεί επιμένοντας στην ταύτιση της δημοκρατίας με την τυραννία.

     Στην Ελληνική Ομάδα Έφιππης Τοξοβολίας "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ" δίνουμε μεγάλη έμφαση όχι απλώς στην ανάπτυξη εφιπποτοξοτικών δεξιοτήτων αλλά, πρωτίστως, μαχητικής ψυχολογίας άνευ της οποίας η αρχέγονη Πολεμική Τέχνη μας δεν είναι δυνατόν να επιτελεσθεί!

     Έτσι, γίνεται ξεκάθαρο ότι η Ομάδα μας δεν είναι "λέσχη ευπαθών υπάρξεων" αλλά εργαστήριο σμιλεύσεως μαχητικών χαρακτήρων τους οποίους χαρακτηρίζει η Ανδρεία και η Αρετή!

     Η Ομάδα μας δεν επιθυμεί να αναλάβει ρόλο "αποθέτου" αλλά στίβου μάχης για μια εναργέστερη και αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση της ζωής από τα Μέλη της!

     Όλα τούτα, αναδεικνύουν τον παιδαγωγικό χαρακτήρα της Ομάδος μας πάνω από τον "στενά" νοούμενο ως "αγωνιστικό" της.

     Μέσα σε αυτό το παιδαγωγικό πλαίσιο, αντιμετωπίζουμε το (ούτως ειπείν και αυθαιρέτως οριζόμενο ως) παιδί ως ομότιμο Συνασκούμενο ενθαρρύνοντάς το να αποκτήσει όσο γίνεται πιο γρήγορα υπευθυνότητα (ούτως ειπείν και αυθαιρέτως οριζομένου ως) ενηλίκου!

     Αποθαρρύνουμε εμφανώς και απροσχημάτιστα την οιανδήποτε υπερπροστατευτική ανάμειξη στο δικό μας παιδαγωγικό έργο  κάθε γονέως ο οποίος επιλέγει να αναθρέψει "αμοιβάδα" αντί Ανθρώπου, "κρεατόμαζα" αντί Πολεμιστή... Και, για να είμαστε ειλικρινείς, σ'  αυτές τις περιπτώσεις δεν αποθαρρύνουμε, απλώς, την "ανάμειξη" αλλά δείχνουμε διακριτικά και έγκαιρα την "πύλη εξόδου" σε παρόμοιους χαρακτήρες γονέων, σεβόμενοι τις παραμέτρους της Ευγονικής με ό,τι αυτές προοιωνίζουν, προειδοποιούν και διδάσκουν.

     Όταν "φθάνει" ένα παιδί στην Ομάδα μας το πρώτο πράγμα που παρατηρούμε είναι τον "παιδαγωγικό προσανατολισμό" του γονέως που το συνοδεύει καθώς είναι γνωστό ότι οι γονείς διακρίνονται σε εκείνους που εκπαιδεύουν τα παιδιά τους να στηρίζονται σε αυτούς και σε εκείνους τους γονείς που εκπαιδεύουν τα παιδιά τους να μη χρειάζονται στηρίγματα! Εάν διαπιστώσουμε ότι ο συγκεκριμένος γονιός ανήκει στη πρώτη κατηγορία φαρδαίνουμε ακόμη περισσότερο το άνοιγμα της "θύρας εξόδου".

     Δυστυχώς είναι γνωστό ότι στη δημοκρατική τυραννία που υφιστάμεθα, για να οδηγήσεις ένα δίκυκλο μικρού κυβισμού πρέπει να δώσεις εξετάσεις αλλά όχι και προκειμένου να κάνεις ...παιδιά! Κι εμείς δε θέλουμε να καταντήσουμε, επ΄ ουδενί, εκκολαπτήριο διπόδων ορνιθίων διασωληνωμένων με ισόβιο ομφάλιο λώρο από ελαττωματικούς γεννήτορες...

     Ευτυχώς, μέχρι σήμερα δεν συναντήσαμε παρά ελάχιστες περιπτώσεις "αμοιβάδων" (οι οποίες βρήκαν την έξοδο...) και είμαστε ευτυχείς για το ότι η μαχητική φύση της Ομάδος μας προσελκύει, κατά κανόνα, "Ομοίους". Τόσο οι Έλληνες όσο και οι ξένης υπηκοότητος γονείς που μας ενεπιστεύθησαν τα παιδιά τους ήσαν εξ αρχής "υποψιασμένοι" για τον παιδαγωγικό μας προσανατολισμό κι έτσι, αρκετά παιδιά συνασκούνται επί ίσοις όροις μαζύ μας, αυτό το θεωρούμε, δε, ως την μεγαλύτερη ευθύνη αλλά και Τιμή για τους "ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ".